장음표시 사용
11쪽
puli: Pax illa denique Tot expeth d. iideriis , ac etiam tot dissidiis fugat PisVeritatis 5 Iustitiae comes evocetur,
Caeterum tanta mea est in Tua Prudentia, aequitate ac pietate fiducia , ut non rear hic mea sacere ea Jerba, quibus . Ansumus Cantuariensis Archiepistopus in libro a Fide Trinitatis, Incarnatione e. f. , quem iiiserabit Doni in se Patri iis a celesia in rara peregrinantis summo Pontifici URBANO , hunc ita compeii Quoniam divina providentia ejiram elisit anctitatem Attii vitam' dem rhlianam custodiendam ' Ecclesiam suam regendσm ommitteret, ad nullum alium .rae ιώ refertur os quid contra Catholicam fuem νιιών in Ecchsa , ut ejus authoritate .corrigatur . nec ulli alii tutius , si quid contra errorem respondetur , flenditur , pejus prudentia examinatur. Quapropter sicut nulli dignius possum , ita nulli libentius praesentem hisiciam . quam Hira desino sapientiae quatenus se quid in es eorrigendum sis, e ira easura casigeturis, quia resulam veritatis tenet , estra arborisare
FQibus' fine pibus Chrisianis. Paeem Respublicae ex un merealis Eeelasiae pace pendere , a recte scripsit S. Gregorius M. ad Mauritium Auguitum. Hoc sicut verum fuit saeculo VI quo Gregorius illoruit , iis subsequentium temporum idem comprobavit e confirmavit experientia . Revocet in memoriam , quisquis pacem inter Christianos Principes diligit quae hella per omnes fere Europae partes concitaverit is altius non ascendam religioni diversitas sareulis XV XUI., XVII. quae mala eadem causare pedigat in Germania hoc ipso, quod nunc agimus , iaculo. Si de eommissae vobis Provincia securitate tracI tu, inquit idem Mapnus Gregorius ad Gennadium Exarcham infricae, bynihil tu vobis magis ad hae proficiet, quam intem incclinarum qua tum poss-bile ess, balla compescere Tanti interest e medio tollere, quidquid praevideri potest Ecclesiarum pacem turbaturum, a quod experientia probat, communem atque r. durariam hucusque publicarum turbarum ac moluum in exterorum causam lin. samve fuisse.
Nem Catholicorum dicet, Primatum, in Ecclesia a Christo institutum , esse obiectum litium bellorum hune Romano Praesuli nullus Episcoporum , praeter insanum Photium, di hactenus disputasse, vel etiam invidisse legitur ' abuIum vero hujus potestatis horum talorum principium, causam saepissime fuisse, dubitari
non debet. Non memor nunc bella, quae ipsi Romanorum Pontifices moverunt, concitarunt, aut foverunt ad de dendam ac promovendam bane Primatus nimietatem , demum ad formam temporalis Monarchiae redactam sunt etenim eruditis
abunde cognita me iue repeto publieae tranquillitatis discrimina, quae experientia teste regnis ac provinciis identidem imminent a multitudine honii num qui Exempti nuncupati, sub legitima suorum Episcoporum disciplina inspectione vivere recusantes, singularem Rempublicam, per universam Europam, quiuis ultra dispersam, arctissimoque nexu colligatam, sub privatis suis constitutionibus , haud raro publicam lucem fugientibus is uno Monarcha Romano, Pontifice , constituunt , quia de his & eorum politia, regnorum quod Historiae docent quieti, ne quid amplius dicam, persepe infesta , alibi locutus sum quod inititutum universalis Primatus aeri, male intellecti, aut nimium extent, fructum esse, e
Sufficiunt hare ad vestram potentissimi Regesis Principes attentionem c igilantiam excitandam , eo sine , ut vobis per prohos, docios , nulloque Particulari
V. Lib. V. Epist. Σo edit. nov. O Lib. IV. Epist. n ca Cap. VII. L 3. n. 6. I.
12쪽
nexu Curiae Romanae addictos viros, praesertim Episcopos, cordate signifieari sueta.
