장음표시 사용
471쪽
IN DEDICATIONE Edentius certiusque Dominus est in loco isto ubi nimirum non modo duo aut tres, Sed tam multi in ipsius congregalin0mine perseverant. Nemo jam nesciat, nemo vestrum ignoret. Siquidem non accepimus spiritum mundi linjus, sed spiritum qui ex Deo St, ut Sciamus quae a De data sunt n0bis. erribilis plane locus, et dignus omni reVerentia, quem sideles viri inhabitant; quem Angeli sancti frequentant; quem Sua quoque praesdiilia D0minus ipse dignatur. 2. Quom0do enim lanius Patriarcha
nescire 90tuerat, qu0di0n esset locus, ubi non esset Deus 8 Sed sorte aliudeSse miratus est, ubi ait : Vere Dominus est in loco ist0 Ibi vere St, et vere Dominus est, ubi in ejus nomine n- geli simul et 0mine c0ngregantur. Licet enim in omni loco sit, qui nullo clauditur l0co : Signanter tamen dicimus, Pater noster, quies in coelis quod aliter illic et proprio qu0dam Od praesentem Se exhibeat, n0n quidem ipse diversus, sed diversa distinguens. Est ergo in omni loco omnia universaliter continens, omniaque disponens Sed longe tamen aliter atque aliter. Apud
li0mines malos est praestans atque dissimulanx apud electos homines operans et serVans apud Superos paScens et cubans : apud infero arguens et damnans. Facit Solem suum oriri etiam super mal0M: Sed ubi malorum interim
dissimulatio est, qu0dam m0do Veritasn0n est. Itaque, Si dicere licet, apud impios est in dissimulatione; apud jus-t0s in veritate apud Angelos in selicitate Papud inferos in seritate sua. Durum V0bis sonat qu0d de seritate dixi fogo ero et iram Vere0r, et furorem. Domine ne in furore tuo arquas me, etc.
Vere, inquit, D0 minus est in loco isto.
Ubi enim pluit super just0s et injustos, CCLESIAE SERMO VI. 461
Pater est, et pater miseric0rdiarunt e XSpectans homines ad paenitentiam. Ubi damnat obstinatos, judex St, et h0rrendum est incidere in manus Dei viventis Ubi cubat, sponsus Stra et beata anima, quam introduxerit in cubiculum Suum.
5. Caeterum in loco isto Vere Dominus est, Si tamen serviamus ei in spiritu et Veritate. Non enim vere Dominu erat apud eos, quibus dicebat Quid vocalis me, Domine, Domine; et non facitis quae dico aestantur sacrae litterae in para dis olim o situm primum Adam, ut operaretur , et custodiret illum. Sic secundus Adam in eccleSi Sanctorum, in congregatione suorum, in horto deliciarum siquidem deliciae suae SSocum siliis hominum)ita, inquam, et ipse D0 minus est in loco St0, ut opere tur atque custodiat. Alioquin Sicut 'tis ιD0 minus edificas erit domum, in anululab0rus erunt qui aedificant eam : Sic ni- hilominus, nis ipse custodierit civita tem , frustra vigilat qui custodit eam. Porro Angelos ascendentes et de Sceli dentes esse in loco isto, patriarchalis ipsa visio manifestat ascendentes , ut videant aciem uiris deScendentes, ut provideant nobis. Quid erg0 8 Nos quom0d hic esse debemus, in quanta reverentia stare in loco isto, ubi Deus eSt operans, et serVans Angeli ascei dentes et descendentes Nimirum poenitentes et exspectante esse no con venit. Hoc est enim oblivisci quae retro Sunt, ignorare , repr0bare, recogitare ann0s ill0s in amaritudine anima no irae, ac deinceps cogitatione simul ut avidi tale extendere nos in anteriora. Ad hoc venimus, in hoc p0sili Sumus. ILEC SUNT QUID EXIGUNTUM A NOI: IS, praeteritorum paenituit Peccat0rum, et suturorum exSpectatio praemi0rum.
