장음표시 사용
681쪽
retinent, nunc mutant. Quod si post Cholem&Τzere 1lint literae quiescentes, tunc nulla sit mutatio: ut, ut sacerdotio fungatur mihi, Exod. 28. v. I. In cria. i iri': Sic dicit Dominus, yerem. 29. v. 32. zg pi In m dis populi, ibid. x ro p De lateribus terrae, Exod. 28. V. J. 1 W: avaria 'a' , In oculis totius domus Istrael, mori . 38. Saepissime tamen voces ante Mahhaph per euphonicum Maethaeg sustentantur. Monosyllabae, a Nit Non decidet, Val. r. v. 3. Hortum inparadisio, Gen.2.8. Bisyllabae & Polysyllabae voces recipiunt illud in penultima: ut, Faciensfluctum, Gen. I. I2. pauonsultant simul, Psia. r. v. 2. Dixit ei, Jos II. r. '. Irregulare est, si modo genuinum, nae Ecce reversen, Exod. . r. 7. cum Marthaeg in ultima. In Exemplari Constantinopolitano nullum adest Metheg.
Pro Maethaeg ante Mahkaph succedit aliquando Kadma , si ultima dictio sit cum Saheph haton : ut, is an Et renuntiavimus ipsi, Genes 4. . P. I. Et
Secunn, sex monosyllaba aut bi syllaba penacula, tapissime rejicit accentum ex ultima praecedentis dictionis ad penultimam, ne ex accentuum Occursatione & conflictu, fragosa sequatur pronunciatio: iat, , , me. Hocavit noctem, Gen. i. v. s. ' Πῖ γ Quum ira accenditum ei, Val. I8. 8. in Naen rua Et Noa invenit gratiam, Genes. 6. v. 8. Hinc si, ut aliquando duo accentus in praecedenti Voce concurrant, quorum alter trajectitiis, alter sedem regularem indicat, ut paulb post videbitur. Sed & haec trajectio alias simpliciter fit solaeuphoniae cauSa. Tetere & Cholem ultimae syllabar ante consonam mobi-
682쪽
Principaliter voces monosyllabas aliis Ion oribus ante vel pone addit: sed vero etiam bisyllabas. Duo nomina conjunguntur, & mixtim Nomina, Verba, ac Indeclinabilia: nunquam autem duo verba: ut, πημ 't Cui ii semen suum super terram,Gen.I.RI
Meditantur mane, Psalm. I. RI. Et illa etiam ipsa, Genes. 2o. v. s. Privatio accentus,vocales quasdam mutati
Cholam & Mere sequente consona mobili,ante Mata Laph corripiuntur, illud in Κametetchampli, hoc in Saerol. Hinc a , nκ ante Mahhaph scribuntur. I κ , ut, Quicquid erat si Gn.ῖ .si per ad assendendum ad Dominum, ExoLI'. P. 2s Excipe priviis, οῦντ' 'N Hustatio improborum, Prop.2I. V.7. secundo, quater ante ΜΔkaph cum Tetere, quae ese
, Io. Contra septem sant cum accentu & Saegol,juxta Maseram, Genes 3o. Tertiis, nκ ante Mahkaph semel retinet Tetere,quod extat Job. I.ψ.26. Contra ter cum accentu habet Saegol, quae extant Psal. 68. . & 6o. 2. ProVerb. 3. se. Ir. Quarto, bis legitur cum accentu.
