Quaestionum Hyperidearum capita duo

61쪽

θάνατον κατεγνωσαν καὶ τλῆν ουσίαν δν μευσαν. Hoc factum

ost Ol. 104 4. Philon ex nauis 3 non est notus. IchneideWinus in

i Lavesius progr. Lych. a. 1864 de Hyperide p. 7 scribere vult:

τοι verbis Callippus fuit, quem Callistratum oratorem ex Macedonia, ubi exsulabat, in hasum insulam ducer jussit imomachus cf. Dem.

ab Appollodoro accusatum non sustinuisse judicium intelligitur e Dem. XXXVI, 53 ουχὶ καλλειπου του νυν ντος εν ικελία Sed quaeramus, quid emolumenti nascatur ex hac conjectura racepto Callistrat oratore

urbe a Callippo prodita nihil compertum habemus. Est igitur non magis dilucida Callippi res, quam hilonis; doinde verbis Demosthenicis του νυν νεος εν Σικελι nolim nimis tribui. Sane potest ex his concludi, Callippum judicium non sustinuisse et fuga quaesivisse salutem sed eum non invitum Athenas reliquisse non caret omni probabilitate cum Dion, qui apud Callippum habitaverat, in mercennariis in Siciliam insulam reverteretur, ut Syracusas oppugnaret, potuit Callippus sponte sua eum comitari L lut Dion. c. 17. Corn. ep. Dion. c. VIII per errorem Callicratem appellat, cui jam an Staveren ad h. l. Callippum restituit; cf. Schaef. l. l. III app. p. 159 4 9. 10. Offendit avesius in ordine nominum, qua de causa extremo loco posuit Callistrati nomen, ut respon

Callippo scripsit Callistratum, quod nomen in proximis viderat, ita ut hoc nomen bis positum esset alius quidam pro altero Callistrato substituit τεροι τοιουτοι et e verbis καλλίστρατος Φίλωνος ὁ ἐξ ευς secit καλλίστρατος καὶ Φίλων ὁ ἐξ Ἀναίων, ut quinque XStarent nomina, quae necessaria erant propter proxima οἱ ιεν - οἱ δε - ό δε ano hoc non inepte excogitatum est; sed Hyperides de malo hujus legis usu indignatus calide iracundeque dicit, memoriter gravissima quasdam affert denuntiationes additque τεροι τοιουτοι, ut significet cetero8, qui per εἰσαγγελίαν delati essent, simile quoddam deliquisse; deinde in universum delicta narrat eorum, quorum nomina dixerat ac de industria quid orator commiserit, extrem loco posuisse mihi Videtur, quod ex eo gravissimum

62쪽

edit Hyp. r. pro Lyc. et EuX. p. 40 cum Babingtonem erraSSe en Seat, qui eum Anae illa, quae urbs amo insulae opposita fuit, oriundum arbitratur, quod . l. pagus Atticus requiratur, pr090nit ὁ Ἀξωνευς vel Ἀνακαιευς vel ὀ Συπε- ταιων. Sed summo jure moneto. Schaeserus alin annal. v0l. LXVIII p. 35 peregrinum Athenisensium ducem esse

Th00timus ὁ Σηστον πολέσας Ol. 104 4 penes Athenienses fuisse hanc urbem apparet e Dem L, i paullo post ab Abydenis et Cotye occupata, sed Ol. 106, 3 s. re septa est a Charole Dem. XXIII, 158 ἐκ γὰρ βυδου

obtutu apparet cf. Bahium in Scholic hypomnem Vol. IV p. 328 in quibusdam libris imittitur Ἀπ' εἰσαγγελiας.

petiit praesidium indefendendo Euxenippo esse eum ἰδιωτην, non Oratorem. Heροι Totoυro denuo recipiuntur verbi υτ πιλλοι πολλοὶ Ἀων εἰσαγηγελ-

λομενων.

63쪽

Tamen non dedecet lianc formam judicii instituendi, quae propria erat criminis προδοσiας, diserte commemorari tantumdem valui ac si dixisset είσαγγελθεὶς i. e. simul atque εἰσαγγελία in iam instituta orat ita supras. 79. Sud quod

subjicitur θανάτου καταγνωσθέντος αυτου praepOSterVm Stpropter Sequentia, quasi judicium non XSpecta8Set, OSt- quam mortis damnatus esset. Hinc suspicor illa verba omittenda esse, quum praesertim . 172 tanquam nulla anterius rei facta mention dicatur ἄνατον ἀο αυτο των

