Moriæ encomivm. By Des. Erasmus. Annotated by G. Listrius

521쪽

aeno Mo R. Pisτ. sis labore demum ab Latinis possi n-iM; quod hactenus a nemine, ut ego certe suspicoro qui Gr cenescierit,

tellectum est. Nam quum ipse amolia idem Aristotelis opus audirem Graece eodem mihi praelegente atque: et pretante Linacro libuit interdum exbra gratia vulgata etiam trans

mentem illic subiit eiusdem Philolo

ra , sistis suis dictum. nam Ii I, e,ite ita ut tum edita non sint,

ita haec quoque sic versa videbantur,

ut nullo acto veta viderentur usaue adeo ut, quae Graece callebam probe, 'idem se Versa non intelligere, Neq; est quid Latinis uel pretibus petat uouit auxilium quum Alberius

quoque, quem ad aemulationem Ale-ήandri MaeniMagnum vocant, atque

se, i=hi, en distotelis profitetur,

paraphrastes verius in eo opere)udicari debeat; ita, quum ejus o mcium sit,

Aristotelis sensum aliis verbis referre, affert prorsus, ut ajunt, ex diametro rasa. At jetanus nam is quoque facit commentanos describit nobis.

522쪽

s A MART. DOR P. Vnus terrae pugillus in quot pupillos aus unus in quo pugillos aeris dissol--iir &quo non ulterius ad eumdem amodum proceditur Sed dum has tam ammensurabiles mensuras meritur, ad Aristotelis interim sensum ne or quidem Infinitum, mi Dorpi, fuerit explicare, quam multa desunt ei cui Greca desunt. Neque tamen ignoro allos multos,&te inprimis ipsum, sine Graecis literis, ipsam doctrinae arcem verbus eo usque provectum, quo multi non possint, etiam Graece docti sudantes atque anhelantes ascendere. Sed hoc unu tamen ausim amrmare Si caeteris disciplinis tuis literas praeterea

Graecas adJeceris. quantum nunc alios,

etiam Graece peritos, exsuperas tantutunc te etiam ipsum superabis De Moria; quam Erasmus, qui eam olim meo patrocinio commendavit , and c rursus tuendam suscepit sibi non est necesse multa dissereres quum res, per se facilis, reddita sit partu labore facilior. Itaque, ut non dubito quin ille

s ea dicturus, immo in illa brevi epis la

523쪽

TIro. Mo R. p Isτ. I 3 stola jam nunc dixit, quae susticere apud omnes debent: ita, ego quae dicam, quantulumcumque apud alios valitura sint , apud te ut opinor invalida effenon possunt. Et primum miror, quia haec sibi tua verba velint: Ecce repente infausta Moria, tamquam Davus, iu-terturbat omnia. At quo modo nunc repentei quasi nunc primum Moria repente prodierit quae jam plus annis septem . epties interim noxis excusaformis, in clarissima luce versata, in omnium sinus recepta sit. Aut quamobrem, quaeso, infaustar quae quum felicibus auspiciis proe est erit ; nonne hoc abunde demonstrat, quod non debuisset totiens in tot exemplaria di fundi, nisi tam multos invenisset, quibus impense placuerit Z Nec hos ex fece vulgi , neque enim eas merces facile disti actas esse mirarer, quae placerent indoctis, quorum ubique turbascaturit, sed ex doctissimis. Nam eam. non nisi doctis placere, vel hoc indicio est , quod non nisi docti intelligant. Quod ipsum fortasse fuit in causa, ut hi quoque duo aut tres Theologi, quos