iis veros limites illius Primatus, qui juxta institutionem Christi di morem antiquum exercitus, Ecclesiae necessarius, regnorum quieti aceommodus , extra legitimam suam sphaeram propter humanos temporales fines deductus, utrique noxius est. Debes ineundiante advertere , regiam potestatem tibi non solum ori mundi et meu Bd maxime ad celesia praesidium esse collata n ita ad Leonem Imperatorem empsit S. Leo Papa. a Pars hujus exterioris Ecclesiarum praesidii in eo iκ sita est, ut Principes non permittant Ecclesias suorum territoriorumin provinciarum hoc est, Clericos, Laicos sibi subjectoso ab exteris Ecclesiis divexari aut deprimi, illarumqc legitima jura ab his usurpari ut nihil patiantur, quod ex communi Episcoporum prudentum judicio sanciissimam Religionem nostram iis , qui foris sunt , ita invisam reddat, ut per hoc Ecclesiarum eunt quae commune Christi orum v tum, irincipum maxime sollicitudinem animare debet praepediri queat. Audi te Coelestinum Papam ad Theodosium Imperatorem loquentem H ψον vobis . dei causa deber esse , quam egni ampliusque pro pace Ecclesicrum Clementia vestra ε-bet esse follicita, quam ιν omnium securitatem terrarum . Sequentur enim omnia profipera, i primisus quae Deo uni chariora ferventur. Minus, ut ita dicam, Christiani sumus , quam Patres nostri Winfinite plura
quam illi , habemus officia, praxes. De laus, quae versantur circa cultum Mn- crorum , venerationem reliquiarum, imaginum, purgatorii poenas, harumque remedia e providit Concilium Tridentinum , aut saltem excitavit Episcoporum vigilantiam . Circa universale Ecclesiarum regimen tres etiam maximi momenti quaestiones , quae omnem, quam hic tractamus , materiam potuissent exhaurire, in eadem Oecumenica nodo agitata sunt: scilicet de praetens Aniversi Episcopatu Roma- α ληιfeis e de mediata . aut immediata aliorum Episcoporum jurisdietione sed mum de Resularium exemptione a iurisdictione ordinariarum . Verum adoptato circa posteriorem Articulum cujus adaequata decisio a binis prioribus dependet provisionali solum remedio , am hae priores , propter notas causas indecisae manserunt neque unquam, prout nunc res sunt, consentiente Curia Romana adstipulantibus ris, qui ex ejus systemate commodum percipiunt 'formali re Se Derte definientur. Vetus adagium est Citius et am Hareuli abstuleris, quam Romanir a protens ima Interim exigit ac bonum eclis , ut Romanorum hae in parte
genio, cum aliorum omnium populorum detrimento . non sempero perpetuo indulgeatur ' e Redeat in memoriam Consantinus Imperatis Chνimanus e quem famu latum exhibueri Deo qua habMGit vota, cremotis chismatistis insermortua emni dissensione, sub toto arto flios suos gaudens in uno videret sancta matre Getisa. Redindiderat unam communionem , maritis uxores , parentitus filior, fratribus sorores. Hunc eundem famulatum exhi here Deo, eosdem iucundissimo fructus percipere, eandem communionem reddere, in vestra, serenissimi Principes est potestate.
Novistis, quam operosa priori saeculo a Principi huc aliis magnis viris laboratum sit pro pacificatione Wreunione eele satum , tum per instituta solemnia Colloquia iisputationes, tum per publicas Conserentias 'ractatus. Et imprimis quidem in ipso saeculi exordio an 16or celebres quidam Lutheranorum partium Doctores cum tribus Jesultis , authoritate Maximiliani Bavari is Philippi Lud
vici Palatini , de Norma Religionis, & Iudice controversiarum, Ratisbonnae disputabant. Anno 16is Wol angus-Wilhelmus Palatinus Neoburgi Iacobum Kellerum Jesui tam cum Iae. Heilbronnero Lutherano committebat. Anno 6 3. UladislausPoloniarum Rex Theologos nobiliores , tam Catholicos, quam Lutheranosin Resor
13쪽
natos, horunium, Borum urbem accersebat, ut de tollendis Religionis dim. diis inter se deliberarent . Anno 63r. Ernestus Hamae and gravius Ualerianum Magnum, Capacinum, cum Petro Haberkomio Doctore Giessensi in arce heia-teldensi congredi iussit. In Gallia celebris et ea concertatio, qua anno 1678. Iomnes Claudius Theologus Reformatus cum Quem Meldensium Episcopo ongressus fuit . Anno 686. sequentibus Christophorus de Roxas hinensis in Bosaia Antistes authoritate Leopoldi Imperatoris primarias Principum Germaniae, Prorestanistium sacris addictorum, aulas adibat, media proponens, quibus Religionum tollelerentur oppositiones. Extant de quaedam pacis conditiones ab Eleelore Moguntiis no jussuis auctoritate nummi Pontificis, anno 66s in aulis Germanicis proporutae Ast omnium istorum congressuum , colloquiorum , tram tuum, unus idemque fuit exitu scilicet commune pacis negotium nec in minimo per haec media promo. tum est. Unde neque in hoc nostro saeculo haec via, quam inutilem esse, tot e
