Sebastiani Andreantonelli canonici Asculani et protonotarij apostolici, Historiae Asculanae libri IV : accessit historiae sacrae liber singularis : opus posthumum

발행: 1673년

분량: 376페이지

출처: archive.org

분류: 로마

31쪽

la con mine 'ni'uctorem EPIGRAMMA

ΙLustres Trabea Ascule's, diademate claros ,

Praetoresnumeras, purputeosque patres. Pastores iungis, Mythraque, pedoque superbin, Marte seros socios, Pontificesque pios a Fiis longum annectis pacatae Palladis agmen . Geminis nec altos faura ire sinis.

34쪽

esse locum

i , si gloria vestrae

Gaudete, de patrios dum commemoratis honores, Quos inter vobis cernitis A nd rea n tonellus, celebris vir, dicite, nescit

illustres inter se quoque habere iocum

35쪽

IN EUNDEM AUCTOREM

Audi, qui subiectos circunspicis characteres

SEBASTIANI ANDREANTONELLI

Indoles, & fama merentur plausum tuumν Citra iactantiam , non citra stuporem is

Illi Patria Asculum, Heroum Vrbs fuit, Argumentum scribendi Nobilitas Asculana Heroicum scriptorem heroica facta commendant Pari pietate, ac doctrina canonicum egit, ac Iurisconsultum. Habuit pro insignibus, Hoc est pro symbolis magnitudinis suae, Primum tres Montes, ut constaret Non unam, sed triplicem illius excelsitatem Familiae, ingenia, Probitatis, DeindE Vncinum, hoe est Vinculum Immortalitatis, Ab Adriano VI Pont.Opt.Max Genti suae tributum, Non sine Omine, Ut tres stellas cum tribus Montibus, Hoc est Coelum, & Terram coniungerer,

38쪽

sitim

39쪽

SEBASTIANI

ANDREANTONELLI

Asculanae Historiae

LIBER PRIMUS.

A tura quisq;mortali 1 ad gloria trahitur ;acriori tamen stimulo , cui oculis imitanda exempla do mestica obiecta; alit enim inquit ille, aemulatio ingenia, ct nunc inuidia ,

nunc admiratio incitationem aceendit, malo

rumque laus,posteris quasi lumen est. Inde mihi consilium , nostrorum gesta , sparsim apud Varios Auctores obuia, s criptis mandare , ut prisca impellente virtute , ad praeclara facinora excitetur sera posteritas. Doeteor id exemplo multorum ; nulla siquidem apud Italos alicuius nominis ciuitas, quae suam non prodat historiam. Nosco equidem me in re huiusmodi tractanda rudem penitiis, & ignarum , domesticisque negotiis fere pessiindatum , quae me maxima quiete,&historijs auocant. Nullum tamen laborem tanti aestimo, qui amorem erga Patriam, & ossicii mei cursum interrumpat, cuiuS amore nemini cedo. Quapropter, non tan tam a Criticis me censuram subiturum confido , si minus A apte s

SEARCH

MENU NAVIGATION