장음표시 사용
11쪽
8 DE NECESSITATE OFFICII intendebant, sicut praeuaricari, qui vera crimina ab-shondebant, tergiversari, qui in uniuersum ab accusa
tione desistebant. Ad hos enim tres modos temeritatem acCusatorum reduxit Mius M AnciANus a). Graeci sucophantarum nomine denotare solebant omnes, qui falso aliquem criminis accusabant, unde, obseruante
BREN MANNO, quena statim citabimus, ipsum SCtum Turpillianum, quod de calumniis agit, συκαγαντῶν Ar ια dictum esse, legimus. Pertinet quoque huc Re scriptum imperatoris Gostvi ANI, quod si cum MARCIANIICti doctrina conseras, egregie hanc adpellationem illi strat. . ita enim habet b): fusibus caesum, cui per praeconem ita ictum est; ἐσυκοφανὶησας, υι calumiatorem viderinosarum, ideoque esse jaminum, manifestum est. Denominationis vero huius rationes aliae ab aliis adseruntur e),
seriae partim, partim iocosae. Hic bllam inprimis notamus, quam glossatores d) a duobus illis seruis
Graeci cuiusdam viri repetunt, quorum alter nocens alterum innocentem, quod ficus domi paratas deuorasset, temere accusiuerat, cuius tamen falsam accusationem ita detexisse sertur herus, ut haurire utruntque aquam subtepidam ac deinde euomere iubereti Veriorem huius vocis originem indicasse videtur EvGiMPHlVS, TE-nεNTii Scholiastes ex ab his deducens, qui Athenis accusa-ἔant eos, qui eum ficti frumenta extra urbem serebant, σπέ
eo folps delationibus aliis negotium facessebam. - g. lib
12쪽
Huius generis salumniam, ceu maxime noxiam Reip. ciuibusque valde periculosam, quomodo vindicauerint Romani, sive in publicis,sive in priuatis iudiciis deprehenderetur, eleganter & multo cum eruditionis apparatu exposuit illustrissimus noCHvs FRIDElisCvs COMEsLiNARIAE a), quem post finitum maxima cum laude studiorum Academicorum cursum summa merita sua eminentissimas ad dignitates splendidistimasque legationes evexerunt.Nobis,hic instituti nostri rationem habentibus, summam tantum poenarum, an calumniatores huiusmodi statutarum, exhibuisse lassiciet. Non attinet itaque ad remotissima illa tempora & prima initia adscendere, quibus urbem Romam vel omnino ne Me, fine
jure certo egisse, vel omnia manu a Regibus gubernata esse.
POMPONIus b) scribit, quamquam de vetustissimo&proprio veluti principatus malo hocantisvissima calumnia irum exempla, in historiae Romanae scriptoribus passim obuia, satis tellantur. Sed circa liberae solummodo Reipublicae incunabula subsistemus. Hic vero, 'uod mireris, in legibus Xll. Tab. omnis tamen publici privatique iuris inte, nihil plane de hac re sancitum roperimus, serte, ut haud improbabili coniectura rationem huius silentii adsecuti esse videntur, qui paullo sagacius
o ) in Exercitat. Ienae tra8. pumque imperitia illo immunita- publice cum omnium applausit te Cap. II. F. a seqq. disputata , Iurisigrandi cala- b i. L. a. I. & 3. T domniae moralitate, historia princ, orig. Iuris.
