장음표시 사용
671쪽
n CAP. V. DE ACCENTI BILsimpliciter, si vox separata sit rat, A Vajahom
lach, Et abilietur tibi, Job. 22. 28. Tule quogi est, aset Gen. 33. I6. ubi Tessita accentus ponpositivm penultimam asscit: vel sequente Mahkali, ut R Gl-asther, Omne quod i X II ' Colliget iniquitatem, Psalm. I. r. p. 4. Kametz ante gutturalem cum Chaleph hametet notatam, breve est: ut, i ad Oholo, T 8s Moomad. viae supra in Addit. cap. Φ. ouando Κamelechataph scribitis cum duobus punctis -,
tunc eandem habet figurani cum Chaleph amete, a quo tribus amota disicernitur: I. Κamete charuph post sese per habet vel Abera quiscens, vel Dagesichforte: ut, Πnari Chochma, Sapientia: Romnii , Cantare. Pon Chaleph Κametet, neutrum unquam evenit. 2. Κamere chathuph omnibus Alphabethi literis subjicitur, si qualibet alia vocalis brevis: Chaleph amempropriegartur tibus tantum loco Schepar improprie veri ct irregulariter aliis tu supra explicatum.
y Κamere chaluph sepe absch duobus punctis scribitur, Os libam constituit: Chaleph amet: nunquam me duobus punctis notatur, vel per se unquam ullabam constituit, se semper adsequentem vocalem rapitur. III. De Accentibus se eorum numero. g Accentus in vocis quidam cantus. Est autem Canere scribit Aa re in lib. De causis lingua Latriae, c. 2 Vocem modulis certis tollere aut premere, certisque temporibu4 producere, aut corripere. Id, quδd in pronunciam, do necessario eveniat, quibus legibus syllabas moderaremur, eas leges Accentiones, Accentus, Accentiun-Moderamentati Vosulationes Latini vo .unt,
672쪽
In Scheis mobile est, ideoque xl lene. Pathacu India 3c similibus, habet naturam vocalis itingae. Sic in arem quando a est Paragogicum ' profertur, quia Ponitur pro ' dagessito: absolutum enim est 'in re inde constructum n I, unde deinceps forma paragogica rem, Dagesch ob subjectum Scheva excusso. Diligentia, quae plurimum in omnibus rebus potest, similia & alia observentur & notentur. II. De disserentia inter Tametet longum, ramaia Moestu Omarchum , O Chalet
Rametet longi figura est -), qua etiam scribitur
saepe fiametet breve sive rametachatuph. Videndum ergo, quomodo differant. I. Kametet absque Maethaeg ante Scharva, est Ka metetchatuph,id DI, O breve: ut, ripari Chochma, pirataria, prop. I. a. S g Orma, Astutia, pro . I. V. . Quaedam exemplaria habent sq). At cum Mathar, vel ejus vicario tonicos rict 'pra) est Κamae longum: ut, Πῖ Π Chachema, Ss piens erat illa, Zach. D v. a. Si ritum tonicum habeat, tunc loco
Pathach H: Vide sivi a in accentu toniis. Excipe In fila gere te, Genes 3 . P. I. ubi prior accentus loco Mathar ess,sed otiosius rassectu pronunciationis. Incuriat pographica non rao Massag omisit. Et omnino in Hagiographis, in quibus Μαhagrarissimὲ usurpatur, attendenda entanaloga vocis flexio, en fus, undefacile parebit, quando Tametet pro A vel Ost legendum. a. Ka meta absque accentu tonico ante Dageschforte, breve est: vi,'Romu, Cuntate. His seupra m ac
3. Rametet ultimae syllabae accentu tonico destitutum, anis conso m mobilem, breve est: idque vel
673쪽
&quae alia sunt istarum sormarum. Horum formam imitantur Verba Infinitivi modi in Kal , a Scheva inci- Tertiis, post Scheva quiestens in Infinito Kal cum Asfixis Pronominibus ; ut, )s Propter persequ