De multa proditionis os Dem. XX, 79 siiαν μῖν πολιν εἰ πωλεσεν η ναυς δέκα μονας, περι oodosici ἄν αυτον εἰσὶ)γγελλον Ουτοι καὶ ε ἐάλω, τον ἁπαν ἄν ἀπωλωλει χρονον Quamquam εἰσαγγελici mentio non facta est, tamen ad legem εἰσαγγελτικλὶν spectare arbitror Lys. XXXI, 26: ἄξιον ὁ καὶ τοδε ἐνθυμ)ηθῆναι, τι Et μέν τις τρουριον τι προυδωκεν ἡ ναυν ἡ στρατοπεδον τι, ἐν ω μέρος τι ἐντυγ-

Huc pertinet etiam Leocratis causa, quam jam attigimuS. Pugna apud Chaeroneam commissa thenas reliquerat Leocrates et Rhodum e contulerat inde Megaram profectus frumentariam negotiati0nem exercuerat et in Thessaliam et Corinthum frumentum venditaverat. Sex annis intermissis eum Athenas reversum proditionis accusavit Lycurgus periaσαγγελίαν sane neutrum criminum a Leocrate commiSSOrum per Se ipsum προδοσία appellari potuit, tamen eum proditi0ni accusavit, quod patriam in summi periculis ver- Santem deseruisset. cf. Aesch. III, 252 δεερος δ' ἰδιωτεὶς ἐκπλείσας - 'δον, τι τον φοβον ἀνάνδρως ήνεγκε, πρωχὶν ποτε εἰσ=ηγγέλθx etc. Schol ad i. l. τον Αεωκρατλην νοεῖ, ου κατ'ηγορ'ησε υκουργος Fortasse etiam Autolycus per είσαγγελίαν proditionis accusatus est, cum decretum SSet, ut ii, qui patriam desererent, proditioni tenerentur cf. Lyc. in Leocr. 53 ἔτι δἐ ὁ δῆμος - ἐμν=ηφίσατο ἐνοχους εἰναι τὴ πρ0δ0Gi του τευγοντας τον περ λὶς πατριδος iνδυνον

64쪽

Λυτολυκου admodum probabile est propter hoc testimonium, eodem delationis genere in utraque cauSa Sum Sse Lycurgum. Nissenus de Lyc. r. it et rebus gestis p. 68 tiam oration0m in Lysi lem in εἰσαγγεῖ habitam esse Statuit, sed juro dicit Meierus, posse etiam in f θυναις SSe

Etiam duc0 Atheniensium, qui post proelium ad Argi

γελίαν proditionis accusati esse videntur L Xen0ph hist. gr. I, 7. Lys. XII, 36. Dionys Halic d Din jud. c. 10 affert Dinarchi εἰσαγγελίαν κατα ιστιου s. s. Plut p. 43 A; a fortass huc portino cum Din. I, 2 istiam dicat esse omi7ρον καὶ Oo- δότ=ην. Sed res perSpicua non St. Prodition0 tensebantur etiam ii imperatores, qui socios VeXmerant vel DBVes eorum praedati erant vel peculatum fecerant. Hujus generis est Ergoeli causa, Lys. XXVIII, 1:

stionem, Philinum, Ampelinum, scribam thesmothetarum εἰσαγγελίαν instituit is, cui sextam rationem scripsit Antiphon V . 21. 35 sit quam Isaeus commemorat IV, 28 πήλιν ἀπογραφεὶς εἰς τλῆν χυλλῆν κακουογων υππωOων ωZETOzἀπογραφε i intelligunt Meierus et Schoemannus de lit. it. p. 2544. 31 εἰσαγγελθεiς.

65쪽

Ἀλκμα νος Ἀγρυλῆθεν.

Pollucis libris adjecit eiurus, cum uterque Sua se a Theophrasto mutuatum esse profiteatur, alter per alterum grammaticum redintegrari potest'. SchneideWinus ed. yp. orati pro EuX. et Lyc. p. 42 nihil addidit Meierus pro νικούη in textum restituit μογο φορῆ, probabilius conjecit Schnoidew. ἐνοικhi. Ad δωρ λαμβύν' addidit eierus e Dem. XXI, 11 ἐπὶ βλαβῆ του , /ιου sed subditicia est ea lex, e qua haec Verba petivit. Dem. XIX, 7 commemorat lege cautum fuisse πλως

1 χὶ δαμως δῶρα λα/tβάνειν, ne qui omnino dona acciperet, sed hoc ad Oratore tantum pertinuisse videtur cf. eier et Schoem de lit. Att. p. 352 εἰσαγγελία donorum acceptorum cau8 ViX aliter institui poterat, nisi ea in pernicio reipublica accepta esse viderentur, ita ut quispiam late delictum committeret, qualia modo commemorata sunt. In emendandis Verbis εἴτε ε/ιιστοκλέα εἰσαγγέι θ εἰσγήγγειλε Κρατερος Λεσβωτης te.

