Studia ad arbitrium in Menandri Epitrepontibus exhibitum

발행: 1916년

분량: 129페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

0nim, o viri docti Statim ad n truti arbitrium ii commemora-

regem arbitri parte egi880 ). Quatenus Philemon in Auid ι εν o rem iudieiariam in Seonum induxerit, suspieuri modo ii, Per arbitrium, quod tractavimus, inierines nobis non iam est persona neognita Vidimus eum απρο erga diseeptuni impatientem morae, Uerlatum, torvum, denique sordidum erga vos. Unam modo rem in medium proferam In pistulit quadam Aleiphronis δ etiam inierinis cuiusdam mentio lithuno in modum Iuvene aliquot in Charietis euiusdam simburbano epulantur et per Cantum iocumque tempus de nihilaritor; t tune si pergit Aleiphron: λ -ωτατα καὶ ro

κ. τὰ Verisimillimum est Aleiphronem, perpetuum comi rum imitatorem, in hae epistula componenda cogita e de nostro Smierino, qui etiam baculo minatur Syriseo Davum intei pellanti sus 31), et hie loeus argumento Me potes tune temporis Smierinem idem valere ae δυ-00π0ν ei δυσκυλ0ν. ovuautem fragmenta nos oeuerunt Aleiphronem non tota ex parte Suam epistulam OStrae Cenae nee mina e quod,

quamvis ingeniose, iniuria suspieatus est Ribb h. 3 Opus non St Oe planiuS Xponere, quia quivis statim videbit Bibbeckium, nonnullis fragmentis fretum, salsis a e0niecturis

Talem personam, lualis fuit inierines, quaerentibus apud imitatoros latinos obvii nobis fiunt Stratyla in Trudulento, Euclio in Aulularia, Dem0 in delphis Suni sane hi omnesi se ischi, Herm. 43, 311 Bodin et Mamn Extruit de Menandre 90 4 2i Et past0res litigantes et avum, rei inscium, arbitrum Menandi Euripide desumpsit, sed quam mai0re arte Gruleus tragie praestiterii di uti ΚOerte, Die r. 0m. p. 93 .. Kerkvon ulli gar einen poeti uni die Erhennun des inde is illis nur Antast, i liter und Enhel, ver ter Menander lasgi milirines line enninis derobstantinuit des indes ingereelites Urtei fulle und dudureliis emus i das Lebenulticu seiner i liter und thres inde reuen . adem observavit '. 0irmanii, De Anagni risin i, diss. ratisi. 1l tu. . , qui autem Ruripidem in bis magis quam venan

drunt laudat.

72쪽

mam disputandi materiem praebuit uelio iis, qui exemplum

graecum invenire studebant. In promptu est cogitare de Thesauro, in sed Philemonis materiem praebuit Trinummoplautium Monandri salmia Luscii, Cuius argumentum autem a Plauti ulularia abhorret Francksen nostras inter Prim quaestionem instituit et quamvis dubitanter, o in eludit Hydriam

monandreum in universum Plauto X0mplo fuisse in Aululari ncomponenda' euius suspicioni non leve momentum attulit ConsenSus Bonneti franeogalli, qui in disputation utilissimae inlaest ululariam X Hvdria, Epitrepontium autem Ope compositam'. 01rehens contra probare conatus est ululariam et Dyseolum menandreum osso bis ins inget ne uis Ongruent , Epitreponte prorsus exeludens, quia epistulit Aleiphronis modo Citata inierinem nobis demonstrat servorum gregis dominum illo Smierines ergo sic ratioei natur essehen-, quem Menander in Epitrepontes transtulit, non erat Sordidias et Varus, quare inierine NOSter Xemplo M Euclioni avaro non potuit ). Nova fragmenta iterum aliter nos docuerunt Sinierines nobis non apparet SerVOrum gregi Silominu et revera est marus, unde hoe Colligere velim fragmentorum ope et ex imitatione modo de Origine et materi comoediarum aliquid statuere perdimetio, saepe inutile esse Hue accedit, quod comidi latini libortat quadam usi sunt in transferendis fabulis saepiusque sententias insignes X Xemplari graeco adhibuerunt in latino prorsus aliam materiem tractante ). Praeterea Plautus nusquam propter artem ethologieam laudatur, immo Vituperatur a gravibus testibus ), unde hoc emeere

