Analecta Theophrastea

41쪽

καὶ ουτο μεν - φησι ' λαμβανοντων δοξειεν αν ποιεῖντας μεν υλικὰς Οχας ἀπείρους δεσπε εἴρηται, τὴν δε τῆς κινήσεως καὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν μίαν. εἰ δέ τις τὴν μῖξιν τῶν ἀπάντων πολάβοι μίαν εἶναι φυσιν ἀοριστον καὶ κατο εἶδος καὶ κατὰ ιιθεθος περ α δοξειε βουλεσθαι λέγειν, συμβαίνει δυο τας αρχὰς αυτὸν λέγειν τήν τε του ἀπείρου φυσιν καὶ τὸν νουν, ωστε πάντως φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιεον Αναξιμάνδρω . καὶ Αρχέλαος ὁ Ἀθηναῖο ι καὶ Σωκρατη συγγεγονέναι φασίν, 'Aναξαγ id ρου γενομένι μαθητὴ ἐν μεν τῆ γενέσει του κοσμου καὶ τοῖς αλλοις πειραταί τι φέρειν ἴδιον, τα αρχὰς δε τὰς αυ- τὰς ἀποδίδωσιν α περ Ἀναξαγορας Simplicius s. 6

1 πεπερασμένον υτε ἄπειρον ουτε κινουμενον υτ ηρεμουν

ενοφάνη τὸν Κολοφωνιον τὸν Παρμενίδου διδασκαλον υποτίθεσθαί φησιν ὁ Θεοφραστος ὁμολογῶν τέρας εἶναι μῆλ- λον et τῆς τεοὶ φυσειος ἱστορίας τὴν μνήμην τῆς τουτουδοξης τὸ γαρον τουτο καὶ πῆν τὸν θεὸν λεγεν ὁ Σενο-

et φάνης ' ον ενα με δείκνυσιν ἐκ του πάντων κρατιστον εἶναι πλειονων γαρ φησιν οντων οιμοιως παρχειν ἀνάγκη πασι τὸ κρατεῖν' τὸ in πάντων κρατιστον καὶ αριστον θεος.

ἀγέννητον δε ἐδείκνυεν ἐκ του δεῖν τὸ γιγνομενον et ἐξ ὁμοίου et ἐξ ἀνομοίου γίγνεσθαι ἀλλὰ τὸ μεν ομοιον ἀπ

t. 334 accuratiore testimonio, ad quod quam notabo librorum scriptura

42쪽

ἀνομοίου γίνοιτο, ἔσται ὁ ο ἐκ του μὴ ντος καὶ ουτως ἀγέννητον καὶ ἀίδιον ἐδείκνυεν ουτ δε απειρον ουτ πεπερασμένον εἶναι, διοτι ἄπειρον μεν τὸ ιηῖν, ουτ αρχὴν ἔχον ουτε μέσον ουτε τέλος περαίνειν δε προ αλληλατα πλείω. παραπλησίως δε καὶ την κίνησιν ἀφαιρεῖ καὶ τὴωetio εαίαν ἀκίνητον ιεν γαρ εἶναι τὸ μὴ ἔν- ουτ γαρ αν εἰς αυτὸ τερον, υτ αυτὸ προ αλλο ἐλθεῖν κινεῖσθαι δε ταπλείω του νος ετερον γαρ εἰς τερον μεταβάλλειν, στε is καὶ ταν ἐν ταυτω μένειν λέγη καὶ μὴ κινεῖσθαι ἀεὶ δ' ἐν ταυτοβ ιίμνει κινουμενον ουδένουδε μετέρχεσθαί μιν ἐπιπρεπε ἄλλοτε ἄλλη, ου κατὰ τὴν γρεαίαν τὴν ἀντικειμένην τῆ κινησε μένειν αυτό φησιν, ἀλλὰ κατα τὴν ἀπὸ κινησεως καὶ ηρεαίας ἐξ i5ηρηιιένην μονον Simplicius L is 55-6 14. Περὶ Παριιενίδου καὶ τῆς δοξης αυτου καὶ Θεοφραστος ἐν τε πρωτω πεο των φυσικῶν υτως λέγει υτω δ' ἐπιγενόμενος Παριιενίδης πυρητος ὁ Ἐλεάτης - λέγει δὲ καὶ Ξενοφάνην - ἐπ ἀμφοτέρας ἐλθε τας ειοδους καὶ γαρ ως ἀίδιον ἐστι τὸ παν ἀποφαίνεται καὶ γένεσιν ποδιδονα πειραται τῶν οντων Ουχ-uοίως πεo ἀμφοτερων δοξάων, ἀλλὰ κατ' ἀληθειαν με ῖν τὸ παν καὶ ἀγέννητον καὶ σφαιροειδες πολαμβάνων, κατα δοξαν δε τῶν πολλων εἰς τὸ γένεσιν ἀποδουνα των φαινομένων δυο 25 ποιων τας αρχὰς πυρ καὶ γην, τὸ μ ως λην τὸ δ' ς αδειον καὶ ποιουν Alexander in metaph. p. 24 5 Bon.

