장음표시 사용
31쪽
Caput I. Magnus es, Domine, et Iaudabilis valde; n agna virtus tua, et sapientiae tuae non est numerus. Et audare te vult nomo, aliqua portio creaturae tuae; et homo circumferens mortalitatem suam, circumferens Aestimonium peccati sui, et testimonium, quia superbis resistis; et tamen Iaudare te uis homo, aliqua portio creaturae tuae. Tu excitas, ut
Iaudare te deIectet quia fecisti nos ad te, et inquietum est cor nostrum, donec requiescatam te. Da mihi, Domine scire et intelligere, utrum ait Prius invoeare te, anclaudare te; et scire te priussIt, an invocare te. Sed quis te invocat nesciens te AΙiud enim pro alio potest invocare nesciens te. An potius invocaris, ut sciaris Quomodo autem invoeabunt, in quem no erediderunt aut quomodo eredent sine praeiaeante mom. 10, ΙΑ. M laudabunt Dominum, qai requirunt eum. Pa. II, I . quaerentes enim invenient eum, et invenientes laudabunt eum. Quaeram te, Domine, invocans te, et invocem te credens in te praedicatus es enim nobis. Invocat te, Domine, ndes mea, quam dedisti mihi, quam inspirasti mihi per humanitatem filii tui, per ministerium Maedicatoris tui.
32쪽
C. II. Et quomodo invocabo Deum meum, Deum et Dominum meum; quoniam utique in me ipsum eum vocabo, cum invocabo eum Et quis Iocus est in me, quo veniat in me Deus meus quo Deus veniat in me, Deus, qui fecit coelum et erram Itane, mine Deus meus est quidquam in me, quod capiat te An vero coeΙum et terra, quae fecisti, et in quibus me fecisti, capiunt te An quia sine te non esset,
quidquid est, fit, ut quidquid est eapiat te quonianx itaque et ego sum, quid peto, ut venia in me, quin messem, nisi esses in me mon enim ego iam in inferis, et tamen etiam ibi ea. am et si descendero in infernum, ades mon ergo essem, Deus meus, non omnino essem, nisi esses in si An potius non es-aem niat essem in te, ex quo munia, per quem innia, in quo omnia Etiam sic Domino, etiam te. Quo te invoco, cum in te sim Aut unde venias in me quo enim recedam extra eoelum tri ram, ut inde in me veniat Deus meus, qui dixit: Oeιum et emram ego impias Ier. 23, 24. c. III. Capiunt ergone is coelum et teritae, niam tu impie ea an imples, e reatat, quoni- non
te capiunt Et quo refuadis, quidquid implato ooeis
et terra reata ex te An non opus Eabes, ut quoquam continearia, qui eoutine omnia quoniam quae imples, continendo implea Non nim Raa, quae te plena sunt atabilem te saeuita; quia, etiam angantur, non essunderis. Et eum e-nderis nuper nos, non tu iaces, sed ericia nos; ne tu dissuparia, sed colligis nos. Sed quaei Iearum a te toto imples omnia An quia non sanunt te istum capere omnia, partem tui eapiunt, et eamdem partem simul omnia apiunt An singula ningula, et mniores maiora, minore minora eviunt iugo est aliqua pars tui maior, aliqua minor ubique iovis ea, et rea nulla te totum eapit
c. IV. id ea ergo, Deus moua quid,rogis, nisi
33쪽
Domitiua Deus Quis enim Dominus praeis Dominum aut quis Deus praeter Deum nostram Rumme, optime, potentissime, omnipotentissime, miserieor- dissime et uatissime, secretissime et praesentissime, puIcherrime et fortissimo, at ilia et ineomprehensibilia, iminue ilia, mutuna omnia, numquam no usnumquam vetaea innovans omnia, et in vetustatem perducens superbos, et nesciunt; semper agens, semper quietus, inigena et non gena, portans et implens et Proetinac creans et nutriens et perficiens, quaerens cum nihil derit tibi Anias, nec aestuas; Relas, Blaenurus es; poeniteε te, et non doΙes; irasceris, et tranquillus aras opera mutas, nee mutas onM-tium recipis quod invetata, ut numquam amisisti; numquam in a, et gaude lueris; numquam Varus, et usura mugiis mapererogatur tibi, ut debeas; et
