장음표시 사용
291쪽
et trum recuri Des ad curiasseculares incau 'sis mixti ὀri hoc cano
ne ex ovimunicentur. II R O intelligetia huius diffieultatis praemittendu est cuGl. II.q. I. in . Su. causas alias esseEcclesiasti icas,alias saeculares. Eccleis istasticaru causaru triplex est genus,quaeda enim caula runt spirituales, quaedacriminales,ali ciuiles. Spirituales cauta sunt, inquibus de spiritualibus agitur,
ut notat Gl.cit.& Arch. I. q. I.in prin .ut qualo agitur de sacrametis, de iure decimarum,& similibus. Criminales Abi agitur de crimine 'Ecclesiasticp; crime autem
Ecclesiasticu illud dicitur, quod sola lege naturali,aus sol1Potificia solet esse veti
leges ciuiles, ut crime ror-n cationis. De hoc autem crimine Ecclesiasticus iudicat etiam laicu,ut tradui idem Gemin. in c. Epifieo s deo M. Ord. in 6 Ioa And. in . c. 2. de adulter. Min Rubric de Sortilegio, M
Pro quo' facit textus in C. Contra idoloru. vers Perpetua stinclusiones. 26. q. s. Cauis Ecclesiasticae ciuiles sunt, ubi agitur de rebus tempo
ratibus. C. Frater.I 6. q. I Cau
sae faeculares sunt illae , ubi agitui de meresst cularibus,quq in Criminales,&ciuiles dispartiuntur. Criminales dicia tur, ubi agitur de crimine saeculari, vide crimine laesar maiestatis,aut ubi a turde effusione sanguinis, ut de morte, & abscisionen, bri.&c. Civiles dicu eor,Vbi agitur de patrimonialibus. . Causae saeculares aliqua-
do, propter aliqua qualital tem,de foto Ecclesiastico ditim rapios. Ta oppres.
292쪽
oppressonis, violentiae, &similia, e. Cumsugenerase, C. Clericis. c. Licet ex Afcepto C. Ex tenore Ae sor.co-pet. &tuc huiusmocli cauiae mixtae, seu mixti fori di cuturi& si a laicis comittatur, uterq; iudex iacularis scilicet, le Ecclesiasticus Cognoscerepotest;vt notat
Grafflib. . decisc. I 8 .nu. 126. Inter has etiam causas numeratur Usura. Dec. 5- sit. Iro. n. 3. sacrilegiu, sortilegiu. Abb. in c. DIesiexi
binatus , crime sodomiae, ut colligitur ex textu in C. Clericiae excessi Praelat. Et late de his Iul. CIar. in sua Praxi crimin. g. fan. q. 37.&Doctores in c. st genera te de r. compet. Dicuturetiam hae causis mixti fori, quia crimina, de quibus in illis agitur,lege naturali, de ciuili, Potificia, Be saecularismul vetatur. Abb. indict. p. Cum fir generiari num. 3.& Nauar.ubi supra num. 4o. Fit etiam causa mixta quando simul uterque Ec .clesiasticus tu . ocularis i
cognoscit Auiseu, δε ματ DIS P. LXXXV.
notatur in cap. Cum contias sit. de offDeleg.& in cap. Perhoe. de haeret. in s. ubi
Inquis tor, de Episcopus conueniunt in processu coetum haereti c. Alsis etiam odis coniunguntur causae, qui tamen ad nostram propositum non faciunt. Praemittendu etiam est praeuentionem esse urisia citionis apropiatione Vobis aliqua cause, qua inci liter, insiosedum, sin a Iupturi scom sebar. Ita Socin . in cap. Proposuistiae for.comis pet. Martha de . iurisd.
2. part.c. 2. nu. a. qui etiamnu. 4. notat quod iudices aliquando praeueniuntur, ne alius se intromittat;
est, utrum in causis mixti fori impedire iurisdictione Ecclesiasticorum, & re crere ad Curias saeculares , procurando inhibitiones, sussicies sit, ut censura huius canonis incurratur. l. parte negativa haecratio
293쪽
huius canonis, cum rigorem contineat, restringenda eth, verba illius secudum proprietatem interpretanda salit; sed haec Ce sura fertur contra impedietes O rdin ari O s ,ne sua tu ri s dictione Ecclesiastica via. rur; ergo deiurisdictioneEcclesiastica,ut a laica, ta distinguitur, interpreiada est, ut detur restrictio.
