장음표시 사용
1쪽
CONSENSU ET AUCTORI PATEAMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS UNIVERSITATIS
3쪽
5쪽
D0 consilio, quo Thucydides historiam suam conscripserit, uberius disserere conStitui, quamquam omnes non dubium e88e putant, quin Summus ille rerum auctor totum, quod dicitur, bellum Peloponnesiacum primus uno nomine, quod legimuSin prooemio, bullum Peloponnesiorum et Atheniensium apoliaverit. Itaque, cum vir doctissimus F. W. Ultrichius commentatione, quae inscribitur: si Boitraege gur Erlilaerung dos Thucydides. IIamburg 1846μ probatum ivisset non ita unum et perfectum scriptoris opus esse habendum, ut omnia, quae deb0llo ipso dicerentur, ad totum bellum per viginti septem an-n08 geStum referri Ρ088ent, Sed certe, quae legerentur inde a
libro I usquo ad medium sero librum IV circ. ad IV 48)
ad solum respicere bellum Archidamium, factaque esset ex hac sententia magna dissensio partim approbantium et de suo aliquid addontium vel mutantium, partim improbantium et omni modo renitentium, nemo tamen adhuc eXStitit, qui, quod
esset Thucydidis de toto bello iudicium, omnino in dubium
vocandum et singillatim explicandum putaret; quo factum eSt, ut omnes, qui Ultrichii sententiam aut probare aut redarguere studebant, in hanc solam quaestionem animos intenderent, quo quamque historiae partem tempore Scriptor comΡOSutSSet, Cum alii eas hist0riae partes, quae ab universo eius Consilio abhorrere videntur, ante totius belli 0xitum litteris iam con- Signatas suisse contenderent, alii, qui semper eodem consilio Scriptorem ductum iudicabant, post totum bellum geStum opuSconscriptum esse asseverarent vel ita retractatum, ut prioriS temporis nullum iam vestigium appareret. Atque illi quidem
sacere non poterant, quin scriptorem opus suum plane impersectum necdum porpolitum nobis rotiquisse saterentur, quin etiam Sunt, qui 110glegentiae eum accusent, hi contra Omnia Ι
6쪽
paene persecta eSSe Volebant, nec quidquam de scriptoris laudi detrahendum. Quae cum ita Sint, quia adverSariorum Sen tontiae nullo modo inter se conciliari possunt, lis ab ea quaeS tione exorta per multos annos doctissimorum virorum dispu-ltationibus continuata nondum sedata est, nec spes videtur foret
Sod si mihi contigurit, ut ostendam scriptorem totuli bellum, quamquam inter Se cohaerens per viginti Septem annos gestum iudicaverat ὁ πολεμος vel πέας δ π.), tamen eodem quod legimus in prooemio, nomine non comprehendi8Se οδε
ὁ ποDμος Vel ουτος ο π.), Sed, quaecumque eius modi exempla inveniuntur, tum demum a grammaticis interp0lata eSSe, Clinii Sententia de universo bello uno nomino appellando fortasse in rhetorum scholis nata et propagata esSet - nam ne multo
quidem post Τhucydidis momoriam quemquam bellum VOCavisse Peloponnosiacum Ultrichius satis luculeutor dom0nstravit i)- et eis erit satisfactum, qui scriptorem neglegentiae crimine liberatum volunt, et eis, qui Singulas belli parte8, n0n 80lumbolium docennale, sed etiam expeditionem Siciliensem ut peculiares esse descriptas autumant; etenim, Si Verum e8t, quod infra eXplicabitur, Sequitur, quaecunquo de solis belli partibus praedicantur, Sive haec ante sive p0st totius sili sexitum con- Scripta erant, non posse tribui aut neglegientiae Scriptoris, aut 0X eo, quod opuS Suum nobis plane imperfectum reliquerit, explicari et necessario omnia, quae ex his locis de tempore
sunt concluSa, ad irritum cadere. Sed, priuSquam noStram Sententiam probemuS, accedamuS
ad eorum opiniones resollendas, qui putaverunt Τhucydidem revera totum bellum inter Pel0ponnesi0s ut Athenienses ge8tum
Ac primum quidem F. W. Ultrichius, ut supra iam vidimus, ostendit multos esse in prioribus quattuor libris locos, qui non nisi ad bullum duconnulo possunt resurri, et eX hac reot maxime, quia duo inveniuntur pro00mia I, I Sqq. et V, 26, conclusit Thucydidem post paconi Nicianam primum Solum
