Joannis Grevii Orationes duae de ratione pronuntiandi, habitae Groningae tempore aestivo ...

발행: 1697년

분량: 59페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ita praeparare Dicentem ad Gestus Motusque debet, non vero ullos Motus habere. Post exor dium Gestus agere incipient. Neque ista pro gressio a quiete ad Motum repentina ac vehemens erit, sed lenta, tarda, velut omni duritie ablata mollis primum atque tenera, dein paulatim augebitur amplificabiturque , ac per totam orationem adhibebitur ad quascunque ani morum motiones. Sic in rebus parvis, tristibus, mitibus breves lenesque erunt manus, in magnis, laetis, atrocibus extensiores agitatioresque. Docebitnus aut uncto ad pollicem indice, digitisque reliquis sparsis, aut compres sis omnibus digitis, pollice ab iis pertenui dis .

crimine secreto, manu prona planaque Clausa manu , soloque salutari digito extento alia quid indicabimus. Rerum contemptum coar

guemus , si manum abjiciamus in latus. De

se si quis loquatur manus applicabitur ad pectus;

sin alloquatur alium, ad eum convertetur. Sublata inflexaque manu ad nos vocabimus aliquem reflexa eundem a nobis removebimus. Resque alias aliis de sibi convenientibus agemus modia ex usu atque instinctu naturali. De digitis accuratius praecipere operae pre- tiunt

52쪽

tium non erit quippe si quis omnes eorum argutias velit persequi irrisitone potius, quam laude dignus est. Si in iliter pectus, ventrem, aut femur per itere, vel supplodere pedes, in sc na magis conspicitur, quam pro rostris. Pedes autem etiamsi, quo nunc utimur stygest , in oculos non incurrunt , quod media

corporis pars tegitur, tamen cum totum Corpus

illis innititur, ejusque Motus inde dependet universus, de iis illud est sciendum Collocabuntur apte fixis firmatisque poplitibus, ne abs que nervis Warticulis quasi distatuti fluetuemus huc illuc, neve corruamus vel proni, vel obliqui, vel supini. sed ut grato ac decenti flexus suo iure ac libere corpus contorquere possit. Coxendicibus cruribusque rei his nimirum recta

linea corpus inhaerebit; at plantae erunt paululum in obliquam partem deflexae. Si rerum necessitas postulaverit, alteruter pes modo porrigetur aliquantulum, modo retrahetur eo, quo sese corpus velit obvertere Generatim denique observandum est, ut Motus varientur nihil enim ad oculos nostrosis Actionis jucunditatem vicissitudine d varietate .commutatione est convenientius. Qi contra fiat, taedium parient

53쪽

ΑΙ fastidium: Item ut Motus insequantur ocis flexiones , prout flagitabunt illud commotiones animorum, utpote ad quas maxima pals orationis est admovenda Neque tamen hic quaelibet verba exprimenda sunt histrionum more, Verum universa resin sententia, non demonstratione, sed significatione declaranda est laterum inflexione varia, forti ac virili prae instantissima enim ea est Actio, a qua omnis artificii opinio abesse videtur, quaeque est naturae conjunctissima. Sed de se quisque noscat, portet nec tantum in Actione communia praecepta, verum etiam constitutionem suam cum

animi tum corporis, in consilium debet ad hi

bere. Alius enim est hilarioris erectiorisque indoli: s, alius tristioris ac magis severae sic E- iis corporis vasti Lagrestis est, alius modici de ad agendum expediti. Quibus rebit sine detrimento artis omnino serviendum est, sequendumque potius, quo quilibet rapitur natura duce. Habetis meum de Pronuntiatione judicium, quemadmodum in tam exiguo temporis spatio fieri potuit. Vos nunc compest Auditores, qui

aequissimi hujus rei arbitri considetis. Quid vobis videtur Licet ars nostra ab aliquot am

