장음표시 사용
561쪽
xqiiὲ ac rerum habebat : cuius integritas neutri suspecta erat. operosa res est, nec cuilibet facilis, magnatum voluntatem conuenire, animorum aegritudinem sine dolore & offensione tractare. Qua enim latione id facias 3 suadendo ad omnem orationis artem. & illec bram parati sunt viri magni: nec verbis se duci sinunt.Terrendorap ge t concitatiores fierent. virique charus erat Bignonius : quis enim
tantam virtutem , tantum candorem, tantam eruditionem , tantam
modestiam non amaret eos seorsim conuenit. Quisque apud illum etiam non rogatus, it se excusatum ab hae simultate qubd aegrὸ eam
is serret, quod inuitus ad illam pertractus sit. Heic Bisnonius, Facileia offensiones in primariis regni nascit solere tamen illos per sese imis gratiam redire,&iracundiae fluctus ponere, testibus Catone&Cio ne Aialodi iit , , se ne Rom*nis, & amicitias ' aut inimicitias suas ex bono publieo Plutaret ι is metiri. Eos sequestro, dc interprete non indigere ut pacem ineant. is tantum inesse in utroque urbanitatis . & amoris eommodi publiei. φιλιια τψὐινυ - Vt non dubitot, si occurrant, in amplexus ruituros. Illi autem, primum non repugnare, deinde id percupere, postea promittere,&certiores facti mutuae alter alterius voluntatis, maximo cum reipublicae quod virorum ma. bono coniuncti sunt. Sed in iis potissimum quae ad Galliam spectagnorum M sapien- bant, & iura regni, atque aut horitatis regiae complectebantur, mi- issimo im ςit. rum quam sagax esset, & diligens omnium obseruator tvr arcana historiae nostrae opportunὶ eruebat: ut ἱ nemine adhuc notata, in meis
dium afferebat , ut distinctὸ& proprin sententiam suam aperiebat: vi fisci de patrimoni j regij callens erat: ut filiorum Franciae usuarias
attributiones , earumque iura dc priuilegia, accurate nouerat: vs
principum honores, titulos, appellationes, pro eorum gradu, numero, aetate sciebat: ut dominiorum in regno principalium varietates, amplitudines, mutationes pro temporibus & pet nis distinguebat: ut familiarum nobilissimarum nomina, antiquitates, affini- rates, decora, egregiὶ facta tenebat. Vnde ad ipsum velut ad certum regni oraculum in rebus maximi momenti confluxere Principes , &Primates,& pluries consessi sunt Bignonio neminem esse doctiorem, meliorem, sapientiorem. Quan& Principum extetorum seu Italiae, seu Germaniae, Rerumque publicarum iura, ditiones, decora, proprietates , mores, consilia, vires, omnia, sic comperta habebat, ac si intimis eorum penetralibus in t eresseir de iis interrogatus tan ta cum facilitate respondebat, ut qui audiebant etiam eruditi & rerum harum periti stupentes redirent. QOd s Ecclesiae res agebatur, seu in Consistorio Regis, seu in Senat arisens, seu in foederibus quibus
intererari supra fidem est quomodo Conciliorum canones, Patrumdcismata, Pontificum decreta, Sanctorum exempla, fundamenta hinoriarum, haereseon principia, de horum omnium causas, temp.
562쪽
ra , loca, exceptiones, usus, abrogviones, aequὸ facilὶ explicabat, aesi manu tractasset. Veteris autem disciplinae quoad licuit, assertor
erat '. antiquos mores pro virili reuocabat: dioeceseon, parochiarum, monasteriorum resormationi fauebat.
Desiimmo vero Pontifice, eiusque authoritate si disceptaretur , vix umquam magis & pietas, & prudentia Bignoni j emicuit. Nam inde patriae iura& consuetudines, inde Patris omnium potestatem, sapienter admodum distinguens, situm unicuique tribuebat: nec vlli quicquam detrahi permisit: sinsularem in omnibus venerationem erga sanctissimum Patrem ostendens. vim tot in hac anima populorum vita satafiva Pendeat, ortantin caput hoc sibi fecerit orbis. ιμ- Hisce cum ornamentis ficultates sitas non auxit Bignonius. Vtianimus eius tot inter laudes, εc plausis numquam intumuit, fie nec substantia creuit. Semper mansit idem, silmma eum moderatione: ut Bignoni, modestia ubique celebraretur, & ab omnibus amaretur. Nihil in domo, nihil in filiis, nihil in mensa quod non moderati O--ωε, .nem praeferret, & ut indigere miserum esse sensit, sic ditescere peri- phitistrati in Haculosem. Et quis magni faciat immensas diuitias, quas vilissimis& rod. scelerosis hominibus communes esse videt quae cuiusdam iniustitiae hodie de auaritiae, & depraedationis notae sint in plurimis.
