장음표시 사용
21쪽
eo obscuram, dum quaelibet religio dominans praetemdit veritatem in externam aut dominatam returionem
pro falsa habet. 3. Ira vero tabitur principi filis religismis, domitiantis, major potestas in bona religimnis verae dominatae, quam Vrincipi ejusdem religionis. ille enim ex hypothesi suam religionem veram eth,bonae verae religionis tanquam ex sua opinione salta pot- erit etiam citra casum stim mae necessitatis auferrem te. cula risere,ctim tamen princeps eiusdem vergeteligionis
id noli possit ra. Ergo convenientius est distinctionem aruerveram ct fallari religionem plane omittere.&MPpliciter manem etiam quoad bona eccietastica vel aee clata inpositione, quam in nota praecedente devinius. Neque putandum eandem esse distinctionem hanc
cum Contingi an in hypothesi x inter hona sacra vero S falsa numini consecrata. Ut enim alia iam taceam, distinctio Mauritiana sub falsa religione etiam comprehendit religionem Christianam heterodoxam cumiae . . men secundum distinetionem Conringit saliunt numen saltemdenotet religionem euinicam&similem. At hae religiones facilius dignoscuntur interis,quain interori stianos religio eterodoxa ab orthodoxa. se Proponit hanc distinctionem Perillustr. Rhetius e s. leto, explicat, eum in finem,ut innuat,
ieculari one, unoneae iurisgentium preceptivi quod, pro solo iure gentium proprie dictoli, iret,seu saltem iurem indisserentem di licitam variis gentibus fuisse usuri . palam. Et haec quidem explicatio sere non habet du- bium, cum nemo fuerit qui secularisationem habuerit. Drores. G Praecepta, sed saltem quaesitum fuit an res J. G sit licita Quodsi vero quis ad quaestionem sic formatum, d ad exempla variarum gentium ethnicarum, iuuearum, Christianarum,a vito Perillustri
re vellet,lam exemisummum esse non
22쪽
nota teransferenda ulterius ad usus Profanos, euesuris his , naturiis ac divini moralis quod vero jure naturae&d--. vino mi rhi illicitum sit, id necessitatem aut utilitatem miraminnnuam mittere . Resipondemus breviter. Ut nun- ovainprobatum est, di principium petit assertio prior, ima potius ex positionibus nostris contrarium Datet, cua etiam alibi aDn. Praeside latius ostensum est, jus nam turale etiam seu divinum morale sub certis distinctio vibus admittere exceptionem necessitatis. si 's. XIII. II opponitum Secularisatio est contra IImo A. ultimas voluntateam intentionem fundatorum, qui cu didim eo in sensu distinctuinem inter jus& usum gentium adhib boto tumidi relisμ--illam in hoota
si a nobis non admitti, cum exempla ista ius gentium in
positionibus conriptiani nostris ex situm pulcre
tione nullum argumentum vel probabit potest pro seiuentia nitaria. Unde recumini ad ius divisim inores diterenserimurae sacrae torquent, sed
hane exceptiohemipsis praescindimus, asserendo, nul lum dari, divinum morale praeter ius naturale, adeo num cum revelatio nunquam rectae rationi contradicat, sed saltem ea. quae sunt supra naturam, revelet, oninem
23쪽
- Dissem mmcuratis manui eccleste mortuae sua reliquerunt di perpetuo ecclesiae patrimonio assignarunt, D at iuris naturalis est testamenti factio, d ut heres vel legatarius umiuntatem testatoris observet., Hic uti primam propositionem libenter concedimus, , ita quoad secundam negamns, ius naturale praecipere testamenti factionem, sed potius asserimus eam plerumque a recta ratione dissuaderi imp ne iniis testamentilae ionem esse juris naturalis permissu h. e. fluere translatio. nem domini per testamentum ex recta ratione, etsi eadem, si legibus civilibus approbetur, uri natura li non repugnet se Quino si testamenti factio qua tenus jus in testatore denotat maxime foret ji iris nais turalis aut iuris gentium , quod tamen modo negavimus, ua non ante exinde sequeretur, obligari vel heredes, vel legatarios ex jure natura ad ultimam
, or Mauritius equidem .hanc negat, putat, illorum intentione exasse satisfieri si resp. conservetur per illa bona. Sed ista responsione uti nolumus , tanquam paulo longius quaesita. Uti nec illa,qtiae sequitur,quali lega- ta illa ad pias causas ab hominibus ex errore facta sint.