p. 38. λῶν δόξαν πο λέγων καὶ γῆν τας

23 καὶ γα καὶ Παρμενίδης ῖν του παντος Οχας, τὴν μεν γῆν μεν et παν ποτίθεται αἰδιον τε εος λην το δὲ πυρ ως αἴτιον καὶ καὶ ἀγέννητον καὶ σφαιoοειδές, ποιουν. Hippolytus Ullist. D. 2b.

43쪽

ἐκτίθεται ἐν τω πρωτω της Φυσικῆς ἱστορίας Parmenideam rationem 'To παρα τλον ου ει το ου - -δέν, , αοατο ν Simplicius in phys. s. 25 r 16.5 8 Λευκιππος δε ὁ Ελεάτης et Μιλησιος - ἀμωοτερως γαρ λέγεται πεδε αυτου - κοινωνησας Παρμενίδη τῆς σι- λοσοωίας - την αυτην ἐβάδισε Παρμενίδη καὶ Σενοω νει-εοὶ τῶν οντων δον, ἀλλ', δοκε τὴν ἐναντίαν ἐκείνων γαρ ἔν καὶ ἀκίνητον καὶ ἀγέννητον καὶ πεπερασμέ- 10 νον ποιουντων τὸ παν καὶ τὸ μὴ ον ιηδε iτεῖν ἐπιχει-

ρουντων ουτος ἄπειρα καὶ ε κινουμενα πέθετο τα στοιχεῖα τα ατομους, καὶ τῶν ἐν αυτοῖς σχημάτων ἄπειρον τὸ πλῆθος διὰ τὸ μηδεν μαλλον τοιουτον et τοιουτον εἶναι καὶ την γένεσιν καὶ μεταβαλην ἀδιάλειπτον ἐν τοῖς Ουσι θεωρων is δει δε - ιιαλλον τὸ ν et τὸ μὴ ον παρχειν καὶ αἴτια ὁμοίως εἶναι τοι γινοιιένοις αιισω την γαρ τῶν τομωνουσίαν ναστὴν καὶ πληρη ποτιθέμενος ν ἔλεγεν εἶναι καὶ

ἐν τω κενῶ σέρεσθαι περ ιγ ον ἐκάλει καὶ ου ελαττον του οντος ωα ἴσι. παραπλησίως δε καὶ λίταῖρος αυτου ' Θημοκριτος ο Ἀβδηρίτης αρχὰς ἔθετο τὸ πληρες καὶ τὸ κενον, ων τὸ μεν ον ὁ δε μὴ ον ἐκάλει γαρ λην τοῖς ουσι τὰς τομους ποτιθέντες τὰ λοιπὰ γεννῶσι ταῖς διασοραῖς αυτωπι τρεῖς δέ εἰσιν αυταί ρυσμὸς τροπὴ διαθιγή, ταυτὸν δε εἰπεῖν σχῆμα καὶ τάξις καὶ θέσις - πεωυκέναι γαρ τό et ομοιον υπὸ του ὁμοίου κινεῖσθαι καὶ σέρεσθαι τα συγγενῆ προ αλληλα καὶ τῶν σχqμάτων καστον εἰς ἐτέραν ἐγκο-