Eam ob rem lammam aerarii publici praefecturam sibi anno Issi.
oblatam recusauit: ne si tangeret picem ab ea erinquinaretur. Ne Vel cogitatio. vel sollicitudo pecuniae maculam innocentiae inureret: ne, etiamsi puras manus haberet, non puras habere crederetur: ne latrones publicos, quos oderat, etiam serre & tolerare cogeretur. Et
sanὸ quidem tantus non fuisset Bignonius, nisi contemptum diuitiarum habuisset, sine quo nihil magnum in hominibus, quicquid masni ostentare videantur. Quidquid eruditionis iactitent, quicquid sapientiae & industriae velisitent, nihil in eis magnum nisi diuitias contemnant. Nec si fulget purpura, nec si emicat dignitas, nec si
corona caput exornet, quicquam propterea erit magnum sine contemptu diuitiarum. Extra paupertatem esse velint: diuites & opulenti fieri non curent: quas ab auis accepere opes, seruent: eas in infinitum augendi curam abiiciant : facessant hi qui nullam esse magnitudinem & praestantiam putant, nisi ubi distenta nummis marsupia,
563쪽
ubi agrorum spatia immensa, ubi dominationum plurimarum tituli
ggeui, qui thesauros suos tanquam pecuniamm carceres habent: Annio Marcello perquam ii miles, qui paupertatem prα ΨΜum malo- . , credebat. Deum suum inclusum tenent, Mei quotidie sacrifi- Π Aloadas imitati, qui postquam Martem in vincula conieci πανοπλων sent , ei sacrificauere.
δ' Di I Neque ratio quaerenda cur ditior factus non sit Bignonius. Haud . δεμυμ superborum laudibus implicuit: non in libris laudauir quae in animo suo exspuebat non verbis extulit quae mente oderatat τ' ' 'non exquisitis adulationum generibus usus est, ut solent vilissa ina
Seiebat quδd ex gratiarum mancipia. Non seplasiator verborum filii: non j εὐι χαυν δε- misericordiam in crudelissimis hominibus, non in perbis limis moderationem laudauit. Sed nec inter salutatores domum magna- - contulit: non in vestibulo aut saltuatoria aula cum aliis mutiq. -- tis, tempora multa triuit, ut ab egrediente,&ingrediente videreis diti tur,&velut in s gnis notaretur. Scio haec officia ab illustrissimis, no Dem est. OAnth. 3. bilissimis , fortissimis viris erga primates regni frequentari. Sed Ius/,-δυ ii quid hoc ad Bignonium , qui in eorum se numero numquam collO- , πολιτου κρίνω et incandum censuit, sed tenuitatis suae conscius, sua se virtute inuoluit
- - ωασων scilicet in effusis hominum Iaudibus, ubi non meriti sed dignitatis νειαν ἀν ν ς ratio habetur, error plurimus, assentatio putida, & saepe insaniaeetia adduntur irritamenta. Sed sentio lila me meo perstringi stilo, qui σις ἀρει . hac in re nimio plus liberalis factus fim. in multa inuiti facimus, aeri. quad μώ- α facimus tament agnosco ingenue, quamuis illis abstinuissem, nec , 'sis. ia A, ' -& tamen meliorem futurum. Quana eloqtirentes sepe, a TM ;hria; &disiersi videremur, si taceremus i Vt quid castissimas musas hisce fae,om ὀρ-i,' Praeconiis fictis dc mendacibus contaminamus 3 Qvid inde fructus
amici, i peramus 3 olim Et lan m inuali- a ct Staiorum in Casare totum. .:u aquai Nunc verb contigit ut Herculis. -b Desertis in jes Iuvenal. I stibin esuriens migraret in atria Cleloo insccepi enim non Et ludiones, mimi, faceti, adulatores viri & ι πιναι, pa-
.e-.m vi. . histriones, inelus locum successire. reis,3 αδ-. quinam fir saltem. ut filiorum Pignoni j nullus beneficiti Ee-PIio. l. . Ep. s. clesiastico donatu5 su : cum ipse de re pudii ca cepius bene metitusa In unaL esset, clareretitque eius merita, &ubique terrarum celebrarentur.
