장음표시 사용
21쪽
λων προς Amιοκριτον , περὶ των ἐν Ουραν α περὶ των ἐν αδου quorum extremus ad Deniocriteum librum cognominem L. VIIII 46 pertinet altero uero loco litterarum ordinem non esse turbatum uel manifestius est, cum VII singulares libri περὶ ζωων enumerentur, in quorum indicibus uocabulum ζωων semel positum deinde iterari non oportebat uerum non praetermittam quod libris singularibus enumeratis index illos conplectens su iungitur περὶ ζωων - ζ eodem enim modo ceteris quoque maioris ambitus libris singularum partium titulos praemissos fuisse eo similius est ueri, quo facilius fieri poterat ut a uitarum scriptoribus qui breuitali studerent neglegerentur. Quod deniquei A littera legebatur περὶ των λιθουμενιον emendasse mihi
Altera pars minus ampla eodem modo atque prima disposita est sed quinque indices de loco suo moti uidentur g 4 περὶ θι λάττης in quo κινησεως intercidisse suspicor, deinde πεοὶ παρανομων 4 et περὶ των ἀδικημάτων 46 quorum tamen sedem in ossensionem cadere non puto, denique περ μετεωρωνα quem in margine adscriptum, ut pro gr. μέτρων reponeretur, inrepsisse in alienum locum Laurentianus liber docet re vera ordo turbatur indice libri περὶ των αυτομάτων ζωων . sed ut de uno alterove titulo minus ego recte statuerim, librariorum his erroribus rei summam non in lirmari nemo opinor infitiabitur. Primam tabulae partem hac altera conpleri si utramque contule' ris iacile intelleges quod ut demonstrem, primum eos indices quos ex priore parte repetitos existimes patuis pertractabo. sunt enim hi
περὶ ποφάσεως α 4 περὶ καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως 47 προβληματα πολιτικὰ
θικὰ φυσικα ἐρωτικά; 48 προβλημάτων συναγωγῆς αcertum iudicium est de libro περὶ ἀποφάσεως quem eundem esse atque librum περὶ καταφάσεως καὶ ἀποφ. concedendum erit siue in pristino catalogo scriptum fuisse I 6 plenum illum 45 προβλημάτων συναγωγῆς - T
22쪽
indicem siue corrigendum esse πεοὶ ἀποφάνσεως existimaueris: αποφανσις enim ut genus continetur affirmatione et negatione cf. Arist. π έομ. 43. nam quod facile suspiceris alterum I 46 librum partem fuisse prioris I 443, uetat libri natura quam ex Aristotelis interpretibus satis cognitam habemus utroque igitur illo modo cum eundem librum teneamus, emcitur ut aut alteram tabulae particulam prioris quasi appendicem esse negemus aut simul cum nouis libris in bibliothecam e cuius catalogis haec deprompta sint librorum qui ibi iam extabant gemina exempla adlata esse statuamus atque idem cadit in δειλινων libros II siquidem ἀκροάσεων totidem librosa 4 memoratos ab iis non
diuersos esse recte conicio neque uero in idem discrimen deducimur relicuis illis titulis, quibus partes librorum4 42 - 45 me
moratorum aut iteratae memorantur aut nouae neque iam illis conprehensae utrumque enim factum esse certis exemplis conprobatur alterum enim euenit in libris de animalibus VII, quibus Ira duo accedunt πεο των κατὰ τοπους διαφορων et πεοὶ τῶν αυτομάτων ζωιον alterius ratiovis exemplo sint πεοὶ φυσικῶν libri XVIll et φυσικων δοξιον XVI, quos disiungendos non esse altero huius libelli capite demonstrabo. Relicua uix habent in prima tabulae parte quo reserantur et prorsus noua accedunt, e quibus exempli gratia asseram libros ad musicam pertinentes, hypomnemata, scripta denique rhetorie quotquot sunt, cum in priore parte nullus ex eo genere liber legatur qua re in tanto librorum prorsus nouorum numero contendi iam nequit duas esse diuersorum siue seriptorum siue bibliothecarum tabulas a Laerti constatas, sed altera notatos esse eos Theophrasti libros quibus aliqua bibliotheca sit aucta, necesse est statuamus atque ita demum intellegimus qui factum sit, ut ei libri quorum exemplaria adessent bis in tabulas referrentur. Tertiae partisa 4 - 49 ordo est nullus qui ab initio recensentur libri quattuor maioris ambitus, noui accedunt itemque