D. τ ος δε Θεοφοαστος προ- 23 cf. Theophr de sens. 60 Io- ηγαγε et παo τλον me ν, et annes Alex in Arist. de an B Tu.ο-- ουδέν' implicius in ph. t. in phrs crar in Ar de gener et 29, t. 25 u. Ioannes grammaticus corr. s. r. in phys quat u. 2 sq. s. Democritus ap. Sextum

44쪽

σμουμενον συγκρισιν αλλην ποιεῖν διάθεσιν Ἀστε ευλογως ἀπείρων ουσων των αρχῶν πάντα τὰ πάθη καὶ τὰς in ας ἀποδωσειν ἐπηγγέλλοντο φ ου τε γίνεται καὶ πῶς διὸ καί φασι μονοις τοῖς ἄπειο ποιουσι τὰ στοιχεῖα πάντα συμβαίνειν

κατὰ λογον καὶ Μητροδωρος ὁ ῖος ἀοχὰς σχεδὸν τὰς

αυτὰς τοῖς πεοὶ Θημοκοιτον ποιεῖ το πληρες καὶ το κενον τὰς ποώτας αἰτίας ποθέμενος, ων το μεν ὀ τ δε μὴ oν εἶναι - πεο δε τῶν ἄλλων ἰδίαν τινα ποιεῖται την μέθοδον. S i in plicius in phys. s. 74 6 - 25. νυ μέντοι Θεοφραστος τους ἄλλους προωτορησας Του in

τοις φησὶν ἐπιγενομενος Πλάτων τῆ με δόξη καὶ τῆ δυνάμει προτερος τοῖς δε χρονοις στερος καὶ τὴν πλείστην πραγματείαν πεD της πρωτης φιλοσοφίας ποιησάμενος επέδωκεν αυτον καὶ τοῖς φαινοιμένοις α άμενος τῆς πεoὶ φυσεως ἱστορίας, ἐν et δυο τὰς αρχὰς βουλεται ποιεῖν το is μεν ποκείμενον ς λη ο προσαγορέυει πανδεχές, τὐδ'ώς αἴτιον καὶ κινουν ο περιάπτει τῆ τα θεου καὶ τῆν ἀγαθου δυνάμει implicius in phys. s. 64 20-25.10 Καὶ τῶν παλαιῶν τινες ἐπέπλαααν τῶ Πλάτωνι λε-

γοντες ς ου ορθῶς ἀρχὴν αρχῆς ἐπιζητεῖ καὶ γένεσιν etsi

ἀγεννητο πραγματος εἰ γαρ καὶ τῶν πρωτων τὰ αἴτια ζητησομεν καὶ τῶν αυθυποστάτων γενέσεις ἐπινοήσομεν,

εἰς πειρον προωντες λησομεθα καὶ τέλος ουδεν ἔχον τῆς θεωρίας Ἀσπερ γαρ ὁ πάντα ἀποδεικτὰ νενομικῶς αυτὴν μάλιστα τὴν ἀποδει ν ἀναιρεῖ, τουτον τον τροπον καὶ ὁ υπάντων αἰτίας ἐπιζητῶ αρδ' ἀνατρέπει τὰ οντα πάντα καὶ την τάξιν αυτῶν τὴν ἀπο τινος ρισμένης αρχῆς προχυσαν. τοιαυτα με ὁ Θεοφραστος ἐπιτιμα τῶ Πάτωνι πεοὶ τῆσδε τῆς ψυχογονίας ουδε ἐπὶ τῶν φυσικῶν πάντων λέγων δεῖν

45쪽

ηuἀς ωιζητεῖν τὸ δια τί γελοῖον γαρ φησιν ἀπορεῖν διὰ τί καίει τὸ πυρ καὶ δια τί πυ καὶ διὰ τί ψυχει η χιων. Proclus in imaeum p. 176 C. D Basil. 416 Schneid.

li Καὶ Θεόφραστος μέντοι ἐν τω πεo των φυσικων δοξων κατα Πλάτωνά φησι γεννητὸν τὸν κοσαον καὶ ουτωποιεῖται τὰς ἐνστάσεις, παρεαφαίνει δε τι ἴσως σαφηνείας χαριν γενν=ητὀν αυτὸν ποτίθεται Taurus p. Ioannem adii. Proclum VI 8 et T. 10 ὁ δε εὐφραστος εἰπων τι τά ἀν γεννητὸν λεγοι σαφηνείας χαριν ως καὶ τοῖς διαγραuuασι παρακολουθουμεν ι-

