장음표시 사용
351쪽
qui dieitur i. ad Timoth. g. Non negligerear alia m. quae tu te es par imp tionem mantium Pretbteri cte. Tertia eli impositio manus eaeremonialis ad Raptismum , quae fit ad quamdam ea ieehumeni sancti fieationem . de qua intelligendum a l illud Auguli ni Lib. s. De peceas ram merit. O reia r. Cap. a 6. utilait . Catechumenas Aeandtim quo dum modum
suam p.r patiam Chrisi . O oratiiseis manas impositu nasutiecti ari. Item in Cone illo Hiopalens ii. Can. vii. Carthaginensi iv. Canone Leta 1 v. Quarta eii peceatorum re eo ne iliativa, de qua Aurelianensi t. Can. ii. ac Iii Se Cain. vi D. Coneilii Arelata os . Quinta est quaedam manu impositio de praeativa . qualis videtur illa . de qua eli sermo Act. ig. Tune ieiunasterci orantet, imponent quo iis manui, dimi- Artitit itior . Paullum nempe, di Barnabam jam anta eonfirmato , di ordinato. r abeuntihus igitur manus imponendo . bene tantum precati sunt. Sexta eli manu impositio eonfirmativa . qua gratiae . quae in Baptismo ad remissionem peeeati suffetentiis me data e)i . alia ad gratiam Raptismatis augendam . , roborandam superadditur eo fine. ut baptiritus Fidem in Baptismo susceptam loco , ae tempore requisito eontianter credat. Fidemque confiteatur .
Da hae posteriore intelligendu est hie loeus Melehiadi , se ut & istud AH. Cap. 8. Tviae impotiebant mavus Aper suos. O ae psebant Spiritam Sanctum . Item illud: m Moidissiostem Timore . qaia par position m manus Apostoloram daretar Spiritus Sanctui; obta- Iit iit pecu viam . dirans. Date mlha hane pot/satam . tit euieumque imposuero mauus . aeripiat Spiritum Satictum . Eodem modo aeeipiendum eli illud Act. is. Pos viam impi it Pati Io tuis mauu . oonit Spiritat Satictai D. I.ν it bt, loquebanturque Luguit. O proph/rahat Ita Glotia i . Quae l. Canone: Musas impositio . Istiis a Maioribus P . ides a SummitPoati ibas. qaod a minoribas p. et non po-i Rod idem Eusebius Api .iola g. in fine
ait hi. verbis i mutit impositioni t mera mea. tam magna Deveratione tenendum est. qa os
ab aliis per i tion potest . nisi a Sumisit Sa eerdotibas. Quod quidem Jure D vino oedi nario recte, de convenienter constitutum est i ita
tamen ut nihilominus iusta . ae rationabili de exuda a Pontifice dispensari possit. sie ut de frequenter dispensatum eli, ut Prestri ter hoc ba cramentum conferat. Nam Ambros in Cap. d. ad Epries. te: latur, in .Eg3pto Pre, bditeros confirmata in ah sentia Episcoporum. Item cum Grecorio Ponti fies . ut seri hitur Api io a a G. Libeo g. relatum fusti et, in Insula sardiniae solitos fuisse Presbyteros haptipato x eonfirmare, id facere eos prohibuiti ea qua prohibitione , eum scandalum ortum esse videret, ite fraedictos oeo seribite Nos quidem Aeandam cam ve
hae de r. at qui contri Jatitur. tibi Episcopi defiant ut Presbyteri etiam in Dunlibat bapti eatissc ina prelli omnes eorrupte legunt, baptitandus Chri ara tangere debeant. V ade Cone. Florent. in Deer. Eugenii . solom Apiseopum polle
conferre eam unctionem . quae eit Confirmationis sacramentum , solidit e Leeitar tareo OIDquaudo per Ap tineis adii dissensatibnem ex ratioua D . is' ureente admodum ea D, smplicem Sura, dotem or smate per Episcopume avfectu Me aumitisse Us Coa Mationis Sacramentiam . Qua dispensatione uinii Iuris Ui- vini immutari . pulchre deelaea it Besiarminus& Suareet. De meramo ii C n muti,ni. Ministro , ap id quos plura hae de re videre P
Coa matio ad Bapti l persepianam pertitieat . I Confirmatio appellatur perfectio Raptismi. non tantum hoc loco , verum etiam in Concilio Iliberitano Canene Lx vII. item a Dionysio Areopagita . De Erasis itaq/rarctia Cap. . Par. r. illitis Capiti, . tibi eam divinae generationis Derosanctam porsectiouem appellat. Ambros. Lila. a. De meram. Cap. a. eandem nominat . Spirita ole Atiaeulam. quod
pos fatem superest . ut perfectio fiat. Non sane . quod Rapti sinu citra Confirmationem nihil gratiae ii ibuat , aut baptietati peccatum plene , ac persecte non tollat; sed quod per Consi matbnem bapti Eato augumentum , ac robur grati, superaddatur ad Fidem in Raptismo susceptam eon. anter profiten iam suarea Tom. t. Disput. r . De Confirmat. Sen. a.
yeianiam Domisiei diei . I vide quod diximus in Noti, Can. Apostolie. LXv. de alio
An F pistola haec nomine S. Melchiadis Papae inscripta ad Hispanos sit germana; & qualiter extricari possint Criticorum nodi, illam Appositionis arguentium .
I T Umorandum esset nimis tuendae auctorIll tali huius Epistolae . ni iam id generatima iee idem ui To. I. in Apparatia , praesertim Dillet t. rv. ei rea omne rum fere illa , quae nomine veterum Ponti fi eum a Clemente usque ad syriclum ei reumferuntur . Quemadmodum vero eo loei monuimus. pleria qua illarum progressu temporis . vitio arseriptorum , de quorumdam setolorum ausu . aut interpolatione . multa errata . , a sumanta irrepssse, quae tamen non ostieiunt auctoritati earum quoad substantiam . sive fundum materiae . de qua ibidem agitur et ita etiam dieandum de hae Epistoli Melehi ad s. ad omnes Hispaniae Episcopos, quae
quidem in omnibus Collectionibus tam editis, quam mss. etiam antiquissimis, qui bii, D. Lollio usus fuit. 3e in aliis ubique exit antibus, praesertim in Bibliotheea vaticina invenitur et neeippsius diis eis . in dubium voexta fuit. nisi ab inclinante saeculo praecedenti . quo sacra haec
monumenta primum ab heterodoxis . poclea
vero a plerasque Critieis etiam Catholicis respui, aut saltem vel sicari eodioerunt . II. Certe si S. Melehiade . die ipsux de-eepres tantam adhibuissent eo ram , ut Apillo e ipsorum Decretales toto orbe Chrilliano pusillis
352쪽
hi catentur. S in omnibus Feelesi solicite cui todirentur , quantam pol ea adnibuit Syri- eius papa et rea Epilolam celebrem ad Himerium Tarraconensem ( ut suo loeo videbimurum hoste illarum exemplaria pura. Se incorrupta ex liarent, sicuti praedicta ea lat. sed omissio publieationis, Seutae eiusmodi, praeserti tria sub Ethniei Imperatoribus persequentibus Chii iii a nos, e ipso eum scripta, in caussa fuerunt . ut ea veneranda monumenta paucis locis servarentur , , errata, naevo, . variaque af
III. Praecipuus Melehiadis seopus est agere de iudicii, Apiseoporum, sive maioribus cauis, ad Sedem Apostoli eam deferendis; & ut nullus eam prohibeatur appellare . Hoe autem nonnulli nimium delicati censent importunum, S subdititium; eum eo tempore non esient contentione . aut lites in Hispania, quae id Reseci ptu in ea igerent , aut egerent tali Decreto .
