장음표시 사용
21쪽
2 C ut L. Occasio finis Ditis scriptionis proponitur ,
circiter acerbus hic dolor fuit, ubi ex illorum suam, imb Imperio, morum in me potestas est, Tyrolis Illustrandae Consilium inire sum jussus : Hic enim vero non ignobiles deprehendi reliquias, quae dudum conceptam de pulcherrima juxta Oeni pontem planitie opinionem firmarunt, magnam nimirum olim & forth, sicut hodie, totius Τyrolis Metropolim, ita aliquando principem totius Rhaetiae urbem hoc solum occupasse , altisque sepultam ruderibus etiamnum hinc inde latitare. Tacita hac cogitatione saepe saepius defixum primus post Ortelium & Aventinum Germaniae urbem subodoratos, Hieronymus Surita Nobilis ille . et Doctissimus Hispanus excitavit, qui in praestantissimo ad Itinerarium Antonini Commentario suo Veldidenam . seu milthinam nostram Nobilem in hoe Itinerario Marasonem Ital. an- compellat, nec aliter Cluverius addita etiam ratione sentit: 'Ui- , quae quinquies in eodem Antonini Itinerario perscribitur, Had dubie iaribula erat 'laidira, ex nomine S itineris ductu me omni ηtroversta deprehenditur esse oppidulum, nam cum Coenobis prope vindem Oenipoηtem vilia garr voeabulo Urathen ad Oeni Utique amnis confluenteis. Fuisse quondam alicujus nonrinis, eelebritatique lacum eo patet, quod varia itinera eo terminsit Antoninus. Cluυοι is sub in vestigia prellit tellis oculatus Petrus Lambecius, dum Augustissimum Leopoldum in Tyrolim .sibi Anno haereditate advoluta, delatum comitatus ita de mil- coma thinensi Coenobio scripsit: Illud secundo post die, quam Oenipontum permentari veneramus, summJ desiderio invisi, ut contemplarer vestima antique urbis mus ibi Vin' did ne , quam eerto constat, ibi olim fuisse sitam ad Romanorum veterem viam d0b- mea: Italia per Alpes Augustam Vindelicorum ductam. Et paulo post: Quanti autem nominis S celebritatis Velaidem olim fuerit, ex eo p tet , quod Antoninus in suo Itinerario tria diversa Itinera ibi terminat &e. Not.Oct. Nec alia aevo nostro mens Cellario fuit, dum ait: In eodem cursu S antiq. l. a. ptentrionem versus nidicina fuit, haud procul ab Illustri nune urbe Oen οη-C.6.L ac, Otium Nobilem fuisse ex itineribus Antonini patet, que Lauriaco S inferiore Oeniponte diriguntur nididenam ς nunc vicus es uraten Sc. Omnium vero recentissime & in paucis apposite rem dixit Clarissimus in Universitate Lipsiensi Iuris Publici Prolatar Maseovius de Dru- te der so Rhaetos premente verba faciens : Caput Provincia Helaidenafui19e vi-2ruis hid detur , tuus nomen adhuc hodie Coenobium in uraliau gerit &c. Sed utii, majori rationum pondere magni hi Viri firmassent Veldidenam,' haud leviter etenim timeo, ne ad dilliculter persuadeant reliquae
22쪽
inisganda nimirum Heliademet Nobilitas. 3
Litteratorum Coronae; utpote qui Lipsit, Scaligeri, Gruteri, atque aliorum in re Litteraria facilε Principum exemplo omnes unanimi calculo in Viri summi Marci Velseri manibus pedibusque ivere sententiam, non Veldidenam, sed Augustam suam Caput Rhaetiae, nec
obviis, tritisve, sed lectissimis, quae ex omni Antiquitate, Nummorum , Lapidum, & Monumentorum fide petiit, argumentis integro statuentis volumine. Τam inconcussum quippe perstitit hactenus Vel seri effatum, ut paucissimis etiam dubitare licuerit, num uspiam hic a scopo aberrarit: quin a sesqui pene saeculo vix unum alterumve protuleris, qui Duumviro huic in constituenda Augustae Rep blica, & designando Rhaetiae Capite contra ire, imo vix unicam labefactare sententiam sit ausus. Nemo igitur dissicilem mihi Spartam obtigisse dissilebitur, nemo laborem invidebit, aut male ver- tet, si non malus etiam Patriae Civis totus animis concidat. Si etiam seu monenti seu jubenti propiorem Caesarem . abi interideris, Apud ingenium valet, respuat: si Senecam excitantem negligat: Imbecilla mentis atque aegre est, formidare inexperta: Et sanὶ ut rem dicam, partim abfuit, quin animum despondissem, nisi hunc Opportune ere e. t. xisset Romanus Orator asserens: Supervacaneus foret in studiis longior Ep. σω. labor, s nihil liceret melius invenire praeteritis. Et Seneca itentidem in- Quintil culcasset: Cogenda est mens, ut incipiat. Date igitur veniam magni M. Vel seri Manes t si Augustam vestram tanto a vobis studio meritb LP
