장음표시 사용
101쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
rare in alio casu, in quo expresso facta noextitit, ut in propomo habeat multos casus interpretari, quibus praedictarum legum coniectura non procedit, quos alibi Ostendimus adeo quod per expressionem, omnis dubitationis obscuritas, ut est dictum, remoueatur. Accedit, quod regulat. 3.delegat. I. cum simil. procedit, quando id quod inest, ex natura ipsius rei inest, non autem ex legis interpretatione: tunc enim expressio huiusmodi conditionis,
quae per interpretationem inerat, alterat naturam actus, ut notanter tradit Bald. in c.quia propter.nu. .eXtra, de elect. Franc. IIIp. ini. I. nu. 29.st. de vulgar.&p upil. sed haec conditio, non secundum natura substitutionis, sed ex legis benignitate incose dicitur,d. l. cum auus . in verb. pietate. ergo &c,
Denique cogita si responderi etia posset, quod cum liberi intelligantur secundum d. l. cum auus. per factionem quanda, secudiun Raphaelis Cumani opinionem,& in ςonsequentiam ex fictione illa ab intestato vocentur, rationibus ibi, & in alijssimilibus iuribus expressis per Papinianu,& Imperatorem eius responsum declarantem, cum in proposito, specifice, ac principaliter, & per veritatem exprimantur, dicitur ex prcilio facta alio modo quam
sit: unde in simili, si quis simpliciter haeres
instituatur, ad haereditatem vocatus prinis cipaliter dicitur, quae est ius, quoddam corpii s fictum, I. mortuo, E de fideiuss. in consequentiam vero consequitur bona lis reditaria. l.i C. de cui c. l. proinde. frdesditi t. edi c. in quibus iuribus proba-I6tur, quod vendita haereditate, in Onim telliguntur vendita singula corpora, quod non esset, si tacite, ct accessorie non ventiarent in venditione, sed aeque principaliter si bona insuper exprimatur aeque principaliter, ut quia lis res instituatur in omnibus bonis, talis expressio aliter quam insit facta dicitur, secundum Bar. in d.I. I. dum respondet add. l. I. s. si penden. appel.mors interv.quem sequitur ita deci rando, Carol. Ruin. cons.sso. viso, nil. I I. versi Nec obstat.lib. a. Nouis non ien. ad istam rationem, in d .l. I . l. 26. versic.
sed tu responde. C. te pact. dicunt, quod vere filiorum conditio non apponitur adesaelusionem substituti, sed ad vocatione: cupit enim testator substitutum habere, sebole non extante, unde illum vocavit,
cum qualitate illa, quod non sol liberi, sed non vocavit liberos cum qualitate si sunt liberi 2 sic inquit, cessam vim argumenti, quia desectus illius qualitatis operatur, quod ille non est vocatus, non autem operatur dispositionem no in vocati uain : illud tamen quod Bolognetius nititur cringere quam sit absurdum, in prinptu apparet,& miror quod ipse non inspexerit, cum per liberos extates substitutionis conditio deliciat ,&plura pollent as- ferri pro retorquutione, quae in re friuola ad modii, non minus leuiter effunderetur. Tertio principaliter ad hanc etiam partem affirmativam roborandam, tex. in d .l. Lucius. la seconda. 1l de haered. instit. Gij-citur, de negari nequit, quicquid Accursius ibi interpretatus fuerit, effectualiter contrariam opinionem negativa destru re Rictam in conuincibilem reddere.omissis igitur considerationibus Socini, quas suo loco impugnauimus, huic tex. disputando multipliciter possiimus responde. re, Primo ex mente IO. de Imo. in ead. l.
Lucius. quod ideo Mij in conditione positi, ibi prs lati dicuntur, cum non tantum, substitutum tro ut quisque in conditione positus excludant, sed ipsi consequenter includantur, siquidem excluso substituto, ipsi postea tanquam proximi res ab intestato admittuntur,st sic substituti ex lusio ipsorum est inclusio.itaque optime veri ficatur, quod restator non solum fiat rem inc se aditae haereditatis, sed etiam eius fi- .lios in casu non aditae praetulit substituto, voles fratris filios potius sibi ab intestato quam substitutum succedere, & ilium in.
tur, ab intestato succedi legis dispositione, textus vero testatorcin praetulisse asse rit: posset ex intentione Hieronymi Zanchi in d .l. liaeredes mei. s. cum ita .nu. 7 9sfad Trebel. responderi,ut verbum praetulit interpretemur, idest reseruauit, cum posset adimere, & sic non voluntate dispositiva, sed permissiua ,qua decedens ab in- testato, i dicitur de bonis suis disponere.
l .conficiuntur. de l. si quis cum testamen tu nullum . si de tu .codicit. ubi quasdam illi
tiones refert ut pcrcum, Vsquc ad nu. 7 Ii. Verum hec respolio iudicio meo tuta non est, & videtur valde veram textus interpretationem corrumpere,dum priscue vc bum, pro reseruare, contendit inponere: nam cum verbum , praetulit, reseratur ad
eum, qui dispositive est substitu tus sitquecu aduersaliua, sed, adiuncta copula pro
102쪽
An,&quan. lib. incond. post .vo C. Lib. I. 3I
Iatum, respectu etiam fratris dispositive
vocati, non poterit in uno dispositionem, in alio reseruationem inducere, & contraropriam significationem, duo determina ilia, diuersimode determinare; maxime cum in modum cuiusdam unitatis rationis, tum stat rem, tum liberos eius respicientis praelationis meminerit, addito prudenti colitio cuius sit essectus quidam antepositio,&praedilectio, tum statuis, tum etiam liberorum: in permissione itaque sola causaesciens apparet, in dispositione vero, cuiciens, serinalis, materialis,&sna18 lis, & ideo succedens ab intestato, t non habet serinalem titulum ab homine, sed a Iege, ut dicit Bald. in t .si emancipati. in 8. Opposnu. II. C. de collat. qui titulus hominis, fuit in illo textu explicitus, etiam cum quodam praedilectionis maximo, ut ita dixerim, ministerio: & ista improprietatem dispositionis ab intestato, sine titula hominis, considerauit Alinan. cons. q. videtur prima facie.nu. ai. in finalibus verbis. lib. s. Quis nunc dixerit, a verborum
proprietate n praeiudicium liberorum recedendum esse Θ Et ideo secundo responderi potest, ut substituto liberos testator praetulerit, quod liberorum existentia substitutu xcludatur, vel quia haerede primo instituto repudiante, non admittatur
substitutus, sed liberi ab intestato,argum. I. vel singulis. Ede vulgar .de pii p. & l. si ita quis lite res instituatur, si legitimus. H de
haered. institu. & utranque responsionem asserebat Anton. Corsetius in sua disputatione ad repertorium Abbatis, in s. Vtranque tamen insulsam ego existimo,& ne in
reprobatione tempus conteram , cum facillime diluatur ad quartam Phil. Cornei solutionem deuenio, dicit enim huiusmodi praelationem in animo, ac mente testatoris fuisse factam, ad exclusionem substituti: si quidem cosiderauit testator, q uod
si pater decedat cum filijs, ijdem in patristia reditate, bona etiam reperient testat
ris,ad quς ab intestato admittentur, substitutum l. excludent. & licet ipsi vocentura lege,q uod minime negatur, tamen testator ita cosiderans, atque mente reuoluc'
dicitur praeserre, & ita dicebat Co rn. qui Soci. iunior in d. l. centurio. sequebatur. Sed haec solutio claudicar e videtur, na cude huiusmodi testantis mente no aliquid apparere velit, nil debet operari, uti in ala retenta nec in dispositionem transies, sed quia dicimus, ex aliquo, de mente costare
praelatio in textu no simpliciter ad mente est reserenda, sed colunctim ad mentis incile deducts exercitium in coacto,& proinde ad certam dispositionem. igitur cum mens ipsa ex positione liberorum in coditione arguatur, tum pretulit dispositione usum suisse asseredum est, & ne mente per operationem clicita: videtur itaque imaginaria lisc solutio dii in abstracto Corneus dispositionem testantis in mente perpendit. Nunc deueniendum est ad intellectu Socini iunioris, quem ad istum textum attulit, tum ind. l. Centurio. nu. 293. tum
cons. I I. Habita diligenti animaduersione. col. 3. ante nu. 8. lib. a. dicebat,& certe secundum ipsum nouiter, contra commi
nem opinionem, quod praelatio filiorum statris positorum in conditione de qua ibi dicitur facta, si frater decesserit ante adita haereditatem, & per consequens in casu quo testatoris haereditas, inter bona instibi uti statris non reperitur, filij fratris. itaque in conditione positi, eorum patri ab
intestato succedentes, non potueriit bona testatoris, cum bonis patris admixta reperire, & sic videtur lini ossibile, praelatione illam ab intestato fieri, sed videtur necessario dicendum, quod ex testamento fiat. Nec dicatur, inquit, imo ab intestato, id est ipsi testatori, excluso stat re institutomadicit, diuinare esse, quod illi essent proximiores ab intestato successuri ciam alij proximiores csse possent, vel salte pares, qui illos filios in totum, vel in partem cxcluderent, quod certe esset contra mente
Iurisconsulti ibi:& si quis diceret, diu in
re esse, quod ibi extarent personae pares, vel potiores in successione, cum de eis ibi nullum verbum fiat: Respondet id esse verum, sed etiam diuinare esse, quod tales person ς non extarent. Addit insuper,csis.
quod si de praelatione ab intestato intelligeretur, tunc esset opus praesupponere, xysiiij fratris essent nati, vel saltem concepti vivo testatore, cum postea concepti, non possent ei succedere ab intestato. l.Titius.
cum l.seq. Ede suis&legitim. quod esset restringete illum textum simpliciter, & generaliter loquentem, contra l. I .9.generaliter. Edelega.praestand. l.deprecto. Edepublicia.istud autem non contingere prilationem illam ex testamento per fidei c5- missum intelligendo: satis enim tunc est, quod nati vel concepti r eriantur, tempore quo dies fideicommissi eis relicti c
di pertexi .in I. interuenitusdeleg. praest.& ita inducebat textum in d. l. Lucius.
103쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
His inductionibus respondet Hieron.
tamen ad utranque, & omissa illa, pror strictione textus enitanda primi inductioni,nu. etiam 7 3 9. respondebat, quod licet positi in conditione essent aliquo casu penitus a successione exclusi, non tamen vibderctur hoc contra textum illum, qui nodicit, quod testator eos praetulerit omnibus, sed ipsi substituto, videlicet illis liberis, qui erant extranei,imo ne ipsi quidem substituto dicerentur praelati, si ille alia ratione, quam substitutionis posset admitti:& dixit ibi Ang. quod ab intestato admi tuntur , si reperiant se proximiores, quod
Zanch.nu. 7 y8.cu seq. latius deducit. Sed ut ipsemet Socinus iunior fatetur, eius imterpretatio in se maximam continet diuinationem,absurdaque penitus euincitur: as nam Scaevola ' illic factum referens. l. Titius. inquit,qui fiatrem habebat testamento ita cauit; ut velit inserre, non alium
proximiorem habere, si loquendi modum
Iurisconsultorum pendere caeperimus,
quod inde coniecturari magis poterit, cupost fratrem,& eius liberos, seruos substituerit: id ipsum non aliunde obuenisse credendum est, quam ex defectu alioru proximior um,q uos si habuisset,utique intraneos, nempe seruos illos, nunquam verissimiliter substituisset sique ex Scaevola prudentis consili j. l.Titius. conspiciebatur, quae prudentia Bret,si proximiores,vel saltem pares, ut Socinus praesupponit,habc-do seruo omissis atque spretis proximioribus substituissetὸ videtur itaque in se
sidium,&quandam necessitatem, seruos ad libertatem, haereditatemque conuocasse, tot adhibitis conditionibus, in desectu proximiorum, cum erga seruos ultimum amoris affectum ostenderit, quos sivere
dilexist et, eis simpliciter ad libertatem saltem consequendam prouidisset, licet quoad haereditatem tot conditiones adieci Lset:& tamen adita haereditate, vel relictis per fratrem liberis, non solum ab integra haereditate, sed etiam eius parte, &libe
rate ulterius excludiatur, inseruitute pe durando . Nonnulla etiam ad hunc textu tangit Franc.Mant. in tract. de cole.vit.vol .li. 1 r.est. 2. post n.i z. que indicasse sufficiat,subtiliter, atque cruditer loquente.
dio Quarto, nam dispositum in statuto,ice setur etiam in ultima voluntate dispositu: hae enim dispositiones a pari procedunt.l. si ita fuerit.in fi.& ibi not. Bart.nu. 3. isdem anum.testam. l.cu quidam .versici Que- admodum enim .ubi Bal .nu. 8 . post Nico. de Matiaret .versic. Quaero, quid in verbis,
si. Et sic dispositio . C. de his qui b.ut in dig.
Bal. in l. maximum vitium, in princ nu. 2. versic. Et videtur. Qde libe.praete.& in ti- tu. de pace Constan. in prin. col. y .in verb. criminalib. versic. Ex his apparet. Soc. tu. conci 3 s .licct.nu. y.versi. Ita et cons. IG. praesentis consultationis resolutio nil. 6. versic. Et ex hac communi opin .li. 2. Curiiun. cons. I76.prs supponitur in facto .col. pen .nu. i l .vertic. Similiter ergo. sed si statuar tum lagnatis masculis existentibus desuncti matrem non succedere disponat, ex thli statuto agnati videntur vocati si existat,
lum text. Ede collat.bon. Bald. in l. si d lanctus .in prin. C.de suis & legi. ergo si dixerit etiam testator, si sine liberis decessi rit, talis admittatur, videntur ad illam successionem liberi vocati. Sed si veritas attendatur, quae in iure ciuili, omnique alio disciplinarum genere
non aliunde certius, quam ex aut horum,
locorumque collatione, ac diligenti ill rum obseruatione potest indagari: dubitationem hanc ex Bariolo desur ptam Oximere, multiplici responsione profitemur. Primo, cum si Alexandro d. cons.
I 8 .viso titulo. q. antenta. 2 o. versic. Nono non obstat. lib. 2.assentimur, verba in
casu Barioli fuerint conditionaliter per ab Iulos ablativos prolata, & ex Bald. inrubr. C. de institu.& substit .ante nu. I. versic. Extraqusro.ablativi absoluti magis dia dispositioni inducendae aptantur,1 quam coditio, cum in eum referuntur,qui vult agere, & post Paul. de Cast.& Alexan .ini. in
ratione. g. tametsi. in fi .ff. ad i. Fale. tradit Carol. Ruin .cons. I 3 irca casum. col. 3.
post nu. s. versic. Secundo ad istud, lib. 3. And. Alc. in l. cum quaerebatur. ad A. Edeverborum signiti.&in serius reassumemus
in coniectura masculinitatis. Secundo, eiusdem intentione; nam
ibi non poterat intelligi, agnatorum masculorum cotemplatione, dicta verba prolata fuisse, nisi fateremur, masculis agnatis existentibus, in casu dicti statuti succedere: in qone vero ista, absque eo, et ipsorum ex testamento succestionem per fidei commissum inducant, in conditione postitorum fauore intelliguntur, cum possint ab intestato successionem importare; iulcitur solutio lisc, ex traditis per Bal. notis, liter
104쪽
liter referentem Cynum de Pystorio, in l
nuenticulam. l. I .nu. 2.vers. Dum istaq.C.de epist.& cler.ubi in pacto, dicit sumi istud argumentum a contrario sensu, dicta l.inter socerum . g. cum inter . E. depact. dotali. ergo idem in statuto, quod a 3 est 1 tacita quaedam ciuium conuentio, ut in rubr. C de decret. decur. libro decimo. I. sed ea . ff. de li. unde de uno ad a-a liud t argumentamur, Curi. iun. cons.
I 2 2.viso,col .pen.nu. I o.aismatiue, secus negative cum maior sit potentia statuentium,quam contrahentium. Soc.iu. cons.
2 s.cisus iste.nu. 2 .ubi alios citat, lib. I. de hoc videtur velle statutum, ponderata as ratione causae finalis,quae semper i inham rei legi .no.int .cum tale. s.faliam causam legato. ff. de conditio. & demonstrat. Ad corroborandum praedictam solutionem, allegat ctiam Alexander D. Ioannem deImola, in l. si cum dotem. in fine princ.is
Tertio respondetur, agnatos illos non admitti ad successionem ex eo, quia sint vocati per illa verba conditionalia, si agnati extiterint, vel stantibus agnatis, vel masculis, mater non succedat, sed dicuntur succedere iure communi inspecto,st tutum vero matris solum successionem
Quarto, nam statuti verba sunt affirmative concepta, in casu proposito sunt inconditione negativa, ex qua non possunt dici vocati nisi sumpto argumento a contrario sensu quod non est in casu Barioli,& ita post Pau.de Cast.dicit Carol. Ruin.
Quinto, &vltimo posset dici, quod gnati,& masculi, ab intestato quoque vo-26 canturmon enim illo casu i prohisetur is de cuius haereditate agitur testari,& foeminas instituere, secundum Matth. de Assii. in constitan aliquibus.col. s. in princinu.
ver. Vnde dictum statutum. CHelegitim.
dit Andream de Isemia ibi in a.col.quem Albertus Brunus non inspexit. Quinto inducitur tex.in l.pen. Ede collat.dotis. Sed si ingenium intenderimus, istud contrarium optime dis luemus, si quidem ea ratione bona ultra dotem, ac ipsam dotem,penes filiam remanere comcluditur, cum a principio dominium, amte appositam conditionem, suisset in fi liam translatum, ut textus pra supponit; 27 in verb. 1 dederat. l.ubi aut cm non apparet, s.fin. ubi Bar. & Acmil. Ferret. nu. I. 2 8 isde uerb. Oblig. ac etiam, i tradiderat, i. traditionib. ..de paci. & cum uoluerit coserri, praesupponit dominium iam fuisse 9 translatum . propriae etenim rei l collatio fit l. I.ff.de collat.l.s soror l. illam. ad fin.& glo in rub.ac Bu.in l.si emancipati. C. eod.tit idem Bar.in l. pater filium .d.ti. decolla. dor. quid nunc, si abstinente filia ab haereditate patris, dos cum alijs bonis prς cipuis apud eam remaneat stante regula, 3 o quod abstinens ab haereditate , t nunquaconferre tenetur.l .ex causa donationis.C. fami l .ercisi. fi .Ed.tit.de collat.dot. Hinc resultat,necessarium consideraris antecedens, dotis acquistionem, quod potuit
per testatorem induci, tuncque verba enu3I ciativa, i in modum conditionis prolata disponunt, iuxta distinctonem traditam per Bar.in i .ex hac scriptura.nu . .iisde donat.Canon.inc.fi. de successsi ab in te. sed in casu nostro non est necessarium filios dicti haeredis instituti, intelligi uocatos ex testarnento, ad hoc ut uerificaretur,uel nouerificaretur substitutio ultimo facta per testatorem, sed solum debet attendi cxistentia, vel non existentia liberorum, ut intelligatur, an ultima substitutio locum habeat.
Secundo dici potest, quod cum ob id
bona ultra dotem Papinianus retineri as firmauerit tanqua voluerit testator,alterutrum filiam habere, &sccostitisse de expressa voluntate testatoris, ut conditio a diecta filiae fauore, non reddat dotis,ac bonorum ultra dotem conditionalem dispositionem, sed potius portionis haereditariae acquisitionem, conditio non immerito ad dotem, & bona illa non retrotrahitur,ad haeredis autem institutionem porrisitur,quam conditionalem constituit. Sexto, pro hac opin.adducitur: quia dispositum in ablativis absolutis, censetur etiam dispositum in ipsa conditione, cum 3α ablativi absoluti,t vim conditionis ha here dicantur. I.a testatore. ff. de condi. tio. & demonstratio. Doctor. in rubri. T. solui.matrimon.& inferius declarabimus, sed absoluti ablativi fideicommissum inducunt. l.fideicommissa. s.cum esset. E. delegat. 3.ergo illud etiam debet induc re ista conditio.
IIuic rationi primo respondetur secun F , dum
105쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
dum Alex.d.consi 83 nu. i qui b. a. & Antonium Corsettum in sua disputatione, incip. Vtrum per ista verba. abselutos ablativos dispositionem inducere, quando Verba executiva per ablativum importata, ut dicebam, reserebantur in eum qui vult gere ex illa dispositione, ita loquitur lex. in dicto g. cum esset . alias secus ,& tradit Bald.in d.rubri C.de instit. & substit.in fi .
Secsido tex.in d.f. cum csset . loquitur, quando verba ablativorum absolutoru, important quandam executionem circarem, in qua inducitur fideicommissum,
secus quando important quandam den minationem perbonae conditionaliter prolatae, ut patet in d. l. si ita quis haeres instituatur, si legitimus. cum ibi not.&colligitur ex not. per Bart. in d. l. a testatore. cumque in proposito utrunque cesset, merito non est inferendum, & cum hae s cunda Alexandri responsione, virtualiter transeunt mulsi. Bononien. & Perusin. in d. l. r. C.de pact. post Franc. Rip. licet per alia verba, dum confirmationis actus
Tertio,quo ad resolutionem conditi nis a contrario sensu, in ablativos absolutos, videntur substitutionis verba, si sine
liberis decesserit, substituo Sempronium, nil aliud importare, nisi quod liberis e
tantibus nonsubstituomon autem liberorum vocatio inde deducitur,ut Bononienses diccbant.
Septimo est text. in I.ex facto. S.si quis 3 3 rogatus. T ad Treb. ubi t quando aliquis est institutus, & rogatus, si decesserit sine Iiberis, contingatq; institutum cum filijs
naturalibus decedere, & quaeritur, utrumper istos filios substitutus excludatur, respondet ibi Iurisconsultus, hoc ex dignitate, & ex voluntate,&ex conditione cius
qui fideicommisit, accipiendum esse: flustra igitur Iurisconsultus praedictas qualitates considerasset, nisi tales naturales vocati intelligerentur. Alexander de Imolat . istum nititur euitare: nam esto, tales liberos in condiatione positos, vocatos ex testamento per fideicommissum non intelligi, tamen v Iuisse Ulpianum, conditionem, dignita
temque testatoris considerandam esse, ut discernatur, an liberorum naturalium existentia, faciat fideicommissi conditionem
deficerer cogitauit enim testator, quod si institutus liberos etiam naturales tantum haberet, verisimilita omnem lueredutatem vel eius partem Hret relicturus: ut 34 censeami recte tantum dixisse, naturalemctescere,u, conditio deficiat,& no subnecterit,aut indicaucrit naturales vocatos esse: nam qu cadmodum ex dignitate testatutis considerari posset, an naturales succensione digni existant, ita a quia est, ut in e
de dignitate dirimatur, an substitutus ad
succedendum ordinatus, naturaliu inter
postione impediatur parificenturq; casus successionis naturaliu, & exclusionis substituti,cum utrobique is di possit testatoris
intentio, ac dignitas, tum in admittendo, tum in excludendo ex naturalium pers nae imo textus iste posset generaliter in cotrarium retorqueri, considerando dictionem illam implicativa, ut quemadmoduin naturalibus ex ipsorum existentia tantum conditio deficit, ut textus inquit, &o sequentibus arguitur, ita sit in civieristiberis decernendum,quod ex superexister tia ipsorum deficiat conditio,non aut dispositive vocemur. Siqi insuper Vlpiano
videtur,voluntatis esse quaestionem intelligendo et conditionis defectum, per v .cationem istorum naturalium, quod controuersi iuris est, magis retorquetur,in tatum D positio in conditione non iussistat, cum disserentiam non tantum ex dignit te, sed etiam in voluntate eius qui fideico misit Iurisconsultus costituat mam inquit, Mihi autem quod ad naturales liberos a tinet voluntatis quaestio videbitur esse deuibus liberis testator senserit, sed hocex
ignitate, & ex voluntate, & ex conditio. ne eius qui fideicommisit, accipiendum erit; geminatu voluntatis qualitatem c primendo.videtur igitur considerari in illo textu, liberorum existentiam, ad includendum, vel excludendum substitutum, ex voluntate tamen non ex simplici positione in conditione. Posset textus iste ex l. generaliter. cum autem. C. de instituta& substit. subuerti, cum tamen quaepe tinent ad intesiectum istorum iurium, inia Tractatu de condit. si sne liber. deces fusissime explicauerim, Omitto inductiones,&controuersiam, tanquam alibi ex professo sopitam. Octauo facit tex. in t .vnum ex familia. g. fin.isde leg. a. ubi ex verbis illis testatoris, Non dubitare se, quodcunque inor eius haeres instituta cepisset, liberis sitis reddituram ι induci tacite fideicommis sum , Imperat. Marcus rescripsit. & sieverba enunciatiua ad haeredem relata, liberorum sauore disponunt, contra re
106쪽
An,&quan. lib. incond. posi. vo C. Lib. I. 33
sulam tex. in I.Titia cum testamento. eo.
tit. ita in propolito, verba fidei commissaliae substitutionis ad haeredem relata, qua-uis expresse in fideicommissum liberis restituendum non sonent, tamen quia ipsorum fauore prolata videntur, debent tacite intelligi per fideicommistum. Respondent Antiquiores ad istum tex. verba illa in modum conditionis non filisse prolata, quae dispositioncm non inducunt, ut saepius dictum est: cumq; enun- a s ciat tua verba principaliter: per se, quem admodum ibi proferuntur, disponunt, ut
dicit Bari .in d. l.Titia cum testamento. in princ. ff.de leg. 2. &in codem S. item Marcus Imperator. Bald. post ipsum Bar. in 3. Oppo. adnotauit, nisi sidci commistum importaret, inania penitus redderetur, quod
non est in illa conditione, quae substituti
exclusionem operatur.3 6 Post et i etiam dici nec serte infeliciter,
quod verba illa tex. fidei commissum minime inducunt, sed Miud quod pro fide
commisso habeatur , quamuis enunciat Lua sint, principaliter per se prolata. ergouid minus debent operari verba mere coitionalia, quae ex regula non disponunt, nec habent aliquam qualitatem alterai tem, prout est in illis verbis enunciati uis:&quamuis in effectu non sit diuersitas, ut dicit Bald. in vit. not. sat est, quod pro Milo habetur, retinendo quandam improprietatem, Se ostendendo impotentiam in perficiendo actum.
Vel aliter, quod verba illa, Imperator pro fidei comisib rescripsit accipienda sui,
non propter qualitate cnunciationis, siue verborum enuciatiuorum directionis, sed in honorem bene transacti matrimonij, quo communium liberorum fides obuo. nerat: Vnde pater qui melius de matre praesumpserat, non tantum restitutioncmi
ut periniquum sub isto honore,fide, ac iusta praesumptione ibi non dubitare, se patrem deceptum inueniri, idem Imperator crediderit: itaque non immerito ipsum iuris religiosissimu Vlpianus appellauit, matrimonij honorem, & esse, ius obseruam do, ac maxima prouidentia in eius rescripto, summa utilitate susillo utudo: adeo quod incongrue ad terminos conditionis proposite allegctur. Nono Alexander de ImoLd. consa' .nu. 8. vcrsic. Vndecimo probari videtur, lib. et nititur tex. in l. haeredes inei. S. cum ita, is ad Trebel. inducere : sed eius verbaobscuriora verbis Papiniani ibi videntur , ct ita dicere voluissς autumo: quod si verum esset, in conditione positos non censeri vocato x, sequeretur quod testator in die toti .cum ita, potuisset pro parte t status,& pro parte intestatus decedere,
3 7 sed consequens l est falsum. l. ius nostrii,
dercg. iur. ergo & antecedens. consequentia deducitur, cum testator fidei filiorum commiserit, ut si quis eorum prior sine liberis decederet, partem superstiti restitueret, quod si uterque,omnem voluit haeroditatem Claudiae nepti peruenire: defuncto altero sup ei stite filio nouissimo sine liberis, absurdum esse respondit, partem nepti denegari ι cx verbis conditionis , Claudia in secundum casum, si uterque Videbatur substituta,& tamen cX praesumpta voluntate, in casum, si quis prior, fidei commissum inducitur in portione n
uissimi: nunc superstes filius, tanquam in conditione positus, sal, intestato a Gmittitur ad portionem patris sui, & Claudia ex testamento, in primuin casum substitutionis, ex parte nouissimi, pro parte testatus,& pro parte intestatus de ccderet, ibi disponens. Idem Alexander conabatur eundem tex. diluere in capite transmissionis, haereditate per illum primum filium non adita, potentia sui tatis: alioquin ubi testamentum fuisset destitutum, ut quia omnes instituti se abstinuissent, tunc haberet locum, quod liberi in conditione positi, ab intestato succedant: quid autem sibi velit, Deus scit, nam perpcram induxit,& dissoluit: primi namque haeredes haereditatem adierunt, & dc seisia conditione ex parte praemorienti filio superstite, nulli bi exprimitur, utrum iste superstes, patris portionem ab intestato, vel ex test mento retineat, nec ibi de transmissione agitur, nouissimi vero portio sine liberis decedentis, ad Claudiam n tem substitutam solida pertinet. ccsat itaque obi cium testati, &intestati, adita loeditate 38 ab initio, cum post aditione mi mn attendatur an quis pro parte testatus & pro parte intestatus decedat, i. circa, ubi Pau. de Cast. not. si de inossi c. testa. de qua N pubcbre Mantua lib. I 3 . Enchir. c. 3 2I. incip.
Quod testator sel. 3 3 6. 3 9 Decimo, haec conditio filiorum fauore
substitutioni adiecta vide ur secundum .ind.l.filiusfamilias, S. cum quis. Ang.
in I. I. C.de cond. inser. ergo debent censeri tacite substituti, argu . l. 2. F. si duo ii tres, Ede collat. bona. petoa de leg. a.
107쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
Huic rationi respondent Doctores,dictam conditionem satis continere liber. rum fauorem, licet non dicantur ex testamento vocati, cum possit grauatus suis liberis ii reditatem relinquere,quod praesumitur,&est verisimile, ex voto naturali parentum, iuribus vulg. Nec Obstat d.l. a. g. si duo. ibi enim emancipatus cogebatur ad conserendum illi qui erat in potestate, si volebat secum ad successonem pergere, ideo n5 mirum si emancipatus conseri, &eius portio penes existentem in potestate remanet,qui in totum de iure ciuili secundum ista tempora succedebat, licci prstor secum emancipatum admiserit, ut ibi colligiturn in l. i. Ede coniung. cum eman. lib. Add. l. peto. respondetur quod institutus fuit rogatus ut esset contentus certa re tantum, unde si alius non erat institutus,
videtur dixisse fauore venientium ab int fato ut debeat illis residuum restituere,&sic dispositive ibi suit locutus. no mirum igitur si venientes ab intestato, possunt peterem tali testamento sibi haereditatem restituti sed hic testator fuit locutus conditionaliter de liberis, ideo non possunt ex testamento succedere , & ita dicebat Ioan .de Imol. in d. l. Lucius, quem sequitur Andr. Barba. in dicta l.cum acutissimi,
Vndecimo, nam voluit testator quod filii substitutum, quem omnibus alijs pretulit,excluderent: ergo filios excludentes substitutum eodem modo praeserre voluisse credendum est, per illam regulam,si vin6o co vincentem te, t multo magis vinco te. l. de accessionibus .fLde diuer. & temp. prs scrip. cap .authoritate Martini. in fine. ubi Gemin .de concess. praeben .in 6. Bart. in l.
Claudius Felix.Equi pol. in pig.hab. cum simit .sicut igitur non extantibus filijs pr hibetur grauatus alienare, & alienatum in substituti fauorem reuocatur, ita ctiam videtur, quod liberis existentibus, in fauorem filiorum qui substitutum excludunt, alienare prohibeatur. Rationem hanc euitabat Franc. Rip. indicta l. r. C. de pact. quod non sunt fili j qui substitutum excludunt, sed est destia i ct usi conditionis, quia substitutus est vocatus cum illa qualitate, quae si non accedat, non est vocatus:ut non possit dici se stitutum excludi, sed non vocari non editate qualitate; & cum hac responsione pe transeunt ibi Nouisi. Bononien .col. 26.in
prin versic. Ad istud tamen, & regula illa 41 si 1 vinco vinccntem te, quamuis simus in
cadem concertatione, non procedit, cum adsit diuersa ratio vincendi, iuxta tradita per Bart. in d .l. de accessionibus. & in d. l. Claudius. Socin. itan .in l. I. nu. 39. veri ic. Eclicet glos&nu. i et .versic. Et licet. is. solui. mair. Petr. Andr. Gam. in Dialectica legali. in loco, a primo ad ultim v. in si . a Vel quando: sunt terin in i dispares, ut per
D. Bemar. Alphan. Perus. in collect. lur. ciui .nu. 983. sol. 242.post alios, ut per cu. 4 vel quando i virtus, quae cit in vincente, non concurrit in vincendo illum, quem tu vincis. Hieron. Cognol. in i .non debet
Quod indultum, col. fi. vel ut non proce- 1 dat i in successionibus, quemadmodum post Aret. in cons. r 39. Viso puncto.cOl. S. verse. Et ut breuiter. tradit c ur. iun. cons. 9. Habita diligenti, nil. 9.vcrsic. Quia in hac materia successionis. Duodecimo dicunt Doc. quod licet liberorum mentio, ad directam substitutionem inducendam in suifciens sit, videtur tamen sussiciens, atque potens ad ipsorum ex fidei commisso vocationem, cum fideicommissa nedum verborum e 46 pressione, sed mente i etiam testantis tacita vel coniecturata inducantur, d. l. haeredes mei. s.cum ita. l .cum virum. Q de Gdeicom I pen. de leg. i. i. cum proponebatur.&l.qui solidum. ubi Bar. de leg. 2.cum adductis pcr Soc cons. Iq. lib. I. Dcc.consi. is. & pro tenui . col. 2. versic. Ad cuius
rei. cons. 38.circa primum dubium. col. 2. ante nu. 2.cons. 27o. D. Raynal. col. pcn. Rapha. Cuman. cons. I 3. prima facie. antenta. a. versic. Facit etiam . Rapha. Fulgos cons. I I. proponitur col. 2.nu. 3.quae coniecturata voluntas satis colligitur, D filios in conditione posuerit, d. l. Lucius, in fi . Sed respondetur , praedicta procedere,
47 dummodo i mens ex dispositis elici ponsit, ad fidei commissum inducendum,alias secus, secundum Bald. in t .vnica, in ii. C. de his qui ante aper. tab. Francis. Rip. ind. g.cum ita . nu. 3 q. & quod sola voluntas non suificiat, etiam in fidei commissis, cisti . in l. Lucilis Titius. g. tres haeredes. Ead Trebel l. si alij. isde usu fruct. leg. Am.
Crau. cons i6I . verba substitutionis nu. 13. cum se l.
Nisi diiseris, attendi debere volutatem 48 testatoris, si verba patiantur, saltem i per impropriam signiticationem, ut per Rip.
in dicto S. cum ita . nu. 3 3. Bald. in I. cum virum. col. 3.ubi Salyc. adfin. C. de fidei- m. Alexan. cons. I 39. circa primum dubium
108쪽
bium .col. 2. nu. s. versic. Restat. lib. 6. C rol. Ruin .cons I 6. in puncto. col. 2. nu. 2.
lib. r. sed in proposito non sumus in volsitate omnino tacita, quia deliberis esti, sta mentio,& dicuntur praelati, merito videntur vocati per fidei commissu na, etiam quod verba conditionalia aliquam paterentur improprietatem, cum conditionalia verba, non sit absurdum, ut aliquando disponant, quod saepe euenit. Decimo tertio, allegatur alius tex. in d. I.generaliter. .cum autem. C. de instit. &substitu. nam si nulla liberorum mentio.
ne habita filij tacite includuntur &substitutos excludunt, cum non sit verisimile patrem si de nepotib.cogitasset talem secisse substi tutionei ergo magis quando exprimuntur: non enim maioris potentiae tacuq9 tum est quaint cxpressum. l. fin. C.depac. conuent. l. nonnunquam. E. de condi. &dem .ut itaque haec expressio aliquid ope retur, debent conditionalia illa verba , tanquam pura intelligi, ne testatoris su cessio illis exci usis, ad extraneos aliquo serte casu deuoluatur, contra eius mentem.
Hoc tamen argumentum, de tacito ad express um, in proposito sumi non potest :nam ut alias est dictum, tacita conditio ind.l. generaliter. s.cum autem. intelligitur coniectura pietatis, tanquam a testatore expressa, & non scripta, d. l. cum auus. in fi si de cond.& demon.& quamuis Imperator Papiniani intellectum attingens, rationem reddat, non csse verisimile patrusi de nepotibus cogitauerit, talem fecisse substit utionem: voluit tamen, ipsam conditionem uti dictam, & expressam cciari, ut non maius robur quo ad vocationem videatur habere expressa e tactu aliter,qua subintellecta, tanquam dicta: cumque verba huius textus in prin .dum de tacita diximus, latissime explicauerim, non amplius insistam . satis erit, Imperatorem, conditionem tacita reduxisse ad cogitationem patris,&λrniam, qua vere usus misset sic sitasset: videtur itaque cx die l. cu auus.
dispositione, facta quaedam utriusque inditionis adaequatio, per modum reguis, ut
so dispositum in una, i in alia pariter dispositum intelligatur. l. I. Edeleg. I .cum ves. Decimo quarto textus etiam in I. cum acutissmii. C. de fideic. inducitur ibi, Ne videatur testator, alienas successiones proprijs anteponere. veniunt itaque haeredes
ex iudicio testantis aui,& sic per fideicomsi missum:aliter enim: non ex mente tacita
aut, sed patris, quae Bret, ut si decessisset
intestatus,proximiores in eius haereditate succederent. l. conficiuntur. & l. si quis csi nulliana. ii de tu. codic. sicut ergo in casu dictae l. cum acutissimi hoc operatur illa subintellecta c6ditio si decesserit sine liberis, uerita isto casu expressa 1 operari debeat. l. cum quid. st si cert. petat. l. triticum, ff. deverb.oblig. Caeterum & hic textus euitari potest, cum, ut Alexander inquit, in eo non dicatur, nepotes in testamento, perfidei commissum vocari, nec id posset intelligi ex regulis in contrarium facientibus: sed Imperator sentire voluit, quod si extraneus fideicommissarius vocatus intelligeretur, etiam cum institutus, & grauatus cum liaberis decederet, impossibile esset,nepotes
effici lis redes aut per media si ij persona,
sed si extraneus substitutus illo casu vocatus non intelligeretur, possent nepotes effici haeredes aut, succedendo patri suo ab intestato,vel ex testamento ipsius patris,&33 sic haeres 1 haeredis primi testatoris haeres
diceretur. l.f. C.de haere. instit.& l.si pater familias .ffide viilg.& pupil .l. I. ff. de castripecul .ctim autem in prin. de intellectu istius legis,& inductione Raynerij, non nihil dixerimus, non videtur repetitioni locus; est tamen verum, Raynerium de For-liuio, non obstante huius l .cum acutissimi inductione, contrarium eius response d acuisse, ut refert Pet. de Anc. in d. c.in presentiae remittens se ad Raynerij responsu, de quo Alexand. de Imo .d. consti8 .ante Sqnu. 8. d. li. a. Sed ulterius instari posset dude proprius successoni b. textus meminit; nam esto quod successiones intelligantur ex Corneo, de propria posteritate, vel f bole non est dubium de posteritate successibili intelligi: cumque alienarum succes-
sonu in meminerit, considerando eande
succedendi qualitatem in extraneis substitutis, qui ex testamento admittuntur, videtur eandem qualitatem in proprijs successionibus considerasse & sic ex testamento in unico effectu. Caeterum quia Imperator plenissimum euentum Papiniani responso tribuere intendit, non debemus hanc plenitudinem minuere in hoc, ut liberi ex testam et o vocati no intelligantur: imo cum proprias successiones dixerit, ad immediatam causam respexit, no mediatam ex patris persona, ut Alexader dicebat in tantum quod verba istius textus,vix possint cavillari. Cessant hinc quae Franci
Mantic.in tra 2.de conieci vit. volunt. lib.
I I.tit. 2.ant enu. I 3.dicebat, quod si argu
109쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
sumentum procederet, sequeretur libo vos in tacita conditione positos, cEseri ad fidei comissum vocatos, ctum d .l.cii acutissimi. de tacita conditione loquatur, quod tamen absurdum est; censentur enim in coditione politi ad excludendu tantu substi.
t ut uim nam si ex communi opin. ita sit dicendum , quam nos sequuti suimus, & in causarum decisionibus, atque resposis reddendis comprobauimus, non videtur otianino insolens verbum, de stricto iure contrarium disputando tueri,& cum uno Lu. Romanoin hosti um q uasi agmina irruere, rationibus in principio huius operis allegatis; nec ratio ex Hiero. Torniello repetita obstare videtur, cum alibi suerit ei congrue, ac multipliciter responsum . Minus nocet,lacitam uolsitatem desuncti in proposito non operari ad fideicommissum inducendum, cum coiectura probabilis plurimum, uel necessaria requiratur, ut tradunt Docto. in I. haeredes mei. g.cum ita .ffad Treb. licet enim uerum sit, liberos inconditione positos, vehementem coniecturam voluntatis testatoris habere, ut bona ad ipsos sint peruentura jecundu OId.& Salyc.& tradi t etiam Celsus Hugo,cos.
. in casu proposito. nu. 7. probaturque ind.I. cum auus. iuctis d.l. cum acutissimi, &d. l. generaliter. g. cum autem. habent i
men longe plus coniectura, quod praelationem esse, Iurisconsultus ind.l. Lucius. in s. interpretatur, ideo cogitandum cst. Quin todecimo inducitur tex. in d.l.iubemus. g. sin autem. C.ad Treb. ibi enim
deciditur,conditionem hanc, si sine liberis decesserit, nato post humo defecisse, unde necessario sequitur,quod perfidei commissum substitutus intelligatur Gna post-
humus pro iam nato non habetur, nisi cude eius proprio commodo agi tur. l. quod dicimus .de verb. sig. idque procedit etiam si de patris comodo ageretur,l. 2. g. remit tit. de excus tui .haec autem conditio, si sine liberis decesserit, tempus mortis respicit: qualitas enim adiuncta verbo, secundutempus verbi intelligitur. l. in delictis. g.si damnum. Ede noxa. act. l.Titius. Ede mil. testa.& in specie est tex. in l. ex facto. g. si quis autem .ssad Trebel.&quidem intelligitur mortis tempore sui ste,qui in utero relictus cst. l. intelligendus cst. de verb.
h.vt no dicatur sine liberis decessisse,qui praegnat cin uxorc reliquit , quare si posmhum: is, qui non reperitur natus tempore
mortis, pro iam nato habetur ad desectu conditionis, necesse est, quod de eius co . modo agatur,&consequ enter per fideico nullum substitutus intelligatur; nam si fratres alicuius Monasterij cssent ab aliquo haredes instituti, sub conditione, silicis Parthorum decesserit sine filijs legitimis,
conditio dicitur extitisse, si decescri lux repraegnante relicta. de commodo enim ipsius post humi agitur, ut pro nato habeatur,& faciat conditioncm deficere,fecundum Bald in l. qui in utero. de stat. hom.
Soc. sc n. cons. 27 . in causa fratrum . nu.
I 6. lib. 2. quo datur intelligi quod cum in casu proposito conditio defecisse intelligatur,d.S.sin aut . de proprio ipsius post
humi commodo tractatur: comm dum aut certia esse non potest, nisi post humus
tacite per fidei comissum sWbstitutus intelligatur. Et si diceretur satis videri de commodo post humi tractari, si ab intestato patri suo sit successurus, vcl si in testamenio patris sui institutus fuerit,cimi possit talis
redari di praeteritus rumpat testamentia. l.
Gallus .de libe.& post h.L3.de iniust testa. l. si quis in suo. egis. C. de inof tcstam. F.aliud quoque capituluin in Auth. ut cude appel. cognostic spondet Francis. Manti. ex illo sundamento, in hanc sententia, Vt ipse dicit adductus , quod facta alienatione bonorum fidei commisso subiecto. ciorum, vel paternis bonis ex delicto publicatis nisi post humus substitutus per fideicommissum censeatur, non pollet in illis bonis succedere: ergo cum non ageretur de ipsius post humi commodo, non deberet pro iam nato haberi, neque substitutum posset excludere, & consequenter fidei commissi conditio ad excludendum substitutum, sine aliquo emolumento ipsius post humi, non posset intelligi desecisi e,ut Bal. in citato loco scribit, & tamen in d. g. sin autem. iuncta d.l. si quis praegnantem .generaliter deciditur, quod nato post humo conditio dcficiat: ergo necesse .est generaliter dicere, conditioncm
ipsam, fauore posthumi deficere,& proinde substitutum intelligi, alioquin commodum esset incertum, polletque contingere, substitutum csic exclusu in & posthumum nullum commodum sentire, quod esset absurdum ,& irrationabile, contra mentem legis, voluntatemque testatoris. Fundamentum istud licet pulcherrimumaximoque ingcnij acumine ab cruditi simo Iurisconsulto ad inuentum, posset sorte submoueri, considerando non ideo mi nus posthumum ad sui commodum pronato haberi, ipsumque commodum cer
110쪽
tum esse, si ab intestato admittatur excluso substituto: lex cnim fingens posthumii pro nato haberi, satis habuit, si ipsum ad
illud commodum illam scilicet haereditatem in isto casu conditionis admittat,qui lege ipsa desertur,l. I .de suis, di legit. non ad aliam, respectu aut testatoris,quae lege
I 2.tabularum confirmatur.l lege obuenire.de verb.s .istudque commodum incertum non dicituriconfidit enim lex, parentes bona filijs conservaturos, deindeque relicturos, nam si parentes summa ope contendunt diuitias acquirere, ut illas liberis relinquant,multo magis credenduest, ipsos bona non conservaturos solum, sed aucturos. Quod autem alienatio subsequatur, incertum est; nec ex communi parentum voto praesumendum, prout incertum est etiam,ipsos delicta commissi ros, ut proinde eius bona publicentur: v-
nusquisque enim bonus presumitur, &hene acturus: haec igitur omnia, ad patris praesumptam pietatem, bonitatemq; ex lege sunt referenda pariter etiam ex testa
tis mente, qui de dicta paterna pietate cofisus,voluit susceptis liberis in conditione positis substitutum excludi, ius legitim,rum haereditatum ipsis reseruans, ut commodum certum appareat allegatum vero
incommodum incertum, & desperandu, uod in propositis terminis consideram
Sexto decimo affertur . t quamuis . C. de fideicom. ubi pater ex coniectura, licet
non necessaria obstrictus, filio intelligutur haereditatem per fideicommissum restituere, ut non aliud in proposito dici posis ad idque facit tex.in l .si cui. cum l. seq.
Sed facilis,ac vera datur responsio; nain d.Lquam uis.& si verba defecissent,non tamen praecisa sententia, siue sensus test,
toris deficiebat: non enim ex alio testator de emacipatione cogitauerat, quam prinpter successionis commodum; cumque alia ratio ut ibi Bald.inquit, reddi non possit, pro expressa censenda est, diciturque interpretatio non extensua,sed intellectibua . Vnde qui vult antecedens, vult etiam
consequens, quod sequitur ad illud, non solum ex ordine, sed etiam ex sensu disponentis: hoc autem in propositis terminis non contingit, cum verba non deficiant, quae uti antecedentia conditionalia, dispositionem in consequentiam necessaria importare non possunt, propterea cum Mliud operari possint,illud operantur,reseruationem, inquam,ab intestato succedendi, substitu lique exclusionem : euincitur etiam aliam rationem reddi posse ut tollatur praecisa illa interpretatio intellectiva. sensus siue sententio testatoris,de qua ibi: cst ergo diuersa ratio decisionis, nihilq;
virtualiter obstare videtur. Decimoseptimo facit i. in conditionibus. in prin.ff.de cond.& dum. iuncta d.l. Lucius.infi.dehaer.insti. nasi in conditio nibus voluntas primum locum obtinet,regitque conditiones, ut Vlpianus ibi test tur, frustra de conditionis vi in proposito disceptamus,vbi prudens consilium pilarendi ostenditur, quod conditionis naturam regulariter, non disponentis omnino videtur transcendere, eique praeponder te: ut sit dicendum, praelationem statris,& liberorum aequaliter in d .l. Lucius.procedere, conditionis obstaculo iam rem to: cum si ex voluntate, disiuncta in conixi clam resoluitur,d .l. Lucius. de hqred. in stitu .generaliter.in prin. C.dei nitit.& substit verbaque directa obliquantur. I.Scinuola.st ad Treb. & quod Brtius est, obli, qua directa fiunt, I.tractabaturusde testa. militi cur liberi in conditione positi, qui substituto prsseruntur consilio testatoris,
conditionis natura non obstante, vocati non dicentur Θ cum et eiusdem Papiniani authoritate in conditionibus testatorum voluntas, potiusquam verba, consderanda est,t .pater Seuerinam. in prin. d.tit. de condit.& demon.
Vltima hic ratio secundum aliquos dissolutionem tacite patitur, quod cum conditio liberorum tacite insit,csto quod e presse conditionis adiectio, loco demonstrationis censeretur. S. haec scriptura. dictaei .in conditionibus. cx praesumpta tamen conditione vocati non dicerentur, secundum communiorem opin.ut insuperioribus omissa disputatione affirmaui. Vel ex eodem S haec scriptura.ailumendo regulam, quod conditio inducatur, si hoc animo fuerit testator, ut conditionem fisceret, cum demente in proposito constet
faciendi conditionem,non autem aufer
di facultatem disponendi grauato haeredi, non possumus aliquam dispositionem imducere, cum nil aliud testator egerit, qua conditionem: visit dicendum, de mente parere, ubi extra conditionem aliquid ud constiterit, postquam demonstrationi locus non est,ad dispositionem induc dam, esto alias conditionem liberorum