Iv. sed imprimis otiservandum est, Epistolam i tam a Melchiade seriptam fusile anno
Chti. ii treeentesimo undecimo . aut circiter ,
id et i quinquaginta annis poli ineeptam gravissimam illa mea is ani Basilidi Se Maertia strum Episeoporum . quae a tempore S Steohani Papae , ae S Cypriani, tot turdia . Se diis lia exeitavit in Hispania. S Rhlea . ae tandem Romae. Qua
de re late erimus hoc Tomo i. Dissertat. xiv.
Ibidem voto Lacursu it i. ostensum fuit, litem illam diu duras,er siquidem Basilide , , Martiali longe poli suam e Sedibus depositionem restituti fuerunt a Xyilo I l. Papa. ob non serisv xtum iuri ordinem in il deponendis r ut patet ei ipsiug Epitiola ad spiscoporum Hispaniae ibidem exseripta, quae de eodem argumento despositioni Episcoporum . de appellationis briae auis majorum ad Sedem Apollolieam agit . V id e Se s. o. subdit xylius: Fratres vero, quos limbre terreus in iam damnastis .fitote . a no- bis itisa esse resitat si . Quor tam enim haec, ni Episeopi Hispaniarum damnasent antea Basili,
de . Martialemque . non servato iuris ordine, , propterea uterque a Tysio restitutus sui siet E i uero alitu, illius disseillime eau lae saetit, de quamdiu duraverit. incertum ea. Fleri autem potuit . ut illa multo tempore protraheretur, de reliquiae adhue durarent, vel evellarentur sula Ponti fieatu Melehia i Papae. lieet nihil eorum modo legat ut in Auctoribus, vel
monumentis ejus temporis , quorum pleraque perierunt.
v. Obseruanda sunt porro uerba illa Mel.ehiadis in pronomio Epistolae r Eais odia i solite judicare. uolite eotide vivare abs u. Sedii taliasse, it 3 huitis aucturitate . stu Id si feariti t. pr-
a temporibat Apostolorum satatum est Arsarer qu d i Iaesum manet usque ad hodiernum
diem . Haec sere est. ae fuit . praesertim nonotae ulo inclinante, petra seandali eirea eaussas Apiscoporum Apostolieam sedem appellantium e , cuius Oeeatione tot lites in Gallia mitae suerunt adversu Rhotadiim . de Nine marum Laudunensem . Apiscopos, Romam appellante. . Qua de re fatig egimus in Apparata huius Operis Diaertat. vi i. ubi , late eonsemata suit monumentis tot lux antiquitatis Christianae veritas docilinae hoe loeo traditae a Male hiade Papa , quicquid recentiores aliqui eontra velint. Flenim te limonia ibidem a nobis adducta. tam Melchiade anteriora , quam polletiora, Se plura alia argumenta aba rem ipsam tu.eulentissime ostendere videntur.
VI. Prima igitur diiseustas Ohiecta a uel oritati huius Epiliolae, sita eii in verbia quibusdam illius . quae inveniuntur mutuata er Seriptoribus longe posterioribus, apud quos leguntur . Imprimi, totum illius initium . sive prologus , usque ad verbae eat lati DNI eivim
Iegimus expedire . erilat axeta, initio Epistolae I. S. Caele fini papae ad Episeopos Galliae, duobu, post Melehiadem seeulis seriptae.
II. Deinde pars ultima eiusdem prologi ab iis vertii se me enim priuitia iam , usque ad finem, impetitur veluti interpolata . sive ac-eersia ex Epiitola grum alias i a. S. Leonis Papae , quae est ad Anathasium Thellatonicensem Episeopum. Praeterea sub finem b. a. ejusdem Epistolae ei scribuntur vertia non pavea Psalmorum primi. secundi dc trieesimi quinti. ivxta versionem S. Hieronymi. qui tamen nondum erat natus tempore S. Melchiadis Papae
VIII. Insuper totus sere S r. in quo di quiritur, quod sit maius Sacramentum, impositio manuum Episcopi, an Raptismus; videtur desumptus ea Hamilia de Pentecoste, plerumque tributa Eusebio Emiis eno, quali tamen alii S. Eue herio , alii Fauilo a seri hunt. Tres autem ii Seriptores notissimi , longe poli obitum Melchiadi, orti sunt. Quili qui autem fuerit eius A actor, eleganti si, lo utitur . de longe alio, ae praeliantiori , quam sit in reliqui, Melehiadicae Epi totae partibu , . videtur
ergo interpolata pluribus a. lumenti, Patruito
IX. Soeunda disse ulta s. eaque valde eommunis , oritur ex anachronismo . sive errore
temporis, in quo data dieitur Epit lota haee , nimirum . Κalendis Mattii, volutiano Rusfino vitis Clarissinis Consulibui . Male hi ades
autem tribus fere retro mensibus iam odii erat die deeima Deeembris. Itaque non a uiuente.