ornatam pensiculatius lustrare praesumam , nunquam reverentiae, quae vobis eximia in paucis debetur, immemor : non est enim animus Augustam mihi vindicandi, hane enim Augustam, et Coloniam
Augusti, imo Vindeliciae Caput fuisse cum Consule isthoc propugno : sed solam Augustam, Augusti Coloniam, Augusti aevo , dc
Rhaetiae utriusque, confuso etiam utroque populo. Principem fuisse haudquaquam alieno in vos animo, aut ignobili quadam contra dicendi libidine, sed justissimo in Patriam obsequio, nec tamen i reverenter impugnabo. Sub Vel sero Veterano & tot palmarum Duce ipsus tyrocinia ponam , & si fortiores fortὶ arietes mihi se petant, nunquam in Velserum indecentius torquebo, sed temporum invidiam, & monumentorum illo adhuc aevo penuriam minia me iniquus Censor accusabo, quibus Vir summus adhuedum destia tutus ignorare quamplurima citra culpam potuit, etsi alias δ ten
bris , quae tum passim a Scriptoribus nondum in Criticis non tam Λ a i disperu
23쪽
dispellebantur, quam interdum etiam adhuc largius affundebantur, ferὶ primus feliciter eluctatus sit. Nec ipse Vel serus , si viveret, adeo Litteratos fovebat, excitabat, sustentabat monumenta respueret, aut sortὶ etiam argumenta : qui uni ch ut Litteris & Litteratis viveret, vixit. Nullo modo igitur in illum injurius sed exemplo ejus em gratus Patriae meae Civis veniam etiam a te, Lector Benevole, expeto, ac Magni Augustini verbis legentem haec nostra alloquor : si quis hae legerit, ubi pariter certus est, pergat mecum. ubi pariter hestiat, querat mecum, ubi errorem suum cognoscit, redeat ad me, ubi meum, revocet me. Si autem cum Eumenio di et aliquis vetera ista sunt rrespondebo illi eum eodem Panegyriste : Et quidem hoc sanctiora, qub vetera; Cum apud rerum intelligentes certum sit hodie, has lucubrationes de re Nummaria, Lapidaria, & antiqua Geographia Criticas Historiae sacrae & profanae prima esse fundamenta, & totius Structurae Lapides angulares, sine quibus firmum nihil, ne dicam curatum, aut elegans sit.
CAPUT ILOrdo ac Progressus in hoc scriptos Pandus
docetlir. Cum teste Historiae Naturalis parente plinio res ardua ' setostis
novitatem dare, novis aut boritatem, obsoletis nitorem, fastiditis grati. , dubiis fdem, in illis praecipuὸ rebus, ut idem rursus ad divum Vespasianum praefatur, que nec irimit μηt capaces, quod alioquin nobis perquam mediocre erat, nec admittuηt exceos aut orationes, fermonesve, aut Casus mirabiles, vel eventus vanos, non alia iucunda dictu, adit legentibus blanda. Sterilis materia rerum natura, hoc est, vita narratur. Dico ego, sterilis materia Veldidenae Nobilitas, Antiquitas, praestantia narratur, verbisque Authoris iterum pergo : praeterea iter est, non tri- , ta Authoribus via, nec qua peregrinari animus expetat, nemo apud hos, qui idem tentaverit: Quapropter cum nec leve subst periculum, ne verba dare videar, ordinem ducendorum hic breviter perstringam. Et Diuitigod by Coosl
24쪽
λ hoe scripto servantis docetur. s
