Quaestiones Sacrificales.

5쪽

Director.

1ὶ Quaestiones Sacrificales. Vom ordentlichen Lehrer Adjunci Dr. Paul Stengol. 2, Schulnatarichten. Vom Director.

1 8 7 9.

7쪽

Schoemannus Griech. Alteri , tom. II, p. 237), Κ. Fr. Hermannus Gottesdiensit. Alteri. der Griechen ς 26) ceterique qui de sacrificiis apud Graecos usitatis libros conscripserunt, dicunt Arnobium VII, 19) sequentes, deis feminis feminas, mares maribus hostias Graecos immolasse ). Si sorte concedendum erit, plerumque deis mares, deabus seminas hostias mactatas esse , tamen non modo ab hac c0BSuetudine saepe recessisse Graecos et hostias utriusque sexus eidem deo Sacrifica8Se Scimus, sed etiam interdum praescribitur, ut deae mares hostiae mactentur'), C. I. G. 3599, ubi de sacrificio Minervae laciendo agitur, praecipitur Mam βοι θηλεία κω προβάτν ἄρρεν t. - C. I. G. 1464 legimus: sἁματρι δυσει χοφόδιον ἄρσεν, sεσποίνα χοῖρον ἄρσενα, L σεφόνα ' χώῖρον

In insula Samo Diana vocatur καπροφάγος q). - Aristocles ap. Aelian. de nat. anim. XI, 4 Plui. quaest. Symp. VI, 8, 1: οἱ Σμυρνatot δυουσι Βουβρώsetει' ταυρον. - Lactantius de salsa rel. 21, g 30 dicit, Lunae tauros esse mactatos. - Congius: Reise aus deri) Schoem. unum exemplum a Pausania IX, 19, 53 repetitum affert, ubi dicitur Aulide licere hostias cuiusvis sexus Dianae immolare. - cf. Cicero de leg. ΙΙ, 12, 29. 3 cf. Paus. IX, 3, 4: δηλειαν δυσαντες νηφα βουν καὶ ταυρον sed et Aelian de nat. anim. 10, 16: Ἀθηναῖοι δὲ ἐν ταις μυστηρίαις κατα oberi τὰς ἶς. idem 11, 4 Hermionae) μεγίστας dxoυω βους seris τῆς ἱερειας τῆς Λημητρος θεσοαι προς τον βωμόν etc. 33 ut deo semina victima immoletur, quamquam permittitur, nullo loco quantum scio praescribitur.' alia Proserpina ac quae supra dicitur sέσποινα. βὶ Ἀθηναιον a. 1873, tom. II, p. 237. φὶ v. Hesych.: καπροφάγος. ) de hac dea v. Eustath. ad Odyss. XXIV, 531, p. 1363.

8쪽

ἐὰν δὲ ἰδιώτης τις δυχν τῆ δε η matri deorum) διδοναι τὰ ιερώσυνα τῶν μὲν δηλειων τὶν ἱερέα, των δε υρένων τρο ιερει. - Vetere inscriptione' in insula Thaso reperta prae- Scribitur: M p Pse sinoiiωνι νυμφη; ετ 1 θῆλυ καὶ ἄρσεν - βολῖν προσερδειν. Fortasse mares hostiae Ap0llini, feminae Nymphis immolandae erant, sed si illum titutum ap. C0ngium) quem Supra attuli cum nostro conferimus, confitebimur, etiam intellegi posse, et Ap0llini et Nymphis hostias utriusque sexus immolandas esse. In Scriptione, quae ad mysteria Andaniae celebranda pertinet δ' Imrάλοις δεοις δάμαλιν συν immolare sacerdotes iubentur. πιτύχοι δεοἱ sunt Cabiri, quorum certe duo inter quattuor Aeto-

χερσος et Καδuiuod mares erant. - Aulide Dianae masculas et feminas victimas S crificatas esse, iam Schoemannus l. l. ex Pausania IX, 19, 5 rettulit. Pausanias dicit: λέγεται δε ως εν si χιδι πνευμα τοις ' Hiησιν οὐκ εriuετο επιφορου. φανευτος δε ἐξαίφνης δνεμου σφισιν Οὐρίου, δυειν τῆν υρτεμιδι δ τι ἔκαστος ε ε, δηλεύ τε twεta xat ἄρσενα ὁμοιως. και detr' εκείνου διαμεμένηκεν ἐν Αὐλιδι πάντα τὰ ζερεῖα εDαι δοκιμα. Cavendum esse puto, ne ex h0c loco coniciamus, Graec0s Si quando deae mascula animalia mactaverint, Sensisse se inusitatum atque inauditum aliquid fecisse, ac quamvis Dianae omne genus victimarum immolari veteres non prohibeant - velut Veneri sues, Iunoni capellas imm0lari vetant -, tamen mihi Pausaniae οπάντα τὰ twstac non solum ad Sexum respicere Sed etiam ad genera h08tiarum videntur pertinere, nam n0tum est, aliis deis alia animalia gratissima fuisse eisque potissimum esse immolata. Interdum praescribitur, ut deis immolentur hostiae, quibus idem sexus sit, qui deis, quibus 0sserantur; velut in illo titulo, cuius supra mentionem fecimus C. I. G. 3599 vs. 21:

ρεξαι καθυπερτερρο ἄρσεν α λώιρον. Quibus locis, quod aut praescribitur aut certe commemoratur, qualis hostia deo immolanda Sit, B0n minus dem0nstratur quam illis, quae Supra attuli, non Semper neceSSeeSSe, Sexum victimarum parem eSSe Sexui deorum.