vis, habet quisquam non inimi Rodiis debita nullidebviis dinia debita nihil rdens. Et qu1 dixi--1s, Deva meus, vita mea, duleedo mea sancta Aut quid dicit aliquis, eum dota dicit Ee vae taeenethua de te, quoniam Io quaea mut sunt. C. V. Quis mihi dabit adquieseere in te quis mihi dabit, ut veni ita cor meum, et inebries illud,
ut Obliviscar mala Ba, et a num bonum meum m-
plectae te is mihi ea maerere, ut loquar quid tibi avim ipsa, mi amari te iubens a me, et nisi faelum, iramaria mih ,- miseria ingentes miserias Parrane ipsa eat, a voin amem te me mira lino mihi permia via mea tua vomissio sinus meus, quid sis mihi. Di ἀπ-- mectata arua in emisum. Ps. 35, 3. Sic die, laudiam Eeo auro cordia mel interie, Domino veri eas, et die animae meae salus tua ego tanti Cmmam post vicem hanc, et apprehendam te. Noli abaeondare a me famem tuam moriar,u mori. ut eum si anti non .se oomu amimae meae quo visaia ad eam, dilatetur te. Ruinoa est 'essio eam. Hahee, quae offendunt
34쪽
ocuΙο tuos .fateor et scio. Sed quis mundabit eam Aut cui Hieri praeter te clamabo M occultis meia munda me, Domine, et ab alieni parce servo tuo. Credo propter quod et loquor. Ρa II 6 I0. COT. , I3. Domine, tu scis. Nonne tibi prolocutus sum adversum me delicta mea, Deus maus et tu dimisisti impietatem eordis mei oti iudicio eontendo tecum, qui veritas es; et ego nolis villare me ipsum, Binentiatur iniquitas mea ath . Non ergo iudieio contendo tecum; quia asimquitate observaveris, Domine, Domine, quia sustinebit Ρs Ias 3., C. VI. Sed tamen sine me loqui apud miserieordiam tuam, me terram et cinerem. Sine tamen Ioqui;
quoniam Me miserieordia tua eat, non homo Irrisor meus, uicioquor. Et tu fortasse irriden me nede6nversus miserebori mei. Quid enim est, quod volo dicere, Domine Deus meus, nisi quis Reseio, unde venerim huc inlatam, dico ritati, mori. eman mortem vitalem, neueio Et sumeperunt oconsoIationes miserationum tuarum, leui audivi a parentibus ea a meae, ex quo et in qua formnati me in temporei non enim ego memini. Meperunt ergo me consolationes Iactis humani. e mater mea,
Vel nutrices mea sibi ubera implobant; sed tu mihi Per eas dabas alimentum infantiae, aeeundum inatitutionem tuam et diviti usque ad fundum eritan dia- posit . Tu etiam mihi dabaa nosse amplius, quam dabaa; et nutriea tibua me dare mihi velle, quod eis dabas Dare enim mihi per ordinatum asseetum volebant, quo ex is abundabant. Nam bonum erat eis bonum meum ex eis, quod ex ei non, ae per Merat ex te quippe bona omnia, Deus, et ex Deo meosQua mihi universa. Quod animadverti postmodum, clamante te mihi per haac ipsa, qua tribula intus e foris. Nam tune augere noram, et Qq ea re doeetationibus, flere autem offensiones eamis meae; nihilaniplius. Post et ridere coepi, donaeiens primo, dein
35쪽
de vagi ans. Hoc enim de me mihi indicatum est, et credidi, quoniam si videmus et alios tuantes; nam
ista mea non memini. Et ecce pauiatim sentiebam, ubi essem, et voluntate meas volebam ostendere eis, Per quos implerentur, et non poteram; quia illae intus erant, foris autem illi, nec ullo suo sensu Vale-hant introire in animam meam. Itaque iactabam membra et voces, signa similia voluntatibus meis, Pauca quae Poteram, qualia poteram; non enim erant
