Opera genuina, juxta editionem monachorum sancti Benedicti

발행: 1836년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

oris rebus sensibilibus, sua ipsius curiositate abduritur Dessiciturque una de caeteris, qu0d se prae caeteris nihil accepisse intelligat. Itaque Valde cavenda haec ign0rantia, qua de nobis minus n0bis sorte sentimus sed non minus, immo et plus illa, qua plus nobis tribuimus. Quod sit, si bonum qu0dcumque in nobis esse, et a nobis, decepti Putemus. At vero Super utramque ignorantiam declinanda et exsecranda illa Praesumptio est, qua sciens et prudens forte audeas de bonis n0 tuis tuam quaerere gloriam Det qu0 certus es a te tibi non esse, indu tamen alterius

rapere non Verearis honorem. Prior

equidem ignorantia gl0riaui non habet: Posterior vero habet quidem, Sed non apud Deum faeierum hoc tertium malum, qu0d jam scienter committitur, usurpat et contra Deum. In tantum denique ignorantia illa posteriori haec ar-r0gantia gravior atque periculosiorvpparet, quo per illam quidem Deus nescitur, per istam et c0ntemnitum in tantum et priori deterior ac detestabilior, ut cum per illam pec0ribus, per istam et daemonibus sociemur. Si quippe Stuperbia, et dilectum maximum, uti datis tamquam innatis; et in acceptis beneficiis gloriam usurpare benefici. 5. Quamobrem cum duabus istis, dignitate atque scientia, opus Si et Virtute, quae utriusque fructu est, per quam ille inquiritur ac tenetur, qui

omnium auctor et dator merito glorificetur de ninibus. Alioquin sciens olnon aciens digna, multis apulabit. Quore Z utique quia n0luit intelligore

ut bene ageret magis autem iniquitatem meditatus est in cubili suo, dum de b0nis, quae a se non esse e Scientiae dono certissime comperit, l)0ni D0mini gloriam Servus impius captare sibi, immo et raptare molitur Liquet igitur et absque scientia dignitatem esse Omnino inutilem, et scientiam absque Virtute damnabilem. Verum homo Virtutis, cui nec damn0Sa scientia, nec in Ductuosa dignitas manet, clamat Deo et ingenue constetur Non nobis, inquiens, Dontine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam. Hoc est, Nil nobis, o Domine, de scientia, nil nobis de dignitate tribuimus sed tu totum, a quo totum est, nomini deputamus. 6. Caeterum pene a proposito longe nimis digressi sumus, dum demonstraro Satagimus, e0M quoque qui Christum nesciunt, satis per legem naturalem ex perceptis bonis corpori animaequom0neri, quatenus Deum propter Deum

et ipsi diligere debeant. Nam ut bre-Viter, quod super hoc dicta sunt, iterentur : quis Vel insidetis ign0ret, suo c0rpori non ab alio in hac mortali vita supra dicta illa mecessaria miniStrari, unde videlicet subsistat, unde Videat, unde spiret, quam ab illo, qui dat e cam omni carni; qui solem suum oriri facit super lonos et malos, et pluit Super just0s et injustos Quis item volimpius putet alium ejus, quae in anima Splendet, humanae dignitati auctorem, praeter illum ipsum, qui in Genesi loquitur: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram ' Quis alium scientis, clargitorem existimet, misimque ipsum, qui docet hominem scientiam 8 Quis rursum munus sibi aliundo Virtutis aut putet datum aut speret dandum , quam de manu itidem Domini virtutum ueretur ergo amari propter Se ipsum Deus, et ab insideli qui etsi nesciat Christum, scit tamen SeisSum. Proinde inexcusabilis est omnis etiam insidetis, si non diligit Dominum Deum Suum ex toto c0rde tota anima, t0ta Virtute sua. Clamat nempe intus ei innata, et non ignorata rationi justitia, quia ex t0t se illum diligere debeat, cui se totum debere non ignorat Verum dissicile, immo impossibile est, Suis Scilicet quempiam, liberive arbitrii viribus semel accepta a Deo, ad Dei ex toto convertere voluntatem; et n0n magis ad iropriam retorquere, eaque sibi tamquam propria retinere, Sicut scriptum est Omnes quae sua sunt quoermit et item , Proni sunt sensus et cogitationes hominis in malum.

12쪽

CAPUT III.

Christiani quantos habeant stimulos amandi Deum prae insidelibus.

7 CONTRA quod plane fideles n0runt,

quam Omnino necessarium habeant Ie-Sum, et hunc crucifixum dum admirantes et amplexantes supereminentem

scientiae caritatem in ipso, id vel tantillum qu0 sunt, in tantae dilectionis et dignationis vicem n0n rependere confunduntur. Facile pr0inde plus diligunt, qui se amplius dilectos intelligunt cui autem minus, donatum est, minus diligit. Judaeu Sane 'iVe Paganus, nequaquam talibus aculeis incitatur am0ris, quale EccleSia Xperitur, quae ait Vulnerat caritate ego sum; et rursum Ff icine me floribus, stipatem malis, qui amore langueo. Cernit regem Salomonem in diademate, quo coronavit eum mater Sua cernit Unicum Patris, crucem sibi bajulantem; cernit caeSuni et consputum Dominum majestalis cernit auct0rem Vitae et gloriae c0nfixum claViS, percussum lancea, opprobrii saturatum, tandem il- Iam dilectam animam Suam ponere Pro amicis suis Cernit haec, et suam magis ipsius anti iam gladius amori transVer herat, et dicit Fulcite me floribus , stipate me malis, quia amore langueo. Haec

Sunt quippe mala punica, quae in h0rtum introducta dilecti sp0nsa carpit ex Iigno Vitae, a caelesti pane roprium

mutuata saporem, colorem a Sanguine

Christi. Videt deinde mortem mortuam, et mortis auctorem triumphatum. Vide id inseris ad terras, de terris ad Superos captivam duci captivitatem, ut iii

nomine Jesu omne genu flectatur, caelestium, terrestrium, et in sernorum.

