Martianus Capella. Franciscus Eyssenhardt recensuit. Accedunt scholia in Caesaris Germanici aratea

4쪽

IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI

5쪽

LIPSIAE TYPIS B. G. TEUBNERI

6쪽

IN MARTIANUM CAPELLAM

Martianus Minii et iis uel Minneus: nam solum genetivum casum Minnei codices exhibent, uid. p. 27

adnot.) Felix Capella de nuptiis Philologiae et

Mercurii qua aetate scripserit Bemigius Antisi odorensis aeque inepte quaesiuit atque Martianum ab eo enarratum esse glossae multis codicibus seruatae testantur. ab hoc enim homine prosectam. esse ullam Martiani, quae nomine auctoris omisso editioni Basileensi anni MDXXXII praefixa est, Summa docet similitudo, quae inter hanc uitam et excerpta de commento Remistii in Martianum codicis Gudiani n. 335 intercedit. sed de hoc interprete postea dicetur. Recentiore uero aetate de Martiani aeuo exposuit Meibomius in praes. uol. II mus. scrip l. hunc autem inquit circa Apuleii tempora visisse autumo, qui Similiter Gaudentii Harmonicam et Nicomachi Geraseni Arithmeticam uertit. sed haec opinatio ea solum re nititur, quod pariter atque Apuleius Graecorum illorum scripta Latine interpretatus est, Martianus Aristidem Quintilianum in suum

7쪽

Multi alii ueluti Vossius de poetis Latinis p. 66. Gad dius de scriptoribus non . ecclesiasticis Florentiae 1648ὶ p. 145, Vossius de historicis Latinis l. III p. II p. 225, Saxius Onomastici litterarii uol. I p. 517 p. 518 sq. , Fabricius bibl. Lat. ed. Ern. uol. III p. 215, Funccius commentarii de inerti ac decrepita ling. Lat. Seneci. p. 204, Schroeckhitis historiae ecclesiasticae uol. XVI p. 155. Martiarium circa annum 470 p. C. n. vixisse tradunt nullis causis additis. nam ne Saxius quidem unde suam opinionem hauserit indicat ita disputans circa Leonis Thracis orientis A VG. tempora iam seneae samumento respersicapillis albicantibus uerticis.' L. IX p. 3369 scripsisse ut ceri potest cum quod Carthaos resto rescere Roma contra SeneSCere coeperat, arst. L. VI p. 204 O 216, tum quod Securus Melior Feliae, Rhetor circa Consulatum Paulini h. e. ut reor A. C. 498 adeoque Anastasio orientis A UG.

eum ea men Sissimis exemplaribus emenstarat. de cuius tamen aetate non una est hominum eruditorum opinio. duorum enim quibus utitur Saxius argumentorum alterum falsum est: nam Leonis temporibus Roma non tam senescere coeperat quam potius prope emortua erat Sustentatis tot cladibus et cum barbarorum imperio subiecta tum ab Alarico et Giserico direpta. Carthaginem autem eo tempore ressorescere coepisse uelim scire quis Saxium edocuerit. ego hac de re Iustiniano potius credendum censeo, qui quam misera Africae condicio a Vandalis expugnatae suerit exposuit codicis 1 tit. 27. alterum argu mentum Saxius ex subscriptione codicis Grotiani cs.

meae ed. p. 27, 6ὶ petiit de qua copiose exposuit Otto

Ialinius commentationum academiae Lipsiensis uol. V

p. 351 sq. illud igitur cum anno 498 Martiani alicui

exemplo subscriptum sit, anne credibile est non uiginti

8쪽

DE VITAVannis post librum scriptum iam libraim emendatum fuisse' Sed qui praeter hos in eadem suere opinione, Iacob sius encyclop. IIalens. uol. XV p. 118 sq. , Bern hardyustiti. Latin . enarr. p. 769, Baehrius litt. Lat. uol. II p. 606, alii, fortasse generis dicendi barbariem saeculum quintum exiens decere arbitrabantur. nos autem et homi-nem Afrum pusilla opera Apuleium imitatum sua prauitate saeculi alicuius genio documento habere et unum saeculum hac solum ratione ductos ex eis eligere quibus omnibus iam barbaries Latinos scriptores inuaserat, lubricum rati, scriptorem ipsum de se praedicantem Budire quam nostris laniunt ratiunculis nimium considere

