Johannis BuxtorfI Thesaurus grammaticus linguae sanctae Hebraeae, duobus libris methodicè propositus, quorum prior, vocum singularum naturam & proprietates alter vocum conjunctarum rationem & elegantiam universam, accuratissimè explicat adjecta, pros

발행: 1663년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

691쪽

33 CAP. V. DE ACCENTIBUS.

est. Acuto tamen tono in gerrere definiri potest, etsi omnium vocum tonus eminentior indifferenter acutus ut sit, ipsa natura locutionis respuit. Unde etiam gula Sc Athnach proprie toni producti sunt,qualis in accentu circumflexo Graecorum percipitur. Sed& RNhhia&Saheph haton &quidam alii eam vim obtinent, quando vocales breves in longas producunt, ut Vox dilatari in ipsis possit. Ampliori ergo cura disquirendum, qui accentuS tonum acutum, gravem vel circumflexum, proprie constituant, cum his tribus tonorum differentiis vocum legitima pronunciatio distinguatur.

Usius autem accentuum triplex est: Primo designant musicam sive rationem cantus apud Judaeos, qui te X- tum Biblicum non legunt, sed cantillant. Secundo legitimam pronunciationem cujusq; vocis in syllabar alicujus elevatione sive sono eminentiore. Tertio distinctionem sententiae in certa membra, & ad ea interspirandi modum. Primus Uus Judaeis relinquitur. Qiu de eo scire plura volet, adeat Tractatum nostrum de Punctorum o Accentuum origine 9c. Par. I. cap. I . pag. 2 3. O sieqq. ubi quadam ex Hebrais scitu o lectu non indigna reperiet. Secundus usius hic explicandus est, cum sit communis omnium vocum affectio. Ut enim nulla syllaba est sine vocali: sic nulla vox sine accentu, nisi melior euphoniae ratio obstet. Itaque primo, Quaesyllaba in Toce accentu tonico notata est,

ea acuitu

Excipiuntur illi, qui primae vel ultimae vocis literae semper adhaerent, quorum illos quidam Praepositivos, hos Postpositivos vocant. Praepositivi duo sunt, Nelista

692쪽

THES. GRAMM. LIB. I. ut Munach. Vulgo vocant Jerach, sed ratio vult dici ΠΥ.ya-

reach. Item Galgal.

Wra Siliuk , Finis, quod in fine versus, resive ultima ejus dictione, semper

adhibeatur. Noniana accentuum partim a figura, partim a tono musico, partim a fine & usi in communi sermone, petita sunt. Quaedam etymologiae sunt incertae, ut Elias Levita in libro suo de Accentibus cap. r. fatetur, sequorundam nominum rationem ignorare. Pleraque

etiam ex lingua Chaldaica, sive ut Elias loquitur, ex Hieroselymitana, desumpta sunt. Figura vel discreta est, vel eadem, sed inversione aut situ differens. Athnath & Drach bellomo figuram eandem habent, sed quae in altero invertitur. Ladma Scmsihta situ differunt: Ilic principio vel medio vocis inhaeret, hic ultimae literae tantum. Figurae Munai fuit olim figura Mali paci, plane opposita, &. ex hac inversa, facta figura Jethibh. Hodie autem Mahmih Scyethibh ex incuria eandem figuram sortita sunt,quae tamen situ distinguuntur: Jet ibi, initio dictionis ante primam vocalem collocatur, Mali pacti extremae vel mediae voci subjicitur. Tis aheta a Tel .hagedola eandem quidem figuram habent,sed opposite inclinatam. Sic & Mina dc Dpkha sibi opponuntur. Rchiab mediae literae incumbit, quomodo a Cholem proprie differt, quod adlatus sive interstitium literarum collocatur. Est etiam recralsus punctum quam Cliolem. Saegrita est Sargol inversum. Sa ess haron est Sciaeva lupradictionem positum. Potest. Accentum hactenus aistincte explicata non est.