Advertit terram . quae spinas et tribu Ios sub antiquo maledicto produXerat, ad n0vae benedictionis gratiam inn0Vatam res loruisse. Et in his omnibus. illius rec0rdata Versiculi, Et refloruit

cur mea, et eae voluntate me consitebor

ei paSSionis malis, quae de arb0re lut 0rat crucis, cupit Vigere, et de s0ribus resurrecti0nis, quorum praesertim fragrantia Sponsum ad se crebrius revisendam invitet.

8. Dunique ait: Ecce tu puDher est dilecte mi, et decorus lectulus noster si ridus Quae lectulum m0nstrat, satis quid desideret aperit et cum floridum nuntiat, satis indicat, unde quod deSiderat obtinere praesumat. Non enim de Sui meritis, sed de loribus agri, cui benedixit De iis Delectatur floribus Christus, qui in Nagareti et concipi Voluit, o nutriri. Gaudet sponsu caeleStis talibus odoramentis, et cordis ilia lanium frequenter libenterque ingreditur, quod istiusm0di resertum fructibus, si0ribusque respersum invenerit. Ubi Suae videlicet aut passionis gratiam, aut resurrectionis gl0riam sedula inspicitc0gi tali0ne versari, ibi profecto adest Sedulus, adest libens. M0nimenta Siquidem Passionis, fructus agnoSce quaci anni praeteriti, omnium utique retro temp0rum sub peccati mortisque imperi decursorum, tandem in plenitudine

temp0ris apparentes. Porro autem Re- Surrectionis insignia, novos adverte si res sequentis temporis, in n0Vam uti gratia reVirescentis e Statem, quorun fructum generalis sutura resurrectio in sine parturiet sine suae manSurUm. Iam, inquit, hiems transiit, imber abiit et recessit, flores apparuerunt in terra nostra aeStiVum tempus advenisse cum illo Significans, qui de mortis gelu in Vernalem quamdam novae vitae temperiem reS0lutus, Ecce, ait, nora suci Omnia cujus caro seminata est in morie, restoruit in resurrectione : ad cujuS 0X0d0rem in campo convallis nostrae reVire Scunt arida, recalescunt frigida m0 tua reViVi Scunt.

9. 0rum ergo novitate lorum ac fructuum, et pulcritudine agri suavi simum spirantis odorem, ipSe qu0que Pater in Filio innovante omnia delectatum, ita ut dicat: Ecce odor illi mei, sicut odor u9ri pleni, cui benediaeit Dominus. Bene pleni de cujus planitudine omne accepimus Sponsa tamen familiarius ex eo sibi, cum vult, fore legit, et carpit Ρ0ma quibus pr0priae adSper' gat intima conscientiae, et intranti Sponso 0rdis lectulus suave redoleat. Oportet enim nos, Si crebrum Volumus

habere hospitem Christum, corda Os-

13쪽

tra semper liabere munita fidelibus es

intoniis, an de misericordia scilicet morientis, quam de potentia reSurgen

um divi, qici potestas Dei est, et tibi, Domine, misericordia SisIuidem utriusque rei testimonia credibilia acta sunt nimis Christo utique moriente propter delicia nostra, et resurgente propter justificationem 110Stram, et aScendente ad protectionem nostram, et mittente Spiritum ad consolationem nostram , et

quandoque redituro ad c0nsummationem nostram. Nempe in morte misericordiam, p0tentiam in resurrecti0ne, utram

que in singulis exhibuit reliqu0rum. 0. Haec mala, hi 0res, quibus Sponsa Se interim stipari postulat et sulciri credo sentiens facile vim in suam0ris p0SSe tepescere et langueScere qu0dammodo , si n0 1alibus jugitor laveatur incentivis d0nec introducta quandoque in cubiculum, diu cupitis excipiatur amplexibus, et dicat Ἀσι α ejus sub capite meo, et dextera illius amplexul est me Sentiet quippe tunc et probabit universa dilectionis testimonia, quae in pri0ri adVentu, tamquam de sinistra dilecti, acceperat, prae multitudine dulcedinis amplexantis dextera contemnenda, et omnino jam quasi subtus habenda Sentiet qu0d audierat muro non pr0dest quicquam, spiritus es qui vici sicut Probabit quod legerat Spiritus meus super mel dulcis, et haereditas mea super mel et sapum. Quod

vero equitur, Mem0ria mea in generatione saeculorum; hoc dicit, quia quamdiu stare praeSen cernitur Saeculum,

in quo generatio adVenit, et generatio praeterit non deerit electis consolatio de memoria, quibuS 0ndum de Pra sentia plena resectio indulgetur. Unde scriptum Stra Memoriam abundantiae suavitatis tuo eructabunt haud dubium, quin hi qu08 paulo Superius dixerat

Gener ilio et generalio laudabit opera tua. Memoria ergo in generatione saeculorum, praesentia in regno caelorum. x

ista glorificatur jam assumpta electio de illa interim peregrinans generatio

DE DILIGENDO DE D.

CAPUT IV.

Quiliam ex Dei recordalione consolationem capiaIit quive magis ad ejus amorem idonei.