Primum igitur propter p. 375, 4 reclissime in codicum inscriptionibus Martianus appellatur Carthastinieri Sis. aeque certum esse iudico Martianum non Romae uixisse et scripsisse sed Carthagine. namque apertis uerbis Satura dicit p. 375, 5 quem Carthasto alumnum suum iustariorum uiciniam videt obsidentem. bene autem de Remigii opinatione, quae in uita ed. Bas. inuenitur, Martianum partim Romae partim Carthagine scripsisse, in qua etiam Funccius l. l. alii, iudicauit Τiraboschius storia delia leti. Ita l. IIII 18)Rofaelio Volterano citando rautor ita di non so quale Remistio dice l. 17 Comment . urb.) ch' ei vivera in Roma, ma non parmi che sia questa aut ita busterole ad accer

tario. γ

' Praeterea autem et ex hoc loco et ex p. 195, 3Ieae quo desudatio curaque districtior tibi forensis rabula tionis partibus inlistata aciem industriae melioris obtudit . . Eoppius recte conclusit sorensibus causis agendis Martianum occupatum fuisse. et in loco quidem modo laudato

9쪽

VI PRAEFATIO IN MARTIANVM CΑΡELLAMiti esse etiam illud potest Martianum antequam ad forensia

negotia accederet studiis litterariis occupatum suisse; necessario autem non inest: potest enim Satura Martianum

uellicans dicere statim ab initio liberaliorem animi habitum causidici munus dempsisse uel quo minus indueret obfuisse.' - sed hoc manifestum est nulla plane ratione Martianum Africae pro consule praefuisse, id quod cum alii concludebant ex p. 375,1 tum F. Iacobsius isque conlato Ioannis Saresberiensis loco Polycrat. II 9): quem cur in

auxilium uocauerit nescio: nam Ioannes ne uerbum quidem loco illo hac de re dixit. sed eandem suisse Crotii opinionem ex inscriptione Grotianae editionis patet. idem censuit Huetus in libro elegantissimo sur l oristine des ν mans p. 12', alii haud pauci. at uero hoc profecto nimis ineptum est hominem qui p. 375, 6 sq. rei familiaris tenuitatem deplorans seque ad uilia negotia ut uictu nisibi quaereret inuitu in descendere questum Africae proconsulem fuisse arbitrari, quem divitem aut suisse aut inter administrationem factum esse nemo ignorat qui n0- inani imperii qualis tum erat condicionis gnaruS e St. praeterea autem codicis Ι tit. 27 notitia post 3 8 posita laudauit locum Bethmannus Hollivegius, processus ciuilis Ip. 97, R edocemur Iustinianum praesecto praetorio Africae

pro annonis et capito ... auri libras centum' per annum Solui iussisse. inde autem nostro iure colligimus proconsulem Africae dum proco usules Africae sunt uel plus accepisse, quoniam is per omnem Africae dioecesin . . uiccsacra id est eae principis stetestatione iuris dictionem, Solum autem proconsularem siue Tinoitanam prouinciam

sub dispositimne sua habebat uerba sunt Boechingit ad notitiam dignitatum cap. 2 p. 148 cs. Bethm. ΗοllW. p. 63,18)et tantae dignitatis erat homo, ut ne sub praesecto quidem

10쪽

DE VITAVII praetorio Italiae esset sed prouocatio ab eo statim. ad

ipsum imperatorem sieret not. dign. II XVII et Bochingius p. 418). talem igitur uirum quis credat ea dixisse quae p. 375, 5-6 leguntur' sed quod grauissimum est

p. 375, 1 plane non dicitur Martianum proconsulem fuisse: aliqua enim ratione hoc in loco deprauato inest Martianum apud Africae proconsulem cauSas egiSSe. Attamen resutanda etiam eorum opinio, quos p. V dixi Martianum florentem ad annum 470 uel circiter referre, in qua opinione etiam Koppius est nota ad p. 74). hoc enim patet p. 375, 1 ut ut lectio restituenda est Africae proconsulem conmemorari. itaque nullo modo de exeunte saeculo quinto cogitari licet cum notissimum sit Gisericum a. 439 Carthaginem expugnasSe prouinciamque Africam nonaginta quinque annos ait Iustinianus l. l. S 1)Vandalos tenuisse, ut hoc certe tempore nullus fuerit Africae proconsul. praeterea uero Martianus p. 231, 3 haec habet Carthusto inclita pridem armis , inunc felicitate reuerenda. haec Verba, quae eis quae ex Plinio III 38 ibi exscripsit, de suo addidit, profecto non addidisset, si eo tempore uixisset quo Vandali Africam tenuerunt, quos aduersus antiquos incolas crudelissime egiSSe et aliunde notum est et diserte exponit Iustinianus l. l. sed in uniuersum patet Carthaginem eo tempore quo haec noster Scripsit illustrem illam litterarum sedem fuisse quam Apuleius celebrauit et de qua es. Κοppius l. l. et Bernhardyustiti. Lat. p. 88. Restat ut negem Martianum post Vandalos a Belisario ex Africa depulsos uiuere potuisse. quod cum iam

propter subscriptionem, de qua p. IIII dixi cs. Rossi inscript. Christ. I p. 476 laudatus a Monam seno proleg. Solin. p. XXX) statui nequeat, tum postquam a. 534 Africa