216 Mnem. XIX. 891, p. 341.

73쪽

nobis Jie0V Plautum in cimitando moti satis id mores Me- pingendo Specta 880. itaque rub Ἀxemplari iraeeo ut 0rri Prossior i probare conatur ululariam nil ominiano ab cum Menandri Hydria, neque cum si agmentis chartarum valde laeseratis in Aegypto a Grenset et Hunt importis, quod ii

editores pro certo habent, neque cum Menandri Dyseolo, quod, ut iam VidimUS, Geitchen putabat, quamquam huic conuodit Aululariam ita 880 scriptam, ut quasi X Menandri ingenio procreata Videatur, Sed putat exemplar graecum indicari nondum posse et in fine sua disputationis hoc Si,hilii, utitur, quod Sperat fore, ut reperiatur quondam in Aegypto atticum Aulularia eXemplum. Sed ne plura, hoc tantum

tribuamus erSonarum nominibus propriis, neque titulis neque fragmontis laeseratis in Xemplari graeeo investigando, ut saepius suetum est. Hae in re in lubrie versamur et quamquam immensa doctrina Congeritur, tamen quaestionem Certum ad finem perdueere non possumus Si putamu Verunt D in VeniSSe, alii XSUrgunt, qui novis fragnientis repertis rei irationes irrita faciunt. Smierinos, quem e noStra sabulunovimUS, UNUS S e illo personarum genere, quod Comi imriCD in Cenu γῆς νέας Versabatur, nune hanc nunc illa sua indolis partem exhibens. Si quaeritur, quoeum potiSSimul nsit comparandus, Euelio lautinu nominandia est, quamvis

sit similitudo adumbrata, sicut Bonno observat: De 'avared Munandro, Smilirines, ilis furuit en Euclion ulune pari insim et dans Harpagon a uino uel lues ribes ). Monte est tenendum vid supra p. 52 aetate menandrea ni in minus quam aristophanen hominus, etiam inferiore loco natos, tragico Saepe poetasse et optimo cognitos habuisse, quin ita in sermone cotidiano imitato osse, si res tu ferret Aristophanes Saepe Servos agrestes ), ianitore. ', uini mi, ergo eiusdem conditionis ac Syriseus noster, sive παρατρο Morruς, sive ineu

74쪽

se tragoediu veri tenus res tento savii xj. Quaeque e nova, quae dicitur, comoedia ad nos pervenerunt, luro docent di otionem cothurnatum etiam temporibus Menandri, qui ri Stophane magi personas induet infimo loco natos, apud opellunt minime ignotam atque ingratam fuisse ). Tragoediae enim quotannis diebus Solemnibus agebantur, ad qua SerVi quo JUO patebat aditus, itaque factum est, ut sine labor in Sueeum et sanguinem homines converterint tragoedius Saepe nuditas, stetit nos ipsi historiam ueram in subselliis et Oeelesin idontidem recitatam, fauilo notam habemus ita, ut nonnUnquam diei et imagines X ea mutuemur ). Euripidem prae CeteriSadmirati sunt et imitati poeta τῆς νεας Momydis 3 et Sub finem nostra fabula sus. 527 Sophron minatur inierini Se totam ista e Euripidis Auge prolaturam esse in Superlata

fortuSSe a Verba sunt, Sed eum multi aliis loeis, ubi tragi- eorum Sententiae grandisonae fiunt obviae, Oeument esse possunt dietionem eo thurnatam non intra theatri nos misso ineluSam, Sed permanasse in vitam otidianam etiam homun

Hic autem observandum est dieteria cothurnata variis de QRUSi USUrpnta SSe Saepenumero enim ii utuntur aetoreS, Si conditio, in qua Versuntur, aliquatenus horoe Seenteo in mente SreVocat et eorum indole tragicam amplitudinem spirat'). Alias

divertissemen populaire . - Vid. e. g. apud Menandrum, Sam. 111 sq. ω πολιοι α Κεκροπίας χθονοu

co ruare o αἰλῆρ; et ibid. 24 sqq. apud lautum Men. 143-144, Rud. 04; apud Terentium Eun. 84 sq. Cf. v. Wilam0Witg, Die Samia de Menandros, Sitgungsberielit d. 0n. reuss. Acad. 1916 III, p. 74 , ii.

