De bonorum secularisatorum natura

31쪽

a. oram S. XXL Nimirum bona ecclesiastica cieri pon. Musi fluo hifieii a statibus imperii protestantibus tempore refodit mationis vel ablata sunt propria autoritate, vel iis metiscia, b, fi monem consensu publico imperii concreb. Prio. et . . ., plerumque mediata, posteriora immediata fuere Ilo

iurisii la intuitu uatuum acquirentium regulariter laudalia. e. FH, , cularicata tamen Haec regulariter altodiatia , Etsel ad fistum Principis vel cameram relata, vel ad pios usus ecclesiae evangesicae destinata, aut etiam miniis

ipsis donata stradita, vel ministris seculatanis aut in avodivi rem aut in fetamn data. -- XXII.

es sunt ii omnia quidet nodulis, sed nonaquali gradu Inus enim,uuaeusaeum sinimprinmis retulit, ha-he,ominium piemini,Le potestatem etiam percipiet diutilitatem in iis, quae ad pleis usus destinavit retenta administratio ite immobilium non quidem actu percipit usum habet tamen ius percipiendi quandocunque a.

lit ouia datio usus ad pias causas tin est res merae im Fcob mxevocabilis,adeoque parum differunt talia bona a bonis, quaesumin plana proprierat Boiiaric in donata ctra ut eximini ex impio is Privato, manent tamen in dominio eius eminente. quod Sipsum manet atrodiale, quia a nemine id prim, ceps in laudum recognoscit. Eadem est ratio bonorum ninistras sucularibus in altodium datorum. At in son. nisi dederit, manebit tamen dominium direelum.

rito retinuit, tracodialis simu ides, o od bon Pontinviis ademtam ad pias causas translata non sine euidem seculari sit , omenbrum non obstantesintώ-lodialia iam intum principis,quam intuitu emesecula hujus respectu non sunt nullius, sed in eius dominio Privato es DNn. de Rhe ma ab

32쪽

, s XXAE ore mi historiam relarmationis

attente pexquirere tempus fit, deprehendet haud dinhiei urinia, bonorum a M. uin exempla. Ducita'. lirretinergensibu' tempore retarmationis occvivsera bonaeeuisasti in insui inent paeisso simpliciter restitina fuere. Et eum non a vestim sit, quod Duces dicta bona ecclesiastica L per tib diit e xio in laudum recognoscere teneantur, non sinera

a me iudieat choretiis c st jure alladii Duces divis, Mi i dere is, controversia Regis Galliae sunt

Electore Palatino nomine Ducissis Aurelianensis, eadem ratione bona in Palatinatu secularisata pro allo, dialibus mere habita, o ubi nova species bonorum in secularem conditionem redactorum iuppeditatur, talicet bonorum ante Ecclesiasticorum , quae ante dissidia in Germania desierunt ecclesiastica esse, dcrebtulis singularibus in dominium Electorum Palatinorumpet venerint. Et cum ex parte Palatini Postulatum fuerit,as ut mandatarius Aurelianensis istud captu petiti sui ob generalitatem nimis obscurum declararet, hic distea designationem dedit bonorum ecclesiasti

eorum, sic iri usi restitumno , vel per cessionem

positis Unile simillis tota,ut non omnis bonuiueuiarissu stat an dialia, iud quaerim, etiam seudulia, itastim versa nee inimis alladialia sunt seculari ara aut protina,Mo alia paritersumveseecie icavos Mino

33쪽

nisori notamRALE possidentium vel etiam per relamationem, aut alio quovis mod Oct Ubi ultra centum recensentur si tim monasteria, praefecturae, domus dcc quorum proprietatem ita nacti sunt Electores Palatini, inter quae di- nudi pars xultra vel ante reformationem voluntaria mone aut venditione, vel etiam post eam modo simili absque violenta occupatione fuit acquisita. que negavit advocatus palatinus allodialitatem taliun bonorum, sed saltem partim ratione bonorum anthrelarinationem retarum probationem facti,ursit, partim ias exceptiones opposuit, cur haec bona allodia.lia non debeant restitui Ducista Aurelianensi. - n. de facile patet, non exiguum apud alios principes, incipue protestantes talium bonorunari secularem usum eonversorum, illodialium etiam extare numeriam, ut adeo parum prosit, de re iure meridiana clariormid est,de existentia laxemplis bonorum allodialium,quaintea ecclesiastica fuerunt di potissimum secularitum-rum, ulterius verba facere. Unus, s. XXIII. Sed mi usui ista omnia de licentia

die rastra ieeularitationis Ac natura bonorum secularisatorum i

dia uia omnia hactenus discussimus scilicet ut considere. uiam tur quid novi juris posse'res bonorum seculari sato.

