장음표시 사용
31쪽
s V . N D v s. 3 3ua sortem exacerbabis, quam permuta- on possis Si ventis vela committeres, i quo volutas peteret, sed quo flatus im-ic ret, promnueretis. Si aruis semina cre-zufeiaces inter se annos. sterii ει q; pen- S. Fortunae te regendum dedi lii,domimoribus oportet obtemperes. Tu vero rentis rotae impetum retinere conarii', mnium mortalium stolidissime, si ma-: incipit, . fors esse is desistit. 'pri
A E C cum superba verterit vires dextra, suantis more fertur Euripi, um tremendos saeua proterit reges, vilem victisubleuatfallax vultum, ista miseros audit haud curat fetus, y ggemitus ura quos fecit ridet. γα ludit, sie 'as probat vires num di suis monstrat ostentum,siquis ur unastratus, ac felix hora.
E LLE M autem pauca tecum fortu-
32쪽
postulet, animaduertere. Quid tuo homo ream me quotidianis agis querelis 3 Quam ti bi Dei m us iniit riam e t u a tibi detraximus bonaZ Q nouis iudice de opum . di- 'gnitatumque mecum possessione contede Et si cuius riuam mortalium proprium quid
horum esse monstraueris , ego iam tua fuisse,quae repetis,sponte concedam. Cum te matris ex utero natura produxit, nudum
rebus omnibus, inopemque suscepi, meis opibus Qui, & quod te nunc impatientem. nostri facit,fauore prona indulgentius educaui, & omnium, quae mei sunt imis, affluentia,& siplendore circvdedi. Nun mihi retrahere manum libet; habe gratiam,velintvsiis alienis. No habes ius querelae,tamquama prorsus perdideris. Quid ergo ingemiscis r nulla tibi a nobis illata est violentia.
Opes honores , ceteraque talium mei sunt iuris. Dominam famulae cognoscunt; mecum veniunt,me abeunte discedunt. Audacter affirmem,si tua serent, quae amisiac5- quereris, nullo modo perdidisses. An ego sola meum ius exercere prohibeor . Licet coelo proferre lucidos dies, eosdemque tenebrosis noetibus xodere. Licet anno terrae
vultum nunctioribus,frugibusque redimi-
33쪽
nuncarimbis, frigoribusque confundere.; est mari,nuc strato aequote bladiri, nudicellis, ac fluctibus inhorrescere. Nos ad ' , istantia nostris moribus aliena inexple- .lominu cupiditas alligabit Haec nostra est, hunc continuu ludum ludimus. Ro-i volubili orbe versamus, infima sem- ,summa infimis mutare gaudemus. Ad- Iide si placet, sed ea lege, ne uti, cum lu- i mei ratio poscet, destendere i ni u riam es. An tu mores ignorabas meos Z Nebas Croesium rege Lydorum Cyrό paul-nte formidabile, mox deinde miseranan rogi flamis traditum, mi ta caelitus .ice defensium Θ Num te praeterit Paullusi regis a se capti calamitatibus pias im- isse lacrymas λ id tragoediarum cla-t aliud desset, nisi indiscreto ictu sertui felicia regnavertetemὶ ' Nonne ado
rntulus τους πίθους τον μενενα κακων
ετερον b, in Iouis limine iaceretisti 3 inaid si uberi ils de bonorum par-1msisti λ quid si a te non tota discessi λl si haec ipsa mei mutabilitas iusta tibi 'Laest speradi meliora Tamene animo
abescas, & intra comuneon inibus re- locatus, proprio iure vivere desideres. .
34쪽
S i quantas rapidis flatibus incitu.