,.λ .u Promptum est quoque huicco quaest otii iespondete. Iccirco nullum,ian M., zM. . huiuscemodi beneficium accepit et quia nullum petiit. Nec scient stima mὸνωι. aulici dare , nisi petentibus. Digni illi qia idem sunt qui non petunt rsit. ItaI. sed ratio aulica nostrae non contentit. Quid, quod nou kIum petendum
564쪽
dum, sed cum sollicitatione , cum ambitu, cum intercessionem ub chi ii ,ho iusti
totum flagitandum, praeeuntibus interdum muneribus e& Viam pa- tia r commutativarantibus: quae sane si nihil criminis habent apud multos, in mente quidem maximam Bignoni j religiosis lima criminis plena sunt. Ausim autem asserere, paytςm, si audibus, quod non tantum non peteret beneficia, sed ne oblata quidem reciperet. Quorsum enim viro sapientissimo , & virtutis ad canones & iustiti, distii tegulas Ecclesiasticas exactae, quorsum bona Ecclesiae in domum butiva penitus a- suam recipere An ut vivant fili)ὶ habent Deo dante absque illis una uolauit : cum de vivant. An ut opulentius , & splendidius vivant 3 5 scelus de te Πῖ uno Ecclesiae
stabileib nefandum tactilegium t Sed qui sufficere possint beneficia dia' '' di sint iEcclesia istica , ut & bene meritis concedantur, & plerisque aliis in eoneeduntur quibus nec pietas, nec eruditio locum habent Neminem fugit in in die, ἀνδbis sed Gallia quibusnam artibus nonnulli facti sunt illustrissimi, qui antea obscurissimi erant: qua ratione lucere coeperunt, qui omni claritate obit Gου ἰωτε- erant destituti. Et dum haec dico, nulli iniuriam facio: neque qui L . . n. quam mihi irasci potest , nis qui de se prius voluerit confiteri. Ad philo.
ornamenta virtutum Bignoni j transeamus, quae dc vitam,& mortem
eius condecorauere. sAmandatis ergo a domo sua immensis diuitiis & beneficiis Ecclesiasti eis, tamquam vitiorum plurimorum seminibus & causis, Osten- Plin ι. . Dii .io. dit se nihil venale in lingua, nihil in anima coactum habere. Sua erga n- ις.)regem non venire obsequia. Nec si bcneficum illum, nec si parum li- ωοῦ. δεῖ
beralem experitur, quicquam propterea mutat: spem omncm ac o formidinem, quarum statibus aliorum Voluntates agitantur , ipse O.λειν.κ ἰΣαλ ων
praescidit. Ad aliam amussim mentem suam direxit. Quod lex iubet quod Deo acceptum , praestabilius est illi omnibus bonis : & nihil ωι- ιαει- magis fugiendum censet, quam quod rationi, pietati, Christianae m.
religioni contrarium. Neque minus apud hunc honesta, quam apud Plutareh. alios necessitas valet. Eam ob rem numquam Aulam adluit, nec , sic in Summatum domos, niti vocatus . ne placandi quidem causa, quando subiratos nouerat, conicius sinceiae suae erga Regem obseruantiae, nec ullius ambitionis teus , non existimauit excusatione se indi- ritatem omisissόm. gere. um Solone sensit, qui dicenti sibi cum Rege aut pauca quonit He placentia esse loquendum , respondit, aut nulla, aut vera. - Cotimate ni illiu , beta ignitatem sinceru animi cadorem erga filios, ε erga domethicos . eigi amicCs, ac etiam in litigantes frustra comme' Plin. l. 8. Ep. morem. Harent adhuc ita animis omnium et ut nemo non propter illa ' VADI.ν-
eum extolleret. Nihil se uelitatis umquam ostendit, nisi ubi iustitiae intererat: haud enim iri eo quidquam molle ut fractum, sed neque austerum quidquam & icit iactabile. 'Tam S superbia alienus fuit itiua, ac si prorsus mhil icti issci, aut nulli charus ac laudatus ellet: vix ali- Virimumque in qii id tulit m iore cum molestia, quam laudes hominum & pi iusius: nec animum inducere potuit ut legeret quae in eius honorem scripta livd V
565쪽
