Quaestionum Hyperidearum capita duo

51쪽

quam par est se abripi passus sit. Quaerit, num c0gitari possit, tam brevi temp0ris spatio reditus urbis o Ddinis aligeri, cum ρφλην ad tempus modo praeteritum spectet. Postquam judices metallum illud privatum esse Statuerunt, collocaverunt e0dem suffragio in tuto eorum facultates et reliquam operam in metallis ponendam firmarunt; recentes secturaeprius ob motum derelicta nunc tractantur καὶ 3 ς πολεως αἱ ποοσοδοι αἱ κεῖθεν πάλιν αυξονται nimirum cum amplificata sint fodinae, augentur reditus e metallis, vel potius postquam judices aequum et legitimum fecerunt judicium, ii reditus . . e metallis, quos pessum dederunt 0rat0res quidam divites Xactionibus VeXanteS, nunc Ugebuntur. Offendit avesium, quod ad πρωνὶν appositum it του ξελθόντος λὶνος Verbis quibusdam intermissis meo

quidem judicio nihil languidum inust in his verbis quod

m0do . nudius tertius fecerunt judices Xeunte mense' pro που γην in teXtum restituit πεουσι, ad quod glossemn esse c0ntendit του ξελθοντος Poll. I, 56 πεουσι του ξελθόντος ετ0υς), orro μνηνός gl08Sema esse Vult ad nomen mensis ignoti fortasse lectoribus, quod servatum esse ei videtur in fragm. 129 Μεταγειτνιων. roponit τουτο δ' εὶ βουλει,

quisque intelligit, prorsu supervacaneam SSe hanc On-jecturam, quippe quum omnia recte procednnt.

Veterum de Hyporidi siloquontia judicia graviora collegit Bla88iu p. XXXI sqq. qui nescio qua ii causa omisit Dionis Chrys0st imi judicium or. XVIII, 11 hoc των γε μνὴν λὶτο-

52쪽

ευλκὶπτorεραι αἱ κατασκευαὶ καὶ το κώλλος των ὀνομάτων Ουδεν ἐκείνων λειπομενον. Secundum hau judicia veterum et monumenta artis

Hyperideae de loquentiae ejus character egit J. Ghardus revue nationale etc. 25. Juillet 1861 p. 242 263 cf. Eggerum,les deruier j0ur de 'eloqueno Athenienne', extra it duCorrespondant, aris 1868. de oratione funebri L. Spengelius in diar erud Monac. a. 1858 Camaux oraison funebre dans la Grece aionne et revia Archeologique 1866. de rationibus pro Eux et Lyc. SchneideWinus praef. IV.

53쪽

Jure contendit qu0ndam C. d. Otto de Athenisensium actionibus forensibus sp00. I p. 27 1820 nulli fer remedio

juris tam profundam noctem offusam SSe, tum propter

notionis ipsius amplitudinem et ambiguitatem, tum propter Varias, ad quas ob eam causam docti abducti sunt c0njectura S, Ham εἰσαγγελία. Sed offusa erat haec profunda Π0X, quippe qu0d repertis fragmentis Hyperideis novam lucem difficili huic rei afferri censuam. 0 tota hac lege disputare non licet propter angustos fines, quibus hic libellus circumscribendus est id tantum propositum habeo, ut adhibeam ad hanc quaestionem, quid novi didicerimus auctore Hyperide. Ut plures erant Athenis accusationum species, ita etiam

plure earum appellationes, inter quas una est εἰσαγγελία. Sed ne quis credat huc portinere omnes lites, de quibu8 εἰσαγγέλλειν S. εἰσαγγελi dicantur, hoc moneo, ΠΟΠΠUH- quam has v0ces idem significare atque 'ηνυειν, λὶνυσιν, cum Significationes earum non minus late pateant atque Latinorum deferendi, delationis'. t Andoc. I. 37 ἐπαρθεὶς Ουν τοῖς λὶς πολεως κακοῖς εἰσαγγέλλει Λιοκλεiδκὶς εἰς λην βουλλὶν etc. q. 42 ήκειν υν si γνυσων τὰ γενομεν g. 43: με εἰσαγγελi αυτων τοιαυτ)η. Lys. XII, 48: πειτα Τιβουλῆ μνη τλῆν iγνεσθαι, εο των ἐσαγγελων πασων, OT ψευδεῖς iεν, καὶ Βατραχος καὶ ivvλiδγης υ ταλκὶθxi

' Schoem de comit p. 181. Hurai d. animadu ad Salmas. VII. p. 221. η de hac causa cf. . . Herigbergum Alcibiades p. 19 sqq.