μεγίστων, γῆς ἀνωααλίας θαλάττης ἀναχωρησεως, κάστουτων του λου,ερων διαλυσεως, χερσαίων φθορας κατὰ γενηζωων κατασκευάζειν δὲ τό uὲν πρωτον ουτως εἰ uri γενεσεως αρχὴν λαβεν ἡ γῆ, ερος πανεστως ουδὲ αν ἐπm αυτης ωρατο ' θαααλὰ ν ηδν τὰ Ορη πάντα ἐγεγενητο καὶ οι γεωλόφοι πάντες ἰσοπεδοι τῆ πεδιάδι τοσουτων γαρκαν καστον ἐνιαυτὸν Ouβρων ἐξ ἀιδίου φεροuενων εἰκὸς η των διkραενων προς isto τὰ ιιεν χειααρροις ἀπερρῆχθαι τὰ δ' υπονοστησαντα κεχαλάσθαι, πάντα δε δια πά των et ηδη λελειάνθαι- νυνὶ δε συνεχείς ἀνωααλίαι καὶ παuπολ- λων ρων αἱ προς αἰπεριον ψος περβολαὶ ηνυuα ἐστι

Di SCREPANTIA SCRIPTURAE I γῆς E i. e. excerptorum de mundo Philoneorum exemplar Aldinum a. Dcccci xxxxvii s. 233 sq. τῆς libri ll κατασκευαζειν scripsi κατασκευάti libri l 19 ἐπ' seripsi ἔτι libri l

D. 11 τινες Ῥιονται σοφιζο μενον συστῆναι τροπον Phil περὶ ιιενοι κατα Πλάτωνα γεννητὸν λέ- φθαρσίας κοσμου p. 490,l3 ang. γεσθαι τον κοσμον ον τῶ λαβειν D. 12 s. Osannus anal hist liti.

46쪽

του τὴν γῆν μὴ ἀίδιον εἶναι ' πάλαι γαρ ς ἔφην ἐν ἀπείρω

χρονω ταῖς ἐπομβρίαις ἀπο περατων ἐπὶ πέρατα πασα λεω- φορος ἐγεγένητο πέφυκε γαρ ἡ δατος φυσις καὶ μάλιστα ἀπο ii χλοτάτων καταραττουσα α ιεν ἐξωθεῖν τῆ βία τὰ νε τι συνεχεῖ τῶν ψεκάδων κολάπτουσα κοιλαίνειν περγάζεσθαί τε τὴν σκληρογεων καὶ λιθωδεστάτην ρυκτήρωνου ἔλαττον Καὶ μὴν et γε θάλασσα, φασιν, μη μεμείωται, μαρτυρες δε αἱ νησων ευδοκιμώταται Ῥοδος τε καὶ Βῆλος αυται γαρ το μεν παλαιον ἐφανισμέναι κατὰ τῆς θαλασσης ἐδεδυκεσαν ἐπικλυζόμεναι, χρον-δ υστερον ἐλατ- in τουμένης ηρεα κατ' λίγον ἀνίσχουσαι διεφάνησαν ως αἱ περι αυτων ἀναγραφεῖσαι μηνυουσιν ἱστορίαι τὴν δὲ η- λον καὶ Ἀνάφην ὀνόμασαν δι' ἀμφοτερων νομάτων πιστο- μενοι το λεγόμενον, ἐπειδὴ ἀναφανεῖσα δήλη ἐγένετο δηλουμένη καὶ ἀφανης ουσα το πάλαι προ δε τουτοις με- 15γάλων πελαγῶν μεγάλους κολπους καὶ βαθεῖς ἀναξηρανθέντας πειρωσθαι καὶ γεγενῆσθαι τῆς παρακειμένης χωρας