---- ruin, diversi a jure eorum, qui ut ecclestasti ea illa posth. - derant, per xpost mutationem nacti fuerint. Neque tamenti hic solliciti erimus de differentiis omnibus, sm sed de illa saltem, quae potissimum a dissentientibus in controversiam vocari solet Scilicet bona secular a.

ta, si altodiati sunt, sint a Domino pro lubitu quo.

p. a T. M. H in quibus vide Mauricium L . - .

34쪽

mea adhuc essent,nonnisi paucissimisin milibus jure et nonico expressiud permissu poterat Rahemui a posita. abhibiis catholicis. x Item bona secularisita alladiatia transeunt ad heredesallodiales, seudalia ad laudates.s XXIV. Et invitusim proretantes, qvi bonaei et rae ecclesiastica vel etiam secularuata ut altodialia posti. - - dehi, alienare possum utraque absque necessirio eon.' sensa Imperatoris agnatorum tautalia verononnisi h cum eius&eorum consensit, sive de alienationeinter, et vivos sit inestio, sive de alienatione per ultimam m. bimatem. D quamvis Miletiam infe alibus non esse necessarium consensum imperatoris statuant, '

sa. s. p. e. 36. S. I. B. Ziegi de Iur. - . . . c. n. Q. anc: Henricus Michaelis in responsi Chilon resp. s. p. o. SciI.

(lyconstitutionem Lothara id Friderici Imperatorum ILA. Lola in Germania non venisse ad observantiam, sed ita mansita licentiam antiquam alienandi absque consensus omini I. F. i. o II F. v.'. bietiam in uter imperiali eiusmodi alienationes esse confirmatas p. tradita Gynmanni Tom. .apus. n. - Κlorita TZ Confra./v. et set Eaec defluae Parnp. n. aa. Sed rem ad ci Ieuda imperii nonesti dijudieanda ex natura Feudorum Longobardaeorum tanquam iis multa antiquiora. In Germania luero jam tempore Caroli M.non licita fuit laudi alienatio sine con .sensu domi Caralius tamdeamotoricao. g. Ad

ius fretale suevicum Iremiae . Sisio ibi ad marginem citatii loca iurisseudalis saxonici ac Sinisterumiptum M omnum Naddicta r-Ad(1 a tores allegatos non probare,quod probare debebant.Gri. mannusnondicet, quod pronuntiatum supra alienante

35쪽

DIMERT INA uuias alii vero etiam in altodialibus velint eum adhibendum esse, non afferuntur tamen a dissentientibus argvimenta satis praegnantis,ut causam videamus quicquam in assertione nostra mutandu

s XXV.

seudum sine domini consensu,sec in terrationes decidendi sententiae canneralis sententiana priores instantiae ex multis capitibus impugnatam rcformantis, etiam illam ponit,

quod in Germania licitae sint oppignorationes particula, inde alium preorimis in casu necessiratis,sine consere, suimperatoris d Riochaletali oppenorationi is cessariis loquitur risius vero magis conqueriturgi di

ges eudotes in imperio male serventur quam ut de eo quod iustum est in Germania loquatur. Adae Dii Alexam

(HPro qualententia plerumque obscurum, a Doctoribiis juris publiciGermanici parum attendenduin,peregrinum Joh. Cephali nomen conssu soletallegari non a menalia addita ratione, quam quod non sola conditio ablodialitatis distrahendi facultatem conficiat, sed aliae ci

cumstantiae efficere possint, ut ea facultas in dubium vocetur inae ratio nihil aliud dicit cluam quod res allodiales alienari possint, nisi aliud obitet, nequaquam vero i- si ina Cephali illationem, quod in allia dialibus tregii lariter adhibendus sit consensus imperatoris parare Potus

inquiunt, tutius tamen est consensim imperatoris adhibere. Ego vero hic noto tutiorem sentemiam diri vel de casu, ubi circa quaestione uris dubium est, vel de e su ubi de justitia cause constat, quaeritur sestem an

conducat iure si uti. In priori sensu tutius non est, ad-hi here comhnsum Imperatoris,initia de obligatione ad id faciendum nulla affertur ratio. Pol eriori sensu res ad consilia pertineret, non ad quaestiones juris, indefinite tamen dicere nollem,tutiorem esse istam adhibitionem consensus imperatorii sed pro diversitate circvinstantimur, consilia hic variare potacidebere,quaeramen sitas eum