54쪽

seculis miserandum in modum jacuerit in tu A squalore an tamen aspernanda est, an exiis, an levis an nullius ponderis existimanda pLicet e)us gloria in dies magis magisque obsolescat, ut fere sit conclamata, nec nisi nomen e-3us restet, Onanis tantum specin aut umbras in tamen meretur, cui obtrectent homines a se a quam ceu vilem ac nullius fructos commota inustus , sed ad deliniendos solummodo vana quadam titillatione hominum animos oculosque natam traducant maligni de imperiti su osores Sane longe alia de ecta Pronuntiatione ractione veterum fuit sententia Maxima enim' incredibilis apud illos erat admiratio numerose, ornate, sapienterque Dicentis summae laudi dabatur ei, qui habebat dem Voce eximium splendorem, de in Motu mirabilem dignitatem. Hinc tota mentes omniitudio in hanc artem incumbebant. Neque ad

eam addiscendam uno tantum utebantur homi-

bebant Phonascos , Rhetores , Oratores, O mico Tragicos,is plures alios, qui operam quamdam ac majestatem ad illam rem poterant conferre, quique non modo stingtila vocabula,

55쪽

sty unamquamque syllabamin litteram quoque examinabant, ostendebantque quomodo debebant efferri, quomodo ipsa vox intorqueri,

remuti, leniri, aut exasperari. In Actione vero Gestibus formandis eo usque processerunt, ut per mimos de pantomimos totas comoedia dc tragoe, dias solo corporis Motu agere, quidvis etiam sine ullis verbis exhibere potuerint, utque cuncti spectatores aeque illorum mentem percipe rent, ac si eos audirent loquentes quod mi rum profecto est, dc nostris hominibus haud credibile videtur. Hinc non immerito Demosthenes atque Cicero tribuerunt primas, secundas, de tertias Actioni Eant nunc nugi

vendi, clamitent hunc ornatum supervacaneum

esse , nihilque orationibus, nihil rebus ipsis commodare Actio sola per se quanta sit histri

onum leve artificium M scena docet Placeant ti

bi qui nitore ac deliciis hisce pretio repudiatis , nescio qua perversiitate ac fatuitate oblectati sordibus ac secibus suis malunt rudere, Quam loqui. Valeant isti humilis mangustae mentis homunculi, ac sibi persuadeant, se harum rerum scientia posse carere Tantum abest, ut inflammaturi ac permoturi sint Audientium a-

56쪽

4 IOANNIS REVI I

nimos, somnum vix ista concione tenebunt a qui id non modo non poterunt partes suas, sed ne nomen quidem Oratoris tueri. Actio enim in eloquendo una dominatur. Haec ornamentum est, haec lumen, haec anima, haec vita orationis. Hac instructi ac perpoliti modici tenuesque Oratores mediocritatem in dicendo occultare possunt, ac summos saepe praestantissimosque superare.

57쪽

Altera His

CORPORIS MOTU,

Habitas Gramniae Praesente reprientis . Spe Tati iaOmnis Ordinis Corona Applaudentibus istilis,

Praestantissimo Doctissimoque Viro

MUiserum, Charitumque docte revi, os laetum, Latii decus leporis Pulchris auspiciis descruditis, Suada melliflua potente suada, Et manu docili probate nuper, Festo sidere cum venusta pubes, Pubes aemula praedicanda pubes, Illa spes Patriae venusta nostrae, Tuo

58쪽

Tuo primitias ab ore pendens, Excepit vigil obstupensque legit, Et quo consilio, quibusque habenis, Et quibus schola moribus regenda est Et primis polienda vita ab annis.

Illa nedhareas amaenitatCS, Prima illecebras tui laboris,

Orator sequitur gravis, disertus, Pulcher corpore, corporisque filos Quem finxisse mihi videntur omnes Gratiae, Veneres Cupidinesque Et vox alta placet, placetque tarda, Vox distincta suis diserta membris, VOX aequata stylo severiori, Vocaequata stylo venustiori, Et cultis numeris, expeditis. Et status placet integer decensque, Gestusque appositi, manusque doctae Et frons, & facies, pedesque rectum

Servant ossicii sui tenorem. Vo quae Romuleis placere rostris,

Quae fictae poterat placere scenae; O quantum placuit venusta nuper Lectis Patribus, hospitumque Uantun Attentis studiis dese olitis l

Discat spes Patriae venusta nostrae, Atque haec ora sequi manusque discat Pube aemula, praedicanda pubes

Seu subsellia cogitet, tenerCSeu forium meditetur, aut cathedram,

Seu fastigia, curiamque spiret, Alto sanguine nata, nata claro

Eloque uiae ct Historiariis Professer.

SEARCH

MENU NAVIGATION