PsaL 3s. Q. Io. Proverb. I9. 7. quae propterea Maseranotavit. Gmetzςharuph plerunque hic pers lex Rametet scribitur: quando autem duo puncta ipsi ad dita , id speciali nota a Maserethis observatum: ut, Et si tria hac, Exod. M. P. II. ut non irrumpat in eos, Exod. I9.2s. Annotarunt hic Z , id est, Non reperiri ista amplius,& scribi cum Tetere in quibusdam ante Mahkaph semper manet, ut simira Sic, 'u Lacerna, Destis, xg Arbist, Tempus,& si quae
683쪽
currunt, in Et profecti sunt, me P.RU. Ab omnibus mimicis tuis, Deuter. 2S. v. I i. Eteonstituerre, Deut. 28. V. Id Tertio, Rhcha comitem Merca: ut, sintsens, Exod. 32.P.I3. Moeca pro Marthaeg, juxta Reg. a. Et absicondit Itam, Exod. 2. v. Ir. rursuS Merca pro Ma
thaeg, juxta Reg.3.Vide Maseram Ezech.36.& Cant.6. Quarto, Rebhiah comitem habet Munach: ut, Dolore crucietis vos, Genes. ψ . v. S. Munach pro Maetharg, Iuxta Reg. 2. Causa hujus commutationis Videtur, quod tonicus antecedens,antecedentem Vocem occupare debebat, quam cum prae inopia vocum non consequitur, extrudit euphonicum Martharg, & locum ejus stibit. Sic videtur: at quid primam Versus Vocem praecedere potest, in qua etiam eonjunctos videas φ ut,
I Et siti latis eum, et. Reg. . v. 2o. Hanc regula: Divem forum in eadem voce accentuum posterior tonicus en, prior eu, nicus, ut supra dictum est. Sic fuit accentus euphonicus. Triplex praeterea euphoniae modus adhibitus est: R. accentus tonici ablatio: r. accentus tonici trajectio: 3. Dagesch alieni assiimptio. Priviis, accentus tonicus a voce ablatus est,ut ea cum sequenti conjuncta, majorem auribus suavitatem conciliaret. Conjunctionis symbolum est Virgula transversa Vocibus interjecta,eas invicem uniens,& dicitur
Chaldaic1 voce No Mahsaph, id est, Cinctus, quod
quasi cinctu voces connectat. Nadaph est virgula, quae duas vel tres dictiones accentu tonico privata sic connectit, ut cum ultimae dictionis accentu, suavi & venusta pronunciatione co
684쪽
Et femoralia, ter. 6. v. 3. tmy st Rufini res,θ, Gens. 22.II. Non itaque Maethaeg vocalem praecedentem semper producit, ut Vulgo creditur. Hujus etiam classis sunt VIR Germinet, Genesi. v.II. Cain 'ia,Num.3I.IPavimentum, Esth. r. 6. z' IJ N Ddaietantes, lib. s. v. II. &. similia. Item omnia ab & Π33 deductar. ut, Π'n: PΠη , rivn, &similia,cum Scheva quiescente. Nam gutturales nunquam per Scheva mobile leguntur. Item Chi reti sequente Dagesch: ut, Niet paeniteat, Exod. IJ.-I7. &similia multa. Item Mathuinitiale, sive praepositivum, quod primae vocis vocali
ante vel retro apponitur: ut In castris, Exod. 36.s. Duyn Et oneravit, Gene φ .I3. Proferte, Psalm. 8 I. V.
In hujus notatione variant libri. Q idam habent, alii
non habent, tanquam non neces Iarium.
