S. Aurelii Augustini Confessiones: ad fidem Codicum Lipsiensium et editionum ...

11쪽

PRAEFATIO.

quum Carolus Christianua auehnilius, in

Iiterarum divinarum humanarumque ludiis adiuvandis eatio patria peruoeutua,editioni Augustini do civitato Dei librorum anta hoe decennium prodita et a viris doetis bonovolo exceptae, eiusdem scriptoria Conseaaionum editionem typia perpetuis expressam Bddere constituisset, qua et modico pretio parabilis

et in meliorem usum forma esset minori, ius curandae negotium ad in detulit. Quo sua-oepto et accurativa onaiderato, mox intes-Ioxi, nussam adhuc Oxstitilla editionεm, quae in textu eurundo et, scribendo nova uni- eum Possetissa exemplar. Benedictinorum enim editio, quam aqui uolent recentiores, non solum aut multis mendi typographi eis laborat, ae textu etiam genuinus hio illic eoniecturis spuriisque verbis adiaetis, uti ex notia critieis videre licet, contra porta librorum manu auriptorum leat monia mutatuueat. Itaque ad fonte primari's, urentu uneri potuit, redeundum esse eensui, 2 Pri

12쪽

maim odies bibliotheea Universitatis Ll-

patensia dilagonter inspexi, ut textus novis curia emEndatior exhibEretur. Contuli vero libro manu aeripto tres, quorum unus num. 257 membranaceus praedicaιο m in L ps ,

alter num. 256. tripae membranacEua et in- eerti temporia, tertius num 440. chartaeeus anni 1417, qui omne quamquam aerioris originis tamen plerumque accurate ab anti

tutus ita versatus sum, utBenedietinorum quidam re natonem fundamentum retinerem, sed

taxtu ad inorum xemplar deseripto accuratameius eum libris manu seripti et antiquiori-hua oditionibus pinationem i tituerem. Qua ratione aeriptoria textum genuinum et mendatum restituere studui, omnibus eonieeturis

13쪽

gae sensum saepimi turbarent vestis. Iano rem non trivia saeus negotio Rhaoisi, satis onaint, et magis apparot in navi-do scriptoris, qui, ut recto iam Don. -- sinu monuit, hahat suum quoddam dicondigenus, argutum M periodia in longum produ-etia multa convolvens, quod lectorem e familiarem, acutum et attonium c n. mem

rem requirit, doniquo laboria patimaam; qui larvor animi duetus ac serme brutua, Pauli atoli inmar, haud raro uti aeno ad ia-terum ε1oritor transit, obiter ad Hiem -- cra et prosanaa frequenter astu in moratio nox quo sententiarum laetant mimis a tBnto et gnaro nominiquam fiat o eurior. Ita admosium Mosaarium Ella vi batur, ut orba o aeriptoribun AEaeria paritor of rofanis petita et typia obliquis ot auctori n

rian lautiones graviorea et verba apuria mosaciis iacem possunt , pra-unis auor librorum do civitato Dai, nota in al; --ta. Mo eritionε, qua ha oceasione mulogi fortalla alio tempora inclueom prodibunt. Sumniaria antiquior opinirnomia- an ut emendavi aut nova addidi. Deniquo omnis opera data eat, ut textus recognitusqunm rectissimo typia exacriptua legeretur.

14쪽

te harae novam Consessionum oditionem in publicum mittimus bonis cum votis, ut lectori a veram utiΙitarum afferat. Ac vix videtur opus esse, ut liber, quem vir summe VenΘ--buis, Aug. ΝΘander, vere aureum nuneupnt, omn- studiis commendetur. In Consoκ-aionibus enim Augustinua se ipsetu nobis dialiganter depinxit ordinemquo salutis auo exemplo demonstravit. In iis et animi sui

pietatem, et doctrinae opiam acuminisque ingenium, in iis non modo Eccatorum omnium originem Errorumquo fontem, sed etiam rationem, qua Deo adiuvant iis ait obviam eundum, Iucesenter aperuit. In iis dux ost via ad veritatem divinam et Mutem aeternam serontis, omni aquo illudogregie dilatum γνῶθι σεαυτον sua auctoritnt

commondat. In iis deniquo id in primis tudet, ut de mare e boniam a laudetur au-

uti et bomis, et in tim ex detur human- snte cena et mectis. Hoc pium vero ipsius auctoris consilium ut in dies magia eve

niat, faxit Deus . . Seripsi Lipsiae Calend. Oetobr. a. D. MDCCCINXH.