Et inprimis quidem eum Veldidenam urbem Illustrissimam,antiquissimam, Augusti Coloniam, & totius Rhaetiae Principem exhibiturus sim, capite proximo docebo, in qua provincia Romana sita olim fuerit urbs nostra. Hoc edocto authoritates excutiam, quibus asserta nostra fulciantur, & quia praecipua, prima atque iterata Veldidenae mentio in Celebri illo, quod vulgo Antonini appellant. Itinerario occurrit, ejus antiquitas, usus,&Authoritas quoad Vel di denam di iacutienda est. Itinerario Viri docti more jam recepto Tabulam, ut Vocant, Peutingerianam jungunt, quae cum pariter milthinae nostrae meminerit, ejusdem quoque oripo ac testimonium, quantum huc pertinet, indagandum est : & cum utrumque non raro Imperii utriusque Notitia illustret; hinc utrum isthaec de Veldiden a quid anserat, serio inquirendum. Cum vero in Itinerario tertium ut Di- rectionis Itinerariae terminus compareat Veldi dena ; Capita prim bDirectionum Laure acum, Pons Oeni, Augusta Vindelicum, Aqui-leja, Verona brevissim E eruderantur: & quia hae omnes Regionum suarum urbes principes, Augusti insuper, imo quaedam Augusto antiquiores probentur Coloniae , pronum est quaerere, an Veldi dena his Directionum Capitibus aetate par, an Romanorum Colonia, an Urbs etiam tam nobilis, S Caput Regionis fuerit, aut provinciae Veruntamen quum in medium h1c sese inferat Vir Nobilissimus aequδac Doctissimus Augustae suae Duumvir Marcus Vel serus, veluti ex tripode pronuntians Augustam suam Caput Rhaetiae, atque Principem Augusti Coloniam, nullam vero nobis fuisse &c. Εjus authoritates
afferuntur, Nummi describuntur, monumenta per synopsin enarrantur, tum servatis ordinibus, nec pede moto Authoritatibus respondetur, nummi examinantur, monumenta ad trutinam vocantur. Quoniam vero non tantum rationes utriusque gentis, Rhaetorum
nempe & Vindelicorum confusas velit hic Author, sed gentes etiam ipsas Rhaeto-Vindelicas & gesta communi utriusque nomine comprehendat. Ostendere Antagonistae studebimus, Rhaetiam ii Vindelicia distinctam semper provinciam, & populos fuisse, divisione:mque in Rhaetiam primam, Alpestrem nimirum, & Rhaetiam secundam, Vindelicam nempe, immerito Hadriano adscribi, sed primum post Constantinum inventam esse, multis exemplis fulciemus. Mox Rhaetiam nostram dudum ante illam Vindeliciam scilicet,
Romanis cognitam , di Rhaetos longh ante Vindelicos clarissimos,
25쪽
6 Cuput II. Ordo ac Progressius m.
regionemque summo semper in pretio iisdem Romanis fuisse, quin& montem nostrum Brennerum, ad quem sita Veldidena, jam antiquissiimis Graecorum Latinorumque Scriptoribus celebrari, hujusque accolas populos inter Rhaeticos singulariter claros fuisse indubiis ni vehementer fallamur Authorum testimoniis monstratum imus. Denique etiam Plinii authoritate Veldidenam jam a Tuscis seu Τusco - Rhaetis conditam non improbabiliter afferimus , tum bello Augusti Rhaetico illue deductam Coloniam Latinam, & Veteranos: in superque titulum Emeritae, ac postea saltem jura Coloniae& Municipii adeptam fuisse non ineptis, ut speramus, conjecturis, retenta urbis principis usque ad Theodosii tempora dignitate , palam facimus. Ex quibus proin haud dissiculter eruemus, errasse Cluverium, dum Τridentum Caput Rhaetiae primae dixerat, imo & Velserum. qui praeter urbem utriusque Rhaetiae principem, qualem vult Augustam, Curiam insuper Caput illius primae, cum Scriptoribus Regionis ejusdem statuit, quos praeter alia suis etiam argumentis petimus: minus negotii nobis Frenshemius cum Drusomago facessit. Τandem ab Attila destructam esse Ueldidenam exemplo aliorum in Rhae-tia locorum opinabimur , ubi etiam de fatis ulterioribus aliquid ex conjecturis non omnino levissimis afferre conabimur. Et quam- lquam ex his, quae attulimus, aliqui certo sibi persuasuri sint, ex tan- ita urbe Reliquias complures necessario superesse debere, quemad- lmodum etiam hodie, & quidem magis magisque suppetunt; haud ldissiculter tamen monstrabimus, cur plura non supersint, minus ar- lduum vero nobis videtur, rationem & morem nostrum docere, quo- lmodo ex antiquo Veldidenae nomine hodiernum milien enatum I
fuerit. Ultimo aliis praeeuntibus spem concipio, non omnino linutilem talem scriptionem, aut Patriae indecoram fore. l
26쪽
uisam olim Provincia Romana Rhesia irit , in quasta VHi a.
