Herculanensium voluminum quae supersunt 9

101쪽

Lin. I. et seqq. πολιν xi urar μενα α λ. Videtiar heie Philodemus de quodam pi in cipe, seu drnasta vertia sacere, quem sie turpiter loquentem itiduxerat poeta aliquis dramascus, ut prim iam xe maximo dolore assietendum esse direret, nisi loco amissa bello recuperare posset, is inde si Postquam ea recepisset, statim moreretur. Bune autem nimium visae amorem , mortisque metum veluti homin sapiente indignum carpit Noster , quemadmodum ex iis , quae subdit , manifeste patet. Lin. I4. et seqq. anomaommm 3. Verbum decompositum κατανεο vis est adhue Lexi graphia ignotum. Lin. x . et seqq. IIπιπις γαρ aistiv-ω σε ιν πρos Θανατον απιυ ν ). Isthanc locutionem, qua luitur Philodemus, ui nullo pacto posse homines mortem vitare ostendat. a suis didicit magistris. Nam seu Me trodorus apud Sisbaeum , seti apud alios ipse Epicurus πρω μεν τ' ἄλλα, inquit, δματον ασψαMιαν κομ- σασθαι, χαριν δε- παντας ἄνB ocos πολιν ατυχιστον taxuν ' posse nOa radν ratis aMctimas mco iam , a d qtioia ad mor om citin I, omnisa hominea tirlem immuni iam in hiliaris. Vido Gasseti dum in notis ad Epistolam uisuri ad Menooeetim pag. Iuci. Tom. V. O . Liam. I 658. Hoc autem l O Ohiter observare oportet, in papyro pro ατειυστω legi ατιυσσω: neque id mirandum, siquidem in vetus is monum D tis saepe ει pro ι, et eontra ι pro si seriptum invenitur.

Lin. 34. λια τη τυχαὶ λαι ρι-- ). Tora διακριρεως idem videtur esse ae e meritias Iudicii , sive pum α, qua voce in Ratri sonuntias utitur Epicurus: quare hoe Ioeo ait Philodemus multa humanae vitae perieula ex iudieii nostri temeritate proses i.

Dissilired by Coos le

104쪽

beat quis tot mortis caussas, si aliquo uuia re Petinui Pat; eum Nero usque ad sonorantem pormansurum, ost maximo prodigiosum. Voruni livnonnulli humanam vitam v Katil, Doe solum hominos vulgares, sed ex

illis quoquo, qui philosophi appel

lantur , ut gratiant tot quidem annos Athonis discondi studio cominia rari , tot vero Graeciam , ot quae loea Barbariao possunt perlustrare, tot alios domi disseroro; reliquos

autem cum amicis vorsari: nu fuci Doenis δεω , Iougasque adimis AP invinia fati neci sistis. itaquo vir sapiens cum quidquid pratost ad moliorem amplius vitam stilliciens ac ceperit, luero appotiat, et quasi iam Appulero conditus haud animo eoueipiat vel unam aliam diom vivoro; quo nudiitivium aevum talo perma

Dei, ut, demta una dio, haud propterea aliquid disit. Siti vom hunc

vilao longitudo comitatur , Iamuaquam ob id vilis auri nuginotitiam cupiat , vorum aut capiens volui praeter exsportationem, felicitatom

otius cutus est . .

Cum periurunt, minime salsi olim redarguorunt, qui miram rem osso dixit Aen in gubornatiarem. Oportero etiam , praetor fortunam, commvnona humanae vitae condition in considerare : sed postis oris malis pressus homo , eam minimo exspectat , imo potius ne immortalitatem quidom liberam dimitteret osset, ut ex illo apparet, qui nunc,ot eodem tempore plantat, ac dum bus circiter a reis nummis incipit

nodilleiorum sui amonia iacere , quae quid in aedilicia millesimo post anno portici

105쪽

Lin. q. et seq. In αυτ scribitur διατρει μιν pro δι--ειν : id non modo in nostris papyris , verum in aliis quoque veteribus monumentis fieri consuevisse , paullo ante monuimu . Lin. 1 f. et seqq. αγω δ' Wαντον πρωσε α μακραε α aeno, ινρ, ελπιδας - υε- ) 'panro habetur προσιδει dialecto Doriea ; unde eolligimus , hune locum haud esse Philodemi , sed alterius Seriptoris , sortasse ri icio , cujus verba ipso D urpat, tacito nomine. Quod preseeio eum tum in aliis volumitii hi Nereul. tum praesertim in huius voluminis C. XIX. seeisso animadvertimus. Iun 53. et seq. κατα τυ αδιαχροτον γραν . Vox αδι οπτος hete , ut sententia poscit , exponi debet Porpamns , eontinuatus I Oritur a verbo oιαλαμβανω, quod praeter alias significationes denotat quoque inrimere , AM'timere. Lin. 54. et seq. οὐδε συ αγο ιαν - αν). Verbum απολυειν proprie signiscat tiberare, Itho mciimirum : quare haec φρα ras translate accepta os ' oαν- αν απιλύ - , na immortali vitem quirim I Boriam dimitiere posse , idem sonat, ae no immoriati ias quidem ei a cere posseι.