693쪽

3 I CAP. V. DE ACCENTIgu A

h Isς Tiphcha vel ΝΠ Σ Tarcha, Defati- κ tus, quod sit vocis submissae &quasi ses e acquiescentis. Dicitur etiam is o Meat ela. Μunach, Deposimis stu. cornu, vel N

tus ejus submissus & protractus. Alias etiam 'Hy, item ' an . nn Mahpah, Inversi , quasi Iynn re Cornuτnversum, a figura priori opposita. Cantus submissus ut Munach , sed magis subsistens & se quasi reflectens. Ponitur in me dio & fine vociS.a Jethibli, Reversum scilicet cornu, vel 'Silr Cornu pmnissim vel

antecedens, aut Cornu deinjiciens. Initio vocis ante Vocalem

ponitur. Cantus ut Mahpach, sed cum pausula. 'an ebhir, FracIus, a voce fracta & in- is aequali. Darga, Gradus, Cantus gradatim N

Athnach, vel Restiravo, a revoce pausante &respirante. Aliquando dicitur etiam XLmia Suia chapha. Jaerach ben-jomo, Luna silia diesuae. Ni. e. recens & primum nata. Nomen a figura novae lunae. Cantus ut Mu-

694쪽

elatae vocis sit in canendo,& tandem faciat duos saltus acutos, ut Hebraei loquuntur. p TR Saheph haton, Erector mino minus uelatae vociS. Saegotia, Monile, a figura: vel Sago aut Segiuta. Cantus ejus est pausa cum subita vocis abruptione. V himae literae proprius est. Paser,Deertens,scit . vocem: Vocem se enim elatam dispergit & secat in aliam: vocatur etiam Paster Katon. 'ς Sarha, Sparsor, a sparsa S inflexa si voce, juxta figuram e us. Ultimaeliturae proprius est.' p Schal chartaeth , Catena, a figura. κCantus ejus serratim ascenagris. Inferni undecim, qui nominibus Osiguris sic describuntur. Nomen - Figura Merca, Productor vel Hi raro re Merca peschula, Productor minor,

quod sit submissae & productae

vocis. Vocatur & Prolon gans , unde fit contractum T se

cliuirin, dua virgulae, Cantus ejus

aequalis & submissus, & duplica

tusa

695쪽

29 CAP. V. DE ACCENTIBUS.

protracta Sc aequabili voce canatur. Ultimae lit. proprius est. Kadma, antecedens, scit. finem di- ώctionis, cujus vel medium vel principium occupat, quomodo a praecedenti d issert. 3 Gaeraescii, Expulsor, quod vocem in secantu subito expellat. Vocatur etiam DIU Teres, Vel fyla. '*M Geraschajim , Expulsiores duo et vel ἄ- Drasson, aut P*IS, Vel Pp a 'ao DuoGerischin,Gerescii dupleMn Dp ἐ-Fri Telischa Glanna, Epulsor,vel Erm a dicator minor, quod Vocem e profundo pectoris evellat, hoc est, submisse incipiat, & elate circu- rotetur, ut Hebraei dicunt, quod& figura indicat. Appellatur etiarascha, vel dMPIn Tarsa. Ultimae lit. proprius est.

Primae literae proprius est. ras Narne Para, Cornua tacta, a figura. ἄCantus ejus,vox quasi duplatomtis & tremula est. Aliquando dc, , rq PUergadoc 'a Rebhia, Incubans, quod mediae lite- κrae incubet, quomodo a Cholein distinguitur, quod lateri adhaeret. Cantus ejus ut Gerescii, sed fortior in fine.

696쪽

THEL GRAMM. LIR. L. 28 ut Norban Oblatio, fert Kodscho Sanctitas ejus. Attamen, ut hodie sunt exemplaria Biblica, reperiturutros modo scriptum, cum duobus istis punctis ct fine illis, c ejus

Mura confunditur partim cum Chaleph aietet, cujus propria sunt ista duopuncta, partim cum ramete. magno. Unde di siriamen diligenter est observandum, quod plene tradetur ad caput sequens.

CAPUT U. De secentibus. F XpLic Ατα sunt vocis partes: sequuntur ejus, communes affectiones, accentus & Noratio. Accentus est nota, quae vocis sonum convenienter moderatur: cstque Tonicus vel Euphonicus.

Tonicus est, qui ultimam vel penultimam syllabam acuit. Hic variis figuris in Bibliis describitur: nos docendi causa, eum recta virgula in his praeceptis exprimemus. Vox in ultima habens accentum, Graecis dicitur οξιων ' Hebraeis Chaldaica voce uem p Milia, id est dista, hoc est, in fine habens accentum; Latine potest dici scuta. In penultima, Graecis vocatur παροξυπ-': Hebraeis Misset, id est, Nusupra, in syllaba supra ultimam, hoc cst, in penultima accentum possidens: Latine Peracuta. Haec Pagnino dicitur Longa, illa Brevis. Tonici sunt viginti quinque: iique vel Superni vclInferni. Superni quatuordecim, qui nominibus Sc figura sic