SI singula, quae in hoc Conatu allaturus sum , tam levi brachio
conficerem, quam facili negotio praesentis scopum Capitis pos- . . sum attingere, gratulandum utique Vel di denae foret ; in suo quippe illa dignitatis apice luci publicae seu meridianae exposita omnium oculos & studia in se converteret. & non tam recenti,quam antiquo splendore unde quaque compareret illustrissima. Tyrolim enim nostram sub Rhaetiae olim nomine comprehensam suisse, nemo hodie doctorum est, qui ambigat. Verum quod varios forte nanciscar te chores, juvat & hoc ipsis palam facere, &Authorum firmare testimoniis. Rem compendio ad mentem antiquorum recentioriimque Baudranus dedit ita prolocutus: Rhaetia propria complecte-Lexie. batur totam illam Regioηem iηter Alpes Rhaeticas U Tridentinas, ubi hodie Geogr. Grisones populi sta Rhaeti, Tridentina ditio , TVolensis Comitatus, S I ulli, T. a. s. Telina, ubi populi fuere Brigantil, Samnetes, Rigusci, Hennones, Tridentini, Breunt S Genauni. Inter Mindeliciam ad Boream, partem Norici ad ortum, Galliam transpadanam ad Meridiem , ad occasum. Geographo Iurineonsultum Iacobum otionem in suis ad Beatum Rhenanum notu- Rerilis sociamus . apertius forte & ad captum illorum proloquentem, Gςrm. i. quibus recentiora populorum nostrorum nomina prae antiquis illis nota sunt; Rhetie, inquit, nomine continebatur olim, quidquid terrarum inter Rheni θηtes, nec non montem Mulam S Oenam savium iuxta Alpes continetur, preterea inter Danubium H Italiam Veronam usque es cimum: ita ut o Alpes, qui nunc Curiemes ta Athesini vocantuir, Tridentini S P - νοleηse, quoque, g Oeni Vallis Incola omnes sub Rhetiorum ηomine comprehenderentur . excepta Vindelicia, que proprium stortita est nomen. Lubet haec recentiorum sensa antiquorum testimoniis roborare, audiamus igitur Strabonem diserte loquentem : Supra Comum, quod est ad radi- Gς0gri l.
cm Alpium siluae, habistat verisis Orientem Rhaeti S Vennones, ad Hieram
27쪽
Caput III. Quaenam iam Pr incia Romana
parem Lepontii, Tridentini. S Stoni, tam deinceps montium partes, que ortum spectant, o ad meridiem vertuntur , Rbeti g Mndelici tenent, Helvetiorum U BHorum contermini, quorum campis imminent, Rhati usque ad Notit. Italiam pertinent supra Veronam S Comum. Quam Strabonis senten-Crb. an tiam etiam amplexatus est Cellarius, & cum Cellario Cluverius, u-xiq terque in antiqua Geographia princeps , & ultimus etiam oculatus '' quoad Rhaetiam cum Holstento peragratam , testis. Straboni non L s . dissentit Dio Calsius : Rbati inter Noricum S Galliam ad Alpes Italia f- nitimas , quas Tridentisas vocant. incolentes &c. Ptolomaeus autem his non tamen sine erroribus celi quod nonnulla Vindeliciae loca cum In Rhaet. nostris confuderit complexus est terminis : Rbetia Occidentale latus situ. terminatur monte Adula, ta linea, que es inter Capita amnium Rheni atque
Danubii, latus Septentrionale parte terminatur Danubii, que a fontibus estusque ad Oeni saevii ficissionem: Orientale latus ipso Oreo terminatur: --ridionale Alpium monilibus hinc supra Italiam extensis apud Pomm iuxta primeipium L ci amnis, qui in Danubium exu, quive Rhetiam a Vindelicia disjuriit. L 3. e. ao. Caeterlim Rhaetiae incolas ex Trophaeo Alpium , quod nobis P, i Q. Plinius servavit, discimus, & sunt isti: Et paulo infra:
Gentes Alpinae devictae: Hemnetes, Marci, Breunt
Munes, Focuuatta. Brixentes. i. . ode. Ex his binas etiam Horatius in bello Rhaetico Druso Duce comme
14. morat: - - - - - milite nam tuo
Drufius Genaunos, implacidum genus Brennssique Teloces M.