13쪽
DE NECESSITΛTE OFFICII gacius homines odorari, eorumque ingenia pervestigare didicerunt,quia ipseAppius Claudius antesignanus Decemuirorum, ludicis autoritate abutens, sunt naum calumniatorem egit, dum, teste Livio c),impotenti libidine abreptus aceusatorem subornauit, qui .Virginiae status controuersiam moueret, pessimoque suo exemplo honori, ho-nis'itaeque aliorum calumniose insidiari docens, nihil in tabulas reserendum existimauit, ex qus ipsi Legislatores & Iudices iudicari possent. Sicuti vero hac ratione vitio tam foedo atque detestando satis mature ac praeepropere Respublica Romana insecta fuit; ita, crescentinus falsis publicorum criminum accusatoribus, auch que eum in modum pruritu calumniandi, ut non soluin ex infima plebe homines, sed etiam nobiliori loco natos corriperet, lege Rehimia d) constitutum est, ut
omnium calumniatorum fronti, tanquam maxime conspicuae humani corporis parti, qua& per impudentiam stam quam maxime peccassent, litera K inureretur ex quae iesa eorundem crimen indicaret, quandoquidem non calumni , sed Kalumniam scribere solebant f Vnde simul apparet, cur integrae frontis hom calumniatori opponatur Nimis egregius est locus CiCEst
Nis b, quo legis huius, impudentissimo hominum ge
neric) L. III. Cap. 43. seqq. Turpili. ibique GoτHoFREDVS d) De cuius vero notiane, si Quam scribendi rationem sententia & origine pariter atque belle explicat P. PITHOBVs in no- abrogatione erudite disserit tis ad Mosaicar. O Roman. LL. HENR. BRENcΜANNus in lib. Collat. Tit. IIII. 3. 4. n. 33.Apud sing. de legis Remmiae exitu, qui SCHvLTING. in linis ad. aηteis insertus est Illustris OTTONIs finian. p. m. T47. '
14쪽
neri oppositae. ct finis & effectus significanter exprimi
tur, quam ut silentio hic debeat praetermitti. Postquam enim cleganter atque venuste anteribus& canibus, fures non internoscentibus, sed ad quoscunque adpropinquantes sine suspicione etiam dclamantibus & latrantibus, falsos accusatores comparauit, ita deinde pergit: se si ego bos, iudices nempe, bene noui, literum tuam, eui .
vos eousque inimici estis, ut etiam eas onmes oderitis, ita vel menter ad caput ingent . vi postea neminem, nis jortunas vestras, accusare pinus. Utrum hic lectio: eas omnes, recte se habeat, an alia potius substituenda' sit, suae menti CiCERONis, ad Calendas, quae etiam per K. scri antur,& ideo debitoribus odiosae erant, quia singulis Cale dis aes alienum ob illis exigi solebat, sorte respicientis, magis conueniat, Criticorum scholae merito diiudicandum relinquimus i), de ultimorum tantum seiasu verborum solliciti, qui, nisi nos fallit opinio, is esse videtur, ut M TvLLIus, utpote turpitudinem vitii Romanis tam frequentis atro depicturus colore, innueret, stigmate sic notatos, inexpiabili, ut belle VALGIvS MAXIMVS ait, literarum nota inustos & summa oris contumelia af
sectos, seruorum instar fugitiuorum aut alias delinquentium, simili ratione prima delicti commissi literangnatorum m I cuilibet ex populo spectaculo esse ab minabili, neque amplius adiudicium admitti, in eam vero Vid. GRVTERus ad h.I. &
15쪽
ro seruilem conditionem propria culpa si detrusos, neminem habere, quem accusent, quam semet ipsos, siluein fortunium illud suum atque infamiam, quam sua C lumniandi audacia euidentibusque calumniis sit,i attraxerint. Haud parum lucis huic cIcrRoxis sententiae affundit locus PLINIANus n), non minus dignus, qui - hic locum occupet. Ostensurus enim praestantissimus Traiani praeco calumniatorum, qui ante huius Imperatoris tempora poenam stigmatis ob spem compendiorum praemiorumque ingentium, delatoribus η a prauis inuigatoribus. subinde etiam a principibus ipsis propositorum, parum curabant, temeritatem improbitatemque omnibus innocentissimis quoque reformidandam, ita
inter alia perorat: Neque,ut antea exsanguem iliam ct femream frontem nequicquam conuuiserandam praebeant punctu, O notas suas rideant; sed spectent paria praemio domna, nec maiores spes, quam metus habeant, timeatntque, quantum timebantur. Verum enim .vero non hoc solum ex vItimis
praesertim huius loci pulcherrimi verbis discimus, admodum fuisse inuisos delatores, ex calumniis quaestum facientes, quem alibi p) ciCERO iure meritoque turpi
simum dixit; sed id quoque simul ex priori eius mem
bro luculenter adparet, ad compescenGos hosce venales accusandi machinatores, in omnes cuiuscunque ordinis,
aetatis & sexus homines iusto licentiosius grassantes, in
locum . in μησ-- . . cetery quoque delatoruan & cro J Illos hinc etiam , & libeς Iu nritatoriim nomina maginra republica, & sub principibus studio recenset; Ata vero co- quadruplatores di flos este , rundem stib imperatoribus pecu ex AsCONIO PEDIANO ad CicE- liari libello supra lain laudato
RONIS Merr. II. C. et . obseruat exponit.