ipsium, Amos I. vers H. Huc pertinent omnia Verba, quorum tertia radicalis est una ex nodi Iaa. Unde mari , Psalm. 9o. M. Io. non est ab Infinitivo, ut quidam volunt, sed a Nomine an , quod se habet ut arari unde am Latitudo ejus, mori Z . v. Io. Sic a X Infidiaue siuas, 3 rem. 9. 8. & a Xa Hg. 7. v. 6. sunt a Nomine a X. Quarto, post Scheva in Imperativo mi, 3a et Cubate,/ tu: Cuba.Sic cum Π paragogico ; naaz' Concumbe Genes 39. v. Iz. 73a g. Dispone, Job.Π.v. . Et cum Affixis ; 'ID m Elpersequere illum, Val. 3 . P. IS. Quinto, post Scheva, quod vocalem brevem,ex Sch va composito natam, sequitu nut, olet eum,2. Regis Io .v.I8. Π P a Stabimus,Jes do. v.8. ni nasi Et interficiani, Genes. 27. v. I. At si Scheva compositum resolvatur in Scheva simplex, tunc post illud Scheva dage sch rectapiunt: ut, x L noluerit, Deum nom. 27. v. p. I LUX D iuvestigari, Jerem. 13.7. VP Pudebat, yesa. D. V. '. Araitaque genuinum Pas Et conversa es, Jerem. 2. P. EI. Sexto, a in Aifixis post Scheva quiescens sern per aspiratum manet: ut, IIa Herbum tuum, za an sec. Septimo, sitiat specialia quaedam, quae usus aspirata - retinuit: ut, Π aa Coram, Psam. II6. v.I . Sic I a'n R gnum, nardi meritia, na puer Servitus, aspirata semper m
674쪽
pesih: ea enim, tanquam pausula, vox praecedens dirimitur a sequenei, ut ea Dagesch lene recipiat: ut, a ' naua Qui custu i iter fortes, Exori IF. P. H. Vide ibi Masorant. Octavo, post vocem in Aleph, praecedente Schen quiescente finitam, dagessantur: ut, Π, Ω Η ' Et vidit Pharao, Exod. 8. pri Et vidit Balah, Num. 22. NVa Et vidit David, I. Sam. 22. II. In media dictione Dages lene inscribitur literistola N: post Scheva quiescens. EXcipe, Primo, Literae is a Iaa post Scheva quiescens, quod
locum fiametet vel Tetere subiit, aspiratae manent: ut, Secundum rerbum tuum, Genes. 3o. v. 6. a π . quod prius Nametet propter adjunctum Pronomen mutat in Scheva, ut est lib. r. cap. 7. Sic a CP a,n dicitur a n, cy'a, a naa a dicitur D a I, a nanct c um Proin nomine ana a: Mendose itaque hinc punctatum Videtur Ra a, & sic in aliis quibusdam, quae prudenter
observanda. Α aa, Cor, z'n' asya In cor marium, Jon. 2.ν. . Cum Pronominibus Jaa 'a In corde ejus, Se sic deinceps. Excipitur 'Lρ' Scintillae, Canti c. 8. 6. quod juxta Maserethas cum Dages notandum. At Psal. 7 . ψ.
ξ , raphe, seu, lene. Secundo, post Scheva initiale in forma Nominum absoluta, singulari vel plurali, quando litera ipsi praeponitur : ut, nata, Termino, Num. . v. Io. Huc pertinent
formae, et I ne is, 'aa Fletus, 'Π Itidus, 'ax Capreolus, ana Scriptura, ὐπ Humilitas, iraI ME, 'a ad tum, 'cyLeunculus, nan Gravitas Sepulchrum, Π, a Magni centia , ri Inquisitio, ne S Justitia, pqua Cuntio, Sc quae sunt similia singularia. Item pluralia, z' a Herba, z' al
675쪽
in corde siuo, Genes. 27. v. I. Ingentem magnam, Genes II. v. 2 o. Haec causa Grammaticis dicitur
Mani , id est, Proferens, scilicet literam quiescentem. . t Hinc & post Π semper dagestatae sunt, quia pro eo legitur & pronunciatur : itidem & post quia pro eo legitur & pronunciatur m X. Excipiuntur tria: ut, Dominus cum illis est, Psa 68.v.I8. mTl Lmea deformationis,ysa. 3 . I. M. R a Tranquilla en in ea, Trach. 23. vers. 2. Uita Maseram, Psal. 68. Tertio, quando voX litera quiescente finita, adjunctum habet accentum regem i, Vide lib. 2. cap. 23. An ergo re tela 'a Jud. H. P. at Haec causa Grammaticis
pra in accentu euphonico. Haec causa dicitur rit 3DMUL Premens. Quino, quando Vox praecedens in V vel no vel : finita, accentum habet in penultima: Vide supra dicto loco. Haec causa dicitur pTDia Athe merachi niens de longe, scilicet accentu S. Sexto, octo voces a Na incipientes, specialiter
reperiuntur, quae habent Dagesch ab initio dictionis, post vocem liteta quiescente & accentu ministro fini
Septimo, quando post vocem litera quiescente fini- n, dc accentu ministro notatam, sequitur virgula iau es
676쪽
Horum amicitia arctior & familiarior est : at se quentium, impari vinculo. Tiphcha sive initiale sive aliud, in praecedenti dictione amat Munach, unde fit, ut concurrant intercium in eadem voce: ut, Omnis quastuans, Pr
Munach & Tiphcha: ut, T UV Et omnessimiaxa nin, Prov. 3. v. II. sed hic Tiphcha loco Maethaeg est. Merca 8c Tiphcha initiale: ut, ΤΠ s Desere ea Prov. . V. I . m. Alias anomalias curiosus lector per se observat e poterit.