Aut quot sustiferis edita no tibisC -ο sidera fulgent,
Tantas fundat opes,nec retrahat manum Plino copia cornu, Numanum miseras haud ideo genu.' cessat . Cesset flere querelas. I uamuis vota lιbens excipiat Dem . . , Multi produm auri, Et clariis auiaos ornet honoriius, . Nil iamparra videntur'. Sed quaesta vorans 1aeua rapacitas . . Attos pandit hiatus.
suae iam praecipitem frena Cupidinem
, .H J. igitur si pro se tecum fortuna lo- queretur, quid profecto contra hisceres no haberes. At si quid est,quo querela tua i ure
35쪽
Caris, Proferas oportet ; dabimus dicendictam. Tum ego: Speciosa ovide ista sunt, quam , obluaque rhet c, e, ac masicae telle dulcedinis , tum tantum,cum ala diu-ar , obiee hant. Sed miseris malorum alior sensius est. Itaq; cum haec auribus in δε-iare desierint, insitus animu maeror prae-rrauat. Et illa, ita est, inquit. Haec enima oci dum niorbi tui rem odia, sed adhuc co- umacis aduersius curationem doloris λ- , . Menra quaedam sunt. N am quae in prosun-lum sese penetrent,ctim tempestiuum fuerit,admouebo. Veruntamen ne te mises umexistimari velis, an humerum isodumque tuae felicitatis oblitus es' Taceo quod de solatum parente, summorum te virorum
cura sescepit, delectusq; in affinitate prin
cipum eluitatis, quod pretiosissimum propinquitatis genus est. prius carus, qua pro ximus esse coepisti. Quis non te feliciisimilcum tanto splendore locerorum, cum coniugis pudore , tum masculde quoque prolis opportunitate praedicauit Praetereo libet enim praeterire communi H sumtas in adolescentia negatas Cenibus dignitates: ad singularem selicitati; tuae e imulum venire
delectar. Si quis rerum mortalium fructus C 3 . vllum
36쪽
ullum beatitudinis pondus habet,poterline illius memoria lucis quantalibet ingruen- tium malorum mole deleri λ cum duos pariter consules liberos tuos domo prouehi sub frequentia patrum, sub plebis alacritate vidisti ; eum einiem in curia curules inside-tibus,tu regiae laudis orator, ingenu gloria,
secundiaeque meruistir clim in circo duorum medius consitaris incumfusiae multi- ltudinis exsipe stationem , triumphali largi tione satiasti. Dedisti, ut opinor:verba serruta nae,dum te illa demulcet, du te, ut suas de-'licias, fouet. Munus,quod nulli umquam priuato commodauerat , abstulisti. Vis ne igitur cum fortuna calculum ponereῖ Nunc te primitin liuenti oculo . praestrinxit. Si
. mi. numerum, modumque laetorum, tristium- lue consideres, adhuc te felicem negare non l' p. iij.V. posses. mod si iccirco te fortunatum es non existimas ψ quoniam quae tunc laeta l, , Videbantur, abierunr, non est quod te miserum putes 2 quoniam , quae nunc maesta creduntur,praetereunt. Ad tu in hanc vitae , scenam nunc primurn subitus, hospesque venisti ullamne humanis rebus inesse con- . stantiam reris, cum ipsum saepe hominem
velox hora dissoluat Nam etsi rara est fora tuitas
37쪽
S E C V 'N D v s . stultis rebus manendi fides, v lt : mus tamen vitae dies mors quaedam Ibrtunae est etiama neutis. id igitur refcrreptitast Tune illam moriendo deseras, illa an te fugicndoῖ
C v M polo Phoebiu roseis quadrigis Lucem 'argere coeperit, Passet albent tis hebetata vultus Flamiuestella prementibuε. Cum nemus tu Zephdiri tepentis Vernis irrubuit rosis, Spiret insanum nebulosvi Auster, Iamspinu abeat decin. Saepe tranquillo radiat sereno - Immotis mare luctibus. Saepe feruenteis Aquilo procellas
. Raras constat sua forma mundo,
Crede fortunis hominum caducis, Bonis crede fugacibuου. - . conflat, aeterna positum liges.' Vt constet genitum nihil.
