Studia ad arbitrium in Menandri Epitrepontibus exhibitum

발행: 1916년

분량: 129페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

- 85 Vid. Supra , praedictio in exordiis suum sibi loeu in habet Huius figurae, a DemoSthene et Cieerone plerumque usu Putne, UnUm modo Xemplum afferam quo disserentia clare eluceat Cie div. in Caee. , 1 - , quis vestrum iudiceS, aut eorum, qui adSunt, sorte miratur me qui littannos in causis iudieiisque publieis ita sim versatus, ut defenderim multos laeserim nominem, subito nune uiuia Voluntate ad ecusandum deseunduro, is si mei consilii CRUSum rationemque cognoverit, una et id quod saetoprobabit, et in hac causa proseet neminem Praeponen dum mihi esse autorem putabit . Hunc in modum orator admirationem, quae inter auditore eXSiStere OSSil quasi

VOlkmann l. c. p. 39, 279. Etiam Battaros apud Herod. Mimiamb. II S. 16 figuram, quae Si προ- τμὶ νος, adhibet. αδι κειν, G 3. 439. 140.

αντιλεγειν, I in quavis altercatione verbum legitimum. Verum CVm nudo CeuSatiVO, Sicut hic, nusquam alibi Pomm 0.

102쪽

δικα ειν 21, 154 priore verSu arbitro datum, quod Semel modo alibi. δίκαι0ς 1, 4, 16, 131, 135.

δικαίως, 32.

situm est κατα O Zενος.

103쪽

spirat Manifesto Syriseus hie refert id, quod in iudieiis Saepius audivit. Sod actunus de arbitrio iam satis disputasse mihi videor,

etsi non multa adhue distenda aestare quidem haud perhibuerim. Prius autem quam finem Jueiam unam rem etiam proferam, mi Simul meam de uena tractata opinionem om-pleetar. Si nos interrogamus, an reet iudicaverit Quintilianus qui has orationes omnibus Oratoriis numeris absolutas dixit, ita uti Menandrum Miligentor leetum ad Cune in quae praeceperit nempe in Institutione estingenda sume ere putet, affirmatione uespondendum isse arbitror Resei dum

OSSe, nisi usus voeabulorum grandisonorum ei sententiarum

Splendidarum. Si 0grani hoc sibi vult, ne errare mihi vidi

eiu Verba sis explicans, ei oncedendum uio num pro laeto eloquontiam iudiciarium, hoc sensu acceptam, non Amprimi in v ira eunti quaerendum esse puto. Sicut enim supro i

104쪽

atque generi alienum erat eloquentiam domosthenidam in scenam introducere eloquentia, de qua egrand loquitur, magi ad genus demonstrativum et deliberativum, quam ad iudiciale pertinet Merita rhetorica, ob qua Quintilianus laudat Menandriam in 1O POSita Sunt, quod utraque rati iuStum in modum Optime orationem refert, quae apud iudices habebatUr h. e. Si in parte est divisa, sic argumentationibus abundat, Si Sententiis, dietis, Vocabulis, figuris rhetoriois Stinstrueta, Ut auditoribus persuadere posset, immo deberet; et hoc est Summum rationis. Sed et perSonae ipSae, Vae

infimi erant generis, et metrum ne non breV temPUS, UOOmni erant peragenda, quodvis ornamentum rhetorieum intexere poetam etabunt. Maxima autem harum rationum Virtu quaerenda St, Ut opinor, in immotis, quae dieitur, h. e. in arte, Un Poeta

artife utriusque indolem in die0ndo dupinxit Antiqua sapientia

phraSti diseipulus et amicus, praeterea ibi Seripserat legem γνω t et oi αλλυς D. 240 Κ.), quam quomodo in arte Sua exercuerit, Disceptantium oratione nos Oeere OSSunt. Hae enim orationes, Si quid in eius Opere aliud, egregie Comprobant, quod alibi h. 472M. dixit Menander τροπος his θ' ὁ πειθων Ου

