장음표시 사용
81쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
natura rub.de haered. instit.&sic loquitur de instituendis no de uocandis ab intest to. ergo illa verba d. l.Lucius, prstulit filios,dcbent ex testamento institutionis ius re intelligi,ut secudum naturam 1 rubricarinterpretentur. l.Imperatores, de in diem addict. D.Anto.in prooem. Decretes. S.sane. Alex.in l.i. in 3 .not.ssi si cer.pet. Octauo, cum substitutio vulgaris adtes lamentum conseruandum fuerit inuen-
deficiente testamentum corruat: cumque
testatoribi seruos fratri substituerit, ut codesciente , per ipsorum substitutionem conseruaretur, sequitur multo magis per filios statris, ipsum voluisse conseruare. 96NOn aduersatur, vulgarem 1 substituti
nem, tanquam directam,tacite non induci, cum euitari possit per tex. in l. 3. C. dei nost testam. in l. fili. Edeli red. instit. &apertum sit, in expresia pupillari, tacite vulgarem contineri. Nono, quia in d. I.Lucius, maius dubium est, quod fili j veniant ex testamento quam ab intestato: ergo debet fieri inte
pretatio, quod ex testamento venia cum
s in dubio 1 ille assumatur intellectus, in
quo maior est ratio dubitandi. Abb. in c. cum in iure, de electio. Dec. in I quoties
Idem samo, de reg. t uris. ergo debet fieri
interpretatio, quod testator vocaverit filios ex testamento , cum hoc posset: nam
positi in condi pione,censentur positi in dispositionem voluntate.d. l.fideicommis.
sa. g.cum esset, de Ies.3 d.si ita stipulatus.
Decimo est ponderanda illa dictio, aperte,in d. tex.apposita, na Iurisconsultus
respondendo dicit, apparere quidem non
eam mentem testatoris fuisse,ut quenqua haeredem adhiberet statri,quem apcrte inesse haeredem instituisset ivnde inferri vindetur,liberos, quodammodo non aperi sed ex praelatione institutos censeri,sequuti maxime inductione coniuncta.
Vndecimo, est consideranda pariter ς8 dictio, eo amplius, i quae qualitatis repetitionem inducit. I.in repetendis ubi Bar. Ede legati 3. Alexan. in i .haeredes mei, g.
cum ita , ante num. 13. stad Trebel. unde
quemadmodum noluit Stichum, & Pamphylum haeredes csse, cum apertu ex asses atrem haeredem instituisset, ita etiam ex alio noluisse, dicendum est ex praelatione scilicet liberos vocando, ob dictionis praedictae viri utcm. Duodecimo ad vaam interpretatione illius verbi,praetulit,ut vocationem importet, est attcndenda textura substitutionis, sub triplici conditione alternatiua, in qua expressia conditione, qua abominatur scilicet mortis ante aditam haereditatem, statim adiecit aliam liberorum, ubi non contentus filio, etiam filiam adiecit, imo ex senatum, natamve, praecisam mentem aperiendo, ut Ucm, vel integram haereditatem, qua sevi fiatrem cupiebat, eius filij
ex se nati in casum voluntatis, & impotentiae, tanquam eadem cum patre persona, & ex sanguine testatoris,potirentur,ut merito prudens testantis consilium Scaevola animaduerterit, cum non solum fratrem
haeredem, sed & eius liberos, tanta animi ui,atque exuberantia praetuloeiti ut absurdum sit,uerbum prstulerit,ab intestato in liberis intelligere, maxime cum Iurisconsultus metem L.Tiiij, diligentissime perpendere moliatur, isi,non eam mentem ;& vivam rationem, atque cificacem demostrativo quodam syllogismo asserendo. Decimotertio est considerandum, teX. in d. l. Lucius .esse S uolae Iurisconsulti responsum, qui alterius tex. d.l si quis ita haeres instituatur, si legitimus. sub cod. tit. suit author.retinendo itaque intellectum, ut ibi, legitimus vendicet ab intestato, obexpressionem legitimi haeredis & sic pa ticulari illa ratione, videtur contrarium
sensisse in dicto eius responsio , ubi non meminit illius qualitatis, sed haeredis simpi ici ter qualitatem repetit,in liberos dum 99 praelationem inducit. Caeloeum i s idem Scamola alibi ita respondit, lib. I 8. DUOstorum 1 Si pater filium suu in impuberem ex asse scripserit haeredem eiq; codicillis substituerit deinde filius impubes decesserit, licet substitutio inutilis sit, quia codi cillis lis cditas, neq ue dari, neque adimi potest tamen benigna interpretatione placet, ut stata, qui abintestato pupillo successi substitutis fideicommisso obligetur. l.Scevola. Tad Treb. Quanto magis ind.
l. Lucius. interpretari debemus. ut tib rufauore ac benignainterpretatione praelationem ex testamento, uti securiori tramite intellexerit, conditionisq; naturam
eodem fauorelenierit, ut ad eiiugiendos totans actus, ct liberorum pericula dispositionem conditionalia verba rationabilia
Decimoquarto poderandum est illiust . prosmiuin dum dicitur, L.Titius,qui fratrem habebat, testamento ita cauit, ut praelatio illa liberorum,in L text.expressa
82쪽
mprudenti consilio ad testamentariam dispositionem necessario sit reserenda: nain Ioo ex praefatione , t siue prooemio collisitur causa finalis dispositionis, glo. in i .hn. ff.delia red. instit. Ang. de Aret. ing. sed &si quis . nu. r. in fi. Instit. qui b. mod test. ln-
la. q. fin. ibi, nam initium constitutionis. E. de tu.& fac. ignor. Et nuncupatim in statutis. Lansran. in c.quoniam contra, in prin. de probat. Paris cons. 69. si iuris communis, nil. s. lib. q. Carol. Ruin. cons. 9 . inquestione, nu. Io. ubi declarat. lib. s. AnnRub. cons. I 6. in causa Ioannis. nu. 9. Pau. de Castr. consa 6 I .visis,nu. a.lib. 2. Ludo. Gorad. conci . Primo discutiam . nu. I 6. In contractibus, Dec. d. cons. 6oo. ubi a- Iios allegat, nu. 2. Anton. Rub. cons. Iq7. viso instrumento, nu. r 3.l. Titia. xi. idcm responsum. T de verb. ob. In legib. Rotan .de
Val.cons. 86. Illustris Domine.nu. 8.li. l.