U. SED interest, quaenam generalio ex Dei capiat recordalione Solamen. Non enim generatio praV et XaSperans . cui dicitur, Vin vobis divites, qui habetis cons0lutionem vestram Sed quae dicere Veraciter potest, Renuit cons lari anini mea. Huic plane et credi-mUS , Si secula adjecerit memor fui Dei, et delectatus sum Iustum quippe e St, ut qu0 praesentia non delectant, praesto eis sit memoria futurorum et

qui de rerum nitentium qualibet atauentia despiciunt consolari, recordatio ill0s delectet aeternitatis. Et haec est generatio quaerentium Dominum, quaerentium non quae Sua sunt, sed faciem Dei Iacob. Dei ergo quaerentibus et Suspirantibus praesentiam, praesto interim et dulcis memoria est, n0n tamen qua Salientur, Sed qua magis Suriant unde satientur. 0 ipsum de se cibus ipse testaturi, ita dicens : Qui edit me, adhuc esuriet et qui eo cibatus est, Suliabor, inquit, cum apparuerit illoria tua. Beati tamen jam nunc qui esuriunt et sitiunt justitiam , quoniam quand0que ipsi, et non alii, Saturabuntur. Vae tibi generatio praVa atque perversa Vae tibi popule Stulte et insipiens qui et men oriam fastidis, et praesentiam Xpavescis Merito quidem nec modo enim liberari vis de laqueo venantium, siqui dem qui volunt divites terii hoc saeculo, incidunt in laqueum diaboli nec tunc a Verbo aspero poteris liberari. O verbum aSPerum , O Sermo durus late maledicti in ignem Pternum. Durior plane atque asperior illo, qui quotidie nobis de memoria passionis inacclesia replicatur rQui manducat meam carnem, et bibit

sau quinem meum, habet vitam Plemiam.

Hoc est, qui recolit 0rtem meam, et eXemplo meo mortisica membra sua quae Sunt super terram, habet vitam aeternam lio est, si compa limini, et conregnabitis. Et tamen plerique ab hac voce resilientes et aberuites hodieque

retrorSum, respondent non verbo, Sed

facto iurus est hic sermo quis p0leSt

14쪽

eum audire Ilaque generati quae non direxit cor suuin , et non est creditus eum Deo Spiritus ejus, Sed magis perans in incerto divitiarum, Verbum

modo erucis audire graVatur, ac memoriam passionis sibi judicat oneroSam. Verum qualiter verbi illius p0ndus in Praesentia sustinebit ole maledicti in ignem internum, qui paratus est diabolo, et angelis ejus Super quem profecto ceciderit lapis iste, conteret eum. At vero generatio rectorum benedicetur :qui utique cum Apostolo sipe absentes,

Eipe praesentes , contendunt placere Deo.

Denique audient, Venile benedicti P tris mei, etc. unc illa quae non direxiteor Suum, Sero quidem experietur,

quam in illius comparatione doloris jugum Christi suave, et onus leVe fuerit, cui tamquam gravi et aspero duram

cerVicem Superbe Subduxit. 0 Pole iis, o miseri servi mammonae, Simul gloriari in cruce Domini nostri Iesu- Christi, et sperare in pecuniae thesauris; post aurum abire, et probare quam

suavis est Dominus. Proinde quem Suavem in memoria non SentitiS, asperum

proculdubio in praesentia sentietis. 2. Caeterum fidelis anima et suspirat praesentiam iit hianter, et in memoria requiescit suaviter; et d0nec idonea sit revelata facie speculari gloriam Domini, crucis ignominia gloriatur. Sic Profecto, Sic Sponsa et columba Christi pausat sibi interim , et 0rmit inter

medios cleros, S0rtita jam inpraese 1-tiarum de memoria abundantiae Suavitatis tuae, Donaine Iesu penna dea gentatus, innocentiae videlicet pudicitiaeque candorem et Sperans insuper

adimpleri laetitia cum vultu tuo, ubi etiamfant posteriora dorsi ejus in pallore auri: quando in splendoribus Sanctorum introducia cum gaudio, Sapientiae plenius fuerit illustrata fulgoribus. Merito proinde jam nunc gloriatur, et

dicit Loem ejus sub capite me , et deaeter illius amplexabitur me in laeVa reputans recordationem illius caritatis, qua nulla maj0r St, quod animam Suam posuit pro amicis Suis : in dextera vero beatam Visionem, quam Promisit amicis suis; et gaudium de praesentia majestatis. Mortio illa DoLot de

sica visio, illa divinae praesentiae inae timabilis delectatio in dextera deput tur, de qua et delectabiliter canitur: D lectationes in deaeter tua usque in sinem. Merito in laeva admirabilis illa memorata et semper memoranda dilectio collo catur, quod donec transeat iniquitas, sumseream Sponsa recumbat et requiescat. 35. Merito ergo laeva sponsi sub capito SponSae, Super quam Videlicet caput suum reclinata sustentet, hoc est me iis suae intentionem, ne inclinetur et incurvetur in carnalia et saecularia desideria: quia corpus quod corrumpitur, aggraVat animam; et deprimit terrena inhabitatio sensum multa cogitantem.