b is erant, aut eius dicata nomini. Coniunxit quae plurimum distare via Fuit in eo j, ἀ- dcbantur, ' ινφφρονα ἰω, id est, humilem ac demissam sui ipsius eYi ς, ων, ὀ oo - , cum maxima scientia; dc hac sua modestia potissim simc -- sibi Omnium amorem & admirationem conciliauit; ut nemo non lauta a nemine laudari vellet. Et licEt guria eviri huiusinodi sit, ut noui ria exuatur etiam a viris sapientibus. In Bignonio ta- M. Anton. I. t. d. men cito euanuit. Adolescens vir, senex nihil quicquam tumidi Mii a sua. insolescentis habuit, semperque se ad Christianam modestiam coma Sc. me πέον- posait. Neque de illo dici potuit, m. illum o qmim dissimiles hie vir ct iste pueri: ειλο-πις, Vt Quaerebamus supra, cura vigesimo tertio aetatis anno libros non eduCatoni accidit. derit 3 Eum se en non credidit, qui alios docere posset, de posteris plutarch. aliquid momenti relinquere. Cur in priuatorum causis quas pro suo b officio in utramque partem agitabat, rard litem decideret non tan--ι --, ti esse sententiam suam existimauit, ut proferretur. Sic de se Bign ut de C tερον V nius coetitabat, dum ubique terrarum a viris doctissimis, scientiarum
c αρενς μ ' stes celebratur. Rex, literatorum Sol, Musarum Apollo, Themidis Parisiensis Anti-
' . dilexit, a reueriti sunt aulici, Senatores omnes ad unum A magni fecere, vicini ut praesdium in medio sit constitutum habuere,. miseri numquam frustra inuocauere, b mali odere, praedones publici timuere, literati laudibus ad coelum usque extulere, e fili j de suspe-ἀ2οῦ. simul, & amauere, morum eius eam ob rem imitationi sedulbincumbentes. Omnium denique in ore fuit Bignonius , de omnium misώοάmis omnes ille unus cogitationes impleuit. Et nihilominus si ei de se sen-- ...- tentiam ferenti credimus, nihili est, nihil scit, nihil egit, nihil pr
d Quia hi, ωρε Sed omnium rerum nihil ita in Bignonio excelluit ac pietas in sanctitasis Chri- Deum , & sincerus Christianae religionis amor; qua rarad magistra lit 'κ, 00m Vi- tuum, e diuitum,feruditorum variis distractorum negotiis virtuse In hi enim .iai. Bignonio & prima δc vltima fuit, & antiqua & nouissi- sum possidet area b ea creuit, & adoleuit, cum ea senuit, & mortuus est. IMMm. Fuit in eo caeterorum basis& apex ; & quem puerum ornauerat, actis scientia ampla,& profundis radicibus illum numquam deseruit. Hanc totos vitae aiesqR U- siqvi xvx coluit, auxit, omnibus praetulit, tamquam scopum habuit, in mor mu Metiν,Λ .li 'ς3Pxos te, palam, & in secreto dilexit, & qua verbis, qui operia quando, .l nullum bus dccxemplis aliis persuasit. Fuit Bignonius in literis omne genus virtuti relinquant versatissimus ; fuit regulatum & praeceptorum politiae nobilioris cali cum . . lentissimus; in Gallia de apud Principes spectatissimus, praeclara ins, alii bis ,' si Parisiensi, & in Consistorio Regis dignitate ornatus, fortunae
sapere non vaeat. bo, is quantum fatis erat, praeditus. Sed haec omnia eius ornamentali Maio, in . iiis superant, morum eius an bitas, & vitae innocentia. Illa nihili habuit, Dinabat corpor. Vt in his totus esset. Illa in nullo numero posuit, ut summam vitae M
566쪽
buit, Euangelicis se ita conformauit regulis, & postea Pontificum, si iei, mali au Patrum, Conciliorum placitis, & consiletudinibus, ut inde solum diunt, selit de Liquid fas, quid nefas esset sumetet, & qua ratione sibi vivendum, ada Muciano ait disceret. Non in turbidis contentiosorum doctorum aquis, non inci- ἰsti is di aris, sed in sacris bibliis diebus singulis sese exercebat, A bi,
mente sua procul ab omni strepitu seiunctus, & extra omnem rerum se textus sert He humanarum cogitationem positus. Illic exuebat magistratum , ut br. lax itia Christianiim solum indueret ; illic omnem scientiam abdicabat, ut diuinam & coelestem perciperet, & Deum unum docentem audiret. Mirabat ut in simplici stilo rerum sublimitatem,in humili altitudinem, viri e-μ, m. ι. in humano diuinitatem. Homines quae Dei sunt annuntiantes, Deum' ' , consiliari Ivert, de loquentem , & sese exhibentem. Agnoscebat scripturis his in genere literarum nihil esse antiquius I In iis quae ad sed uiis sitiis,'
mores pertinent nihil utilius, nihil etiam rusticis ad intelligendum filiolum hominu facilius. In iis verbquae ad eruditionem spectant, nihil arduum ma- vidi eunt Hebraei.