describuntur. Nomen Figura

Pasclita, Extensior: quod extensa, se

697쪽

rum herium constituit. Tertio, authoritates sunt nou comtemnendae. Elias Levita in Animadversitombin suis ad Michidnincti,fol. 39. vocat ramete champh- ,δ Ipse Hametrabsque Scheva. Idem in libro Cantici, cantico undecimo, a

pellat illud MW-xost Kametet sine Scheis. Deinde R. Abraham Balmen is in docmna vocalium scribit: ' Cri M.' bi a Nan a 3 ann x ra vi φΠ rκ Et fiametet raptum sive breve non est differentia inter formam iptas &formam Κametet magni. Differentia autem est in modo pronunciandi. Nam Figura Kametet composita est

ex Pathach, id est,si,no A, & subiecto puncto Cholem,

id est, seno O. In Kametet magno praevalet sonus A, inmmetet parvo sive brevi, praevalet sonus O. Idem pausi post aperte: Ne credas verbis eorum qui dicunt, quod etiam Kametet melo pum s i. e. Κanμre champh) debeat habere Scheva ante se.Nam magna disserentia est inter stationem prolationis fiametet chaluph, & inter cursum scelerem prolationem ) Chaleph hametz. Praeterea R. David Κimchi in Michio m doctrina punctationis folio I87. I 88. scribar: 'ο 'pyΠ- 'sit -Imerdum consociant cum Kametet Scheva, ut indicent,quod est

id est, rapiens seu brevissimum, idque quando sequitur vocalis aliqua longa vel brevis, veluti 'ri , , x Scsimilia. Sed quando sequitur Dagescii forte, tum scribitur Kametz tantum, quia in eo errari nequit, quod certo constet esse 'at ri id est, breve, cum Dagesch post se habeat, veluti Gossi, Tonde, Ierem. 7. v. 29. Ronnu Cantate, Jesia. . I8. Item, lilitera sequens habeat Scheva quiescens,lunc scribitur Kametz tantum,

quia ibi errari non potest, quum certo constet, illud breve esse, quandoquidem post Kametet latum sive longum, nunquam seleat sequi Schoea quiescens:

698쪽

THER GRAMM. LIB. L. Eslan di m bechodasthim In calendis, Erech. 46.3. SVolestpropter exclusum articulum, ut docetur in Syntaxipraepositi m . Sic Insaltibus, 2. Par. 2 . . Nam se i illud a riculi vocalis est, ut in I 'ΟΠΠ, Desolata, Ezech. 36. 33. At in nra m In solitudinibus, Erech. I3. . o ama In amoribus, ProV. 7. I8. z ,Πηδ In tabernaculis, Jud. t. II. In morbis, 2. Paral. 2I. Is. Ad morbum, Je- se. I. s. P 3 Et infirmitas, Eccles 6. r. In ira , Deut.

29. 97. 2 .-In afflictionem, I. Sam. I. Q. H. analogia omnino postulat ramet halaphsub litera gutturalem pracedente. Nam rameta longum esse nonpotest, quas exclusium artic lum repraestentet, quia articulus Π in ista formassolet notari pricum Sagol, ut in praecedentibus exemplis, vel cum Pathach, ut in 'ΠΠ Propter instrinitatem, 2. Paralip. 2I. v. IS. Gι Cholem est ex vi accentus, pro 'nd. Nessi ramore illud propter appositum accentum Mether iamete longum est, quia Metheg regulariter solet ad quamvis vocaleni ante Sehera compositum appon1, nec aliam vim hk, quam cum Pathach vel SVol in tali usu userpatis, obtinet. Attamen rusto ab omnibus per Kamete, longum pronunctari puto, cujus causam esse solam euphoniam crediderim. Plura exempla vel plurium formarum, forte in Bibliis non Ouurrent, undohaec vocalis angustioris omnino usiis ent, quam reliquae dua. Quaeritur etiam, an ad Kametet chatupli recte addantur duo puncta, sive Schmay pleragormant,siunt etiam

qui negant, quorum sententia nititur rationibus, tum etiam a

rhorstate. Primo, si de genuina ejus forma aut sub v tia essent

duo ista puncta, retineret easempem . Non autem retinere, iniudemonstrat, ac ne retinere quidem debere,siummi authores docent, ut jam dicetur. Secundo, Sthera vocalemsbi conjunctam

cit brevissimam, quae flatam s stabam nunquam d*it ,sicut de Chaleph pathach, Charephseges ct Chaleph hamae declaratum est. Atqui iametet champh statam syllabam pro more reliqu/