Quid namque aliud faciat considerata tanta et iam indebita miseratio, tam gratuita et sic probata dilectio, tam inopinata dignatio, tam invicta mansuetudo, tam stupenda dulcedo ' Quid, inquam, haec omnia faciant diligenter

conSiderata, nisi ut considerantis animum, ab omni penitus pravo vindic tum amore, ad se mirabiliter rapiant, Vehementer assiciant, faciantque prae Se contemnere, quicquid nisi in contemptu horum appeti non potest Nimirum proinde in odore unguentorumh0rum sponsa currit alacriter, amat ardenter; et parum Sibi amare sic amata Videtur, etiam cum se totum in amoro perstrinxerit. Nec immerito. Quid in gnum enim tanto et tuanti repensatur amori, si pulvis exiguus 10tum se ad redamandum collegerit, quem illa nimirum Majestas in amore praeVenienS,i0ta in opus salutis ejus intenta conspicitur Denique sic Deus dileaei mundum, ut Unigenitum daret haud dubium quin de Patre dicat. Item, radidit in mortem animam suam; nec

bium quod de Filio loquatur. Ait et de

Spiritu sancto: Spiritus Paraclitus, quem mittit Pater in nomine meo, ille vos, cebit omnia, et suggere vobis omnia quo cumque disero τ0bis. Amat ergo Deus,

et ex se toto amat, quia t0la rinitas amat : si tamen totum dici potest de insinii et incomprehensibili, aut cerie de simplici.

15쪽

CAPUT V.

Christiano quantum incumbat debitum

amoris.

4 INTUENS ergo haec cred0, Sati ag-n0scit, quare Deus diligendus sit, h0c est, unde diligi mereatur. Caeterum insidolis non habens Filiunt, nec Patrem proinde habet, nec Spiritum Sanctum. Qui enim non hon0rificat Filium, n0nh0ndri sicat Patrem qui misit illum; sed nec Spiritum sanctum quem misit ille.

Is itaque mirum n0n est, Si quem minus agnoScit, minus et diligit. Λttamen et ipse totum ei sese debere non ign0rat, quem ui totius non ignorat auctorem. Quid ergo ego, qui Deum meum 1ene Vitae meae n0n solum gratuitum largitorem, largissimum administrato rem, lium e0nSolatorem, sollicitum gubernatorem; sed insuper etiam c0pi0sissimum redemptorem, aeternum con

Servatorem, ditat0rem, glorificatorem rsicut scriptum est Copiosa apud eum redemptio; et ilem Intromit semel in

Sancta, interna redemptione inventu et dee0nserVati0ne : Mn relinquet sanctos su0s, in ternu in conserpabuntur; et deI0cupletatione : Mensuram bonam, et consertam, et coagitatam, et superes luen'tem dabunt in sinum vestrum; et rurSum: Nec oculus vidit, nec auris audirit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparapit

Deus diligentibus se et de glorificatione

Salvatorem exspectamus Dominum nostrum est ιm-Christum, sui ref0rmabit corpus tu militalis nostro , configuratum corpori claritalis suoq; et illud : Non sunt condigno 13assi0nes hujus temporis id futurum 9l0riam , quae res elabitur in nobis; et iterum Id quod in praesenti est

momentaneum et leve tribulationis nos irae, suprα modum in sublimitette infer- Num gloria p0ndus operatur in nobis, non contemplantibus quae videntur, sed

quin non videntur.

5. Quid retribuam Domino pro omnibus his Illum ratio urget et justitia naturalis olunt e tradere illi, a quo se totum habet, et ex se i0to debere dili gere Milii pr0lacio Fides tanto plus indicit amandum, quant et eum me ipS0 Plitris aestimandunt intelligo quippe

qui illum n0n solum mel, sed sui quoque ipsius teneo largitorem. Denique nondum tempus Fidei advenerat, n0ndum innotuerat in carne Deus, obierat in cruce, pr0dierat de sepulcro, redierat

ad Patrem tan0ndum, inquam, commendaverat in nobis suam multam dilecti nem, illam de qua jam multa locuti si mUS, cum jam mandatum est homini diligere D0minum Deum suum X toto corde, tota anima, 0ta Virtute sua, id est, ex 0mni qu0 est, quod scit, qu0dioteSt. Nec tamen injustus Deus suum ibi Vindicans opus et dona Ut quid enim n0n amaret opus artificem,cum haberet unde id p0sset Et cur non quantum omnino 90SSet, cum nihil omnino nisi ejus munere p0sset Ad haec, quod de nihilo, qu0 gratis, quod in hac dignitate conditum est, et debitum dilectionis manifestius lacit, et exactum justi0xem

ostendit. Caeterum quantum utamus adjectum beneficii, cum h0mines et jumenta Salvavit, quemadmodum multiplicavit misericordiam suam Deus Nos dico, qui mutavimus gloriam n0Stram in similitudinem vituli comedentis foenum, Peccando comparati jumentis insipientibus. Quod si totum me debeo pro me facto, quid addam jam et pro

resecto, et resecto hoc modo Nec enim iam facile resectus, quam factus. Siquidem non solum de me, sed de omni qu0que qu0 factum est, Scriptum est:

Disit, et facta sunt. At Vero qui me tantum et semel dicendo secit, in resiciendo prosecto et dixit multa, et gessit mira, et pertulit dura; nec tantum dura, Sed et indigna .Quid ergo retribuam Domino pro Omnibus quae aetribuit mihi ' In primo opere me mihi dedit, in secundose et ubi se dedit, me mihi reddidit. Datus ergo, et redditus, me pro me debeo, et bis debeo. Quid Deo retribuam pro se rinam etiamsi me millies rependere P0Ssem, quid sum ego ad Deum

CAPUT VI.

Brevis anacephalaeosis et summa Praedictorum.