472쪽
In hoc libro sanctissimus divini amoris praeco et doctor ejus modum , causas, Originem, irradus et obligationem accurate ac Pathetice describit. Molum, ut dili Iatur sine modo, hoc 'St, omni meliori quo Possumus modon causas, meritum Dei et commodum nostruma ori II inem , ex amore proprio in amorern Dei usque ad Oblivionem et contemptum sui gradus, amorem sui, amorem Dei Propter Se , tum propter ipsum in demum castum et purum hoc est, amorem proprium, mercenarium, filialem ac Beatisicum obligationem denique, quae pertinet ad gentiles Iudaeos, sed maxime ad Christianos Totus vero tractatus est de amore qui consistit in affectu, quem etsi dicat perfecte in hac vita impleri non posse, ita ut omnem Oxcludat timorem et Cupiditatem esse tamen ait sinem et scopum , in quem indesinenler ac irremisse ferri leneamur. Denique hunc ipsum amorem ecclon Dei nobis provenire, non ex assectu in nato. Haec tota hujusce libelli doctrina et oeconomia. De amore Dei vide Serm. 22 de Diversis, bini Cant. 12 in psalm qui habitat. Viro illustri Ialmerico Naimericus erat Gallus ex Oppido Castra apud Biturigas, mortuus anno II 1, singularis Bernardi amicus. 23. Amor est assectio naturalis una de quatuor Bernardus passim cum an liquis, etiam profanis, quatuor tantum principes affectiones agnoscit, amorem , limorem , gaudium et tristitiam. 29. Impossibile namque est, ele. Cave putes haec favere sectariis, docentibus neminem Osse in praesenti vitae statu Iegem Dei implere, etiam regeneratum. Cum enim dicitur, Eae toto corde, etc., notandum est totalitatem illam tribus modis intelligi posse. Primo , ut tolum cor nostrum in solidum uni Deo diligendo tribuatur, nec amor in aliud ferat obiectum quam in Solum Deum. Secundo, ut significetur tanto conatu cor nostrum in Dei dilectionem ferri debere quanto fieri potest, seu ut tantum diligat quantum ab ipso diligibilis est. Tertio ttolo corde id seri dicatur, in quo quis praecipuum studium et curam ponit; quomodo dicimus aliquem totum esse in litteris Dicendum itaque lotalitatem praecepto dilectionisi ne Iusam non primo modo intelligendamn sic enim non posset amari proximus me Secundo, quam Vis si Si praeciperetur , servari posset; sed tertio, quod sit quando in amore nihil Deo Praefertur, cum nullius creaturae amore vel timore a nobis offenditur. Itaque S. Λυ-gustinus et Bernarius intelligunt quidem lotalitatem primi et secundi modi, et hoc sensu asserunt in hac vita dilectionis mandatum impleri non posse; sed simu insinuant mandatum sic acceptum non esse homini in sirm sub cena peccati praeceptum , sed tantum Propositum ut scopum et sinem , ad quem conari, tendere et pervenire aliquando debeat, id est, eam justitiae perfectionem, quae Speratur in futuro saeculo. - '
Homini cuidam visus fuerat sanctus Doctor, in aliqua collatione, nimium gratiae tribuero quasi nihil reliqui libero arbitrio faceret in actibus humanis. Praecipuus ergo libri scopus est, quae sint gratiae, quae liberi arbitrii paries iti negotio saIutis. Huc multa docentur doclibero arbitrio Dei Angeli, et hominis integri, Iapsi, et beati item de gratia primi hominis an loel post Iapsum. Parvus Iiber, sed qui lus succi et Solidae doctrinae Contineat, quam Diagna librorum volumina, quae de hoc theologico argumento pertractant. Styliis vegetus, vivaci ingenio et Iumine plenus verba propria e materiae accommoda oratio facilis, non arte quaesitR, sed quasi naturalis; non obesa et Xilis, sed pinguis et nervosa elegans, concinna et jucunda, non trivialibus Cholae verbis anguens, non barbara, aut in ulla. Non ita pressa, ut parce et ullatim fluat; non tamen ita Profusa, ut torrentis instar, quasi rupto aggere et siccat alveo, erumpat; sed pari tenore et gravi majestate aequaliter pronuens fontem indicat indeficientem, qui non e alien plenus sit, sed ecproprio, immo e Dei dono, alque ex continua Scripturae meditatione. 29. Peccatum in caritate absconditur Scilicet in cartiale hominis postea denuo justis candi, sicut per poenitentiam subsequentem diluitur Immo etiam absconditur in caritale Dei praedestinantis , quia caritos putris ipsorum eooperit m ιltitudinem petentorum. Vide Serm l de Septuag.
473쪽
os. Sed in uoluntata libertas IIae est libertas olentiae, seu facultas electiva, ad bonum inlatum versatilis sed cujus exercitium et applicati ad bonum pondet ex gratia. I. creaturarum ministeria. Id argumenti egregie tractatur in Serm. 5 super Cantica.
