Castruccii Bonamici Commentariorum de bello Italico

131쪽

L1sER SECUNDUS et que continenti impetu petunt. Ga-gius, longius a Ticino amne sub motis hostibus , atque expeditis commeatibus , Mediolanum reverti

tura

Interim Coraphaeus praesectus castrorum Regis Neapolis, de trib. mil. legionis Macedonicae a Castellarens legato missus cum centumis aliquot Pyrochitrophorum equitiabus ccc tormentuque castrensibus vi.

Guardi stallum Duci Gonsagete, qui principatum ibi obtinebat, data side,

nihil se oppidanis nociturum, occupata , eoque Occupato, d communito,

Brixelloque item, de Rubiera castellis in potestatem redactis, nulla in terposita mora, Regium Lepidi pro ficiscitur, ejusque civitatis imperium Duci Mutinensium restituit. Quo facto, praesidia, custodiasque ad ripas 4 abel-

132쪽

io DE BELLO ITALICO, Gabelli fluminis disponere, ad ipsasque Mutina portas provolare coepit. At Pallavicilius, qui Reginae Ungariae jussu Mantuae praeerat, summae homo is imperio severitatis, ac diligentiae , cognitis his rebus , copias statim suas contrahit, atque auget.

Subsidia Mirandulam, subsidia item

in Mutinensem arcem submittit. Frumentum omne pabulumque ab dextera Padi parte quoquoversus an tuam ad se ferri jubet. Gravis simas iis, qui non paruerint, poenas constituit, hoc consilio , ut si forte orbonii arces oppugnare illas instituissent, quae Opini per crebuerat , pis estent arces para tiores , nostri autem inopia rerum necessariarum, durissimoque anni ten,pore discedere ab oppugnatione cogerentur, Erant

133쪽

Lis EL SECUNDUS. Io Erant interea Mediolani plena laetitia, .gratulatione omnia eorum,

qui Philippi, novorumque hospitum

adventu gaudere, & eorum, qui extantis rebus gestis finem respicere periculorum videbantur. Erat anni tempus a bellicis laboribus remotissimum: Urbs fertilis, de copiosa, ipsi Mediolanenses benigni homines, Wpe hospitales, ut his omnibus rebus invitati orbonii, quasi in perpetuum vicissent , neque ulli iam subessent hostes, facile curam omnem, dili

gentiam remitterent.

At non languebat Sardiniae Rex, neque, tantis acceptis incommodis, deserebat feci, delectus habebat, renovabat bellum atque interdum dejectum se imperii parte maxima, d fructuosissima cum videret sine exercitu, sine commeatu, sine sectorum auxiliis, quOS

134쪽

11 DE BELLO ITALICO, quos propria bella , propriaeque calamitates premerent, illud cogitabat, si post et consilio vincere, quos superare armis non poterat. Proinde Gallos potiuimum respiciebat, qui Italiam ad se minus pertinere arbitrabantur, sperans, illos aut tollerabili aliqua comditione sibi adjungere, aut ab Hispanis, qui dissimillimo sunt ingenio,

aVertere, aut certe tractandis condutionibus serere inter concordes causam suspicionum , atque inimicitiarum. Et iisdem forte diebus peropportune ceciderat, ut inter Regem

Borrusisae, Reginam Ungariae pax conciliaretur . Itaque unum illud esse tempus existimans de pace agendi, dum victi sperare Austriaci, sublato in Germania bello teterrimo , de fectione Regis potentis limi , timere Borbonii victores inciperent, dat ejusmodi

135쪽

L1BER SECUNDUS. IIImodi ad Regem Galliae literas Selequidem defendendi imperii sui causa,

non dendi alterius ad arma descendisse factum esse nimia Hispanorum cupiditate, atque obsequentia Gallorum, ut bello Italia omnis ardeat gravi, calamitoso quo bello in telligere se, quantam jam ipse rerum suarum acturam fecerit , de videre etiam, quantum sit cit discrimen

aditurus omnium reliquarum nihilo minus tamen , nisi Galliae Rege auctore, atque agente quamprimum ab armis discedatur, eo se esse animo, atque adeo obfirmato, ut ad extremum usque spiritum prius depugnet, quam patiatur dominari in Italia hi lippum regnante enim Neapoli, atque in locupletis imis provinciis Carolo, si Frater ejus Philippus Galliam Cisalpinam teneat, quam sibi, quam

