Herculanensium voluminum quae supersunt 9

발행: 1848년

분량: 130페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

92쪽

FUFr. mi. m. de iudiolo. Si vero et viros clarissim dis animo pre Onias, qui ait invidiam , et culumnium lucidorti ut apud populos, et apud dynastus ,

sub tyrannis et optimates maximo, atque ipsos rogos sub regibus; sibi persuadet , homines eondemnantos toto vita curara sua iniquitato esse plectendos, ac pluribus conscientiae stimulis torquendos, Ot fortasse ah aliis asperius puniendos. Porro ego miror, quod qui acerbissimum osso condemnari opinantur practor-tim ab hominibus non bonis, sodpessimis, seu potius helitiis, ii hoato vixisso, ac doindo victuros hominos perditissimos, a calumniis abstitutos, seu noquaquam calumniis obnoxios apud talos sexistimant. Pra terea vero arbitrantur otiam insolicem prudentissimomina esse virorum vitam, hos tuo in calamitatos in nrrere, cum id in sibi motipsis eventurum praevideant, quoniam sol tunas est opus. Haud igitur humanas fiuperat Vires , msso homines virtute praeditos talia ita MDoroso perferre , ut cunctorum suorum honorum, quae habebant, non m do spoliationem aequo animo tot raro , sed et dorso ferro sint parati: hac enim ratione se grasserans

Socrates, et Zeno Elaeiles, ot Anaxarchus , quibus alii sunt insori res, alii philosophantibus dissimiles.s Enimvero dolore, quod nulla ox cap. IX.

re quis videat se fore memoran- maiore rit

dum, videtur naturaliter Uantim es et: 'reter

eum quis cognitus est adhuc vivens oli actus benevolen

tiae , quod perinde ost, ac si

93쪽

I in I. Daru κυμω dii μ ν interpretati sumus judieitim, eodem sane sensti . quo Craeeo die Lantur σα κυρα sis ,-α ram Duisam inae iudiciam sententiae, a quibus non appellatiatur. . Eadem lin. Et seqq. πιγνε α ντ ipso P, κω διαρμη περιπεσονταί r--α x. ). Heie lieri generalitia de illis Io quatur Epicureus noster, quos apud populos, et dynastas , et lyrannos oppressorat invidia, et calumnia; saei te tamen quivis intelligere potest, eum foetatem ab Atheniensilius, et Callisthenem ab Almandeo M. morio damnatos , quorum supra montionem format; nec non paullo Post me moratos Zononem Elaeiten, atque Anaxarchum, quorum hie a quodam Cypri tyranno, ille a patriae mact Traiano est interseetias, praecipue significare. At non aequo saei se eat divinare, quoinnam rege in ah aliorem eastali poena damnatum speciatam innuat Philodemus ; nisi quod valde est probabile . ipsuin ad Agidis Spartae regis miserandum supplicium, quo alterius Spartani regis Loonidae pravis artibus et fraude asseclus suit, spectare voluisse, de quo videndus Plutaretius in Agide. . Lin. 4. et seq. και αο in αριστο in μαλιστα ). Tuos αρήστους , opimias a vertimus , idest potentiores et nobiliores eives quos maxime metucro solent irranni; sed nihil impedimento est, quominus heie Maeetna intelligantur a Philodemo viri moritius et , irtute insignes, Di Zeno, et Anaxarchiis phil ophi. . I 3. 39. et seqq. Em δ' - ναυζωσιν ἄνδρων φρονιμωτασων τον seos παλαι--οτ δεναι κ. λ. , Η- loco Noster iis Laod asse utitur, 'liai existimatant etiam prudentissimorum hominum vitam propterea esse miseram atque infelicem apud iniquos et inhumanos, a quihus praevident se sore opprimendos, quod id Fortunae est opus. Etenim istliaee opinio Epietiri doctrinae adversatiatur; qui in epistola ad Menoeceum aperte docuerat, Armniam minima esse Deiam Rabendiam , nequis Mae eatissam honorum Omnium gemalorum , quos in Atimona sim raeeidum. Iun. so. προλαμβανονταs . IIoe participium ad verba δ est reserendum ; verum Auctor isthie accusandi casum absolutum , ut aiunt Grammatici, Usurpare voluit. Lin. 29. Minopu 3. Haec vox in cunctis Lexicis usque ad hanc diem vulgatis neutiquam invenitne; attamen ex quadam linguae analogia a insπτω descendii. Etenim nomina a praeterito medio oria huius temporis formam retinere solent; ita a Mκραγα hahetur κεκραγ', a πεισοαα sit πεπωΘπσις.