54쪽

tu χηνυουσιν, ἀλλὰ τά πο - τριάκοντα πλασθεντα εἰσαγγελλουσι etc. XIII, 8 et 49 μγγνυσας κατεριληνυσε. . 50:είσαγγεiλαι. s. lut p. 34 C: καὶ εἰσαγγελθεντα ἐπειδxj ου ηβουλλὶθη ν ζαὶτουν οἱ κατγὶ roso δουλον ἐκδουναι ete. Eiσαγγελιων quae proprie dicuntur tria genera fuerunt usitata in or Attic0 praeter hoc, de quo accuratius disserere in in antino mihi est, alterum de mala parentum, epiclerorum, pupillorum 1 aetatione apud archontem, alterum de diaete-tarum injuriis apud logistas. Sed mittamus haec de quo primo loco agit Harpocration, in id inquiramus. Quaeritur nunc in quibus occupetur εἰσαγγελίας am veteres de hac re dissentiunt Lex rhet. Cantabr. p. 667, 13 εἰσαγγελiα

Καικιλio δόξα 0pponitur se Theophrastri sententia, de qua paullo post agemus in fine Καικiλιος δε ουτως ωρίσατο

διατριβαις Mutila esse haec verba apparet Suppleri OS- sunt rauida et lex rhet. Behk. neci. I p. 244): είσαγ

55쪽

Schoem. l. l. p. 184, certiSSimum esse, γοά φων ἀδικ/ὶματων nomen, quod apud nullum antiquum Scriptorem inveniatur, solis rhetorum ac sophistarum ingeniis deberi. Quas subtiliter 8 unxit auctor ex rhet. Cantabr. sententias Caecilii

et Theophrasti, eas conjunxit et confudit oll. VIII, 1 hi

rant Polluci Schoem de comit p. 18 sqq. Mei erus dedit ait. p. 26 sqq. E. Platuerus dedit et accus attic. I. p. 365. Schoe- mannus autem postquam Desiderii Horatili interpretati0nem ἁγραφων δικλὶuατων refutavit, quod repetere non neceS- Sarium St, pergit p. 188 8 4 ,videlicet tu omnibus publicis maleficiis inscriptis εἰσαγγελi locum habebat, n0 autem illa sola erant et praeterea nulla, in quibus locum haberet. Quin nemo St, qui non ua ponte intelligat multo rariS- Sima esse oportere ejusm0di delicta, quae certis legibus cauta non int, aut ad quae legum praescriptiones n0 sine difficultate applicari queant illa c0ntra longe frequentiora, in quibus pr0pter hominum, rerum, temporum condicionem ordinaria ac vulgaris judiciorum ratio deserenda esse videretur. Atque nimi Saepius, quam opus erat, id faciendum videbaturp0tentibus facti0sisque h0minibus, qui deserendis ad senatum p0pulumque criminibus, etiam levioribus, aut sibi majorem

56쪽

gratiam atque auctoritatem quaererent, aut adverSariis majorem invidiam atque periculum creare studerent. Et libenter plerumque accipiebantur ejusmodi delationes ab hominibus imperitis, SuSpicacibus majestatem Suam ac popularem Statum etiam levissimis e causis imminutum et labefactatum iri timentibus, aut publicati reorum b0nis aerarium augeri cupientibus. In universum autem quibus praecipue de cauSis

εἰσαγγελίαι institui s0lita sint, Julius Pollux docet . si

etiam Boelinechius, cui Hyperidis Ei enippea non ign0ta fuit, in eadem permanserit sententia de Dem Lyc. Hyp. I. p. 41 ita definit εἰσαγγεUαν, ess actionem inusitatam in

nova et extraordinaria delicta, quae legibus non cauta sint, deinde in magna et aperta crimina, quae asserat νόμος εἱσαγγελτικος addit Hyp. pro EuX. c. 23. Ut meam do hac quaestione proferam Sententiam in lege εἰσαγγελτι κῆ quae crimina numerata erant, ea tantum per εἰσαγγελiαν deferre licuit. Hoc ut demonstrem, duo affer argumenta ne primum quidem Hyperidis verba haec sunt pro Eux. c. 22 διά τουτο

μὴ γνοὴ φιληδεὶς Sequuntur Verba legi cs. c. 49. Priusquam alterum adjiciam argumentum refutanda est Sch00- manni sententia de causa Leocratea Citatis hujus orationis

q. 9 et 10 i addit quid enim ista, quae te uno nomine

ἐαιγιγνομένοις.

57쪽

non comprehendat, delicta, quae majora sunt iis, de quibus leges nominatim statuerint, quid haec esse dicamus, nisi extra0rdinaria atque inscripta Atque cum jusmodi esse contendat orat0 ea delicta, quorum accusatur ab eo Le0- crates, delatus autem it Leocrates per εἰσαγγελίαν, haec dici potest εἰσαγγελία γοαφων ἀδικνηματων. Sed errare mihi vid0tur vir d0ctissimus per είσαγγελiαν ποοδOGiας accusatus est Leocrates. Id luculenter elucet 0 . 59 ἡ ι

Praecidere studet orat0 defendendi praesidium, legis verba de proditione ad eos tantum pertinere, quibuS Ommissa Sit a populo urbs vel castolium etc. Quid inde intelligimus είσαγγελίαν, si instituta sit in crimen in legibus

nominatim non commemoratum, non fuisse καινου δικήματος, Sed applicatam esse ad certam legis partem. Cujus rei luculentissimum est exemplum, quod moechum Lyc0phronem accusavit Lycurgus per εἰσαγγελia καταλυσεως του λ μου. Accedant quae leguntur in inscr. RV XV.