gis de varium & amplum, nihil quod scitu dignius sit. Ex hoc itaque Posanimarum sanctarum gymnasio, ex hac athletarum Christi palaestra, ex hoe phtontisterio Christianorum prodiit nobis maximus, & excelle iitissimus Bignonius. Quam multi sunt qui Curiissimusint, qui tenero suppiantaint verba qui videri volunt Esse qMd Arcesilau, a mnosique Solones, dum honestatis cuiusdam extrinsectis laruam praetendunt, intus autem ne umbram quidem virtutis habent; qui ad fontem hunc sanctitatis, Scripturam aio sacram, & maximὸ Christi Euangelium numquam animum suum aduerterunt. Nihil in professione Christiana contempsit Bignonius ; Ecclesiae catholicae usus omnes obseruauit; parochiae suae addictus, sempErque in humili loco consistens , extrachorum & clericorum coetum , quia in aedibus Ecclesiae nihil nisi se Christianum meminerat. Et verb qui tot aliis in locis magnitudinem suam ostentant, qui plateas pompa sua implent, & artiores faciunt ac impeditas, qui domi, & in foro, dc ubique oculos omnium in se conuertunt, sua semper de dignitate solliciti, ut vix absque illa dormiant, cur in aedibus sacris saltem se professioni Christianae non ae- commodant , hoc est simplicissimae, & ab omnibus honoribus, tit lis , gradibus abhorrenti: & quam prudelitiores, ac sapientiores nullo in loco obliuiscuntur, cur hi in medio Sanctorum positi, coram Domino suo astantes, eam ob oculos non habent 3 QDd si GHam s. in Christo Iesis non est Iudam neque Grac- , non est serum neque liber, non est mas, neque formina, qui fieri potest ut in Ecclesia quae corpus cr plenuudo eius est, sit distinctio magistratus & plebeii, diuitis N paupeiis Talem se Ecclesiae, & iactas altaribus obtulit Bi-
cogitationum suarum in has conferret. Et Prophetam secutus, qui legem Dei loco omnium consiliariorum, & omnium authorum ha-
567쪽
gnonias, qualem quondam Ecclesia genuerat, mundo rei untianistrin & pompis eius. Hinc Ho. . clam quam Hrira tarctam & pro iniscitam plebem visus est stans , catei lieses audiens, attenta mente, ac
si ipse inst tuendus fuisset , aut subliinia aliqua & Iccondita pronuntiasset qui loquebatur e suggestu. Quam saepE summo mane subduxit te ab oculis domesti eoru in . ut solus iraret per Ecclesias, &alicubi defixus cor suum coram Deo eff.inderct, ese procul a conspectu hommum eleeitio synas largiretur, ac pauperibus quos in numerato habebat, succut reret ties in angulis Ecclesiae ob eruatus est, lichi latere se crederet, flere ubertim, ac si se in axitii u In peccatorum lensisset: deinde stolae alicuius Euangelistae & Euangelio
Erilliindui de B -- onuntiabatur capud suum submitte te hac i: cmpe ct one
o quod de Cato Him pii tum Chri itianorum eli, te ad omne in si ii a citate in coni-nrim. ait Plutate h. ponens . & doci inam suam , doctrinae Christi subiiciens. Quoties μηδε sacerdoti sacrum facienti ministrantem nostris oculis vidimus hac in is uelit Ecclesia, & omnia ministri officia , quae animo coniicere potestis seria exequei Hem An hic minimis immoror proh Deum immortalem lcχονα uostra socordia, i.ollia caecitas, &superbia fecit ut haec minima existimate inus. Sed absit ut viri piissimi ,& sanctissimi cum vulgo Christianoruin sentiant. Haec si minima sunt, ad ea virum maximum descendisse, non minimum est. at hT . i hises Dum sic animum suum immortalitati consecrat, mortem cor-Ec in opere imperi Pori suo accersit. Diuturnis morbis conflictatus neque pro-- - a iud Chrysosti peterea labori parcens , aut ab occupatione forensi abstinen , sint medulla mun- praecipiti morte, haud tamen illi improuisa, praereptus est. Quanto