verisimilia. Et cum mihi non obtemperabatur, vel non intellecto, vel ne obesset, indignabar non subditis maioribus, et liberis non servientibus, et me de illis flendo vindicabam. Tales essa infantes didici, quos discere potui, et me talem fuisse, magis mihi ipsi indicaveriint nescientes, quam cIentes nutrit res mei. Et ecce, infantia mea olim mortua est , et ego vivo Tu Mutem Domine, qui et semper vivis, et nihil moritur in te; quoniam ante primordia aeculorum, et ante omne, quod vel ante dici potest, tu es, et Deus es, Dominusque omnium, quae creasti et apud te rerum in inium instabilium stant causae; et rerum omnium mutabilium immutabiles manent origines et omnium irrati innabilium et temporalium sempiternae vivunt rationes. Die mihi supplici tuo, Deus, et misericors misero tuo, dic mihi, utrum iam alicui aetati meae mortuae successerit infantia mea an illa est,
quam egi intra viscera matris meae imam et de illa mihi nonnihil indicatum est, et praegnantes ipse vidi feminas. Quid ante hanc etiam dulcedo mea, Deus meus Fuine alicubi, aut aliquis inam quis mihi
dicat ista, non habeo, nec pater nec mater Potuerunt, nec aliorum experimentum, nec memoria mea Anirrides me istεν quaerentem, teque deuioc, quod noVi, laudari a me iubes, et confiteri me tibi Confiteor tibi, Domine coeli et terrae, laudem dicens tibi de primordiis et infantia mea, quae non memiui; id
36쪽
disti ea homini ex aliis de se coniicere, et auctorii libus etiam muliercularum muIta de se credere Eram enim, et vivebam etiam tunc, et signa, quibus sensa mea nota aliis facerem, iam in fine infantiae quaerebam. Unde hoc tiae animal nisi abs te, Domine An quisquamae faciendi erit artifex Aut uIla
vena tranitur aliunde, qua esse et Huare currat in nos, praeterquam quod tu meis nos, Domina, cui esse et vivere non aliud atque aliud est quia summe esse atque summe vivere id ipsum ea Summua enim ea, et non mutaris; neque peragitur in te hodiemus dies, et tamen in tu peragitnr, quia inta sunt et lata omnia. Non enim haburent vias transeunda, nisi contineres ea. Et quoniam anni tui non dasiciunt, anni tui hodiernus dies. Et quam multi iam dies nostri eis trum nostrorum Per hodiernum tuum transierunt et ex tuo acceperunt modos, et utcumque extiterunt, et transibunt adhuc alii, et accipient, et utcumque existent Tu autem idem ipse ea; et omnia erastina atque ultra omniaque diesterna et retro hodie facies,
hodie feeisti. Quid ad me si uia non intelligat Gaudeat et ipse, dicens: quid est noc Gaudeat etiam
sic et umet non inveniendo invenire Potius, quanhinveniendo non invenire te. C. VII. Exaudi Deus. Vae peeeatis hominum Elhomo dicit haec, et miserem eius, quoniam tu feciati eum, et peccatum non fecisti in eo. Quis me commemorat peccatum infantiae meae quoniam nemει mundus a peccato coram te, nec infans, cuius eat unius diei vita super terram. Quis me commemorat An quilibet tantillus nunc parvulus, in quo V3deo,
quod non memini de me' Quid ergo tunc peceabam An quia uberibus inhiabam plorans iam si nune
faciam, non quidem uberibus, sed escae eonmmenti
anniameia ita inhians, deridebor atque reprehendar iustissime. Tunc ergo reprehendenda faciebam selquia reprehendentem intelligere non poteram, nee
37쪽