πεοὶ οψεως α δ et πεo του ii ευδομένου - γ. quae praeterea numerantur scripta plerumque partes sunt librorum antea commemoratorum uelut ἐπιχειρηπιχτων α β et θέσεις
libellique dialectiei ceteri, et περὶ κινησεως α β nempe phSsic
23쪽
rum libri duo priores aut illis addenda sunt ut πεοὶ ζω-φρροήσεως καὶ μους . unus legitur titulus πεo βασιλείας α β quo singuli libri qui separatim in prima parte positi erant
περὶ βασιλείας - πεοὶ τυραννίδος α conprehenduntur: quae enim ἐν τοῖς πεo βασιλείας legi Dionysius et Plutarchus dicunt ea ad alteram partem πεοὶ τυραννίδος pertinent neque diuersa ratio nisi fallor est librorum προς ορους α β et προς τους ορι- σμους α 44 et πεοὶ - άπλων διαπορημάτων Muel ἀφορ-ὐχὶ et ἐναντιωσεις α 463. quae si exceperis, unus tantum exprima tabula liber in tertia repetitur πως αριστ α πολις οἰκοῖτο 49), sed ne is quidem eodem sed mutato nomine illic enim πεοὶ τῆς αρίστης πολιτείας 45 inscribitur ex altera
uero cum indice non mutato reserantur πεοὶ διαβολῆς me πεοὶ τῶν προβλημάτων φυσικων , haud scio an hac tertia particula primae tantum additamenta contineri iudicandum sit. Quarta denique totius tabulae pars rursus ad litterarum ordinem est disposita, nisi quod post litteram Σ duo hi libri
adiciuntur πεοὶ ουρανου et πολιτικων qui extremo loco conlocati sunt πεοὶ ζωιον et πεοὶ καρπων inconsiderate siue ab Laertio siue ab eius auctore sunt additi, perinde ae Suidam eis quae ex initio huius tabulae exscripsit , nonnulla quae sibi nota essent de memoria adspersisse videmus nullus autem liber inuenitur qui cum ullo primae partis indice prorsus congruat. πεοὶ καιρων α β peris cui πολιτικων ποος τους καιρους inscribebatur pars sunt, eodemque modo οριστικὰ πεo λωιος συλλογισμῶν ad analytica, πεo φυσεως, ad πεοὶ φυσεως - γ
45 pertinent, πεo ουρανου denique libellus idem est atque physicorum tertius cs. Simplic phys. s. 287 r. nutu epistulae ad Astycreontem Phaniam Nicanorent in tribus epistularum librisa 4 extiterint necne diiudicari nequit libros autem πολιτικων α β si cum politicorum VI libris I 45 coniunxeris, integrum restitueris Theophrasti opus quo enim iure in Aristotelis scriptis memorari potuissent πολιτικῆς ἀκροασεως ως ἡ Θεοφραστου--ῆ Laert. V 243 Cum tertia parte haec habet
communem προτρεπτικον, cum secunda et tertia librum πεοὶ διαβολῆς itaque quartae consilium hoc fuisse uidetur, ut supple-
24쪽
ret primam et alteram adiunxi alteram quia liber περὶ διαβολῆς si quidem ad rhetoricos iure eum rettuli, suapte natura libro πεοὶ δικανικων λογιον quem ille I 50 excipit iam samiliaris est et propinquus ut uno uolumine coniungi aptissime potuerint. Perquam est memorabile quod Euclemi Rhodii aliquot libri intermixti sunt tertiae et quartae parti ἱστοριων γεωuετρικων libri IlII, στρολογικῆς ἱστοριας ι, αριθμητικων στοριων ω ita enim Eudemeis inscribi nouimus ut singulis exemplis defungare Simpl. in phys. s. 13, υδημος ἐν τῆ γεωιιετρικὴ ἱστορία et ἐν τιμ δευτέρι βιβλίφ τῆς γεωμετρικῆς ἱστορίας, ο-dem in Ar de caelo p. 49M 45 υδημος ἐν τι δευτέρι τῆς
αστρολογικῆς τοριας arithmeticae historiae memoria evanuit neque uero illorum librorum tituli solum Eudeme sunt, sed quaecumque ab antiquitate de ueteribus ante Aristotelem geometris et astrologis traduntur ea omnia sere ex iidem solo ducta sunt; quod tamen ut demonstretur, maiore
