Opera genuina, juxta editionem monachorum sancti Benedicti

5쪽

SANCTI

ABBATIS PRIMI LAR EVALLENSIS,

IUXTA AEDITIONEM MONAECH RUΜ SANCTI BENEDICTI.

TOMUS SECUNDUS

CONPLECTENSU OPUSCULA, ET SERMONES DE TEMPORE ET DE SANCT S.

9쪽

LIBER SEU TRACTATUS

DE DILIGENDO DEO.

Iro illustri domino Haimerico , ecclesiae Roma nae diacono cardinali , et eancellario Bernardus abbita dietus de clara alle, Domino vivere, et in Domino mori,

tRΛTIONES a me, et non quaestiones poscere Solebatis et quiden ego ad neutrum idoneum me eSSe consido. Verum illud indicit pr0sessio, etsi non ita conversatio : ad hoc vero ut Verum fatear ea mili deesse ideo, quae maxime necessaria Viderentur, diligenitam et ingenium Placet tamen, fateor, quod pro carnalibus spiritualia repetitis, si sane apud Iocupletiorem id facere libuisset. Quia vero d0ctis et indoctis pariter in istiusmodi excusandi

mos est nec acile Scitur, quae Vere ex imperitia, quaeve ex Verecundia excusatio pr0deat, si non injuncti operis obeditio prol)at: accipite de mea paupertate quod habeo, ne tacendo philosophus puter. Nec tamen ad Omnia Spondeo me responsurum. Ad id Solum quod DE DILIGENDO DE quaeritis, reSpondebo qu0d ipse dabit IIoc enim et Sapit dulcius, et tractatur securius, et auditur utilius. Reliqua diligentioribus reServate.

CAPUT I.

Quare , et quomodo stili gendus sit Deus.

l. ViLTIS ergo a me audire, quare,

et quomodo diligetulus Sit Deus Et ego:

CAus diligendi Deum, Deus eSt: In dus, sine modo diligere Est- ne hoc satis Fortassis utique, sed sapienti ca)terum si et insipientibus debitor sum; ubi sat est dictum sapienti, etiam illis

gerendus m0s est. Itaque propter tar di0res idem prosusius quam prosundius repetere non gravabor. Ob duplicem ergo causam Deum dixerim propter Seipsum diligendum : sive quia nihil juStiuS, sive quia nil ructu0sius diligi potest. Duplicem siquidem parit en-Sum, cum quaeritur de Deo, cur diligendus sit. Dubitari namque potest quid potissimum dubitetur utrumnam, quo Su merit Deus, aut certe quo noStrosit comm0do diligendus. Sane ad utrumque idem responderim non plane aliam mihi dignam occurrere cauSam diligendi ipsum, praeter ipsum. Et prius de merito Videamus. Iulium quippe meruit de nobis, qui et immeritis dedit seipsum n0bis. Quid enim melius seipso poterat dare vel ipse Ergo si Dei meritum quaeritur, cum ipsum diligendi causa quaeritur, illud est praecipuum: quia ipse prior dilexit nos. Dignus plane qui redainetur, praesertim Si adVerlatur, quis, qu0S, quantumque amaVerit. Quis enim nonne is cui omitis spiritus c0nsii elur:

Deus meus es tu, quoniam bonorum meOr um One 9es L Vera hujus caritas ma

jestatis, quippe non quaerenti,quae ua

10쪽

S. BERNARDI ABBATIS

sunt. Quibus autem lanta puritas exhibetur Cum adhuc, inquit, inimici essemus, reconciliati sumus Deo. Dilexit ergo Deus, et gratis, et inimicos. Sed quantum Quantum dicit Iollannes Sie Deus dilexit mundum, ut Filium uni cyenitum daret. Et Paulli : Qui proprio, ait indi non pepercit, sed pro nobis tradidit illum. Ipse quoque Filius pro Se Majorem, inquit, caritatem nemo habet,

quam ut animam suam ponat quis pro

amicis suis. Sic meruit justus ab impiis, summus ab infimis , ab infirmis omnipotens. Sed dicit aliquis: Ita quidem ab hominibus : sed ab Angelis non ita. Verum est, quia neceSSe non fuit. Caeterum qui hominibus subvenit in tali necessitate, servavit Angelos a sali necessitate Dei qui homines diligendo, tales fecit, ne tales renianerent ipse aeque diligendo dedit et Angelis,ne talesserent.