μοῖραν ου λυπραν σπειρουμένους καὶ φυτευομένους οἷς σημεῖα τα τῆς παλαιῆς ἐναπολελεῖφθαι θαλαττωσεως ψηφῖδάς τε καὶ κογχα κα οσα ὁμοιοτροπα προς αἰγιαλους εἴω- 20θεν αποβραττεσθαι Εἰ δε μειουται η θαλαττα, μειωθήσεται μεν η γ j, μακραῖς δ ἐνιαυτῶν περιοδοις καὶ ισα- παν κάτερον στοιχεῖον ἀναλωθήσεται, δαπανηθήσεται δὲ καὶ ὁ συμπας η ἐκ του κατ' λίγον ἐλαττουμενος, ἀποκριθήσεται δὲ α πάντα ς μίαν ουσίαν τὴν του πυρος απρος δὲ τπν του τρίτου κεφαλαίου κατασκευὴν χρήσονται λογω τοιῶδε φθείρεται πάντως ἐκεῖνο ου πάντα τὰ μερηφθαρτά ἐστι του δε κοσμου πάντα τα ιέρη φθαρτά ἐστι DiSCREPANTl SCRIPTURA 5 κλάπτουσα Ε αυταὶ illa γοα-

47쪽

φθαρτος ἄρα ὁ κοσμος στίν sp. 5l2, 3l To Mε τεταρτον καὶ λοιπον λογον ἀκριβωτέον od φασιw εἰ κοσμος ἀίδιος ἐν ην ἄν καὶ το ζωα ἀίδια καὶ πολυ γε

μῆλλον- των ἀνθρωπων γένος, σν καὶ των ἄλλων ἄμει-5νον-αλλα καὶ φθονον φανῆναι τοῖς βουλομένοις ἐρευναν τὰ φυσεως εἰκος γαρ μἀλλον δε ἀναγκαῖον ἀνθρωποις συνυπαρξαι τα τεχνας ς αν χηλικας ου μονον τι λογικῆφυσει το ἐμμέθοδον οἰκειον ἀλλα καὶ τι ζῆν νευ τουτωνου ἔνεστιπι ἴδωμεν ου τους καστων χρονους ἀλογήσαν-l τε τῶν ἐπιτραγφδουμένων θεοῖς μυθων ' εἰ μὴ ιδιος ανθρωπος, ουδ' ἄλλο τι ζωον, ωστ ουδ' αἱ δεδεγμέναι ταυτα χωρα γῆ καὶ σωρ καὶ ἀη, ἐξ ων το φθαρτὸν ειναι τον κοσμον δῆλον ἐστιν. Millo περὶ ἀφθαρσίας κοσμου p. 5l0 1l-512, 45 uol l Mang. 14 13 Aημοκριτος δε ως Θεοφραστος ἐν τοῖς φυσικοῖς ἴστο-

ρει co ἰδιωτικως ἀποδιδοντων των κατα το θερμον καὶ τοκνυχρον καὶ τα τοιαμα αἰτιολογουντων ἐπὶ τας τομους

ἀνέβη implicius inor de caelo p. 10 4 Brand. 14 πισα γαρ ἄλλα αἱ ἀπαθῆ με τὴν ουσίαν ποτι-

et θεμέναις αἱρέσεσι παραπλεκουσαι δε το κενον ἐναντιουταιτα μεν πο 'Αριστοτέλους τε καὶ Θεοφραστου λέλεκται ταδε κτε Galenus de elementis sec. Hippocratem I uol. I p. 486 uelin.

a 15 Ο μεν την του ολου κίνησιν καὶ περιποραν τον χρο- νον φασίν, o τον IIλάτωνα νομίγυσιν τε Mδημος καὶ ὁ DISCREPANTIA SCRIPΤVRAD 1 -δεμος ἐστίν καὶ ὁ κόσμος nil

φασίν codex Parisinus regius 100r χρονον εἶναί φασιν Ald. 1 quartae caussae iractatio cum pro 23. 5 lx 15. positione p. 4, 13 parum congruit. 25 Πλατων ουσίαν χρονου τὶν του 1 eadem Simplieius i. d. p. bli ουρανου κίνησιν Ps. -Plutarchus I 22.

48쪽

165 r.

