장음표시 사용
41쪽
Dentosthen jussus quaerit quot talenta secum Athenas adportasset Harpalus, is septingenta se in urbe adveniuntem habuisse respondet. Sed dimidiata sere tantum pars supererat rogavit igitur Demosthenes, ut ii impune esset, qui
Sponte Sua pecuniam acceptam redderent et reus pagus in ceter08, qui accepissent, inquireret. Subit offugit Harpalus non invito Dem0sthene is enim, cui haec totare mandata erat, ineuriam custodum non punivit. Tum magis credebatur rum0ribus jam antea disper8is, corruptum esse DemoSthenem, quamquam quae Plutarchus narrat, postea demum ficta sunt certe narratiunculam de oculo viginti aluntis implet tum nondum notam sui SSe, e eo apparet, ut jam aut pius monuit, qu0d Dinarchus in ratione calumniis referta ejus non fecerit mentionem Magis in dies crevit suspicio, praesertim e quo Demadem d-juvit rogantsem, ut Alexander in deorum numerum referretur. Re enim, quum e India revertisset, e progreSSUS est Superbiae, ut a Graecis divinam postularet adorationem Singulasque civitate juberet exules recipere Xoepti Sacrilegis et homicidis i), nimirum nullam ob aliam cauSam, quam ut domi hi specularentur, num quid contra MacedODRS BOVaretur animadversaque deferrent ad utipatrum. Quibus postulatis Alexander quantopere animos Graecorum eXacerbaverit, unusquisque intelliget, qui facti0num inter 80 contrariarum studia per Graeciae civitates quosque tunc Sint progreSSa, Secum reputaverit. Demosthenes de his rebus cum Nicanore egit eique pollicitus esse videtur, Si de altero desisteret Alexander postulato, permoturum Se SSe Athenienses, ut iam adscriberont diis olympicis oboedientes fuisse Athenienses, intelligitur e Hyp. r. fun. c. 9: φανευον G H ηναγκαζόμεθα καὶ νυν εχε in θυσiας
Diod. Sic XVII. 109. XVIII. . Curi de reb. est AleX. . X. 2 6 Mytilenasorum de restituendis exulibus decretum est . . r. d. Boeckh. o. 2166.
42쪽
με ἀνθρωποι γιγνοuενας ετ οραν, γάλα ατα ὁ καὶ βω- μους καὶ ναους τοῖς εν θεοῖς ἄφιελως, τοῖς δε ἀνθρωποις επιμιελως συντελουαενα te Dem0Sthenes ut calumnias infirmaret, rogaVit, ut morte puniretur, Si acceptae pecuniae crimine teneretur. Din. I, 1 Hyp in Dem. c. 27; nihilominus reus pagus re cognita inter OS, qui dona accepi8Sent, Demosthenis quoque nomen detulit. Destem aecusatores electi sunt, in eisque is, qui permulto anno eundem in re publica gerenda iam seeutus erat et conjunctissime cum illo viserat Hyperides. Jam quibu causis permotus accusatoris munere functus sit quaeritur. Sunt, qui ut De Dsthenis famam tueantur, idcirco de Hyperidis fama detrahant
eumque ad depellendam corruptioni speetem accusatoris parte Sia Scepisse arbitrentur cf. ySell. p. 10. quae quam inepta sit opinio, luculenter demonstrat Rabinus . . . . M0nuimus jam antea Hyperidem acriorem Demosthene Macedonum adversarium fuisse et ad bellum propensiorem HyperideS, qui Summa constantia et studio consuluit patriae dignitati vel in summis rerum angustiis animum non demisit,
nullam occasionem praetermittendam Sse cenSuit, qua ad
Graeciam liberandam bellum incipi posset Venerat Harpalus
Cum RVibuS, cum magno auri pondere, cum mercennariis;
ab aliis satrapis auxilium XSpectari potuit jure Droysenus hist AleX. magu. p. 532 tum aptissimam bellandi occasionem datam esse contendit. Sed praeciditur haec hominum patriae amantiSSimorum Spes eo, quod Dem0Sthene rogationem tulit, ut Harpalus in vincula coniiceretur ejuSque OpeS