ζ ouod iis nostro, quanta cum iactura reipublicae, &eoelo, hoe Viti bo. totius Orbis fato auferunt ut i nobis viri boni, Auditores la Hi sunt ni in terra. sal mundi, quo evanescente, facit E corrumpimur. bHi puriora ter-c a ψε Ein rae sydera, quae cum occidunt, teneoris inuoluimur. e Hi Dei ima- Θ σέο μοι - go omnium pulcherrima, qua abscedente Deus ipse a nobis recede-σεως re videtur. 2 Hi pacem hominibus & consiliis & precibus suis con-- ονn Θειος stiri ciliant i quibus amissis, bellis destinamur. Hi parata, de capitibus Hierocl. Et AEu nostris impendentia fulmina repellunt, quibus recedentibus, malis foti Et vel unus illorum , multorum criminibus coram Deoci resistit, ne poenis quas meruere affligantur. Faxit Deus ut obitus Bi-ώ ώ, gnonu integerrimi, & optimi, qui in foro iustitiae & aequitatis it φ .rii pri=. prαsidium, qui in Urbe miserorum perfugium, domi omnis virtutis 4 sunt enim filii e emplum fuit, nihil urbi Parisiorum, nihil Galliae mali portendat,
Dei do lii paei fiet sed eius cuius in terris defensor fuit, in coelo protectorum numerum dicultur Mara .s s. augiat. Morri proximus iussit ut in medio coemeteri j parochiae con-ο αροι δαιος π deretur: exosus quanda in quae inualuit consuetudinem tactas Dei
λη aedes ossibus humanis &puluere inficiendi. Quod olim vix sanctissi-
568쪽
mis hominibus concessium, hoc nunc temporis audent appeἰere multi cs,la 'hi palles vix satis Christiarii. Et quas aedes numquam dum vixere ex animo x xxx m. viros venerati iurir, stiis non timent corporibus mortuis contaminare. Et sanctos vocat Dei praeterq ain quod talubiliati loci hoc plurimum nocet, certε saneticati eius no a par iatri detrahit. Videant Pontifices quo iure id pec- initiant . Conciliis hoc prohibentibus: & considerent etiam atque etiam Matiscul .ris, an ex praua hac consuetudine pecunia sit conge- steph.
reIula. Plutareb. inariis Mortit ci. li: mei exere Lacedaemonii, ut quam alii fugiunt, ti- - ment, ab ho irenζ , colerent ipsi, amarent, adorarent. Neque enim
credidere commodius, S: utilius Te homines suae immortalitati &consulere, quam clim ui beunda mors est: tunc enim quicquid virtutis, quicquid magnitudinis & excellentiae in homine est, si,=. tu his prodit, elucet, erumpit. Haec vitam coronat, praeclare facta illustrat, maculam honesta obscura tegit, mala corrigit, famae apud posteros momenta dispen- emendat. sit; &faepe satis est fortiter mori, ut optimus quiuis censeatur & ma--ερ ε ximus. Multi' gloriose moreis beneficio, adhuc vivunt. Et ex Platone sapiunt homines tunc maximε cum iamiam morituri sunt. Sed Bi- 'gnonius, & dum vixit, & cum mortuus est, sapientiae suae argumen-
Monumentum Bignota ij non marmoribus ornatum, non statuis insigne, non columnis distinebim, non sculpturis mirabile, non caelaturis aestimandum, non varia de multiplici arte laudandum di stultum enim existimauit in rebus perituris immortalitatem quaerere: quia post mortem gloriari, ultra vitae te imi nos desipere est. Monumentum, inquam, Bigno nil, Christianae humilitatis monumentum est. Quaeris ubinam sit Bignonius celebratissimus ille Regius Ad uocatus si famam attendis, ubique : si corpusculi locum, sei ε nullibi. Eam ob rem hoc illi Epitaphium pono: Bignonium frustra tumulo ne quare sub isto , D Ir Gra myΜe umbram istius, urae locus iste tenet. 