3 Cf. Phil. r. 130 Diph. f. 60 Quint. X, 1, 69: eum se Euripidem

admiratu maXime St. . . . et secutus, quamquam in per diverSO, Menander .

Fus hac de re egit v. d. Aemilius Seliri De Menandr Euripidis imitat0re. Diss Giss. 1912. β Vid. . of manu, de Anagnorismo, diss. ratisi. 1910 p. 58 q. et v. Wilam0Wila, N. Jahrb. 1908, p. 49 adn. 1.' Novimus omnes illos versus oratianos Ep. II, 3, vs. 93 Sq.): Interdum tamen et 0cem comoedia tollit iratusque Chremes tumid delitigat ore.

75쪽

m ariti uxorum repudianti et Euripidi Hel. 77 9 . . . iio , tum Videnter imitantis.

Si saepius apud Menandrum tragidorum fit mentio aut allusio, sententiaeque fiunt obVia cothurno quam S eo digniores. Viri docti, qui nova fragmenta publici iuris s000runt,

non miSerunt, quin Ubique hane rem admonuerint. Quia in nostra cena, in SyriSei oratione loeus sit obvius, quo iri diae, Ceteroquin non Satis notae, fit mentio, consentaneum mihi vid0tur uni locum in nostram deliberationem adducere Tragoedia enim, ad quam VSS. 109 sqq. alluditur, est, ut aede perspiei potest, Sophocli Tyro. Omina enim quae hie in morantur, Potius et Neleus, iam X Homero λ), et qua iis uni infantulis, eum aduleSeentibus venerint, o diversis sontibus

nobis Sunt cognita. EXigia autem et quam Varia. - Breviter autem in his ει α νοις moremur, praeSertim, Ut Perquiramus,

quomodo Menander illa materie tragie USU Sit. posteriorum testimoniis set e fragmentis, quae adhuc OXStant, meere POSSUmus Sophoclem duas tragoedias de Tymne ente in Seetiam induXisse, quarum autem differentiam rimari nune non licet ' δ Simple narratio apud Homerum omnibus est nota ibi ne de expositione neu de recogniti e0υδῶς λογος ), Sed posteritas in ea non satis largam materiemi Od. XI, 235 sqq.

Engelmann Archae0l. Jahrb. V 189 p. 171 sqq. s. rellaeol ische Studien et de Tragiliemi, erit 1900 p. 40 sq. seripseribus et imaginibus fretus tragoediam res ere c0natus est. C. Robert d tissima disputatii,ne Hermes I, 1916 p. 27 3 sqq. a n0va sculptura incipiens varias de Ty ne

fabulas et imagines disquirere et distinguere e0natur. Semper rescit numerus imaginum novereae eaedem et matris fili0rumque rec0gniti0nem exhiben

Naue F. r. r. 17. Sedundam re eandem fuisse ac primam aliqua tenus mutatam et novae denae adaptatam recte denset Nelelier, Die Gri h Τrag. 183 p. 16.3 Quamquam et ignitio in arminibus epidis ii in erui res ineo ita vid

76쪽

tragicum inesse utans, muri Tyronem uirum XI filii elidantes, sui ub quisone suscepti l l edueat udul euntes matrem Suam Oeognoseunt eamque resolvunt custodia, quaa Sidero noverea, duriter S in rem gerente, tamquam Seon tenebatur. Sic Pseudoapollodorus tradidit ii II 66ειδων εἰ-6θεὶς