43쪽
Qua spe ad irritum redacta fieri n0n potuit, quin et reliqui
omnes Demostheni suscenserent, quicunque pristinam patriae gl0riam rustitui tum posse essent arbitrati, et Hyperides eum ad Mac0d0num parte sese applicavisse et defecisse dopristina virtut sibi persuaderet. Sincero igitur patria amore inconsus eum in capiti discrimen Vocavit, quippe qu0d obsistorsit consiliis laude dignissimis civitatiquo saluberrimis. i)Id unusquisque concedet, Demostheni in causa Harpalicaag0ndi rationem admodum dubiam fuisse totam et ancipitem, quodque rogasset ut Harpalus in custodia teneretur Husquo opes Servarentur neque ad bellum adhiberentur, et quod Domadem sive incitasset Sive adjuvisset rogantem, ut Alexandro divina adoratio concederetur, hinc facile eum in suspici0nem adduci potuisse No furis causa urbi bellum inforrotur ab Alexandro, Harpalum custodiendum esse dixerat. Sunt qui
dicant a seipublica dignitate fuisse alienum Antipatri vololympiadis legatis iam tradere, Alexandro tantum fuisse trado dum, nulli alii. Sed qui explicant illi, qu0d Harpalus
evasit ex custodia non Demosthen invito fieri non p0tuit, quin augeretur Alexandri ira hac agendi ratione. Non traditur Antipatri et Olympiadis legatis eum custoditum iri, donec legatos Alexander ipse mitteret, respondent Athenienses; per speciem in Vincula coniicitur, ut paullo post evadat neque ullam poenam det Alexandro Objectat quidem multa crimina Demostheni Hyperides, sed multum tamen interest inter ejus et Dinarchi orationem, quum calumnioso isto et inhonesto
accusandi genere prorsus se a Stineat, ut credi non possit, eum mera menda ei protulisse. f. lut vit. Dem. c. 12:ωστε - ouoλογεῖν δε καὶ Ους ἀπεχθανοιιενους, τι ποος
Narrat Hyperides or. in Dem. c. ih Cnosionem aliosque
) s. lut 849 F. sabulam narrat de libello, in quo crimina multa Demosthenis in se conscripserit Hyperides.
44쪽
Demosthenis anticos circumeuntes dictitasse Demosth0num adversariorum accusationibus eo adactum iri, ut qua n0llset in publicum proferret dioeretque se pecuniam illam populo mutuam dedisse ad sumptus X aerario faciendos. Cujus quidem rei quoniam a nullo alio Scriptore mentio facta est, difficit esse conjectura assoqui ait Rabius . l. p. 10: quid consilii in viginti illis falsentis in usum communem conferendisD0mosthene Seoutus it. Nam si munera, quae populo dari solebant, praebenda ex iis censebat, quid erat, quod summa
opse de ejusmodi usu taceri sellet Num forte timebat, ne cives ignominiae sibi illata puderet, quod e pecunii per fraudem ablatis dona acc0pissent An Olympiam itinere facto
ita iis usus erat, ut Nicanorem vel comites ejus largitione caperet, cum de exulibus urbe arcendis cum iis colloquere tur Haec omnia ut occulta et quasi involuta sunt, ita nequicquam conamur aperire Domosthenes victus aci talentis condemnatu eSt, quae cum Sol Vere nequiret, in careerem deductus hinc iam evasit. Ρlut vit. Dem. c. 26: παραδοθεὶς εἰς το δεσμωτ=ήριον αἰσχυνη τῆς iriας φασὶ καὶ G ἀσθενει&ν του σωματος,
θόντα των δε λαθεὶ ἐξουσia δοντων cf. s. Ρlut p. 846 C. MaXim. Jan. Schol in Hermog. h. gr. V p. 496 . Neque vero exsul neglexit res domesticas certe auctor epistol. III.