699쪽

as CAP. IV. DE STLLARA.

bernacula vestra, quod est forma Calendae vestrae, Jesa. I. I . Praeterea idem manifestum est ex Herbis. Ut enim in Infinito rat cum fixis dicitur, va by al osbham Propter relinquere eos, yer. 9. v. 13. fhera post Kamet haruph qim sente: sc dicitur per Chaleph amne sub gutturali, manra Mohobham Secundum amare ipsorum, Hos 9. Io. DOMaal inoosiam Propter sternere eos, Amos 2. V. . item, ut est η tuest leosii cch Ad desierendum te, Ruth. I. I 6. sc est legoolech nindicarere, REG. g. v. Iῖ. Ex conjugatione Hophes pro Sctera quiescente simpliciter reperitur Chareph mere sub gutturali, ut ps hophi ad, a mn hochora uniti' ria ridVastata est, Ezech. 26. 2. Participium in ' moochas Apprehensus, 2. Par. 9.I8. sicut Ip*z:μ o in Constitutus, I. Reg. 22.3 . Infinit. a mn hochores Deselando, a. Reg. 3.atistat , d Fasciando, Ezech. I6. . Futur. Uy joomad Sistitor, Levit. 16. Io. scut ''lῖρ' O c. Cum ergosit Chaleph a- metet, tam in principio quam medio dictionis, puritur, An etiam praecedenti literae subjiciat similem vocalem, ut Chaleptipathach & Chalephsargoly Puto: ut in z' ΠουΥΣohorajim Meridies, a Init Lux, Aut ab νη dualiter dicitur omajim, fures. Inde Elias Levita, ut supra dictum, triplex Schera compositum eodem loco ct ordine ponit, ac ejusdem vult esse naturae. Uciet ergo quoqi praecedentem literam simili casi,ut Chat Dathach ct Charephsem nisi alia ratio Grammatica obflet. In exemplis praecedentibus ramelechamph ante Chaleph amne 1so est ex proprietate literae gutturalissed ex analogia flexionis vocis. Heluti Κamelechatuph in conjugatione m-Hal requiritur ex propria forma ejus conjugatronis etiam extra usum literae gutturalis, ut in p*d hophi ad. Sic Κamelechataph in vocibus ex forma et pdeductisgenuinum est: nam Cholem cum Uxis Pronominibus mutatur in Kamet hamph,etiam cum nulla gutturalis adest, ut in P kodscho Sanctitas ejus.

700쪽

THER GRAM M. LIB. I. 24. Choli Morku, IEstus, IV Afflictio, quibus milia,

Iuniperi, a singularibus non, Crin , Ipa , 'gs , p. Sic tu ili forma habent Chaleph metet loco Srhev quae a gutturali incipiunt: ut, D', X Ohalim,Tabcrnacula, 'ς Menses, z pn Acervi, ππIn Saltus,c simile, ta; d Sanctitates , a singularibus , Μ, C m, num, zmri, in is queicipotest,quod eadem vocalissit initio in z n Chodaschim, 'p'ῖ Cho phe. Nam zup7 est formae z'Jῖ , quae in con-sructione cum altero substantivo, mutat ramae in Schera, pro pter quod prius Seheva tranfit in Chire unde 'ID. Sic ct Sth υ-compositum ab initio, alio Schera seque ite, resolvitur iussam brevem: man Gladii, constructum est nΗΠΠ, CGrist '; 'ri: a z a st unΝa Veraces, ut amplius declaratur

tib. 2. cap. 3.

In medio esse, docet forma Nominam z p quae cum s fixis Sages mutat in Schera quis ens, ct Cholam in Xameitchalup unde iU PΚοdpho Sanctitas ejus. Sic 'TIn Mei sis ejus: blasi mediast gutturalis, loco Schera simplicis est S bera compositum, nempe Chaleph amaz, unde ab ,ΠΝ' est Ohol 6 Tubernaculum ejus, Tabernaculum meum: a Druent 'HysPoolb Opus ejus, Opus eorum. Si post Chat prusiamete alterum S evasequatur,tunc resolvitur in brevem sua: ut, η'ς9 Poolcha, Opus tuum,ysa. s. '. quod estformaeq; ΤΠ San titas tua. Deinde forma pluralis contracta est,

bernacola

SEARCH

MENU NAVIGATION