Seire equisonem infante Su Seepisse et edueaSSo. Sequitur Un C

narratio quam Seholiasta ad Hom. l. X s. 334 tradidit

Statim apparet has narrationes eadem origine esse deductaS hoc Solum interest, quod in illa unius modo, in hae duorum equisonum sit mentio praeterea in annotatione Seholiasta elaris verbis dieitur infantulos a matro Xpositos esse in ripa flumini8, euius poetem indutus Neptunus Tyronem Ompresserat. Quam ob rem Tyro o Deerit, rogare pia non St, Um UerOS committere, fidei lius, quem morum latrem AESSe Credebat,

H0 an l. e. p. 61 sqq.), tragici demuti ἀναγνω μω Summo Studio excoluerunt. Est autem ' sic Host mann p. 61, artificium aptissimum ad aetionem solvendam Vel promovendam et spectatorum animos Xcitandos et mneSaffectus eliciend0s . f. G. Freytag, Die Technili des ramas p. 1.i Bibl. I, 9 8. Optime haec narratio illustratur sculptura quadam a . Orsi in antiqua neerop0li 0sarn effossa et publici iuris facta in Supplemento gulae Notigie degli cavi 1913, p. 60 fg. 68 . 0ber autem primus imaginem recte dignoscit et ad Tyronis fabulam rettulit. Hermes I 1916 p. 273 sqq. g. 1, ubi vide).

77쪽

noque mirandum St, quod Neptunus clamo ter equisonem tiliorum vitam Servavit ) Equiso ergo odia 'aior sui es alior filiorum optuni. Videamus nune quomodo expositi sint

Aristophanis 3 SiStrata VS. 38 sq. I imus haec verba

o libero Suos Xposuisset. Neque hae de re dubitandum esset, nisi XStaret alia narratio, in qua liberi in prato equinooXpositi esse dicuntur, nutriti ab qua eaneque Heli

putat Oe non stare per e, Sed coniungenda SSe eum aliis, quae alveum memorant ). Credere POSSU IDUS matrem, cum

puero in ripa fluminis exponeret, alveum adhibuisso ibi nimalveus suum sibi locum hab0bat, ut fluctuaretur et ab undis ΡUero tutaretur; sed quem usum in prato equino alveus habet Novimus quidem infantulo nunquam Udo et aperto erem Sito esse, nam fieri poterat, ut non Statim invenirentur, sed Iasenu, Ἀστοακον Ran. 1190 vel tale quid ad tempestatona lbestiolas noeituras prohibendas erat neeessarium Cista aut inai Etiam infans, quem Al0pe, Cercy0nis filia, a Neptuno vi 0mpressa, peperit, ab equa est nutritus Hyg. Fab. 187.ὸ Hunc alveum elare videmus in per indisti, de quo R0beri l. e. si licuius et praeterea in duobus speculis etruscis, pri e eduli iuris publici saetis a Gerhard Etrusti Spiegel, d. V. Tas. 89; d. l. Tas. 70; viii. R0beri l. c, p. ii Roselier ex s. v. eleus), quae mutum e0nsensu ad Τyr0nis fabulam sunt referenda. 0ruina personarum Hieri speculo inseripia nobis persuadent hoc ita esse exprimunt rem iti0nem matris illi umque, quae fit aut statim fiet ad cisternam, qui eum situla aquatum venerati iii quae

78쪽

Haec nobis suffieiunt ad quaestionem quam nunc instituemus. Quid legimus apud Monandrum in Cena, Uum raetR-mus Caprarius quidam pueros invonit et dueavit adultis iis, nobili loeoto natos esse intelligens, Omnia enRrrat, quomodo invenerit et suseeperit accumque cum monimentis iis tradit, quibUS Vero parentes reperiant. De alveo ero ne Verbum quidem Duae, Ut opinor, via exstant, quibus lineo difforsentia explieari potest. Differentia enim est non Xigua et quominus hanc diVersam materiem in unum Coniungamus, o prohibet Sana ratio. In promptu est rogare, an fortasse Menander Ogitavori do alia tragoedia ab illa Sopho olea paulum Variata et suis temporibus in uena saepius acta. Fuerunt Sane Stydamas

minor et Careinus, qui, Suida Stobaeoque testibus, eandemmatorio traotavorunt δ); nil iis obstabat, quominus materiem tragicam liberius tractarent; sed praeter tres Carcini versus nil e eorum tragoediis ad nos pervenit, et quia de argumento nil orti nos odor possunt, dissidii est sectam explicandi viam inv0niro. Vir clarissimus Uurthuim hane difficultatem

Vid. . 0lter Archaeol. Jahrb. VI, 1891, p. 61 Sqq.