36쪽

DE NATURA BONOR SECuLARISATORUM s. XXV. Ex dictis facile resolvi potest quaestio EM A affinis. Si bona ecclesiastica pontificiis ademta desti se ire se nata sint ad pios usus evangelicos, quid tum juris est circa alienationem. Nec hic consensu unperatoris d. , agnatorum erit opus, quia jam supras at ostensum& , ... horum intuitu talia bona esse allodialia. At resipere

scholarum vel ecclesiarum distinguendum est; vel bona immobilia data sunt ecclesiis in dominium, vel immobolia incorporata fiant fisco principis di assignata administrationi praefectorum, ita ut ex fructibus cerotis debeant salaria ex stipendia solvi scholis desecelesiae ministris Priori casu regulariter cum consensu ecclesiae alienatio fieri potest, xeonsensus etiam in quibusdam casibus facile impetrari poterit ab ecclesiis,v. si successur allodialis sit pontificiae religioni addictus, excepto tamen eam necessitatis, xutilitatis rei p. ubi princeps vi dominii eminentis poterit etiam res subis ditorum ipus in vitis alienare. b Posteriori casu etiam et abs-dire non est huius loci. Addeum Alexandri ei.

n. restar on. Lincter deum at imperi in .s ni v Non obstat, dominium eminens esse particulain superi

ricitis fit perioritatem vero statuum etsi altodiatis sit non tamen posse alienari, quia cohaereat territorio. Respondeo, si ex meo votores definienda foret de natura su- perioritatis, eam dicerum ut rem incorporalem Sacce foriam, ut regulariter sunt omnia iura rerum, per seneque allodialem esse neque seu hlem, sed intuitu territ xii aut bonoriim immobilium, in istinis terminatur m Mailodialem modo seu talem esse Cum adeo bon,-- mobilia de quibus agimus silualladiatia etiam superioratas

in bonis illis terminata tanquam cohaerens iis erit ancidialis alienabilis. AE DILAlexandriel. c. q. n. flet et ca Disit rodi, Cooste

37쪽

nusERT INAUGulturi absque consensu piarum causarum alienatio fieri potis est, praeprimis si fiat in securitatem religionis evan- micae xcum onere salariorum ac stipendiorum cou.

amuandorum.

o. s XXVI. Memini quaesitum esse an princeps m jure evangelicos iurisdictionem ecclesiasticam,vel nomine

in fura nimis conveniente jus circa sacra alienare possit. sci Ratio pro affirmatione fuit, quod jus circa sacra i. Mun ut altodiale, non laudate, nec ita rebus termine. tur,uti dominium eminens,&jura superioritatis similia. Sed video etiam pro negativa adduci, quod obstent verini instrumenti pacis famosa 's Dicte otium er

uindictio uel astica intra tramino; territorum usque seram, mi Mihi distinguendum videtur. Intuitu successiaris evangelici alienatio non valebit, ac si successio adca stolicum spectet, putarem alienationem valere in eva angelicum, sive inter vivos, sive per ultimam volunta.

tem, quia tum inhumentum pacis non obstat. 66- .XXVII.

O in Alex. d. c. n. vijunct. c. e. n. v.

D Artic., instrum. Dc.s jus Di meonum 8. to A aret enim excontextu quod verba illa instrumenti incis, quatenus jurisdictio ecclesiastica de evangeliei, unedicatur iuri circa sacra aequipollet, respiciantis. Ium evangelicos,cum pontificii principes secularespla. ne nullam habeant iurisdiistionem ecclesiasticam eccle.siastici vero habeant qui item jurisdiistionem sed non iuviri circa sacra correspondentem. Cum igitur succctar catholicus non sit capax juris circa sacra posito etiam,suod potestis alienandi illud ius non ita evidentibus, itionibus possisprobari,nuilam tamen habet et actionem catholicus succetar ad eam alienationein i ingemdam cum nullam habeat interesse, exceptio vero tua non intere poterit opponi iubet agenti

38쪽

honoriam secularisatorum asserant domini dissentientes ini--ra utiomemorati. Agedicta eorum in summam contrahamus.Pri . naturamo praesupponunt, statibus imperii Augustanae consessionis norum E v juris territorialis competere etiam curam circa sacra regi cles suomen ecclesiasticum,jusEpiscopale, sive potestatem ecclesia rum...