6. I primum vide, quo mi do, iliali10 quain Sine modo a nobis Deus amari

16쪽

S. BERNARDI ABBATIs meruerit: qui ut paucis quod dictum est repetam in prior ipse dilexit nos,

fantus, et tantum , et gratis tantillos, et talos. En quod in principio dixisse mementini, modum esse diligendi Deum, sine modo diligere. Denique cum dilecti qua tendit in Deum tendat in immensum tendat in insinitum, iam et insinitus Deus est et immensus xquisnam, quaeS0, debeat sinis esse nostri, Vel modus am0ris Quid qu0d amor ipse noster non jam gratuitus impenditur, sed rependitur debitus Amat ergo immensitas, amat aeternitas, amat supereminens scientiae caritas amat Deus, cujUS magnitudinis non est sinis, cujus sapientiae non est numerus, cujus pax XSuperatoninum intellectum Det vicem rependimus cum menSura Diligam te, Domine. lari itudo mea, sirmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus Det

meum denique quicquid optabile atqRe amabile dici potest Deus meus adjutor meus, diligam te pro dono tu0, et modo

meo, minu quidem justo, sed plane non minus poSSe meo : qui etsi quantum debeo non poSSum, non p0Ssum tamen ultra quam possum. Potero Vero plus, cum plus donare dignaberis, numquam tamen pr0-

ut dignus haberis Imperfectum meum viderunt oculi tui: sed tamen in libro tuo omnes Scribentur, qui quod p0ssunt sa-ciunt, etsi quod debent n0n 088Unt. Satis, quantum re0r, apparet, et quonam modo Deus diligendus sit, et quo merito suo. Quo, inquam, merito SUO. nam quanto, cui Sane appareat quis

dicat quis sapiat

CAPUT VII.

Non sine fructu et praemio diligi Delim et te renis non satiari humani cordis appetitum.

7. NUNC quo nostro c0mm0do diligendus Sit, Videamus. Sed quantum est et in hoc videre nostrum ad id qu0dest Nec tamen qu0d videtur tacendum

est, etsi non omnino Videtur ut est. Superius, cum Ρr090Situm SSet, quare,

et quom0do diligendus sit Deus duplicem dixi parere intellectum id quod

quaeritur, Quare ut, aut IIIo Suo merito, aut quo nostro comm0do diligendus sit, utrumlibet quaeri posse perindo videatur. Dicto proinde de merito Dei, n0n prout dignum ei, Sed prout datum est mihi superest ut de praemio, qu0ditem dabitur, dicam. Non enim Sine praemio diligitur Deus, etsi abSque Praemii intuitu diligendus it Vacua nam

que Vera caritas esse non poteSt, nec tamen mercenaria est; quippe non quaerit quae sua sunt Assectus St, non contractus nec acquiritur paci nec acquirit. Sponte assicit, et pontaneum facit. VERUS amor seipso contentu MeSt. Habet praemium, sed id qu0 amatur. Nam quicquid propter aliud amare Vi deatis, id plane amas, quo amoris siniSpertendit, non per quod tendit Paulus Π0 evangeligat ut comedat, Sed comedit ut evangeliget eo quod amet, n0n

cibum, sed vangelium. VERUS amor praemium non requirit, Sed meretur. Praemium sane necdum amanti pr0p0nitur , amanti debetur, perseveranti redditur. Denique in rebus inserioribus Suadondis, invitos promissis Vel praemiis invitamus, et non spontaneos. Quis enim munerandum hominem putet, ut

faciat quod et sponte cupitl Nemo,

Verbi causa, conducit aut esurientem ut comedat, aut sitientem ut bibat, aut certe matrem ut parvulum allactet silium uteri sui. An Vero quis utet prece Vel pretio quempiam comm0nendum suam ipsius Vel sepire Vineam, Vel arborem circumfodere, Vel structuram propriae domus erigere Quanto

magis Deum amans anima, aliud prae ter Deum Sui amoris praemium non requirit Aut si aliud requirit, illud pro

certo, non Deum diligit. 8. Inest omni utenti ratione naturaliter pro Sua semper aestimatione atque intentione appetere poti0ra, et nullare SSe conlentum, cui quod deest, judicet praeferendum. Nam et qui Verbi gratia, uxorem habet Speciosam, petulanti oculo vel animo respicit pulcriorem et qui Veste pretiosa indutus est, pretiosiorem assectat, et possidens multas divitias, invidet ditiori . Videas ammultis praediis et 0sSeSSionibus ampliatos, adhuc amen in dies agrumdgro pu ire, alque insinii cupidi

17쪽

tale dilatare termino Su0s. Videas et qui in regalibus domibus, amplisque habitant palatiis, nihilominus qu0lidio

conjungere d0mum d 0mum, et inquiola curi0sitate aedificare, diruere, mutare quadrata rotundis. Quid homines sublimatos hon0ribus an n0n insatiabili ambiti0ne magis ac magis olis viribus c0nari ad alti 0ra videmus 'Ethorum omnium idcirco non est sinis, quia nil in eis summum Singulariteri operitur vel optimum. Et quid mirum si inseri0ribus et delerioribus contentus non it, qui citra Summum Vel optimum quieScere n0n potest Sed nocstultum et extremae dementiae est, ea semper appetere, quae numquam , non dic satient, sed nec temperent appetitum dum quicquid latium habueris, nihilominus non habita c0ncusiScas, et ad quaeque desuerint, Semper inquietus anheles. Ita enim sit, ut per Varia ut fallacia mundi oblectamenta Vagabundus animus inani lab0re discurrens fatigetur, n0n satietur dum quicquid famelicus infulierit, parum reputet ad id quod superest deVOrandUm, Semperque non minu anXie cupiat quae desunt, quam quae ad Sunt laete possi deat. Quis enim obtineat universa 'Quaniquam et m0dicum id quod quis que cum labore obtinuerit, cum lim0re possederit, certus quidem non sit quando cum d0lore amittat, certus au leni quod quand0que amittat. Sic di