perimenta probaverant amplius tentata fuit. Armis quoque, ac coiastederationiblus saepe ut rebantGr, hortante papa , Catholici ruinas Ecclesiae per Germaniam restaurare sed Deus exercituum armis non benedixit plus plerumque amisere Catholici non videtur esse Christi voluntas, ut violentiis convertantur aberrant es Controversiarum etiam praedicatores, scriptores tanto numero fuere, quantum satius suisset non suisse Horum aliqui equidem non caruerunt omni fructu, se nondum est centuplus, sive optatus finis , saepe convincitur intellectus, voluntas autem non vincitur. Protestantium politicorum voluntas
magis sauci ita est, quam intellectus. Cur medicinae hactenus parum prosuere non sui inde quaesita medela voluntatum unde processerat origo inali morbi: odio Pontificii dominatus nemo erat controversistarum Catholicorum, qui afferret remedium imo plerique, Regulares praesertim viri, sustinendo perstacte, quae sustine da per disputationem debaerant nunime, auxerunt odium, Proindeque voluntatis
Quisquis me de bono Catholicae religionis, generali sacrorum in Europa Meificatione meditantem, ac pro ea vota verbaque iacientem audire volet, is unicam
ad desideratissimum hunc finem semitam superesse existimet, ut omnis materia Diaseiplina reducatur ad eum statumi, quo sui antequam adversarii nostri de injusto jugo excessu potestatis haberent non insundatam querendi materiam Sublatis his standalis quae quidem per se tanquam ab Ecclesia nunquam approbata, non debuissent, nee potuissent dare fundatam ansam scindendae unionis, attamen, prout nune res sunt, surimorum animos ira occupant , ut propterea sinum Matris horis
rean apparebit Religio nostra, omnibus, iis maxime, qui Wangelio credunt, qualis vel ipsis Ethnicis visa est, sanetarac amabilis . Uidimus hoc nostro saeculo plures jutentissimox Principes, etiam sine spe temporalis commodi, imo cum gravi
suo incommodo, ad avorum suorum sacra reversos. Similes aniIsis frequentiores
conversiones sperare possumus pro modo, quo Ecclesiam purgabimus a superfluo modioso Atque haec vera' plana via laret, plures successive provincias regna ad eam reducendi. Eo honesto fine ego praesenti opera id ago, ut inter hos offen- fionis lapides omnium gravismus tollatur, aut saltem media suggeraatur , quibus ille auferri valeat. Alii tantundem praestent circa reliquos leviores ac aspirante divina gratia vestroque Serenissimi Principes favente potenti Christianoque praesidio, tandem obtuinebimus finem bonis omnibus desideratum.
Discopis Ecclesia cathosea Post causam. Dei di Ecclesiae eius, vestra Ue potissimum agitur reverendissimi
14쪽
in Christo Patres. Qualitatem successorum Minoisramin omnis eorum officii nemo vo his disputat. Uidere, an omnia adhuc illorum iura teneatis Si magna horum
parte exuti estis , superest , ut investigetis, quis V Mea privaverit Deus, an eis etesia. Si nec ille, nec ista perpendit ulterius, num Ecclesiae realis utilitas post Iet, ut iis iuribus . umus totius Ecclesiasticae potestatis auctor , creator, perpeia tuus Dominus, divino certe consilio, non ad vanam gloriam, sed ad opus suum perficiendum vns investivit, corro G semper areatis. Ad hoc accurate dignoscendum, nullum, me quidem judice, aptius medium est quam ut ad origines eatis, Perquirentes, quo tempore , qua occasione, quo modo, a quibus eadem iura vobis N Ordini vestro abrogata suerint. Nos singulas has quaestiones δε circa qua Iibet Iuris Ecclesiastici partes, hoc opusculo examinamus Vos aestimate Audicate, qua seliditate. Quod si vera, quae Ecclesiae utilia sunt , nos dixisse depre henderitis, fistulit religio vestra, ut eidem Ecclesia non desitis ossicio vestro, id est , pietate, aut horitate vobis a Deo credita.
Si ad simplices Getico & Presbyteros mihi sermo esset, sufficeret eis inspirare cor rectum, ei secteque dispositum ad serviendum I eo in illo particulari statu, ad quem quisque eorum vocatus est. At cum ad eos Verba dirigantur, qui ad regimen celisiae a Deo destinati sunt, amplius aliquid desideratur, ut satisfiat Capiatis Materni Pastoris vestri sanctissima voluntati, eorum exspectati0ni, qui per vos suum Ecclesiae splendorem is divino simul ac providentissimo institutori placitum ordinem redditum optim jure postulant. Agite igitur, induite sortitudinem, praecingite vos virtute, ut suus decor, nativa potestas imprimis ordinia sacro muneri vestro quocum salus Ecclesia intime conjuncta est restituatur hoe ipso illa spontem quasi naturaliter primaevum suum statum gloriam recuperabit Media huic fini propria praesenti Tractatu suppeditantur bestrum est illa ponderare , , siquidem apta vobis visa suerint , ea adoptare, executioni tra.