I. As initio dictionis Dages lene inscribitur literis ' nsa semper, quando praecedens vox consona mobili terminatur. At quando litera quiescente aut vocali longa finitur, tunc aspiratae manent. Id vero habet varias exceptiones. R. David in Michlol fol. Io6. r. ponit quatuor eausas, Mappi Maphsi e Dachii si mer chi d quas explicabimus. Sed plures sunt. Priviis, quando vocem vocali longa aut litera quiescente finitam, sequitur dictio a duabus ex Naejusiidem organi incipiens, aut ex eadem geminata,& prior habeat Scheva: ut, PN Notam finiam uritatem tuam ore meo, A. 89. v. a. Nonne fluuTaraeimsch, Jes. Io. v. s. antpaa naaπa Dormiemus in comfusione nostra, Jer. 3. v. 2s. I M EI apprehendιι eum reste sua, Genes. 3'. V. I2.
Secunsi, quandy Π in fine praecedentis dictionis eum Mappik notatum est, aut literae' & in diphthongo
677쪽
bam ultimam vocis praecedentis: ut, π πlvi Fundasti robur, Psal. 8. v. 3. Θῶκ ΤΠ i ' occupasset eum culigo, Job.3.6. v Nonscivimus hoc, Proverb.24. Ir. In his Mah- pacti adventilius est accentus,& quoad pronunciati nem, superfluus: nam tonicus accentus est Jerachin ben-jomo, communiter praecedens. Hic vero non raro extruditur,& Mahpacti subit locum ejus: ut,
Odisse malum, Prop. 8. v. 13. Sint tenebrae, Job. 3. 3. VNκ difirmiu ego sium, Psal. 6. v. 3. Notandum, quae exemplaria pro Merca in hoc usu habent Tiphcha, figuram scilicet contrariam, ea mendosia esse. Quandoque, sed rarissime, in eandem syllabam concurrunt: ut, ta n N78 Eacere misericordiam, ahro'. I6. CAE Non cohibebo os meum, Job. 7. v. II. Et hic exemplarium varietas observanda: rectiora ea,quae sic habent,ut hic notatum. Sic etiar. vitiose videtur Mahpach infra vocem delapsum: ut, neniat, Psalm. o. v. 3. Er
S ut, ibid. v. s. tWa pDd Insurgens, Job. 2o. 27. Mahpach conducit comitem Sarha: ut, mr ι;qUn Surge, DOMINE, sier nos, Psal. 3. P. s. Ne dicas, Prorerb. 3. v. 28. Eamelicus, gob. .v. . Syllaba ante Mahpach deficiente, rejicitur ad finem praecede
tis vocis: ut, era re r. Vinum cum rubescit, Prov.23. 3I. Non riderunt, yob. 37. v. 2I. uκ- a ni Niserere mei DOMINE, quia infirmus ego sum,Psalm.6. V. 3. Mendosium & hic est in quibusda exemplaribus, DE 4 Psa vi. ro . Horum
678쪽
facit: ut, Improbi, Val. I. r. S. Ad percipiendum, Proverb. I. v. 3. Et umbra mortis, Job. 3. Vers. Quae autem syllaba in his acuenda sit, ex analogia flexionis singularum vocum cognoscendum est. Munach non tantum infra, sed & supra voces lac tur, frequenter in Psalmis,rarius in aliis libris duobus:
Db. 3 . R II. Cohibe, Psal. I'. v. I . Utrunq; etiam in unxsyllaba concurrit: ut, tWn Desiderium, Psal. Io.