sed a mortuo illam seribi oportuit. X. verum line objecta non sunt tanti ponis
deris , ut nos dimoveant, aut reee flere eogintab illa bona fide, quae tot steuia eredita fuitae emana haee Eoi tota , & uti talis allegata a Romanis Pontifici ou . xe innumeris Scriptoribus , praecipue . aut saltem a seculo octavo ine linante sui, Adriano Papa I. ut o tensum fuit Diisertatio ivbus iv. at vi i. supra allegatis; ex quibus plura satis opportuna hue tran serenda essent, ni rapetition l. taedio proh theremur. Nonnihil taman ad singularum dissicultates respondete , aut levitae indicare oportet. XI. Primum quod attinet. satemur vertia
illa priora prologi exstare in spistola l. b. Caelestini ad Episeopos Galliatum . Unde autem pio bant adversarii, ex hae polleriore desumpta sui te . de in illam translata potius quam e eonverso p Credibili ux eerte ea , Notarium illum, qui ab Epitiolis erat Caelei lini. usurpavevetha priora Epistolae Melehi adieae. ae suae adaptaile ; uti quolibet fere tempore soliti sunt Notarii Prinei pum , de praesertim Romanorum Pontificum. etiam eruditi, usque modo. Quod
satis ostensum fuit Dissertatione iv. citata, Eam cursu i I. a num. et s. usque ad finem , ubi plurima
353쪽
rima alia invenies satis opportuna ad suadendum , argumentum l. iud, cui maxime innituntur recentiores ad labefaciandam fidem earum Api iolarum veterum . non esse ineluciabile . tit ipsi centent. sed potius enerve . ratumque
imbelse e L it,uti olim de illo Priami dictum. XII. Quod additur eae Apitiola S. Leonis
S alias i a. ad Ana. lassum Thettalonicentem
Episeopum, quasi eadem omnino sint illiu verba , ae Melchiadi, . circa primatum Sancti Petri inter Apostolos , di supra reliquos Leelesiae I pileopos; solum ab eo obiles potuit . qui
uitamque Epidolam minime segi: et . nec in-vieem contus isset . Omnino enim diuersa sunt
utriusque verba , quam vi. sensus sit idem et uti in aliis plurimis de indubitati, Pontis eum Epistoli . , sanctorum patrum Ioes . . idem primatus S. Petri, siue Sesis Apollos eae , supra reliquos Episcopos , dc Fcelelia, . exprimitur
aliis atque aliis vertis , de nonnunquam eisdem, quoniam posteriores in ea re libarunt verba
praedecessorum, nee solum sensum, At eum praesenti, , verba diis deant, Ae ilaesus utri uoque ejus paratraphi sit . iversus; nihil inde contra auctoritatem Apidolae Melehiadi eae erui potuit, nisi praeposiere omnino . & ab homine , qui solum alienis, aut infidis oeusis usus
XIII. Jam vero teque inanis, S sperntnda est obiectio ea verbis Psalmorum I. , a. quasias ista fuerint iuxta versionem s. Hieronymi
nondum nati. Patet enim, eollata a nobic verso ne Psalmorum varia cum ea,quae adscribitur
Doctori Maalmo , differre hane ab illa . quae usurpatur a Melehiade quoad utrumque Psalmum priorem .
xiv. Maior disse ultas apparet quoad verba desumpta ea psalmo g s. quin consonant sibi . sve eadem videntur apud Melehiadem,
et Hieron mum . At imprimis non omnino ea dem sunt, eum in uno aut alio verbo, sive voee d isti eant , uti minutatim exquisvimus. Et eom perimus. Sed edo, eadem prorsus estent. nihil inde evincitur eontra auctoritatem sepsestolae S. Metellia dis . Nam praeter ea, quae motan uimu Di ieri. Iv. allegata num. et . di seqq.eirea versonem S. Hieron, mi eollatam eum illa antiquiore . qua ab ipso fere Apollo lorum tempore usa fuerat Ecclesia et ineum bit adversarii, o nux probandi. versionem illam praesi-cti Psalmi e totidem verbis. quibus legitur apud Melchiadem . non fui te adhue ipsus tempore conceptam, aut sesam in Aeetes a. sed solum a tempore S. Hieronymi , quod non sa-eile ouendent. Deinde . dato , aut permitio. quod sub eisdem verbi, a Melehiade ei ieripti versio non fuisset sacta ipsius tempore. sed longe po lea a diei potes . quempiam forte librarium . aut alium exseribentem Melehiadi Api- solam taeulis sequentibiis, nolui si e verba prae dieii Psalmi allegare sua ta versionem veterem,
sed tua ta recentiorem Sancti Hieron, mi. quae a tempore S . Gregorii Ma ni in majori pretio. ct frequentiori usu esse eo pit, ut ipse tellatur
in Epitiola ad S Leandrum Hispalensem . Sela tua Lib. 2. Iura iam . Cap. a . Quin de ipse S. Isidorus Collector praeeipuus Coneiliorum, Sc Apistolarum Pontis elarum. At synehronos eiusdem S. Gregorii, testatur, suo aevo re-eeptam fuisse, ae majori in pretio habitam
versonem reeentiorem , id est. S. Hieron, mi,
versonem 3. Hieron, mi suo tempore iam receptam ubique in heelelia . ac eonformiore ri textui Hebraico , curauit, ut veterum Pontifi-eu in Epitiolae in sua collectione ita .exscriberentur, ut testimonia pleraque, aut omnia Seript irim in iis citata . essent iuxta recentiorem versionem S. Hierondi mi, ad eommodiorem
usum legentium. Haee eonjectura . se uti di praeceden , satis veris milis eli, he opportuna ad ertricandum nodos plurimos huius generis, quibus auctoritas earundem Apistolarum irretiri, de implicari solet. Itaque nreviter occurri potest iis omnibus alterutra solutione et vel
quia verba ipsa Seripturae ab ii, Pontificibusas legata , exstarent in exemplari saerorum hi-bliorum , quo ii iis sunt e vel quod progressu temporis ab exseri prori hus . sive ab ipso Luidoro mutata fuerint juxta versionem recentiorem S. Hieronimi , quae a tempore S. Gregorii, de eiusdem lsi tori eelebrior, At eommunis apud Chelaianorum somne, es e caepit
X v I. Denique quod obiieitur ex s. secundo eirea comparationem Saeramentorum Raptismi, de Consimationi, , utrum eorum majussit; quasi ea ueroa lini lonea alteriurum adili, de elegantiae a praecedentibu . de mutuata ex Homilia ista de Penteeo e multo postea seripta , non admodum premit . imprimis iis lusnon adeo diversus est, ut non potuerit prodite ab eodem seriptore tota Epitiola, licet inaequalis quoad eam patiem et eum passi n intra eundem librum , opusculum, tractationem, aut Epictolam unius prorsus Auctori , . appareat inaequalitas, de masor, aut minor elegantia, aut barbaries quoad alias, atque alias partes. Imdeque eli, ut vel in Scriptoribus politissimis
nonnullti perlodi, sententiae , aut etiam lucubrationes integra , magis aut minus laudentur: in a is impolitis . quaedam mediocria , aut toleranda , quaedam vero inaequaliter horrida . legantur . licet nemo prudens eundem e
