Apuleii Metamorphoseon libri undecim ex optimis exemplaribus emendati. Tomus primus tertius Tomus 3

발행: 1796년

분량: 203페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

re, noxamque lethalem contrahere. Nam et inserum claustra , et salutis tutelam in deae manu Posita, ipsamque traditionem ad instar voluntariae mortis et precariae salutis celebrari equippe cum transactis Vitae temporia

bus , jam in ipso finitae Iucis limino

Constitutos, quis tamen tuto possint magna religionis committi silentia , numen deae soleat elicere, et Sua pro videntia quodam modo renatos ad

noVae reponere rursus salutis Curricula: Ergo igitur me quoque OPOrt Te Coeleste sustinere PraeCeptum ;quamquam perspicua evidentiquo magni numinis dignatione jamdudum felici ministerio nuncupatum destinatumque: nec secus, quam Cul tores ceteri, cibis profanis ae nefariis jam nunc temperare ; quo rectius

182쪽

LIBER XI. 379

ad arcana purissimae religionis Secreta pervaderem. Dixerat sacerdos .: nec impatientia Corrumpebatur obsinquium meum: sed intentus miti qui te , et probabili taciturnitate, sedulum quot dies obibam Culturae sacrOTum ministerium. Nec me fefellit, nec longi temporis prolatione cruciavit potentis deae benignitas salut ris : sed noctis obscurae non obscuris imperiis evidenter monuit, advenisse diem mihi semper optabilem, quo me maximi voti compotiret. Quantoque sumptu deberem Procurare SVPHicamentis , ipsumque Mithram illum suum sacerdotem PraeciPuum , divino quodam stellarum consortio, ut aiebat, mihi conjunctum , Sacrorum ministrum decernit. Quibus et ceteris benivolis Praeceptis Summa-

183쪽

tis deae recreatus animi, necdum Satis luco lucida discussa quiete, PTΟ- inus ad receptaculum Sacerdotis contendo et atque eum, cubiculo suo. commodum Prodeuntem Continuatus, saluto. Solito constantius destinaveram iam, velut debitum sacris obsequium flagitare. At ille , statiin ut me conspexit, prior, O mi Luci , inquit, to selicem, te beatum, quem

propilia Voluntate numen augustum

tantopere dignatur i Et quid, inquit,

jam nunc stas otiosus , teque ipsum domoraris P Adest tibi dies votis assiduis exoptatus, quo deae multinominis divinis imperiis, Per istaS meas. manus piissimis sacrorum arcanis insinueris. Et injecta dextera, SeneX comissimus ducit me protinus ad ip-εas fores sedis amplissimae; rituque

184쪽

LIBER XΙ. 181 solemni apertionis celebrato ministerio , ac matutino peracto sacrificio , de opertis adyti profert quosdam liabros , litteris ignorabilibus praenota los : partim figuris cujuscemodi animalium, concepti sermonis compendiosa verba suggerentes; partim ΠΟ-dosis, et in modum rotae tortuosis , capreolatimque condensis apicibus, a curiosa profanorum lectione muni ta. Indidem mihi praedicat, quae so- Tent ad usum teletae necessario prae paranda. Ea protinus gnaViter, et aliquanto liberalius partim ipse, Pa tim per meos socios coemenda pro-Curo. Iamque tempore, ut aiebat sacerdos , id postulante, stipatum me religiosa cohorte deducit ad proximas balneas; et prius sueto IaVacro traditum, praelatus deum veniam ,

185쪽

purissime circumrorans abluit: Tu sumque ad templum reductum, jam duabus diei partibus transactiS, anto ipsa deae Vestigia constituit ; secretoque mandatis quibusdam, quae Vo ce meliora sunt, illud plane cinctis arbitris praecipit, decem continuis illis diebus cibariam Voluptatem Coer cerem , neque ullum animal essem , et invinius essem. Quibus Venerabili continentia rite servatis , jam dies aderat divino destinatus vadimonio et et sol curvatus intrahebat Vesperam. Tum ecce confluunt undique turbae, Sacrorum ritu Vetusto, Variis quisque me muneribus honorantes. Tunc Semmotis procul prosanis omnibus linteo undique me contectum amicimine, arrePta manu, sacerdos deducit ad ipsius sacrarii Penetralia. Quaeras

