장음표시 사용
261쪽
inferunt, requisiti succhir- violentiam auferat: quam rere nolint. Probatur; Ιnis1 auferre eotemnat, ad su- causis Ecclesiasticis grada periores iudices Ecclesiatim procedendum est ab sticos adire oportet, ante- inferioribus ad superiores qΗam saecularis iudex quo-vudaces,cap. reprimedam. quo modo in auocada caua de ossic iudic. ord. cap. Sa- rase intromittat,alias enim ero. de senten. eX commvn. ce sera huius canonis impli Cap. AntiqiM. de petiuit. cap. cari dubitandum non est. quae s. 7. quod etia Secunda coclusio; Qua . tradunt Aetor in Summ. do,omni medio ordinario L. lib. s institui. orat. c. I . praemisib, non est alia Via D. in I. pari. & Sayr.ubi supra depellendi iniuriam a iu-Cap. I . numer. I. Et pro- dice Ecclesiastico factam, batur, quia contra liberta- vel quando est periculum tem Ecclesiastica est quod in mora, licitum est iudici. praetermita sine causa or- saeculari causam Ecclesia-dinario iudice Ecclesiasti- sticam ad se avocare. Haec Co, ad quem vim, & iniu- conclusio patet ex dictis riam auferre pertinet, sae- cap. praeced. disp. s. ealaris iudex in tali causa Tertia conclusio; In a- 4 se intromittat; cum per uocatione causae Ecclesia hoc ordinarius causarum sticae, vel illi annexae,nullo Ecclesiasticarum cursiis modo iudicis culari de me impediatur. Quod liber- ritis causς principalis iuditatem,&authoritatem Ec- care licet, sed lunuam doclesiasticam quam maxi- cognoscere potest, an de me labefactare quis non tur in ea violetia,&inioria. videli Prius igitur per sup . Haec c5munis est. Quam plicationem quod reme- nouisii me tradui Marthadium a Summo Pontifice de iurisdictione .par. cen-N conceditur, &assigna- tur. 2. cas Io 2. & I 6. de
262쪽
O. I. 5 cap. Miransmisi. de r. Copet. Quanuis igitur iudex Ecclesiasticus iniustam ferat sententiam, noad faeculares iudices, sed ad Ecclesiasticum superiore illi, qui sententiam tulit , illam corrigere pertinet.
s. ' QDrta conclusio: Si iii . Geti dex Ecclesiasticus ad Re sic gis supplicationem violentiam auferre nolit, iustam' appellationem conceden. do,sithpericulum in mora accedendi ad superiorem illius,uel ad Summum Po- .rificem , & causa magni momenti sit,per bonorum, temporalium ablationem compelli potest. Hanc te- hetCouar. praeh. quaec cap.
Benedite. in emp. ninunt- de testat . verb. Et uxorem somine Ade iam . secund.
niam alias nunquam violentia tolleretur, nec iudices Ecclesiastici Regis supplicationi parerent. Dei Πἀde; Vim vi rcpellere licet; sed in hoc casu iudex Ec- clesiasticus vim in fert; ergo si aliter ab illa inferenda cessareno vult, licitum erit vi illum compellere. Minor supponitur in conclusione . Maior habetur in Iure cap. Significasti. O. 1. de homicid. cap. Si ver
de sent. excommuni az. C. Ius naturiae . dist. I. l. I. g. Vimvissi de vi,& vi arm.l. Scientiam. riui cum aliter.
Tad legem Aquit. Dicet aliquis hoc veruesse, si repultio fiat in cotineti, non ex interuallo; ut - habetur Caigitur. ff.devi,&vi arm. Cocedimi
sed illud ce setur fieri in co- tincti, quado fit in flagrati
crimine,hoc est, donec a--nina continuus durat: uti habetur sup . cit.' Vimis.& in hoc casu certum est iniuriossim iudicis animu durare,' Dixi in conclusone'; Et Musa magni mo- merui, quoniam in rebus
263쪽
paruis illud facere non eX- pedit,cum maius sit scandalum, quam utilitas inde
Quinta conclusio, Si. iudex saecularis inueni t ' iusta causa a Clerico adis sum factum fuisse recur uim , non potest illum in expensis condemnare, quan uis uia laico fiat possit ipliam laicum in expensis condemnare, inio &Punire. Prima pars huius Conclusionis est cotra Zeuall. v bisu p. num. 29 I. 6cesios, quos ipse citat; meo tamen iudiciqest omnino
ei ta,ita ut oppositum tu, tum non sit. Probatur; Iudex saecularis in casia viole- tia: nun constituitur svpς- .rior ad per nam Ecclesia stic am quatum ad iurisdi l. lionem, nec ulla rationea illius iudex constituitu , sed solum causam auocax, aut cognos x a luM ad violetiam auferet
demnare. Seunda pars vi. detur certa, cum iudex ad quem fit recursias sit superior respectu saecularis a ipsum recurrentis.