Absit, ut vel minimum proponam , quod deroget genuinis iuribus , quae Deus
aut Ecelesia universali Prima tui revera stabiliter voluerint esse annexa Loquamur de primo icario Christi , veluti de locuta est iram retro antiquitas exemisplo ultis revereamur stam naum Episcoporum, atque intendamus Capia Pontificum. Stemus respeel ipsius in eadem agendi ratione, in qua suerunt Patres nostri, Mouere ad hoc nos debet, quod Romana Ecclesia sit Centrui unitatis cath icae. Sed hoc ipso , quod hac in materia loquamur Magamus cum Maioribus nostris , res Romana non permanebunt in eodem sit , quo a nonnullis iaculis perperam , proprio suo damno , subsederunt . Reclamavit utique in sortiter quidem, Curia. listarum eaterva , obtenta etiam summi Ponti fiet nomine , titulo , quinis . thoritate. Verum , quantum ad haec in iusta paesitione communis hom cci si , s. caula Dei attendi debeat , in praesenti Tractatu nostro satis explicatum est . Repeto Q toto corde profiteor , vera iura Priniatos non solum servanda sedis conjunctis Ecclesiarum viribus , ac Vestra praesertim, reverendissimi a. tres, sollicitudine defendenda esse. Sed , ut susceptus a vobis pro uaci debito justus labor tanto avius eliciusque operetur, optandum esset, ut insimulo concorditer Pri in sedes s ipsam, suo id est rationabili modo iure tueatur; quod fieri non potest . nisi ilia se respectu aliarum Ecclesiarum conformiter ad institutum Christi, ad mores Patrum suoru in habere tandem incipiat , sponteque sua inclinet. Praetendimus sic non noxium, sed profuturum , proindeque bonum iis sedi ejusque Curiae dare consilium, scilicet in hoc sensu Euripidis. Quιcxnqtie . . recta consulun semper, etiamsi nonsatim tamen poseastini utiles Urbi M
15쪽
, Maximis Principibus magis speetandum, a quid velit perpetua voluntas Pontificis, quam obses uium improbitate extortum, recne inquit Erasmus Rotero damus. Quis hiuit, ex rigore & inflexibilitate Romanae aulae, praetensa di immodica sua
iura sustinendi , potissimas ejus jacturasis damna nata esse si illa iustas queres ascontra ipsam me prolatas audiiset in tempore, plerique optili, qui jas imperio sesuhtraxerunt, sorte ac huc hodie in convenienti, eoque debito nexu perstarent. Plerumque sub initium non tam agebatur de doctrina speculativa, quam de moribus ac politicis rationibus hujus Curiae, ut non tam a iugo Ecclesiae, quam Romae, seniterentur exsolvere Principes cum plebi huc Lutherus ad defendendum novas suas
sententias plurimum debacchatus est adversum praxeso usus aulae Romanae , Excitarunt hi clamores attentionem mucipum Germaniae, desquamvis invisi Romanorum mores, me ea rhe prodeuntes populorum vexationes Lutheri in fide novationes excusare minime valeant nihilominus desiderium populorum excutiendi iugum, culus injustitiam inag s magisque sentiebant, eos determinavit ad acceptandum totum te formatoris, seu potius Novatoris , syit mi , di hoc deplorando medio renitus abjiciendi aut horitatem, a qua non sperabatur malorum remedium . Quibus iis ccausis olim integra regna, multae Provinciae legitimo Prima tui lubtracti sunt, iisdem nunc praecluditur illorum cum Catholicis sub eodem primario Capite reunio. An hae complicatis brachiis asprcstabit copiosum initis Corpus facerdotum b quod teste S. Cupmano eo urerdiae muttiae glutine atque nitatis vinculo copulatum 6 , ut squis ex illorum collegi de quo, ipse Romanus Ponti sex esse dignoscitur peregem Chri ii iacerare, asiare reviaverit, sibo/niant steri ' sane vestri , venerandi Domini ac Patres c quos etiam ad tintiem gregi attenil usum Spiritu sanctu posuit coveitri, inquam, ostiei est, laboranti Ecclesiae hanc in parte consulere' accurrere Vestrum, si id alii serio & eum est diu praestare omittant, erit, illud agere atque eniti, ut ordini vestro restituamur iura illi ex Christi placito ac vero ure Sacro propria ut Ecelesiae misere diςiunctae reuniantur ' quod prout nunc res Romae sunt. In aeternum non eveniet: ut denique his modis , viis Primae sedi restaurentur iura Primatus , ei per omnes Ecclesias legitime competentia Pietas, scientia , prudentia, sortitudo sunt pro primis quasi congenitae ordinis vestri dotes. Itaque nemo vestrum trepidabit timore ubi non est timor. Leo foris es,Gn medio Harearum e ridendus sum: d sic in Proverbiis dixit Piger. Sed talis, spero, inter Uos non rur Trino in Episcopos, suo ungentes apostolico munere, non adit, aut saltem eadere non debet objicite cuivis, vos era rectaque sectantes terrere volenti
illud Magistri iueis vestri Basilii magni Neque enim forsan in piscopum inci-Asi, a d statim audietis timidum illud Modesti Praefecit Imperaroris Valentis:
Nemo me ad hune tisiti diam Ita auocstus es. Deplorandum sane seret, vestro caractere indignum , si qui ex vobis propter spem transitoriam vestrae vestrorumque fortunae, libi vellent adsciscere illud ae mutorum, non valentium latrare. Pluralitas Episcopatuum, Translatio ad oecundiores cathedras, Brevia eligibilitatis, Retentio praelaturarum inferiorum cum episcopatibus, Promotio nepotum , Indulta conserendi heneficia in mensibus reservatisi quibus plerumque inescationibus Romani Episcopos, agere aliquid contra Curiam volentes , ablactento non sunt verba, quae exaudire deberet Episcopus , cui sponsa pauper Munica tam debet esse chara, a dives , pluresque contra Apostolum uxo res . Hoc malo spiritu, quod absit, vel in quibusdam potentioribus Germaniae tapiscoPis dominantes, novit Romana Curia exterorum omnium Zelum eluderes di-
vidit in Lib. XII. Epist. io. b Lib. iii Cap. tr. o Aest. XX. Cap. U. V. 23. 4 Cap. XII. V. 13. o Gregorius Natian Orat. 22.