Varia alumenta ab arte divinandi petiverunt viri odii; eierus in Erschi et ruber encycl. p. 184 s. v. Ostracismus: τι ε1M οκλέα εἰσί;γγειλε κατα εραεερον 1εωβοπας λκ/ι. γραυλῆθεν ratione non habita traditum esse εἰσαγγε , εἰσεηγγειλε. SchneideW. l. l. h εἰς θεε στοκλέα εἰσαγγελία si εἰσήγγειλε Λεωβοταὶς λκ1ι. Ἀγρυλῆθεν Sed primum quidem nescio, quo jure omiserit κατα κρατερόν, quod subtiliter investigavit Meierus de Crater συναγωγ ψσηφισματων cf. eineri epimetr. I. ad Aristophanem Bygantium. Nisebutiri script min. p. 25. rtigeri tud. hi8tor philol. p. 118. deind0 non potest dici εἰσαγγελία εἰς Θε/ -οκλέα; dieitur εἰσαγγέλλειν εἰς βουλγην, εἰς αρχοντα cf. Isaeum II 62), similiter ἡ Π0γραφεσθαι εἰς Ουi, ν cf. Isaeum IV, 283, γραπισθαι εἰς ωρειον Παγον cf. Aesch. III, 1 ute , neque tamen εἰσαγγέλλειν S. εἰσαγγελία εἴς τινα ut significetur is, qui dosertur per εἰσαγγελίαν. f. Din. XV. κατα δεστίου εἰσαγγελία ait et Savpp. . . II p. 331. Mihi scribendum esse videtur

66쪽

miserunt, qui eum absentem accusarent, quod societatem cum rege Persarum ad Graeciam opprimendam fecisset s. Plut Them. c. 23 ὁ δε γρα ναμιενο αυτον προδοσίας Λεω- βοτνης ην Αλκυαίωνος Ἀγουλκ εν αμα συνεπαιτιωuενων ων Σπαρτιατων Plut Arist. o. 25: υκ υνγὶσικάκλησεν, ἀλλ' 'Ἀλκμαίωνος καὶ Κιμωνος καὶ πολλων αλλων ἐλαυνοντων καὶ κατηγορουντων ονος Ἀριστείδνης υτ επραξε τι ἰτείπε φαυλον. Dubitanto conjecit uiseriis l. l. λλὰ Λεωβότου του Ἀλκμαίωνος Ridicula est causa, cur hoc fecerint Lacedaemonii, quam assor Diod. Sic XI, 54. Spectat igitur haec causa ad proditionis είσαγγελίας, quas modo attuli. ΡOll. l. l. κατ Ἀων προς τους πολεuioυς ἄνευ του πευφθληναι πελθοντων Etiam jusmodi dolicta per σαγγελίαν deferri posse, nonnullis probatur testimoniis has denuntiationes autem εἰσαγγελίας non παραπρεσβείας, sed προδοσίας fuisse, luculenter apparet e causa Antiphontis Alloquitur Aeschines Demosthenem II, 139 πρεσβευοντος Moυ γῆν ρ ιτνην λῆδη πρεσβείαν επὶ το κοινον των Aia νικτυονων, op γῆν τολυας si λεγειν ως ου χειροτονηixεὶς χορινην, ἐχθρος δ' - ουπω καὶ τηMερον 3 θελ κὰς ε εἰσαγγείλαι παραπρεσβευσασθαι; Dem. XIX, 10 sqq. 0 0gatione male gesta ad Philippum: ει γε τι των προσνηκοντων riγνετο, ἐν εἰσαγγελία πάλαι ἄνῆν cf. Dem. XIX, 127 sq. de poena ejus, qui hoc commiSerat: υπολογισάυενος ουθ' or πρεσβευτγῆς ἄλλο θρnro νδ 'αυτου,

Leonte, quod corruptus erat in legati0ne a Philippo. Reliquum est, ut causam Antiphontis Archept0lemi Onomaclis afferam. s. lutarchus p. 33 narrat hos sine publica auctoritate e castris hostili nave vectos et per Deceleama 40stibus occupatam pedibus profectos Laeedaem0nem

67쪽

tanquam legatos abiise Per εἰσαγγελίαν n0mina eorum delata sunt; exstat totum decretum Senatus, quo judicio traditi sunt, a Caecilio servatum ap. PS. Plut l. l. Ἀρχεπτολε- μου καὶ Ἀντιφωντος τοιν προδοταιν Defendit sese Antiphonoratione πεοὶ μεταστασεως in Scripta, quam eandem SSeatque Orationem πεo τλῆς εἰσαγγελiας, ων λογον υπε λαυτου