e. r. Τpidentinos etiam Dio Cassius, hos, & Stonos vicinos Strabo ad duxit: Mil eorum Caput Stonos: Genaunes&Vennonetes etiam Plinius ; si Vennones vis legere, idem rursus Strabo cum Ptolomaeo nobis militat, Brixantes vero praeter Plinium Ptolomaeus comme
28쪽
Rhatia fuerit, in quasta Veia ena. 9
morat. De Breunis seu Brennis praeter Horatium Florus & Porphyrius mentionem facit, Venantio autem Fortunato, Jornandi, Casisiodorio Freculpho, atque Paulo Diacono sub nomine Breonum et Brionum, Breonensium Ariboni Frisingensi, Brionarum ac Paeonum erronhe S. Gregorio Τuronensi, Appiano, & Divo Hyppolito noti fuere ; hinc etiam Ecclesia Brixinensis apud Bollandum Brennensis audit. Et in utriusque Imperii notitia sub Duce Rhaetiae I. & II. dae inter ejus Castra Teriolis spectatur, quod in Niriolis medio aevo , &mox Tirolis migravit, unde nos Drolenses omnes, quod alibi forte fusilis commonstrabimus. Juvat tamen interim hos breviter & λ-gillatim percurrere : Vennones igitur . seu sit alii etiam ex Epita- p. ar. phio Curiensi apud Guillim annum legunt cimo quidam insuper in trophaeo Alpium 'nostes Vallis Venosticae seu Venusticae Ariboni, Comitatus Venusta in Diplomate Hundio , hodie Vallis Venusta incolae. Hinc Mons Ventionis Rhaetis sua in lingua teste Sprechero Moneta est. I arci seu Hisarci accolae sunt Hi arci fluvii, ut illum Proprium Brixin ense vocat, qui in eodem Proprio Hi accus, & quod pejus derivatum exinde es Ε Vaccus hodie: olim verti Pedoni Albinovano , aut ejus Librario Dargus, Straboni Isara audit. Brenni seu
Breunt, montis Brenneri, quod lingua Celtica, seu antiquissima Germana apicem montis sonat, incolae & accolae sunt. Focvnates Vallem machie- Solis occupare Plantinus vult. Brixentes seu Brixante nec hodie ri Glossi. nomen immutarunt, uti nec Fuganei, quod Paulo Diacono , Isuca corrupte, nobis vero rith Latino idiomate Vallis Dranea audit, vulgo Vastis Da ; nam etsi Viri quidam docti ab Ausugo Antonini id
nominis derivent, ex majori tamen tum vocis tum reliquae Geo graphiae nostrae ratione malim valli huic nomen a populis tractum futuse, quam a loco; munes pariter illud suum antiquum in valle, nax-ηM tit illam S. Maximus Taurinensis appellat tenent. Genaunes
si tamen diversi hi sint a Natinis. quod alibi excutiemus in Vasi
Genaun & Rhinalin locis circa Ster ingam non improbabiliter ad nostra usque remante re tempora. Et haec per synopsin sui liciant, donec plura vel in sequentibus . vel alibi forte ex me intelligas. Duravit autem haec Rhaetiae appellatio adhuc sub Gothis, sed immutari paulatim ad initium sexti circiter a Christo nato saeculi coepit. quo, invalescentibus in Tridentino Longobardorum rebus, pars illa huic regno accensita est: Tyrolis vero reliqua dein teste Ambone & Pau-
29쪽
to Diacono Bojis dominantibus Norici nomine comprehensa fuit, Chronici hinc etiam ejus pars erronEe terra Norticorum in Diplomate Guilli SotVi- manni dicta est per Reverendissimum Gotvicensem Praesulem ritu Noricorion correcto: Item Vallis Noricana apud Mabillonium:&po- variis Diplomatibus Re ιο ad Athegin ta Oenum, atque in Al- DE s. pibus & Montanis compellata fuit; Hinc apud Aribonem Vallenses ScCorbin. Vallenenses seu Oenivallensies occurrunt; donec tandem toti Provinciae nostrae a sede Comitis seu Ducis Tyrolensis , ab arae nimirum Teriolis , in totam sese diffudit provinciam , quod saeculo circiter Annal. tertio decimo contigisse autumamus. Cujus prae dii appellatio dein Boj.L3. ut eum Vel sero de his ipsis Teriolis loquar, magnam paulatim terra- f. 9Q. rum tractum occupavit. Adstipulatur Vel sero Lambecius: Vulgare: hoc ' corruptum nomen Drolis accepit iste Celeberrimus Comitatus ac t... ad Athesis fluvium sita, quae in antiqua Notitia Imperii Romani occidentalis, ubi agitur de Duce Rhaetiar primae S secundae, appellatur plurali numero Terioli. His praelibatis ad propositum & iter nostrum Veldidenam versus hos accingimus.