Ad argumentum pros parte affirmativa ex dictis patet quid dicendum sit: s concedimus enim in casiit violentiet posme causam Ec- it clesias icam ad faecularemi iudicem auocari, ipsam i tamen de meritis illius nos posse cognoscere. Ad argumentum partis Mnegatiuae,. quod est ex verbis Pontificis , respondet Zeuallos ubi su p. num. I 2I. ex Corduba in Sum m. q. 3F. npn ligare censiiram Bullae, quando in Casu vio- dentiae avocatio cauta iis, i yt Summus Pop xifex vere, M plene informetur, Cum in fauorem Ecclesiastica:
264쪽
26 Pontificeomne recursum, necomnem causae avocationem, sed auo Cationem, .&recursum factum praetextu supplicandi,& infor- inadi. Cum igitur praeteX. tus sit Veiamen; quo moueri
se quis ad ali ita agendum μmulat, illi cesentur cautam auocare praetextu Violentiae,informationis, & supplicationis,qui sub isto coo. lore,alia tamen non vera, nec iusta ratione Mucutur.
contra iudices iiscularesartu Ecclesiastisspersonas ad ua tribunalia trahunt, qu Ecclesiasticam libertatem tollunt, i in aliquo Ferturbantc hΤΕNOL BULLAE.
VI ve ex eoru praete offiςio,ves ad . tantia parcis, aut alioru quoriacunq; pers e se nas Ecclesiasticas,capitula,co uetuscollegii 'Ecclesiarum quarumcuque coram se ad suum tri bunal, Audientiam, Cancellaria, Concilium, vel Partamentuin, praeter turis Canonici dispositio.. nem trahunt, vel trahi faciunt vel procurant di-yeet vel indirecte quouis quaesito colore: nec noqui statuta,ordinationes,constitutioneS, pragma ricas,seu quae uis alia decreta in genere,vel in spe '
cie, ex quavit causa , di quovis q tiaesito colore,ac R. etiam
265쪽
etiam praetextu cuiusuis consuetudinis, aut priui legij, vel alias quomodolibet secerin ordinauerint, & publicauerint, vel laetis , & ordinatis v si fuerint,vnde libertas Ecclesiastica tollitur, seu in aliquo laeditur , vel deprimitur, aut alias quouis modo restringitur , seu nostris, & dictae Sedis, ac quarumcunque Ecclesiarum iuribus quomodolibEt directe, vel indirecte, tacite, vel expresso praeiudicatur.
Anon hic in duas partes diuiditur . Prio
ris partis materia,ut notat Caietan . in Summ. Verb. . Excommunis.Cmp. 2'. est sa,
ilegium, quo offenditur authoritas Sedis Apostolicae in persenis Ecclesiasticis i quatenus earum libertas,quantum ad immunitatem fori offenditur. Actiones in hac prima Parire prohibitae sunt tres.Prima;ad suum tribunal, Audientiam , Cancellariam, Concilium, vel Partamenis tum trahere. Secuda,trahi
facere. Tertia, id directe, vel indirecte proeurare Per nae, quae ad praedicta
tribunalia trahi prohibentur, quatuor sunt. Prima, Ecclesiastici . Seeunda, Capitula. Tertia, Conuetus . Quarta , Collegia quarumcunque Eccle rum. Modus trahendi da-plex assignatur. Primus, ex praetense offieio haec facere. Secundus,adinst tiam partis, vel alioru quorumcunque. Hoc tamen intelligitur, dumodo praeter Iuris canonici dispositionem fiat. De hac materris habetur in cap. Si verac
266쪽
Materia posterioris partis,ut notat Caieti ubi su p. c. 31. est sacrilegium ,quo Sedes Apostolica offenditur, quantum ad libertate in alijs rebus, quam in personis. Actiones prohibitae
quatuor numerantur. Prima, statuta, ordinationes,
constitutiones, pragmaticas,& quaevis alia decreta facere. Secunda, eadem ordinare. Tertia, publicare. Quarta, praedictis iam ictis uti, dummodo ex ijs libertas Ecclesiastica tollatur, in aliquo laedatur, vel deprimatur,aut quouis modo restringuatur,aut etiarneum Sedis Apostolicae, &quarumcunque Ecclesiarum iuribus,directe elin- directe,tacite, vel expresse praeiudicarer . De hac re agitur in cap.2 oumt. & in Cap. --. de is t. exco. munic. cap. Ecem sin Mam. de Constit. p. Em Cap.igni mis- de immu-XVI. 26snit. Eccles in 6. cap. I. Mintur. in 6. Authent. Saae νde Sacrosanct.Eccles Persenarum Ecclesiasiticarum nomine intelli guntur illς, quae sub laico