CAPUT II.

Deus quantopere ab homine mereatur amari, o hona tum corporis, tum Diniae. QUO- modo ea agnoscenda, et habenda citra donantis injuriam.

2. LIBU haec palam Sunt, palam arbitror esse et cur Deus diligendus sit: hoc est, unde diligi meruerit. Quod si insideles haec talent, Duo tamen in

promptu est ingrato c0nsundere super innumeris beneficiis Suis humano ni mirum et usui praestitis, et Seii sui manifestis. Nempe quis alius administrat cibum omni veScenti, cernenti lucem,

spiranti natum Sed stultum est Velle

modo enumerare, quae ullumera essen0n longe ante praelatus sum : Salis sesta exemplum praecipua protuliSSe panem, Solem, Ct aerem Praecipua dico, non quia excellentiora, sed quia necessariora sunt quippe c0rporis. Quaerat enim homo eminentiora bona Sua in ea

Parte Sui, qua praeeminet sibi, hoc est in anima , quae sunt dignitas scientia, virtus. Dignitatem in homine liberum arbitrium dico : in quo ei nimirum datim est caeleris non Solum praeeminere, Sed et praesidere animantibus. Scientiam Vero, qua eamdem in se dignitatem agnoscat, non a Se tamen.

Porro Virtutem, qua Subinde ipsum a quo est, et inquirat non segniter, et

teneat sortiter cum invenerit. 5. Itaque geminum unumquodque irium horum apparet. Dignitatem Si quidem demonstrat humanam non Solum naturae praerogativa, sed et potentia dominatus quod terror hominia Super cuncta animantia terrae imminere

decernitur. Scientia quoque duplexerit, si hanc ipsam dignitatem, vel aliud qu0dque bonum in tiobis, et u

bis inesse, et a nobis non esse n0Verimus. Porro Virtus et ipsa aeque bifaria,c0glioscetur, Si auctorem consequenter

inquirimus , inventoque inseparabiliter inhaeremus. Dignitas ergo Sine scientia non pr0dest illa vero etiam obest, si Virtus desuerit quod utrumque alio declarat Subjecta. Habero senim quod habere te ne Scias, quam gloriam habet Porro nosse quod beas, sed quia a te non habeas ignorare, habet gloriam, sed non apud Deum. Apud se autem glorianti dicitur ab Apostolo : Quid habes quod n0n a cepisti si autem accepisti, quid gloriaris,qitas non acceperis 'Non ait Simplicitur,

Quid l0riaris sed addit, quasi nouacceperis in asserat reprehensibilem,n0n qui in habitis, sed qui tamquam in non acceptis gloriatur Merito Vana gloria nuncupatur hujusm0di, veritatis nimirum s0lido carens fundament0. Veram enim gloriam ab hac ita disce nit uti or iretur, ait, in Domino lorietur 0 est, in veritate Veritas quippe Dominu eSt. 4. Utrumque ergo Scia neceSSe est, et quid sis, et quod a teipso non sis rite aut omnino videlicet non glorieris, aut inaniter gl0rieris. Denique si non coquo peris , inquit, teipsum, egredere p0st reges sodalium tuorum. ReVera ita sit. 0m factus in hon0re, cumh0norem ipsum n0n intelligit, tulis suae ignorantiae merito comparatur pecoribus, Velut quibusdam praesentis

Suae c0rruptionis et mortalitatis consortibus. Fit igitur ut eSe non lignOS cendo egregia rationi munere e re

tura irrationabilium gregibus aggregari incipiat, uin ignara propri Mgl0ride, uuae ab intus est, conlii manda