γεγραφε PS. Plut p. 33 D probabiliter censent Sauppius

68쪽

c. 18. de Callistrato es commentationem . Schaeseri in philol. vol. III p. 577 609. acclinavit se ad Lacedaemoniorum res, ut cum iis conjuncti Athenisenses Thebanis resisterent, os Dem. LIX, 27: τε γαρ ακεδαιμονi0υς υμιεις ἔσω τε πεισθεντες πλKαλλισroaroυς Epaminonda mortuo Athenis Boeotiae partes rerum potitae sunt, a quibus Cullistratus, quod orando detrimentum tulisset civitati, in judicium vocatus in exilium abiit. f. chaos. l. l. I p. 115. Comperimus ex Aesch. III, 223 in eo fuisse, ut Demosthenem deferret crimine non addito probabiliter conjecit Dr0ysenus in diar stud antiquit. a. 183 p. 819 ini τὰ οιστα συια βουλευσαι χρ/ὶuατω λαβοντα. Etiam causa Androtionea Dum XXII. huc referenda esse videtur, de qua subtiliter egit Schaei. l. l. I. p. 319 sqq. Din dorsus quidem eum παρανόμυν aceUSatum SSe enSet, sud εἰσαγγελiαν instituisse Euctemonem et Diodorum, cui scripsit Demosthenes orationem XXII, intelligitur elem. XXIV,

ρχήτορα ντας Sed non adhibendam esse hanc delationem ad Euxenippum quippe διωτην ὁντα, contendit, qui eum defendit HyperideS.

Constantino aes-Canini p. 26 n. 1 mi sembra checi accus da Polluuito ossa ad Eusenippo di ver permesso ad limpiade di con- Sacrare una tagga ne templo della salute, possa a suppore che Eusenippoufficia se in uel templo, e per conse eriga osse sacerdote. Hoc jam docuit A. Schaes. Jalin annal Vol. 68 p. 1.

69쪽

Fortasse hanc εἰσαγγελiας legis partem, quae est de oratoribus, ironice significat Lysias r. XXX, 22: γ βουλ,

αγγελίας δ' εἰς γῆν βουλ=ὴν προβολὰς δ' ἐν τῶ δήμω. s

Sceleri culpa tenetur Tim0theus jurejurando in contione Sese obligaverat, Iphicratem accusaturum S esse ξενiας, Sed paullo post fili rius in matrimonium dodorat filiam. Dem.

70쪽

delicto tamen potuit is, cui scripta est rati in Timotheum

eum per εἰσαγγελiαν deferre, Si modo ad partem quandam legi applicaret accu8ationem eam rettulit fortasse ad verba μὴ τἀ αριστα εἰπειν τω usico, quamquam lubenter Onfite0r, rem non esse perductam ad liquidum Sireputamus, moechum teneri καταλυσεως του ὁ Ου, ἰδιωτην Euxenippum accuSari per εἰσαγγελίαν ρήτορα ντα si γῆ τα αριστα εἰπεῖντο νήριω, quod e accusatori Sententia mentitus sit somnium et falsa ad populum detulerit, c0ncedendum eSt, 0SSe etiam

Timothei causam applicari ad degis verba uai τα ἄριστα

IV. ἐαν τις ἀδικῆ πεo τοι ἐν τοι νεωοίοις. Oechli. de inscr. navat. XV XVI p. 34. Dem J XLVII, 33 sqq. narrat is, cui Scripta est oratio,

se cum trierarchus Suaeque Symmoriae curator 8Set, XegiSSea Theophemo, qui antea trierarchus fuisset, armamenta nautica, quae ab eo reipublicae deberentur, e Senatus OnSulto; illum autem ea reddere recusasse cum pignora ex HUSMOm0 caperet, prohibui88e pugni contudisse. Denuntiavisse Senatui de hac re, illum autem vehementer commotum eum per εἰσαγγελiαν accusari juSSi 88e. Jam antea dixi, ad quam causam haec legis verba applicari decreverit senatus. f. oeckh. l. l. Ha quattuor artes, ut ita dicam, Servaverunt VetereS; unam addere licet, cujus verba quidem ignoramuS, Sententiam autem conjiciendo perspicere OSSumus. Le erat

Athenis, ut ne quis supra quinquaginta frumenti horm08 coemeret f. 0eckli de osc. th. I, 116 hanc legem frumentarii quidam migraverunt, delati sunt a prytanibus Lys. XX, 2 ἐπειδὴ οἱ πρυτανεις ἀπέδοσαν εἰς τὴν ovλλην πεo αυτων et senatus tam infestus fuit 0rum delictis, ut

n0 multum abesset, qui ἀκοίτους eos condemnaret intercessit is, cui scripta est ratio et accusatoris partes suscepit κατ/ηγοοεῖ ἐν τλῆ βουλὴ των σιτοπωλω, . Quamquam in Orati0ne ipsa σαγγελίας vox non reperitur, tamen εἰσαγγελία