ni exterium.a momi, praemittunt vi illius iurisnatus A. Q post religionis restimationem bona ecclesiastica apprehendim non animo sibi acquirendi, sed illorim reditus ad vero pios usus convertendi. Atque hoc ipsum pietatis ruitatis rationem suasi fle, Ipsos quoque Dd. evangelicos

ocuisse& monuisse,atque pios principes di status A. conse sonis iis monitis obtemperasse. Tertio praemittitur,tana ecinelesiastica a statibus Augustanae confessionis apprehensa ad illos non pertinere privato dominii iure, sed eue saltem emrum dispensitoresa tutores. Et arto,bonahaec non tramini Dad heredes statuum allodiaim ad quos non simul transiit ius territoriale. f S XXIIX. Ad illa vero ex hialamis dictis iam paucis 'ore' eres onderi potest,si modo ostendatur in qua propositione si-ssu.ta sit fallacia falsae assurtionis Atque hic equidem positio prima sine nota transiue potest tertiari quarta fluunt ex secunda tanquam conclusiones Erbo robur omne dissentientium in

secunda est Mum Hic vero allacia evidens est,mutari statum controversiae&plus probari quam probari debebat. Quin

batur an bona secularisata alienari possint, di in iis succedant heredes allodiales ta respondetur nulla esse secularisata, qtiod evidentiae faelircpugnat nulla bona seculari sari posse, quod repugnat praxis inperitis: dictamini rectae rationis ac principiis juris publici Gernianici ut hactenus demonstratum. Reli aua quae sorte moveri pesient ulterius contra illas rationes ditantientium omitti possunt tanquam nihil aut-rum ad rem sicientia ta

vide ab initio citatii reias, Livii Dominorum Jomum In is Walilae contra Plistre laudis. q. utque a m

39쪽

38 DISS.INAUG. DE NAT. BONOR. SECULARISATORUM.

ia re ad s. XXIX. Quae porrosequiantur apud dissentientes, utiere Iainia nihil novi asterunti sed appendices propositionum dictarum, iusseruis ti ita nec o Pus est nobis ut de novis responsionibus simus solli. e. citi, sed sufficiat saltem ea indicasse summo digito responissiones ostendisse. Huc ergo refero quae sequuntur.(h l. Sententiam hanc quod bona seculari sata non transeant ad here. des allo diale praxi imperii esse firmatam, nec contrariam praxin ostendi posse; r. Etsi principes nonnulli quosdam

conventus in suos converterint usus, id tamen doctrina eorum non praejudicare quia abusus non possit mutare naturam rei.3. In dubio non praesumi bona esse ad seculares usus trans

lata, quia praesumatur in dubio id quod pium Maequum est. Bona seculari sata nec allodi alia esse nec seu desia sed consti tuere tertiam speciem . t

elonis status habuerint superioritatem territorialem, quatenus ea denotat eomplexum omnium regalium Dubium est,an eura retarniationis, religioni pertinere ad superriritatem, an ad jus libertatis statuum. Etsi enim illa distinctio non nimis subtiliter sit traetanda, ut quidam faciunt, tamen etiali nec supine est negligenda. Et videtur verius, curam religionitidus sacri trum pertinere ad ius libertatis per ea quae deduxit n. de L m her delibertate statuum imperii Ac . a. .(hae . l. n. t . FI FF. sati iesnonderi potest ad . videndum an In exeinplis, quae ibi de Duratu Hollatiae, Comitatu SchHarmurgico, Ducatu Altenburgico asseruntur, a mim fuerit de bonis secularitatis, an non, cuni in tota res insione sta. Pax quaestionis fuerit uitatus. Videm uin in praxi judiciali, qua exis tibii adju licatio heredibus eudalibus facta fuerit. Etiam praxit imperii facti est,in praebet argumenta illii lirantia non probantia Praxis ver extrajudicialis parum pri bat, si scilicet heredes allodiales iuris sui, gnati eo non fueriti usi. Ad a. in differtatione ostelidituus, nee secularitationem nec eius essectus repugnare naturae rei. Ad 3. Ne repugnare seculari Lationem pietatii aequitati Ad . Et hie semper confundantur linia ecclesiistica cum seculari satis. Supra S i . ostensuin inter ina seudalia kallodialia non dati speciem mediam. Etiain supra i rejectum, quod hic asseritur, ac si bona ecclesiae sint bona publiea re clesiae scilicet, .suti modo patriae patrimonium. Etiam ostendimi supra a I. bona a princutibus A. C. a pios usu destitiata esse allodialia.