Argumentum hujus opistolae est contra quemdam nonymum non Λbaelardum, qui tamen his habuit assinia , cujus sententia erat : 10 Baptismi Praeceptum Obligasse, X quo primum Nicodem dictum est a Cli risio domino , Nisi quis renatus fuerit, etc. 20 Neminem bsque baptismo, vel saltem ejus vice martyrio ullatenus potuisse salvari δ' Patres veteris Testamenti tam claram habuisse notitiam te incarnatione, quam Christianos udum esso peccatum e ignorantia 50 Bernardum errasse , cum scripsit in homiliis super Missus est. Angelos latuisse Dei consilium de Incarnatione. u. Purpulis solam profuisse , etc. Huic Bernardi sententiae suffragatur Gregorius Magnus r Quod apud nos valet aqua baptismatis, ait, hoc egit apud veteres vel pro parvulis sola sides , vel pro majoribus virtus sacrificii, vel pro his qui exstirpe Abrahae prodierant, mysterium, circumcisionis i Ab hac tamen sententia recedere Augustinus videtur. Ita enim serti it contra Julianum is Nec ideo credendum est et ante clatam circumcisionem famulos Dei, quandoquidem eis inerat Media loris sides in carne venturi, nullo sacramento ejus opitulatos luisse parvulis suis: quamvis quid illud esset, aliqua neceSsaria causa Scriptura latere O- , Iuerit. Idem sentiunt colus, Durandus, Paludanus, S. Thomas, et C. I. Librum Ambrosii Mira est baelardi impudentia, qui cum sentiret catechumenos solo Baptismi vice martyrio salvari posse, Ambrosium ait contraria side hac in re scripsisse, ad dolorem Valentiniani sororum de ejus morte leniendum. 9 Dignum nempe est, etc. Ita Augustinus passim. Porro cur hominem adultum sides propria, etiam sine sacramen loci salvet in necessitale, infanti vero non idem praestet sides aliena , sino baptismo ratio est, quia fides propria etiam sine sacramento adultum Deo viciniorem et Perse commendabilem facit, dum ex de Deum invocat, de peccatis dolet, salutem quaerit; quale nihil in parvulis operatur sides aliena, sed eum relinquit aversum , et usque ad iPSiUS Sacramenti perceptionem , nullum in se vitae spiritualis principium habentem. Atqui Ecclesia Non intendit sidem suam insantibus accommodare, nisi per medium ad eam rem a Christo institutum , id es per Baptismum.18. cum man9elium exponerem. Nempe Evangelium Lucae, cap. L, Missus est, homi I. infra.
Ahaelardus in stioecesi Namnetensi, patre Berengario, matre Lucia ortus, primum Parisiis Philosophiam, deinde matheses, demum theologiam non sine invidia et admiratione didicit. Postea sacrorum Iibrorum interpretationem Parisiis adorsus, multos ad se discipulos traxit, inter illos vero eluissam quamdam , Fulberti canonici neptem, cujus animnm informando corpus violavit. Quam quidem injuriam impatienter ferens Fuibertus, Abaelardum , qui eam conjugii honore resarcire voluerat, in hospitio pernoctantem foede circumcidit. Hinc vero ambo amasti impotentiae dedecor Ialebras quaerunt, illa Argentolii prope Parisios monialis, hic apud S. Dionysium monachus effectus. Sed ubique infestus vel infelix in quamdam cellam monasterio vicinam secedit, ibique theologiam publice prositetur. At nimis ingenio suo et rati In indulgens, eum multa fidei non satis consona ventilaret, sistitur ad concilium Suessionens s anno H21 1. ii Suessione, inquit Otho Frisingensis, provincialis synodus contra Abaelardum congregata est, in qua ab egregiis viris et nominatis magistris sabellianus, haereticus judicatus, libros quos ediderat, propria manu igni dare ab episcopis coactus est, nulla sibi respondendi facultate, eo quod disceptandi in eo perilia ab omnibus suspecta. haberetur, concessa , Ipse in monaSterium detrusus est. De Iua reclusione . Gos vini vila ait: imittebantur illuc indocti ut erudirent ur dissoluti ut corrigerentur, cervicosi ut doma-- rentur ii Tandem Cum Abaelardo remum Pelere concessum esset, in solitudinem quam dam se recepit, ubi oratorium construxit, primo quidem S. Trinitali consecratum, deinde vero Paracliti nona in insignitum. Sed neque hic quieto esse licuit. Unde postulatus abbas monachis sancti Gildasii Moecesis Venet ensis, invenit, ut ipse reser in Historia calami latuit, suarum, Christianos atque monuehos gentilibus longe a tores atque pejores Inde ergo ad suun Paraclitens oratorium iterum se recipiens ibi collocavit Heloissam , cum Ororibus pulsam Omonasterio Argon lotiensi, quod Sugerius abbas S. Dionysii postliminio vindicavit 1 27 . Ibi ila ita degens, a Perversa scribens ducensque iterum haereticus a i lit. Quod nomen aegre
474쪽
ferens, Bernardum , quaSi tantae calumniae auctorem, ad Senonense concilium Provoeat 1140 . Proferuntur ex baelardi scriptis impia dogmata, quae vel abneget, Si non sua Si sua abjuret. At ille turbatus et loqui impotens, sive populi seditionem timens, Sive seCurius Se X istimans Romae causam agere, Omanam curiam appellavit. Interea damnantur a P tribus errores, quorum index ad summum pontificem transmittitur cum variis epistolis, Bernardo , tam suo quam Patrum nomine , ad Innocentium et Carditiales Seriptis, quas inter Videnda maxime epist. 