108쪽

mi perferro nonne quis dixerit idom

esse , ac putare Vasa vitrea , et fictilia collisa pluries adamantinis integra permanoro 2 Sod videntur. ob vitas amorem ex horroro moditis , non ut iucundo vivant, ac rossus ad eam prohibero. Itaquo eum manifesto ipsa incurrit, quatenus inopinata iis accidit, omnino no testamenta quidem scribi patientes stupidi nunt, et metum

augero coguntur secundum Dem

critum. s At viri sapientes quanam

do Caussa necessaria amontra smrent , eo quod celeriter vitas suis adventaret 2 Cum in conspectum

Veniat mors , mirisco noseiontibus narrantes haec scilicet, M ox omni-hus nullas gerere inimicitias , et sibi injurias, vexationesquo lat re , ae ita labori operibusque in-

defosso , ita alacriter se iustare , ut tanto temporo nulla reprehensiono digni suorint, impetum mor tis sustinerent.

109쪽

ADNOTATIONE S.

lo,ophus duabus , uperioribus columnis XIX , et XX pluribus ostendisse sibi visus si urat, nemine in de

otio sollicitum esse debere, cum homo nullis adversus eam Praesidiis naturaliter muniatur, quin intino omnia in ii ac vita mortis casibus sint plena , ut mirum sit si quis aliquo tetia pote viva , nedum ad se- neetutem Pervenire possit ; nec non docuerat, sapientem sat contentum aliquati diu se vixisse , minime longam optare vitam, ideoque illos stultos existimandos esse, qui longissimam inchoantes spem, assiduis animi molestiis ac perturbationibus vitam vexant huuianam: denique colurana hae XXI suam concludens disputationem diserte pronunciat, tantum abesse ut voti compotes ii stant, qui diutissimo se victuros sporantes, plurimis molestis euris mentem exagitant, ut potius ista ratione brevem sibi vitam sacero cogantur.

. Liu. Io. et seqq. mi παραδοξοs ). Pro M , quod est in pap1ro librarii inetiria, legimus ἡ. Sie otii mille Col. I. elementa α et η eonfundetis επαιαετο seripsit pro Drusi s ; atque tu hac ipsa Col. -σην posuit pro πχσαν. Lin. 13. περικαταληπτοι γινον ta l. H ρικαταλεπτει propria significatione est undique eom rehensua; at hoe loeo iratissa in pro arroniis ei A vivo sumitur. Lin. eadem et seq. διιι in εο . 1ia vocetii papyri mutilam supplevimus, quae ex versor γρuν amurrare, et nomine Listic timor orta idem sonat, ae m sertim avere, miris que sententiae eongruit. Ceterum hoe compositum cunctis est ignotum Lexieographis, atque uni Philoclemo, vel Democrito debetur. Nec porro negotium nobis sacessit, quod διμω ρειν pro δ vha - ειν selibatur : nam qui pineis versandis monumentis os,eram Davant, optime norunt, in iis saepe invicem ti et a permutari. Quod si δι- κεμ ρειν legere malimus, ut sit ab eodem εμφορον, ae λκη ba, judicium, licet isthoe etiam compositum minime agnoscant vulgata Lexi ea , perbelle quoque sibi sensus constabit. Eo enim verbo Democritus id sibi volitasse videtur, divites homines , qui ex inopinatae mortis horrore amentes saeti testari nequeunt, necessario innumeris litibus, ae iudiciis viam aperire, atque hoc pacto Da , seu forum, sive nomines soro addictos ditare; siquidem ut Latini nomine jus pro loco, tibi iudicia exereentur, idest fore, saepe per metonymiam usi sunt, sie etiam a Graecis vox δικη pro foro usurpari potuit. Lin. au. et seqq. ει α Y tis ιργαν ). Εργαν est ins niti modi praesens ab υγα, operor pro εργας ιαι:quare o εινω εις εργαν, vorando vel meristis instare Graeeae tisitatissimae locutioia ti,ata tis αρετυ, ε π a 3σιαν, inritili, o uitioni veram dare, haud dissimilo esset. Sin vero alicui εργεν pro εργαζε τBeia diseptieeat , nil impedit, quominus ti,M tis an αν eadem signiseatione legat.' Lin. u5. ci seqq. saeve. mia ς J. Hoc adverbio, quod ab ramos tiν desiderora oritur, euneta sane Lexicaearent: sed quemadmodum a Mnsω descendit ποθει - , ita ab εκ-utas, unde ortum solum verbale lo

Smimos opta&tis in re nitore Stephaniani Lexici Patisiensi editiotio invenitur, adverbium a mΘεσι mei potuit. Lin. α 5. παλαττωs ). Hoc pacto emendandam duximus vorem corruptam εγ rom, quam pari rusoahibet.