107쪽

Arbitrorum numeria semper impar erat. Ubi apud Isaeum V, 13 ut 0mosthonem XXXVI, 5 quattuor arbitrorum fit Mentio. quintum ab arbitris eleeti vel ab utraque paru

II. Infirmis argumentis nisus R. ergo nOVum fragmentum Comicum in tueum ditum in Papiri reei 0 Latini' uol. lip 27 sqq. Epieloro Monandri attribuendum esse suspicatur. Herm. I, 1916 p. 315 Sq.)1II. Aleiphro in epistula, quam Glycorae suae Menandrum seribentem facit, quantopere poeta artem rhetori inna in desidiis habuerit, Ostendere voluit. Et, I a Teubii.)

In tantulorum xponendorum e insuetudo in visu otidianti Atheni0nsium tantopere vigebat, quam comoediu ui credere iub0t i praeeipue id est eo adhibito osse videtur, ut educandi eurus vitarent.

108쪽

Iniuria perhibet Cohoon Voconi quae M MPm tantum uim hibori do iis, qui infantulorum maseulini generis utro inium suSeeperunt. Rhetorica Studies, p. 20 sq. in VI. Sin iusta causa ridericus Blas secutus a Rocho Hom. Od. Lib , vss. 259-265 dolendos esse censet. Di Interpolationen in der dySSee, P. 35. VII. Soph. Antig. S.

operam Suam perdunt viri Oet pro Oeubulo' in aliud κεδν0ν restituenteS. Nulla hie versu eget medela. VIII. Eurip. Troud. S. 629 qq. D.

Iniuria indor umbos hos vorsus cuneollis inclusit. Tantum prior habet, quod Suspicionem OVere OSSit. Ibid. s. 633

Si logunt indor ut eomplures alii urgesium Secuti, Ut iniuria loetionem traditam στυγουσ' mutavit in στεργουσ'.

109쪽

Nomon regium idus p alibi non obvium, e licetur e titulo aegyptiae Sacerdotum HephaeSti Ptah Setne , quum uero dolus II, 141 male intelligens in nomen convertit proprium. Ut Phoron nomen regium miliarao, II, 1ll.)XI. Pluto, Polit. p. 32 B

Inter Verba iau et γαθὰ cum Vein jhio inserere risu, nil nos iubet. XIII. Blanda compellatio raria Herod. Mimiamb. I l. s. 79 et V, VS f,9 es verbum in durivatum rei λίζειν, blande compellare, adulari, Suppalpari, or v. LUX Suppl. iiii antis

110쪽

XIV. Cic. Verrin. Lib. III, cap. 1 QVapropter hoc etiam magis ab omnibus eiusmodi ei vis laudandus ae diligendus est, quod non solum ab republiea

Civem improbum removet, verum etiam se ipsum eiusmodi fore profitetur ae praestat, ut ibi non modo communi Voluntat virtutis atque ossicii sed etiam vi quadam magi ne eeS-saria recte Sit honesteque ViVendum. Sic Ed. Xon. quam curavit Peterson 190T).

Deleantur Verbum. S. magi S QUOS Suri R. XV.

non OSSunt primi SS Omne omni in tempore. Summum ad gradum eum claritati VeneriS,ConSiSte Regre, Citiu quam Seendu CudeS

cecidi ego, cadet qui equitur lata est publiea. Neque leoti vulgata neque emendatio Froohneri legentis hian 08t nabliea ' probanda est. Temptaverim laus est

lubri Cn.

XVI. Verg. Aen. Lib. II S. 274 sqq. Aeneas omnium describit in quo Hector ei apparuerat) ei mihi, quali erat, quantum mutatus ab illo Hectore, qui redit Xuvias indutus ohillivo Danaum Phrygios laeulatu puppibu igniS,

squalentem barbam et Onereto Sanguine Crini O. q. S. Errat, Ut Opinor, an de Vliet v. l. qui Seeutu Baehrensium putat ultimum versum opingeremeetorem, non qualiS Aeneae apparuit, Sed quali sanguine et pulvere inquinatus proelio triumphator redire Solebat.

SEARCH

MENU NAVIGATION