38쪽
4o LIBERΤ v M ego,vera. inquam nemoras 5 virtutu omnium nutrix, nec infitiatii posi sum prosperitatis meae velocissimum clar- sum. Sed hoc est, quod recolentem me Vehementius coq) it. Nam in omni aduersitate fortunae in relui ibimum genus est in xlviiij, suisse felicem. Sed quod tu inquit, salsae opinionis supplicium tuis, id rebus
iure imputare noti possis. Nam si te hoe inane nomen fortuitae felici ratis mouet, quam plurimis, maximisque abundes, m cum reputes licet. Igitur si quod in omni fortunae censiri pretiosissimum possidebas, id tibi diuinitiis illaesum adhuc, inuiolatumque seruatur poterisne meliora quaeq s retinens de insertunio iure causi ri 3 Atqui
viget incolumis, illud pretiosi stimum generis humani decu , Symmachus secer, &quod vitae pretio non segnis em eres, Vir. totus ex sapientia,virlimbusq; factus smarum securus,inis ingemiscit inii riis. Vivit uxor
ingenio ni odesta , pudicitiae pudore praecellens,& vi omntis eius dotes breuiter inoeludam,patri similis Vivit. inquam, tibiq; tantum vitae huius exosa spiritum ieruat. o uno felicitatem minui tuam, vel ipsa ncesserim, tui desiderio lacrymis, ae do- lare
39쪽
re tabescit. Quid dicam liberos confiseres quorum iam , ut in id aetatis pueris, et Paterni, vel auiti specimen elucet inge- ij ὶ Cum igitur praecipua sit mortalibusitae cura retinendae, 6 te, si tua bona corioicas felicem , cui suppetiit etiam nune. suae vita nemo dubitat esse cariora. reicea iam lacrymas. Nondum est ad unummis ει .exosa fortuna nec tIbi nimium v .ida tempestas incubuit, quoniam tenaces haeret ancorae, quae nec praesentis solame, nec futuri spem temporis abesse patiantur. Et haereant, i uam, precox tillis namque
manentibus utcumque se reS habeanr, ena- , tabimus. Sed, quantum decus ornamentis
nostris decesserit. vides. Et illa, promou mus , inquit, aliquantulum , si te nondum totius tuae soriis piget. Sed delicias tuas se re non possum, oui abesse aliquid tuae beatitudini tam i uctuosis,atq ue anxius ' conqueraris. Quis est enim tam eompositae felicitatis, ut non aliqua ex parte cum starus sui qualitate rixetur Anxia enim res est humanorum conditio bonorum ,& quae vel numquam tota proueniat,vel nuni qua perpetno subsistat. Huie eensus exuberat, sed est pudori degener sanguis. Hunc nobilitas
40쪽
notum Deit, sed angustia rei familiatis inclusus,esse mallet ignotus. Ille utroque circumfluus vitam caelibe desset. . Ille nuptiis felix, orbus liberis, alieno censium nutrit
heredi. A lius prole laetatus, ῆlij ;silia S u e delictis maestus illacrymat. Iccirco nemo facile cum fortunae suae conditione concordat. Inest enim singulis , quod inexpertus ignoret,expertus exhorreat. Adde quoi felicissimi cuiusque delicatissimus sensius est, nisi ad nutum cuncta stuppetant , omnis aduersitatis insolens, minimis quibusque prosternitur: ade' perexigua sunt,quae for- tunatis Iimis beatitudinis summam detrahunt. Quam multos esse coniectas, qui sese caelo proximos arbitrentur, si de fortunae tuae reliquiis pars eis minima contingatὶ Hic ipse locus, quem tu exsilin m vocaS, incolentibus patria est. Adeo nihil est mise- rum, nisi eum putes: contraque beata sors Omnis est aequanimitate tolerantis. Quis est ille tam felix,qui ctim dederit impatientiae manus , statum suum mutare no optetὶ Quam multis amaritudinibus humanae s licitatis dulcedo respersa est : quae si etiam fruentiiucunda esse videatur ., tamen , quominus, cum velit,abeat,retineri non possit.