Maethaeg saepe extruditur flaccedente ipsi accentu
Primὲ, D eph haton saepe in eadem voce anteambu- Iones habet Munach Kadma, loco Maethaeg: ut, 'S P Et ligna, Genes tr. . ubi Munach subit locum Maethaeg, juxta regulam primam: Et Maron, Exod. 7. v. 7. & hic pro Maethaeg est, juxta Regulam . An etiam recte in z'iI 'D domibus Exod. Ita 'Et Derdos,Levit.7. 8. Kadma pro Maethaeg,juxta Reg.3. Sic in Mathes, Numer. 26. V. . juXta Reg. Hoc Kadma quidam vocant Masehi, quidam M ih esuperius, sed male: nam figura non conVenit. Secundo, Gersch habet comitem Kadma: ut, u 'Τ Et abiverunt, Num. 33. 8. Kadma pro Maethaeg, juxta Reg. 2. An itaque Maethaeg & vicarius ejus recte con-
685쪽
33 CAP. IV DE ACCENTIRI sevitas Dagesicli Sic cum Maethra, legitur GLaudare, quasi sic riptum esset : Sine Maethaest 3, i
Hallu Sic post Chiret , quod loco Chirek Ionili est: ut 'I Dp erunt, yossa. I2. P. I. pro . Sic 3κ Vt timebunt Michea 7 v. 17. Et post Kibbutet, quod pro Schureli est: ut, stra nerminum tuum, Exod. 22. P. N. Hic
R EGII LA I V. Ante Srbera compositum, non praecedente Sebe simplici,semper Mathet est: ut, Dctamus, Gen. I. v. 26. t a Fidelis, Numeri D. M. 7. Π- ventorium ejus, Genes IJ. v. 3. ΠΟ Π a, Ge s. I. P. 2 . Cla nant, Σ I - te, Genes 3I. r. 27. Si Seheva compositum dissolvatur in sitam vocalem brevem, Maetharg manet: ut, Et calceamentum turam,2o. r. . 'mi Et trepidabunt, Hoc M. v. Io. Si resolvatur in Scheva, tum si militer Marthaeg tapissime manet, sed ita referri potest ad sequentem Regulam.Hinc ex casa duplex in eadem voce Maetharg est r - 6 9. 7 :9Ν Bbenedia
am, Val. I s. v. r. 'ν MR E G u LA V. Pathach, ire breve 9S ol, ante SIGya, sta litera non detesta saepissime cum Maethae' siunt. Hic a tem irregularis ejus usus est, qua ratione hujusmodi Maetnaeg appellantur ab Elia Levita C NI DUnci Methi gim aliena, & a R. Saadia, z Nna a vel in lata Mati N. Scheva vero quiescens est, ut Dagesch lenelequensindicat: ut, rJana Commiora ejus, orizo.2 Proreis. 8. p. 7. Incurvaverunt Drem. 8. 2. Et abruperunt, Exod. '2. r. 3. Deinde quia alterum Scheva sequitur: ut, Et deserunt, Genes II. v. 8. π ala Etscrutararunt, Exod. 22. v. 8. 'Maz
686쪽
senti ascriptionis postea obscuravit. Hinc iamete absis Mathuante Scheva, in Κamelechamph, hoc est, o breve, ut mos Ahomia, Custodi, Psal. 23. ψ.ro. r dari ChochmiSapientiam, Prov. I. p. 2. Korian, Oblatio, Levit. I. P.MQuando Schurek euphoniae causa in Nibbuta transit, Maethaeg manet: ut, gilhylech Terminum tuum.
Exod. 23. 3I. Sic etiam, si Chirek longum absque Jod scribatur: ut, vestret , Et timeant, Mich. . . quomodo Scheva mobile est, tanquam post vocalem longam integram. Denique Vau Schureli ab initio dictionis, sequente Scheva, raro cum Maethaeg est,unde &Scheva illic quibusdam Grammaticorum quiescens est, quia loco Chirek brevis eli, ut traditur lib.2.
p. 2I. aliis vocale, tanquam post vocalem longam. Quum Maethaeg apponitur, tunc Scheva fit vocale, Meo fine interdum componitur cum Pathach : ut, D p reris, E ech. 26. r. 2I. . Nil Et captivam sic, Fudic. S. vers. II.
