장음표시 사용
21쪽
Latet obscuris condita virlini Clara tenebris,iustus, tulit Crimen iniqui. Nilperiuria nil nocet ipsis
Sed cum libuit υiribin vii Aectos innumeri metuunt populi, Summos gaudent subdere reges. O iam miserast respice terras, siqui uu rerumfoedera nectis. . Operis tanti pars non vilis Homnes,quatimur fortunae salo. Rapidos rector comprime fluctus, Et quo caelum regis immensum Firma stabilHs foedere terras.
HAEc ubi continuato dolore delatraui. illa vultu placido, nihilque meis questibus mota: Cum te, inquit, maestum, lacrymantemque vidissem, illico miserum, exsulemque cc noui. Sed quam id longinquum esset exultu, nisi tua prodidisset oratio, nesciebam. Sed tu quam procul a patrias non
22쪽
non quidem pulsus es, sed aberrasti. At si l
ici pulsum existimari mauis . te potius ipse pepulisti. Nam a quidem de te numquam cuiquam fas fuisset: Si enim cuius ortu dus sis patriae reminiscaris , non uti Athe- niensium quondam, multitudinis imperio regitur: εἶ, βασιλευς ἐσιν , εις qui frequentia ciuium, non depulsione laetatur: cuius agi frenis, atque obtemperare iustitiae summa libertas est. An ignoras, illam tuae ciuitatis antiquissimam legem, qua sancitum est, ei ius exsulare non esse,. quisquis in ea sede fundare maluerit 3 Nam qui vallo eius, ac munimine continetur, nullus metus est, ne exsul esse mereatur. At quisquis inhabitare eam velle deserit, pariter desinit etiam ereri. Itaq; non tam me loci huius, quam tua facies mouet. 'Nec bibliothecae potius comptos ebore, ac Virro parietes, quis tuae mentis sedem re
quiro. In qua non libros, sed id quod libris
pretium facit, librorum quondam meorum sententias collocavi. Εt' tu quidem de tuis in commune bonum meritis vera quidem,
sed pro multitudine gestorum tibi, pauca dixisti. De obiectorum tibi vel honestate, vel falsitate, cunctis nota memorasti. Dei sceleri-
23쪽
sceleribus,taudibusque delatorum--tu quidem strictimavingendum putasti,qub lea melius, uberiusq; recognoscentis omnia vulgi ore celebrentur. Increpuisti etiam , vehementer iniusti factum Senatus. De nostra etiam criminatione doluisti, lae aeque 'opinionis damna fleuisti. . Postremus ad . 'Postrem. uersos fortunam dolor incanduit, conquestusque es non aequa eritis praemia pensari. In extremo Musae ineuientis, uti quae caelum,terras quoque pax regerer, vota posuisti. Sed quoniam plurimus tibi affectuutumultus incubuit, diuersumque te dolor, ira, maeror distrahu nt, uti nunc mentis es, non dum te validiora remedia contingunt. Itaq; lenioribus paullisper utemur, Vt quae in tumore perturbationibus influetibus i duruerunt, ad acrioris vim medicaminis recipienda*, tactu blandiore mollescant.
C v M Phoebi radiis graua Caneri Adm inaestuat; ' , Tum qui larga negantibu Sulcis semina credidit, Elusus Cererissis
24쪽
. E et B E I si uernas pergat Marbores. Numquam purpureum nems Lecturus violas petas, Cum saeuu Aquilonibus Stridens ea m inhorruit.
Autumno potius sua Baechm munera contulit. Signat tempora propriis tam ossetis De 6, Nec, qua ipse coercuiti. Misi si patitur vices. Sis quodpraecipiti via, Certum deserit ordinem,
Laetos non hiaet exitu . PROSA VI.
ν RIM V M igitur paterisne me pauculis rogationibus statum tuae mentis attinger atque tentare,ut q ui modus sit tuae curationis intelligam Tu vero arbitratu, inquam, tuo quae voles, ut responsuru ringato. Tum illa, Hunccine, inquit, naudum
. Temerariis agi, fortuitisque casibus pluasi
25쪽
F R I M V g. αγ ssum eredis ei inesse regimen rationis tui, inquam nullo existimauerim m
, ut sortuita temeritate tam certa mo- intur . Verum operi suo conditoremesidere Deum scio, nec umquam fuerits, qui me ab hac sesatentiae veritate delat. Ita est,inquit. Na id etia paullis antεinisti , hominesque tantum diuinae e
tes curae esse deplorasti. Nam de ceteris, in ratione regerentur, nihil mouebare. pae autem vehementer admiror, cur, inn salubri sententia locatus, aegrotes. Ve-n altilis perscrutemur; nescio,quid abes. oniecto. Sed dic mihi, quoniam a Deo indum regi non ambigis , quibus eriam bernaculisregatur aduenis Vix,inqua, rationis tuae sententiam nosco, ne diim inquisita respondere queam. Num me, luit,fefellis abesse aliquid ,per quod, velfi iante valli robore, in animu tuum per-rbationum morbus irrepserit 3 Sedidie hi, meministi-ne , quis sit rerum finis
oue totius naturae tendat intentio e Au eram, inquam, sed memoriam maerorbetauit. At qui scis, unde cuncta pro serint Noui,inquam, Deum que esse re
andi . Et qui fieri potest, ut principio
26쪽
cognito,quis sit reru finis, ignores Veiam hi perturbationum mores, & ea valetia est, ut mouere quidem loco hominem possint: conuellere autem,sibique totum exstirpare non possint. sed hoc quoque respondeas elim, homine ne te esse meministi λ Quidni, inquam, meminerim Θ Quid igitur homo sit, poterisne proferre ξ Hoccine in- .