186쪽

183 LIBER XI. forsitan satis anxie , studiose lector , quid deinde dictum , quid sactum 2 dicerem, si dicere liceret;

cognosceres, si liceret audire. Sed Parem noxam Contraherent aures et linguae illae temerariae curiositati Nec te lamen desiderio sorsitan religioso suspensum, angore diutino cruciabo. Igitur audi : sed crede, quae Vera Sunt. Accessi confinium mortis, et calcato Proserpinae limisene, Per omnia vectus elementa Temeavi : nocte media, vidi solem candido coruscantem lumine : deos i. seros et deos superos accessi Coram ,

et adoravi de proximo. Ecce tib, tuli, quae quamvis audita, ignores tamen nece8se est. Ergo, quod S lum potest sine piaculo ad profanorum intelligentias enuntiari, res

187쪽

ram. Mane factum est; et perfectis solemnibus, processi duodecim sacratus stolis, habitu quidem religio- so salis, sed inari de eo nullo vinculo prohibeor et quippe, quod tun Gtemporis Videre praesentes plurimi. Namque in ipso aedis sacrae meditullio , ante deae simuIacrum Constit tum tribunal ligneum jussus super stiti , byssina quidem, sed floride de- Picta Veste Conspicuus. Et humeris dependebat, Pone tergum, talorum tenus, pretiosa chlamyda. Quaqua tamen Viseres, Colore Vario circumnotatis insignibar animalibus. Hinc dracones indici, inde gryphes hyperborei: quos in speciem pinnatae alitis generat mundus alter. Hanc olympiacam stolam Sacrati nuncu-Pant. At manu dextera gerebam flam-

188쪽

LIBER XI.

mis adultam facem : et caput decora Corona cinxerat, palmae candidae soliis in modum radiorum prosistentibus. Sic ad instar solis exornato, et in vicem simulacri constituto, Tepente velis reductis, in aspectum P puli errabam. Exhinc festissimum celebravi natalem sacrorum : et Sua-Ves epulae, et iaceta convivia. Dies etiam tertius pari cerimoniarum ritu celebratus, et jentaculum religiosum , et teletae legitima Consumma-lio. Paucis dehinc ibidem commoratus diebus, inexplicabili voluptate simulacri divini perfruebar; irremunerabili quippe beneficio pigneratus.

Sed tandem deae monitu, licet non Plene, tamen Pro meo modulo, supplicue gratiis persolutis, tardam Satis domuitionem comparo ; ViX equis

189쪽

186 A P U L E I Idena abriaptis ardentissimi desiderii

retinaculis. Provolutus denique ante conspectum deae, et facie mea diu detersis vestigiis ei us, lacrymis otiosetis , singultu crebro Sermonem inte ficiens , et verba devolans aio : Tu quidem Sancta, et humani generis sospitatrix perpetua, Semper AVe dis mortalibus munifica , dulcem matris assectionem miser um casibus

tribuis. Nec dies , nec quies ulla,

ac ne momentum quidem tenue, tuis

transcurrit beneficiis otiosum ; quin mari terraque protegas homines, et, depulsis vitae procellis, Salutarem porrigas dexteram. Qua satorum

etiam inextricabiliter contorta retractas licia, et fortunae tempestates mitigas, et stellarum noxios meatus cohibes. Te superi colunt; observant

190쪽

LIBER X r. 18'inseri : tu rotas orbem; luminas Solem ; regis mundum; Calcas tartarum. Tibi respondent sidera; gaudent numina ; redeunt tempora; serviunt elementa: tuo nutu spirant flamina , nutriuntur nubila ; germinant semiana ; crescunt germina. Tuam majestatem perhorrescunt aVes coelo meantes , ferae montibus erranteS, Serpe

tes solo latentes, belluae ponto natantes. At ego reserendis laudibus tuis exilis ingenio , et adhibendis sacrificiis tenuis patrimonio : nec mihi vocis ubertas ad dicenda, quae de tua maiestate sentio, sussicit : nec ora mille, linguaeque totidem, vel indefessi sermonis aeterna series. Ergo, quod solum potest religiosus quidem , sed pauper alioquin, essicere , curabo: divinos tuos Vultus numen-

SEARCH

MENU NAVIGATION