opus est disputatione quam quae huic loco apta sit quod si illae historiae ab uno iidem pendent, non uideo qui fieri potuerit, ut alterum qui in Theophrasti libris pateret sontem prorsus et Alexandrini inathematici et Aristotelis uelidisque interpretes neglegerent neque enim ad astrologorum historiam recte reserentur quae ex Theophrasto Cicero Luculli 39, 123 de Hiceta et Iutarchus quaest. lat. 8, 1 de Platone reserunt, sed ad φυσικων δοξας ubi philosophorum de rebus caelestibus opinione non poterant non commemorari quae si uera sunt, aliquantum dubitationis etiam de Theophrasto τῶν περὶ το θεῖον ἱστορίας VI librorum 48 scriptore mouere licebit eorum recordato quae Eudemi auctoritate usus Damascius de prine. p. 382 5 tradidit, L Roseus p. 71. quod autem obicias eorum qui has tabulas perscripserint doctam diligentiali atque idem, ea quidem si illud statuerimus non imminuetur nam eam illorum rationem fuisse in libris quorum aliis exemplaribus alia scriptorum nomina inscribebantur, ut eos ad unum tantum quem uerum esse sibi persuasissent plerumque non referrent sed in catalogo uel etiam in librorum frontibus nomen utriusque adscriberent, id uel ex hac Theophrasteorum tabula salis apparet in
25쪽
quocum iri consentiunt Athenaei testimonia maioris est momenti omnemque illam de Eudemeis libris re uera admixtis dubitalionem diluit quod Laertium nonnullas eiusmodi πινακο- γοάφων adnotationes praetermisisse deprehendimus Athenaeus enim qui quoscumque asser Theophrasti librorum indices cum hac labula prorsus consentit et qui hypomnemata cum eadem dubitatione ter in testimonium uocauit, duorum praeterea librο-rum scriptores diuersos signissical primum libri προς Κασαν ον
περὶ βασιλειας dicit enim IIII p. 40 Ε Θεοφραστος δ' ἐντιμ προς Κάσανορον-. Ἀσ. εἰ γνησιον το συγγραμμα πολλοὶ γαραντ φασιν εἶναι Σωσιβίου. tum libri πεo ηδονῆς cum et ad Theophrastum et ad Chamaeleontem referri bis dixisset postea duobus locis breuitati consulensalu ophrasto soli adscribit: qui libellus apud Laertium his notari uidetur πεo ηδονῆς αλλο I 44). similiter uidetur de altero πεοὶ παίδων ἀγωγῆς αλλο διάφορον α 50 statuendum esse, nimirum ut grammatici dubitationem a Laertio psaetermissam esse putemus. Alios quoque libros Aristoteline an heophrasto tribuerent uirorum doctorum iudicia incerta silebant uoluminum frontibus ita in Aristotelis peribus Theophrasti politicorum libri II positi suerant ut supra uidimus, oeconomicum quem tamen singulatim Laertius non memorat heophrasteum habebat Philodemus de libro πεο των μετάλλων tanta est ueterum dissensio ut Olympiodorus idem et Aristotelicum putet ad meteorol. I p. 133 Id. et Theophrasteum dicat negetque ea de re librum ab Aristotele ullum umquam scriptum esse ibid. 4. 16 sq. Finitimum huic rei est quod epitomas quoque ex Theophrasti libris siue a discipulis siue a grammaticis actas illis ipsis adiunctas videmus ἀναλυτικων ἐπιτομήν , νομων ἐπιτομῆς α - , πεοὶ φυσικων ἐπιτομῆς α β, φυσικων ἐπιτομῆς .eodem pertinent etiam riθικοὶ χαρακτῆρες 47 48 in rhetorum usum, quae est Hermanni Sauppii coniectura ueri simillima, ex Theophrasti libris εο ηθω excerpti qua epitoma Theophrasi ipsius non esse sed Alexandrino tempori deberi ueri simile
26쪽