Praxi,secudii quam multi a iudiee Ecclesiastico praeueri, & incareerati ad secula
lantes ab eo iudicati, &iurisdictioni illius submitti. Pro resolutione sit prima Conclusio: Praevenire iudicem Ecclesiasticu in cauia mixti fori non suffieit , ut
huius eanonis censura incurratur. Hac tenet Vol.
hic. S. 2. vers. Vel olocaus. Probatur.Praeuetio secun dumius eomune licita est: ut tradit Grax b. . deeis. C. I 8. N.ILI.& colligitur exl.Sipluribus. Geleg. r. AM
tur. Et co firmatur, quolnia praeuenire iudicem Ecclesiasticu in tali causa,no est impedire iniuste iurisilietionis Ecesesiasticae exercitiu,qua ratione prohibitio huius canonis intelligeda est. Na uterq; iudex plene, Si divisim in tali caula pro Cedit. Cum igitur causa se
alteri iudiei illam definiendam accipere, M inicui mparticulari, uni, vel alteri se submittere.
Secunda coclusio: Qui iudicem Ecclesiasticu, qui
causa mixti fori prquenit, impedit,iae circa illa procedat, vel sentetia ab eo intali causa lata eludit,recurredo ad euria secularc,procura doque prohibitiones vel madata pinnalia contraillum, huius cestret reus efficitur. Probaturi alii hoc faciunt. impedivi neiudices Ecclesiastici sua Eeclesiastica iurisdictione utatur,ac cotra illos tali iurisdictione utenistes,prohibitiones,& mada
ea poenalia procurat; quod expresseboc canone probi
294쪽
quonia iudex Ecclesiasti Cus, postqua iudicem laicupraeuenit, utitur iurisdictione sua Ecclesiastica, atque adeo illum impedientes faciunt ne iurisdictione sua
cedit,quod cum iudex, prς sertim non subordinatus , in causa mixti fori altu iudi cem praeuenit, non potest ille in tali causa se intromittere: ut notat Marth. ubi supra num. 6 o. ergo tam
iudex impediens , quam partes ad laicam potestate
c Tertia coclusio: Si cauta Gelo a iudicem Ecclesiasti cum , Sc saecularem simul
pertineat, ita ut uterque simul sententiam proferre
debeat,qui Ecclesiasticumpr dictis modis impediret,
hanc cesuram incurreret. Probatur ex eo, quia Vere
clesiasticae iustum concursum, quanuis iudex Ecclesiasticus non sit in tali Cau . si totalis iudex, nisi in de
fectu saecularis iudicis. Ide DI SP. LXXXV.
dicendum existimo de eo, qui in tali casu sententiana ab utroque iudice latam eluderet. facit enim iniuria Ecclesiastico in tali causa iuste procedenti. Ad rationem in contra- I rium neganda est consequetia; neque enim interpretando censuram quod in causa mixti fori intelligatur, illam extendimus, sed secundum verborum proprietatem explicamus; cum iurisdictio non ex eo dicatur mixta, quasi media sit inter Ecclesiasticam,& faecularem, & ab utraque
causa ob diuersas rationes ad diuersos iudices Competit. Et licet aliquando non solum causa, sed etiam iurisdictio mixta dicatur, id totum a causa ipsa prouenit. Ad conflamationurespondetur negando daritalem praxim,quae si alicubi detur, non usus, sed jabusus dicen- . da est.
295쪽
contra usurpantes Sedis iapostolicae , sequarumlinuq Ecclesiasticam personarum iurisdictiones vel etiam fructus
TENOR BULLAE. V I ve iurisdietiones, seu fructus, redditus,& prouentus ad Nos, dc Sedem Apostolicam,& quascunque Ecclesiasticas personas ratione Ecclesiarum, Monasteriorum, aliorum beneficiorumEcclesiasticorum pertinentes usurpant, vel etiam quavis occasione, vel causa sine Romani Pontificis, vel aliorum ad id legitimam facultatem habentium,expressa licem
tia sinuestrant. I, lautiones circa textum .
CAnonis huius mate. patione suarum
296쪽
297 offenduntur. De hac materia habetur in Authen. Suscepti. Ne sed. vacant. in Clelia. Religiosi de decimis, C lem. Cupretes. de Hoc consiliissimo. de reb. EccleL non alien. & in Concit. Trid.