In sentent ijs. Io. Csph. cons. 3 3. in causa fisces i. nu. 33. lib I. In rescriptis. Paul.demst. cons. 3. quoniam . nu 2. lib. I. Vt meri
to ex proce in io d.l .argum entando, Voca tio liberorum inducatur. Possem alia circa istum text. asserre, otiar in duob. locis intarioribus aptius tradentur. Vnum dixem,lin effectu Glossa nimis Iurisconsulti mentem ostendit, idemqi in proposita q.egregie satis ac notabiliter dixit Petr. de Anc.
cons. 7 . contra Philippum, col. a. circa
Decimoquinto, redeundo ad Soc .commutationem dictionis,& in etiam, potest dici, literam non alterando, quod copulux o I tiua &, t aliquando pro etiam, sumatur apud Verg.Natus & ipse Dea. l. i. C. sol u. mair.l.t . b. haec qiis de seruis, de acq. post.
enim fratrem solum lis redem putulit substitutis, sed etiam eius liberos, dictio, c- Ioa tiam, implicat idem ius & fictum, i ut
go eodem iure succedunt liberi ,& sic ex testamento, &ita intelligunt Hieronym.
Ioan. Caepihal. cons. 3o6. consultatio sequens. nu. I II. & seq. lib. 3. imo dictio, e- Io 3 tiam, i casum magis dubitabilem exprimi ut in rub. C. etiam per procur. Nisi dixeris, dictionem istam, casum minus dubitabilem implicare, ut per Prosper. Paseth. cons. I 2.circa capitula. nu .i 8. post Fulgo. Alex. Dec.& Rim .in l. qui se patris. C. un
nu. I o. Non reseram qus Cassan .conL67. ad primum dubium nu. 3 2.versic. Stringo ulterius, ad istius tex.intelligentiam affert, uari e etiam Femand. Vas'. in trin. deuccession . creat.lib. I. g. q. tit de liber. &parent. success. col. 3. nu. 6. versic. revoco
in dubium, tanquam nimis relatu prolium, licet pulchra, ac etiam qus subtiliter tradidit Nicol. Valla in tractat. de rebus
dub titu. qui in rebus human. non est, an
vocari, & substitui possit nu. 3.versic. Propterea Iurisconsul. eodem quidem proposito breuitatis. Sexto pro solido, firmo ii sundamento, dicunt esse tex. int .generaliter, in princip.
C.de instit.& substit. ibi, cui enim seredus est intellectus, si sorsitan testamentii quidem non secerit, posteritatem autem habuerit, propter huiusmodi verborum angustias, liberos eius omni pene fructu puterno defraudari:& sic fili j nati, in illo tex ad bona fidei commisso subiecta his conditionibus si filius vel filia intestatus, ves intestata,vel sine liberis aut sine testamento, vel sine nuptijs decesserit,ad bona restitutioni subiecta, tanquam ad fructum pate num admittuntur. porro si in dispositione positi essent, tanquam ad avitum fructum venirent, cum ex fidei commisti testatori
succederent. d. l. colis redi. S. cuna filia'.
Et si cum And. Barb. in d. l. cum acutissi. mi, diceretur, quod ideo liberi dicuntur ibi accipere haereditatem aui, veluti fructum paternum, quia cens catur cis propter institutum patrem illa obuenisse, ut Io 4 intret regula quod mei: contemplati ne filius meus percipit, ex me percepisse videtur. l. cum aliquis. C. de tu. deliberii. sed si plures. g. in arrogato. Ede vulga. &pup. l.si vero. g.item quicquid. ii sel. matri l .si filio. E de condit. I dem. c. requisisti, de testam . respondet Alex. quod imo in dubio, quod auus nepoti relinquit, praesumitur relictum propter se, non autem patris contemplatione, ideo aduentilium dia os citur,t non prosectitiu, ut not. gl. in I.qui
in aliena. S. interdum. U.de acq .haem. Bar.
83쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
Ang.de Io. de Imo. in l.q uaestum. Ede legat. I .& idem est de mente Bart. in l. Gallus. S.& quid si tantum, in q. de spurio nepote .ifile liber. & posth. & si ex in te tione consulentium ulterius diceretur, quod Alex. replicatio exd. g. intcrdum, procederet, cum nepoti vivente filio csset relictum, secus mortuo filio cum fili)s, ex tacito iudicio, quod patet, cum lex illa in f,
uorem liberorum cnaanauerit. igitur cum
semel pater fuerit admissus,& postea liberi admittantur, pollunt dici fructu pate no defraudari, quasi occasione patris ad-m iitan tur, cum habeant mediante pers na patris. Istud conterit Socin. post Alex. cum si ad fideicommissu in ex rei tamento admitterentur, immediate ab auo habere dicerentur. d.L haeredi .f. cum filiae. mde viii.& pup. diceretur ii aductitium, nec a patre pro etiam. Sicq; ex intentione eorundem costilentium huius text. rcst cxio prς-
tenderetur. Nam cum incongruum ibi dicatur esse, filios omni fructu paterno priuari, idest legitima patri grauato debita de bonis aut vi Accuri . interpretatur, qvsa patre postea ad filios transiret, euincitur separationem legitimae ab alijs auitis bonis fieri, quibus non privabantur, non tanquam habendis a patre, sed ab auo, quod contingere non poterat, nisi liberi
cssent vocati, iuxta ea n l. l.cohaeredi. i. cufiliae. Roboratur inductio, nam purificata una conditione, cum secundum verba, quia plures erant alternatiuae positae, bona venirent substituto restituenda, a contrario se insu, secundum verba, una ex cis deficiente, sona ex testamento iure fideicommissi retinenda erant, quod quidem argumentum tenet. l. 2. C. de liber. praetcr. cum si. Respondetur ex intentione Socini, inductiones istas uti debiles, & rei tu indignas, reij ciendas esse. Quarum prima ex absono intellectu processit: Accur. cnim recte intelligit, quod scilicet legitima delata filio instituto, & grauato, in bonis aut non privabantur, sed alijs bonis ab auo habitis, legitima excepta, ut verba illa intelligantur, quod paterno fructu in
totum non priuarentur, propter legitimae consequutionein: itaque si omnibus bonis aui, praeter legitimam, priuabantur,&tamen palemo fructu staudari dicebatur, ergo bonis auitis carebant, quae a patre rant consequuturi, quod non post et nisi ijsdem ab intcstato succcdentibus contingere , cum cae icitamento iure fidei comissi fructu auito carerent. d. g.cum filiae.Secunda vero eliditur, cum verum sit secundum verba, bona retineri dcbere sed ab intestato, propicr conditionis desectum. O mi Lsis consulentium ponderationibus, huic t t. multipliciter potest responderi. Io 6 Primo , t quod illa verba, omni penestucitu paterno, ad filium haeredem institutum non referuntur, sed ad ipsum auum , qui respectu fili j pater dicitur,ut sit textus intentio, serendum non esse, quod cum filius testatus non sit, posteritas eius omni pcne frucitu paterno staudetur, idest omni cmolumento, quod filius haeres institutus
in paterno testamento consequutus est. Secundo stetiam quae ab auo proue
ro 7 niunt, possiunt paterna : appellari, quo admodum & nepotes,filiorum appellatione continentur. l .l iberorum. n. de verb.sse& ob istud lauda quae ab auo,alijsq; parentibus descendunt, paterna dicuntur. c. I. de succ. stat r. tar de natu. c.stud. g. I. &c. I . de grad. succcss. in scud.qui est meliortex. qui sit in iure secundum Iac de Belui.& Bal. ibi, Alex. cons. 3 o. quoniam . nu. . lib. i. sicq: usque ad quartum gradum supra in quo continentur quinque persens, quae hasent nome genitoris, s pater,auu S,
virtus. la. Ioan . c sph. cons. I 3 3. Multa
Tertio fiuctus paternus intelligi potesteria de auo usque ad tritatium inclusiue, io 3 pertex. in l.Iuriscos. f. parentes .mde gradib. idemqi est pater, & parens. l. Gallu S.
g. etiam si parente. st de lib. & posthia. Quarto dici potest, illum text. loqui,cus iij sunt in una conditione positi, alternatiue etiam alijs adicetis conditionibus &inter alias illa, si filius sine testamento decesserat. ex eo igitur quod testator filio facultatem contulit de bonis sibi relictis i standi, colligitur tacite filios in conditi
nepositos, per testamentum pOseeXcludi & consequenter testator voluit cos admitti ab intestato, vel ex testam cto ii insit uti essent. Sed in ista quaestione nulla adest coniectura in contrarium, ex qua cLnseri possit nepotes substitutos non intelligi, sed simpliciter in conditione positi reperiunt ut. Hanc responsionem a Iurisconsulto celebris nominis nouissime excogitatam reperi, ipsam autem citra aemulationem, Onancmque ambitionem, vera quibdem
84쪽
An,&quan. lib. in Cond. post .vo C. Lib. I. et a
dem attestor, antequam huius Iurisconsulti scripta legissem, ad intelligentiam
istius tex. considerabam. Quinto, fructum paternum, ad avitum sortas te reserre etiam possemus alia ratione, aetatis scilicet, vel dign itatis, cum pa-Ios trem appellemus aliquando eum, i qui his duabus pneditus sit,& non solum quu-piam sanguinis causa, sed saepe cum, qui nullo vinculo nobis iunctus sit ut declarat Io.Nicol. Delphin. in traci iuris patro. be.
Sexto, ex finalibus sere verbis illius tex. liberos ex testamento vocari expressus declaratur, dum dicit Imperator; huiusmodi facimus sanctionem, & hanc legem in perpetuum valituram inducimus tam patribus, quam liberis gratam. appellatione nanque patrum de testatoribus viam impiam obstruendo intellexit, & liberorum tam institutorum, quam in conditione positorum. Septimo,ponderanda ulterius sunt verba illa, omni pene studiu paterno. dixit enim Imp.fiuctu, non successione vel lis reditate intelligendo de legitima iiiij grauati, quae sibi iure naturae debebatur,& pro . II o pterea iure sanguinis i uti fructus paternus scilicet, respectu aut ad grauatum, noautem grauati ad eius filios, siue libero , quo aliorum bonorum, ut dicebam, paratio fit, & ideo agitur de sola legitima
quae fructus appellatur, iure sanguinis proueniens, non de acquisitione, seu successione aliorum bonorum, quae dicerentur acquiri diuerso modo, ut auita, data stuctuum diuersitate, & pluralitate ex illa di III ctione uniuersali collectiva, omni . t vel generali, ut Soc. in g.virum, inquit, de tr dunt Recent. Vercellens in l. i. ff. de reg. ivr.nu. 6.ut fructus merito sit patriae pol statis naturae', ac sanguinis. Octauo est admittendum absque controuersia, sanctionem illam imperatoria, voluntate verisimili testantis introduci, quia verisimile non sit quod una coditi ne existente, velit substitutum admittere, di liberos excludere; unde cum verborum angustias remoueat, atque execretur, liberos lite fructu paterno fraudandos non esse decidati aequuin, consonumque est, ut de auito fructu intcrpretemur:praesertim, quia verbi significatio, quemadmodum ex pra cedentibus constat, nequaquam
Nono denique,nam cum silij in conditione positi sunt, Imperator absurdum putat, eos paterno fructu defraudari, quod contingeret, nisi substituti intelligantur, postent siquidem a patre per bonorum
alienationem, vel exha redationem, aut eiusdem delicium, ex quo bonorum publicatio subsequatur, defraudari. Septimo, pro glosae opin. inducitur tex. in i .filiussam. f. cum quis. T de leg. I. ii r ubi dicitur, t filios in conditione positos, substitutum excludere: nec quaeritur, an haeredes extiterint, scilicet grauato,no autem testatori, per fideicommissum noni laesi lueres, i sed loco haeredis. l.si filius. S. I. is quod cum eo. unde ponderabat Soc. quod si liberi ex testamento admitterentur per fidei commissum, frustra dubitasset Iurisconsultus, an ijdem , qui fuissent vocati substitutum excluderent,si non essent heredes grauati. igitur dubitauit, quia ideo videntur positi in conditione, ut se cedendo patri ab intestato, excluderent substitutum: non succedendo itaque vibdebatur, quod non excluderent, cum contrarium probet ille text. Idem tamen Soc. eiusdem legis argim mentatione utebatur, quod si non quaeritur, an haeredes extiterint ad substituti e clusionem, hoc non ex alio obuenit, nisi quia sunt ad fideicommissum vocati, quo casu post haereditatem patris repudiatam possent fidei commissum acceptare, iuxt. no. in d. l. Lucius. 1 f. de har. inst. licet sibi magis prima quadret inductio, ut per cu quae in effectu viribus non subsistit, nam quaelibet legis decisio, debet circa casum dubium versari, & dubitatio non poterat esse, quod substitutus non sit exclusus,
quia liiij nolint haeredes patris sui: sed dubitatio erat, quia videbatur dicendum, substitutu non esse exclusum, quamuis nati sint si iij, nisi etia sint haered cs, ut tergiuersari nequeat, filios in casu d. g. cum quis, posse haeredes testatoris esse,si volui, ergo sunt vocati. istaque Socini ratio declaratur dilucidius per Aug. I ero. cons. II o. Materia proposite questionis, nu. 43. lib. secundo. Secundo, Francisc. Mantic. d. lib. I o.
de coniei'. vltim .vol unt.dicebat,icX. istis, neutram sententiam probare, lac utrum Gnim prssupponit. sed quamuis de hoc possit dubitari, satis est, eos patri supcruixisse ut conditio defecisse intelligatur, qu niam hoc solum quaeritur, an grauatus decesserit cum liberis, vel sine liberis, & Iurisconsultus omnem submouet dubitationem, & vult, nudum factum considerari,
85쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
non iuris essectum, sicuti in caeteris conditionibus spectatur. l.qui haeredi.& l. Maevius, de cond.& dcm. nostram itaque dubitationem Iurisconsultus ibi non decidit, & ideo non potest inde argumentum deduci, nam si Iurisconsultus voluisset, facile potuisset hoc dicere, & tamen non dixit, unde nos id dicere non debemus, iuribus vulg. Tertio respondetur, quod ad substitutum cxcludendum, licet non sit necessa. rium, ut sint haeredes patris eorum, non tamen inde sequitur, ipsos a primo tes latore ad fidei commissum vocatos non esse:
poterut siquidem fidei commissum ex primis tabulis habere, quamuis patri, qui r
stituere tenetur, non succedant.
Vel quarto non impertinenter dici potest, minus oportere, eos primi testatoris haeredes esse i cum enim ad fidei commi sum vocentur illud petere, substitutum j, excludere poterunt, licEt quo ad reliqua,
illius haereisitatem non consequantur. octavo, tex. in i .ex facto etia. E de haer. instit. intorquent, quem variam interpraetatione, ac lectionem recipere illucescit: inducitur autem ex veriori , quam asseruilectura, qua probatur per illa verba si haeres non erit, non induci tacitam institutionem, secundum quam illa l .ex facto, duriuscula intellectu videtur . pro lucidiori igitur explanatione, licet duplicem lectionem admittat, congruentius est, ut communem sequamur, quod scilicet ibi relicta quadam vacante portione, ita scripsit
testator, si Seius haeres non erit, Sempr nius haeres esto: quaerebatur, num Seius qui alias institutus non crat, censeretur
per illa verba institutus, quod negatur, licet Pegasus contra putaret. Sed ratio decisionis assertur quod huic pars data est chquae nulla esset; luper qua ratione dubitarunt plurimi, & signanter Lancel. Polit. intract.substit. tit. de vulg.sol. 6. is enim glossae interpretatione explosa, per eXemptu. S. ex asse. l. item quod Sabinus, de haered.
instit. ibi enim totus as expletus erat, ideo pars nulla erat, hic vero contra : Respondebat, quod ideo ei pars data esset, quae nulla esset: quia cum ille Sempronius
statim admitteretur ad vacant cm illam portionem, quasi impleta statim illa conditione, si Seius haeres non erit, quia vorum est, haeredem non sere, cum institutus non fuerit, iam dici poterat, nullam csse partem, quam hic Seius occupare posset;
quae ratio si hoc pacto non intelligatur, fatetur ingenue libentissime eius intelligentiam ab alio altari exoptare,licet hic intela I lectus penitus ipsi no satisiaciat. 1 Vnde
Bellon. lib. supput. iur. c. I 8. sol. 3 3. alites tex. istum intelligebat: verbum enim, huic, in ratione tex positum, interpretatur, id est Sempronio, non autem huic Seio, dicens relationem sic faciendam fore, ex verbist .apparere: cum enim voluit de Seio intelligere, dixit Iuriscon an hic Seius ζ ad
Seiumque reserendo, ratio illa esset abs na, & contra terminos iuris, cum si censeretur vocatus Seius, non diceretur ipsi pars data, quae nulla esset, quia ad vacantem portionem vocaretur. g. sed si plures. Insti. de haered. insti. l. item quod. st. cO.tit.
tuncque ratio ad casum propositum applicatur: nam cum testator aliter Seium non
instituisset, dixeritque, si Seius haeres non
erit, Sempronius haeres esto eius voluntas suit portionem vacantem in Semproniuconferre, quem haeredem expresse insti tuit, non in Seium, quem si voluisset, utique sciuisi et dispositive instituere. propterea si diceremus, Seium admitti, ccnseretur data pars Sempronio, quae nulla esset. quare nulla quia per acceptationem Seij
cxpiraret vulgaris substitutio, de qua in i post aditam. C. de impub.& al. substit. Se-
pronius vero sine parte contra testantis voluntatem reperiretur . nec mirum est, iis testatorem 1 hoc circuitu verborum usu
fuisse, cum mirabiles saepe conditiones a testatoribus ad ijciant ur verbosius pro arbitrio, ubi potuissent rem paucioribus cxpedire, ut facillime in tit. le cond.8c dem. in tit. de condit. instit. potissimumque in l. institutio ac alijs iuris partibus. Sed text. istum securius eruditi stimus Polit.explicare, ni talor, potuisset, cuit tur enim, quod simus ibi in haeredis insti-I I 6 tutione, quae sui natura i exigit, ut vel fiat per scripturam in i cstamento in scriptis. Insti .detestam . in prin. vel per c prcssam nuncupationem testantis, in testameto nuncupati uo.l. haeredes palam. E. cod.tit.neque ex coniecturis induci potest. l. iubemus .d. tit. C.l.pater filiii, in fi .is ad i. Falcid .l. i .issi tabu. testam . nul . ext.quod DF vero per argumentu l a sensu contrario inducitur, non expresse, sed ex coniectu ris sumitur, glos in c.cupientes. 3.quod si per viginti .de elec. in 6.l .apud antiquOS.C.dc fur. c. cum apostolica. de his quae si ut a prael. in ven in directe,&ibi not. Αbb.s
cus est in fidei commissis, q uae, ut dixi. solo
nutu relinquuntur, idque uoluit in ratione
86쪽
tione textus, qua n ititur,ilii, quae nulla esset. id est quae nullo modo suerat scripta, secundu Bal.qui Dyn. reseri, & sic omisso
Aristonis sensu, in Iabolent, itu Poponij,
Arrianiq; sententia assumcda, ut a contrario sensu hic quo ad haeredis institutione, argumentari non sufiiciat. Vel quae nulla II 8 esset,idest quaei non iure relicta esset. g. I .Instit. quib. non est permisis fac. testam. ubi intestatus quis decedit,vel quado nullum testamentum secit,aut non iure secit, ultima primis annectendo. Recipit etiam hic t .varia ut dicebam, lectionem, secundum literε diuersitatem ut lubricus sa
Nono, tex.inijci ut inl.i ubemus,versic. Idemque in retinenda, iun. princ. Q ad Treb.inducendo ut per Andri Sicul .ex me te quorundam Moderniorum, ind. l.cum acutissimi, ac per Ant. Cors .in q. Vtria per ista verba. In prima naque tex. parte Imp. dixerat, quois si fiatrem institutum,de re
stituendo alteri fiatri, si decesserit sine liberis, testator grauauerit, & restitutio se quatur, fructus p cepti in quartam non imputatur, ibidem et idem esse propynit quoad fiuctuum in Trebellianicam imputationem, si testator filios de restituendo nepotibus rogauerit, sicque cum de Llio grauato filijs iure fideicommissi resti,
tuere memineri videtur ipsos eodem iure non vocari, tanquam sub illa, si decesserit sine liberis, circa si ij institutionem, in
priori parte verborum apposita conceptione, non compraehendantur: idemque ind. l. iubemus, Rapha. Fulgos. Ucrebat. Huic quoque inductioni responsio non deest,ipsamque nihil momenti habere tradit Ludovic. Roman.in d. l.si cum dotem, in princ col. 2o.cum fideicommissaria n
potum substitutioad hunc effectum minime ibi reperiatur, vim verbis, si sine liberis decesserit circa filij institutione in prima legis parte adiectis, ad auitam iure fideicommissi haereditatem vocati non videantur, cum id non pertracte tibi legis. lator , sed ut quemadmodum cum statre grauato, fiatri alteri restituere, in TrebeLIianicam, fructus haredit ij non computantur, ita filio grauato, testatoris nepoti restitueret & cum hac Romani resposone transit And.Sicu.in d .l.cuna acutissimi, versic. Tertio dicit.sol. 2 2. Sed nescio quae male sana intemperies, qui lethargus obvertere tantos viros
potuitὸ quid enim ad rem, si in text.de eo principaliter no agatur, dummodo id per
tramites iuris necessario colligere possimusὸ Illam itaque probabiliorem responsionem putant, quod in versic. Idemq; in retinenda dum filius, via sita rogatui nepotibus, vel neptibus, pronepotibus, Vel proneptibus restituere, non de filijs instituti, sed statris, prioris partis retento t
tus themate.intelligatur, quos siue ad tostatorem reseras siue ad filium institutum grauatum, utroque casu ipsis verba legis, ad hanc contrarietatem delendam, congruunt, & sic in Trebellianicam fiuctus
non imputentur, non tantum testat
ris filio substi tuto, sed ncpotibus aut pr
nepotibus ,&deinceps ulterioris gradus. Ultimo,ex medulla, ut dicunt, ac rationς
text.sumptam di sibi utionem subi jcio, pretsupposito, nepotes pronepotesqι instituti filij, non alterius statris intelligi, maxima diuersitatis rationem inter priorem, posterioremque textus partum considerari. Priori etenim casu disposuit, cum post morte institutus, si decessserit sine liberis, statri restituere grauatur, posteriori uero cum incontinenti, sicque in uita filius institutus morte non expectata, nepotibuSaut pronepotibus rinituere sinuaretur, apertamq- inter hos casus differentia constituendo,liberorum conditio in terminis iuris remaneret,& cum Ludovico Romano in praecitato loco, aliquid ibi circa conditionem nodisponeretur, diuers, hac in
ratione. Vtranque ego posteriorem re sponsonem impertinentein existimo, Md ut impertinenter etiam in eius reprobatione insudarem textumque istum plurimum pungere comperiaIn.
a I9 Decimo, nam in conditionibus ira rum factum inspicimus.lqui ira redi, & l.
consi 26.Visa prohibitione, nu. I oia lib. a. ideo uidetur sufficere, st cum liberis doccsserit.& ex tacito intellectui legis uid tur cocepta in unum casum scilicet quod subsit tutus succedat, in casu non exissemtium liberorum, ergo in cas xulantium liberorum extra prouisionem tinatoris &per consequens in casu ab co non prtiuisciuersamur,l.si seruus, uer. Non dixit praetor , de acq. haeredit. l .commodistanc de
Iib.&posthum.l.si cum dotem, ii. sal. maia trim. l.si extraneus, de cond ob causAndr.Sices. inda.cum acutissimi, post Raph. Cumanan l.fi liusfam. g.cum quis, hanc rationem euitabat, quod imo inconditionibus pinius mens insatoris i
87쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
x ro spicitur ' quam serma verboru, l .in conditionibus. l. pater Seucrinam, in princi p.& g. conditionum verba, is de condit. de demon strat. Nec obstant dictae leges ut in conditi nibus merum factum inspiciaturi loquuntur eni in ubi non apparet de causa, vis let diei in l. Gallus, 3. de quid si tantum, si deliberi de posthum. &in l. mulier, ad Trebel. cum autem in proposito finalis succedendi causa adsit, cur non debemus interpretari, quod liberi sint haeredes e de propterea cum ista conditione volunt ria non tam modus implendi inspiciatur, quam effectus, merum factum non attendimus, i. si mater, C.de insiit.& substit. Socin. in d. l. qui haeredi, col. 2. vers. Secundo infertur. in cnim conditio ad actum n
cessaria in qua huiusmodi admittimus interpretationcm . Undecimo Io. Bolognet. in d. l. r. C.depac.ante nu. 7.vers Nam clarum est, hac ratione, Opiuionem gl. confirmabat dicit enim ex vi verborum filios vocatos non usse in sensu directo, ut ex verbis patct, nec in sensu contrario: sensus namq: ille est.' grauat, si sine liberis decesierit, ergo a contrario sensu si non decedat, no grauat, nec tamen vocat ipsos filios, ut asseruit in l. I. Ede ossi c. eius. neque etiam ex coniectura hoc sumi posse, nam onus uni personae Ia I adiectum t non trahitur ad aliam, Francisc.Aret.in l. Gallus, g.&quid si tantum, col. . de lib.de posthu. Dec. in Lillam, nu. II.C.de colla. sicut prohibitio alienatio-x a 2 nis 1 adiecta uni personae,ad aliam minimEporrigitur, g.i. in Auth.de restit.cum 123 simit conditione inque fuisse haeredis fauore appositam: alias enim teneretur pure, Lillis, ubi Bar. si de conditide demonst. non debent ergo ad augmentum inducta diminutione operari, l. quod fauore. deILadeo quod conditione existente, aliud 1 24 non sit quaerendum, quia conditio: pro causa est, Icl. g.cum quis.ubi Bal .is de condit.instit L. Titio, fide verb. obli. merito in ipso haerede liberum remanet arbitriu, ex voluntate testatoris, disponendi de re sua,ael filiusfim. g. cum quis,ff. delegat. I. conditionemque ascribit testator, sed super ea no disponit, nec eam fieri mandat. S.ps nae nomine, Insiit e legat.& ita coaceruatim plures rationes uno fundamento constringebat.
Quae tamen diuidi possunt, cum fideicommissum ex mente tacita testantis inducatur, quocunque modo colligaturi l. cum proponeretur, deleg. a. ex quo igitur filios substituto praetulit ut dicebam, qui absque alia praelatione, facto hominis, ex lege dicuntur praelati, ob huiusmodi e pressonem, debet colligi mens disponentis. Nec est verum extensionem hic fieri de persona ad personam in odiosis &ingravamine, cum sit eadem, in consequuti neque emolumenti versemur,& honoris, poti usquam oneris, de uno in alium tran itatione, scilicet de extraneis substitutis minus dilectis, ad liberos, quorum fauor praeponderat. Minime veru est, conditio-Ias nem 1 esse adiectam fauore tantum haeredis. d. l. illis cum fauore etiam liberora adiecta censeatur, glo. in d. L filius fg. cum quis ff. de legata. de testator satis filio suo prouidit ex quo eum usque ad extremum vitae titulo honorabili institutionis deco. rauit t. filium. vcr. Sed si portio. de leg.prgstand. post vero instituti filij mortem, ce setur prouidere eiusde filijs voluisse, hocque ordinata proximiorum charitas,& aDia 6 L ctio suadet, quae in disponendo 1 primum circa magis proximos, deinde circa minus proximos prpsumitur.Lfi.C.devensig. I cum ita.f.in fideicommisso. l. peto, . fratre .delegat. a. l. haeredes mei. g. h. st ad
Treb.unde dixit Bald in d. l. Lucius, quod I 27 verba i testatoris debent intelligi secundum quod ratio naturalis, & sanguinis necessitudo dietat & facit tex. in i si is qui ducenta, S item si pateria. in s.ff. de reb.dub. non retorquetur in diminutionem sed in auemcntum dispositio, cum propri)s nitis acquiratur,quod ab extraneis remoueturi nec isditur potestas cum praesumatur etiafilijs relicturus, sed securitas testantis inoducitur, agnationi,& eius posteritati prouidere intendentis, in quam procliuem habuit animum. quae vero ad conditionis naturam pertinent, superioribus declara ui. Et circa extensionem non faciendam de persona ad personam . quicquid Ar I 28 tin. t dixerit, multi contrarium sentiunt quod imo extensio fiat de persona ad per sonam,in rationis identitate, ex verisimili mente, ut in d. g.& quid si tantum, inquiue
praeteream, quos referre longum esse uia ficiat Caphsi cons. 6. In testam to I 29nu. 3 7.la. 3. Et si diceretur, istimentes ctra Arct. loqui in extensione, seu variatione personae grauati,non autem honorati, siue substitutunam si prima toleratur, se cunda probic ur, Ang.d.col. 3. de Cui
88쪽
An,&quan. lib. incond. post .vo C. Lib. I. et
col. 2. Bart. in ead .l. Gallus, in princinu. 9.
3 o Respondetur, t personam patris & fiiij
eadem censeri, ut non dicatur proprie e tensio, quemadmodum Aretini opin. dicunt procedere, cum nec stricte, nec late sumpto vocabulo, una persona sub alia poterat coprehendi alias secus. l.filiu habeo,
3 i limitatur, t quado persona ad quam feret extensio, comprehendi posset aliquomodo sub verbis, & mente disponentis, propter unam qualitatem sibi inhaerente, licet de illa non fuerit cogitatum in indiuiduo. ita seipsum limitat Aret. ubi Ang.
Fit etiam talis extensio, quando absurdum sequeretur, ut minus dilectus melioris esset coditionis, quam magis dilectus.
3 . Rui. cons. I 68.viso, nu. 2 o. ii 3. sed substitutus minus dilectus ex testamento admitteretur, ergo ne sint in hoc deteri ris conditionis nepotes testatoris, facienda est extensio ad fidei commissum inducendum, sed hic virtualiter non sumus in extensione aliqua, sed magis in comprehensione, cum nepotes sint in conditione positi, re ipsi habeant, & acquirant , sintq; praelati, &praedilecti, d.l .cum acutissimi. Duodecimo allegatur lex. in i .cum proponas, it i .C. de pac .ubi fideicommissum fratribus reciproce relictum a patre, potest pacto ipsorum fratrum remitti, claru-que est, in tali fidei commisto, conditione illam, nisi liberi nascantur, intelligi. d. l. generaliter.S .cum autem. ergo sequitur, ut illi liberi tacite subintellecti a iure, non sui vocati ex testantis dispositione, ut ita dicendum sit in proposito, non esse ius ali-
uod liberis in coditione positis, inhaere-itate, ex iudicio testatoris acquisitum. Et si diceretur, in d. l.cum proponas,non esse in expressa conditione libcrorum , sed in
tacita a lege subintellecta, ut ex diuersis
no possit inferri. l .maritus. C. de don intcrvir 3 uxor. l. Papinianus exuli .fsde mino.
Respondet And. Sicu. in d .l .cum acutissim t. ibi. 3 3 .vers. Et adde ad eos, parum differre isto casu, tacite vel expresse vocari,argum. l. cum quid, is si cer pe. inducens tex.
Drmalem in da.cu auus,versic. Minus scriptum , quam dictum inueniretur. fingit enim lex, verba, s sine liberis decessierit,iuisse a testatore expressa, licet in veritate dicta non suerint.crgo sequitur quod nullum ius illis liberis vigore substitutionis acquiratur. Sed cum in praecedentibus super d. l. cum auus, satisdj sceptatum fuerit, non sunt quae diximus repetenda,nam re tinendo communem ι Pin.& Socin. inductiones ad ipsam validandam, quicquid ego disputando attulerim non meruit hic
t .adduci de tacita conditione loquens, quae cum morbi tantiam quandam, & specialitatem praeseserat, non est alia extensioiar ne vel specialitate pregrauada,imoltcX. istum dictaei .cum auus, interpretationem recipere, assi andum est, ut plerique ind. l.cum proponas, intelligunt: & signanter Io. Mar. Rimin. col. I. post princi cuius
verba haec sunt. Item intellige tale fidei comisiam habere locum, quando filius sinest ijs decederet : sic enim videtur testat Ordisposuisse, per tex.not. in l. cum au us. de
coa.di dem. per quem probatur, illud adhuc procedere, si alter filius sit substitutus, ct meminit Bal. in l. cum acutissimi. Q de fideic.hactenus Rim in .ibi.
Decimo tertio And. Bai b. in d. l. cum cutissimi. alium tex. inducebat in i .de fidei commisso, C. de transact. ubi pater eius si .lios instituerat, inuicem sustituendo, ut si sine liberis alter vita excessisset, alteri restitueret, & tamen Imperator vult ibi, roci procum fidei commissum fratrum pacto potuisse remitti, ergo liberis nasciturisius quaesitum non erat, subdens casum d. l.cum proponas, diiserre a l .i. C. de pact.
cum ibi substitutio vni soli facta fuerit, ut si sine liberis decessisset, est cri restitueret, sed in d .l .cum proponas, simpliciter, nulla liberorum mentione habita. denique in d. lcideicommissi substitutio, conditio. naliter omnibus filiis institutis, si decede. rent sine libais facta extiterat, adeo quod
varium inter se iura haec casum rc tineant, ut per eum,ib. 23 .col. l .versiciponet etiam
Caetcrum rex. iste non videtur probare And. argumentum, cui respondere profitetur, licet tex. in d. l. I. tantum rcsponsuattulerit, & pro declaratione sunt atten. dendae aliquae rationes, quas ad d l. I. in praecedentibus consideratam, cum agatur
de rescindenda transactione, bona fide interposita,q uae litium finis dicitur,vel de reciproca remissione, transactionis vim habente, ex qua fiatrum cocordia retinetur,
89쪽
D. Iosephi de Rusticis Tractatus
& votum captandae mortis improbabile ijcitur, super dubio eventu: quibus rationibus consideratis, ratam transactionsi esse I inperator decreuit. Insuper retinendo . intellectum in verb.transadtio.addi possiet,inter fratres, controuersum fuiste, an hincinde per testatorem grauati fuissent, ut lex faciat ad titulum, adeo quod duplex incertitudo concurreret, & post
rior ad debilitandum ius liberis compe-I3 3 tens. Sed illa mihi tutior, i & verior responsio videtur, quod in illo tex. no quς- ritur, vel deciditur,virum liberi ex iure ipsis quaesito uti praedilectis, rescindere, aut improbare transactionem valeat, nam de hoc nullibi mentio fit, sed utrum transa etio ex causis Imperatori propositis, d
beat inter stat res transigentes esse rata: &deciditur, firmam mancre nec restituti nis in integrum auxilio, ob minorem platem, aut circliuentionis praetextum reicindi posse.non poterunt ergo transigetes statres ipsorum factum, ex propria persona improbare: quantum vero ad liberos inconditione positos attinet, in terminis iuris communis relinqui dicἴdum est,quos
inficiari nequit, praelatos csse, & quidem
ex testamento, quas ad d. l. Lucius. intem praetationes attuli, retinendo.
Decimoquarto astertur l. Gallus. g.ite credendum. de li.&posth.ubi est expressum, sub huiusmodi formula, si filius meus, & ex eo nepos me vivo moriantur,isic
si quis mihi ex nepote, pronepos, post
mortem meam natus erit, haer estomon videtur nepos institutus, a contrario sensu,si me vivo non decesserit. proinde si nepos iste auo agnascatur inter primum silitatis gradum,rumpitur testamentum. ideetiam in proposito videtur dicendum, uilicet dixerit testator,si siue liberis decesserit, non iudicentur liberi,a contrario sensu, per substitutionem vocati. Tex.iste maxima in se continet dissicultate, & in illa intricata q.quae per scribentes tanquam tenebrosa aqua in nubibus aeris censetur, Iasin l. Gallus.in princ.ante nu. .ipsum potius retorqueri posse dicebat, cum respectu fili j testamentum v, tere praesupponatur, & tamen institutio non interuenerat, sed erat in conditione positus. Nec ob. quod ratione nepotis rumpatur id enim non propter conditi nem obuenit, sed quia tempore testamenti nepos non teoebat primum locum sicut filius, ideo no erat necessario ab initio instituendus: merito non videtur nepos ex verbis illis conditionalibus vocatus quo admodum filius.Hecaute solutio an vera
sit, ex instascriptis liquebit, & sic ea omissa, cum a pluribus instingatur, potest alior 3 modo tex.iste euitari. Nam 1 omnes fatentur Galli mentem suisse, testamentum
in validam Brinam redigere, ipsum ii fimmiter ordinare, & cst etiam verum: idem de Scaevola est dicendum, unde cum ambo consulant Brinam testamenti, non debent ita consulere, ut testamentum irrit tur, sed secundum Scruols interpretati ne si filius primo moreretur, quam nepos, quod contigibilius est, ex ordine naturae,l.qui duos. g.cum in bello, isde reb diib. testamentum rumperetur. igitur secundu
ipsorum prouisionem, in Scyllam incideremus, cupientes Caribdim evitare,&sie