eum per litteras pro liberis Lycurgi seprecantem facit:
Restat, ut paucis de bello Lamiae eXponam, quod bellum diu clam paratum erupit demum AleXandro mortuo. Peropportune cecidit, quod VI milia mercennariorum, qui ipsin S Alexandri ductu in Asia proeliati cumque coloni seri nollent Pausan. I. 25 5. a rege dimissi in Taenaro promontorio
tum consederant. Hos igitur Athenienses per Leosthenem, virum non minus rei militaris peritiam, quam patriae amantem mercede conduXerunt ses Hyp. or lan. c. 6 καὶ ξενικλῆν
45쪽
μεν δυναμιν συστησαμενος etc., Pausan VIII 52, 5. Diod XVII. 106. 11. XVIII. 9.), auctor ut videtur Hyperide, qui hunc exorcit0m dimittere dissuaserat s. s. Plut p. 48 E.
Intorea rumor Athena perlatu est, repentina morio correptum esse leXandrum. Quo rumore arrecto animos
civium patria amantium magis etiam concitavit Hyperidus gravissimis verbis hortatus, ut tandem aliquando quicunque arma ferre possent con Vocarent neque quidquam praetermitterent, cum non modo de Athenarum libertatu, sed etiam de cuncta Graeeiae Inlute ageretur. Solus Phocion operam
dedit, ut ivus a bello incipiencio doctoeteret is enim nimio
civium suorum contemptu imbutus ipseque ab e0rum mollitio ali 0nissimus nullo incitament eos ad veterem gloriam recuperandam c0mpelli 088 per8ua Sum habuit, eoque pacemunieam salutem esse ratus belli suasoribus continenter adversabatur.' Sed postquam certus venit de regi morte nuntius, Leosthenes una cum Aetolis oriensibus L0cren
sibus Phocensibus Thermopylasiccupavit; qui principe erant faeti0nis popularis, legem tulerunt, ut CCXL nauses octi
ficarentur, omnes cives infra annum XL aetatem agentes
y Utrumque orationem perorantem facit DeXippus, C. uelleri fragm. hist. gr. III p. 668-670. cf. Savpp. philol. Supplem. Vol. I p. 56 sqq. Ps. Plut p. 49 E tradit Hyperide rogant coronam decretam esse doliae, Antipatri filio, a quo veneno interfectus esse dicebatur Alexander, sed salsum hoc esse demonstrat tessi. l. l. p. 147. ' Diod. Sic XVIII. 10: - γραφα ψγήφιυια εν κο λῆς Τῶν Ἐλλα-
46쪽
cogerentur e0rumque Septem tribus in h0stium sinos proficiscerentur, tres ad ipsam Atticam defendendam domi man0rent. Adleloponnesios legati missi sunt, qui eos ad societatem ineundam commoVerent nec caruit haec legati Successu In legatorum numero fuit Hyperides eisque Demosthenes tum exul adhuc sponte sua Se adjunxit. Qui cum praeclarum pro Graeciae salute puc Peloponnesios interposuisset studium, et ipse mox ab Atheniensibus in integrum restitutus est et Hyperide in gratiam cum eo rediit. Non multo post accidit, ut in oppugnanda Lamia Leosthones telo ictus caderet. In memoriam ejus rationem funebrem summis per totam antiquitatem laudibus colebratam Athenis Hyperides habuit. 3 Hinc vero verti belli fortuna Graecis coepit, DXqu snsem imp0suit Graecia lib0rtati victoria ad ration0m ab Antipatro reportata. um pacem petentibus Atheniensibus Antipater ut ratores sibi traderent, qui c0ncivissent bellum, imperavit. Itaque Demosthenes Hyperides Himeraeus Aristonicus alii e urbe profugi, quum in judicium vocati n0nvenissent, Demade rogante bsentes capitis damnati sunt. Plut vit. Dum c. 28 di illo αυτων θανατον κατεγνωδνημάδου Dἄφαντος f. Arrian. p. hot bibl. cod. 92 p. 69 h. chaos. l. l. III p. 56 2. Ab Antipatro consti tuti sunt venatores qua Si exulum φυγαδοθῆραι), qui per oppida peregrinantes Viderent, ne qui eorum Macedonas aufugeret P0lyb. X. 29 quique eo insolentiae furorisque