mos reprehendi me, ne ratio a nebat. Nam exstim Pamua et elicimus ista reseentes. Ne vidi quemquam eientem, cum aliquid purgat, bona proiicere. An pro tempore etiam illa bona erant, flendo petere, etiam quod noxie daretur indignari acriter non au lectis hominibus, liberis et maioribus, hisque, a qui-hua genitus est; multisque praeterea prudentioribus, non ad nutum voluntatis obtemperantibus, feriendo nocere niti, quantum potest, quia non obeditur imperiis, quibus perniciose obediretur Ita imbecillitas membrorum infantilium innocens est, non ni-inus infantium. Vidi ego et expertus sum ae antem parvulum nondunt loquebatur, et intuebatur pallidus amaro adspectu collactaneum suum. Quia hoc ignorat Expiare se dicunt ista matres atque nutriceaneseio quibus remediis nisi ver et ista innocentia est, in fonte Iactis ubertim manante atque abundante, opia egentissimum, etillo adhue uno alimento vitam ducentem consortem non pati. Sed blande tolerantur haec, non quia nullavel parva, sed quia aetatis aecessu peritura sunt. Quod lieetprobes, eum tamenJferiet aequo animo eadem ipsa non possunt, quando in aliquo annosiore deprehenduntur. Tu itaque, Domine Deus meus, qui dedisti vitam infanti, e corpus, quod ita, ut videmus, instruxisti sensibus, eompegisti membris, figura decorasti, proque eius universitate atque incοIumitate omnes conatus animantis insinuasti iubes me laudare te in istis, et eonfiteri tibi, et psallere nomini tuo, Itissime quia Deus es Omnipotens et bonus, etiamsi soΙa ista fecisses, quae nemo alius potest facere, nisi tu une, a quo est omnia modus, formosissime, qui forma omnia, et lege tua ordinas omnia. Hanc ergo aetarem, Domine, quam me vixiη- se non memini, de qua aliis credidi, et quam me egisse ex aliis infantibus conieci, quamquam sinmultum fida coniectura sit, piget me annumerare huic vitae meae, quam vivo in hoc saeculo. quantum
38쪽
onim adtinet ad oblivionis meae tenebras, par ini est, quam Vix in matris utero. Quod si et in iniquitate
conceptus sum Pa II I. , et in peccatis me mater mea in uter uΙuit; ubi, oro te, Deus meus, ubi, Domine, ego sorvus tuus, ubi aut quando in cens fui
Sed ecce omitto illud tempus. Et quid mihi iam cunae est, cuius nulla vestiria recolo
C. VIII. Nonne infantiahuc pergens vehi in Pueritiam vel potius ipsa in me venit, at successit infantiae 3 ecdiscesaitiua quo enim abiit et tameia iam non erat. Νοn enim eram infans, qui non farer,aed iam puer loquens eram. Et memini hoc ei unde Ioqui didicerim post adverti. on enim docebant me maiores homines praebentes mihi verba certo aliquo ordine doctrinae, sicut pauΙ post literas aedego ipse mente, quam dedisti mihi, Deus meus, cum
gemitibus et vocibus variis, ea variis memhrorum motibus edere veΙIem sensa cordis mei, ut VoΙuntati
Pareretur, nec valerem quae voleb- on nia, nec
Ribus volebam omnibus, praesonabam memoria. um ipsi appellabant rem aΙIquam et cum secundum eam vocem corpus ad aliquid movebant, videbam et tenebam hoc ab eis vocari rem inam, quod sonabant,
eum eam vellent ostendere. Hoc autem eos velle, ex motu eo oria aperiebatur, tamquam verbis naturalibus omnium gentium, quae fiunt vultu et nutu
oculorum, caeterorumque membrorum actu, et Onitu vocis indicante a iactionem animi in petendis, habendis reiiciendia, fugiendisve rebus. Ita verba in variis sententiis Iocia auia posita, et crebro audita, quarum rerum siena essent, paulatim colligebam, me que iam OIuntates edomito in eis ignis repe haec enunciabam. Sic cum his, inter quos eran , voΙuntatum nunciandarum signa commiti icavi, et vitae humanae proce Iosam societatem altius ingressus sum, pendens ex parentum auctoritate, nutuque maiorum hominum.