modum inuenire,ne testamentum casu Mliquo irritetur . Iure etiam Scaevola de ianeptitudine esset redarguendus, ciusque prouisio manca inueniretur, filio praedecedete, quod absurdu est dicere. Verior, ad euitandum hoc inconvcniens, pro validitate testamenti, ac Iurisconsulti defensione, crit interpretatio, quod testamen tum non rumpatur ,& sub illa sermula instituens,si filius,& nepos vivo me moriatur. tunc pronepos haeres csto, quemlibet istorum, in suo casu haeredem instituerit, primo filium in primo gradu, nepotem in secundo, pronepotem in tertio; nec est di, cedum ad prouisionem tertij gradus peruenisse,quin secundum gradum provide. rit; nam per primam,& secundam. itur ad
tertiam prouisionem, adcin utrobique ratione militante: prout enim pronepos ruperet,ita &nepos, & ideo in tex.dicitur idem credendum esse, in utroque casu, qacadem versatur ratio: prout mim taliter nepoti expresse prouidendo censetur tacite filius institutus, eodem modo prouid do expresse pronepoti, censetur nepoti,&filio tacite prouidere: sique Scevola nosolum praeteritioni filiorum qui in rerum sunt natura, sed etiam futurorum voluit
praecauere, non est credendum, aliquem
casum prς supposuisse,q uo filius & nepos
natus sint praeteriti, & prout ignoramus, an nepos sit institutus, ita nescimus, an filius sit institutus. cur igiturlingere debemus filium institutum, & nepotem praeteritum ξ Non obstant duo.Primum, quod iste texiloquatur in nepote, in quem non cadebat tanta assectio, quanta in filium:
nam esto verum csse, incongruum etiam
est dicere, non cadere tantam affecitionem in
90쪽
An,&quan. lib. incond. pos .vo C. Lib. I. as
in nepotem,ut ex illis verbis,si filius,& nopos, vel si uterque me vivo, &c. non a datur dilectus nepos ordine successito, ante pronepotem. quod enim respectu
nepotis de filio dicimus, idem dicamus
de nepote respectu pronepotis, arg.eiusdem S.idem credendum. Secudum, quod ibi cum nepos non teneret primum gradum , nulla ei iniuria ex praeteritione facta fuit, ideoque non censetur vocatus, quem vocari non erat necesse, cum si iniuriam non accepi currumpit testamentuξ insuper cum pronepotem expresse vocaLset,qui quantum adsultatem minus iuris
habebat, stante filio,& nepote, quam ille: non potest affirmari,nepotem pri teritum iniuriam non accepisse: neque verum illud est,necessariam non fuisse nepotis imstitutionem,quem filius prscedebatui ccessitatem en im euentus declarauit,co inqua casu,q uo filius praemoreretur, propter qd introducta fuit prouisio legis Velleiae, i. posthlimorum. ibi,sicut ipsum filium isdeiniu. rvp. rri. testa. ut concludendum sit eum qui ratione consilij Galli,& interpWtationem Scaeuolae, pronepotem substituit, ne agnatione rumpat:eade imo sortiori ratione, tacite intelligi, nepote instituere, ne & ipse agnatione rupat, cu prior sit eius agnatio, de contigibilior. apparet itaque testatorem de nepote cogitaste,&ei prouidisse, ne a pronepote excluder tur, cum verisimile sit, illam conditionem eius gratia apposuisse sique de pronepote expressim cogitauit, cur de nepote tacite non cogitasse dicendum es cum pronepotem ipsum ita instituerit, si nepos se vivo
praemorereturὸ Et ita intelligendo,tex.est interpretandus, ut verba illa, ne successi ne ad pronepotem reserantur; & verba, si prius nepos, deinde filios decederet,intelligantur, si uterque ante mortem testat ris: nam tunc rumperetur posthumi pr nepotis agnatione, adeo quod non inter- si utrum prius nepos, vel filius praemoriatur: utroque enim casu testamentu firmumanet, sed utrum ambo vivente testatore, tunc enim casus Scaeuolae verificatur,& dictio, prius ad auum,ut Accur recte sentit referenda est, non de nepote ad filium: &quoad pronepotem nihil refert, an filius priusquam nepos vel econtra moriatur,& sic testamentum isto casu, ad consilium Galli substineatur, ob pronepotis factam
prouisonem, quemadmodum verba rex.
Quod similiter admittendum est,aperti L e indicant.
tione, ei qui liberorum nouissimus m rictur, ius legitimarum haereditatum integi uni inter eos custodiri, inquit Florent. Sed respondet Ripa in l.Centurio, nil. IS9. versi. pro communi, tex. istum in sit, stitutione di recta procedere, quae voluntate tacita non inducitur, l. iubemus. C. de ttesta.nos autem in substitutione fideicommissaria versari, quae coniecturis praesumi
i 3 1 cu & directa substitutio,i ex verisimili voluntate,& contra verborum significatione inducatur. l.iam hoc iure, de vul.L3.Qdei nosc.testam. Paul. de C str. in I.si pater impuberes.ibi,nota istam gl. d.tit.de vul.& pupill.de tradit Alciat. in d.l. vel singi iis, post nu. q. vcrsic. non quod directis substitutiones. Proinde aliter ipse respondcbat,ius imia 6 quam 1 legitimarum haereditatum,inter impuberes filios necessarium esse, cum ipsi testari no possintd.qua aetate.t . de test,men. per substitutionem autem nouisi,mo, in pupillari aetate morienti a testat re factam, satis prospectum videri,n eL se necessarium pupillarem substitutione subintelligi, ut haereditas defuncti iiiij ex verisimili testantis voluntate ad superstitepcrvcniat: nos autem loquimur, ciuia filij in conditione positi sunt, qui ab intestato non sunt necessario seccessuri: per alim tionem etenim factam inter vivos,vel per testamentum ab ipso filio grauato, avitis bonis posset facile excludi .nc igitur contra testantis voluntate oecludantur, tactite substituti per fideicommissum intabligi debent.
Cogitandum tamen est,si ulterius nunci 3 dici possitit ius legitimarum hareditatum, ibi non induci, ratione positionis inconditione, ut inde eliciamus, Iurisco fultum differentiam ob ipsam conditi nem, inter unam, aliamq; substitutionem constituere , ad significandam ex test, mento, vel ab intestato successionem v luisse, sed ob vim distributivae collecti-uaeque orationis. Cum autem ad istius legis intelligentiam, tum in Racemationib. Iur. Ciuil lib.i. tum l.haeredes mei, g cum ita.fLad Treb.nonnulla dixerim, amplius hic non insistam. Sextodecimo Hier.TOm.in eius repet. adi Centurio.hanc afferebat ration qua E opi