96쪽

inuonerit homi nos , qui illos actus noverunt, si vulgati sint iidein, ni stliis omnino deorit: ne ossarii enim

orant nobis casus non Propter se,s Q propter vitam, quao non vid rei ur aliter vitti, cum sit naturalit reoriam comps. Quaro, simul atque

illa suom hahnorit, quod nihil ad

nos pertinet, noctuo cogitatur, id nobis curae erit. iii vero ac rhum Sanu existimare videntur, post vitam nubiam superesso sui memoriam , eum

ad istam incuriam ac negligontiana non sunt ab hominibus in vita impulsi. sed et nugantur quodammodo, cum beatum putant ob omnia col brari , qtiaecumquo ab hiaminibus admiranda habontur, vol ob calamitates , quas secutas sunt: alii e muri honorum tantum momoriam

laudant, quihus aliquis ost potitus;

at oti infortunia nequaquam morari plurimos colatondunt. Existimare oportot eos, quibus spoliari

nonnullis bonis obtigit, codona tem poro memoria dignos suisso habitos,

ut Anaxarctium, et omnes m pri

res ; siquidem ricino non haec porsermonem evulgavit. Neu porro eero possumus , quia Λtatuamus omnes, qui nati sunt, et nascent ur

in Orbo ea pati, ob quae quivis

memoratur , nec est in tristi vita ignotus, ut propterea postpri omnes discero cogitent, quo pacto illo vi-xorit : at non ex podit in misera huius vitae mala inquirers. Ut autom patoat, qua de eatissa infamia laborans otiam non dobet aliqua iure dolere, considorare oportet qua sunt congrtientia robus dictis et do violotirer morionii hiis , et do illo, qui ploraturos, ac di sideraturos sonon relinquero lamenta iur . . . .

97쪽

A DNOTATIONE R

Lin. 5. σωκαν μασων ). Nullum vulgatum Lexiren hoe nomen exhibetitan. 9. et seq. ἄνι--- ον ). Sie in panto pro Maismistirem librarii ose; tantia hahetur. Lin. II. et seqq. MMon γ α-s xi σων M-τι-γδαν . in μνυ ν ευδανο ιζ ντ c. Irridet hiis ve is eos Philosophus , qui ob omnia, quaeeum quo ab hominibus admiratione digna habentur, nimirum principatus, honores, divitiae , atque alia huiusmodi, memorari felix fortunatumque Put ant: isthaec enim non Epicurei modo, sed ei cuneii eDjusvis diseiplinae philosophi ianium aberat ut admir rentur , ut potius nihili ducerent et contemnerent. Lin. 15. et seq. αλ in ν απελα, 1, ms αγοiscis , IIaud probat heie illorum opinionem Philodemus, qui bona tantum, qtithus in vita quis poli ius iaerii, non vero mala et calamitates memoranda esse asserebant; verum' contendit rea quoque, qui in hae uisii vita iniuriam aliquam passi sint , memoria dignos esse. Lin. s . -παρον is ). Bae voce omnia adhue earent Lexiea; sed ut veteres eu γωνκ m pro ipsa nori , et αδετιιαρ pro ima die dixerunt, ita secundu in analogiae regulas vocem οι- ρω- pro eodem te ore usurpare potuerunt.

100쪽

COLUM

Ν A XIX.

. . . urbem; ot cum illo turpiterso animi angeret, si antequam pos-sst haec bellando recipere , atque omni temporo si id evenisse videns moreretur: armon ues moriae sesticitus esse dehorem, dicens, ei si quis δε, ctim effulationa etintrans p o quiuem inter oloenus elafitia me Rem mmitis, cum fantia sona ha

heam, malaque imi possim , hoc dis , itia quoque , et ici quidem

suereris; otonim perspicitur , quibus do caussis alius consolatione dignetur, alius no allocutiono quidem, donec se dignum pra heat. Atque uthrori cuticia exponam, ex iis, quandicta sunt maxime dolorem asseri e solere , nihil prosocto nos omnino

moeroro confici cogit, si caussas pe scrutari stud mus

omnis homo, Gigantibus licet robustior , sat imbecillus est, quod ad

vitam, si mortem attinet; et non modo incertum ost crastinum, sodpractens otiam rempus. omnos onim

immunitam adversus mortem umbem habitamus; et cuncta mortis caussis plena sunt ob physicam eonstitutionem nostram, qui sumus ita infirmi, atque obsoniorum expeditissimas ad dyspnoeam vias haben tium, et acris ambientis : ac simul

eum iudieii tomeritate vix dici po

sunt mortis caussae ex generati no, et Mope aliae Ox stultitia, alia oox hominum iniquitate, atquo id praeeipuo i uter duos homines tantum. Nam quisque plurima mala

ingruentia habet, at Dona non alia uis nisi imperseeta; ut novum vi- tur, ac mirum , cum ha-

SEARCH

MENU NAVIGATION