IIII

a Σενοφάνης ἐκ νεφῶν πεπυρωμενων εἶναι τὸν xiλιον ῆ ως Θεόφραστος ἐν τοῖς φυσικοῖς γέγραφεν, ἐκ πυριδίων των συναθροιζομένων μεν ἐκ τῆς γρας ἀναθυμιάσεως, συναθροιζοντων δὲ τον ῆλιον. Ioannes Stobaeus ecl. 25, 1. 17 υτον Pythagoram ὁ Φαβίορῖνός φησιν .καὶ τὸν Ουρανὸν πρωτον νομάσαι κοσμον καὶ τὴν γῆν id στρογγυληπι ως δε Θεοφραστος, Παρμενίδπν. Laertius D iogenes VIII 48.

18 ieetas Syracusius, ut ait Theophrastus, caelum solem lunam stellas supera denique omnia stare censet neque praeter terram rem ullam in mundo moueri quae cum circum axem lose summa celeritate conuertat et torqueat, eadem emici omnia quae si stante terra caestim moueretur. Cicero Luculli

39, 23. 20 H γαρ μονος ἡ μάλιστα Πλάτων mi ἀπὸ του προνοουντος αἰτία ut να εἶναι τὸν κοσμον probaret κατε- ροχρήσατο φησὶν ό Θεοφραστος τουτο γε καλως αυτο μαρτυριον. roclus in Timaeum p. 138 Basil. 328 Schneid. 2 o δημουργδ ηρχετο τῆς συστασεως του κοσμου ἐκπυρος καὶ γῆς δεῖ δε τὸ γενnσομενον σωματοειδες ἀντιτυπικὸν εἶναι καὶ ρατον . . . Θεοφραστος φησιν εἰ ὁ ορα-

τὸν καὶ τλάπτὸν ἐκ γῆς καὶ πυρος ἐστι, τα αστρα καὶ ὁ -

DISCREPANTIA SCRIPTVRA 5 ἡ ως ex eoniectura inserui lim πυριδίων των συναθρ με seripsi xys. Plutarcho lI 20 πυριδίων μὲν ων συναθρ libri Stobaei τον δὲ itio ἐκ μικοῶν πυρι Θεοωραστος ἐν τοις υσι διων ἀθροιζομένων γίνεσθαι M- κοις κτέ. Laertius Diog. VIIlI Inophane statuit καwεκάστην ημέ et Ps. - Plutarchus II Id 6. ραν ippolytus Ira 4. 3 καὶ την γῆν κινεισθαι κατὰ II πρωτος δε οπιος τὴν νην κυκλον, πρωτον Φιλολαον εἰπειν ἀπέσητε σωαιοοειδῆ καὶ ἐν μίσω or δε Ἱκέταν Ἀραου ovσιόν πασιν.κεισθαι .... καθα ριέμνηται καὶ Laertius VIII 85.

49쪽

ρανὸς ἔσται ἐκ τουτων Ου ἔστι GL ταυτα λέγει εἰσαγων το πέμπτον σωuα το κυκλοφορητικον Taurus p. Ioannem adii. Proe. XIlI u).22 Θεοφραστος δε καὶ προσιστορεῖ τω Πλάτωνι πρε- σβυrερ γενομένω μεταμέλειν, ου προσήκουσαν ἀποδοντι τῆ γῆ τὴν μεσην χωραν του παντος Plutarchus quaestionum Platon VII l . 006.

23 οἱ μεν γαρ αυτων physicorum υπολειμμα λέ-i γουσιν εἶναι τὴν θάλασσαν τῆς πρωτης γροτητος ' γρουγα οντος του περὶ τὴν γῆν τοπου τα πρωτα τῆς γροτητος πο ου ἡλίου ξα-ίζεσθαι καὶ γίνεσθαι τὰ πνευuατά τε ἐξ αυτῆς καὶ τροπας ἡλίου τε καὶ σελήνης, ως διὰ τὰς ἀτuίδας ταυτας. καὶ τὰς ἀναθυuάσεις κἀκείνων τὰς τροπὰς i. ποιουuένων, ἔνθα ἡ ταυτης αυτοῖς χορηγία γίνεται περὶ ταυτα τρεπομένων ' το δέ τι αυτῆς πολεισθεν ἐν τοῖς κοίλοις τοποις θάλατταν εἶναι δι καὶ ἐλάττω γίνεσθαι ραινοuένην κάστοτε πο ου ἡλίου καὶ τέλος ἔσεσθαί ποτε ξηραν ταυτης τῆς odi ἐγένοντο, ιος τορεῖ ὁ ε et φραστος, 'Aναξωανδρος τε καὶ ιογένης. ιογένης δε καὶ τῆς λι υροτητος ταυτην αἰτίαν λέγει, τι ἀνάγοντος του ἡλίου το γλυκῆ το καταλειπομενον καὶ ποuένον άλμυρον εἶναι συμβαίνει. Alexander in meteorol. s. 91 . uol, I p. 268 d. . 25 FRAGMENΤΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΟΣΩΝ ΕΠΙΤΟΜΗΣ24 Ξενοφάνους δε διήκουσε Παραενίδης Πυρητος Ἐλεάτης ' τουτον Θεόφραστος ἐν ο ἐπιτομῆ Ἀναξιαάνδρου φησὶν ἀκουσαι. Laertius Diogenes VIIII l.