90. Ponti sex autem , acceptis litteris synodalibus , statim si Stolam rescripsit 194 scilicet errores condemnantem. Itaque Ahaelardus Romae Se Condemna ium intelligens, ab appellatione destitit persuasione Petri Venerabilis, cujus etiam Opera Cum Bernardo , Innocentio, simul et Ecclesia, in gratiam rediit. Demum exaelo Cluniae Biennio magna cum animi demissione , obiit armo 142, et alis suae 65. De eximiis ejus virtutibus in eXtremo vitae decursu praeclara edidere testimonia Petrus Venerabilis et Chronicon Cluni censera inhaelardus, qui deside dogmatigaverat, monachus Cluniacensis factus est. Et dein do mens ejus, Iingua Opus Semper divina fuere. Et quo de Gregorio Magno Iegitur, O mentum aliquod praeterire solebat minime quin semper aut oraret, aut legeret , aut Cribe et aut dictaret, etc... , Ita ut nec Germanus eo abjectior , nec ipse Martinus pauperi0r PPareret. melo Issa quoque, post Ahaelardi sui mortem , ipsius absolutionem a Petro nerabili expoposcit, ellum UIO uravit apponendam. De S. Bernaido et baetardo si ollio Frisingensis Dii Bernarium , ex christianae religionis fervore Zelotypum , et echabituali mansuetudine credulum , ita ut magistros, qui humanis D rationibus et speculari sapientiae considenter nimium inhaerebant, abhorreret, et de talibus SiniStrum quid recitanti facile aurem praeberet. . . . . A baelardus litterarum studii aliiSque facetiis ab ineunte aetate deditus fuit; sed tam arrogans, suoque tantum ingenio Considens, i, ut vix ad audiendos magistros ab altitudine mentis suae humiliatus descenderet Sententiam ergo Ocum seu nominum in naturali tenens facultate, non caule theologiae admiSCuit. . . capitula haeresum Abaelardi. Haec eadem sunt capitula quae primum Bernardo direxerat Gui I lelmus ex S. Theoderici albbate tunc monachus Igniacensis, quaeque Bernardus se deinde Pontifici transmisisse, in sine sequentis Tractatus signisicat. Inventa sunt Romae a Joanne Durando, . S. B., qui ea ex mendoso codice Vaticano transcripsit, et D. abillonio misit. 10. Omitto quod dicit, etc. Hic dedita opera resutandis quibusdam capitulis, nonnulla cor 'globatim recenset Bernardus, contentus ea exposuisse quae ab aliis refelluntur.
5. refecit. Id est offendit, peccavit, quasi facere foras dorsa ire .
26. Putares stupere Iacertos. Similia exempla habes in Basilio adversus Valentem in Leone Magno adversus Attilam cin Chrysostomo advQrsus Gainam , etc. 71. In solario doinus superioris. Id est in cubiculo superiori.
Animus erat uberioribus notis hunc tractatum illustrare sed re maturius perpensa, ab his abstinere visum est. Nam musicae clisciplinae peritis supernuae, ignaris inutiles forent. Eu accitis eae ipsis fratribus Hinc patet plures huic operi subsidiarios adhibuisse Bernardum. 6. Usque invi superacutum. Haec Iittera graeca respondet et in in monochordo Guilonis. 7. Nemio iam et epitritum Uemiolia est proportio sesqu alteras epitritu Sesqui-tertia.
Cum in sanctorum Patrum scriptis ea pars, quae homilias seu sermones complectitur, minus elaborata passim et accurata quam reliqua eorum ingenii monumenta videatur, hanc sibi Iaudem prae caeteris, aut certe in paucis, vindicat Sanctus Bernardus, quod ejus sermones non minori verborum acumine, varietate sententiarum , Ogilationumque sublimitate, nec dispari affectuum pietale praestiti sint, quam aliae ejus lucubrationes Mihi vero hujus rei causam meditanti Occurrit non modo ingenii ejus solertia celeresque animi motus, ad res cxplicandas et assectus commovendos faciles; sed etiam auditorum diversitas, quorum in Grntiam sermones ejusmodi condebantur. Nam cum veteres illi atres sanctissimi in fori sandis christianae religionis doctrina ac pietate populis sermones suos exponerent, eos ad vulgi CaPl um Et ad Communes sere locos, auditorum utilitati consulentes, humili stylo rudentes ComPO-nebant. At Beria ardus sermones liabebat suos ad homines in rchus spiritualibus atque in
475쪽
,cientia scripturarum Instructos, plerosque in saeculo quondam eruditione et dignitate praestantes, quorum doctrinae et perfectioni accommodanda erat oratio. Unde accidit ut non modo eximii sermones illi in Cantica, qui majori studio conscripti sunt, sed etiam alii, sive de annuis festis ac diebus, seu de liversis argumentis, vulgaribus Patrum homiliis ac sermonibus a viris cum piis tum lociis praeferri soleant. Primus ustus ipsius, de concionibus sacris agens Inter Latinos, ait Bernarius mois rapit, et usum hahet excitandi, ob acrimoniam ubique et calorem tum etiam docendiis atque imprimendi, Obsententiarum acumen , quas crebro et salubriter miscet is Henricus Valesius, vir summus, aiebat re Sermone Bernardi quibuslibet veterum Patrum, cum Graecorum, tum Latinorum , homiliis ac Sermonibus multo esse ad excitandam in animis . nostris accendendamque pietatem aptiores. Item Erasmus, in convicia caeteroquin quam in laudes profusior Bernarius concionabundus est natura magis quam arte, festivus et jucundus, nec segnis in movendis affectibus. Habiti sunt autem sermones hi omnes latina lingua, quoi tum perpetuo nativoquc verborum Iusu in vocibus latinis, tum styli in sermonibus et tractatibus aequalitate, peremptori demonstratur Excepti vero notariorum calamo, nonnunquam de Iatina in vuIgarem Iinguam traducebantur , ad usum Commodumque conversorum et saecularium, qui Ialini sermonis prorsus rudes nimium detrimenti habuissent, sed quibus nihilominus vernaculo idiomate conciones persaepe a vir sancto fiebant. Extant Bernardi sermones de Tempore in conventu patrum Fuliensium apud Parisios gallice scripti, ab ipsius ut videtur tempore, quod et codicis elementa et idiomatis arguit antiquitas. Hic in specimen exhibere visum est fragmen- um sermonis Primi, gallica seu romana Proman Iingua redditi.