15쪽

AUGUSTIΝI DE COΝFESSIO ΝUM LIBRIS IUDICIUM.

RETRACT. LIB. Il. CAP. VI.

Uon asionum mearem libri tradeelm et do malis et da bonis meis Deum Iaudant i tum et bonum, Rique in eum excitant humanum inteueetum et adfectum. Interim quod ad me adtinet ho in me egerunt eum scriberentur, et agunt cum Ielluntur. Quid de tuis alii sentiant, Ipsi viderint multici me fratribus eos muItum placuisse et placere acio. primo usque ad decimum de me scripti sunt in tribus caeteris de scripturi sanctis, ab eo quod scriptum est In principio Dei Deus eoelum et terram, usque ad sabbati requiem. In quarto libro c. 6. cum de amici morte animi mei miseriam eonfiterer, dicens, quod anima nostra una quodammodo facta fuerat ex duabus, et ideo, inquam, forte mori meruebam, ne istucine moreretur, quem multum amaveram quae mihi quasi declamatio Ieris quam o via confessio videtur, quamvis utcumque temperata sit haec ineptia in eo quod additum est forte Et in libro tertio decimo c. 32. quod dixi Frmamentum faetum inter spmtatio aqua super rea et eorPoratis inferiores, non satis eonsiderate dictum est; res autem in abdito eat valde.

Sume libros quos desiderasti Confessionum me rum. Ibi me inspice, ne me laudes vitra quam sum.

16쪽

Ibi non Hiis de me crede, sed mihi. Ibi me adtende, et vide quid fuerim in me ipso per me ipsum es siquid in me tibi placuerit, Iauda ibi meeum quem Ι-- dari volui de me; neque eiam rus quoniam ipso fecit nos, et non Ipsi nos nos autem perdideramus nos, sed qui fecit, refecit. vin autem ibi ma inveneris, ora Pro me, ne deficiam, sed perficiar.

Da dono para ιν araneias cap. XX.

Quid meorum opusculorum frequentiu et delε- etabulus innotescere potuit, quam libri confessionum mearum Cum et ipsos ediderim ante quam Pelagiana haeresis exstitisset si e saecvio quarto ineunteJ, in eis certe dixi Deo nostro, ea saepe diu tm quod iubes, et iube quod . . Quae mea Verba Pelagius Romae, cum a quodam fratre coepiscopo meo, fuissent eo praesente commemorata, ferre non potuit; et contradicens aliquanto commotiua paeno eum eo, qui III commemoraverat, Iitigavit.

17쪽

AURELII AUGUSTINI

coNFESSIONUM LIBRORUM TREDECIM ARGUMENTU ILLIBER PRIMUS.

rimu eoelum neque terra.

videntiam astemam. C. I. Infantiam quoquo Poemias obnoxiam exemplIs demonstrat.

C. s. uerum loqui didiatam non regina, sed ex laeto et ver bis parentum. C. s. mediterarum odio Iadendi amore, vapulanen timor in pueri eo pleno, et da malorum ετ magistromin inopitia. C. Io. amore extaminia pilae et amota oram negligit studia et parentum praecepta. c. I i. morbo eoaereptus malva onturbata flagitat baptismum, quem revaleaeena dImri,patranondum ero nis InChristum. c. 12 Coaetus literis opexam deest, sed bono hoe laetum esse a deo agnosest. C. I a. miterarum lamenta et unguam Graeeam oderet, tuens Latinis et vanis poliarum fabulis deleetatua. c. o. Cur litoras se eas despexerit, Lai ac xello Malearit.

18쪽

x ARGUMENT M.

C. 15. Deum preeatve, ut pia exulat quidquid utila puerdidi est. C. g. Improbat eationem inventutia malendae, et eu stila sagitia tribuantum poetis ostendit c. ΦΤ. ixosequitur Peatvereum inqdum iuventutis in rebus vis- mella exeresudae. C. I8 nominea eruam rudent paetaliterarem, ea aeterea Paeta perpetua missa negligunti C. Is In antium innocentiam negat, et refertinerem dolos et vltis. c. v. Pro beneficiis an in puellula eouatia deo gratia agit.