terrogas , an esse me sciam rationale animal, atq; mortale Scio, & id me esse confiteor. Et illa: Nihilne te aliud esse nouisti3Nihil. Iam scio, morbi tui,inquit,aliani vel maximam caussam, quid ipse sis, nosse desisti .Quare plenissime vel aegritudinis tuae Tationem, vel aditum reconciliandae sespitatis inueni. Nam quoniam tui obliuione confunderis, & exsul em expoliatu propriis bonis esse doluisti. Quonia vero,quis
sit rerum finis, ignoras, nequam homines, atque nefariqs, potent&s, felicesque arbitraris. inmisiam Veso, quibus gubernacusis mundus regatur, oblitus es, has fortuna- rum vices existimas sine apctore fluitare.
. Magnae nori ad morbum modo, Verum ad γ4nteritum quoque caussae. Sed sespitatis auctori grates, quὁd te non dum totum nain. . . tura destituit. Habemus maximu tuae Q- - mitem
27쪽
r 'R I M V S. 2stem salutis, veram de mundi' gubernane sententiam. , quod eam non casi te- ritati, sed diuinae rationi subditam cre- . Nihil igitur pertimescas. Iam tibi inc: minima scintillula vitalis calor illuxe- . S ed q uoniam firmioribus remediis non m tempus est uti, & eam mentiti constat: natura, ut quoties abiecerint veras, faI- opinionibus in duantur, ex quibus orta turbationu caligo verum Illum consul intuitum ; hane paullasiper lenibus, me-cribusq; semeritis trenuaretentabo, ut rotis fallacium afluetionum tenebriumdorem verae lucis possis agnoscere
iera lumen. vagatur Iare voluens . Montibus aliis
bidM Auster De in amnis,ceataesum, Saepe res it
ea dudum. Rupe soluti ' Misserenis Olaicesari. , . ' ,
28쪽
Cernere verMm, Tramite recto carpere calum:
Spemsfugato, Nec dolor adsit. Nubila menss. Vincta frenis,
VERI NI BOETHII, DE CONsoLATIONE
philosophiae, . LIBER SECUNDUS.
O s T H AE c paullisper Ob-m 'ricuit, atque ubi attentionem meam modesta taciturnitatet collegit,sic exorsa est. Si penitus aegritudinis tuae caussas, habitumque cognoui, fortunae prioris tinfectu, desiderioque tabescis 3 ea tantum a- nimi tui statum,sicuti tu tibi fingis, mutata peruertit. Intelligo multisormvis illius prodigij fucos ,steo usque cum iis, quOS Cludere nititur, & bladii Elnam familiaritatem exercet,dum i utolerabili dolore confv n dat,
29쪽
s E e v N n V s. 31as insperata reliquerit. cuius si naturam , 'tres,ac meritu remini stare, nec habuisse: n ea pulcrum aliquid, nec amisisse co-osces. Sed,ut arbitror, haud multum tibi,
'cin memoriam reuocare laborauerim.
ebas enim praesente quoque,blandienaque virilibus incessere verbis, eam hue nostro adyto prolatis insectabare sentiis. Verum omnis subita mutatio reru, Ma sine quodam quasi fluctu contigit anorum. Sic factum est, ut tu quoque illisper a tua traquillitate di cesseris. Sed apus est, haurire te aliquid ac degustare ille,atque iucungum, quod ad n teriora asinissum validioribus haustibus via fe-it. Adsit igitur rhetoricae suadela dulinis,quae tuc tantu recto calle proc dit,
n nostra instituta non deserit λ cumque: Musica Laris nostri vernula nuc leuio- nunc grauiores modos succinat. id igitur o homo, quod te in maestitiam, umque deiecit nouum credo aliquid, si ratumque vidisti. Tu,si fortunam pu-
erga te esse mutatam, erras. Hi semper; ' mores; haec natura est. Seruauit cir- 'morrae propriam potius in ipsa sui mutabi μ' st εἰe constantiam. Talis erat, cum blanis 'dieba ur,
30쪽
diebatur, cum tibi fallae illecebris felici
tis alluderet. Deprehenuisti caeci Numin, ambiguos vultus. Q e sese adhuc velati Q. liis, tota tibi prorsus innotuit. Si prob Nutere moribus ne quer/ris. Si perfidia per i horrescis, sperne, atq xie abiice perniciqs alludentem. Nam quae nunc maeroris iii , caussa tanti est, haec eadem tranquillitat , esse debuisset. Reliquit enim te, quam n
relicturam nemo umquam poterit esse seΚcurus. An vero,tu pretiosam aestimas abituram felicitate ξ & cara tibi est fortuna praesens, nec manendi fida, & cdni discede titiallatura maerorem λ. odsi nec arbitri
retineri potest, & calamito is fugiens laciti. quid est aliud fugax , quam turae quoddacalamitatis indicium λ Neque enim quod
ante oculos situm est , suffecerit intueri. Rerum exitus prudentia metitur: eadem qi in alterutro mutabilitas , nec formidandas fortunae minas, nec exoptandas facit esis blanditias. Postremo aequo animo toleres oportet,qqidquid intra fortunae area geritur,ctim semel iugo eius colla submiseris.
Quod si manendi, abeundique scribere legem velis ei quam in dominam sponte elegisti, nonne.iniurius fueris,& impatie-