β) Keil, Philol. Suppl. II, p. 579 sqq. Πειθω cognomen Veneris esse et ' μα casum genetivum P tat, deorumque Mercurii et Veneris commune sacrum fuisse suspicatur.'ὶ Archaeolog. Zig. 1867, p. 3. η Sauppe, Die Μysterieninschrist voti Andania. Gdttingen 1860.

9쪽

Separatim tractare statui sacrificia boum, quae Cereri et Minervae praecipue Eleusiniis et Panathenaicis sollemnibus fiebant.

Ovidius fast. IV, 412 414 dicit:

sparva bonae Cereri, sint modo casta, placent; a bove succincti cultros removete ministri; bos aret, ignavam Sacrificate Suem et . Tamen sine dubio Cereri boves immolabantur; qu0d paucis exemplis demon8trabimus. C. I. G. Il93 χat συμπομπευειν xcit ἄγειν βουν .... ταν δυσιαν, δν ριέλλει Θειν ὰ πήλις τυ υ'Astua in sάματρι τα Moula i) Aelianus de nat. anim. XI, 4 narrat apud HermionenSes maximas boves a Cereris sacerdote ad aram e grege abduci atque mactari.

του emob, - παρθraro υ δε καὶ τοις 'Eχευσινόοις βοῖς τροφιας δυο και εδυσαν. Etiamsi non contenderim, omnes illos boves mares fuisse, tantum has duas seminas, tamen multos illorum mares fuisse certum videtur; solas autem seminas deabus sacrificatas esSe, ceteros aliis deis, nemini erit persuasum. - C. I. Att. II, 468 et 470 tantum et obς βους commemorari videmus, et quibus deis hos boves - certo optima et maxime Sumptuosa inter omnia animalia quae mactanda erant - immolatos eS8e putamuS, niSi, quae maxime

Eleusiniis c0lebantur Cereri et Proserpinae 3 Accedit quod in eodem decreto n. 466, quo ephebi laudantur, scriptum videmus: τοῖς τε Προηροσιοις φραντο τοὐς βοὼς ἐν Ἐλευαινι

λ' Α. Μommsenus Heortol., p. 257 suspicatur bovem e suovetaurilibus Jaccho sacrificatum esse, minores hostias Cereri et Proserpinae. Ceterum verisimile est, has omnes hostias mares fuisse. Istrusin etymol. magn. V. τριττυαμ ουσίαν dicit: ἐκ βοων ανῶν θων dρσένων. HeSychius V. τρικτεῖρα η τριττυα: θυσία 'Eνυα - Ουεται δὲ πὰντα τρια καὶ ἔνορχα. Suidas V. τριττυς, Photius leX. V. τριτ- τυα δυσια, Hesychius v. τρικτυα τριάδα, Eustathius ad Od. XI, 130, p. 1676, Aristophanes Plut. 820, Demosthenes Aristocr. 68, Diodorus IV, 39 quum tres hostias enumerent et de generibus animalium inter se disserant, in hoc uno consentiunt, quod victimas, quas feminas esse neceSse est, Omnino non commemorant, omnes autem mares velut ταυρον, κάπρον, τράρον. - δαμάλαν ap. Τheocr. epigr. IV, 17 Vitulum significare puto. λβὶ cf. E. Curtius, Gdit. g. 1860, p. 336. - ΜommSen, Heorioi., P. 258.

10쪽

Vocabulum μιν ad Minervam aut ad Erechtheum referri potest: Scholiastes dicit ad

gie, p. 196, ubi de seriis Panathenaicis disserit, non certum esse putat, omnes boves feminaS fuisse. Pau8aniam enim dicit prodere Ι, 27, 9), Theseum Minervae taurum Μarathonium immolasSe, alibi C. I. G. n. 359M Minervae arietem mactari. At Plutarchus Τhes. 14

perhibet: ὁ δε θησεὐς τιν Μαραθωνιου etivo, τ si 'Aπολχωνι αν sελφων κατεδυσεν. Arietem deae immolatum esse constat, at praeter illum titulum, quo haec Victima p08citur, dubiamque narrationem Pausaniae mihi quidem nullum exemplum n0tum eSt, qu0Μinervae masculam victimam mactatam esse tradatur; bovem marem ei unquam imm0latum eSSe, eius rei omnino certum exemplum non videtur extare. C. I. s. n. 2360

de Sollemnibus Coressiae ab Iuletis celebrandis agitur, quae Boeckhius Minervae di-

λβ) Scholiastes ad Aristoph. nub. 386 dicit: πασῶν των drato σθεισων d -ποχεων πεφυζού- α ς εκάστης ἀνὰ ἔνα βουν εἰς τὴν θυσιαν - loquitur de Panathenaeis celebrandis - καὶ ετερα ἱερεῖα. - Scholiasten hoc accurate scripsisse et voluisse marem bovem significare, mihi persuadere non potui. Verbis ενα βουν cogito eum nihil aliud dixisse quam quod nos dicimus: se in Rinda. Hoc loco sἔναε h bemus, plerumque autem una litera discernitur, boves feminae an mares fuerint. Μaxime igitur cavendum eSse puto, ne testimonia scriptorum tantundem valere existimemus, quantum accuratissime indisa publica

decreta.