Unde probari ejus Nobilitas possit ac debeat.
T rite & ordine faciamus: Singula quaeque Acum teneant sortita decenter. Intendendus animus est non in aliquam rem unam, sed in plures simul continuas, ut si per aliquam rectam viam mittamus oculos , smul omnia , quae sunt in ea , circdque intuemur, non vltimum tantum videmus, sed ad ultimum. Quapropter cum Veldidenae Nobilitas commonstranda nobis sit. id aliis adminiculis fieri omnino nequit, nisi ex illis ipsis inprimis Scriptoribus, qui de rebus Hetruscis adnotarunt aliquid: tum qui illo etiam tempore , Augusti nempe, inclaruere, sub quo in Romanarum provinciarum Censum ac numerum Rhaetia nostra devenit. Si apud hos obscura duntaxat, aut etiam dubia de rebus nostris mentio fiat, etiam ad Scriptores &monumenta posterioris aevi recurrendum, ad ea praecipue, quae initium
30쪽
ejus Nobilitas possit ae debeat. II
tium vel originem suam ex illo Augusti aevo trahere non infrequenti Authorum sententia novimus. Cum autem , praeter haec magni semper ponderis apud Doctos nummi & lapides habiti sint , etiam hi consulendi, num aliquum diviti planὶ unu suo recondant. Ut igitur ad praefixum nobis scopum perveniamias facilius, ea rimanda
prae caeteris nobis sunt, in quibus certa Veldidenae mentio occurrite in Itinerario nimirum &Peutingeriana tabula; hinc etiam viam militarem non unam ingredi, itinera distinguere, mansiones quaerere,& de Itinerario ac variis ejusdem terminis sollicitos nos esse Viri, quos pauid ante diximus, Litteratissimi, cauth monent. Videmus in Itinerario Capita Viarum Laure acum, Pontes Oeni, & Aquile-jam : Videmus in omnibus ultimum seu terminum Veldidenam evideamus igitur ad ultimum, ad id nimirum, quum, & cur terminus Veldi dena compelletur. Hoc ut accuratius fiat, rimanda nobis est ante omnia Itinerarii hujus antiquitas & authoritas : nam si Vel didenam antiquit simam esse, nobilissimamque velimus , nemo tam Boeotae auris erit, qui, dum haec audit, non statim requirat. quo Authore haec asserta nostra fulciamus λ Si igitur Antonini Itinerarium, si tabulam Theodosianam laudemus, iterum nobis cum Viris in hac arena exercitatissimis Simiero, Ducangio & Cluverio non ultra Theodosii & Valentiniani aevum progredi nos posse sentiendum est. At pace tantorum Virorum utique & nobis licebit inquirere , an non aliqua etiam argumenta , & fortassis non ad eb infimma, pro Itinerario hoc militent, quae ejus exordium ad Augusti aevum merito promoveant. Longiorem equidem haec res discussi nem posceret, quam tamen ed maximi, qu bd hanc Instituti nostri ratio non admittat, missam facimus , Lectores ue nostros ad ele- Ad Illa gantem illam solidamque Cl. messelingit hac super re praefationem ner. An- ablegamus, ubi triplicem de hoc sentemiam Authorum refert, primam Iulio Caesari & Augusto, alteram Antonino cuidam Augusto,& inter hos Antonino Bassiano & Severo , tertiam di thico Istro, Martiano Heracleotae aut Ammiano Marcellino, vel Missis etiam Τheodosii adjudicantium: Singuli suis nituntur rationibus, & meia selingius ipse , qui hanc rem omnium curatissim h discussit, putat Exemplar hoc, quod hodie nobis superest, Severi Imp. & Caracallae tempora superare non posse, nec multum infra Constantini aetatem demisti. Hae tamen rationes minimὸ impediunt, quo minus