Libe

136쪽

112. DE BELLO ITALICO Liberis suis spem reliquam futuram, aut regnandi , aut Omnino quiescendi Cum haec ita sint, tamen, ut exploratum sit omnibus, de quietem

se ab initio spectasse, o nihil bello,

quam securitatem quaerere, pacem, quae conditionibus sit non iniquis constituta , sese non repudiaturum neque recusaturum, quominus Philippus in Italia sedem, regnumque Ol locet, 1 Od ex aequo, bonoque ita opes quoque suae augeantur, ut non semper si1bi sit a potentiore fi nitimo timendum. Acceptas ex Galliae literas cum Argeiasoni communica , qui cum a bello , ut dixi mus, Italico valde abhorreret, magnopere auctor fuit Regi ut oblatam conciliandae pacis occasionem arriperet, neve quid Hispani cuperent,

sed quies sua postularenta tempora,

137쪽

L1BER SECUNDUM II 3 cogitaret illos qui Italiam omnem concupierint , nunquam fore equa

parte contentos, nunquam quieturos: ipsum , exhaust aerari , atque at

tritis viribus provinciarum , debere aliquando sibi suisque consulere; ne que tantum gloriae, atque utilitatis qua itum, paucis expugnatis in Bel gio arcibus , nonnullis in Italia castellis receptis, quantum esse factis in Occitania conjurationibus religionis calumnia, Britannicoque in nova Gallia promontorio amista, periculi, ac detrimenti importatum. Afflictos hostes non perditos exurgere jam , factaque cum Rege Borussae pace, properare in Italiam infestis signis Germanicas legiones , quarum Vim atque robur addubitandum qui dem esse, num Hispani scenis , tu

disque Mediolani marcentes Iustinere queant

138쪽

O DE BELLO ITALICO, queant. Quibus rebus cum Regem commoveri Argensinius videret, liberius jam suadere, atque in extrema oratione sua monere illum coepit,

tantam rem non esse cuiquam committendam , ne iis quidem , quibus cum maximis de rebus communicare consueverit jactatam enim multorum

sermonibus, atque consiliis efferri Dcilius , quam explicari posse. Dat uni Argensenio negotium Rex ; a que ille statim Camponum, qui Re gis erat apud Genevensem Civitatem legatus , dissimulata itineris causa, propius Augustam Taurinorum in villam quandam accedere jubet, eb idemque Sardiniae ex hominem

suis certum mittit. Cum Gallus pacem expeteret , bellum Sardiniensis formidare , facile inter utrumque conditiones convenere, quarum con ditiO-

139쪽

LIBER SECUNDUM. O

ditionum hanc sui e summam satis constat Haberet Philippus Hispani

Regis F. Dertonam, Parmam, Placentiam, Cremonam i ejus e imperii fines essent amnes Iria, Abdua, Ollius, usque quo amnes hi in P, dum iniquunt, atque ad confluentem usque Abduae Padus ipse Sardiniae Regi Mediolanensis provincia reliqua, ipsaque urbs adjungeretur Mediol num nullum illi in inarium us,

nulla unquam esset auctoritas: ne liensis tractus omnis, itemque Serra Vallis arx, ager , Oppidum Genuem

sum essent daret ex Galliae, Dret Rex Sardiniae fidem , impetraturos sese a Caesare Genuensibus summi earum regionum imperii jus, quas regiones in vallibus Iriae, Macraeque fluminum , ex Caesariano quodam jure de beneficio Dynastae posside

140쪽

11 DE BELLO ITALICO, rent: Dux Mutinensium restitueretur in integrum, eique praeterea pars daretur agri Mantuani, Ma Mutinensi provinci: finitima est, de pertinet ad Padum item ad eum, morte Ducis Gonsagae , Guardi stallensium regio

perveniret invitarentur Veneti in secietatem oblata Mantua ue 1 sorte grandi, atque opportuno praemio X- citari possent Hetruria a Francisco Lotharingio, qui accepta nuper Imperatoria in Germania dignitate tenebatur, ad Carolum fratrem trans ferretur. His constitutis rebus, se

dus fieret inter Italiae Principes sanctum , aeternum , quo ex foedere,

communibus consiliis armis, Mediolanensis arx, Orumque utuntorum, Mantua denique expugnaretur , cuae cujusque Principis pars ex Ce ere futura esset, eL statim assigna-

Ietur: