An et quando liberi in conditione positi vocentur, tractatus, ... Iosepho De Rusticis patricio Aquilano, ... auctore

71쪽

D. Iosephi de Rusticis Tractatus

Ripa in L I. nu. et q. in 3.limit. Ude vulg.& pup .l. generaliter. in princi C. de instit.& substit. I.si is, qui ducenta g. item si pater fimit .sside reb. diab. & sic verba impropriari. Aretin. d.con o. l. 3.ver. Praet rea ex mente. ut solemnitatum testamenti

inter liberos conditi remissionem omitta, quod an testamentum proprie sit, apud

Stepha. I ertrand. coni. IqI. nil. F. libr. 3. videre est.

1 Ad inducendamque t verborum conditionalium dispositionem etiam in stipulationibus, tex. est in l. si ita stipulatio. Edeope. liberto. in quibus stricta sit interpretatio. I. quicquid astringendae. fisside verbo. obligat. aptius id erit in fidei comissis, quae 46 coniecturis, ac verbis quibuscunque,ctia

tacita testantis mente inducuntur. l. ciam proponebatur. in fi. si de legatis a .l.quaerebatur. in fi. st de milit. testamen . quae ctia seu orabilia censentur, S. nostra. ibi, pinguiorem habet naturam. Instit. de legat.&de fideicommisi. haeredit. in princ .ibi,tandi uersu non possumus: nisi enim verba coditionalia disponerent, ipsorum expressio inanis 47 redderetur, cum sine illis, grauati ex descendentibus superstite filio substitutus si

militer excludatur.d.I. cu auus . n.de cond.

& demonst. l. cum acutissimi, C. de fidei-68 coni. Atqui' ubi conditionalia verba sine essectu reddi possent, nisi dispositionem

inducant, proculdubio disponunt. l. Pr culus. T de usustuct. Imo est dicendum, conditionalia verba a testatore expressa non debere intelligi ad diminutionem fauoris liberorum, sed potius ad incrementum, de vi opulentius cui Doctorum ve his utar succedant. ideo nisi ex testamen. to vocentur, incrementum istud,atque fauor cessabit. Sed ad text. d. l.si quis sub conditione, unde dicta regula sumitur,redeundo,& secundum Rip .ind.l .centurio post nu. 9. vers. Aduerte quia huius disputationis veritas dependet, ex intentione SQrt. Oddi

Perusini, subtiliter dici potest quod in casu nostro ideo testator vult substitutum repelli a fideicommisso, propter natiuitate liberorum, quia vult, quod illi habeant ea haereditatem in qua illum substituit, si illi

non nascantur,ut dicit text. in d. l. Lucius,

in s. Ede haered .instit. sed in d. l si quis sub

conditione, non repellitur institutus ab ea haereditate, ut quia velit aliquid dari

ex ea illi, qui est positus in conditione, intusque eorum fauor fistus est.

eterum in hac specie dicere desectum conditionis, imo totium oppositum, ut ibi patet. Vnde cum ibi conditio in ipsa priuatione alterius nihil afferat illi qui conditionem facit, nimirum si ille positus in dispositione non dicitur. Hic vero

cum ex eo tantum conditio priuationem

alterius inducat, ut ille qui conditionem facit habitum assumat necessarium cst,

quod fili j isti qui conditionem faciunt,

cum ad hunc finem faciant , ut ipsi haeredes sint, dicantur virtualiter,&causa fila li inspecta instituti, si conditionem extinguant, id est si nascantur. Alio modo Ioan. Bolognet. in d. l. I. col. 2 3.versic. Sed ille teu respondere contendit, quod d. l. si quis sub conditione.loquatur de ipsa coditione, quam grauatus non est iussus facere, sicut nec iste hae res iussus est procreare, & generare filios: an autem videatur grauatus dare filijs haereditatem, aliud est diuersum ab illa lege, quod nec probatur in ea. Tertio Francisc. Mantica dicebat text. in d.l si quis sub conditione, illam habere rationem, qudd duo specialia non possut ad idem concurrere, nisi nominatim hoc legibus exprimatur,ut nO.in l. I . C. de lol. promissi Sed in eo tex. unum quidem esset speciale quod conditio disponeret secundum quod legatum, vel huiusmodi dispositio specialis sustineretur contra ius commune,quo disponitur, ut non adita har ditate ex testamento, nihil in testamento scriptum debeatur. I si nemo. q.de testam. tui. hax autem ratio cessat in proposito, &ideo multo facilius admittendu est, quod conditio disponat, cum ex ea dubio procul testantis voluntas colligatur. l. tertia, g. fin. de condictio ob causibi, ut testatori pareaturi & in fidei commissis ex sola voluntate agitur.

ditio , de qua in illo tex.vltra id, quod sit

merd arbitraria , ut declaratur in i .prima. S.qui sub conditione. eod. tit.& quod in priuatione alterius nihil alserat illi, qui conditionem facit, est etiam nuda pro sus conditio, praecedentem,vel subsequentem causam, alterantem & influentem non habens; conditio vero,de qua in pr posito, influentem causam, & alterantem ratione extremorum dispositorum ,ex personis scilicet instituti ,& substituti, ip samque dispositionem retinens, ac etiam

in qualitate principalis suppositi, ob ipsorum liberorum pridiationem, argu . t t. ind. l. Lucius .ff.de haered. instit.si enim test

72쪽

tor filium ex testamento vocavit, & substitutum pariter liberis non existentibus cum liberi substituto praeferantur, merito tanquam magis dilecti, rationabili sensu, ex testamento pilati dicuntur, & q uemadmodum ipsorum pater praefertur, ut fusius ad intellectum d l. Lucius statim dicemus. Sed quid plura, si in stipulationibus conditionem disponere, ex d.l.stipulatio. desuper est ostensum Θ Nec refert

quicquam si diceretur, casum illius text. specialem esse, ex Bal. in l.acceptam. 6. I. C.devsur.ubi Salyc.& Raph. Fulgo. ini. si pacto quo poenam. C.de paci. Io.de Imo.& Alex. in l. Centurio. de vulgar.&pupit. in 3. quaest. tertiae quaest. princ.Bartoli ibi.& Alex.in l. Gallus in prin.ubi Iasnu. 3. quod non negat Fortunius, col. 2 q. nec Socin.iun.in d.l. Centurio, nu. 29q. Nam ille tex. a fortiori,eius attenta specialitate probare isto casu videtur, & vltra praedi clam maioritatem rationis vitiinarum voluntatum respectu stipulationu dixerim, quod si easus ille Quetur naturali ratione, quia patrono operae debentur,quanto magis successioni liberoru naturalis ipsa suta

est ratio, tum iure naturali communi tum etiam iuregentium, vel iure naturae secundario vulgo appellato. l.I. g.ius naturale. ff.de iustit.& tu. prout itaque ille casus sua habetaequitatem, sic non minorem iustiutiam habere voluntatem istam testatoris credendum est. Aduertendum praeterea

videtur, dictae legis terminos a nostris istis valde differre, ad maioritatem rationis in liberis inducenda: ibi enim fingitur promissio & stipulatio hic vero subesse creditur instituendi voluntas, quo fit ut non fingatur, sed ex praesumptione contineri iudicetur, cum sola tacita voluntas sufficiat, proinde nihil fit contra regulas iuris ciuilis.

so Sed in specie, quod conditio fideicommisitim inducat, probat Paulus lib. secundo Decretorum in l.qui filium, filiam.ffad Treb.qui filium, inquit, &filia habebat, testamentum secerat, & ita de filiasua cauerat.

idest, Mando tibi non testari, donec tibi liberi sint. Pronunciauit Imperator, fidei commissum ex hac scriptura deberi, quasi per hoc, quod prohibuisset eam testari, pelijsset, ut fratrem suum haeredem faceret: sic enim accipiendam eam scripturam, ac si haereditatem suam rogasset eam restituere, ut quam Aemyl. Ferret.iul.Gallus, in princ. nu. II. de lib. & posthum. in proposito alteri responsionem praeteream. Tertio inducitur tex. in j.si quis ita heres instituatur, si legitimus. Ede haer.insti.

Quantum autem ad hunc t . pertinci, Verius est, quod Accurs in I.quamdiu, iidemg.tur. subodoratus est, legitimum ibi haeredem ex testamento,utque institutu, hae reditatem vendicare, substitutionemque adesse: ista enim verba si legitimus noluerit habere haereditatem, sonant,quod si habere voluerit habeat: argumento itaque a contrario sensu, ex voluntate testatoris poterit haereditatem consequi; argumensi tum enim illud coniecturatu est, 1 ex memte disponentis, i. apud antiquos. C.de fur. ut negari nequeat, voluntatem testatoristae, quod legitimus succedat. Vnde est opinandum, ut magis iure institutionis,&testamenti acquirat, quam ab intestato: verba enim ista, vendicare haereditatem, etsi in successione intestati verificentur, non est, quin eodem modo in successione ex testamento verificari possint: vcndic sa tio siquidem i candem vim utroque casu retinet,& in neutro possumus dicere comtra voluntatem testatoris vendicari. Non obstat verbum, instituo ut non sit substitutio, item ibi, puto deficere conditionem testamenti illo vendicante. Cum ad utrumque ex Fortu. Gara. responderi possit, φ

a verbum t instituo, sub conditione positum, substitutionem arguit, veruml est

dicere, conditionem defccre testamenti, idest substitutionem quae conditionalis cst, non tamen ex hoc sequitur, testamen tu deficere, cum substitutio deficiat, non testamentum, id ipsum late tuetur Ioan . rastum in d l. Gallus, tum in dictis Miscella. allegans rex. in i .cum in testamento, in prin. isde hsred. instit. subdens alioqui perperam sub eo titulo legem illam

insertam esse, violandamque intolerabuliter regulam.l.quamdiu, Ede acquir.hς- redv.anteaquam. C.commvn. de success. Roborantur praedicta ex Mario Salamonio, quia res inter liberos agitur ubi quoquomodo coniecturata voluntas sumcit,l.Pacum euius isde hsred instit.l. fin. C. amii .erciscun. Nec nocet, quoties nemini damnosum est solemnia relaxari, Bald.in I.in conditionibus,de condit.& demonst. per illum text.

Vel est dicendum, quod nimirum si ibi conditionalia verba, respectu legitimi haeredis non disponunt,cum eorum, quae t

cite insunt expressio nihil operetur,& G

73쪽

D. losephi de Rusticis Tractatus

ne verbis illis conditionalibus in testame-to appositis, poterat legitimus haeredita- tein adire, praesupponendumque est, testatis in illo text. voluntatem fuisse, non e

eludendi legitimum, sed alium sub conditione haeredem faciendi, & ita intelligendo in proposito, prudens consilium in praeserendo, Omnem fortasse diluit haesitationem.

Ulterius responderi potest ex mente Ia ac nonnullorum magis dilucidius, e presse ibi testantis mente aperiri, positum in conditione ab intestato, velle ad successionem pergere. Scaevola namque lib. I s. quaestionum, modum referens institutionis, s legitimus, inquit, haeres vendicare nolit haereditatena,verba autem illa, legitis inus haeres, i in dubio significant ab intestato successonem, quam censetur conseruare voluisse. l. 3. 3.de illo, is pro secaa se obuenire. E.deverb.sig. Exemplo tex. secundum unum intellectu, in I. precibus, C.de impub.& alijs subst. Quod ideo pupillaris tacita contra matrem ibi non pOγriSitur, cum sermam Imperator tra)ens substitutionis: Nam non ait, est incerti tu .ris, quod si quidem in patris militis positus potestate primo tantum casu habuit substitutum. constabat itaque ex dictiones s illa, tantum, i quae abnegat in alijs, ut no. in c.cum ecclesia Sutrina, de causa posis &proprie. Bene. Cap. con CIM. Et si relliactum,nu. 3. Cur. iun. ns. I a. Factum tale

est, nu. q.is ludque testantis iudicium videtur Accursius in ead. l.si quis ita. si aduertatur, praesensisse. Respondent quoque Doctor. quod ibi sumus in substitutione directa, quae expressam institutionem praecedente requirit, non tacitam, l. iubemus, C de testam . nos autem in fidei commisssversamur, qvs CX solis coniecturis inducutur, iuribus vulg.

1 6 Sed haec solutios est contra doctrina Bar.

communiter receptam,in l. I .in 3 .q. prin.

nu. I 6. isde vulg.& pup .ubi vult, quod sufficiat, tacitam institutionem prae cedere, etiam in substitutione directa, ut Odd.dicebat. Quae Bart.opinio vera non est, ut i

statur Vldaric. Zasin tracta. subst in prin. post versic. Hoc quoque non est praeter-cundum.& ideo quaero, quid sit, illum tacite censeri institutum. si enim ὸicamus, quod propter hoc sit successsurus ex testamento, hoc falla in est,ut ibi Bart. fatetur,ue sed tacite institutust venit ex testamento, Hl. 3.C.de inoftest.sicut etiam tacite substitutus. l. iam hoc iure, de vulg.& Pup. ergo talis non debet dici tacith institutus. Nec obstat l. conficiuntur, in princ. is detur. codicili nam creditur ei relinquere ex iudicio permissilio, non autem dativo. Ultimo loco D. Odd. Perusi. tex. istum enodando, magis probare contrarium aD serebat: Nam si legitimus ibi haeres, qui fuerat positus in conditione vendicat haereditatem, institutio illa conditionalis deficit, ergo si non vendicasset, institutio locum habuisset ut mera vulgaris substitutio sit,quemadmodum Bart. in d.l. I .in d. 3 .q. fatetur. & sic ad illam sufficit ibi tacitam praecedere institutionem, idest ponere personam facientem conditionem in tali conditione, quae una cum exclusione substituti ipsum includat. Nec in d .l. de substitutione fit mentio, ut Polit .diccbat, quicquid desuper ex Fortun. dictum suerit de conditionali institutione. Vnum tamen est supplendum legitimum ibi haeredem conditioni, seu verbis conditionalibus insertu in suisse, adeo quod si improprie ex And. Alcia.ex testamento hi res aliquando intelligatur, conditionis natura, hui usmodi significatione respuat, ac propriam, prorsusque genuinam admittat.

Qtrarto,concluso lisc, tex. in l. in fusto. g. facto. ii .ad Treb. roboratur, qui ex So 8 cino, viro teminentissimo, in d. l. cu alius, col. 72. nu. I I 2. valde urget, post Rapha. Cum .cons. I Q. Gerardus, col. a. in prin.

dicentem ibi esse casum ineuitabilem,que inducit Corn. cons. I. In praesenti ardua consuli. nu. 2 I. lib. 3. & Guid. Pap. q. 7 9. Doctores in iure ciuili, l. et .ver. Ita dicit

de stylo curiae Partamenti istam Glos e

pin .seruari, asserens ex d.g.ex facto, res rente I Petro Papae, quod refert etiam Socin. Iun. in d. l. centurio, nu 293. licet ipse huic inductioni non curauerit aliter respondere & post Alex. in eod. g. ex facto, tex. istum valde extollunt idem Soc. Iun. cons. I I 8. Praeposita dissicultas, col. 3. nu. I I .lib. I.& Franc. Rip. ibi, col. 2.nu. Io .dicens aperte ex eo opinionem Glos probari, quem refert Hieronym. Ogn. in d. l. I. in .not. col. a. cum si liberi politi in con ditione ex testamento ad fideicommissu vocati diceretur, sequeretur,quod supcr-39 ueniensi deportatio in fili j instituti persona, conceptis ante deportationem filijs non noceret,i.fi.i .de bon .damnat l. 3.

ff.de interdict.& releg.& tamen deportatio officit, cum in fiscum haereditas transistratur. at si si ij vocati intelligerentur,no simpliciter apud fiscum,ut ibi dicitur haereditas ,

74쪽

An,&quan. lib. incond. post .vo C. Lib. I. II

6o reditas, sed cum restituendi lonere filijs

per fideicommissum remaneret, i. Marcellus, g .fin.& l. recusare g. si fisco, Tad Trebel.& ita istum tex. inducunt ibi Ludovic. Roma. Io.de Imol. in d. l. Lucius, ac Alex. consi 8 1. Viso titulo quaestionis, post nu. I; .lib. a. Diuerso autem scribentium agmini, assentiendo, multipliciter ipsum no obstare ostenditur. Primo,cum liberos ante conceptos, vocatos non esse, ibi nequaquam exprimatur, & licet fiscus liberis non restituat, id contingit, ne deporta tus, qui bonis est exclusus, in directo admittatur , &per alios contra mentem l gis illa consequatur, in si nili est text. in l.quaeritur, Ude bonis liberi. Sed ut So-6I cin. considerat, cum filios t deportatus in potestate non retineat, i. fines. C. de sentent. passis & traditur in l. prima. C. de haered. institu.non bonis in directo deportatus frueretur, quo casu ratio d. l. quaeritur, silet,&probat text. ille infin. vlt rius, aut volumus fiscum ex ea causa liberis in vita non restituere, & est falsum: non enim ipsis ut haeredibus, cum naturalis mors expectetur, quia caret depo portatus haeredibus, d. l.1. ubi not. C. de haered. instit. aut ipsis uti fidei commiss 6 a ri)s, idemq; est, cum non cedat i fidei commissi dies, naturali morte non sequuta, l. cum pater, g. haereditatem, Edeleg. 2.S cundo, fiscum ob id non restituere; cum, ut est dictum, mors naturalis expcctetur, nec ut fidei coin illi dies cedat ciuilis mors sufficit, d. V. hereditatem, & l. ex ea parte. g. insulam, is deverb. oblig. d.l. Marcellus,

S. fin. I l. recusam, . si fisco E ad Trebel. l. Statius, Κ.fi. st de iure fisci. Hic quoque sensus ex eodem Socino euidenter falsus redditur: dum enim quaeritur, an fili j nati post deportationem grauati, faciant fidei commissum deficere, distinguendo ibi deciditur,quod prius concepti sic, post nequaquam . nunquid autem in persina deportati grauati, fidei commissum deficiat,

mors naturalis spectatur, d. S. haereditate. ibi itaque loquitur, cum deportatus naturaliter moritur. Ostenditur adlauc concludenter, illa enim distinctio, non nisi tempore mortis naturalis grauati utroque casu procederet, cum vivente grauato deportato, non possit dici filios ante deportationem conceptos escere, ut fidei commissi conditio deficiat: naturali namque morte expectata, deportati filij possent praena ri, nec deficeret conditio, d. l. ex facto, S.penui. Non secundo casu procederet, quia prius concepti possit ni facere ut conditio deficiat, si ante mortem naturalem pater restitueretur, prout in l. intercidit, E. de condit.& demon. Vlpian .dilucidat: tunc 63 enim patre restituto, facerent filij conditionem deficere iura sui talis recuperado, I fin. C. de senten. past. & se dubitatur ibi, an ante mortem dchortati conditio deficiat, ideoq: dicit in h. tex.quod si post sunt concepti, liscus vendicat bona,vi ex ijs prs stet fideicommissum, quod vivente deportato non praestaret. Tertio ex eo textum non repugnam, cabona non simpliciter a fisco, jed cum sua causa & fideicommissi onere, proserat vendicari, ut contrarium innuere videatur. Verum ut Hierony. CVn. ita d. l. I. in .nor.

nu. 3 7.versic. Et si dicas, considerat, de susceptis post deportationem, tanquam ab alio nouo homine, textus loquitur, ut fisco non prosint, quia decedere sine liberis dicitur, hinc li fiscus bona capit cum sua causa. Nec nouissimis Perusinis,& Bono. niensibus deserendum est, dum verba illa M in fine posita, ad omnia ' praecedentia r serri autumant, L talis scriptura, fide lese

primo. c. secundo requiris, de appel. Dec. cons. II .Et pro tenui,nu. I 3. Bellon .cons7. Desiderassem,nu. 7. cons. I 8. Perpensis, nu. 3 . Bened Cap cons. q. Et si viso, nu. 2.

cum postremo adiecta clausula, ad praecedentia uniuersaliter non reseratur, si in

os praecedentibus i specialiter sit prouisum,& sic speciale in id de quo agitur, habeant determinationem, l. sed & si per praetore.

9.deinde, Tex quib.caus maior. l. I. S.eliqui, Ede postul. l. cohaeredi, f.qui patrem, si de viil . &pup. cap .cum dilecti, exi. de donat. vlai clausula in fine posita, ad donationem superiorem non resertur, cum clausulam propriam, separatamq; haberet, & illum tex. ibi ad hoc not. Cardines.

de legit. haered. Salyc. & Paul .de Castr. in i I .Q de lib. praeter. IO. de Imo.& Al .ind. g.qui patrem, per illum tex. Congruitque quod voluit Bald. in l. in multis, Ede66sta. homin. quod i masculinum non concipit stemininum, cum separatim de masculo, de taminaque separatim mentio fieret, ut hic accidit. Regula insuper praediε cta limitatur, si praecedentia i esstant contraria.I.si idem cum eodem,ubi glo.& Barto. Ede iurisd. omn.iud. glo. in l. in rem, g. in omnibus, Ede rei vendi c. Cur.iun .cocis 6. In testamento condito, col. 2. nu. 3. Carol. Ruin. consi a . Viso testamento

75쪽

D. Iosephi de Rusticis Tractatus

cni. q. nu. 9. lib. 2.cons. 8 2. Prima videtur consideratione, col. pen. nu.Iῖ .lib. . veluti in tex. proposito, cum primo casu personae mutatio non figuretur, sed post deportationem concepti, quas ab alio, fisco no prosunt, ut bona cum sua causa iure sint 68 vendicanda, unde ex diuersa i in utroque ratione relationis, clausulae in fine positae

cessat proportio, I. I. C. de lib. praeter. Ludo. GOZ ad cons. 2. In causa, nu. 3 o. cons. 38. Prima facie, nu. I9. Carol. Rui. cos. 98. Viso themate, colH.nu.9.lib. 2. Ioan . Cephal. cons. III. In hac causa, nu. q. lib.I.

post deportationem vero, inquit, susce-ερ pios: ibi enim dictio i vero, aduersaliua inseritur. Bar. in I. Lucius, β.qus habebat,ss. ad Trebel. quae praecedentibus eiusdem generis aduersatur, glo. in l. mariti, S. fin. ff.de adult. Salyc. in l. vinum. E si cer. pcta Alex .cons. Ii7. Viso titulo quςstionis,nu.

in I. iuristentium, S. quin imo, nu. i. st depact. in iure,&in facto. Bart. in i .hoc amplius, S.de his autem, T dedamn.infecto. Alex. in I. filius a patre, nil. 6. Ude liber.&posthum. Iasin l .seruum fit ij, g .si quis nu. 4. Ede leg.i .in l .si ita scriptum,nu. q. d. tit. de lib.& posthu . in t .admonendi, nu. 6. Ede iureiuran. Et ex praedictis submouetur, tum responsio, quam Socin. iun. nu. 296. in d l. centurio, afferebat: tum alia, quam odd. Perusin. in d.tracide compend. parinxi .conclu. 3. secundς inspect .versici S cundo pro eadem regula, quae suit etiam And.Siculi in d. l.cum acutissimi, in 2.vgum .par.affirm. ut velit tex. quod si fili il Ilus deportati positi in conditione, nc pii fuerint ante deportationem, excludat fiscum, ergo censentur instituti. Neque

obstat, quod fit ij post deportationem concepti, non dicantur ita positi in dispositione sicut illi, quia dictum fuerat si ille filius sine filijs decederet, sed ille filius cum λli' non decessit, na quando filios habuit,

cum mortuus ciuiliter esset, non erat am- .plius ille idem filius, argum. l.quirem, g. aream, si de sol. & hoc vult subtiliter ille

text. dum in modum rationis, post deportationem vero, inquit, susceptos, quasi ab

alto,no prodesse.Nam prs supposit si exesusionis fisci, propter liberos ante deportationem conceptos ex d. g. in fi. corruit, ut

oes postgl. ibi cocludiit, ex aduersatiusq; natura colligitur, sed latius statim dicam. Et propterea Andr. Bain. in d. l.cum acutissimi, tex .hunc retorquendo, sic dupliciter intelligebat. Primo, nam si filij ante

deportationem concepti ex testamento non vocarcntur, substitutum non excluderent, ab intestato siquidem non succe-7o dunt, cum cx linamento, i vel ab intestato haeredem deportatus non habeat.I.d portatorum, C. deps n. l. s deportatus, C.

de bon. prostr. & sic substitutum filij non includerent, non habita illius tex. distinctione. Et si cum Socin. diceretur, quod fit ij quia haeredes, faciunt deficere conditionem fideicommissi, & licet non succedant, hoc est facto ipsius grauati, non autem si ij sunt in successibiles, ut nihil obstet, quod non succedant, ita dicunt Bart.& Doct. per illum text. in l. filiusfamilias, i g. cum quis, de leg. I. Nam sicuti dicimus, quod ille qui non potest prpiudicare ali-ruid faciendo, ita non potest preiudicareelinquendo ut in l. Imperator,ubi Bar. E. de fideicom. libere. ita in casu nostro, sicut grauatus aliquid faciendo, cini,sred do, non facit quominus fili j faciant conditionem deficere, ut in d. g. cum quis, videtur ita etiam qn excludit filios delinquendo, quia contrariorum cadem est regula, l.&si contratabulas, in fi. Ede vulg.&pupit. quo igitur substitutus excluditur, quia fili j successibiles extant positi in conditione, 7 et non quaeritur 1 an fili j succedant, an non.

auth. licet. C.de naturat. lib. & quod not. Bari in l. i .f.filium, Ede bon. pos . contra. tab. Respondetur, tunc non intercsse, utruliberi succedant necne, ad conditioncm corrumpendam, cum qui S propter alie num, magis quam proprium fauorem conditioni ad ijcitur, ut ind. l. csi auus,¬a glos. in d. f. cum quis. ideo quamcunque ob causam succedere impediantur, non deberent substitutum excludere secundu Opin. Bart. in l. l. f. qui habebat, fi de bon. poss.contra tab. Non obstat tex. in d. g. cum quis . nam

potest intelligi, ut non sit necessatium liberos haeredi succedere, ipsorumq; patri, noautem negat quin sit necessarium, ut rem possint consequi ex primo testatore, eiq; succedere, alioquin si neque haeredi, ncque testatori possent succedere, nullo iure alium substitutum excluderent. 3 Secundo, nam i in utero cxistentes,pronatis ad ipsorum commodum censentur. I.qui in utero, Ede sta.hom. Pau.de Cast. in Lancillς, C. de furi . ideoq; eis in integrum competit restitutio, l. etiam ei & ibi glos. E de minor. Bald. in rubr. ext. de in

integr. restit. ad fi . in c. i. col. I .versici Sc-cundo

76쪽

cundo nota & ibi FcIy.col. et .ver. Subdit. ext. de piascrip t. Et actio negociorum gestorum. Bar.in l .cum pater, Ede neg.gest. mittiturque venter in possessonem leg torum l. communi. g. sed de si. is comm .diuid. Item succedit in his quae sunt dignitatis haereditariae, & admistrat per procuratorem, I al. in l. f. in fi.C.de test. mil. Vnde Card. Alexand. in c. I .col. a. versic. Quid si dominus. quae fuit prima cau. benefic. amitt. dicebat, quod si dominus relictav-XOre praegnante moriatur, dandus est ventri curator a quo nomine ipsius ventris, petet vasallus inuestituram, eique fidelitate praestabit, teneturq; curatorem mater ventri petere,ut iuretur in fide filio. l. 2.I. si cupraegnans. Tad Tertul. Bal. cons. 288.Quidam decessi. in fine .lib. 2.cons. 297. VisS. lib. I.& uterus legitimari potest,ut dicitur voluisse eundem Bal. in c.naturalis, in fi . tit.si de seu d. fuer.contr. inter domi n. de agnat. Sed ante deportationem concepti, excludunt substitutum & pro natis habentur,ut in illo tex.ut ergo ad proprium commodum, non fisci pro natis habeantur, dicendum est, ipsos vocari:& ita multum implicite inducebat tes illum Barbat. in da. cum acutissimi. l. 23.col. 8 s. versi c. Quinto de hoc videtur teX. Nec quisquam cum Accur.ibi,& Soc. in d. l.cum auus, col. 7 . versic. Ad secun-7 dum, tumultuetur, conceptost aliquando pro natis haberi ad alterius commodit. I. praegnantis .il. de poeta. l. Imperator. isdesta.homin. Enimuero indictis iuribus, no principaliter, sed in consequentiam,omi se casus specialitate, alterius commodum inducitur, nec concepti commodum , ut hic, remouetur, alterius producto: cum iure si unum adsit, aliud non recedat, imo fauor ille matris, est fauor uteri principaliter consideratus. Item ex eo minus eliditur, quod cum concepti post deportationem, nati cx alio, ut text.concludit, credantur, istudque in ipsorum poenam tendere videatur, utile sit ante conceptos pronatis haberi, quia non ex alio homine suscepti intelliguntur. Nam non simpliciter, ut in utero existentes,alterius non cusentur, sed ut ante deportationem concepti, q ueam

modum ibi in lucem editi, superueniens itaque post conceptionem casus deporta, tionis ipsos non afficit,sicut saepe alibi .vel potest dici, quod etsi ante deportationem

concepti, ex alio nati non credantur, t meri quantum ad hanc la reditatem pertinet, nihil ipsis istud est profuturum ,

cum alij, nempe fisco hereditas coparetur. Hinc lcnique non contradicit Soc. ducommodum ante deportationem conceptorum, ex l. fi. C. debon .proscript .osten-7 3 dere conatur, cum t ipsis haereditatis portio reseruetur: id enim non ex simplici,ut diceba, in utero existentia competit, inmlijs vero post deportationem conceptis re

6 cedit: cum, ut ibi dicit Bald. ei qui 1 non

est in rerum natura, non possit iudex aliquid reseruat e,arg. l. de qua re. g. cum absentem .is de iudic. Caeterum durum videtur, cum liberi isti successsibiles sint dispositionem d. l. qui in utero, ne in d. g. ex s isto, liberi vocati intelligantur, restringere:

77 maximel si relativum quoties ibi indistinctum,& indefinitum attendamus t .veluti. 5. haec vox. ff. de eden. imo durius seriretur, nam non solum uteri commodum recederet, quod absolute considerari posset, sed alterius induceretur, ut id ipsum velut duplex specialitas, ad illum text. considerari euincatur.

78 Denique i ut cuncta una ratione conis stringam, praeterire non postum, quod si mentem illius tex. realiter consideremus,

quibusdam omissis subtilitatib. quae legis

permanam rationem destruunt, contraria sententiam confirmare liquido conspicititur. Nam Vlpianus ta tum ibi propositi fidei commissi distin ione praecludit,quae

satis est aperta, ratione anterioris, vel posterioris liberorum conceptionis, ad deportationem relatae. Posterioritas enim mutationem primum gignit deportati instituti, ut non ipsum, sed alium faciat, e go mutat quoque statum liberorum, in tatum, quod illius fili; insti tuti, liberi non dicantur. & sic illi liberi, quos voluit mater, ut substitutum excluderem merito n5 excludunt,&propterea bona deueniunt in fiscum cum sua causa. Cum itaque an

te deportationem concepti substitutum excludant,& prosint, ut conditio deficiat, censentur liberi non alterius sed illius instituti, & proinde non immutato statu, no immutatur qualitas liberorum, & sic sunt illi liberi, quos mater voluit substitutum cxcludere, & quos substituto praetulit ,&eo magis dilexit: sunt ergo in proposito

anterioritas, & posterioritas velut duo cotraria, ut contrarios effectus producant. Unde cum liberorum ante conceptorum status integer, & illaesus remaneat, non est violanda matris fidei committentis voluntas, ut desecita conditione, filiorum successibilium, ac praelatorum causa, sdeico -

77쪽

D. Iosephi de Rusticis Tractatus

missum fisco deuoluatur: id enim no aperit tex. &supplere, est quid prorsus diuinatiuum contra iuris rationem, imo satis periniquum. Cumque haec dura interpraetatio in poenam cederet ad poenas molliedas, sic debemus interpretari,& ut voluntas testantis exitum consequaturmam ubi voluit fidei commissuma fisco vendicari, posteriori casu expressit: nec refert, quod cum sua quodammodo causa vcndicet: sat enim est, ut ex eo, illud tiscus detrahat, quod illius restituendo detracturus est et, illudque indicat tex. dum vult, conditi

nem deficere,scilicet so aliter, post vero non prodesse, illa ratione, quasi ab alio,

per accidens vitio deportationis,maxime cum bona a fisco sint vendicanda, & sic augumentative ex rationis quadam alia r tione : proinde cum priori casu deficiat, bona non alitera fisco sunt vendicanda. Nec ob. aduersaliua vero, quae ad vedicationem .uti genus,& non aliter est rc serenda. Remouendo igitur Iurisconsultus illa dubitationem,ut ex natiuitate poli deportationem filijs ante conceptis non paretur praeiudicium, dum prosunt, cum filiorum in conditione positorum res agatur,

de qui b.principaliter tractatur, est conciudendum, ut sibi ipsis prosint secundum comunes regulas,&non alijs specialiter, ac

odiose contra mentem testantis, cum inconditione fuerint positi, ut ipsi habeant,& acquirant, non fiscus, de quo testatrix non cogitauit. Nec est verum, quod subtilis Doctor Raph. Cum an .dicebat, istum

text. ineuitabiliter probare communem Opin. quemadmodum etiam Sota confiminando decreuerat. Quinto, Scevolae responsum addunt, lib. 2. Respons in l. Lucius. iun. gl. in uerb. Iiberos. ff. de haer. instit. Hic textus cx Ioanne Corasio, tantum abest, ut hanc confisemet opinionem, ut eam magis subuertat.

Nam inquit illic Iuriscon prudens consilium testantis animaduertitur: non enim

fratrem solum haeredem pri tuli t substitutis, sed etiam eius liberos. At uerba haec, 79 non solum, leandem dispositionem in singulis orationis partibus implicant. l. cum non solum, C. debon. quae liber. ut nihil aliud docere voluerit, qua quod sicut frater prisertur ex testamento substitu tis, ita& eius liberi, aduersus Accursij absonam dissis lutioncm. Cum ego ex isto responso medullam istius quaestionis hauriri semper crediderim, non est eius interpraetatio praeter mittenda, aut negligenda, imo valde it sudandum arbitror, pro optimo sensu eliciendo, ut mirum non sit, si aliquantisper uberius insistam, tum Iurisconsulti rationem, ac Lucij Tiiij mentem, tum verba 8o diligenter ponderando: cum enim, tui Zeno dicere solebat, breuius, angusti usique disputatio concluditur, tum apertiorcii ad reprehendendum, nam ut profluens

amnis, aut vix, aut nullo modo cocius autem aqua facile corrumpitur: sic disput tionis flumine, reprehensoris vitia diluuntur, nimia autem angustia conclusae disputationis non facile se ipsa tutatur.Et quantum ad dictam solutionem attinet, non admodum efficax, aut firma videtur, c si Non

solum, pro adverbio ibi minime significo

tur, licque pro non modo, siue non tantia,

ut Valla inquit. lib. I .cap. i8.elegant. scd pro adiectivo nomine, dictioni heredem annexo,&sit sensus, non solum stat rem haeredem, id est non unum, vel unicum fratrem. l. aduersus. Cui aduersrem iudic.&l. his solis. C. de reuoc. donat. c.quae sunt, de verb. lig.sed etiam eius liberos. quod satis roboratur, cum inter, non, & solum, si adu urbi aliter ponantur, aut nihil intersi ritui scd sic non solii. coniunctim proser tur, vel si interseratur nomen, ut ibi, accusativi casus cum quo, ut ex humanioribus colastat,consonet, non adiicit.

Proinde omissa Tholosatum solutione

Si respondetur. 1 Primo, dum prudens cCn-stium testantis, inquit tex. animaduerti, declarari liberos ex prouidcmia, volunt, teque testantis admitti, igitur ex testamento, parua alias ab intestato prouidentia argueretur, aut prudens consilium sed legis

dispositio, quod propter dcsectum condi. tionis substitutio cesset,& omnino tales fi- iij in conditione positi nihil dicerentur habere ex iudicio testatoris cui non succederent, sed patri, etiam quod bona omnia fuissent teliatoris .l. sed si plures G.filios. Tde vulg& pup. Alex. in l. I. g. veteres. col. 6. n. de acq. post.& ex solo defectu coditionis, no prouideretur filijs grauatis, ex quo

de facili posent ij fraudari bonis, haereditate non adita ante lapsum temporis a lege ad adeundum dati, quo casu serui, in illo tex.vulgariter substituit,liberos instituti fratris cxclusissent, ut ibi ex Bal. Ang.&Io.de Iino. colligitur.& tradit Bart. in l. I.

tamen talis exclusio contra prudens te. t

tis consilium videretur, qui hunc casum non cogitanc per quem eius intenti e

78쪽

An,& quan . lib. incond. post .vo C. Lib. I. I9

facili stustraretur, sicut ad casum repudi

tionis expressae, aut mortis ante aditam hi

reditatem, & si cum Socino diceretur, quod deficiente conditione excluduntur substituti ex testantis voluntate, qui velle censetur, quod conditio impleatur,ut possit esse substitutioni locus. l. si quis locuples .isside manum.test.&l. a. C de condit.

insert. ita ut si conditio deficiati potius haeredis liberi admittantur, quam substituti, in hocque consilium,ac prudentia testatoris versatur: noluit enim primum, haeredem, quem omnibus praetulit, disponendi potestate priuari, quod certe odiosum

fuisset. l. non usque adeo. Esi quis a paren. fuerit manum.& sic cogitauit testator, patrem lesitima causa, vel necestaria rece dente , filios suos non priuaturum. argu men. l. cum ratio. E de bon .damn. l. scripto. ffunde liberi. Respondeo ex Purpti. intentione, in d. l. Lucius, prudentiam

consilij per Scaevolam ponderari, non solum in praelatione fratris haeredis, sed etiam eius liberorum ad substitutos. Socinum autem prudentiam consilij principaliter erga stat rem dirigere, Nec dici posset prudens consilium,quod filiorum utilitatem minime aduertit, qui bonis excludi potuissent, nedum, ut praemittitur, sed alienatione paterna, vel proscriptione bonorum. l. Statius Florus. S. Cornelio Felici. T de iure fisci. Quia prudentis est sa circumspicere 1 futuros casus, ut per Aristotelem in Ethicis & ut Cicero lib. 3.de83 Natura Deorum. definit. Prudentia i est

quae constat ex scientia rerum bonarum,& malarum , & nec bonarum, nec malarum, cui mali nihil est, nec esse potest. dc de legib. lib. i. virtutem istam ex prouidendo, prudentiam inquit, appellatam esse, imo legem ipsam prudentiam arbitrantur , ut idem Cicero testatur, & in Annotationibus ad Pandectas in l. 2. de le-8 gib. Guliel. Bud. t Iuriscon sultus lenitate, & suauitate sermonis delectans, cuius

ingenio nihil praestabilius , nihil florentius, nihil cultius: tanta enim vi excelluit,

ut ingenium in se suum, sicut simulacrum aliquod , Galli, pariterque Itali dedicatum putent, imo omnes homines iudici jacumine praestantes, Budaei sinceram doctrinam, tam late, longeque distulam admirantur, non is eadem superstitione qua plurimi constietatur, sed Iurisconsuli rum more, non inanium quidem illorum, sed eorum qui quasi ossicinas instrux runt sapientiae, ut quae fuse admodum inlim disputabantur, ac libere, ea nunc amticulatim, distincteque dicantur: sunt eius scripta in se persecta, & ad summum perducta natura, maximoque artificio expolita, ingenti etiam quadam grauitate compacta: in Annotationibus praedictis, Romam resurgentem; in cius commentarijs Athenas restorentes conspicimus: aggreditur quae tot annis fuerant, aut ignorata,

aut relicta: nam post illorum maxim rum Iurisprudentum celebrem sapientia, quibus nihil potest esse iucundius, istius Gulielmi in legibus enodandis, atque interpretandis industria, peritiaque nitihil rectius, aut elegantius unquam CX-

cogitari potest, cum si ferinonis leporem desideres , in eo omnem Demosthenis, Ciceronis, vel Horten iij in dicendo v nustatem, & ubertatem reperias; si iuris ministerium quaeras, quid unquam Paulus , aut Scaevola iustius sanxerunt Si rationum suntlamcnta , ac principia , nil Plato, nil Aristoteles, omniumque Phylosophorum scholae tradiderunt, quin sibi laudabiliter non asciuerit . ubi Rheto.

rum ornamenta, ac poetarum sales congruentius , quam in Budaei admirandis lucubrationibus inuenies Θ sempiternis

itaque monumentis, suturis seculis es rescet. Vt autem unde digressus reuem

tar, quid non prospicit prudens lex ξ quid

mancum, aut imperfectum relinquit quis prudens Luci j Tiiij consilium appellat,

cur omnes casus non prouidisse dicenduest cum & alibi Demosthenem nobilem

Oratorem, qui maximam orbis partem

gloria sui nominis impleuit, in orati ne, quae in Aristogitonem inscripta est, le-8 I gem l decretum hominum prudentu his verbis, verius illustri sententia definiuit.

Vnde si lex omni ex parte persecta, ac

testantium menti deseruiens, ut exitum ultimae voluntates hominum perseeic consequantur, prudentum decrctum dicitur,

ignominiosum escit, prudens ex lege, Lucij consilium impersectionibus, ac desectibus redarguere, imo cum praetulerit,dispositio non merae ac simplicis facultatis est, ut ergo adst prouidentia,cst dicendum, snecessario ex testantis dispositione, non Mliunde proueniat, & tunc instituti odium non versatur,sed potius Duor liberorum, 8 6 dictaque. l. non usque adeo, i in suarum D rerum

79쪽

D. Iosephi de Rusticis Tractatus

rerum dispositione concludit, non in alienis bonis, per alterius dispositionem, ut hic, certa conditione acquisitis,uel acquirendis. Respondet etiam Franc. Rip. in

tur de filijs post mortem testatoris concipiendis , ut verba illa sonant, si tempore

8 7 mortis filios no habebat, filii autem: nati

post mortem patris, non possunt ei ab intestato succedere. l.Titius.& l. se l. is de suis di legitim. dcbent ergo necessario in tostamento intelligi. Nec illic Scaeuola loquitur, cum primus turres post aditam haereditate liberis susceptis decessit, sed quando haereditate non adita, tunccii de primi

testatoris lis reditate tractatur,ad quam nisi statris filis post testatoris mortem concepti, ex testamento vocati n5 censerentur, non possent etiam ab intestato succedere falsumque esset, ut ait Scaevola, testat ris consilio ipsos praeserri. Non restagatur, si diceretur, quod pater non adeundo,cera

setur suis filijs relinquere.Nam cum sit patrimonium alienum, non potest dici illud

a patre, verum a primo testatore proficisci, ut in l. qui se patris, C.vn. lib. l. I .ff. de

vulg. & pupil. Nec obstat, si cum Vberti.

adhuc diceretur, debere tex. illum de conceptis ante intelligi, nec postea conceptos

debere substituto praeserri, sin aute extranei essent, haeredes instituti, & eo modo fideicommisso grauati, substituti exclud rentur per liberos indistincte, sue vivente testatore, siue post mortem suerint concepti, censenturque liberi praelati, ex Zuc- cardo ibi, cum ipsis extantibus substitutus excludatur, ac testati causa ad intestatum deducatur, ab intestato autem, cum filijstatris proximiores sint testatori, ipsi succedent. Non enim est dubitandum ibi, de

conceptis post mortem agi, ut verba textus , substitutionem in futurum tempus factam is ille indicant: Si filium natum non habebit, quae verba possunt ad postea conceptos reserri, & alia verba consonant, 'tempore adiis lis reditatis filios non habebat. Denique ablurdum videretur, ut melioris conditionis habeantur extranei,qua coniuncti, & quia ex mente haec interpretatio in uniuersum pendet, verisimile est,

de omnibus filijs statris sui intellexisse, &ideo de posthumis etiam, ad hoc ut conditio deficiat, ut in I. iubemus. S. sin autem. C. ad Trebel.

Secundo, quia tex. dicit, praetulit liberos substituto. sed substitutus ex testamento admittitur, igitur liberi ex testamento vocati,&prelati censentur. Nec obstat quod Soc.dicebat, de l. vel singulis de vulgar. & pupil. g. vel singulis. Insti .de pupil. substit. ut voluerit liberis legitimam h

reditatem conseruare, cum non reperiatur eos vocasse, sed tantum in conditione

posuisse. d. l.si quis sub conditione. Omis. sis enim uero relponsionibus ad istum tex. allatis, satis dicitur legis interpretatione

ibi vocasse, ut non sit nunc regulae, super qua disceptatur inhaerendum, utque Pu pur. dixit, responso haec Soc. contra ver

88 badiet. l. Lucius, conspicitur &quiat ciperablativos conditionem importantes. l.a testatore.isci condi.& demonst. fideicommissum ex mente inducitur. l.fideic

missa S. cum esset .ff. de leg. 3. Nec substitutio ibi, nouissi ino ficta extitit, ut non sit vis in verbis Soci. facienda. Tertio, cum vcrbum Prs tulit, fiatrem, liberosq; respicia ergo utrosque ex testa-89 mento, ut aequaliteri determinet. l. iam hoc iure. T de vulg.& pup. I.in testamento. Q detesta.mil. Et si diceretur, absurdunon censeri,ut verbum illud praetulit, ad diuersas personas relatum, diuersimodE intelligatur, propter rationis diuersitat El. I . Edeoisc. consul. ex quo stater tantum institutus reperitur, liberi vero in conditione positi ut in simili dicit Io. de Imo. in

l. Caius. ff. sol .mat. & Angcin Auth.de haered.& falcid. S.hinc nobis. Respondetur, in verbis tantum diuersi.

talem apparere, non aut m in mente, ex qua ratio resultat, mens autem praeualere

debet. & ultra alia elici potest ex substitutione statri facta, triplici sub conditione,

dissensus sue noluntatis, impotentiae, ac liberorum, di in ultima non solum in ris, sed si minae etiam, ex se natorum; nimirum ergo si vocationem Iurisconsultus arguerit, liberorumq; ex testamento prinlationem, consilium denique prudens testantis animaduerterit alijs replicationib. omissis, quae extra literam textus , possent intorqueri : sed unam non praeterierim,

Quod si filij succedunt ab intestato, non

praeseruntur a testatore: succedentes enim

ab intestato, legitimam habent haeredit tem, ut non pollini dici per i cstatorem prelati, contra verba expressa indicta l. Lucius,circa fin. Quarto, ex finalibus verbis d. l. Lucius. ibi Sed & eius liberos. apparet. n. P aduem so satiua,lsed, cu copula voluisse in facito,no in iure aduersari. l. a. ubi glos & Bar. mne quis cum, qui iniuSvotan .est, uiciam. l.

80쪽

sed & si lege. in princi ubi Bart. de petita

igitur est in facto diuersitas, quia liberi

extent, identitas in iure procedit, ut liberi ijdem ex testamento, quemadmodum stater praeseraratur. Non repugnat responsio Socini nam tollere aduersaliuam cum copula,&ponere etiam, pro &, &sic procopula, dictionem quae augmentum impo tet, secundum aliquos codices est diu in re, Ut videatur Soci. velle texturam illius iugis destruere,cum deficit ratio quemadmodum sensus inde elicitus non aliquid saporis habet, de quo tame statim dicam, dumq: identitatem in iure considerari t tum vult, ratione exclusionis substituti, propter Datrem,& liberos quod principaliter agitur, secus admissionis fratris, & lia roris, quod non queritur, ut uigeat pro inde regula d. l.si quis sub conditione. Nam prslatio cum exclusionem producat, de ea principaliter agitur,tanquam de causa producente effectum ima de prael tione in modii rationis meminit Iurisconsultus, ut non possit una dari sine altera,&ibi de integra dispositione tractatur, imis praelatio cu qualitate hqredis exprimitur ut eadem qualitas in liberis intelligatur; Eltq; aduertendum, redeundo ad sensum Socini, quod non tantum praetulit fratre,

sed etiam filios statris, stante eodem facto,s frater decesserit relictis liberis, & adita

haereditate, nam etiam non adita lisreditate, per fratre excludebant tu substituti per solam existentiam filiorum, licet substitutio esset concepta alternatiuε, si frater institutus repudiaret, vel moreretur priusquaadire aut sine liberis decederet ut probat d. l. Lucius, in princip. iunc. versic fin. ibi uos eo amplius noluit ligredes esse. Vne sicut substituti fuissent ex lusi filiis non

existentibus, per aditionem factam a fratre instituto ex testamento, ita ex ludum tur ex testamento non adita haereditate, sed superexistentibus liberis, argu . l.eum qui s des, isde usuc. Nee inter hos casus bona diuersitatis ratio assignatur: retorque tur igitur ista quarta responsio ex sexta. iusdem Socini ratione, quam considentes confirmabant: si enim aliter d. l. Lucius, intelligeretur, absurdum emergeret, Psistater liberis relictis decessisset, & non Mdita lis reditate, testatorem mori intellatus I voluissse &sic viam ' testamentum imp gnandi es egisse, contra l. 3. isde milit. test. videretur. causa enim intestat cotraria incauta testati. l. i. ff. de iesu. testa. cum si

Quinto, cum si ab intestato liberi non

ex testamento vocarentur, ex tacita ipsos a rum patris voluntate t venirent, per telit.

in I. conficiuntur. Ede iure codicillorum. non autem ex prudenti consilio testatoris, praeserentis eos substitutis, quod textui d. l. Lucius, aduersatur. Haecque inductio fi iuola non videtur, ut Socinus ipse arbitratur, dum inquit, in illo textu liberos si stitutum excludere non adita per fratrem institutum ligreditate, & sic ex tacito iudicio testatoris sibi ab intestato succedere, iux. d. l. conficiuntur. qui hoc casu prspo fuit causam intestati, causae testati, iux. l. si quis ita haeres instituatur, si legitimus C de haered. instit. quia si succedunt tacito iudicio testatoris, iam habent aliquid dispositiuum ab eo: sique ei succedunt, non potest dici ab intestato,cum testamentum secerit, accedente prouisione vulgarium substitutorum. l.quandiu. ff. de acquirem haered. quos vulgares, liberi in conditi ne positi excludunt, non tanquam prael ti ab intestato, sed sicut institutus pater, si adluisset, ex testamento.&in d. l. si quis ita, conditio erat ab intestato clare concepta, ibi, si legitimus haeres. iux. l.lege obueniare. ff. de verbor. sign. & l. I. C. quand. non Pet. par. con traria enim voluntas testatoris apparet ibi, ex verbis quod noluerit ex testamento veniri, sed ab intestato, ut in praecedentibus dixi, & tradit Lancell.

Polit. secus si dixisset simpliciter, si filus atris haeredes non erunt. Absurdumqι videtur dicere, quod in d. L Lucius, filii succederent ab intestato testatori & quod

haereditate adita per patrem , successuri patri essent ab intestato, quia hoc ultitimo casu d. l. conficiuntur. probat, quod haereditatem haberent ex voluntate patris, qui potuit dimittere,& non dimitatere salua legitima, non a patruo, cui hoc casu non succedunt ab intestato, & tamen utroque casu illa lex probat, liberos habere tacitam saltem tinatoris volutatem, quae propterea intelligitur de voluntate testati. l.cohaeredi. S. cum filia . ff. de vulgar.&pupit.

Sexto, nam ut Hieron. Grat. cons. Io I.

in serie, nu. I .lib. 2. inquit, clarum est liberos fuisse nominatos a tcstatore ad su stituti exclusionem, unde in dubio ex testas a mento intelligitur, cum pro eo, i in dubio fiat interpretatio. & ut quis habeat haeredem ex testamento, quando constat aliquem testatum futile. Septimo comprobantur praemissa, ex D a natura