tendit ad optimum, sestinat ad id unde

possit impleri. Immo Ver his anfracti bus ludit secum Vanitas, mentitur ini quitas sibi. Si ita vis adimplere quod vis, hoc est, si illud apprehendere is, quo apprehens nil am amplius elis :quid tentare opus est et caeterar Curris per devia, et longe ante m0rieris, quam lio circuitu pervenias adiptatum. 19. I0c ergo in circuitu impii ambulant naturaliter appetentes unde si-niant appetitum, et insipienter respuentes unde propinquent inici sint dico,

non consumptioni, sed conSummationi. Quamobrem non beato sine consummari, sed consumi vacuo labore accelerant,

qui rerum magis specie , quam auct0re delectati, prius universa percurrere et de singulis cupiunt experiri, quam ad ipsum curent universi latis Dominum perVenire. Et quidem pervenirent, si quandoque Voli 0m potes ossici possent, ut omnia scilicet, praeter omni una principium, unus aliquis oblineret. Ea namque suae cupiditatis lege , qua in rebus caeteris 110n habita prae habitis esurire, et pro non habilis habita lastidire solebat mox omnibus quae in caelo, et quae in terra sunt obtentis et contemplis, tandem ad ipsum pr0culdubio curreret, Iut 0lus deeSset omnium Deus. Porro ibi quiesceret; quia sicut citra nudare Vocat quies sic nulla ultra jam inquietudo s0llicitat. Diceret pro certo : Mihi autem adhaerere Deo bonum est. Diceret, Quid enim mihi est in coelo, et a te quid volui super terram set item : Deus cordis mei, et par mea Deus in infernum. Sic ergo ut dictum

est ad id qu0d optimum St, quiVi Scupidus perveniret, Si quident ante, qu0d citra cupit, assequi P0SSet. 20. ERUII quoniani id omnino im-p0ssibile praestruit et vita brevior, et virtus infirmior, et consors numerosi0 Iongo profeci itinere et casso labore desudant, qui dum quaecumqUO desiderant, ali ingere Volunt, ad cunctorum desiderabilium nequeunt pertingere sinum. Et utinam attingere uni- VerSa animo, et n0n Xperimento Vel lenti Hoc enim facile possent, et noli incassum. Nam et animuS Sensu qui denicarnali tanto velocior, quant et e spicacior, ad hoc datus est, ut illum ad omnia praeVeniat; nihilque audeat contingere sensus, quod animus Praecur rens ante utile n0n probaverit. I incenim arbitror dictum, Omnia probate , qu0d bonum est tenete ut videlicet illo huic provideat, ne i Silum Votum nisi ad illius judicium conSequatur. Alioquin non ascendes in montem D mini, nec stabis in loco Sancto ejus

pro eo qu0 in an acceperis animum tuam , 0 est antinam rationalem dum ii asta pecoris SenSum Sequeri S, ratione quidem tiosa, et non resiS-

lente in aliquo. Quorum itaque ration0n li de Venit greSSu8, currunt, Sed

18쪽

oxtra viam ac proinde Ap0stoli spreto et sitialis. Ips dat

consilio, non Sic currunt ut apprehendant. Quando etenim apprehen dant, quem apprehendere nisi post omnia nolunt Distortum iter, et circuitus infinitus, cuncta primitus attentare Velle. 2 . Iustus autem non ita Audiens

nempe Vituperationem multorum commorantium in circuitu multi inimSunt viam latam pergentes , quae ducit ad mortem in ipse sibi regiam elegit Viam, non declinans ad dexteram vel ad sinistram. Denique attestante Propheta, Semitajusti recta est, rectus callis justi ad ambulandum. Hi sunt, qui Sali bri compendio cauti sunt molestum

Iiunc et infructuosum Vitare circuitum, Verbum abbreviatum et abbrevians eligentes, non cupere quaecumque ident, Sed vendere magis quae 908Sident, et dare pauperibus. Beati plane pauperes, quoniam ipsorum est regnum caelorum. Omnes quidem currunt; Sed inter currentes discernitur. Denique noVit Dominus Viam justorum, et iter impiorum peribit. Ideo autem melius est modicum justo super divitias peccatorum multas,

quoniam quidem ut Sapiens loquitur, et insipiens experitur qui diligit pecuniam, non saturabitur pecunia ritu iaUtem esuriunt et sitiunt justitiam , ipsi saturabuntur. Iustitia Siquidem ali 0 noulentis spiritus cibus est Vitalis et naturalis pecunia Vero Sic non minuit uni nil famem, quomodo nec Orporis Ventus.

Denique si famelicum hominem apertis faucibus Vento, instatis haurire buccis aerem cernaS, quo quaSi consulat fami, nonne credas insanires Sic non minoris insaniae est, Si Spiritum rati0nalem re bus putes quibuScumque c0rporalibus non magis instari, quam satiari. Quid namque de corporibus ad spiritus Nec illa sane Spiritualibus, nec isti e regi0ne refici corporalibus queunt. Benedic anima mea D0mino, qui replet in bonis desiderium tuum. Replet in b0nis, excitat ad b0uum, tenet in bono praeVenit, sustinet, implet. Ipse facit ut desideres, ipse est qu0d desidera8.22. Dixi supra Causa diligendi Deum,