proceSSerunt, ut Vel a deorum Simulacris eos abriperent. Dem0sthenes ne vivus in hoStium manu incideret, Veneno
sumpto sibi ip8 mortem conscivit Hyperides aliique vi e
47쪽
u0n die Pyanepsionis occisum osse narrat auctor iturum X oratorum. Si viXit, Sic m0rtuus S Hyperides, ingenii vi fortitudine, constantia, incero patriae amore, animo
largition invicto, non defosso publicae salutis studio unus praestantissimis, quos tulit aetas. DE NUMERO ORATIONUM HYPERIDEARUM. De orationum numero ab aliis alia traduntur. s. Plui. p. 49 D, quemlh0tius exscripsit, XXVII orationes, quarum LII genuina esse censet, Suidas LVI Hyporidem habuisse tradit neque vero cum Bernhardyo quidquam in his mutandum
eSt, cum utrique non eodem auctore usi semel tantum congruant Lycurg XV orationes tribuentes. Studemundus in diario, quod inscribitur, Hermes a. 186 p. 434 sqq. 80Xasior indices, in quibus rationum ab orat0ribus atticis habitarum numeri perscripti sunt eosque inter se consentienteS. Secundum hos igitur CLXX rati0nes Hyperidi tributa sunt antiquitus. Diarum orationum ne dimidia quidem e parte
γλωτταν ἐκTμ ηογηναι λεγουσιν. De excisa Hyperidi lingua jure flutarchus, ut videtur, dubitat ficta est haec sabula ab eis, quorum intererat injurias a Macedonibus Graecis illatas cumulo augere. Secundum Hermippum Hyporidi in Macedoniam ducto excisa est lingua ejusque corpUS, OSt- quam aliquamdiu inhumatum aduit, per Philopithem medicum in Atticam transvectum ibique ab Alphino, Hyperidis propinquo, Sepultum St. S. Plutarcho Corinthi non Cleonis, inter tormenta quaestionis linguam sibi dentibus praecidisse ipsum Hyperidem probatur nihilo tamen secius primam, quam Plutarchus tradit, narrationem non ignorat. p. 49 C LPlut vit. hoc. c. 29. QSan. I. 8, 3.' Sauppius, cui tantum schol ad Aesch. II, 18 notum erat, ibi ot
48쪽
sup 0rsunt tituli praeter quattu0r in Aegypto repertas orations LXVII tantum inscriptas in editione sua enumerat Blassius. Addi 0ssunt aliarum trium tituli, quarum Hyperides in EuXenippea mentionem facit. Discimus e c. 26, fuisse eum inter decem causae patron08, quo Polyeuetus ab l0xandro Oeensi accusatus X Aegeide tribu postulasset: dixit igitur περ Πολυευκτο ποος Ἀλεξανδοον ὴν ξοιου. i Narrat Hyperides c. 35. quum Athenienses ovis Dodonasei jussu Dionae simulacrum Xornassent, id graviter serentem per litteras cum Ρ0pulo Xpostulasse Olympiadem, quod Molossia, ubi sanum illud aceret, sub sua dicione esset ut imperio, sed bis se ipsum in contione demonstravisse legatis, praeter rationem criminari Olympiadem Civitat semAth0niensium λογοι ' προς τ0υς 'Oλυριπιαδος πρεσyεις.); quamquam dubitari potest, num editae sint in orationes, id quod Sohaeserus monuit de orationibus περὶ Tων τρα-τνηγων et πεο των τριηρων, in Diopithem et Philocratem.