Actiones principales hoc canone prohibitet duetas signantur. Prima,vsur pare. Secuda, sequestrare Quae usurpari, & sequestrari vetantur, quatuor sunt. Primum,iurildictiones; se. cundum,fructus; tertium, redditus; quartum proue tus dummodo hςc ratione Ecclesiarum, Monastellorum, Ss aliorum benefiεiorum Ecclesiasticorum, ad summum Pontificem, ad Sedem Apostolicam,& ad quascunque personas Ecclesiasticas pertineant, Ssne Romani Pontificis , vel ad id legitimam potestatem habentium facultate, quavis occasione, vel causa fiant. Primum quod in hoc canone prohibetur est via
surpatio iurisdictionis. Iurisdictio secundum ΑΣΟ,
quem refert, & sequitur Sylust. verb. Lursum. D. I. est potestas de publico inIroducta,cum nec siitate iurisdicendi, aquisatis constituenda. In hac definitione Ioco generis ponitur Potestas. quae, teste Vict. in relect. I. de Ecclesia q. I. nu. 2. nihil est aliud quam Facul asal
cuius authoritae em, ese emis Damsuper alios habentis , araeoru regim , gubernatione. Piniculae, Depublico miroducta, innuunt potestare hac
ad publicam ' gubernationem es sc additam natura cocessaD sive a Republica, siue a Deo. Aliae parti culae, Cum necessitate iurisdi
&c. fgnifican t habetem huiusmodi potestate posse subditos obligare. Iustris dictio autem sic definita duplex est : Ecclesiastica
scilicet, &laica seu ciuilis. Ecclesiastica adfinc supernaturale,laica verbadnaruralem dirigit hominem. Prohibetur secundo Vsurpatio fructuu, reddituu& proventuum. Fructus
297쪽
C A P. XVIII. DIS P. I XXXVI. 198
. Antis expensis,quae gratissim
macquirendorum,collige dorum, o conseruandor fui, ut habetur.l. Si a domino. g. Fructus.ff. de petit. haered. B l. I. C. de fruct. & litium expen.& Gloss .in C. Grauu.
de testitui. spoliat. Reddi tus idem sui, quod fructus, iuxta l. Fandi Trebatiani. E. de us& vf fiuct. leg. & ibi Bart. Nihilominus secudii
Specul.in titui. de locat.&Conduc. g. r. vers. Illud. &Glossan c. Generali. in veIb. Redditus. de electione in 6. aliqua inter eos est distinctio. nam partus ancillae inter redditus co utatur, non tamen inter tructus I.
In pecudum. I. Partus. ff. deviar. Instit. de rer. diuis3. Inpecudum.l. Vetus. I. In p radum. g. devsu. fruct. Et ratio est; quoniam , Cum fiuctus omnes gratia hominis conditi sint,absurduest hominem inter fructus
Computari. Prouentus etiainter redditus numeran
tur, secundum Paulum de Eleas & Zabar. in Clem. viaic. de excessib . Praelat.
Vsurpare est. Aliquid contra ius, rationem, ηυῖm, vesconsuetudinem eae re. Ita ex Albertc. Alexand. Scol. indiction .Iuris verb. Vsurpare. . Prohibetur tandem praedictorum sequestratio, qu nihil aliud est quam rei, de qua agitur, vel contro uertitur, separatio, aut depositio , aut possessionis :interdictio.
Ut n inurpareri dictionem seculare
si asticos contra probiabitionem huius canonis sit.
V cetur, tedu est iurii- dictione saecularem,& quq cum alia bona temporalia dupliciter posse ad Ecclesiasticos pertinere: primo, 'secundum quod Ecclesiasitici sunt; secundo, quate nus tales persenaeabsolute. Huiusmodi sui bona a parentibus , vel ab aliis accepta , siue iure haeredi tatis
298쪽
ivatis, siue donati e , siue uocuque alio titulo. Quς
miriquatenus Ecclasiastici sunt, conueniunt , adhuc sunt in duplici differentia. Primi generis sunt, quae ad illos pertinent ratione Ecclesiarum, Monasterio ru, aut aliorum Ecclesiasticorum beneficiorum,in quibus non selum. Computa. tur iurisdictio Ecclesiasti ca,sed etiam laica, csi multotiesE chlesiastici,ratione
beneficu Ecclesiastici,temporalem iurisdictionem ha
mini sint. λd secundum genus spe stat patrimoniuad suscipiendos ordines . De quo in Concit. Trid.
' . conclusio; usurpantes ea, ' duae ad Ecclesiasticas perionas rationeEcclesiarum, Monasteriorum, ac beneficior Ecclesiasticorum spectat,sive spiritualia,sine temporalia sint,excommum attonem huius canonis incurruet. Despiritualib'ac Ecclesiasticis tes est mani t
iusta. De temporalibus, ita DIS P. LXXXVI.