Deus est. Verum dixi: nam et efficiens occasionem, ipso creat ast ectionem, desiderium ipse e0Π- Summat. Ipse secit, vel potius factus est ut amaretur ipse speratur, amat 'du felicius, ne in vacuum Sit amatuS.Εju am0 n0Strum et praeparat, et remunerat. Praecedit benignior, rependitur justi0r, exspectatur SuaVior DiVes est omnibus qui invocant eum me est mei habet quicquam seipso melius Sededit in meritum, se servat in Praemium, se apponit in resectione animarum Sanctarum, se in redempti0ne distrahit captivarum. Bonus es, Domine, animae quaerenti te quid ergo inve nienti Sodi enim in hoc est mirum, qu0 NEMO te quaerere valet, nisi qui prius invenerit. Vis igitur inveniri, ut quaeraris, quaeri ut inveniaris. Potes quidem quaeri et inveniri, non tamen praeVeniri. Nam etsi dicimus , Muneoratio mea praepeniet se : non dubium famen quod tepida sit omnis oratio, quam non praeVenerit inspiratio. Dicendum jam unde inchoet amor OSter, quoniam ubi consummetur, dictum est.

CAPUT VIII.

De primo gradu Amoeris, quo diligit homo so

propter se.

25. A IOR est assectio naturalis una de

nare. Quod ergo naturale est, justum quidem laret primo omnium auctori de-SerVir naturae. Unde et dictum estir mum et maximum mandatum mitiges Dominuim Deum tuum, etc. Sed quoniam natura ragilior atque infirmi0r est, ipsi primum imperante necessitate compellitur inservire. Et est am0 carnalis, quo ante omnia homo diligit seipsum propter SeipSum, sicut Scriptum est: Prius quod animale, deinde quod spisset uale. Nec praecepto indicitur, sedi turae inseritur. Quis nempe carnem

suam odio habuit At vero si coeperit amor idem ut ass0let proclivior eSse,

sive prosusior, et nece SSitatis alveo 1inime c0ntentus, campo etiam Diu

latis exundans latius visus fuerit occupare; statim Superfluitas obviante mandat c0hibetur, cum dicitur : Diliges

19쪽

proaeimiιm uim laut teipsum. JuSlis- Si me qui deni, ut conS0rs naturae non sit exs0rs et gratiar, illius pra)Sertim gratiae, quae natura insita est. Quod si gravatur homo fraternis, non dico necessitali laus subvenire sed voluptatibus deser ire castiget ipse SuaS, Sin0n vult esse transgressor. Quantum

vult, sibi indulgeatra dum aeque et pr0ximo tantumdem meminerit exhibendum Frenum tibi temperantiae im- P0nitur, o homo, ex lege vitae et disci-Plinae , ne post concupiscentias tuas eas, et pereas, ne de bonis naturae hosti SerVia animae, h0 est libidini. Quam justius atque h0nestius communicas illa c0nsorti, id est proximo, quam h0stir Et quidem si ex Sapientis consilio a V0Iuptatibus tuis averteris, et juxta d0ctrinam Apostoli victu vestituque contentus, paulisper SuSpendere non gra- Vari amorem tuum a carnalibus deSideriis, quae militant adversu animam; sane quod subtrahis h0Sli animae tuae, cons0rti naturae puto non graVaberis impertiri. une amor tuus et temperanserit, et justus, si quod propriis Subtrahitur voluptatibus, fratris necessitati bus non negetur. Sic am0r carnalis essicitur et Sucialis, cum in commune protrahitur. 24. Si autem dum communicas proximo, sorte ibi desuerint etiam necessaria, quid acies Quid enim, nisi ut cum omni siducia postules ab eo qui dat omnibus asstuenter, et On impr0perat: qui aperit manum Suam ei implet omne animal benedictione Dubiunt siquidem n0n est, quod absit libenter in necessariis, qui plurisque et in superfluis non deest. Denique ait Primum quoerite regnum Dei et justilium ejus, et hinc omnia adjicientur vobis Sponte daturum

stringenti, et proximum diligenti Η0c

quippe est primum quaerere regnum Dei, et adversus peccati implorare iyranni dona, pudicitiae potius ac S0brietatis subire jugum, luam regnare peccatum in tuo mortali 0rpore patiaris. Porro autem et hoc justitiae est cum quo

tibi est natura communis, naturae quo que cuni eo iunus n0n hallere divisum.

25 L i tamen persecta iustitia sit diligere Proximum , Deum in causa haberi necesse St. Alioquin proximum pure

diligere quomodo potest, qui in Deo non diligit Porro in Deo diligere non P0test, qui Deum non diligit. Oportet ergo Deum diligi prius, ut in Deo diligi

p0ssit et proximus. Facit ergo etiam Sodiligi Deus, qui et caetera bona faciti Facit autem sic. Qui naturam condidit, ipse et protegit. Nam et ita c0ndita fuit, ut habeat jugiter necessarium protect rem, quem habuit et c0nditorem ut

quae nisi per ipsum non aluit eSSe, nec Sine ipso valeat omnino subsistere. Quod ne sane de se creatura ignoret, ac

pr0inde sibi quod absit superbe arroget beneficia creatoris, vult hominem idem conditor alto quidem salubrique consilio tribulationibus exerceri: ut cum defecerit h0mo, et subvenerit DeuS, dum homo liberatur a Deo, Deus abh0mine, ut dignum est, honoretur. Hoc enim dicit Invoca me in die tribu lationis , eruam te, et tonori sicabis me. Fit itaque h0c tali modo, ut homo animalis et carnalis, qui praeter se neminem diligere noverat, etiam Deum Vel

propter Se amare incipiat, quod in ipso nimirum ut saepe expertus est homnia 90SSit, quae 90SSe tamen prosit; et sine ipso posSit nihil.