Auctorem dubitet. Quidni de hoe ipsum contigerit Melehiadi Papae seri henti eo tempore, quo potius eum erat simplicitas Christiana . Ac pietat Ponti seibus Romanis, quam uniformitas styli, aut aequalitas. vel elegantia sermoni, g Qua ipsa responsione oecurri facile po- teli eidem argumento passim obii ei solito contra auctoritatem Epistos artim , sere omnium . quae pristi Pontis ei hus a Clemente usque ad Syrteium adseri huntur . xv II. Deinde non parum negotii Leessit eruditis eramen Auelori Homiliti illius de Pente eos e nondum adhue palam noti . Joannes enim Gagneius Caneellarii l. Paeisiens primus omnium iri Rihliotheea vet. PP. editioni x Co-soniensis , Romiliam illam eum pluribu aliis edidit nomine Ausehii Emittent tuita vetera exemplaria , in qui hiis eidem adscriptam te .latur. Quod ipsum sere censuerat arx ea Trith mlu, Lib. De Seriptoritas Ereti sieti, agens de eodem Ausebio fimi leno , cui eas Nomisias tribuli inter plura alia seri pia . Se florui se ait anno ece L. Sed anim . uti recte observarunt Andreas Sehottus , Labbens. Salii. Homiliae illae ab Auctore Latini sermonis peritissimo seri- . R r prae
354쪽
ptae fuerunt; ae proinde non ah Eusebio Emici eno ita appellato . quod esset Eme II, in Syria, piscopus . ubi solum byriae e. aut etiam Grae
ce icripstile eensendus est. Quare iam eommuniter tere a recentioribus tribuuntur alteri Eu
seolo h piseopo natione Gallo . vel S. Eucherio Lugdunensi . Quieumque vero praedictorum fuerit. eerte is post tempus S. Melehiadis fi ruit, di seripsta ut proinde hie in Epistola praeiacia non potuerit allegare ipsus verba. Ulia. Sed de notandum eii, illa non eris stare in Homilia de Penteeoste trihuta susebio Episeopo Gallieano apud nouissimam Bibliothecam vet. PP. An istonianam Tomo vi. ubi demum edita legitur pag. 2 o. Similiter me inter scripta S. Eueherii Lugdunensis eodem Tomo exhibita invenio Homiliam aliquam de Pente-eolle, ubi eastent verba illa. quae in Epistola Melchia dis leguntur , ct notantur veluti longe posteriora , atque a suta . Dato autem . aut permido gratis , quod exstarent apud Eusebium Gallieanum . vel Eucheri uin Lugdunensem. aut quemlibet, alium Melchiade posteriorem; putari debet. hunc ab illo mutuasse potius . quame eonverso e sicuti generatim respondimus ad similia obiecta hoc Tomo t. olfert. iv. allegata, praesertim a num. 26. usque ad ga. Nisi forte quispiam ante. aut post tempurum S. Isidori Colle Hori, Eoi iolarum , quibusdam illarum. Se hule etiam Melchidiacae adjunxerit in margine veth x Seriptorum posteriorum g quae subinde aliquisi moeritus . aut sciolus succeisu temporis aqueis rit eorpori ipsi . sue eonte, tui Epistolarum earum em , ut saepe ibidem monui . praesertim num t . Inde vero summum colligere lieeret, interpolatas etle ipsas Epistolas . non autem sui,dititias . vel fictas . XIX. Altera di seu stas ad oersus fidem ipsu Epistolae petitur ex notatione temporis eiusdem . Talandis Martii. volu sano de Rufigno v v. Cl. Cois eum tamen Melehidei iam obii .let anno proxime praeeedenti die deeima mensa Deeembris . o
omnino compertum est, quonam anno Melchiade, diem obierit. Lleet enim ut plurimum tres anni de sex meia se . Ponti fieatus illi ad selibantur. Ausebiu, tamen in Hii oria,& Chronico videtur illum attendera ad sex annos, ae proinde none i ne ite di signare . quibus Contalibus is Pon
sam tribus annis & sex mensibus tantum . non satis ostendi potest . die decima Deeembris. qua mortuuq fuit. non erilitiise Consules volusanum . Se Russinum , ut in notatione Eos stolae habetur . Nam in Aesis mss. R R. Pontificum Serenio. Reginae Sueelae, eollatione facta eum Col rtinis, ita legitur a M.Iehiaget natione
Afer sedit annot tret, menset seu, diei septem, .ae die Misai vulti . a Cocalatu Maximia vi VIII Gqtie ad Maxentiam II. qui fuit mense Septembris, mitisatio S RUMO GODIisur.
Quod sane notationi temporis praedictae eons
Codie ibus msi nune exilantibus in Ribliotheca vaticana . Omnes enim . aut saltem plerique antiqii ssimi. Epistolam eandem Ed Consulatum volusiani. ci Ruis ni referunt. Si autem Consulatus utriusque coepit mense septembri,c ineertum qua do e uda 3 ut indieatur sati, intestimonio nuper exseripto et locus plane fuerit. ut tribus post mensibu , die decima Deeembri, intra eundem annum Melehi ades humana posuerit. Quo itatuto,evanescit dissicultas obiecta XXIII. Praeterea in Fastis Idaeio tributis. partim a Sirmondo editis . plenius vero a La heo Tomo II. Bibliotheeae mss. Librorum , aeruulis novissime ab Emmanuelo Schel strate in Appendi et Tomi I. Antiquitatis Ecelesia, pag. s s. Se seqq. indicato ad oram anno creat. dieitur hava aeolat e Maximiano MIII. Consti
diem functus Maximianas Iaaior . vides pariter utrumque eorum coniunctum a de solum superest vestigare . an eodem anno Mel-ehi ades Epistolam praeiactam seripserit . At eur non ita , eum tot mss. in eodem Consulatu utriusque tempus illius eoiloeent lxx lv. Parum ab iis variat Liber Pontis ealis eorrectus a Luea Mollienio ex praestanistillimis Italiae Codicibus. Se praelo datus ab eo, dem se hellte te ubi Paullo ante . Legitur enimi hidem pag g. Miltiades nati sue Afer D. dit annot tres, meust septem. Aet duodesesis.
sules non solum eroatoi fui ae mense Ianuario, sed etiam Mattio . Maio, Quinctili elrea solstitium . nee non xalendis septam litis, aut Idibus De eembrss . iuxta variam rationem temporum , iam monuimus supra Diiseri x num. s. ea Dionysio Halieatna leo Liu. 5. A stiquit. Romanorum . Cap. g. de Lib. s. Cap. gi. de Lib. ii. Cap. ultimo; atque ax Martiano in Annalibus Consulum pag. s.allegante Litrium. de Cieetonem in eundem scopum . Itaqu e vim detur satis eonstare tot te limoniis, ut plura alia milia faeiam. S. Aselehiadem Ponti fieatum
gessiste sub Consulatu volusiani. & Russini. de eandem Epistolam scripssse, prout in eremptatibus illius habetur. quiequid si de anno
Erae vulgaris. quo mortuus ea . xxv. Quapropter nimium delicati sunt, qui ex eo eapite auctoritatem huius Epitiolae negant . eum tot sint Fa. orum. Manu scriptorum . Epocharum . te Auctorum varietates , quorum plerisque eoneordat notatio illius . li-eet nonnullis aliis dis entiat. vide quae alias
monuimus adversus simile reeptiones . aut obiectiones supra Dissertatione iv. citata. Nec non Dis,ertat. X. &x . ae praeterea pluri-
hus earum Epitiolarum non fuisse ab initio adiectos Consules. sed postea ab exseriptoribus ea coniectura additos fuisse, ut Binius obser
Coalmue S hoe loeo repetere . quae alias superius dirimus , admirandum sei licet C1Minalis de Aguirre ingenium, conatumque in defendendi tot veterum summorum Ponti seu, Epistolia . quas eruditissi ni viri, vel etiam . dum ille seriberet . pro nothis habebant. Aeomnino rejiciebant. Nunc vir aliquem invenies mediocris litemur,. qui easdem summo
355쪽
AD O si UM EPISCOPUM CORDUBENSEM, L e lapsu Vincendit . Circa annum Christi CCCLIII.