27. & expresse Suares decens disp. 2I. sect. 2. nu. Sy. Et probatur; Summus Po-tifex loquitur de iurisdic.
tione,quae ratione beneficu Ecclesiastici ad Ecclesiasticas personas pertinet, nulla facta distinctione quod talis iurisdictio Ecclesiastica,vcl*cularis sit; sed aliquando dominium, de iurisdictio saecularis ratione Ecclesiastici beneficij Ecclesiasticis conueniunt; ergo qui eam usurpant iu- iris dictionem, hoc Canon
excommunicantur. Et cofirmatur, quoniam Cum
huiusmodi iurisdistio Ecclesiastico bantacta conlucta sit, inter frudi us illius
computari debet, atque adeo qui illam usurpat,eXCommunicatur , sicut qui usurpat fructus beneficit. Secunda coclusio; Qui . ea Vsurpat, quae Ecclesias licis non ex Ecclesia, Mo 'nasterio, vel Ecclesiastico beneficio,sed aliunde com.ueniunt, hac censera non innoda; . . Docent hane
299쪽
C A P. XVIII. DIS P. LXXXVI. 3o o
conclusionem Caiet. citat. loco, Nauar. in Manu cap. 27.num 7 i. g. Sexta. Grast. lib. 4. decis cap. 18.nu. I O. Tolet. in Summ.lib. I. cap.
4. Et probatur manifeste; Hoc loco solummodo v-surpantes ea, quae ratione praedictorum beneficioruad Ecclesiasticos spectant, excommunicantur, de his enim tantu loquitur Sum. Pontis. sed quae aliunde conueniunt Ecclesiasticis,
benefich; ergo, qui illa,serpant, hac censura non
plectunctur. Ex hoc sequitur non excommunicari
per hanc clausulam usurispantes Clericorum patrimonium ad cuius titulum
speetet ad illos ratione praedi'orum beneficiorum,&
ummus Pontifex non excommunicet usurpantes.
quodcumque bonum ad Ecclesiasticos pertinens, etiam propter Clericatu, sed usurpantes ea deter- 'mitate,Quorum mentione i
dicat Ugolin. hic. g. .veI Secunia . eo quod habet priuilegium bonorum Ecclesiasticorum iuxtaGlossi in cap. Episcopi de praeben. non enim loquitur Sum m. Pontifde bonis Ecclesias. ticis absolute. Contra hanc conclusio. nem sic aliquis insurget: Dominium, & iurisdictio teporalis non conueniunt. Ecclesiae ratione beneficij, sed aliunde, cum ex dona- . tione Principum ad illam
spectent,& tamen exeo in municantur ea usurpates,
Ut prima conclusio assserit: ergo usurpare quq aliunde
conueniunt,ab hac censuam non liberat. . :Re ondetur tamen . aliud esse rem comenire'
Ecclesiae aliunde, quam ex Ecclesiastico . beneficio ε aliud aliunde, quam ex eodem Ecclesiast ico beneficio Ecclesiasticis persehis conuenire. Nam quae tib re donata sunt Ecclesiae, facta donationeae cesesias brico beneficio coniun m tu &statioris Musad Ee clesia.
300쪽
3o1 CAP. XVIII. elasiasticas personas per- Itinent. Cum igitur in hoc l
centur nisi usurpantes ea, quae ratione Ecclesiae ad Ecclesiasticas personas pertinent,manifeste sequitur excommunicari usurpantes iurisdies ionem tem, Poralem,quae conuenit ratione Ecclesiae, licet ipsi libere a saecularibus dona-. east, non vero usurpantes patrimonium Clericale, siue quodcunque aliud bo num,cum nullo praedictorum titulorum ad illos pertineant,
huius canonis incurratio praedicta bona υ-
docet non sussicere praedictos fructus, redditus, & mouentus quomodolibet ivsurpare, ut censura huius
canonis incurratu r,sed necessarium csse, quod vires Ecclesiae sunt, usurpentur. Ratio illius est, quia verba formaliter intelligeda sit. Vnde, cum Summus Pontifex loquatur de usurpantibus Ecelesiae fiuctus, intelligendum id est formaliter, seu secundum quod sunt fructus Ecclesiae. Ean
dem sententiam sequiitur. Nauar. in Manu. cap. 27. num .FI. .nxta. Tolet. in Sum. lib.I. cap. 28. S Suar. decens. disp. 2I. se l. a. nu. Sayr.vero lib. 3. de cens C. LI.nu. q. hanc opinione
credit,quia,inquit,non Vi- .detur necessarium , ut aliis quis ad incurrendam censuram huius canonis,bona.
Ecclesiae usurpet sub hac . formalitate, quatenus Eeclesiae bona sunt,cum paucissimi domini temporales sine, qui hac intentione praedilia bona usurpare intendant. Vnde addit satis esse ut haec excommunica , eici incurratur, quod quis i sciat bonassia esseEcclesiε,-- . M