16쪽
A IVRAMENTO CAL. NON LIBERANTE. ialoeum inustionis olim consuetae subscriptionem in crimen, q) qua ad poenam talionis, siue supplicii similitudinem, accusator sese obligare tenebatur, surrogatam iuisse rh Vtrum autem haec ab ipso Traiano demum,
vi sat speciosis argumentis contra BRENCMANNUM eui cere studuit Idustrivi mus coMYs LINARIAE s), introducta sit, an dudum antea sub antecessoribus eius inualuerit, uti quidem laudatus BRENCMANNus non minus speciose ostendit, iam non disquirimus, neque, ut nostrum in re tam dubia & incerta iudicium quicquam valere debeat, nobis sumimus, illud pro certo cum utroque statuentes, in eo falsum esse magnum culACivM ι)Stotum Iureconsultorum , ipsum secutorum, agnien, quod, a
noluerit, se per placitum trium testium roboratione frinat- , raconditione constringat , ut, si is, qui accusatus est, manisestis indiciis innocens comprobarar, ipse poenam, quam alii intendit, excipiat. Idem obtinere apud Λm glos in falsis accusationibus criminis perduellionis, testatur ED. ΚIVS p. III. of the La-s UEngland p. 26. Qtiid in Germania intuitu vinculi inscriptionis& generatim circa accusationem usu seruetur, exponit Cel. EN-GA V. Elem. iur. crim. L. II. t. U. 61. Add. Ill. LEYsERSp. LV . m. 8.
qὶ Huius a vetere. subscriptione sue inscriptione differen- tiam praeclare ex antaquis se m
niose accusantium, quae ius ean. etiam probat c. a. C. 4. q. 4.& c. M. X. de Accusat. veteribus
quoque Germanis, Romanos hac in re imitatis, placuisse, obser-
Germ. L. III. Tit. IX. g. 3II. Inter alias leges elarissima est irxWIsIGOTH. L. VII. Tit. L I. Iudex reum, qui accusatur , an rea non torqueat, quam ille, qui
. ccusat, fi indicem praesentare
17쪽
coNsTANTINO demum M. u) poenam L Remmiae fuisse abrogatam, existimauit. Neque vero reliqua remedia, siue ordinaria, siue extraordinaria, persequi est an mus, quae L. Remmiam insecuta & singularibus calu
mniae speciebus diuersimode accommodata sunt . . IV. DE ORIGINE IURIS IURANDI CALUMNIAR
Non possis mus vero non illam cautelam paullo propius inspicere, quae antiquissimis etiam temporibus inter calumniae remedia nobis sese offert. Hoc est ipsum iusiurandum calumniae, de cuius origine hic pauca praemittere e re nostra fuerit. Nimis alte eam repetere, qui in ipso Sacro Codice huius iuramenti sedem . quae prunt, praeter alios a) iam probe animaduertit loH. SAM.sTiivgius b), haud immerito hinc Carpens SVRDvM, c . IOH. BAPTISTAM d, & MENOCHIvM qui Exodi XXll. v. ii. illud deprehendisse sibi visi sunt, cum tamen, non deu in L. 17. C. quae eadem est cum L. 2. C. Theod.
L Remmiae obseruationes, quae BRENCΜANNo, uti ipse in praefatione ad hunc librum fatetur, ulterius in illum inquirendi ansain praebuerunt. x Accurate illa enumerat BRENCΜANN 's L. c. Cap. I9. cons. Tit. T de calumniatoribus, de CONIALEZ. ad Tis. X. h.
GRAEv. L. I. pract. concl. 8 . n. I. seq. HARPRECHT ad β. r. I. D. poena temere litig.BEsoLnus indisside aram. cal. n. 7.