524쪽

s AD MART. OPP. Moria commovit, irasceremur quod ab aliis persuasi credunt, plus ab ea dicitum, quam dictum sit alioquin sors non succensuri, si ea ipsa, quae dicuntur, ipsi intelligerent. Sed tu, mi Dor-pi, putas, nullos rideri debuisse Theologos quamquam tales esse, quales Moria joco descripsit, ipse propemoduserio fateris, quum ais Asse facetia, quibus multum veri admixtum est, acre fui memoriam relinquunt. Verum est hercle, quod dicis. Non tam acriter has tulissent facetias isti Theologistae,

nisi quam erant alperae, tam etiam verae fuissent. Ergo, cum tales sint, quales ipse fateris esse; probas Non opinor vituperas ergo i Apud te certe, scio, facis faceresque palami nisi in animum induxisse tuum, nemini esse adversus; ita te comparare statuisses, ut te omnes prorsus, cujusque modisnt, docti, indocti, boni, malique, laudent i cui ut ais volupe sit , si

vel catelli cauda , velut amicitiae symbolo, blandiantur. Facis tu profecto , mi Dorpi , cautius ded nec

ille tamen deterius , qui in malos

525쪽

THO MO R. Episτ. 1 uaperte ac simpliciter quod Gerardus facit Novio magus invehitur. Quanto minus, qui, quod Erasmus facit, sumpta Moriae persona, iudent et magis,in minus liccter iocatur Cujus quum jocos salesque non feras, pa-lidoniam cani velisci in satyris Novio magi, ut scribis, nihil invenisti, quod mutari velles quum tamen illae satyrae sint mordaciores ubi sunt levissimae, qua Moria ubi mordet maxime meritoque . Nam id poesios natura poscit; quae nisi sit tacerba, non est Satyra Itaque opera precium est videre, quam satyrice in monachos ubique ac fratres invehitur ut illorum superbiam 'uxum, inscitiam, compotationes, ingluviem, libidines, hypocrisimque describit non minus eleganter, quam acerbe nec minus etiam merito: quum, licet multi illis sint opprobriis indigni,

non desint tamen , in quos unitersa competant. Quamobrem non miror, quod nihil in eis te peristi, quod velles mutari sicuti nec ego certe Sed hoc miror, cur abs te non possit impetrare Moria, ut impune jocaretur in Theo-

526쪽

logos quum illae abs te obtineant Styrae, ut tam acriter objurgent reliniosos, atque in his Theologos etiam Sed omitto Gerardi satyras. Si quis tuas, mi Dorpi, excutiat Epistolac nihilne reperiri possit, quo tu ullum hominum i genus aliquo mordaci dicto perstrin-

xeris ' An illud edentulum prorsus esse putas,quo in memorata Epistola tua ad D. Me nardum abbatem respergis antistites' qui illum laudas, alios hoc pacto deplorasῖHes me, heu miseros eos, qui non religiosos agunt caballusipati Caesar triumphos nob referunt quorsatim foret humi repere, quam ad inferor equite properare nipedites timeant serim istuc Iervem e. H c, mi Dorpi, tam mordax faceti usque adeo tibi blandita videtur, ut ideo de equis potissimum locutus videare, ne tam bonum

dictum perderes alioquin, opinor, vides , non usque adeo magnum facinus esse, abbates equitent, &bestiis, in quos creati sunt usus utantur. Audivi etiam , nec alios antistites equitare semper Millum tuum interdum ut in

illum ipsum paene ocus tuus recidata quo

527쪽

THo Mox Epas T. Oa quo eum cupis in alios avertere Sectu sua cuique blanditur ratio, tam bene suus cuique crepitus olet, ut, adm'd aliorum ocos seontem contrahimus,4 velut asperos non patim , no stros, neque magis festivos,&m C inordaces , amplectamur. Sed hae n

bis verum deplorasse te dices potius, oraesertim quum ab illa inauspicata in- one auspicaris, Neu. Ego certe,

quacumque figura proferatur, locum puto, quod ita dicitur ut nemo sine ri-

audiat. Quamquam quid refot ioco an sero mordeas Immo resertadeo. tuum nemo fere sit, qui iocoso in se Ttio arrideat: setium nemo sit quis erat. Alioqui, si deplorare licitum, Iocati vetitum putas, facile Moriae fuerit,

zii oratio ui iocose interiectionem

dolendi praeponeret , mutata figura, Theolostos eosdem quos ante derisit, iisdem verbis denuo deplorare neque enim facile discernas, utrum deploIandi mastis antidendi sint. Sed in Antistiistes fortasse quidvis licere debet, etiam mediocres; alio theologos, utut sint,