Κi fait de Lavent et des attres sestes parme Ian.
. Nos salsions vi hierare ire len comen ement de IaVent, cu non est asset et renomei et connui at munde , Si cum untdi nom de altres s0llempnitet et, maicii ratS0n dei nommen est mi paraventur si conue Carrii chaitis sit adamnen ont cur de Verite it, ne de celles choses Lad 0r Salvate it partienent, anet
homes de cette generation, o a quei gent eu Veron n0 ceo cui nos eons estres ahers et si e nracinet en terriens s0lag, et en corporeiens hil reparti ne senpuyent 'Certes Semblant sunt a eos qui longi et Sunt en aucune grant uve,
ota en perii sunt de noter. Tu Varoyes Lil ceos lienent Lecti enent, ne Lil parnule also ne velent de V verpi ceu cura primier puyent metire Ior maius queis choseae e S0it, an cor s0it ceu et choses e ne lor pulsiniant aidior, si cum sunt racine derbe si attres eis choses. Et si aucune gent vienent aol portis asoscor, Si plongent ensemblemis ce0s kil puyent aggrappei ensi hil ol ne a ceo ne puyent latre nute Mue Ensi perissent ii haltis on otio grant me ke si est large, quant ii tes choses xi perissent en Sevent et Iesislaulos Iayent aleir, doni iis por0ient est re deliVrei dei perit oti sunt. . prennoyent et salvei loria irines Car de la veritet est dit, et ne mies de la Vaniteit Vos Iaeon esseriZ, et ele vos deli verrat Mais vos hierare ire, a cu Deus revelet, si cum a eos L peti sunt celes hoses,ae receleis Sunt a Salge ... Sennei vos sole enlenduit cus encenousement en con celes ch0SeS, L Vrayement apa lienent a vostre salvete it et si penset di merrement acla ratSon de cestive no
ment, quaret et en cerchiuga cest so ita vient, et doni ii vient, oii vient et o Laici vient, quant ii vient, et par que voterit vient ceries molt ait
aloeir est curiositet g et moli est saine Car tot sainte Eglis ne celeberroit mi es si devote ment cest avenement, aucuens gran Sacrement ne estot enlui recelei Z.
