Castruccii Bonamici Commentariorum de bello Italico

141쪽

Lissi SECUNDUM III retur: Omnis ita demum ex Italia Transalpinorum dominatus in perpe tuum tolleretur . Erant conditiones Hispanis pro re nata non incommodee, atque Italiae potis imum perutiles, cui tandem suos agnoscere Principes, atque ab infinito exterarum nationum metu respirare aliquando contingebat, magnumque merit sapientis conssilusui fructum Sardiniae ex tulisset: sed Hispanorum, si Vera tacere Olumus, cupiditas tanto Obstitit bono, fatumque nescio quod Italis, atque Hispanis ipsis infensum, vertit ad ex

tremum omnia . Nam cum Sardi

nite Regis mandata in Hispaniam perferenda curanet ex Galliae, eaque sibi literis sua manu scriptis non aliena ab equitati videri ostendisset, re mere Hispaniae Rex, atque indignari coepit iis conditionibus commodius

142쪽

118 DE BELLO ITALICO,

multi, Sardiniae Regi, qui orboniis partibus adversissimus sit, quam lailippo consuli orboniorum Regum

Filio, Fratri, Genero. Itaque summa adhibita celeritate Oscensium Ducem excurrere in Galliam jubet, qui em ab intempestiva pace deterreat; in qua si eum perstare videat , tum Hispanos non libenti quidem animo ad otitum, concordiam, sed descensuros anaen, suamque victoriam Gallorum amicitiae condonaturos dicat, sed ita, ut provinciis Philippo ex foedere attribuendis audis o pejae , atque etiam insuper Alexam driae, Montisque ferrat oppida, agruque accedant. Quae Hispanorum sponsi cum magnam pacis desperationem afferrent, veritus est Sardiniae Rex, ne diutius agitata res Austriacis clandem suboleret . ipseque , pro

143쪽

LIBER SECUNDUS II septerea ab iis relinqueretur, quos relinquere moliebatur. Itaque, dimissa statim pace , cum intelligeret, non

defore sibi Germanorum auxilia, qui in Italiam descendere cum legionibus, jamque appropinquare dic bantur, suspicatus rore id, quod a cidit, ut ab Argensenio certior per literas factus de pacis conditionibus Malibojus minus diligenter de bello

cogitaret , Leutronium , xx subito contractis cohortibus, ad recipiendam Hastam Pompejam proficisti jubet. Leutronius, primo impetu, superato ex itinere anari ponte, ea celeritate progressus est , ut adventus sui ta

mam pene praecurreret . Perterritus

Montalius, qui Hastae Pompejae cum X., ut diximus , cohortibus Gallicis praeerat, nuncios ad Malibojum mittit alios, atque alios qui petant, atque

144쪽

11 DE BELLO ITALICO, atque orent, ut sibi celeriter subveniat sese hostium, qui tanto superiores numero sint, sustinere impetum non posse Malibojus ad haec unummo i respondit: Nihil esse a Subalpinis hostile metuendum; ipse de

compositione agere, atque ad otium vergere universos ; neque interim ullum Montali subsidium mittit. Quod nobis quidem nulla ratione factum a Malibojo videtur, propterea ubd,

quocumque esset animo Sardiniae Rex, defendenda fuerat arx , neque tam incertis rebus committendum, ut certum in periculum non minima exercitus pars veniret Montalius ab hostibus circumventus, qui tormenta etiam ad oppugnationem necessaria raptim advexerant , tribusque locis

jam collocaverant, simul diffsus paucitati militum suorum, ac de subsidiis

145쪽

diis nequicquam effagitatis desperam, portas aperuit abjectisque armis, se atque oppidum Leutronio dedit. a. libojus captum prius oppidum sensit,

quam subsidio posset, aut vellet accurrere, quod erat tamen, deductis Casal , Monte-calvoque praesidiis, facere conatus . At Hispanis tantus incidit terror, qudd, omnia haec cum non sine conssilio facta esse sibi persuasu sent, hostes timebant, sociis diffidebant, ut, relicta Alexandrinae a cis obsidione, quae fame jam Oacta extrema, haud procul aberat adeditione , pedem confestim referre

coeperint, eorumque receptus, priuinctis sarcinis , atque impedimentis, consimilis fugae videretur. Quo facto, tam paucis diebus sese fortuna inclinavit, ut cohortium Gallicarum

deditio ad Hastam lompejam ior

146쪽

112 DE BELL. ITA L. LIB. II. boniorum Italia felicitati finem attulisse videatur . eademque initium ius ecimentium calamitatum. Fama S.