7쪽
descripsisso bellum Archidamium usque ad medium sero l. IV. ubi, cum maiorem belli vim ingruentem Videret, rerum eventum exspectans scribendi finem fecisset, toto autem bello confecto, cum omnia, si e per Viginti Septem annos geSta essent, unum esse bellum per8pexiSSet, denuo ad res narrandas Se convertisse, et, quae inchoata reliquiSSet, DerduxiSSe, quatenus repentina morte abreptus potuisset; hanc sententiam a multis probatam alii ita mutaverunt, ut omnia usque ad V, 20 vel V, 24 uno tenore Scripta putarent. Sed, utut res Se habet, quamquam causis ab Ultrichio eisque, qui eum secuti sunt, allatis in universum assentiendum iudico, tamen vix probari potust, quod illorum Sententia efficitur. Thucydidus Onim, quamquam annorum enumerationibus et nonnullis l0cis sparsis por libros VI 0t VII bellum uno nomine appellat, tanton tam n0glegenter in hi8toria conScribenda versatus est, ut noua quidem, quae maxime ab UniverSO eius consilio abhorroni
secunda manu removeret; quod Verum eSSe eo minus concede
mus, quia Scriptor, Si vitae eius finem constituimus inter annos 399 sit 396 a. Chr. n. i), cum inde ab anno 431 res tractat ut, por longum tempori8 Spatium nulla fere rei publicae cura distractus operi conscribendo laborem impertivit. Attamon, si constaret auctorem, qu0d elaboraVerat, Sel OSutSSe nec quidquam ampliuS curaSSe, quae e8t Sententia Ultrichii, 0tsi hoc mirum et ingenioso diligentique homine pa0no indignum iudicaremus, tamen acquieSceremuS; Sed eXStant certa quaedam
eXempla, quibuS apertum sit multa eum operi iam do bollo Archidamio confripto addidi88e, ut I, 93, 5; II, 65, b-13, deind0, quod A. Kirchh0ssius probavit, monumenta indutiarum
quae legimus inde a. c. 20 l. V usque ad c. 24, ante totius bolli Oxitum iam conscripta fuisse iudicamus. Haec autem
8쪽
abiudicanda set oditori oporis Thucydidei esse assignanda, ut 'putat Wilamowitgius i), quia si constans historicae artis regula est, totidem Verbis non inseri, quae ulieno stilo Scripta Sint ρ, id non concedendum osso existimo, cum Thucydid0s non sit enumero eorum, qui consuetudini obnoxii sint, sed multa primus in rebus scribendis novaverit. Tum fortasse I, 97,
2 δ); II, 100, 2 ut, si s rtu Cwihlinskio assentimur δ), etiam I, 1, 2-22 0Xtr. , non Solum I, 97, 2, Sed totam, quae dicitur, penteconia etiam c. 9T-118; II, 20; 48-bi, cum c.
100, 2 una c. 95-101; III, 82; 83; 86, 4; 93, 2; IV, 48,b: 74, 4; 8 I, 2 et 3; 108, 4 res deniqu0 in Sicilia gestas
2b; 46; 48; 58-65; V, 4-5 et omnes orationes pOSteriori Scriptoris manui attribuemus. Apparet igitur Τhucydidem
Semper legentem relegentemque Opus suum retracta8Se et Correxisse. Quid vero dicemus de altero illo pro0emio V, 26, quo, ut omneS ceteri, Sic etiam, qui Ultrichio sunt astipulati, vehementer vexantur 3 Qui enim explicari poterit, cur Thucydides post t0tius belli exitum novum prooemium fecerit 3 Etenim, Si re vera bellum unum et uno nomine appellandum putabat, cum priore prooemio probare vellet bellum inter Peloponnesios et AthenienSes gestum OmnibuS, quae antece8SiSSent, maius ac memorabilius exstitisse, certe hoc ei erat probandum non de solo bollo deconnali, sed de toto per viginti septem ann08 ge8to; quanto autem aptius hoc potuit auctor, si voluisset lItaque non defuerunt, qui in libro I ab Ultrichii sentontia recederent, quamquam in ceteris libriS cum eo consentiunt, volui CWihlinstitus, quae legimus inde a c. 1, 2 uSque ad c. 22 extr., ad totum bellum spectare arbitratur; sed hanc opinionem plane reiciendam censeo; omnino enim vix cogitari potest, qui toto bullo consecto alterum illud prooemium Scrip-Serit, qu0 primum, quid de universo bello iudicet, exponit, eum hoc non oblitterato iam priore in pro00mio totum bellum teti-
9쪽