est cum de una saltem υσικων δοξων epitonia constet ex Laerii VIIII l es ad D. 243 prudens de hoc scriptorum genere sincerumque est Rose iudicium p. 86 sq. qui de se Iibris ἐπιτομῆς των Ῥοιστοτελους πεοὶ ζωων 49 longe aliter sta-stuendum esse optime monuit nam celeri Theophrasti πεοὶ ζωων X libelli nequo disciplinae artisque uinculo coniuncti sunt neque in grauioribus partibus uersantur Epitomam rei publicae Platonicae duobus libris conprehensam quae et in Theophrastis 43 ei in Aristotelis scriptis V 22xserebatur maiore certe cum iure Aristoteli quam illi tribuas nisi ab adulescentulo in praeceptoris usum perscriptum esse existimaueris. Cum omnia quae hactenus demonstraui huic tabulae propria esse ita sint conparata ut tunc tandem dici possint ratione instituta esse cum illam ex ipso bibliothecae alicuius usu prosectam esse cognotum habeamus, tuin uero quod tacite ponebam hoc ipsum eo consilio abunde conprobatur quod in librorum partibus singillatim memor ndis uidemus obseruatiun esse. nam libros ad unius disciplinae quasi orbem pertinentes non videmus singulos suis locis positos esse nisi praeter id corpus quo coniunctim uelut inembra continebantur, unus alterue separatim quoque extaret contra eorum tantum plenum atque integrum numerum indiceni lue memorari quorum coniunctoruni exemplaria in pluteis reposita essent nam physicoruin VII libri e quibus nonnullorum proprios titulos aliunde nouimus et tres certe πεοὶ κινήσεως I, πεοὶ Ουοανου I apud Laertiuin uidimus recenseri, lantum abest ut omnes etiam seoisum suis locis sint positi, ut de anima de qua erant illorum quartus et quinius nullus amnino
in Laertiana tabula inueniatur liber praeter θεσιν πεo ψυχῆς 46ὶ physicae quoque historiae περὶ Φυσικων XVIII, υσικων δοξων XVIhetiamsi singulorum librorum indices plerosque rimari
non ΡοSSumus, minimam librorum partem singulatim proferri manifestum est denique in eadem parte nialogi enumerantur
θεσεις κδ et πεοὶ ψυχῆς θέσις μα, itemque libri duo πεοὶ
μετάλλων quorum cum proprie demetallis unus tantum liber fuerit ut ex testimoniis patet, alter et quidem posterior cf. Theophi . . I l. 2 περὶ λίθων, tamen alior tantum separatim poni-2. Dioilia πιν uos e
27쪽
20 tur 9 44. Contrarium accidit in Democriteis I 43, in libris
de Anaxagora duobus I 42 quos postero tempore coniunctim extitisse Simplicii docet testimonium, in libris πω βασιλείας et πεοὶ τυραννίδος α de quibus supra monui. Vno exemplo quod his rationibus obstare uideatur, iudicium meum etiam con-ssimabitur cum enim rhetoricos libros qui in altera tabulae parte suo quisque loco dispositi sunt simul omnes emptione do- noue in bibliothecam peruenisse ueri simillimum sit, intellegimus rei consentaneum fuisse quod summa diuersorum ex rhetorico genere librorum adnotata est ita enim uerba πεο τεχνων ητορικων εἴδη ιζ explicanda esse puto ut εἴδη sint rhetorici generis species singulis illis libris explanatae 3 itaque si numerum librorum πεδε λέξεως emendaueris quod quas ob caussas necessarium sit alio tempore dicam, iudes singulos libros
πεο τέχνης ρητορικῆς παραγγέλματα siητορικῆς α es desia. παραγγέλινιατος Theophr. p. Alex in top. p. 72πεοὶ συμβουλῆς περὶ ἐπαίνου απερ ἐνθυμημάτων απεοὶ παραδείγματος απεοὶ γνωμης απεοὶ ἀτέχνων πίστεων πεοὶ λέξεως δπεο σολοικισμῶν απεοὶ προοιμίων περὶ διαβολῆς α cs Anaxim. 29. 36 Aristot rhel ill 5πεο θορυβo Anaxim. 18 πεοὶ προθέσεως καὶ νηγήματος .
Non obscuriora originis indicia sunt quod libri quorum index duobus nominibus constat utroque loco quo poterant referri conlocati sunt quod factum est in prima et altera tabulae parte illic
' Alii aliter iitulum explicabant vid. Selimidiius de Theophr. rhetore p. 9 sq.