QVia in nullo conscientiam tuam debeo praeterire, multi ex Italia Episeopi
convenerunt , qui me eum Imperat arena Constantium suerant de preeati, ut
tu heret, si cui ipsi placuerat dudum , Concilium Aquileiense eongregari.
vincentium Capuensem eum Marcello atque ex Campania Episicino, Legationem nostram sese episse, Sanctitati tuae inlinuo. De quo eum multi sperarem , quod & caussam optime retineret, & iudex in eadem caussa eu,n Sane itate tua frequenter resedisset; credideram , Dei Evangelium sua Legat in ne posse servari. Non tantum nihil impetravit , sed & ipse in illam ductus est filii lationem . post cuius factumo duplici moerore consectus, moriendum magis pro Deo de erevi, ner videar novissimus delator exsistere nam videtur sententiis accommindasse consensum .
Epistola hae e eruta fuit a Card. Raronio
ei Codice valleano a 6 a. cujus eli inisi eriptiorum Concordia Casonum . Ea ea autem patet, quanto in pretio haheret Liberius Papa Otium . , quas iter ipsus adsutorio, di auctoritate uteretur ad graviore caussas expediendas . Nimirum ab eo tempore . quo sub Imperio Maximiani, de Praefectura Daeiam in Hispania , passus fuit tormenta , Se vibices pro Fide Chri ti. apud Cordubam , circa annum eceiv. semper toti Ecclesiae veneralistis exiliti t.
toto sere imperio Constantini . Constantii. sub Ponti fieatibus S luel iri. Marei, Iulii. de Liberii , ut sustuc monuimus Disiectatione iit. CARI DE ACU RRE. Conta antius victoria Maxentii elatus . pu-hlieo h licto mandarat, ut Ariani in communionem Eeelesiae reeiperentur, Athanasus vero eondemnaretur . Liberius, ut eum a concepto furore placare posset . atque imminentem non tam adversus Athanasiam . quam universatria Aeeteliani Catholicam , ac praesertim in Oee dentales Episcopos , persecutionem anteverteret . deputatos anno praecedente Legatos ,
vincentium atque Marcellum, ad Constantium Arelate in Gallia agentem ablegavit . qui de eotendo Aquileiae Cone illo illum interpellarent. Arelatem venientes . invenerunt ibi com plures Arianae lactionis Episeopos . di aliquo, ei sentales , Saturninum , , Fortunatianum Aquileiae spiscopum . quos Ariani per Constantium in suam eommunionem pellei erant .vineentius horum importunitate solicitatus, de imperio Constantii deceptu , tandem c proh seelus l) vel precilius, vel mini, Arianorum , aut Constantii inseatis . summi Fidei athletae, innocentissimique viri Athanasi damnationi turpissime subseripsi . suoque exemplo omnes prope Italiae Episeopo ad idem scelus comis mittendum induritiet , nisi secunda Legatio Pontis ei, per Luei serum Episeopum, ejusque eollega id impe ivisset. H:ec ei Severo Lib. 2. Apistola Liberii ad Conltantium, di susebium.& Apoloeia Athanasi ad Conli. ntium Aaronius anno Chri ill cccciii. num. is. de seqq.
CONCILIUM CORDUBENS EPrae de veto celebratum
anno circiter CCCL. vel juxta alios CCCLX. Ex S nodieo , apud Labseum Tomo II. Concia. pag. si .
& mea sone, qua celebratum fuit, satis egimus supra Dissert. ii. Ere usu i. ubi Se dia imus. quinam fuerint sepiseopi in eo abdieati.quinam autem sui. bedibus re lituit. Quapropter nihil hoe loeo addendum censuimus . n.
Qv pr pter Corduba Episeopus fanis
consocant. dioinittit expositam illustratiit doctrinain: eosdemnans eisdem quor Sardie. Ur abdieaserat Ouodus, quoi ea abis fiserat, recipienI. III. Praeterea ibidem Ereursu m. multiplieiter o lentam fuit, Ouum , de Patrei caeterorum Satdicensi, Cone illi. .seut, Eliberitani, longe antea e elebrati, allentis mos fuisse a labe Novatians i. dum tot severos Cano nec ediderunt . quibus multis gravissimorum steterum Re a teis
356쪽
sis Dissertationea Selestameae
edit inites te aior eommunione, etiam in fine eo citato. Axeursu tr. num. as. de seqq. Quem- vite. Ut autem appareat tiberius, eam severi- admodum autem nemo unquam Novatianismilitem nihil eum Nouatianis habuit te commu- incusavit Patres Concilii illius Areta, ns,, nee ne uisum hoe loel exhibere tres Esiilolas San- , Pacianum, oh disti plinam aliquanto rigidio est Paeiani seps seopi Barcinonensi,, florentis eoe rem I ita nemo iure incusare poteti otium , aut dem te inpote, quo Osu, . In iis ex initituto res l- reliquos Patres Eliheritanos . vel Sardieenses iii Nouatianos, sed ita ut disciplinam Eeclesia- ea eodem capite . sileam tueatur , in eo gradu, dea peritate, qua iv. hahibeamus itaque Epistola, ipsas tune ieeepta fuerat in Hispania , immo dc in , Paciani adversus Novatianos, sed longe eorreis Gallia a tempore Coneilii I. Arelatensis cele- eliores , quam antea prodierint. Ca v. nabrati anno ceexiv. cuius multi Canones omni- Acii a R. no respondent Elioeritanis , uti ottendimus lo-
SANCTI PACIANI EPISCOPI BARCINONENSIS
EPISTOLA TRES AD SYMPRONIANUM NOUATIANUM .P ima de Catholico nomine . Secunda de Literis effudem S mproniani . Tertia contra Tractatus Novatianorum . Collatae modo cum mi. pulcherrimo Serenissimae Suecorum Reginae , odi ingentorum circiter annorum antiquitatis , ex I ante nunc in Bibliotheca Vaticana , addita ad marginem
varietate lectionum . UT Des o Patrom Concilii Eliberi an , de quo Tomo I f. motus robur aeenpiat, tonstetque uberius, errorem Noue tianorum Praeis ab iis fosse, immo' a tota Misania eo quarto Sec Io ; Platavit hoe loco exfribere OIH-los ires celebres S. Paciani Episcopi Barcitiove i, praesertim postremam eartima e .s eandem here . Moruit vero Panautis circa medium ejus scuti: s/pote est IncIinante i ta circa annum COCLXXX. sub Imperio TheodosiI Mago Io extrema senectute erat . Visum cutem praemittere , quid de tuo S. Hieron mus ,
quid etiam recentiore 1 aliqui dicant. CARU. DR AOUIRRE .
Si Hieronymus in Catalogo Ecclesiasticorum Scriptorum .