circumventis fraude&dolo eri Talia vero ipso jure nulla esse. Nam remulissimi vitae adversus hanc, sponsionem urgeri possunt, maxime dilaturiis possessio praescriptio.M Latius probatae sunt iste assertiones a Dre taeside inpri
culianaei retarione de origine testamenti ctiam.
Ibidem etiam ostensum luit, contra communem sententiam , 'uod nec testamenta aliis gentibus in usu fuerinteuanis is Atheniensibus, 2 nec iuste 'uo, aut indubitate .ltimi uix
24쪽
voliuntatem servandami maxime vero si ea rationi
rectae sit adversa res ulta, etiamsi ista stultitia tempore
testamentifactionis aut mortis etiam non apparuerit, sed diu post emergat. Denique, etsi d heredes vel legatarii obligarentur ad talem voluntatem stultam sedivandam, non tamen obligaretur resp. aut princeps
principiis juris naturalis,&os. XIV. Neque relatatam hactenus rationem ubi uim quicquam adiuvant execrationes, is,
s Mallem enim argumentit m audire id inserens. Nec deprehendo tale quid apud Hoombeckium; postquam tor- enim confidenter satis asseruerat, quod iussaenuetes M torum voluntates e donationes secundum placitat nantium servandae sint, . nee usquam magis vel religiosisus, quam in causis piis Mecclesiasticis postquam diser. te adiecit hoc ius naturae&religionem Pariter docere dc confirmare loco probationis tamen nihil aliud assert vitam legem XlI Tabb. Ut quisque uiri ere Aa fractus besto didictum juris Cimonici ex cap. v. XII q. a. uidi Grum inras 'n' modis omnibus serpari iubet , quasi videli. . cet is, xli. Tabb. aut jus Canonicum sit ius naturae vel
religio Conffupra s. io Dependet etiam ab hactenus notatis definiti, illaestionis intricatae Treuitero, B . cho vio, aliisque JCtis agitatae An haeres in conscientia obligeturi testamento imperfecto quam latius trami Huberus in Diore Pare. I lib. . Adde quos citat Exsili. Joh. iam Sid si derem in te torm-e emi
tionis vide apud Ani R Matui. -- MAH mum
25쪽
, DI HERT INAuGuRAin quas astus Vericalis ob persuasit simplicioribus Labiu, retita deterrent incautos summitiolas ais cularisitione. Nos enim paucis respondenius, ac restrium sequi naturam principalis. Si tota est indiui actio non impedimento est secularisationi, nee
execratio testamentaria tanquam cretarium obesse . potest. Et haec multo minus, testamentifactio enimestres licita, at execratio tanquam species maledictio,
ius nullo jure deundi potest in Neque hae de re
o Hujus enui inventioni debetur origo talium exeera.tionum. Neque enim antea tales execrationes fuere in usu. Postquam vero erias eas primo in legcs impera, eorum Christianorum introduxeran minesto in fine, An L- - , Alexis, In Constit me Novest Leotiis a Gothos edo,interiiset Enimundio Bonefidio est subiuncta, neque adeo sine causa miratur Bachovius 'euti disp. II. th. . lv. C. hunc stilum sustinianeae citriae)3ostea etiam irrepserant in testamenta. Et iniuria fit Latriarchi dum origo execrationum etiam illis attribuitur, re sexempli loco affertur, quod Jacosus mori-
hundus rere,is gravissimo iure,ualido obstrinxeritJacobum di hic postea fratres suos messim ut
exuvias accineres suorum corporum secum ex mydo in Palaestinam auferrent. Sane distinistissima sunt exe. cratio, obsecratio, exactio iuramenti. Execratio ipsis fatentibus,qui talia afferrunt, species maledictionis est.
Atqui iuramentum ab altero exigit, nequaquam esurimi dicit. Agnoscunt ipsidis emes vi argumenti Non liri.
tam esse maledictionem, Enec tales execrationes. Et quamvis dubium tollere velint distingitendo, an super recommissa an committenda alicui si eam iis reve. ra tamen posterioris licentiam non probant exempla
26쪽
quod liceat in uluinis voluntatibiis execrationibus e- immodi desideria nostra corroborare, cum ipsi legis. latores civiles leges suas iisdem muniverin Sed ad ista facilis est responsio. Initio enim si omnis mala.dictio est illicitata etiam clausula illae legum iunt illi bitae. At maledictionem in genera illicitam esse do-- in Remit hi Strysi. d. r. c. i. S. v. sese Magnif
et ivipibus licet, licet etiam privatis in eouales. m. ryh. b. i. s. t. Facit huc clegans respontum illustr.
Facult. Iurid. Hallensis ibidem relatum c. Cn. . ad casum ubi mater testamento clausulam inseruerat in
putat in his verbis illustrem Facultatem distinguere voluisse intectarum intemum di externum, quasi ra-
tione sit isterni constientiae, si simula execratoria, in testantento a parentibus si test mento adiem li- heri obligentur di sic N. in dato eam melius factura
situ, propter adjectam execrationis formulamna res non petiisset, iis suae consuluisset conscien- tiae, id enim imaui per verba responsi, obaerat tet rigostog muttirliten d luch δ. Eicnim hanc expositionem ri pons esse,'iumam, constat, quia execratio inelausula quaestionis non, eo, emactrici petenti, sed res , qui tamen in responso condemnantum.
27쪽
sint, qui execrationum remit limitiam diviniissent asserere. . )n2Sq. s. XV. Ill Opponitur bona ecclesiastica esse Asmi re nullius, esse res spirituales. ire lac larisiari non
' et et posse. Respondeo i jam sirpra Da ostensum, sub
am hypothesii latere arcanum politicum sacerdotum ethnicorum celeri papalim a Sunt nullivis i. sunt exemta commercio privatorum se Imo etiam sum privata, quatenius sunt recla iis, quae est in Rep. non vero respublica in ecclesia Non magis illa, qui sieris usibus sunt dicat, ni Dei sunt dominio aut a No possidentur, vel divini sunt juris, quam aequid est in mundo reliquumeta Unde non
inconvenienter ad clerum pontificium applHari poterit elerans stomma Bionis , quod ex Seneca refert
riuiis fir dius Nin is initique spiritualitatem con-
a Ut Carpetovidis locamino. inclinavit di . Memann i vi ve ex hoc inpi 'appareres odet, quam solet icientis iurisnaturalis non impune contemni. Ea enim nunquam Perm disssieran m hac quaestione perpetuo fuis sent commixta obsecratio, exterinoctiummini actio, in te initi, et i sun s.
28쪽
s. MI Itis ita fit iiii ius laeodosi is, ad ipsi maestio item aggredimir. - se et is quoi-eon miantio tam te coluistic hiatriusque gene. - rim sui enim, qui sus secularisandi competit ea et tet alii iiii in reuiarem concesserunt vel re allodiali, rethei data . liue ullodiat thuua monasteria aliaque , bona uetesiasturax laicis utenda, Euenda, data, vendi. ta, ministris retineo, seri, donata,militibus propendiis assigni ta in minis inodis alienata fuer Huc restre u eum mei vel Epistopatus, Abium, Prae, Da latura
se sacrilegum. Incunque enim id quod Deorum est. sustulit accolisumpsit,cuin esse sacrilegum. Porro omnia
ad Deos pertinere, itaquq Licrilegum esse, tusquis quid alteri surripit inverso notium esse sicinegrum. quia hic id uisnur ex illo loco, qui mortim est. si mrinalium locum/Pimreliqua omnia, sin
cer est Deorunt. Habet id Seneca h. p. deumessem e. N Adsco nina hoc tollendum Selisca incri omnia qui. democorum esse, sed non omnia diis dicata Set quod admitto quidem intuitu sacrilesiis, non tamen vale ueonum,nxingium.