'λ- Ast ubi sit totus die, si possis : Vbique. πιι naue hunc contineat, non satis orbis erit. . O ' . Hactenus multa dixi, A VDI T O n. E s: pauca tamen prae argumenti amplitudine. Temerarius sim si Bigno iiij laudes intra orationis fines γλη comprehendere me posse crediderim. Qui inter Christianos virtutis praecellentissimae, inter Magistratus integritatis inuiolatae, inter Regis subditos fidei perfectae, inter literatos eruditionis & doctrinae consummatae fuit, tanto interuallo oratorum vires, & conatus superat, quanto supra vulgus hominum euectus est. Haud tamen merita laude carebit. Nulli bi terrarum tacebitur Bignonius: nulla urbs erit tanta vel tantula, quae illum non celebret. Musae eum commendabunt , quas dilexit. Eius laudibus perstrepet Parnassus, quem co-
569쪽
qu r luit. Eum ad coelum usque extollent Academiae, quas pro virili uit,&auxit. Illum loquentur libri cum quibus vixit. Sed cum pri- ,h o ,bullitiis pig nec infrequens hoc in officio academia Parisiensis, philo ho . quδ-Proceres suspe it, & amauit, cuius priuilegia defendit, cuius vitam ab Augusto hostes & aduersarios non semel repulit, &compressit, cuius gym-rius opera impe- nasia & agones sita saepe praesentia condecorauit, &ore filo laudauit. - bd si haec non suffcient ad tanti viti laudem, qui dignum Bi-' gnonio elogium quaerunt, adeant Franeiae Cancellarium Segulerium, virum doctissimum,& doctorum aestimatorem acerrimum,qui saepe Bignovij consilio in rebus grauissimis usus cum gaudio illum ad omnia paratum vidit, cum admiratione dimisit, consessius inter doctos unicum & sinsularem. Adeant Belleuraeum Senatus Parisiensis Principem nobilissimum, Zc meritissimum, qui sermonis elegantiam, rationum pondus, dicendi artem , sententiarum grauitatem, patriae amorem in eo centies extuhi. Qui postquam funus Bignonii praesentia tua una eum aliis Infulatis Praesidibus ornasset,dicenti cuidam cauendum esse ne id traheretur in exemplum, respondit, Non semper Bignonios habebimus. Sed & fatebitur patrem se habuisse virum aequissimum, grauissimum, integerrimum, saepe de republica bene meritum, in Senatu Parisiensi Praesidem Insulatum , Bignonii iud cio, & sententiae ita adhaerentem , ut nihil momenti sine illo statuere soleret. Et postquam vivos hostestes illustrissimos magnitudinis ,& praestantiae Bignorij audierint, stent demum iudicio Richelei illius Ducis N Caldinatis, in quo cognoscendorum hominum stu- Dolion in Phili' dium viguit, eui magnarum animarum virtus undequaque per-st, u h o h Umς dum, quid expectandum esset, no ii AMEi, i, i, bςiet, Hic omnium hominum qui in republica literaria flor . αἰν γγύαιν, ax ς τ Diu loctissimos celebrabat, Hieronymum Bignonium, Grotium, Claudium Salmasum. Et tamen quis nescit quam celebres fuerint Heinsij, Vosiij, Seldeni, Buxtorfij, Sirmondi, sis Milia .. D. Rig iiij, Allatij, Holsteni j, alij bene multi Tantorum virorum te
Diti Ρι. i L stimonia omnem Oratorum eloquentiam, omnem Poetarum venustatem. omnem Historicorum fidem superant. Sed etsi taceant om . nes, semper maximus erit Bignonius. Ipse filum sibi decus & ornamentum est, quod nec vis temporum, nec potentia aulicorum, nec calumniatorum audacia umquam violabit: neque nostris laudibus indiget vir omni laude maior, ut sit felix,& clarus de immortalis
570쪽
- . - - - - - - - - - . - . . . . . .
INΤER REGIOS SENEssAPIENΤISSIMI, INTER REGIOS ORATORES CLARISSIMI, INTER IUDICES INΤEGROS INTEGERRIMI, INΤER PIOS OMNE sILLUSTRISSIMI,
POST CONTRITAS IMPROBORVMINvICTO ELOQUENTIAE MALLEO MOLAS, POST EREPTAs DE FAUCIBVS ET DENTIBUS EORUM INCORRUPTA SANCTITATE PRAEDAS,
NEC CECIDIT, NE QVE CADERE VEL DEB VIT, VEL POTVITrDiuitigod by Cooste