Non omnes, quae Hyperidis nomen prae Se ferunt orationes ab ipso hoc oratore composita 8 8Se, Sed plure earum aut spurias esse aut dubiae saltem auctoritatis et vetere jam observaverunt et reoentiorum nemo est qui neseiat. Suspeetae
sunt rationes X. XVI. XIX. XXII. XLV., tiam ad LV Ap-
XXXV. κατα Μειδίου παρανομων Glaucippo Hyperidis filio
tetres are apparently) ανδοτουσξοι the sest Dur of hicli form par of the ord Ἀλεξονδρου Id quod subtiliter excogitavit Bab., improbat Lavesius progr. Lych. 1864 de Hyperide.' , ovo videtur ei abbreviatum
eSSe pro ουθονατου, oi mutilatum pro αξιον , prorsus omissis litteris aman correctori supra lineolam appositis ανδοεουεSo in teXtum restituit του θανατου ἄξιον Quid sit k αγὼν εὐυ θαιάιου αξιος non intelligo.
49쪽
ad qu0d prope accedit προβολαί . 25. Sauppiu8, qui T. Att. II p. 276 ali loc explicaturum se esse pr0mittit, quid de auctor hujus orationis Statuendum sit, nondum, quod sciam, stetit promissis. Vindicat hanc orati0nem Hyperidi A. G. Becherus Demosthenes p. 265, abjudicat ab e Schaeserus l. l. III p. 192. Reishius ad 0m. p. 1199 Hyperidis esse censet primam orationem in Aristogitonem, Vulg0 Demostheni adscriptam refutata est jus sententia ab A. G. Becher l. l. p. 405 sqq. f. Boockli de inScr. BRV. p. 29 et Sohaes. l. l. III. App. p. 127. 4. Nihilominus in Reislii sententiam nuper relapsus si obetus nemoS. p. 411; quin eo is considentia processit, ut locum illius orati bilis, qui est . 1l tanquam Hyperidis κατ Ἀριστο- γε ιτονος simplicit0 laudaro IX p. 97. Aristoteles rhet. II 6 p. 3384 b, 3 h. διο ευ θει
50쪽
ριπiδου nam Hyperides varias pro republica legati0110s suscepit, Π0 Euripides. Sed jure monet stuppius r. Att. II p. 216. neque quidquam traditum legimus Hyperid0m legatum Syracusa profectum esse neque quando fieri potu0rit facile aliquis excogitaverit. cf. not. ad Harpocr. p. 152, 70d. indors Oxon. a. 18b vol. II p. 272. 273. Sohaeserus orationes qua8dam Hyperidis bis commutato tantum titulo
traditas esse censet: or. XLIII κατώ Πασικλεους et r. XLIV προς Πασικλεα εοὶ ντιδοσεως, contra auspiUS: temerarium foret credere, rationem, quae SSet προς Lασικλέα toties per errorem κατὰ Πασικλεους dictam esse.'), r. XLVII κατὰ Πολυευκτου πεo του διαγράμμιατος et XI LX προς Πολυευκτον BOechii de insor naV. p. 249. OSteriorem de re trierarchica habitam esse censet, priorem de tributo
censuali), r. XXXVII περ Σενίππου t r. XXXVIII περ Ξενοφίλου cf. fragm. 131. Sed desunt rationes, quibus de dubiis his rebus curtum judicium seri possit. Lavesius l. l. p. 11 fragm. 129 Μεταγειτνιων ' εοείδνης περ Σενiππου
ex Harp0uration petitum ad EuXenippeam orationem refert. Speciem quandam habet haec conjectura facile enim Scribere
ΙΠΟΥ, quum simillima intor se sint littera EP 0 LY;
Sed non est μεταγειτνιων in Euxenippea. Itaque a divinandi arte remedium petivit vir doctus c. 44 τουτο δυε βουλει, το