REGuLA III. Dces post Tilabae in prima freaba in Dansb finita, plerans Mathaghabent: ut, 3yo 1 v schmehu, Et audiverunt, Genes 3.μ7. vlippeis, Et ceciderunt , Genes . .. s. atque horum infinita copia est a
incipientium. Item a n inchoatae: ut, Apostera die, Genes. I'. p. 3 . De labore nostro, Gelis. S. V. 29. Item ab Π: ut, Culter, Genesi. 22. 6. Litera sicli
vita hic saepissime Dagescit amittit, Maethaeg manenter ut, Et palpavit eum, Genes. 27. v. 2. Qui
operit, Exod. 29. v. I3. Ulitan, Praefecto musico, & similia. Hic videtur Scheva mobile esse, ex indicio sequentis Begad kephat aspiratae: ut, ctas i nn Qui abominamini, Micheae 3. vers y. Si mobile est, tum id accidit virtute occultati
687쪽
disserenter commune Metheg etiam sic appellatum est, ut passim in Commentariis. Nostri plerunque Rhotoricum Vocant , quia venustatem pronunciationis quaerit in voce,ut Rhetorica in oratione. Fgura ejus recta virgula est, infra Vocem notata.
Differt a tonico Silluli, usu: Metheg quibuscunque vocibus addi potest: Silluli ultimet versus voci tantum. Quod si Metheg & Silluk in ultima versus Voce concurrant, tunc ultima figura Silluli est. Deinde Methegaccidentarius accentus est:Silluli essentialis & nativus. Potestas ejus suavis ac decora syllabae suspensio,&a sequenti distinctio. Usus hujus amplissimus est & frequentissimus, quem plurimi in numerosas diduxere regulas. Nos in
quinque contrahemus. REGuLA I. Tertia si daba ante accentum tonuum s nec
in Sthexa, ne I in Dagsh desinat, cum Mattagnotatur: ut, 'proen maechad, Unius, Genes 2.ψ. u. 'nn h Olech, Qui it, Genef2. I . Πῖς Irashanna,Possessurus se m eam, Gen. I . ψ.8. Uam mea inu, Ex patre nostro, Gen.I9. P. 32. m 7 Iisi hόnothάm, Secundum linguas suas, Genes 1o. P. ao. in , Σφ Et a cognatione tua, Genes II. I. Si in Dagesch vel Scheva definat, Martharg rejicitur ad quartam syllabam: ut, i Et de adipe eorum, G
nes. . . ' 'M Et remans, I. Reg. I'. IO. REGULA ΙΙ. Vocales longae accentu tonico ante Sche
Conteret tibi, Genes 3. IS. Hoc tamen non semper obsim vatum ess, etsi proprietas lingua requirat si per ascribi, ob ακωcειρω is exactam curam pronuntiationis, quam nes
688쪽
-ES GRAMM. LIB. L sone sistendi,& sententiae membra distinguendi,sunseque septenderim reliqui: Silissi', Athnach κ, Rebhia 9,
nse r A, S alpheleth H, Nelscha major re, rarne-para N, Dphcha κ, Tilhir κ, yethfκ. Alii horum faciunt, id quod dictum,magis,alii minus; alii saepius, alii rarius& rarissime, ut in Syntaxi,ad quam haec doctrina pro prie pertinet, capite ultimo prolixe declaratur.Omniuverb regum aequale dominium est in literas 'ua quod iis, post vocem litera quiescente, aut vocali longa finitam, imponunt Dagesch lene, cum alias post tales voces soleant manere aspiratae: ut, Πτna tri κQuicquid erat cum ipso in arca, Gen. 7. 23. Regula: Literarisa vi begad kephath pon vocem vocali longa aut litera quiescente finitam, is accentu rege notatam, accipiunt Dagesialem. Vide lib. 2. cap. 23. Hactenus de accentu tonico. Euphonicus accentus est, qui tonico in eadem voce praemissus, suaviorem pronunciationem essicit, estque unicus, qui Hebraeis communiter vocatur ann Methei