28쪽
2l περὶ ἀναλυσεως συλλογισμων 42 et περὶ συλλογισμων αναJ- λυσεως 45, hic ἡθικοὶ χαρακτῆρες et χαρακτηρες θικοί
48. deinde quoniam a grammaticis quem maxime indicem praefigerent non numquam dubita atur atque id hodieque in libris 46
ἀφορμαὶ et ἐναντιῶσεις et 50 περὶ παιδείας et πεο αρετωνῆ περὶ inpροσυνης conparet duo eidem libro indices dabantur amboque suis locis in tabulas reserebantur cuius rei exempla sunt ἀγωνιστικων et τω πεοὶ τους ἐριστικους λογους ωρίας. et σοφισμάτων α β περὶ ἀνέμων α et περὶ πνευμάτωνα, ortasse ἐπιχειρηρι των et et πρώτων προτασεων η περὶ
ἀποφά νJσεως et περὶ ψευδους καὶ ἀλσους, περὶ του δεδοσθαι et περὶ των ὁμολογουμένων. Argument denique non leuissimo est librorum quos aliunde cognitos liabemus in hoc catalogo non facta mentio sunt autem
ut ab dubiis et reiciendis incipiam bi κατηγορίαι et περὶ ερμηνείας Ammonii in cat. s. is de quibus cf. Brandisius mus Rhen uet. I p. 270 περ συμβολαίων cod. Vindobon Stobae norit. 44 22 qui sui libri XVII Νομων pars; περι βασιλεια Κυπρίων Suidae et Photii u. τιαρα, quem librum sibi finxerunt Meursius et Menagius nimirum cum in scholiis in Plat remp. VII p. 553 C glossographorum sonte liber περὶ βασιλείας in testimonium uocetur; περὶ Τυρσηνων schol in Pind. Pyth. lira de quo equidem dubito quoniam quae inde proseruntur in libro περ ευσεβειας dicta suisse ex Porphyrio de abstin.
lla patet γεωργίας παραγγέλματα quorum quod Meui
si et Menagii caussa dictum uolo unum extat testimonium Iuliani epist. 24 p. 391 C panti. qui talia inde promit quae ex libro de caussis plantarum III pleniore petita esse probabile sit. Certiores sunt sed qui consimilis argumenti libris a Laertio memoratis contineri poterant περὶ των του λογου στοιχείων Simpl. ineateg. Α - , i. e. liber περὶ λέξεως primus περὶ τῆς των στοιχείων γενε σεως Simpl. in Ar de caelo p. 517 32 Brand. fortasse idem qui πεοὶ γενέσεως ap. Laertium I 49 dicitur ἱστορικὰ πομνήματα schol Apollon illi 34 de quibus LΚoephiu de hypomn. gr. p. tu περὶ του ποσαχως ita eniti. ex libris restituendum est Alex in top. p. 83 et 189 περὶ τῆς
29쪽
,υναγωγῆς τῶν μοιων πο οβλημάτων anon in anal.