476쪽
2. Tot a premiers Sesyu. de ensemblo lap0sileai de ce venemens osi togin-bahy, etc. 5. Por Deu chie Freir laye orgoit, et sorment lo layeg. Org0il est commencement de to pechieet L si hisnelement aballit e parmen ant.... Luciferum, L reluisoit plus Llerae tote Ies est0iles, Limn Engle ne inuat mi es endiaule, mais me Io prince desangles qui aparmemeS Dei Vie de Iomine, et simis en Iunia selonie, Li avolt conceut en Iu mi Smes , quant ii ii semonui Lilseroit si cum Deus salchan bien et mal, si maingi eue de Iarbrea defendusti estoit Chattis malaurous he promes tu , cum e sottae ii iis de Phaltismo ait Ia clei de science. An est ii misines It cleis David, qui tot et nul ne avuret. Ε Ιui sunt reponuit tuit ii tress0 de sapience et de science Embleras te tu donsio donnei a lomine. O pue Ve0rae mente ires est cist et Ses petres se-Ionda sentenc de nostre Signor. II ut menteires quant i distat semblandis0roit at haltismera et petres sust de lamenZ0nge, quant ii enVelimele semenco de Ia falseteit gittat assi. . . en homine, quandri di qui serotent si cum Deli. Et tu assii tu homme tu vois Io Iairon, et si c0ur enSemble lui. Vos avi egiit, chie Freire, ceu cum te istinuit en sale la Prosete , lati nostre Sires dist, L prince de ton petile sunt inobedient et compaignon de latrons. si Par veritet nostre Prince furent inobedient et compaignon de Iairons. est Adam et Evea furent Ii encomencement de nostre ligniele, Li par Io con- soli det serpent, mais dei diaule pardo serpent Vorrent malement traire enisis ceu Lapartient solement alail de Deu Nemra est si ei ne is mi ecli Petros en respit a torture cum salsoit alii Cardi Petres atmmentae Fit an lo venuit aparmemmes asSi de Iome, et Si apoeset Sor noct0ZIa... Cur nos pecti ames tuit en Adam; et en tu receumes tuitia sentence de dampnation. tae fero ii ii ii . . ilior tu avengier eoit si enmeut lolei reail a nule creature nen e Spargni euet, assi cum ii desist. Por mi per mes Petres toties se creatures. L premiores Engles se Volteflevet ama hallesce, et si os grant compagnie eat a tui consentit: maisti amorsaecli Petres at Versmi pristaparinemine Vel jance deluy, en- si Lil tu et tograe siens ferit de cruyer hastiement et de plate ke sanie nepitet estre La science e meye est ausi Volt ains entrepenre i hom et i dolui nen otistes assi pitiet, ne Iespargnat sestiis. At dolis Deus cure desie estes ΤI nyen avolt ait maisae dolis obles creatures e renaules Stolent, et quedovolent estre betnaurouses, est Lengle et Iomme Mais p 0rmi at parduit uno grant parti dengles et t0 Ies homines. Donhes perceu Lil saichentae umimmo ausi io Petre, si est droi qui reg0ivet parmi ce0s quilint parduit assi cum enune maniere parmi. Si par mi est IeVei cist tempeZ, si cum dist Ionas, prennet me, et si me gittie enda mei r. vitini de in enui Danais v en Vois, etsi me demonsterra telis alis, Le tui ci qui l0 elixi acoyser0nt et insevro me erroni, Ser0nt bien aureit, etc.
477쪽
Sermo I. l. Superest ut non habeat Dei gratiam. Id est, consequens est ut non abeat Dei gratiam, quae non nisi petentibus et miseriam suam agnoscentibus datur.
IN SEPTUAGESIMA.Sermo T. q. Tantumdem est si non peeeet, etc. Hic Iocus, et si qui sunt apud Bornardum alii similes, leutiquam favent triplici haereticorum errori r primo Joviniani ac Pelagii, qui justos sine ullis peccatis vitam agere contendebant secundo Calvini et sequacium , qui justificatum negant posse a caritate excidere tertio eorumdem, qui deles justificari asserunt Per meram non imputationem peccatorum. Ad primum sanctus Doctor expIicans illud Johannis, Omnis qui natus est eae Deo, etc., ait: Hoc dictum est de praedestinatis ad vitam; non quod omnino non peccent, sed quod peccatum ipsis non imputetur, quia vel punitur condigna Pinnitentia, vel in caritate absconditur H s De Grat et Iib. Arh. c. s. Ad secundum ita pronuntiat epist ex D Recedunt ergo quidam a side, quia Veritas asserit consequenter et a SHute, quia Salvator redarguit inde nos colligimus quod et a caritate, sine qua Sau1Sesse non Poterit, etc. is Ad tertium denique Ilaque Caritas dat caritatem, s stantiVa eLi-
dentalem. Ubi dantem signisicat, nomen est substantiae; ubi donum, quesitalis . De dilig. Deo , c. It
Sermo ΙΙ, . Variam quamdam Hic agitur de Maria, nempe Cassabolita, seu Casiabolite, ad quam duae extant epistolae sancto Ignatio martyri adscriptae, in quibus christifera salutatur Sermo . . Nempe horam, etc. Horas declamandis sermonibus insumebat aliquando matutinas ante Iahorem, aliquando vespertinas.
Sermo I. l. De tribus itaque Sacramentis Bernarius ablutionem pedum sacramentis annum rat, Prout olim sitatum erat sacramenti nomen usurpare, ad designandum quaecumque
rerum Sacrarum signa. more Traile des feles mobiles, acia si des Vies des Suinta de Godes- eurd pourde eudi stant, edit de Gauthie stere, 855. IN ANNUNTIΛΤIONE MARIAE. Sermo III. Habitus anno lib0 quo Annuntiatio celebrata fuit sabbato post dominicam te tiam Quadragesimae, quo die egitur Susannae historia et evangelium de muliere adultera. IN FESTO OMNIUM SANCTORUM. Sermo ΙΙ. Inter sub altari eos esse, quia solam vident Christi humanitatem ; post corporum autem resurrectionem erunt super altare, ad videndum ejus divinitatem. Iura ejusmodi Ioea Occurrunt in Bernari , in quibus videtur accedere sententiae eorum, qui docent animas justorum post hanc vitam ante extremum judicium non admitti ad illam beatitudinem quae in Dei consistit, sed interim versari in quadam felicitate imper secla , quae dolorem quidem Omnem XCIuderet refrigerium . quietem, Iucem , gaudium praestaret ViSione nondum tamen earum desiderium expleret. Et rursus serm 5 infra , tres facit animarum sanctarum Status, Primum in corpore corruptibili, secundum sine corpore, tertium in beatitudine OnSummata. Porro communis sanctorum Patrum et cclesiae Doctorum sententia est, animas Piorum corporibus solutas non modo jam coelo receptas esse et eum Christo regnare, sed simpliciter Beatias esse, et Dei conspectu frui. Sic ergo S. Bernardi verba intelligenda sunt, uti videre est multis ipsius aliis Iocis Danimas scilicet sanctorum perfecta frui selicitate, Perfectiori tamen fruituras, receptis corporibus, postquam resurre Xerint. Ibid. Signatum est super eos. Id est obsignatum , nondum reseratum et manifestat uni.
