장음표시 사용
124쪽
Si quis autem Iovem ad iram imeitaverit voluptate privatus est morio, ut dicunt, correptus. Effundamus igitur in eos, qui DoLFlates privati sunt, Iovis servatoris iram. Quantumcumquo ad parandam homini voluptatem sit datum tempus, cum illo ad voluptatis terminos perveninrit, corpus simul statim solicitatori
ex usu voluptatis sortitur: quantumcumquo, non infinitum tempus est optandum
125쪽
ADNOTAT. An TAB. V. FRAGM. L. Ex Tal,. III. ei IV. Frramentis nullum probabilem sensum extundere potuimus; idemque de Tah. V.
Fragm. Il. est sutendum.. Lin. 4. et seu i Eαν τις δι χη, ' περιτις in x. m. λ. , In hoe Fragmento id I pleureo philosopho Propositum suisso xi lotur, ut illorum opinionem refutaret, qui vitae summam iam brevem oti Deorum iram humana seelera morte plerientium longo breviorem sori adscretiant. Quare is primum Magistri v stigiis insistens adversarios, ab irato Iove homines saepe vita similique voltiphate privari existimantes , lusce verbis scitie irridet nitis ii tir in talos Iouis aerontoria istam. Deinde ottendit hominem, quantacumque sit vita, quam soritatur, vel longa vel brevis, eum voluptato potitus fuerit, statim optatam Lealitatem omnino adsequi ; ideoque haud infinitum , sed quantumcumque tempus esse expetendum.
126쪽
Vocum Graecarum animadversione digniorum, quae in. Philodemi textu occurrunt. Littera C. indicat Columnam, l. lineam, p. paginam.
ΑδιάληψιM C. X. l. s. P. 19.C X. l. 16. p. Io. AH, ijs et VIII. I. q. p. I 5.
128쪽
Rerum notabilium . quae vel in textra, V I in Praelatiorio, vel iii Adnotationibus occurruiat. Littera C. indicat Columnam, A. Adnotationem, P. Praefationum, F. Fragmentum, lin. Pagiuam.
Augmenta aliorum bonorum haberi P Munt: at iuventus augeri nequit F. L Tab. L
Bonorum eommunio ab Epieuro statuta inter discipulos commendatur C. I. p. Iu et A. ad C. eamdem P. s.
Cupiditas nimia patrimonium augendi vitup ratur C L p. 1.
Doloso de iniuriis, quas in vita patimur, venia dignum est: at dolere, quod inimiei morte nostra laetabuntur, stultum, nee venia diu num est. C. II. p. 5. oris I reves tolerare diaet Sapiens, imo et gravissimos , quia brevi desinunt. F. L
Epieuro tini eontigit, quod nemini ex Gl -hrioribus philosophis contigisse novimus, ut pluribus P t Ohilum saeculis eram summo amore, summaque observantia diseipuli prosequerentur. A. ad C. IX. p. I 8.
Fortuna ex Epicuro non est Deci habenda , nee est bonorum et malorum causa , quae in vita accidunt. A. ad C. XVII. p. 34.
nomines, qui a prima aetatae voluptatibus indulaenim e epora absumunt, minimo longa, ae lucunda vita frui possunt F. IL T . IL
Memoriam nullam sui Post mortem superesse stulte dolent homin . C. XVII. p. 53. Mortem timere in exieris regionibus, ideoque nolle in eas migrare, relicta Patria, stultum est. C. VI1 I. p. I 5. Mortem in medio mari horrere, eamque muis, quain in laeti, vel sumine ; rursus vero hane magis horribilem due re, quam mortem in puteo, magna stultitia est. Q XIV. P. a . Morte instanto, at ut ii stupidi sunt: scipientes vero eam laeti exspectant. C. XXI. p. 43. Mortem violentam, atque injustam imperiur-haio animo su hire haud est fatale; at potest quis modica iuriatus eam sortiter perferre. C. XVI. p. 5 I.
Nemini dolendum, qui metuit, ne easu aliquo, aut hominum malitia sepulturae honore privetur et XIV. P. u .
Parentes haud dolere debent, quod filii malo morati vel aliqua tantum, vel nulla saetant ex iis, quae tabulis iusserunt; ideoque libetis saepe non aliud relinquere oportet , quam sesam nominis dignitatem. c. Vi. p. II. et A. ad eamdem C. p. I a.
129쪽
Rursus vero laudibus sunt omandi si Intimeonditores, qui immodieas sepulcrorum impensas suis statutis e reuerunt. C. XIII.
Sapiento, haud de liberis immatura morte sublatis animo anguntur, vel quod morienios liberos non relinquant. Q IV. p. v. Scipientes haud omnes quasCumque voluptat quaerunt, nec ab Omnibus dolaribus a Morrent F. II. GL I. p. 45. et A. ad idem. F. P. 44. Soeratea hanc vitam , quae in rerra ducitur. prae suturae solicitate mortem potius appellandam esse aiebat. Ρ. q. u.
Valerius Maximus morsa metum esse rationi adversum ait, quae sitam cliti re , - ικm non timore praee α P. s. l.
Ulyssos carpitur , quod tristem mortem mediis in suctibus existimaverit. C XV. Ρ. 29.
ne immortalitatem quidem non interrupio
Philosophi veteres , qui animos immortales mixtimatam. ut Platonici, Stoici, aliique magna praemia iustis ae piis hominibu , insutura vita pollirebantur. P. II. Philodemus vetustissimos homines sub Phor neo natos appellat, ab antiquissimo seis iret illo nego. oui primus in Graecia regnasse raditur C. Vi. p. ia. Idem irridet quemdam dieentein, magis sibi sebii in mari
mori displicere, quam a quatuor similiari- hiis in balneo fias eari et XV. p. 29. Id inque reprehendit cuius lani Dynasiae verba, quibus se nimis Oti m tum mortis animo angi ostendobat C. XIX. D. Cue ipso divit Epicurum, et Metrodorum φιακώ - vixisse A. ad C. X l. p. au.
Quantaeumque sit vita, quam quis soruatur, vel longa, vel brevis, cum voluptato potitus suerit, optatam beatitudinem iam estasseeutus F. I. Tah. V.
Beprehensione sunt illi digni, qui moritori
vehementer dolent, quod non sumtumum, et magnificum, sed humilo, et vile mon mentum sibi exestaverint Q XII. P. a 3.