p. 313 ali fortasse pars trium librorum πεοὶ βίων Verum longe grauissimum est nullum in tota tabula conparere maioris ambitus de morum doctrina librum praeter ηθι - σχολων α discipulo fortasse ad Theophrasti reeitationes concinnatum attamen testis Theophrastus adsertur ἐν τοῖς ri θικοῖς a Plutarcho uit Periclis 38, ἐν et θικοῖς ab Aspasio Class. Iourn. XXVIIII p. li4, ἐν τω πρώτω τι- ῆθικων a Michael Ephesio in eth. Dicom. s. 694, in mortalibus a Fulgentio mythol. III. diuersi ab his, ex Michaelis Ephesii loco patet erant libri περὶ et θων illo enim
teste l. d. Θεοφραστός φησιν ἐν τι ποιοτα πεo ήθων λέγων .. Aspasi in elli ni com Lilis et scholio rameri anee d. Paris i p. 194 ἐν τοῖς περι- θων cf. Priscianus quaestionum ad Chosroen prooem et Abulsaragius enrichii p. 175. qui libri tantam grammaticis commentandi deque uiris et moribus antiquitalis dicendi copiam faciebant, ut quinque libros πεο των παρα Θεοφραστι ἐν τοῖς πεo ήθων καθ' ἱστορίαν καὶ λέξιν ζητου- μενων, unum tantum περὶ των ἐν τοῖς ἐθικοῖς Νικοριαχείοις Ἀριστοτέλους Adrastus conscriberet teste Athenae XV p. 653AE: nam Αδραστον pro Adranio uel Andrant librorum reponendum esse uerissima est coniectura Casauboni et V Bose l. d. p. 37. ambo hi libri habent quo ad iudicium de origine tabulae Laertianae instituerulum faciant quare iam ad hane quae relicua est quaestio
Scimus et Hermippum et findronicum labulas Theophrasteorum librorum concinnasse sed de Androniceae iantum rationibus
certo constat ex Porphyrii testimonio uit Plol. 24 qui in Plotini libris disponendis illum os imitatus qui τα Ἀριστοτέλους καὶ Θεοφραστου εἰς πραγματεια διεῖλε τας οἰκείας ποθέσεις εἰς
ταυτον συναγαγών quae rationes quam remotae sint ab hac Laertiana tabula, non opus est demonstrare. Hermippeae operae duobus locis menii si ex quibus apparet grammaticos qui Theophrasti libroruin eam recensionem curauerint cuius pari hodiequeucimur Andronici simul ei ermippi labulas neque uero aliorum praeter hos adhibuisse. nam si agmento metaphysico subscribitur in
30쪽
libris,s τουτο τὸ βιβλίον Ανδρονικος ψὲ καὶ Ἐρμπατος ἀγνοουσιν ' ουdo γα μνείαν αυτολολως τε τοίνηται ἐν τῆ ἀναγραφὴ των Θεοφραστου βιβλίων Νικολαο ν ἐν τῆ
θεωρία των Ῥοιστοτέλους μετα τα φυσικα μνημονευε αυ-
του λέγων εἶναι Θεοφραστου itemque πεo φυτων ἱστοριας libro septimo fit in Urbinate subscribitur Θεοφραστου πεo φυτάω τορίας ὁ 'μππος δε πεοὶ φρυγανικων καὶ ποιωδων υνδρονικος δε πεo φυτων ἱστορίας cs Schneider ad Theophr. V p. 4 quae ab Aldo ad initium libriis prave relata
sunt quod testimonium ut suam de quarto libro in duos dispescendo coniecturam firmaret cupidius Schneiderus V p. 234 interpretatus est ego sic intellegendum puto, septimum librum in Andronici tabula sic ut ceteros πεοὶ φυτῶν τορίας notatum fuisse, in Hermippea πεοὶ φρυγανικων καὶ ποιωδων prorsus similiter atque librorum πεοὶ ζώων singulares primum indices apud Laertium, deinde eis subscriptam legimus eorundem librorum Summarn. his tribus de Andronico testimoniis noua adicere possumus ex ethicis illis libris petita cum enim apud Laertium singulares tantum de morum disciplinae partibus libri memorentur, opportune accidit quod apud eos scriptores quos editionibus ad Andronici ordinem et recensionem lactis usos esse uerisimile est, θικι- libros intestimonium proferri videmus, Plutarchum dico et interpretes ethicorum icona atque si quae Plutarchus Pericl. 38 inde promit cum eis contuleris quae libello πεο ευδαιμονίας probata esse a Theophrasto Cicero disput tuscul. V 5, 11 9, 24 sq. de n. 26, 7 testis est, hunc quidem libellum ab Andronico in et θικων corpus receptum fuisse non erit inprobabile libros autem πεοὶ θων ab eisdem Aristotelis interpretibus adhibitos Athenaeus non ipso usu uel ut dicam quod sentio non in Alexandrinae bibliothecae pluteis cognouii, sed eo tantum quod Adrastus peripateticus in eos commentatus erat Andronicus item in caussa uidetur suisse quod
libellus τεοὶ τομων γραμμιον Theophrasteus I 2 et lim cs Brandisius de Arist. I p. 76 Simplicius in phys. s. 1l44 et
nunc in libris manu scriptis ut risioletis sertur. Itaque si uerum est quod probabiliter coniecit Roseus p. 44 sq. ex Phavorini uitriis historiis, tabulas Aristotelis et heophrasti li-