gisse; deinde ipse quoquo Cwiklinstitus gravissimum Ultrichii sententiae inde petit argu montum, quod, qui in prooemio et sequuntibus libris usquo ad V, 26 nihil de consilio suo tam longo ab omnium aequalium sententia recedente eXplicaverit, is iam ab initio ad t0tum bullum ruspicere non potuit; quid igitur dicemus, cum scriptor tamen in tota archaeologiae, quae dicitur, expositione nihil do universo bullo apertius disseruerit, quo omnis omnino dubritatio oximorutur 3 Itaque iam per Severi Simile est. cum duo sint prooemia, alterum ad bellum
decennale, alterum ad universum Spectare; tamen, cur ea non in unum contraX0rit scriptor, non intelligimu8; eorum certe
opinionem, qui h0c sactum esse putant quia opus non ultima lima perpolitum Sit i), vix est, cur asseramuS; quiS enim, qui
litteris mandat, quae postea deleturuS eSt, iterum nomen Suum proseSSUS Se eSSe eundem atque eum, qui priora tractaSSet,
hac macula liberatum esset; quod a veritatis Specie longo abe8Se arbitror; neque enim prooemii gravitati nocuiss0t auctor, Si dixi8Set 80 Omnia, quae geSta e880nt usque ad capta SAthenaS, unum putare bellum, nec narrationis tenorem interrupissut, si satis habuisset nos ad res postea depingendas revocare. ProrSUS igitur non est, cur. Scriptor alterum illud prooemium cum priore non in unum contra Xerit; sequitur consiliouum haec duo fucissu ut bullum Archidamium distincte a coiseris separavi880; concludemus igitur Thucydidem totum bullum uno nomine non comprehendiSSo, et salSam eSSo eorum opinionem, qui bullum Archidamium seorsum conscriptum neglegentiae eius attribuerunt. Sod si eodem, quo ceteri, qui Ultrichium secuti sunt, nitimur sundamento, non mirabimur Classenum, Statilium,
10쪽
Herwerdonum alios tuo et doctrina et ingenio praeditos viros quidvis potius molitos ess0, ut Ultrichium redarguerent, eo nimirum consilio, ne Thucydidem hominem neglegenti8Simum iudicaremus; hi autem, cum Scyllam vitare Studeant, in Charybdim irruisse videntur; ua enim, quae ab Ultrichio disputata sunt, minime diluerunt, et idem illud alterum prooemium mnXime eis Officit; nam, cum constet ne multo quidem p0St Scriptoris aetatem quemquam totum bellum uno nomine Compreheudisse, qui potuit, priuSquam Sententiam Suam eXplicaret, quod ignotum erat, ut omnibus notum ponere 3 Accedit, quod is, qui iam pri0re in prooemio se totum bullum descripturum profitetur, ei certe non eSt, cur denuo nobis promittat Γεγρι φεοὶ κat Taiora κτλM: nec potest intelligi, cur illum dicat se
etiam est και rat rho quae Sequantur, tractaturum eSSe, Cum autoa iam Se Omnia adumbraturum pronuntiaVerit, nec magiS, cur Se eSSe eundem atque eum, qui priora tractaverit, testificetur, et ea repetiverit, quae de narratione per ueStutem ethionium instituta iam in II, 1 dixurat. Tum multa igitur insunt in Classoni ut eorum, qui hunc Secuti Sunt, Sententia, quae ferre non Ρ0SSumuS, ut reicere eam vix dubitemus.
Mediam autum viam ingressus L. Hurbstius λ) omnes difficultatus sevitasse sibi visus est, ut, quae maXime Sibi repugnant, IJltrichii set Classoni seniuntias ita coniunxisse, ut illi largirutur bellum Archidamium seorsum essu deScriptum, huic
autem concederet de neglegentia ScriptoriS non Se cogitandum, sed iam ab initio totum bellum uno nomine comprehensum esse; putat igitur inde a l. II scriptorem consilio solum bellum decennalo tractavisse, libro autem primo ut nonnullis ceterorum locis totum bellum tetigisse. Sed, si libro primo de toto bello, libris sequuntibus autum de solo Archidamio agitur, Sit aliquid necesse est, quo aperte totum bellum ab eius parte distinguatur; quod inveni8Se v. d., quamviS Sagaciter inquisiverit, haud scio an nulli facile persuaderi possit. Judicat enim, quod in l. I semper iugitur odε d Irorit/ος, in Sequentibus exceptis paucis locis . non Ῥος οδε, illud referen- ) Phil. 38 p. 505 sqq.