henduntur, & priuilegio fori gaudent, quales sunt ordinati maioribus , vel minoribus ordinibus, R ligiosi tam professi quam nouitu , & conuersi, Moniales etiam similiter professae, nouitiae , & Con uersae , ac in uniuersum omnes in aliqua approba
obligati. De qua re videntadus est Sylvest.verb. Eccle-
267쪽
non e prohibetur vias statutorum contra liberta . tem ,Ecclesiasticam , sed etiam in Iure canonico C. NoueritHe sentent. eXCom.
in quo Summus Pontifex sub excommunicationis poena praecepit ut de capitularibus deleantur. Vnde inter hunc canonem, S capitulum illud Iutis est differentia, quod hic tantum usus praedicto una statutorum prohibetur, illic vero ut deleantur de capitularib' iubetur. Ex quos equitur non incurrere CC suram huius eanonis Principem,vel Rempublicam, qui statuta contra libertatem Ecclesialticam ab antiquo edita de libris suis non abradunt, ed ad memoriam ea conseruant,du modo illis non utantur.
Vtrum autem talia statuta de capitularibus suis non delentes per cap. Muerit.
cxcommunicentur, con 'trouersum est. Placetcum Caietan. vlem commvn. Cap. I. nonincurrere comuniicationem nisi eum,
qui praedicta statuta, cum non amoueat, seruare facit. Quid vero si amoueat, seruari tamen faciat)Caier. citato loco dubitat. Nauar.
docet utrumque simuL requiri ad censuram dicti
cap. Nouerit. incurrendam, videlicet, & non delere,&seruare facere. Quam opinionem asserit Suar. de Cens disp. LI. scch. 2. Duia
82. posse in praxi seruari; eo quod fauorabilis sit. Cotrariam sententiam nimirum sussicere in cen. suram incurrendam qu6d quis praedicta statuta ob -- seruari faciat, quan uis ea de capitularibus deleat, tenet Abbas in dict. cap. moeni. de Sylvest. verb.
fecerint amouer 'hon ita intelligenda sunti' ut mens illorum contemnatur, v d habeturde regulo' Iur.in 6. regul. vltim .ubi sic , dicitur.
268쪽
dicitur ι Certum es eum in legem committere , qui legis verba com ctens contra legis nititur voluntatem; sed mens Summi Pontifici in praecipiendo,quod praedicta statuta de capitularibus deleantur , est ne in praxi seruentur; ergo qui illa obseruari faciunt, quan uis de capitularibus deleant, ex
DI S . LXXX. Utrum utens consuetudine contra libertatem Ecclesiacticam ,
hoc canone excommu ' nicetur. NO N excommunicari
utentem c0nsuetudine contra libertatem Eo
flesiasticam,ut satis proba. bile j, securum amrmat Suar.de cens disp. 2I. sect. . num. 88. Probat, quia hoc. loco non px ithetur.' ti,consuet ine .. Nam si proprie loquendum sit, sonsuetudo non est statu
tum,ordinatio, costitutio pragmatica,aut decretum quorum usus tantum per hunc canonem prohibe
Pro resolutione sciendu est primo consuetudinem accipi dupliciter; primo, ut est quid facti; secundo, ut est quid Iuris. In priori
acceptione definitur ex doctrina S. Tho.in s. dist.23. quqs I. ar. q. quaestiunc. a. quod sit Frequentia vorandi libere eodem modo. In posteriori veris, ab Isidoro lib. a. orig. cap. IO. dclidis. cap. 3. & habetur in cap. Conguetudo.dist. r. sic definituri. Consuetudo est Ius quod-diam moribus costitutum,quod
pro lege suseipitur. Consuetudo prior est causa post rioris consuetudinis. Sciendum est secundo, ut fiequentia similium actuum consuetudo intro ducatur,non sufficere frequentatione istam ab uno, vel pluribus fieri, sed re- - quiri necessario quod a tin A ta,vel a maiori parte com- muhitatis, vel collegh fiat: priuatorum enim hominu
269쪽
mos ius aliquod commune introducere non valet; ut colligitur ex Sanct.Thom.