16쪽
vidit per auem reliquorum coetuum in divis is exercebit, quod in coadunatos nunquam audebit. Itaque uno spiritu consociatis viribus , vestram , Ecclesiae QDei ausam suscipite is evanescet omnis , si quae adhuc saperesse posset , et
Faxit Deus ediscant Ecclesiae regendae Principes , Ecclesiasticum regimen non aulae flatibus , motibus , sed aeterna veritate ac Patrum traditione niti oportere. Docter lus LeoAsiae' Iuris Canonici. Post huius mundi Magnates, tam Ecclesiasticos , quam saeculares , ad vos mea se e vertit oratio , Eximitis Clarissam viri . Status eccleti isti ei regiminis , elucque vicissitudines vobis plus debent , quam communiter existimetur , aut saltem cogitetur . In Decretalibus , Extra vagantibus 'lementinis scirmam Ecclesiae misnuchicam stabilitam esse . observarunt erudit , dc a nobis per decursum si Uperis demonstratum est . Has Canonum Collecticines Gregorius X. Bonifatius VIII. H,annes XXIII. legum more non publicarunt solemniter , sed eas ad O sores QScholares , in celeberrima tum Bonomenti Academia degentes , direxerunt , ut per illos traderentur . per hos vero haurirentur haec Monarchiae Sacrae fundamenta . Cum itaque seculis lII. XIV. sequentibus utriusque Paris tu.dium Bononiae ita ferveret , ut ex universo cultiore orbe iuvenes , tanquam ad
mercatum sipientiae Civilis QEcclesiasticae , eo confluerent , hi in suam quique patriam reduces, summisque rum togae tum stolae officiis ac dignitatibus admoti didicitae Iurisprudentiae principia in usum praxim redegerunt atque ita iacile
quasi naturaliter evenit , ut per medium eorundem octorum Iuris Canonici. ae dein Theologiae, Monarchicus ille status tanquam genuinus munice vetus, utique reciperetur. per totum Occidentem stabiliretur. Et quis Cannnistarum ac Theologorum , praesertim Regularitim , adhuc hodie . tem in Itali. 3 Germania Din Gallia enim quodammodo aliter .ipitur a teneris annis imbutus systemate Monarchiae Ecclesiasticae, cum hoc proxime conjunc e Ponti si i in salsibilitatis , eadem principia suis discipulis non instillat Ego hoe systema relatare aggressus iam non quidem ex argutiis scholisticis, quihus vestrum non pauci vacantes operose nihil agunt, sed ex sensu antuariae o universilis Ecclesiae , factis ipsis se se in nisestant , atque ex interpretatione Sancto rum Patrum primi nominis, opposta textibus illis, in quibus vos poniti sun flamentum aedificii vestri Monare ei, non momento rationum, vel authoritatum sed quadam conduratione mittitudinis , prae dominari in docendo Ecclesiam affectantis , id iam sere lucrati , ut Italorum mermanorum vix unus aperta seon. te , ac cum subscriptione nominis, ausit vestro systemati contradicere. Si hoc Lfecistis in Olendorem ac putativum decus Romanae Curii , quid prosuistis , aut
uantum contra non nocuistis uiuessali celoia vestris istis doctrinis, aulae mitiam potius redolentibus, quam veritatem An lapidem scandali posuistis de Ndicies minime imo vero reliquistis eum, auVtis nimietate vestri Studii pro sede Petrici Optatis , quod di ego . testis mihi est Deus , sinter percupio , ut extirpentur haereses , ut qui a nobis recesserunt, depositis erroribus Theologicis, revertantur ad nos in sapiant ob stum id ipsum circa fidem, ut denique Ecclesii orientalis cum de identali re uniatur sub eadem visibili Capite la dabile est prorsus, sed videamus , ni proximius attingat a m tam Vultis , te toto Studio contenditis, esse abstatam in Ecclesia κωνchiam . Nos id negamus, formam Ecclesiae ejusque regiminis talem statuentes, ahqualem ex si
17쪽
cera antiquitate hoe opere descripsimus, quaeque integris ollo saeculis nulli moreta lium , item nulli Christanae genti, ostensioni fra: . Ex fructibus cognoscitur a hor: Videamus qui sint effectus, quae corollaria systematis, ritri monarchici, omnem
iacularem Monarchiam transcendentis . a Enarramus ea iis Tradiatu, non mu- auata a Curia Romanae inimicis sed ab eius primariis fautoribus ac statoribus praetenti inquam huius Monarchiae jura, ab ipsis summis Pontificibus acriter defensa, in quantum ab alia potestate, Lesertim laica, obicem non inveniunt, toto die in usum deducta. Ex quam plurimis hic repeto pauca: Discopi non sunt immeIiat Chris , fed fiammodo Papae vicarii : Omnis iurisdicti ecclesiaste a 4ie resideris . ne Papam, s ut re fedit omnis paresa factitaris pene Imperatores adhue monarrabica egenter Omnes Episcopi , Arehiepiseo, di Patriarchae funt meri Utisci sciator DPa. pa exples minima e plebanos' alis i seriores , media per Episcopo fore maue se Humla Episcopi celesis particularibus non funt necessarii suppleri omnes possunt e Praelator iurisdiezioue quas-Episcopali infucios Sacramentum Gηfirmatio.