39쪽
C. IX. Deus, Deus meus, quas ibi misellias expeditus sum et ludis attones, quandoquidem recte mihi vivere puer id proponebatur, obtemperare monentibus, ut in hoc saecuΙo florerem et exceΙlerem Iinvosis artibus ad honorem hominum, et faΙsas divitias famulantibus t Inde in scholam datus sum, ut discarem literas, in quibus quid utilitatis esset ignorabam
miser, et tamen, si sagnis in diseendo assem, vapuIa, ham. Laudabatur enim hoc amatoribus, et multi ante nos vitam istam agentes, Praestruxerent Rem mnosas Vias, Per quas transire cogebamur invitiplicato Iabor et dolore filiis Adam. Invenimus autem, Domine, homines rogantes te; et didicimus ab eis aentientes te ut poteramus esse magnum aliquem qui posses, etiam non adparens sensibus nostris, exaudis nos et subvenira nobis. Nam puer coepi rogarate auxilium et refugium meum; et in tuam invocatlο-nem rumpebam nodosclinguae meae; et rogabam te parvus non parvo affectu, ne in schola vapularem Et cum me non exaudiebas, quod non erat ad insipientiam mihi, ridebantur a maioribus hominibus usque ab ipsis parentibus, qui mihi accidere mallnitu volebant, plagae meae, magnum tunc et grave malum meum. Estne quisquam, Domine, tam magnus animus praegrandi anectu tibi cohaerens estne in
quam quisquam Facit enim hoc quaedam etiam stoliditas . Est ergo, qui tibi pie cohaerendo ita fleaffectus granditer, ut eculeos et ungulas atque huiuscemodi varia tormenta, pro quibus effugiendis tibi per universas terras cum timore magno supplicatur, ita parvi aestimet, deridens eos, qui haec acerbissime formidant, quemadmodum parentes nostri ridebant tormenta, quibus pueri a magistris inligebamur'Νon enim aut minus ea metuesamuis aut minus te de his evadendis deprecabamur et peccabamus tamen minus scribsndo, aut legendo, aut cogitando dediteris, quam exigebatur a nobis. on enim deerat, Do-
40쪽
mine momoria vel ingenium, quae non habere esu at pro illa aetate satis; sed deIectabat Iudere est vindicabatur in nos ab eis, qui talia utique agebant. Sed maiorum nugae negotia voeantur: pueris in autem tiata cum sint, puniuntur a maioribus; et nemo miseratur pueros, Vel UIos, vel utrosque nisi vero adprobat quisquam bonus rerum arbiter a Iasae
me, quia ludebam Pila puer, et eo Iudo impediebar, suo minus eleriter discerem literas, quibus maior deformius Iuderem aut aliud faciebat idem ipse, inruo vapulabam qui si in aliqua quaestiuncuΙ a conoetore suo victus esset, magis bile atquo invidia
torqueretur, quam ego eum in ertamine PiΙae a conlusore me superabar. c. X. Et tamen peccabam, Domine Dens, Ordanator et ereator omnium rerum naturalium, Peccatorum autem tantum ordinator Domine Deus meus, peccabam faetendo contra Praecept parentum e
magistrorum illorum oteram enim postea bene ut 1iteris, quas volebant ut viseerem quocumque animo illi mei. Νon enim meliora eligens inobediena eram, sed amore ludendi, amans in certaminibus auperbaso ictorias, et scalpi aures meas falsis fabellis, quo prurirunt ardentius, eadem curiositate magis magisque per oculo emicante in spectacula Iu-dosque maiorum, quo tamen qui edunt, ea dignitate praediti exceuunt, ut hoc paene omnes optent parvulis suis quoa tamen laedi libenterPRtiuntur,ai spectacuus iasinus impediantur a studio, quo eos adtaΙia edenda cupiunt pervenire. Videiat Domine, misericorditer, et Iibera nos iam invocantea te libera etiam eos, qui nondum te invocant, ut invocent te, et Iibere eos. C. I. Audieram enim ego adhue puer de vita aeterna nobis Promisi per humiΙitatem Domini Dei nostri, deacenden6s ad superbiam nostram, Et signabar iam signo crucis eius, et condiebar ei a sale, iam inde ab utero latris ineae, quae multum speravit