id est, nanum, quod,ut Fraenum dirigit incessum equi, ita hic lectionem vocis. Dicitur etiam ipsis M anch, Prolongator, quando vocali brevi ante Scheva compositum adjunctus est: rarius prim Chim quando cum Chireh brevi est: saepius G a quod primis ejus nominis authoribus tantum de eo Methegdictum fuit, quod ante Sche va est ab initio vocis, & illud quidem 8 . vicibus in Lege occurrir,quod numerus literarum ipsius nominis indicat, ut tradit Elias in libro de Accentibus cap. 7. Postea tamen indifferen
689쪽
Tamet: ultima syllaba ante consonam mobilem sine accenturonico breve est, id est, Hametetchatupli sive O breve: ut, pra jahom Et surrexit, Gen. . su8. bo'L VajamolEt circumcἱdit, Gen. 2I. p. Φ. Sic & omnis vocalis longa ante Dagesch sorte, cum accentu tonico est. Unde regula: Κametet ante Da sch esne accentu tonico, breve esset ut, tauri Chonneni Miserere mei, Psal. 6. ψ. 3. a Ronnu Cantate, Iesia. 4. 23. EXcipitur unicum 'δ Sattim, cum Kametet longo & accentu mitrah. Hinc etiam Chireklongum sine tonico ante Dagescii forte,aut pro brevi ponitur,aut Dages est irregulare &euphonicum. Exempla rara sunt: vide supra in Daseseli cap. praeced. Idem de Schureli sequente Dagesch, judicium. Item, post vocalem longam regulariter scheva min . bile est. At Vero Hocalis longa, cum accentu tonico notata, constituitponseativa quisens: ut, δε py bacharta Elegisti, I. Reg. 3. 8. Hoc autem Kametet loco Pathach est, ideoque Sche
manet quiescens: Vide lib. 2. cap. 23. t Ena EX sultent, Psal. i. Io, Morna, Illustrati sunt, I.Sam.
I . P. 27. Dchosti Potui, Genes. 3o. 8. Excipe, si tonicus si loco euphonici Metheg, de quo mOX. Tertius ustus accentuum est in spiritu sive respiratione moderanda, &constituendis sententiae spaciis. Hine vulgo dividuntur in Ministros & Reges. Ministri sunt,qui orationem continuant & promo Vent usque ad regem, juxta quem statio aliqua figitur, simique octo : Munach κ, Mah b N, Merca smplex Nerea duplex N, Darga re, Jarao, κ, Κama Telsia
Reges sunt, qui habent potestatem spiritum in ora C a
690쪽
THES. GRAMM. LIB. L. 34 major R Bois, & saepissime in libris metricis, Tiphcha.
Postpositivi quatuor, Pasiti relisia minor, gesta, ina. Praepositivi tum demum syllabam suam acuunt, ciun vocem monosyllabam aut bi syllabam natura penac tam occupant: Postpositivi vero, cum voci acutae appositi sunt.. Quando contra est,ut illi vocem Mitra sive acutam, hi Milhel sive penaculam habeant, tunc juxta flexionis analogiam voces proferendae simi. Hinc Elias Levita quatuor postpositivos, in voce per se pe-nacuta, scribit geminari, ut prior tonum, alter sedem propriam indicet. De Paschia verum est: de reliquis
tribus non in omnibus editionibus observatum esse apparet. Unde Secundo, Ejusdem accentus in eadem voce geminati, prior
θllabam acuit: ut, In rohu, Informe, Gen. Ii p. 2.hammhim, Aquae, Q. 7. Terra, ψ.II. Unde irregur lariter factum Maserethae observarunt, quod to- Aphi, Addes, Jesa. 7. I. s. vox ex flexionis analogias ut suo loco videbitur) penacula,hic sit mitra sive ac
taδε idcirco cum unico Paschia. Masora autem notat, bis sic esse, & in eodem capite. Mendosa ergo sunt e emplaria, quae in altero versu duo Paschia habent. Cum vero per se in qualibet voce nonnisi unicus accentus esse possit,est tamen persaeph,ut duo vel etiam
tres ad unam vocem appositi conspiciantur. Itaque rartio, Diversorum in eadem voce accentuum, posterior acuit; prior euphoniae servit, ideoque accidentarius et ut, αν q)o, Et in temporastita, Gen. I. I . Praeterea notandum, quod omne Kametet longum, in fine dictionis ante consonam mobilum, cum accen