ni pubi delesari potes a summo Pontifice limplicuus sacerdotibus, eo quorum eis diuatioua fulsci inseruum peregre advenire ii de Di copum hoc si fiat, ut ai- minae fasis eskm iri Tr. Atque hec ex praeitabilito ara Papae mmiarchismo , aulice explicato Pontificatu um versali, totum orbem pro dioecesi habente, quasi naturaliter dimana ut Qvid dicam de aliis, pias ac prudentes aures surientibus adagiis eorumdem moni statuiti, ad Riniana principia eruditorum ρ Papa mi 6 Rex empellarici es PriMeps principum c Domi reus dominautitim dissi κέ D ur in restris res supra jus supra eges, supra Canones e comtra ι extra ius muta potes rLt major o usibus an is excepto Petra alii dicunt: Ed major DUIM , ne Petr ne Pauli praeceptis a. hiringitur Mus Mute ιtia raevalet mitentiae totius mundi Solsejus voluntas in beneficialibus es ora ratiores: Non committit simoniam eodendo ea
neficiaci Potes aliquem privare suo beneficio sine omni ausa ron his quae sunt iuris post mi atra dispensare σι que uti causa , sic dioensati aut tuti quoad Deum rPoteli audire rem ni Ecclesiae, dare alteri etiam sue ne qui uora potes a dicere, Cur ita facis: Non tenesti Concorda/is e Papa' Christia vinum faciunν Conciflorium t rites de injustitia facere justitiam Potest xtare ubilantiam rerum A re, quod nihil os facere Hiquid ροιιι citare quadrua rotandis . Ut vero eis in his auderet contradicere, terruerunt piaculo sacrilegii, dicentesci de potemia Papae dissipitare, facet lesium est Papa enim es ea a causarum ἰ unde nos est de Wias ρο- aestate inquirendum , cumis ima ea δε nulla si causa . Potestne filior dominatus mundanus ficto isto ab authoribus dominatu Papae cogitaris Vix invenietur aliquis o. liticorum ijora attribuisse absolutissimo despoti limo . Et vos existimab: tis , Christum talem sermam deditse Ecclesiae, quam declaravit oberum , non servam ρ Ee-ιIesiam , inquam , declaravit liberam , non Papam solum . Aut vobis talia docete vel comminisci pietas videbitur Ais ibis certe nulla pietas agnoscitur , nisi cum Veritateis traditione conjuncta. Sed hi nondum sititur. Inter reliqua attributa iuris sui monarchiel etiam hoe ponunt Romani , quod Papa non subjiciatur Canonius , o quod a nemine pollit in M. dicari, ne a tota quidem Ecclesia, in generali Concilio congregata . Inde fit, ut
ravissimi abusus, non eos tantum, qui oris sunt, sedis ipsam tb Ecclesii scanda-izantes, quot si loco exhibuimus , non attentis saepe teratis remouitrationibus m peraisrum, Regum , integrarum Nationum, Synodorum, piseoporum, denique piorum moestorum virorum, in Romana Curia quasi perpetuentur, atque inde
Ilerasque alias Ecclesias allaciant, de quibus recte dixit Episcopus uremundensis indanus Nullum curauiat, qui ea vis sidet is insanas sit , qui excusare cem
18쪽
it h. Cum contra, si depositis hisce despotici Monarchatus pruicipiis omnia secun .