528쪽

licere debet nihil . Nam eo fere tendui, quae in hac novisi ima ad Erasinu scribis Epistola. Ais enim Miraris, tantos concivisse motiu tuam Moriam; qua plurimu placet, non Theologi modo, sed Eli copu etiam Atqui ego te demiror,

rasme, qui pluris scias episcoporum in

Dacre Judicium, quam Theologorum; siquidem episcoporum nostri sculi vita,

mores eruditionem dicam an inscitiam, noveru quorum uisunt certe nonnulli rodignifastigio, ita mira es7 pauci-ra . Heictu, Dorpi, quum Theolo ros

aegre levissimo joco patiaris asperti Episcopos apertis opprobriis a na caautoritate perfundis it in quibus non tantum eruditionem requiris,ue carpis inscitiam; sed vitam quoque ac mores contumeliose condemnas sed Theologos plurimum refert ut ais integrae apud populum autocitatis esse. Quasi nihil referat apud populum quales aestimentiar Episcopi qui quem locum teneant in Ecclesia Christi, quam longe supra Theologos tuos, no est ignorum tibi, qui pontifices liquidissime novisti in Apostolorum successisse lo

cum.

529쪽

THO MO R. EPIST. SI 'cum . Neque

alia dignis imputare Theologi S. Gucta, en vel hoc te vincit, quod nihil ima pedit, per eam multos dignos esse Theolo os . At Episcopormn perte bonorunon modo paucitas est, sed etiam Intra paucitas. Sed donemus hoc tibi, nihil esse mali, pontifices vel rideres dicteli iis, vel maledictis incesseres modo ne sacrosancto Theologorum agili ratus attingas Quid ad hoc dices, quod illos ipsos Theologos , non om Ine uidem sed descriptione tam evidente , ut non ullo nomine designata potuissent expressius, ita mordes, ut paene laceres, in prooemio quod in Pyrgopolinicen Plauti fabulam lepidisti me Oscripsisti. Vetu interim Plauti me no-Inen admonuit eorum, qu:etus partim per Epistolam tuam in poetas ex beata

Augustini verbis congeris quae res O olorem disquisitionem flagitat . quam ut a me in hac disputetur Epistola Sed hoc tamen abs te quetro . Utrum tib H-spexisse te pu fateris E

istigio q

ui ignoru

530쪽

lis verbis hoc voluisse videturAugusti

nus Christianis videlicet non esse legendum Terentium Z Quod si ab eo percilcendo non deterret, nihil adversus poetarum lectiones facit ille locus. Sin Augustinum id egisse putas, ut aio si os studio Christianos averteret rur- - , )ζpζrcontor, Ssene Terentium adhuc docendum cent eas. Quod si censes quid attinet id tam citare dili enter, cui non putas esse parendum Sin docendum neges, ab Augustino videlicet persuasus. miror protecto, quo pacto acciderit, ut tandem nunc primum tam sero persuaserit ille, quem te non dubito tamdiu ante legisse, nec interea

tamen abstinuiste a Plauto legendo, docendo, exhibendo 'gendoque pu-olice poeta nihil quam Terentius est castiore, immo nec tam casto quidem. Qisi' non militem gloriosum facetissimo prologo locupletasti. Aulularia: non prooemium modo, sed, qui comoediae defuerat, finem adjecisti pqui mihi, seu sermonis elegantia spe etetur, seu fales vere Plautini, nulla parte totius comoediae videtur inferior Cujus rei, el

isti