II. v esontis in Drusiae iugis Barcilouae Oisc ui, essitate , ct eloquentia, i, iam vita , quam fermone clarui, Ar sit varia Opuscula, de quibusa est x., .e, O contra Novatianos. Sub Theodosio Principe tu attima fe-n ectate mortia I eq.
Cardinalis Bellarminus Libro de Scriptoribus Ecclesiasticis .
. III. xv Aeianus Omeptis Barcilinensis obiit, Theodosio imperonte, ' feri i
Libro , De Seriptoribus Eeelesiasticis , nune vero in Bibliotheca Pa-irtim , O formum in edit ovo Romana anni Domitii MDLXIV. non solum extantires tuae Epistote , sej etiam Paraenesis ejusdem Patiani ad Paristensam, O Libellus , De Baptismo . Neque a bald occurest, unde de eorum Librorum auctoritate dubitari possit.
Philippus Labbe in Dissertatione de Scriptoribus Ecclesiasticis .
357쪽
AD SYMPRONIANUM NOUATIANUM DE CATHOLICO NOMINE.HHahus S mproniano Fratri ci fatuum . , D. st mi
Si non carnalis intentio, sed , ut ego arbitror, voeatio spiritualis est, Domine, quod ex nobis Fidem Catholi eae veritatis examinas , tu potissimum quae, vel quam diversa(a sequeris, indieare as areretis. debueras, qui a rivulo procul in quantum apparet exorsus , sontem, at- que originem prinei palis Ecclesiae non tenebas (3 , ui quae eausta potissim uni , viqis..., de unitate corporis nostri solvisset, aperires; nudari enim eas partes c. p.rbi , oportet, quibus medicina deposcitur. Nunc elauso, ut ita dixerim , Li-terarum sinu , quae membra nobis potissimu in curanda sint, non videmus. Tantae enim a capite Christiano haereses extiterunt , ut noninum ipsorum sit volumen immensum. Nam, ut Iudaeorum haereticos praetermittam , Dosytheum Samaritanum, Sadducaeos , dc Pharisaeos, quanti Ap stolorum temporibus emerserint, dinumerare perlongum est. Simon magus , dc Menander, & Nicolaus, 3c caeteri, quos fama recondit obscura . Quid posterioribus temporibus Ebion , dc( JAppelles , dc Marcion, &-. Ei valentinus, dc Cerdon; nee longe post eos, Cataphryges, & Novatia- ixa imm t. ni, ut examina novella praeteream. (S s Platet exinp
Ies nomina omnium charta non capiet; nisi quod seriptis tuis , poenitentiam usquequaque damnantibus, secundum Phrygas te(63assensisse pro- εSeum. M. nuncias. Uerum his ipsis , Domine clarissime , tam multiplex , dc diversus est error, ut non hoc unum in illis, quos contra poenitentiam sapimi, sed quasi quaedam eapita Lernaea eaedenda sint. Et primum hi pluribus nituntur Auctoribus; nam puro , de Graecus cp Blastus ipsorum , Et Tia . est: Theodotus quoque, de Praxeas vestro aliquando doeuere; ipsi illi se , Phryges nobiliores , qui se animatos mentiuntur a Leue in , se institutosa Proculo gloriantur. Montanum, Sc Maximillam , dc Pri illam sequuti, quam multiplices controversias exeitarunt de Paschali die, de Parae leto, de Apollolis, de Prophetis; multaque alia, sicut dccs de Catholico no- Ethoe d. . mine, de venia poenitentiae.
est, ii haee tala, quae scribis , non satis instituere u , tamen quia(Io quo--vi modo admirantibus serviendum est, informandi tui gratia, summatim Di. ad ea, de quibus scribere dignatus es, colloquimur. Si quid se ire ple
nius de nostro voles, oportet, ut de tuo profiteIre simplicius , ne obm tumbin.se M. scurius eonsulendo, non sei re nos saetas, utrun interroges, an lacessas.
tum volo, ne ob hoe ipse ni auctoritatem mutueris errori, quod sicut ais) per orbem totum nulluscis intus sit, qui te revinceret, aut persua- ista fit. de re tibi post et contra quam crederes . Nam Gc si nos imperiti, peritissimus Dei Spiritus; de si nos infideles, fidelis Deus, qui negare se non potest . Tum porro quod is obtinendo Saeerd Itibus Dei diu conten- Gobis; in ..dere non licebat: Nos, inquit Apostolus, talem cou eius em non ha- O. bemuI, Uee Ecclesia Dei. Post unam correptionem, si e ut seis ipse, con tentiosus omittitur. Persuadere autem quis aliquid possit invito i Tua ergo, Frater, non illorum eulpa est, si tibi, quod erat optimum, nemo persuasit. Nam de hodie in potestate tua est , ut nos ra etiam seripta contemnas, si ea mavis vincere, quam probare. Caeterum de ipsi Domino, & Apostolis eius plurimi restiterunt , nee persuaderi veritas cuiquam potuit, nisi ci diei propria religione consensit.
gnanti aliquid persuadere possimus; sed ea fide, qua volenti, bonae racis aditum non negemus; quae fianimo tuo, cas)8c cordi est, de Catholico nomine nullum(i63habet esse luctanen . Si enim per Deum id populus noster adipiscitur, nee interrogandum est, praeedente auctoritate Divina . Si per hominem, quando usurpatum, detegendum. Tunc si bo-
358쪽
num nomen est , non recipit odium; s malum, caret inuidia . Novatianos audio de Novato , aut Novatiano vocari et sectam iamen in his, non nomen aecuso, nec Montano aliquis, aut Phrygibus nomen obieeit . N. Sed sub Apostolis , inquies , nemn Catholieus vocabatur . Est , , se fuerit, vel illud indulge. Cum post Apostostos haerese ectiti erit, diversisque nominibus columbam Dei, atque reginam lacerare per partes, & seinde re niterentur; nonne cognomen suum plebs Apost, ii ea postulabat, (i)quo in eorrupti populi distingueret unitatem , ne intemeratam Dei virginem error aliquorum per membra laceraret e N anne appellatione propria decuit caput principale signari Z Ego sorte ingressus populosam Urbem hodie, cum Marcionitas, cum Appolinariacos, Cataphrygas , Novatianos , & caeteros eiusnodi conperissem, qui se Christianos voearent; quo cognomine congregationem meae plebis agnoscerem . nisi Catholica diceretur 3 Age, quis caeteris plebibus nomina tanta largitus est 3 Cur tot Urbibux, tot nationibus sua quaeque deseriptio est 3 Ipse ille, qui Catholicum nomen interrogat, caussam sui nominis nesciet ta), s requiram unde mihi traditum est 3 Certe non est ab homine mutuatum , quod per secula tanta non cecidit. Catholicum istud , nee Marcionem, nee Appellem, nee Montanum sonat, nee haereticos sumit