18쪽
Λ wRAMENTO CAL. NON LIBERANTE. is de taliananiae, sed de litis decisorio eoque, ut WERNHE-
avs si explicat, purgatorio iuramento ibidem agi, ipsa
textus verba satis clare indicent. Neque A iANI TvnNEBI n, utut probabilior, arridet coniectura, quae etiam tota. BAPTISTAE HANSENio h placuit, scilicet a Graecorum athletis iusiurandum de calumnia derivandum esse. quippe ouos, antequam in arenam descenderent ac pugnam olympiacam inirent, coram celebratissima illa & terrorem iniiciente Phidiae statua, se sine dolo malo legitime pugnaturos em iurare consueuissae,
opus est in pervestiganda iuramenti Cal. origine ad iura. menta recurrere, quae gladiatoribus solemnia erant,quum eius usum in ipsis Atheniensium iudiciis tanto frequen- tiorem deprehendamus, Quanto m s illos calumniis fissisque delationibus delectatos fuisse, ex iis facile constare potest, quae supra de sycophantis diximus, quos ex leuissimis saepe caussis, vel ob quaestum, vel ex petulantia etiam, aliis molestias grauissimas intulisse, notum est. Horum igitur malitiae ut obex poneretur, inter varia remedia, qtrae hunc in finem excogitauerant Graecorum legislatores, etiam iuriiurando de calumnia locum secerunt, quod, prouti tam ab actore, quam areo, praestandum in caussis, tum criminalibus,tum ciuilibus, int, ita diuersa quoque nomina accepit, quandoquidem ratione illius προωμοσία, respectu huius ανιωμοσια,&Vtii
usque partis intuitu audiit ἡ ). Sicut autem,
19쪽
Romanos, constat, plura instituta alia, ab Atheniensibus petita, in remp. suam inuexisse, ita dubitandum non est, quin ipsis etiam usum huius Sacramenti acceptum ierant. O .. g. V. . DE EIUSDEM USU IN CAUSSIS CRIM.
Neque tamen statim in omnibus, sed primum in
criminalibus tantum caussis ei locum dederunt. Priu suam enim ad accusandum admitterentur accusatores, iuramentusi calumniae ab iis exigi istebat, quo asseuerahant, se non calumniose. sed iussis & legitimis motos' caussis litem aduersario intentare. Retulit huc BRENc-MANNus b) locum CICERONis e, quo dicit: Accusare propter calumniae metum non es ausus, nec non Livii ae, quo& subscriptionis & iurisiurandi calumniae mentionem facit. In ipsis autem legibus Romanis antiquiora fere huius iurisiurandi vestigia non occurrunt, quam in lege Seruilia de Repetundis; cuius fragmentum aeneum S lG Nivs e) S ex illo quaedam aduersus calumniam caseita PAVLVS MANVTIus exhibuit L. Hoc iusiurandum licui
olim promiscue in omnibus accusationibus praestari solitum est; ita inprimis indiuinatione eo maiorem usum. 4-
20쪽
habuit, quo crebrior hic praeuaricandi occasio stit Erat enim, definiente GLLLiog), diuinatio nihil aliud,
quam praeuia judicum cognitio, qua de constituendo accusatore qaaerebatur judiciumque super ea re reddelatur, cuinam sotissimum ex duobus pluribmue ae satio subscriptiove in reum
germitteretur, cuius iudicii diuinatorii exemplum illustre extat apud cicERONEM uestigium superest apud vLPiANvM Q. Qtioniam itaque iustam accusationem veriti saepe collusores, siue gratia, silue pecunia, conquirebant, qui se quidem ad accusandum offerrent, reos tamen deinde, veras probationes distimulando, talsas, contra excusationes admittendo, liberarent, *cile inde colligi potest, quantopere timendus eiusmodi accitatorum ConCursus, quam caute & circumspecte circa illos eligendos iudicibus procedendum, & quam necessarium fuerit, ut de calumnia iurarent. .
DE EIus USU IN CAUSSIS CIRQuod vero in caussis criminalibus ab initio potissimum usitatuni fuit iuramentum, successu temporis ad ciuiles quoque controuersias fuit translatum. Posset id ex variis iuris nostri locis luculenter ostendi, nisi iam alii hic nobis otium fecissent, inter quos sTaAvCHi a)inprimis, aegre serens, IraTINιANvM bb. quem ex eadem ratione F ia-