I de Anaximandro f. Ps Plu tr. 6 cf. . arsienus ad Parmenitarchus III 16 Hippolyius ira p. 18 dem p. I sq. uerum memorabile est Gott. quod Hippolytus cuius librora plu-26 eadem Suidas u Παρμενίδης rima uestigia Theophrasteae doctri- sed Anaximandri discipulum Par nae impressa sunt ab Xenophane c. menidem dici non potuisse a Theo I4 Parmenidem c. I disiungit. phrasto constat ex ipsius uerbis p. 42 6 cf. Theophr. de Sens. 4.Dj9jlia πιν Corale

50쪽

4325 Πρωτος δ' ουτος Parmentulas την γῆν ἀπέφηνε

σφαιροεισῆ καὶ ἐν μέσι κεῖσθαι ' δυο, εἶναι στοιχεῖα πυρκαὶ γῆν καὶ το μεν δημιουργου ταξιν ἔχειν τὴν δε λης γένεσίν, ἀνθρωπων ἐξ ἰλυος πρωτον γενέσθαι - ταυτὸν δ' υπαρχειν το θερμον καὶ το ψυχρον ἐξ to τα πάντα συνεσταναι καὶ τον νουν καὶ τὴν νυχὴν ταυτον εἶναι καθαμέμνηται καὶ Θεοφραστος ἐν τοῖς φυσικοῖς πάντων σχεδὸν ἐκτιθέμενος τα δογματα. Laertius Diogenes VIIII l. 22. FRAGMENTUM LIBRORUM II ΠΕΡΙ ΑΝΑΞΑΓOPOT26 ἰποντο του Ἀναξαγορου τι - του σμικρου 'ἐστι τουλάχιστον ἀλλα το ἔλασσον ἀεὶ ουτε το μέγιστον, ως

καὶ αυτὴ ἡ λέξις του Ἀναξαγορου δηλοῖ καὶ μέντοι Θεοφραστος ἐν τῶ πεο υναξαγορου δευτέρι ταδε γραμον

ἔπεοα το δια τουτο λέγειν πάντα ἐν παντί, διοτι καὶ νἐ μεγέθει καὶ ἐν ομικροτητι πειρα καὶ ουτε το ἐλάχιστον βουτε το μέγιστον ἔστι λαβεῖν, ου ἱκανον προς πίστιν. Siniplicius in phys. s. 354. INCERTA

27 Θεόφραστος δέ φησιν υπο μελαγχολίας τα μεν ήμιτελῆ τα δὲ λλοτε αλλως ἔχοντα γραψαι ueraclitum . in Laertius Diogenes VIII 6. 28 Demneriti 'μέγας διάκοσμος ο οἱ πεοὶ Θεοφραστον Λευκίππου φασὶν εἶναι Laertius Diogenes VIIII 46. 29 Θημόκριτος τὴν παρα του Θαμασίππου του πατρος ουσίαν εἰς τρία μέρη νεμηθεῖσαν τοῖς δελφοῖς τοῖς , τρισὶ ταργυριον μονον λαβὼν ἐφοδιον τῆς δου, τα λοιπα τοῖς ἀδελφοῖς εἴασε δια ταυτα τοι καὶ Θεοφραστος πιον ἐπήνει τι περιίει κρείττονα γερμον ἀγείρων Μενελάου καὶ 'Oδυσσέως. Aelianus uaria historiae III 20.