i. Multos nos Spiritus Sanctus edocuit , quem Paracletum Apostolis , & M igistrum Deus misit e Caelis, multa ratio, seut dicit Paullus, 3c honestas , & ( ut ait ) ipsa natura . Quid E parva nobis de Apostolieis viris, parva de primis Sacerdotibus, parva de Beatissi no Cypriano Martyre, atque Doctore currit auctoritas 3 An volumus doeere doetorem E An sapientiores illo sum ua , & spiritu earnis in si 1 nur adversus eum , quem aeterni Dei testem , nobilis cruor, Sc clarissi nat passionis eo rona perduxit Z Quid tot earum partium Sacerdotes, quos per totum Orbem cum eodem Cypriano pax una solidavit Z Quid tot annos Episeopi , tot Martyres, tot Consessores 3 Age, s illi, usurpando nomini huie , audiores idonei non sg) fuerint; nos idonei erimus negando p Et iam stram potius auctoritatem patres sequentur , & emendanda sanciorum cedet antiquita , & iam putrescentia vitiis tempora, eanorum Apostolicae antiquitatis eradent E Nee tamen aestues , Frater: Christianus mihi nomen est, Catholicus vero cognomen . Illud me nuneup it, istud ostendit: hoe probor, inde signifieor. XII. Et si reddenda postremo Catholici vocabuli ratio est , & exprimenda de Graeco interpretatione Romana; Catholicus ( ) ubi unum , vel, ut doctiores(s)putant , obedientia (6)omnia nuncupatur, mandatorum sciliedi Dei . Unde Apostolus: Si in omnistis obe ientes estis. Et iterum: seni enim fer ( obedientiam Mitis leminis ,peei aiores constitati sunt M,I I ; (g)sc fleae obes ionem antas, jam consi senior Misti . Ergo qui Catholicus, idem s)iusti obediens. Qui obediens , idem est Christianus, atque ita Catholicus Christianus est. Quare ab haeretico nomine noster populus hae appellatione dividitur, quun Catholieus nuneupatur et sed& si Catholieus ubique unum est, sicut superiores putant, idipta n David indieat dieens: A iij regina in seste auraia , θ(io) variegio a , hoc est, una in omnibus. Et in Canti eo Canti eorum Sponsus haee loquiture Uno es columba mea, flerfecta Mea , tina es matri suae, eIecta es aenii ies itiae. Et iterum: AIGeentor Regi Virgitios pos eam. Et adhue:
A DI centulae , qtiarum non es nomeros. Ergo in omnibus una, & una super o linia Si rationem nominis quaeris, apparet.
XIII. De poenitentia vero , Deus praestet , ut nullis Fidelibus ne-eessaria sit, nemo post saeri sontis auxilium , foveam mortis incurrat; nee tarda solamina ingerore Sacerdotes, aut docere cogantur, ne pec-eandi iter aperiant, dum peecanti re Dedit a blandiuntur . Sed nos hane indulgentiam Dei nostri, naiseris, non beatis; nee ante peceatum, ' sed post peecata detegimus; nee sanis medicinam, sed male habentibu nun- ei amua . Si nihil in baptigatorum possunt nequitiae spirituales , nihil hausilla serpentis, quae primum sit hvertit homine in , quae posteris eius tot titulos damnationis tinpressit ; si recessit a mundo, si regnare jam eoepimuso
359쪽
pinius, si nullum oeulis , nullum manibus, nullum mentibus nostris erimen obrepit, abiiciatur hoc Dei donum , repellatur auxilium , nullio exomologesis, nulli gemitus audiantur , contemnat omne remedium superba tuli illa .
XIV. Quod si hae homini suo Doninus I providit, si idem stantibus a Ipsept. . praemia, qui iacentibus remedia largitus ell, desinite Divinam accusare pietatem , tot Celestis elementiae titulos obiectit rigoris eradere , aut gratuita Domini bona inobseerabili asperitate prohibere . Non largimur ista de nostro: Convenimin ad me , dicit Dominus, Dulque (a) Ire jeju- xT. I. ab inio, ct fleta, O planctu findite corda v ra. Et iterum et Resinguat insitit vias suas, (3J ct convertatur od Domi*um , O misericordiam costs- , Ei,miae sequetur . Itemque Propheta in hunc modum clamat et inouiam Deus evi-pias, O mitii, O patient , (D ' qu reflectat sentetitiam adfersi ma 'Duos irrogatam . Habet ne tam diuturnum serpens venenum; (s)8c Chri-stus non habet medicinam Z Diabolus in (6) mundo interficit; Christus hic triti, rnon potest subvenire Pigeat sane peccare, sed poenitere non pigeat . di. Pudeat periclitari, sed non pudeat liberari. Quis naufrago tabulam, ne ori--m m eradat, eripiet Quis sanandis vulneribus invidebit An non David di- , , t.
est : Lovabo per singulas noctes Iectum meum, in Iaer mii stratam meum IM . rigabo . Et iterum: Peccatum meum ego Metoso, di fac uur meum mon tiex . Et adhue r Dixi(r confitebor adversm me delictum meum Deo meo, H,' '' O ta remi i(8 impietatem cordis . Nonne illesii post eaedis, de adulterii s imp mrim reatum, pro(io Bethsabee poenitenti, Propheta respondit: Dom nus ob lolii a te peceatum tuum (ra)Num Babylonium Regem post tot idolola- silli. mi. triae sacinora damnatum exomologesis(ia non liberavit Z Et quid est , quod ait Dominus: Notine qui ceciderit, remurget; qui adversi fuerit, nietitisertetur uid illa tot similitudinum Dominicarum argumenta respoident uod drachmam invenit mulier , & gratulatur inventam P mi. uod pastor ovem reportat erraticam 3 Quod filio revertenti post proe 'Asmis . dacta omnia bona, de cum meretricibus , dc sornieariis epotata , pater blandus occurrit, & invidum fratrem ostensa ratione castigat Filius, dictum inquiens , meut hic mortuuI fuerat, O revixi , perierat , di tutenitis es. Quid ille in via vulneratus, a Levita, de Sacerdote praeteritust 1- is.
v. Revolve quae spiritus dicat Eeelesiis. Ephesiot desertae dilectionis aeeusat, stuprum si p)Tiathyrenis imputat , Sardos in opere cessantes, i, Toth iE. Pergamenos docentes diversa reprehendit, Laodicenorum divitias inurit, . - ε . tamen omnes ad poenitentiam satisfactionis invitat. Quid Apostolus ad . , ta rinthios, eum ita dicit et Ne eum venero, lugeam multos ex his, qui ante Peccaveravi, F no erueti paeni eutiam ex sen, quae ante gesserant
ter esit, Instruite ejusmodi in siritu mansuetudiuit, eaveus, ne O tu IeUteris . At numquid pater- familias in magna domo, argentea tantum , 3c aurea vasa custodit Z (I Nonne de fictilia, & lignea , de eomposita Maedam , dc resecta dignatur i Nunc gatideo ( inquit Apostolus o tontr Fati estis ad
Ioeniteut am . Et iterum: avia secondum Deum trifitia Poeniteret amin fatus em stabilem operatur. Sed poenitere non lieuit. Nemo sine seruetu imperat laborem. Dignus es enim(i s mercenariui merces ua. Numquam Deus non poenitenti comminaretur, nisi ignosceret poenitenti.Solus hoc , inquies, L.M. io.