LIBER SECUNDUS.

C. s. In luet amavit eo ortium almes peeeantium. C. s. PIaeult etiam ridem an que graviter fialem. C. Io , apud Deum vera gule et vita imperturbabina.

LIBER TERTIUS.

19쪽

C. a. cupiditates ne in ecleata quidem opprimit in geholaxhetoria ab everiorum faeti abhorret. C. Cleostonii Hortensio ad philoctophiam, Deum, melioremque ogitandi rationem voeatue inno aetati undevieealmo, patis biennio ante defuncto.

C. N. Seriphueam aeram epudiavit ut nimia simpli m nequo eomparandam dignitati Tullianae s Sua viva seeptu incidit in errores Mantehaeorim, vexa dei eognitione erumque Peraeeutatione gloriantium. C. T. Mantehaeorum doetrinam de malo, de deo, de iustitia patriareharum I. ImPugnat. C. R. Conte eoadem de ratione sagitiorum disserit. C. s. Diversum eas dei hominutaque iuvietum da facinoribus

humanis.

C. O. Nuga Mantehaeorum de terras metibus enatigat. C. II. maerima et memorabile matris omnium de filio di via

nitus aeeeptum refert.

42. Egregium episcopi responsum rogat a matre ut filium

converteret.

LIBER QUARTU s.

C. I. me tempora infelictaaimo, quo ipse edueeus alio seduxit, et eonte Honia sua ierisoribus. C. 2. Domit xhetorieam, unam tantum amavit, et hamispleemvIetoriam spondentem eontem it. C. a. AstroIogiae vanitatem, eui deditu erat, ne peritisaimi quidam viri ei persuadere potuerunt. C. . morte mei graviter unietua stetu onsolationem sibi pararit. C. Cue natu miseris ali dureis. C. s. inmie morte abrepto Minicium se emanares opinatur. C. . Inquietudine et doIore vexatua de patria iterum Carthaginem migravit. C. 8 Dolors in easisse tempore et amicorum olatila. C. s. inmicitiam hucianam amando et redamando onstantem perire: unum qui in Deo amat, numquam amieum amitterε. c. Io. omnia existere ut intereant, neque nos salvo ellae, nisi Deus prospiciat. s. II. Non mundi partes esse amandas, sed Denm earum uni siema immutabilem eiusqus verium ae va--α--

20쪽

xit ARGUMENTUM.

C. II. amor non improbatur aed praestat amoeta Deo in quo requies per Iesum Christiim. C. 13. Amox oritur quod nos allisit deeus et apae M. C. I De libris quo aeripiat de pulchro et apto de Matia Hierio Romano. C. II. In seribendo eaeeatu imaginibus orporaIIbua plei-tualem Dei naturam Ognoaeere omisit. C. I6 Artes liberale et flanatotelia eategoria laetIιime, aedaiae vero fructu inteuexit.

Annum aetatis suae exhibe visesistetem montem, quo m-per eis Mam Aoeoram. eiis Romae e Mario tans heremedim proseos in Gurit Ambrosio, eoem resipiarere. Pag.62- s. C. I. Animam de re laudare Deum eique confiteri. C. 2. me avitate orum, qui Deum ubique praesentem Vesunt effugere. C. s. Fausto doetissimo Mantehaeorum episeopo auait Deumauetorem et rerum et attimorum humile maxime eoaxe intelligit. C. 4. Non rerum toriogfrtum et eoeMatium eientiam, ne solius Dei eognitionem beare. C. 5. De Mantehae falsa portlnaeite doeente et spiritum sanetum auperbe ibi vindieante. c. 6. Faustu elegans quidem sermoeinator, sed expercuberalium disciplinaxum. C. antehaeorum lauaena pompaeus seedit ab iis, egregie adiutua a Deo. C. 8 Romam Paeonetaeitve malae leuare eiulante. C. s. Febin ereptus exieulose laborat. 10. antehaeis elietis retinuit pravas de Deo, de peeeato, de servatoria origine aententias. C. II. Helpidiuatas authentiam Tti bene disputavit adλου- sua Mantehaeo . C. 12. Rhetorieon Roma profitena eognoseit discipulorum fraudem C. 13. mittitur Mediolanum, ut doetum rhetorieam ab Ambrosio exploxetur.

tat tamen more recentiorum Academi min.

LIBER SEXTUS.