L'arte poetica di Quinto Orazio Flacco

21쪽

m 9De foliis monos mutantur in annos, Prima eadunt: ita prebonum Metus interit aetas, Et Doenum ritu formi modo nata, Migentque. Debemur morti nos, nostraque; siae rec tus Terra Neptunus elasses Aquilonibus arcet, Regis opus; aseritisMe diu palus, viaque remis Vicinas urbes alit, et graMe sentit aratrumssu cursum mutaoit iniquum frugibus amnis Doctus iter melius. Mortalis facis peribunt, Nedum sermonum stet honos et gratia Misam Multa renascentur quae jam cecidere, eadentque Quae nunc sunt in honore Wocabula, si polet usus, Quem penes GHlarium eat et jus et norma loquendi.

23쪽

Non satis est pulcra esse Poemata: dulcia sunto 99 Et quocumque polent animum auditoris agunto. Ut ridentibus arrident, ita flentibus adsent Humani Multus. Si uis me flere, dolendum est Primum ipsi tibis tunc tua me infortunia laedent, Thelephe, Mel Peleur male si mandata loqueris, Aut dormitabo aut ridebo.

Tristia morarum Vultum uerba deeent, iratum Plena minarum, Ludentem lascisa, seMerum scria dictu. Armat enim natura Prius nos intus ad omnem

Fortunarum habitume juseat, aut impellit ad iram, Aut ad humum moerore graWi deducit, et angit; Post esseri animi motus, interprete lingua. Si dicentis erunt fortunis absona dicta, Romani tollent equites peditesque cachinnum.

24쪽

Ghe va ona cera longa e mactarenta:

Nun gemm nassuu Armaa de Ia natura

25쪽

Aut prodesse oolunt aut delaetare metar, 333Aut simi et jucunda et idonea dicere sitae. Quidquid praeeipies, esto breois, ut cito dicta Pereipiant animi dociles, teneantque ideles:

Omne suρemacuum pleno de pectore manat. Fieta poluptatis caussa sint proxima Meris, Nec quodcumque Molet poscat sibi saluta eredis Neu stransae lamia pisum puerum extrahat alMO. centurio Seniorum agitant expersia fugis: Celsi praetereunt austera Poemata Rhamnes. Omne tulit punctum qui miscuit utile dulci Lectorem delectando Pariterque monendo. His meret aera liber Sosiis, hic et mare transit Et longum noto scriptori morogat MMum.

26쪽

I vera han de giova o de diverit,

27쪽

Res gesta Regumque, meumque, et tristia bella,

Quo seribi possint numero monstraseu Homerus. Versibus impariter junctis querimonia Primum, Post etιam inelusa Gi poli sententia compos. Quis tamen exiguos elegos emiserit auctor,

Grammatici certant, et adhuc sub judiee lis est. Musa dedit fidibus Disos, Puerosque Deorum,

Et pugilem pictorem, et equum certamine Primum H DMenum curas, et libera Mina referre. Archilocum proprio rabies armaseu iambo rHunc socci coepere Aedem, grandesque cothurni Ahernis aptum sermonibu' et ρορulares Vincentem stre itus, et natum rebus agendis.

28쪽

Che masnen noti e di sui caus pera, Che per nagoti desseden di vespee, Ε hin semper staa Ia borra dei inestee.

29쪽

- 3o Syllaba longa Deoi subreta Moeatur iambus, 2 Si Pes citus, unde etiam trimetris accrescere jussit Nomen iambeis, cum senos redderet ictus, Primus ad extremum similis sibi. Non ita pridem, Tardior tit ρ illo graWiorque Meniret ad aures, Spondoeos statiles in jura Paterna rece it mmodus et Patiens; non ut de sede secunda Cederet aut quarta socialiter: hie et in Arei Nobilibus trimetris amaret rarus et Enni

In scenarn missus magno cum Potulere Mersus Aut venae nimium celeris curaque carentis, Aut ignoratae stremit artis crimine turPLAt nostri proavi Plautinos et numeros et 27o Laudauere satis e nimium patienter utrumlue, Ne dicam stulte, mirati: Diqiti Corale

30쪽

Cossa per alter che is pocch onor; O mostren per et manc dei precipiari, Ε de avegh tuti et mond in quel servireti.