CAPUT IX.

De secundo e tertio gradu Amoris.

26. ΑΜΑ ergo am DeUIn Sed pr0 ter se interim adhuc, n0n pr0pter ipSum. Est tamen quaedam prudentia scire quid

ex te, quid ex Dei adjut iri possis, et ipsi servare te insensum, qui te tibi

servat ill sum. At si frequens ingruerit tribulatio, ob quam et frequens ad Deum conversi sat et a Deo aequo frequens liberatio conSequatur; nonne, etsi fuerit seri eum pectuS, Vel cor lapideum toties liberati, emolliri necesse est ad gratiam liberantis, quatenus Deum homo diligat, n0n propter se tantum , sed et propter ipsum Ex occasi0ne quippe frequentium necessitatum crebris necesse est interpe uatibnibus Deum ab h0mine frequentari, fre-

20쪽

S. BERN LII DI ABB LTIstiueniando histari , iis lando probari tuam Sua Vis est Dominus. Ita sit, ut ad diligendum pure Deum plus jam ipsius gustata alliciat Suavitas, quam

urgeat nostra nece Sstias ita ut exemplo Samaritanorum, dicentium mulieri quae adesse Dominum nuntiaverat, Iam Non propter tuam loquelam credimus; ipsi enim audirimus, et scimus qui ipse est vere Salvator nundi; ita, inquam, et nos illorum exemplo carnem nOSlrnmali 0quentus, dicamus merit : Iam non Dr0pter tuam necessitatem Deum diligimusa ipsi enim gussavii nus et Scimusqu0niam suavis est Dominus. st enim carnis quaedam sequela necessitas, et bene sicia quae experiendo probat, OS tiendo renuntiat. Itaque Sic assecto,

Inandatum, non erit Hissicile. amat quippe veraciter Deum, ac per hoc quae Dei sunt. Λmat caSte, et casio non graVatur obedire mi andalo castificans mastis cor suum, ut scriptum est, inobedientia caritalis Amat juste, et mandatum justum libenter amplectitur. Amor iste merito gratus, quia gratuituS. Castus est, quia non impenditur Verbo, neque lingua, sed pere et veritate. JuStu est, Iuoniam qualis SuScipitur, talis et redditur. Qui enim Sic amat, baud secus pr0 secto, quam amatus est, amat; quaerens et ipse Vicissim, n0n quae Sua Sunt, Sed quae eSu-Christi, quemadmodum ille n0Stra, Vel putius nOS, et non Sua quaesiVit. Sic amat qui dicit: Con memini Domin quoniam bonus. Qui Domino c0nsitetur, non quo niam sibi bonus est, Sed quoniam bonus

ost: hic vere diligit Deum propter

Deum, et n0n propter SeipSum. Non

sic amat de quo dicitur et Conmebitur tibi cum benefeceris ei. Iste est tertius amori gradus, qu jam r0pter Seipsum Deus diligitur.

CAPUT X.

De quarto gradu amoris, Cum nec seipsum diligit homo nisi propter Deum.

27. Felix qui ni eruit ad quartum usque pertingere, quatenus nec Seipsum diligal h0m0 nisi pr0pter Deum Iustitia tua,

Deus, sicut montes Dei. Am0 iste mons est, et mons Dei excelsus 1 eVera molis coagulatus mons pinguis. Quis ascendet

in montem Domini Quis dabit mihi

Penna sicut columbae, et V0labo et requiescam Facius est in pace locus iste,

et habitatio haec in Si0n. ΙΙeu mihi quia

inc0latus meus prol0ngatus est Car et Sanguis, a luteum, terrena inhabitu- ii quando capit hoc quando hujusce m0di experitur assectum, ut divino du-briatus amore animus, oblitus sui, sactusque sibi ipsi tamquam asperditum,i0tus pergat in Deum, et adhaeret S Deo

unu cum eo spiritus fiat, et dicat Defecit caro me et cor meum, Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum 8 Bea

tum dixerim et sanctum , cui tale aliquid in hac moriali vita raro interdum, aut vel semel, et h0 ipsum raptim atque unius Vix momenti spatio experiri

donatum est. e enim quodammodo Per dere , tamquam qui n0 sis , et omnino n0n sentire teipsum, et a te ipso exinaniri, et pene an nullari, coelestis est con-Versationis, non humanae assectionis. Et

Si quidem e mortalibus quispiam ad illud raptim interdum ut dictum est' et ad momentum admittitur, subito in-Videt saeculum nequam perturbat diei

malitia, corpus m0riis aggraVat, Sollicitat carnis necessitas, defectu c0rruptionis non sustinet, quodque his Violentius est, fraterna rev0cat caritas. Heu lredire in se recidere in sua compellitur, et miserabiliter exclamare Domine vim patior, responde pro me et illud:

Infeliae ego homo, quis me Iiberabit de corpore mortis hujus r28. Quoniam tamen Scriptura loquitur, Deumoninia fecisse propter semetipsum erit pr0secto ut factura sese quandoque consorinet et conc0rdet Auc-t0ri. Oportet proinde in eumdem Osassectum quand0cumque transire ut qu0modo Deus omnia esse Voluit pr0pter Semetipsum, Sic n08ἘU0que nec nOSi9808, nec aliud aliquid fuisse, vel esse Velimus, nisi aeque pr0pter ipSum, ob solam videlicet ipsius Voluntatem, n0nnOStram Voluptatem. Delectabit sane non tam nostra, vel s0pita necessitaS,

vel sortita felicitas, quaa qu0d ejus in

SEARCH

MENU NAVIGATION