Deus poterit; verum et , sed de quod per Saeerdotes suos caeli, ipsius potestas est. Nam quid est illud , quod Apostolis dieite stiae ligaveritis in terris, tigata erunt di in Cel I. ET ' gareumque folseritis in terr s , soluta eruuloe in Ceur. Cur hoe, si ligare hominibus. ae solvere non licebat An M ub. ictantum hoc solis Apostolis litet Ergo de baptigare solis lieet, Se Spiritum Sanctum dare solis, & solis gentium peecata purgare, quia totum hoc non aliis, quam Apostolis imperatum est. XUI. Quod si uno in loeo, de resolutio vineulorum , Sc Sacramenti potestas datur ; aut totum ad nos ex Apostolorum forma , dc potestate deduinim iest; aut nee illud ex Deeretis relaxatum est: Ego, inquit, fundamentum posui , a ius autem super es eat. Hoc ergo superaedificamus , quod Apostolorum doctrina fundavit. Denique dc Episcopi, Apostoli nominantur, sicut
360쪽
Disse rationes Eeelesia sileae
se ui de Epaphrodito edisserit. Fra rem , O commutis nem , inquit, sesertim stitem stati Iam . XVII. Si ergo&lavacri , & Chrismatis potestas, maiorum(i I irin die Charisma tundi, ad Episeopos ind/ descendit, & ligandi quoque ius adsuit, atque solvendi. Quod et si nos ob nostra peccata tenae rarie vindicamus ;DPug tamen illud , ut Sanctis, & Apostolorum Cathedram tenentibus , non negabii , qui Episeopis etiam unici sui nomen indulsit . XVIII. plura scriberem , Frater, ni de celeritate pueri (a) revertentis urgerer , (g) S vel presenti tibi, vel de omni proposito eonfitenti, eripio scita servarem . Nemo Episcopum hominis ecini emplatione despiciat . R eordemur, quod Petrus Apistolus Dominum nostrum Episcopum nominarit : Sed eonter, , inquit, modo ad Epime tim, Pasto, em animos tim Vestraram . Quid Episcopo negabitur, in quo Dei nomen operatur 3 Reddet quidem ille rationem , siquid perperam secerit, vel f eorrupte , Se impie iudicaverit; nec praeiudicatur Deo , quominus mali aedificatoris opera re- se indat: inierea si pia illa administratio est , adiutor Dei operum perseverat . Eeee Apostolus ad laicos scribit: Si eni quid )dotio is , E - ego . Nam Oeae . quod dotia et i , si quid Anati Iropter tos in sermones Christi, ut non . s)p eoIur a Saetana; non enim te, futias ritis latiortimus. Si autem quod latet donant, Apostolus donasse se dieit a quod Episeopus seeerit, qualiter respuetur 3 Ergo nec Chrisma , nee Bantisma , nee criminum remissio, nec innovatio corporis, oneri potestati eius indulta est, quia nihil propria usurpatione mandatum est, totumque id ex Apostolico iure
des uxit. XIX. Seio, Frater, hane ipsim poenitentiae veniam non passim omnibus dari; nec antequam , aut interpretatio Divinae voluntatis, aut sorsitan visitatio fuerit , relaxarie magno pondere , magnoque libramine, post multos gemitus , effusione itaque la erymarum , pod totius Eeeleliae preces , ita veniam verae poenitentiae non negari , ut iudicaturo Christo ndimo praeiudicet . Si apertius , quid tu sentias, scripseris, Frater, plenius instrueris.
CAtholieus ubique unum . Ecelesiam Catholieam appeIIari Graea dicit ove, quod ubique serpartim distandatuae . interpretatarD AM . Epist. t o. Ad Severiniim . Et in B esica Io Ionica D miti fas eolluti stiis a. diei Capri tua erat Qxus Cathule ut, mepit, se tales esse, ct vocari, quod Ecclesiae ibi. Oaebe diffusae eo visitardis et resputidisse vero D,na. ripas, non Catho leum nomen eae timetersitato gentiam, sed ex pleuitu ue merament brum iusti attim. Alisqui Epis ta S. eum reprehendit Mitieentium ex haeresi R. beatiana, qu od acu tum aDquid ditere sibi Oideretur , eum Catholicae nometi n uti ex totitit Ophit eommunione, sed
eae olfertiati e ometiam praerepturam divinorum. ex omnium Sacrament, rum interpretaretur; non tam i Ictis reprehes it norunt; isteris
prolati suem c quam hae Ioea docti arsis es Q. eit D. Paeianat 3 quum quod ex ea persuadere nitebantur Ruationiseae e re Mausisse ,sis qui
ex Hostioram praeceptorum o eroatione Cu-th . iei rese oppe Iarentur . Mihi enim m&Ita potitis videtur itiam prohare eam enarrati , neta GaI. 6s. Feelesta cius ruiti totum tenet, haereti ei in parte sunt. IIIa exim eadem Epis 8. non negat fi Io appe Iari Catholicam , non a toto orbe terrarum, sed a toto . quod veraeiter tenet. euius veritatis c inquit ) nonnullae pat-tieulae in diversis etiam haeresibus inveniuntur .
Ad mim. is. Seso Fratar cte. Ita perstringit
S. Paeianus Novatianos veniam negantes sapsis post Baptismum , ut tamen acerbitatem poenitentiae eommendet verbis si gra vissimis , quo veniam seelerum consequantiae . Lege , , EX pende . Mirabari, peofect o nimiam facilitatem immo temeritatem eorum . qui lapsis in peccata gravia dc multa . non praeeunte dabita dri postione verae pae ii e ui ei absolutio ae n impendera audent. CARuin his nR AC ut RRE .
Faei litatem Consed riorum eam plurium no ali aevi in absoluendis gravissi notum eriminum reis impostione leusis narum pia iitentiar sm . reprehendimus iam nostro i. Tomo Cone illorum in Commentario ad Canonem ri. Con-eilii l. Nieaeni . num. vi I. seqq. ulii descrip simus , explieuimusque celebre Deecetum de hae re Cone illi Tridentini se ilione xiv. Cap. vi ri. ubi diserte mandat, satisfactionem poenitentium de here gravitati criminum respondere et Debent ergo , inquit, Sacerdotes Domias,
quantum siritus . ct tradentia D Usserit.
pro aeramitate crimixtim , si paenitentiam Deniri. te, solutares. O contexientes fati factiones iniungere ; ne si forte tetratis eoAnioecttit .er ivsileetitioi etim paeniten ibist attinet. Ieviciquaedam opera pro Erotii mi, delites ii testin- Renda , alienorum peccatorum partieipe es. eianiar . varias rationes , ob quas hodieque . quantum seri potest . servari detieat vetus prohata Feclesiae disciplina , citato Capite vi M. hahentur . s. PA-