dum placita Concilii Generalis Constantiensis agerentur, Disciplina Ecclesiae ubique in salvo esset, Mincurrentibu Rhmd ah usibus tuto obviaretur An putatis, talibus doctrinis 3 disciplinis licet subitantiam fidei non afficiant, devios ad veram Eceseliam sicile reducendos, aut non potius horrorem eis injiciendum est de implacabile odium adversus illud Ecclesiarum Giput, quod nutrit uerac hvetur princi- iis, e quibus ipsemet eiusdem primaria tribunalia, de summi eius Consiliarii ne linistri, imo Pontifices ipsi, tam invisas, ne quid amplius dicam, sequela d
ducunt 'Terisum quod difficilemis spinosam reddit viam reversuris ad sacra Catholi ea. est pertinax multarum ex vobis doctrina de infallibilitata Romani Ponti iri quae minus solidis nixa praesdiis, d ab odios illo Monarchatu phirimum participans
animis Protestantium sere tantundem odii instillat, plus adhuc insunderet, nisi prudentiores inter eos satis uibrinati et sent, hanc doctrinam ab Ecclesia Gallic, ua, apprime Catholica, ambabus ulnis reiici. Declamate, quantum vult .s 5 vox sufficit, e doctorali hus cathedris vestris pro hac vestra sententia , quam cum lacte bibistis, cin qua multos ex vobis statuta Religiosorum ordinum vestrorum retianent, cujusque contrariam, etiam agnitam, veritatem alios docere vobis non peris mittitur, sed addite, quaeso, hanc sententiam, quia mera opinio est, fdjicontroversis nauius momenti se & sollicite monete discipulos vestros, ut e ipsi ali de hoc serio mol velint, non contenti solum Ieviter eis insinuasse, quod Pontificiae inerranti e doctrina non sit articulus vel dogma necessarium Catholicae fidei . Cue enim vultis, etiam studiola talium suppressione, exagitari conscientias inurmas, ut redeant ad obedientiam canonicam Papae, subjicientes eidem se tanquam Pastori eos monarchice rectum, e tanquam metiri, qui errare non potIit olus Qui cligitur has vestras doctrinas tanto aestu Germaniae, in tres Religiones divisae obtruditis, persequendo etiam illos, qui longius prospicientes a vohis dissentiunt An reducetis hac via oves, quae discesserunt ad antiquum Christi ovile, c Uicarii ejus legitimam obedientiam 'sereor, ne non obtineatis, nisi mecum revertamini ad genuinam Ecclesia Catholicae formam, verumque gubernationis universalis, dum a Christo institutum, ab Apostolis practicatum, multo tempore servatum, donee Monarchismus, ope salsarum Isidor, Decretalium, non spiritu Dei, sed mum di animos agente, intravit in Griamo sustinere se fecit per vulgarem Doctri. nam elisia Uerum, iterum quaero: Quid Romanum hoc sustema ex eo depromptae Italorum Doctorum conclusiones Papae prosuerunt ρ Nihil imo, quo magis ascenderunt impotentes sui doctrinae, putantes, se obsequium praestire Deo, & ejus Uicariis, eo plus his nocuere inde enim a tribus fere faeculis tanta plurium animorum aversio a Papa prognata est, quasi Catholici in talibus constituerent Primatum Petri inde Nationes integri ab obedientiam canonica, metuentes, eo praetextu exer citum iri intolerabilem dominatum, discessere. An ea se reunirent Petrae , nisi ante omnia removeatur petra scandali neque solum a Mendis ejusmodi consecuti nibus abstineatur,.sed etiam ab ipsis Monarchismo, tanquam principio talium e sequentiarum, & sonte tantorum abusuum atque malorum. Hocis stare conatus sum, nihilominus et, adhaeris' athedrae Potia e Ocio eum S. Hieronymo, affectu intimo LMmiuattis doctrinam, minime Evangelicam, hominor, non ogma rimatus Apostolico Romani, ratus, non serendam esse in Ecclesia Christianorum sententiam, Masi universi plus msue unus,' tanta possis, quae prudenti viriaininum peroeliant. Pontificiae dignitati major quam quisquam alius reverentia ad-
19쪽
olvor sed quoniam omnibus Ecclesiae Episcopis eum Romano pontifie mmmmvis est Episcopalis dignitas, id inter alios profitentem Leone M. , absit, ut
quam in uno veneror, in caeteris calcari Velim. Vos, si putatis expedire, ut m narchisini atque inerrabilitatis extra Concilium opinio Porro promoveatur a vobis. promovete eam, pace mea Roma us His uit amem emis infra erecto bas.ctit.