I. 2. quaest .s .ar. . traditque
num. I. & s. Hoc posito, quaerimus, utrum uti Consuetudine contra libertatem Ecclesiasticam introducta , ad censuram huius canonis incurrendam suf
q. Prima conclusio : Vti Cocis' tantum consiletudine factiti contra libertatem Ecclesiasticam, non sussicit, ut
huius canonis censura in- Curratur. Probatur; Hoc loco prohibetur tantum sub anathemate usus statutorum, ordinationum, costitutionum, pragmaticarum, Naliorum decretoris;
sed pura consuetudo facti nullum istorum est, ut patet; ergo qui illa utitur,
ex vi huius canonis, non excommunicatur.
. Secunda coclusio; Qui i' sententijs usu receptis cotra libertatem E cclesiasti-.ς cam utitur, censura huius canonis inuoluitur. Pro ,
municae Summus Pontifutentes quibii suis decretis contra Ecciniastic uri libertatem; sed iudicum sententiae dicuntur decreta in recepta acceptione Iuris iergo qui illis utitur, exco- municatur. Minor habetur in I. Decreta. ff. de re iudic. &l. I. insin. ff. de
Tertia conclusio: Vtens consuerudine iuris contrailibertatem Ecclesiasticam probabilius est in censura huius canonis incidere,&in praxi sequendum. Probatur . Consuetudo obtinet vim legis , imo est lex non scripta sed utens lege contra libertatem Eccle
siasticam excommunicatur; ergo, & utcsco suetudine . Consequentia est bona. Minor etiam est certa: nam nomine statuti,Ordinationis, constitutionis, decreti, intelligitur lςMMaior cum S. ThOm. I. 2. quaest.97 .art. 3. asseritur
Theologis, & eam docet Panormitan.in cap. fin.de consuetud. Sylvest. verb. Conseauri. nu. i. & Armill eod.
270쪽
C A P. XVI. D I S P. LXXX. a o
eod. verbo num. 2. Et prohatur 1 Consuetudo Iuris eatenus obligat, ut citato loco docet Sanct. Thom. quatenus per frequenta-zioncm actuum voluntas
illorum, qui legem codere possunt,declaratur: Costituitur enim lex pei legisla.
vel facto explicatam. Et hinc est, quod ad iuris c6suetudinem non sussicit
frequentare actus, nisi eo animo frequententur, Ut
illud illem seruetur in poscierum ; & secundum hoc intelligitur illud, quod ha
betur. l. I g. Iulianus remefin. ff. deiti. actu Ppriua. nimirum, iteratio usum non inducit; ergo consuetudo iuris vere , &proprie est lex non scripta. Secundo. Qui utituriure aliquo eommuni contra libertatemE cclesiasticam, excommunicatione huius canonis innodatur, non enim videntur apponi illa verba, Statura, oriunationes, eon litui es, wrmaticas,
ad explicandum omne ius commune; sed consueti,
verum ius; ergo, &C. Probatur minori, Qui siecuducompromissum, vel delegationem tenetur pronunciare secundum iura , pOrest pronunciare seeun dum consuetudinem, Ut tradunt Panorm . in Rubr. de consuetud. & in cap. Cum ambis. eod. tit. Armil ubi supra num. 8. Bariolinus in comment.Institutae Canonicae lib. I. titul. 2. L lautem cosiretudo. & item, quia conuietudo est spe. cies iuris, ut habetur Insti l tuta detur. natur. . Constat ergo cosuetudo est veru ius Tertio probatur conclusio, Qui verbo , &non scripto contra libertatem Ecclesiasticam legem statueret, illaque uteretur, proculdubio in hanc excommunicationem inci iaderet; ergo in eandem intacidit qui consuetudine cointra libertatem Ecclesiasticam utitur: in utroi, enim