z uetitἰum sermonem. Nempe factorum seu exempIorum quod IIumbertus exhibuit. Ibid. Praebendorium Praebendarii vocabantur etiam Pauperes, qui quotidianum commeatum
in iis accipiebant. TIUS NOTARUM.
478쪽
Admaimericum Cardinalem Past 1 CAP. I. Quare et quomodo diligendus sit Deus cibid.
II. Deus quantopere ab hominem reatur amari, ob hona tum Cors ris, tum animae. Quomodo ea agnoscenda et habenda citra donantis injuriam id III. Christiani quantos habeant strumulos amandi Deum prae insideli-Bus in IV. Quinam hominum ex Dei reco datione consolationem capiantuquive magis ad ejus amorem idonei a V Christiano quantum incumbat de-hilum amoris I. Brevis anacephesaeosis et summa praedictorum ibid. II. Non sine fructu et praemio diligi
Deum, et terrenIs non Saliarii mani cordis appetitum AEVIII. Unde inchoet amor noSler, Seu de primo gradu amoris, quo diligit homo se propter se l0 IX. De secundo et tertio gradu Αm Tis MX. De quarto gradu Α-ris, cum nec
seipsum diligit homo, nisi minter Deum 2XI. Quod persecta felicitas anim
rum resurrectioni reservetur IXII De caritate ex Epist ad Cartu- Siano scripta 45XIII. De lege propriae voluntatis et cupiditatis servorum et mercen riorum 6XIV De lege caritatis filiorum ibid. XV De quatuor gradibus Amoris et selici statu Patriae coelestis T
IX DE GRATIA ET LIBERO ARBITRIta
Praefatio ad Guillelmum abbatem S. Theoderici 48
I. Ad boni operis meritum, una eum gratia Dei concurrere Iiberi arbitrii consensum Uid. II. Quid liberum arbitrium, Seu qua in re Iiberias consistat 49 III. Triplicem esse Iibertatem, Naturae, Gratiae, Gloriae llV. Qualis libertas competat animabus Sanctis carne solutis suae Deo et omni creaturae rationali indisserenter 22 V. An libertas a miseria, quae etiam Vocatur complaciti, detur in hoc saeculo IVI. Ad velle bonum gratiam omnino esse necessariam si VII. Utrum primi homines in paradiso irina illa libertate potiti suerint 26
VIII. Libertatem arbitrii remanere Post Peccatum 2. 27 IX. Imaginem et similitudinem Dei, ad quam conditi sumus , in triplici libertate consistere . . . ' 23 X. Similitudinem divinae imaginis in nobis reformari per Christum .... I0XI. Libero arbitrio nihil derogari sive per gratiam trahentem ad bonum, Sive per tentationem impeNIentem adcinatum IlXII. An negans sidem metu mortis
vel destituatur Iibero arbitrio. Ubi negatio etri discutitur 32
XIII. Merita hominis esse mera m
nera Dei MXIV. Quid gratiae, quid libero arbitrio
in nos otio salutis attribuendum ... II
479쪽
Praesulio, ad Hugonem de S. Victore. 58
CAP. I. Duram nimis, et a ratione alienam esse sententiam, qua uSSeritur, actualem Baptismi susceptionem sinipliciter esSe ad salutem necessariam ibid.