XVI 10 sq. 00chli do inscr. av. p. 34. Cephi SodorUS debuerat armamenta lignea decem triremium, quae fratri heredi 80p0lidi reddor opus erat causam exposuit Oeckh. l. l. p. 12 21 3 partem debiti solvit 00, quod respublica remorum, quOSp088edit Sopolis, pretium deducebat de pecunia

58쪽

πολις παυε ιλλὶτυῖα ὶ παρὰ Σωπόλιδος καὶ των οἰκεico των ΣωπoDδος iναι δε καὶ εἰσαγγελiα αυτων εἰς λὶμ βουλ/ὴν, καθάπερ ἄν τις δικὴ πεο τ εν τοῖς νεωρiοις decrevit igitur Senatus, Si navalium administratores non inscriberent Columnae remorum pretium, idque non deduceret desil0bito Scriba undecim virorum, e0 teneri per εἰσαγγελiαν, idque non sic simpliciter, Sed per εἰσαγγελίαν eam, quae locum haberet 1 ν τις δικλῆ πεο τ εν τοὶς νεωοi0ις. Apparet igitur, in ipso Ouco εἰσαγγελεικῶ crimina per εἰσαγγελίαν persequenda fui88 definita, in alia autem eandem adhiberi non potuisse niSi ea condicione, ut actor ad aliquam legis partem SeSe applicaret. Probum est ac verum, quod Harpocratio tradit de delati0ne 1 μεν do επὶ iis ossioις δικλημασι ιεγiστοις ' καὶ ναβολ ν sui επιδεχομενοι καὶ τ' i μ λ τε πλῆ καθ

Nunc e progrediamur, ut legem εἰσαγγελτικλῆν quoad licet e testim0niis et singuli eXempli componamUS.

tantum legis traditam Xstare apud Hyperidem, comprobatur et aliis causis et verbis quibusdam legi in inSer. Da V. XV XVI. Servatis Hyperide eam usque ad ea Verba affert, quae ad causam Euxenippeam Spectant, de qua Suo loco tractabo fere eadem tradunti Theophrasti libris πεο νόμων Pollux. l. l. et auctor lex. rhet. Cantabr. inter legis verba

καὶ μεγάλων μηνυτνς' καὶ εἰσαγγελια δημοσιου δικης νομα.

59쪽

causis quibusdam interpositis, qua ad singulas partes legis applicatae erunt. Initiuna laciam ab Hyporido et ita instituam rem, ut singulis logis partibus si adscribam εἰσαγγελίας, qua eo

Duorum criminum insimulatus est Alcibiades Isocr. XVI, 6: εἰδοτες ε οἱ του πατρος ἐχθροὶ τ=ῆν ποDν των με πεοὶ

Diod. Sic XIII 5 διεβαλον αυτον εν ταις Mis ληγοριαις ως συνωμοσίαν κατά του δν μου πεποιγημενον contraxerat Alcibiadus sodalitatum ad evortendum Statum popularem et profanaverat mysteria. Errat Schoem de com p. 190, qui prioris criminis accusationem ordinariam γραφαὶ ad thes-mothetas fuisse concluditi Dem. XLVI, 26, cum subditiciussit hic locus. Quid de σεβείας crimine judicandum sit, Videbimus paullo infra. Ax μου καταλυσεως Callimedontem accusavit Demosthones f. in I, 94 KαλDμεδοντα ε αγγέλλων συνιεναι ἐν ε- γαροις τοῖς φυγάσιν ι καταλυσε του δνημου καὶ ταυτηντ)ην εἰσαγγεώαν ευθυς παραχολῆμα ἀναιρουμενος. Scholiasta ad 0m. XXIV, 63 εἰσαγγελi δε ἐστιν ονομα di κης κατὰ των καταλυοντων τὴν δημοκρaτιαν καθ' ιον δνή ποτε τροπον Titulus spuriae rationis Dinarchea XXXIap. C. uellerum r. ait II est κατὰ Τιμοκρατους εἰσαγγελτικος λογος δx feto καταλυσεως Dion Halic antiqq. rom. VI. c. 61 22 id ad res r0manas transtulit non immem0r

60쪽

hujus peculiaris significationis: λΓ πειδν τυραννίδι αυτον ἐπιχειρεῖν εἰσλὶγγεiλατε etc. Lycophronem moechiam per εἰσαγγελίαν καταλυσεως τουδ usio accu8avit Lycurgu cf. Hyp pr Lyc. c. X: καὶ ἐμεμεν ιτω ἐν τῆ εἰσαγγε ita καταλυειν τον δῆμον παραβαί

προδιδα φρουριον ei erus inii Schol. Halens. 1844 ναυς ἡ περνὴν στρατιὰν φρουριον Si etiam s. Lys. XXXI, 26. Proditionis εἰσαγγελire quattu0 debemus Hyperidi pro