δ Nauch .c. p. 60 et p. 20; id etiam quae . cl. V. LeeuWen in edit. Men . annotavit ad Ss. 108 120.

79쪽

lissolvi posso putat mihique liberaliter eone sit, ut suam opinionem iam nune hoc loco iuris aderem publiei in noVO fragmento comisto, quod semel modo adhue oditumost, nempe in libro taliano e. t. Papiri Gree o Latini VOl. II, p. 27 qq. VerSUS leguntur ii 7 sq. viro;

his vorsibus areinus tragieus ipso nomine a nostro poeta nam Menandri esse hoe fragmentum eum editoribus persuaSum Sibi habet . l. - citatur, unde colligi potest Menandrum optime nosse Careinum et fortasse de eius Tyrone quoque CogitaSSe, eum S. 109 sqq. de Pelia es que seriberet. Pro certo autem nil probari potest ut quamdiu Cai cini Tyronis parvum modo et ad nostram quaestionem admodum inutilo fragmonium habebimus, suspieari modo ii Quare aliam quoque, si minus Xpediendi, at e te explieandi rationem proponere Velim. Poeta noSter ipse rem et persona d industria mutavit se hoe feeit ideo, ut omnia, quae de illis fratribus narret carbonarius magis in nostri infantiali 0-ditionem qua traro videantur, magisque tiam Smieri nos arbiter rerum similitudine ad mis0ricordiam et indulgentiam om-moVentur. Hallustinantem ergo Syriscum feeit Menander i praeSertim verba: Dis θῖαν γ δ νυν δις ερον aesturatius quam Veritas deseriboro videntur personam, quaecumque suit, eoque

ti0na repetiti0 0 Davus ,ord in The similarii os in sangui ei inployed in describin the No enses is intended in sugges in similari os the cases theniselves. uae in re secutus est Menander Syriscus id qui

80쪽

CAPUT IV.

De arte rhetorica, quam Menander in arbitrio adhibuit. In disputatione quadam, quam supra saepius laudavi ), Vir

antiqua Sophoclis o Euripidis semporibus murmuro uia dieitur. Quis hoc non Statim approbet, qui in Aristophane et Menandro,

ut duos modo utriusque generi prineipe nominem, non plane sit hospes Noe quomodo hoc Xplieonius in dubiis versari debemus. Fieri non potest, quin comoedia et antiqua et nova sui temporis sigillum prae se ferat. Aetate ariStophanen, Saeeut quinto Xeunte, tragoedia maxime florebat et nomina Sophoelis et Euripidis in omnium ore erant. Populus AthenienSium, qui aetate periclea summa virium contentione ad SUmmum poteStati gradum erat progressus, Virtuti Suae conseiu semper altius tendebat Antiqua historia, plena plendidoriam heroum, eorum animo permUleebat, ne mirum Stquod, cum in theatro egregia poetarum et uetorum arte Vetusta gloriosa quasi reviveseeret, omne Cive patriae Uni Ceamantes ad ludos tragieos Confluebant. Tragici tune temporis populum ducabant et ita e re naso videtur poetas OmiQOS libonior ut d industria tragicos et umoris et Oeibias QSSe imitatos. Soci quantopor ab illo tempore fuit mutata aetaS, qua Menander Vivebat. Breviter et recte V. . . . ChriStillam, quam dieO, mutationem si expressit . . An Stelle desi Der Menander vota uiro, N. Jahrb. 1908.

SEARCH

MENU NAVIGATION