II. Baptismi obligationem coepisse primum post sussicientem ejus promulgationem 40ΙΙΙ. Justos et Test non tam claram habuisse notitiam futurorum mySteriorum sidet, quam nos habemus Praeteritorum 42 IV. Ostendit dari peccatum per ignorantiam, contra SSertionem Ontrariae opinionis 45V. Sententiam quamdam Suam male acceptam, a calumnia indicat ... 46
Incipiunt capitaea haeresum Maelardi 48
SS. Trinitate recenset, etc ibid. II. In Trinitate non esse admittendam ullam disparitatem, sed Omnismodam aequalitatem i5 III. Ahsurdum dogma Abaelardi denominibus absolutis et essentialibus in Trinitate oppugnat 54 IV. Besellit desinitionem side qua dicit Abael sidem esse aestimationem 56V. Arguit Ahaelardum Sua sensa aut Somnia nanimi Patrum sententiae Praeserentem 57VI. Deum in per liberationis humanae non Solum misericordia, sed
et justitia usum. 58 VII. Abaelardum praestringit, impie
ac temere Dei secreta scrutantem et extenuantem 60 VIII. Quare Christus tam gravem aelaboriosum nos liberandi modum Susceperit GlIX. Christum venisse in mundum non solius instructionis nostrae, sed
II. Religiosae vitae tirocinium 66 III Ordinibus initiatus vices gerit
IV. Malcho episcopo plenius instituendus adhaeret 68 V. Sorori desunctae sacrificii oblatione succurrit 69VI Monasterium Benchorens deSO- Iatum restaurat 70VII. Dysenleria laborantem curat ... IlVIII. Episcopatum Coneretensem, licet invitus, Suscipit ibid. IX. Monasterium Ibracens construit 72X. Fit archiepiscopus seu prima Hi-
XI. Insidias evadit incolumis, auctoribus ilia e perditis Ili XII. Hostes seu aemulos , in ipsum armalos, virtute animi et constanti in Deum sido lenit, sibique conci
XIV. Sedem metropolitanam iaci redditam resignat 77XV. Romam proficisci desiderat, paIlium a Pontifice petiturus 78XVI. Romam tendens, et inde rediens, Claram-vallem visitat 7 79XVII. Diversa benesicia sanitatum Per cum collata in XVIII. Reversus in patriam, totus e rae pastorali et reformationi incum
XIX. Virtutum ejus insignia, et mores vero praesule digni ibid. XX. nergumenos vexatos a dem Diis liberat 82XXI. Beneficia moribundis et part rientibus praestita .... MXXII. Concubinario obstinato exitium denuntiat 8b XXIII. Varia sanitatum beneficia variis praestita Aia.
XXIV. Feminam sine sacramento Extremae-unctionis desuricla I IeS IS-
480쪽
Sos collata ibid. XXVI. Veritatem corporis Christi in eucharistia Propugnat 87XXVII. Pacem et concordiam inter dissidentes mirabiliter conciliat ... 88XXVIII. Sacrum aedificium molienS,adversarium patitur, Sed ocul tione divina correptum 0XXIX. Claret prophetiae Spiritu, et Omni miraculorum gratia 91 XXX. Locum et diem mortis Suae praedicit, et causa pallii denuo itera papam Eugenium suscipit MXXXI. Rursum Claram-vallem venit, moriturus loco et tempore quo desideraverat
In Adventu Domini. l. D adventu Domini et sex circumstantiis ejus 05 II De verbis Isaiae at Achag, Pete tibi stynum a Domino, te l09 III. De triplici Domini adventu, et de septem columnis, quas in nobis erigere debemus rati IV De duplici adventu, et Studio Uerarum virtutum 115V De medio adventu, et triplici imnovalione Q16VI. De triplici adventu, et carni re- Surrectione Ἀ17 VII. De triplici utilitate adventus O
I De pronuntiatione Martyrologii ... 42II. De eo quod scriptum est, o Iudae Ierusalem, etc lusi III. In illud, Hodie scietis, etc 147 IV De medicina laevae, et deliciis dexterae Excelsi 51V. In illud Sanctimamini hodie, etc oo VI. De annuntiatione ipsius Q 57
I. De sontibus Salvatoris I 62 II De tribus praecipuis Dei operibus, et triplici commixtione 65 III De loco tempore et aliis circumstantiis nativitatis Domini 67 IV De eo quod pastores invenerunt Mariam, et Ioseph, et insantem positum in praesepio 69V De verbis Apostoli Benedictus
I. De quatuor Solemnitatibus Nativitatis Domini ac SS. Stephani, I hannis et Innocentium Q 72 In Circumcisione Domini. I. Declectione Evangelica HStquam CONSummati Sunt, etc si II De variis ejus nominibus 176 III. De die octava 177 Inapiphania Domini.
I. De verbis Apostoli, Apparuit be- nisinitas, etc 8lII. De Magis, ubi exponitur illud de Canticis, Preuimini Flim Sion, etc 85 III. De Iectione evangelica, Ubi est qui natus est , etc 86
In octava Epiphaniae. I De circumcisione, baptis et ver-ho Domini ad Johannem, Vos a
cet implere, etc ' . . . . MDominica I. post octavam Epiphaniae.
I. De miraculo facto in nuptiis, et de eo quo Dominus ait, Et vos se miles ho=ninibus oespectantibus , etc 90 II De spiritualibus nuptiis in evangelica historia designatis 92
Sermo I 96 II De eo quod Scriptum est, Immisit Dominus Soporem in Adam, etc. 198
I. Quid sit ungere caput, ct saciem Iavare 199 II. Quomodo debemus converti ad Dominum bl