Mauritius c. f.m quid alias responsiones adve hanc jemonem simpedit x in appendice Perill Dn
dae Rhenen mare tum eleganter affertrationes Q iiaspiritus nec carnem habetinec ossi,&quae aspiritu denominantur proprie sunt honainterna dcc Remotissim saneas haec vocis usurpatio a loquela sacri codicis, qui alliter
profecto opere aliter loqui nos docuit. Quae est ob h
29쪽
is duo. AuchMasurim cc sublata nominationem sitasti in sub dignitatis secularis titulo concessa fuit. s. si , - - s. XVII. Sed non tam de bonis secularisatis, tu tu rem arilallam imperii in sum ministros translatii mim ruri quaestio esse solit, quam de quom bonorum secularilatorum thtuitu iplorum statuum. De ii quae imperio in reui uni data sunt, etiana dubium ess, non potest , ergo remanet dubium de reludua in sevi dum non datis, utrum allodialia sint an tertia quaedam species bonorum Nos simpliciter re demus, ea quae non sunt seudalia, eo istis, non iunt lauda,lia tamen in dominio statuum sunt, sunt altodiatia, hi tertiam speciem , inter res idi tales Audales mediam, agnoscere non possumus, nam allodiales res omnes dicuntur, quae sunt non seudales. O Contra. dictoria autem non admittunt medium , ut ex sensu
P -- g. XVlII. Unde vero dignosci possit utrum preModia bona secularicata sint se alia, an altodialia etiam iis Mui si dubium esse nequit, qui hic magis de evidentia veri-ν --, ratis , quam de pra(udicio autoritatis sunt selliciti. Quicquid est in Datrimonio, tamdiu habetur pro allo diali, donec prodetur esse se alen non ideo, quod seudita quispiam, vel obertus de ore', vel Gernardus Capegistus Niger dixerit in dubio piarius Miem
sis Mauritius cap. 8.st. Ita Archi Episcopatus Bremensis regno Sueciae, Magdubiimensis cum Episcopalibus, Halberitidiensi, i ii 'o dc Caininiensi Electori Bran- denburgico adiudicari sunt ita Transast ostio ensi,
30쪽
DE NATAE M. fremui ToRuM. es pro allodio, sed quod ex natura rei onme praedisum ut liberum tamdiu donec pactis cimventionibus servim, vel qualitas uita dis imponatur. iiiii enim studum est adjectitia simiaiorum qualitas ex novo moria. FaA vero non praesumuntur.
LMR Nec est, quod nobis opponas, quas e meminmiti rumpias immormi Hus , quod est in principio dissimi si moriamus semper aesi ea bona secularibat 'pa sunt iesidalia sint in domini di patrimonio 2 '
si tirum, cum tamen de eo ipso, utrum sint in patri Areae monio statuunt, sit quaestio, quia nimiruui sint datami causis, aut certe dari iis debuerint. Nam respon- imis initio, effectum testari de patrimonio redom, nil Dum enim bona secularisam a statibus alienata fueruntet laicis vel in altodium vel eudum concessa, necessa est, ut status alienandos ea bona in patrimonio vel dominio habuerint. Quod vero piis causis dari
debuerint, hactenus in delansione sequi. tion scin
generesam est remotum. XX. illae a statibus imperii molis, acade Bovare-nius, ecclesiis protemtibus data sunt hona ecclesia Fama 'mea pontificiorum, ea non debebant asserri ad quae Ped monem, ubi agitur de bonis secularisatis, eum talia rettana eo ipse, quq data sunt molis, academiis xec Telesiis protesta'tium, non sunt secularisata, sed an serum bona uelatastica, resaltem transierunt ab una ref - - ecclesia ad aliam suare qui haec bona in quaestioni in in istibus de natura secularisitorim urgent, confundunt, abinionem translationem, remultationem quamvis M'norum ecclesiastic cum mutuis tione.