P. II. Habitacula, yob. II. r. 28. Quidam magis familiari societate,in eadem dictione gaudent, nempe Re ia, Meria, & Maviab, qui si guli comitem amant antecedentem. Rebhia quasi individuum comitem sibi adjungit in prima litera Gerasin, quod & idcirco Geresib initiale velanterius vocari potest: ut, 'H am na3 Et insede irriserum, Psalm. I. v. i. ri' ad intestigendum, Proverb. I. vers. 2. IsDDA In numero mensium, Job. 3. r. 6. Si Rebhiali ante se nullam aliam syllabam habeat, ambo concurrunt & latera jungunt: ut, Regis Isiactis, Pr Perb. I. p.I. Et filii prunarum, gob. 1. 7. Iro Ra p ΜNon etiam unus, Psalm. I . p. 3. Merca antecedentes comites habet Suna & Malsach
vel si mavis, Jethibli) sed supra dictionem, praecedente Jerach : ut, P ir dΩ In consilio impiorum,Psalm
x. v. I. - M a Stellae dilucus ejus, yob. 3. v. q. 3anκ na Ito nobiscum, Proverb. I. τ.M. Si Μerca syllabam in eadem voce aute se non habeat, trajicitur Mahpach ad syllabam uu
679쪽
gesili lene post literas quiescentes propterea imponatur, ut sepra dictum. Cum vero quaelibet aliae literae tale Dagesch recipiant, nec in iis lane esse possit, ad Dagesch serte omnino reserendum erit. Speciale est, )yp 'o p Surgite proficiscimini, Deut.2.2 ubi Samech dagessatum est in omnibus libris sine manifesta causa. De Accentibus librorum metricorum, Jobi,
In Jobi, Psalmorum & Proverbiorum Iibris, alia
quam in aliis libris Biblicis accentuum ratio est.Causa proculdubib metrum, musica, & verseum brevitas.
Accentuum ratio hactenus nec a quoquam nostr
rum, nec ab ipsis etiam Hebraeis sumcienter explicata est. Elias Levita promiserat huic rei peculiarem IN brum , sed is, ut existimatur, lucem non vidit. R. Je-huda ben Bilham de illis libellum conseripsit, quem edidit Robertus Stephanus, Parisiis,Anno I 6 . Pauca ergo dicam, ut via amplior aperiatur aliis. Euphonici Maetharg rarillimus usus est, cujus locum alii saepissime subeunt. Sic & in omnibus reliquis Hagiographis, nullus constans, sed rai us omnino ejus
nici admodum frequenter bini ad eandem V cem collocantur, quorum nunc prior, nunc posterior tonicus est, hoc est, propriam vociS pronunciationem designat. Neque hic locum habet superior regula, quod diverserum in eadem voce accentuum posterior tonicus est, ut mox apparebit. Tiphcha etiam initiale est, ae primae vocis Vocali Praeponitur, ubi ad tonum vocis Grammaticum nihil facit:
680쪽
mobilem corripiuntun illud in Saego hoc in RametNChatuph: ut, ,Π Cave, Exia. 23. i. et r. pro 'Rum: sie BI Et circumcidit, Genesar. ν. . pros ut suis locis plenius cognoscetur. Tertio, Vox penacula in q,η , Π., vel π., finita, saepe imponit primae literae sequentis dictionis Da- gestii forte, quod Da sch euphonicum vocant: ut, o Et facies sicutellas ejus, Exod. 23. v.29. N Π Pep rit liam Genes. 3o. r. 2I. z. r το unxisti illic, Gen. 31. 13.
qmn: Laudabunt te, Sala, Psalm. 8 v. . ' P mre Suph, Exod. Io. v. I'. a naπa Sinabit in eam, ysa. o. r. 7.ηη Πον Fucit tibi, Genes. 3i. v. Ir. manna mn Age,sapie tia utamur, Exod. I. R Io. Excipe Mosen dicendo, Exod. I3. v. I. & alibi, juxta Veneta magna. In tercedente Maisaph idem fit, ubi tamen ad penultimam, in locum accentus tonici,sere saccedit euphonucus Matthaeg: ut, Fecit mihi, I. Reg. 2. Wrs 2 .n drum Erit1 hoc, Loit. 16. v. 3 'my Faciens fi ctum, Genes I. v. Ir. Si vox illa sequens accentum habeat in secunda syllaba, aspiratae manent: ut, iacies velum, Exod. 26. v. 3i. Uide alias species Da-gesch hujusmodi, Daniel. s. OI. in Masera,&Ge
Idem hic faciunt nn 3c rit: ut, Et hoc tibi, .ram. 2. v. 3 . ONU P a WΠn Quam bonum o quam jucundum, Psalm. 133. I. nug m ei, Job. 33. 6. Hinc compositae voces, o 3,n Quid vobis ' pro pi Uno Jesia. M'. Is. mu Quid hocst pro Π m, Exod. 3. P. 2. &c. A centus in penultima, vocatur Hebraeis pTDa 'm Athamerachiis Heniens de longe: Vox per Mahkaph juncta, dicitur p'm Dachi o Premens. Hae duae causae Vulgo res runtur ad literas troa Tu, quasi ipsis duntaxat Da-