ltis omnibus,in quibuscunque aliis, utcunque avibus ac videntibus inattemtis , non dubito , quin vestrum haud pauci futuri sint, qui obfirmato praejudieiis a iuventute haustis animo, scandalum accipiant ab hoc, quod scripsi, verbola comis
movebantur velut ad inexspectatam obrutum cojusdam haereseos, suco catholim ilia litae micuentur ealami adversus hoc scriptum et excitabuatur librorum Censores a sanctam officium pulsabitur memtune, donec continuatus Romae Inde proh l. hi torum suo illam registro inseruerit. Exaggerantes latens venenum calumniae ne liquam deerunt Paulus Sarsti, Manus Antonius de Dominis , Edmu δαν Ricberius,
si qui ali erant erga sedem Apostolicam malevoli, revixit se dicentur e ita me mihimet praesagire iuben tum preludicia , tum habitus plurimorum ex vobis p cialis ad Curi .i in Romanam, Sed nolite saltem me judicare ante tempus: b ita privis responde quam odio, stultum se esse demonstrat, usione diluum prius totam compagem operis lagite, iterum, atque iterumpis Historia Ecclesia, pra sertim Conciliari, simul adhibit deprehendetis, si aequo animo esse volueritis, stea legendum eum immaturo proposito refutandi accedere, quod nostra haec Ecelerusiast rei regiminis ratio non tantum sit vera, sancta cli Catholice genuina, sed etiam Sancta, quam colo, amo, veneror, sed prae Monarchismo salubrior. Quorumcumque superiorum, maxime autem Sancte Ecclesiae Citholicae , de haequalicimque opera me judicium eo maiore fiducia exspectabo , quod nessam a me propositionem in medium prolatam meminerim , quae non proxime dimanet exsanis Doctrinis , non incidenter sparsis , sed e protesso traditis in probatissimis operibus Joannis Gersonii , Benigni os ueti, Natalis Alexandri , e Claudii leur , virorum, quorum scriptis sancta mater nostra Ecclesia tantum dehet, ut nulli in hoc genere post Sanctos Patres debeat amplius , a quorum virtutem de insignem eruditionem ipsa Romana Curia non potest non suspicere. Neque tamen horum authoritatem coece secutus sum, sed sontes adii, quibas illi, Meorum aemuli Romanorum patrum in Studio & ratione politica advocati, hauserunt , quodque ex his Divino verbo is illud deesaeant ecclesiamicae Traditioni, magis conserme mihi visum est, hoc pro ea portioi, luminis , qua me Dominus illustrare dignatus est, fideliter adoptavi Maxirmam autem un hujus luminis mihi sentire visus sum in admirabili illo conceptu, non tam verborum, quam omnis generis acto.
Tum, non privatorum, non rarorum, sed publicorum, communium, continuorum, nullo contrario usu interruptorum, nec ulli ambiguitati aut aequivocationi subjectorum, quae dum in unam summam coalescunt, unique omnino formae respondent. evidentiam constituunt satae Traditionis, antequam ea per falsas Decretales obscura.
retur: imoin post receptos hos malos amnes quorum ut ut te universalis peroeeidentem Oriens enim hac in Parte beatior fuit adoptatio non potuit genui. n. Traditionis lucem subito extinguere Qui ex privatis ad me refellendum se se accingent eos obtestor, ut id saeiant christianes non ouod ex odio Theologico haud raro videmus evenire truncando propolitiones ' eas aliter venditando , quam Auctoris mentem esse, suadet, tota libri seriesin materiae cohaerentia. Interim hoc apud me statutum est, illis qui me meaque scripta prudenter ac sobrie oppugnaturi sunt, respondere imprimis,
20쪽
u-mum in meis viribus est, solide, quod in pro bona iustaque ausa praestare non adeo erit arduum, deinde breviter modestes ea fere methodo quam servavit paulo ante laudatus Natalis Alexander dum responderet eligiosis su inde valde irreligiosis suis Cenlaribus . Contumelias contemptu vindicabo ad posteritatem ultro provocans, ad quam sentius . quam ad praesens oeulum hemia per respexerunt e quicunque graviter de Republica scripserunt. valete i Spontim Christi sineere ac prudenter id est , ripam propter eam amate , cuti morum vestrorum Bononiensium Magistrorum errores in oe ultio re avo emendate . Agnoscitis iamrum, illo fraude Isidori fuisse delusos superest ait perdurantem hactenus alii effectum, pessimarum illarum conclusionum atque inordinationum principium , quoque generose auferatis . Quantum ad me: Pax Ecclesiarum primarius finis est , quem mihi in hoc Tractatu proposui . Quantum mihi gaudium , si Dominus purissimae huic meae intentioni ad persectionem tanti eris benedicere dignaretur Quidquid eveuia , honestum semper erit hane a. cem desiderare ad eam conciliandam allaborare. Quod si vel omni etiam fruactu destituatur votum , spes opera mea , dicam tamen confidenter cum Propheta a Eis frustra inravi, o vane Dνtitudinem meam e ro si 1-ieium tavi me metim iam Domιm es us meum cum Deo me , Et licet frae non ran. aresetur , aurifcaius tamen sum n oculis Domini , ct Dos meus factus os uertisudomis. Si quod amplius Macile est illorum etiam odium incurram , qui citra necessitatem , imo contra omne bonum, equum , hellis ae dimidiis frui malunt , hae semper erit dulcis mea consolatio , taI propositum a viris bonis minμ me posse improbari, cui Promovendo ea attuli, quae pro ingenii ae lectionis mihi concessae modo optima , a vera Catholica, Apostolica Redigione in nullo puncto aliena, habita temporum, quibus vivimus, aliqua ratione, videbantur at sima raterum valete I