장음표시 사용
331쪽
Plae, cui Epistola ad summuni Pontificem data, inter caetera addit In terra sua
esse Phoenice navem cujus vita durat annis So. Qui autem Phoenicem avem supra descriptam, nece X istere, nec unquam extitisse assciuint. Moventur primo quia nec Aristoteles tam a curatus, animalium vestigator . in tot de animesium conici iptis selibris, neque Dio rus Sicultu
nς dentque ir/Ω, qui tanta alioquin de variis Arabia 4 Egupti Cin quibus tamen ea: Phoetii evis istere dicitur' animalibus litteris consign. runt, ullum de Phae: ic ave verbum habent E istium runt proinde fabulosa esse , quae de illacii cuna ferebantur . nec digna ia scriptis consignarentur. Secundo. Hi ii psi, qui de hac ave scripserunt de illi is existetitia plurii num dubitant. Nam Iaseroetotus in oentie negat, ea quae de Plioenicet j. Oantur . sibi vero similia videri. Plinius 'it se haud scires, an fabulosa sint, 'iae de c. idem ipse AE alijs resert Or--H: M Tacitus clari multa de Pl Poenicis sorana aetate , Crin , ac mori biis enarrasset,
sic tandent coii cludit ma interia 2 Dἷulosis narrationibus h. Tertio inter ipsos Author es qui de Phoenici, Mura, Si moribusiri plerunt, summae si dissensio quo ad illius formam magnitudinem colorem, longa vitatem vitae, singularitatem , sexum . natale mi ina , mi tum , interitum , ac resuscitati inem. Q23rto, a Genes i. v. Q. Deus piscibus. ibus recens a se creatis benedicens . in discriminuim . Si sine uli. exceptione di i e Crejc multiplicHmini 2 replet ea quot m tris , avesque multiplicentur Apra terram. Quo diana
Phoenici non convenit et cum tunica in mundo Avis. Quinto i m eodem libro Genesis Cap. I. v. a. dicitur Deus instante diluvio , hunc in modum praecepisse C Patriai chae: Ex omnibus anim insibus Mndis . hoc est , e singulisipeciebus is, se septena 'septena Afusculam 2 Feminam. Qui extrus pariter cum X istentia Phoenicis, utpote unicat in orbes conciliari non potest. Sexto, Qx ia Phlaeni Cutpote Avis nobili illima omnium aliarum avium per 'clius anilia alesset si daretur' qu.im ut ex sanie parentis, vel ex corrupti corporis cineribu rQ- Pulli lascere possit, quemadmodum sunt ea quae e putri materia sine se ninali
Virtute gignuntur, uti sunt apes vespae Sc rabaei, mures, ranae serpentes, unde hunc modum nascendi sanior Philosophia non nisi animis tibus imperiactis, cuin Aristotele . Meteororum Cap. r. concedit. Septimo. Quia nulla est rerum corruptibilium, in lublunaribus species, quae non simul omni tempore plura individua habeat, Deo authores ordinante ne corrupto uno individuo simul et taloios species pereat mo cum ita sit quis credat speciem Phoenicis tanqualia rao-bit illimae omnium avium, unico contineri individuo Praeterea cum post ditiivium vix ullus vixit quingentis annis. Minis quaeso Phoenicis numeravit annos Demum Phoenicis ala eriores, plerique Heliopolim assignant, pro loco ortu Minternis ejusdem si Heliopolis non semper fuit j jam nulla ejus extant velligi , ubi ergo ante iamriebatur , Phoenix ubi nunc oritura moritur Concludendum itaque est, Phoenicem , prout supra descriptus est, s cum enim sexu careat
ut loque genere dicitur.' nec Nistere, nec unquatia in rerum natura Xtitisse.
Argumenta autem sententiae assirmativae facile lolvuntur. Ad PrimM- , enim
332쪽
eni in responde ri Quod cum tu hores illi summopere inter se discrepent, non solum ad invicem repugnantia , sed omnino incre cibilia de Phoenice asserant, ita ut quid credere de eo debeas, nescias, optimum esse si nihil de eo credas Ad δε- ci. dum dicendum es Sanctos Patres de existentia Phoenicis nihil asseruisse, nec aliquid c propita sententia pronuncias es led ex aliorum duntaxat scripti, ea quae de Phoenice dicebantur . retulisses atque hinc Gentilibus , Mysterii Incaria tionis,& R. esurrecti Oiii Spoisibilitatem, solitin modo velut ex ultro concessis , ostendero, conatos fuisse. Ad Tertium. Respondeo in utroq; illo Sacra Scripturae te XIV. per Phoeniccm non avem sed Palmam intelligi adeoque vulgatam versio, iςm, Praeferendam esse, cujusvis alterius privata: lebioni. Vox enim φθινιξ latinς Phoenix est aequivoca apud Graecos, Si Palmam avem significans in Hibra
ico autem Textu citato, Psalmo. 0 i. v. I. ponitur vox Thamar, quae nunqHan
inscriptura significn Avem sed ubi Cae ac semper arborem Unde alter Textus Sancti Jobi, non habetur in Graeco simpliciter sicut Phoenix seu a, iisd*ςπερ τευχοι φοινικος, hoc est, sicut truncus Palmae, denique e X conte X tu utriusque citati e X tus, s bene perpend latur, manifestum est , neutrum prorsus de Ave, ted utrumque de arbore loqui rium , Ajo de Semcnda ave fabul. amesse non ad alium finem confistam, qu .iui ut abuta Phoenici, patrocinaretur. Datui quidem Senienda vis, sed multa quae clica ea in feruntur, mendacia iunt 1 peritis&exploratoribus naturae illius deprehensa, ut agnoscutit, caliger Aiadrcvandus Ad intum dico. Exe: Dplum illii inihil conte re diem iii ultae enim eriam alia aves, multique vermes, toto hycine velut sopiti, tr quasi mortui jacciat, aestue tu redeunte reviviscunt, ab hoc autem exemplo nimium quantula Idistri Phaenicis sigiliciatum. Ad Sextum Fragmentum it id Episto e Regis Abansitioium, seu AEthiopiae quod attinet, ne AEthiopum , nec Mun steri, qui illud citat moribus alienum est a vero aberrare . uti comperum est imo hoc testimonium se plum elidit cum aliam Patriam tribuit Phoenici ut 5 aliam longaevitatem. N. in uXta propugnatores Existentia Pho 'nicis Patria Phoenicis est AEgyptus rarabia, non autem AEthiopia dc longaevit .is ejus, sunt anni 1 oo non io uti allignantur in dicita Epistola.
Avium Britanicarum, vulgo Berni clarum, ex arboribus aut Lignis putridis generatio.
Sunt in Britania Aves, quas Berm cIas, se ii Bernetas , communiter vocant, anseribus si niles , aliquanto tamen minore; stas alij ex quodam fructu ac-boris in marc decidente alii e vermibus computrescentium lignorum generari e villimant illi itaque asserunt, in insulis vicini Britaniae sed potentiisimum in Orcadibus &mdibribus insulis super ripas maris, certi generis arbori esse, quae produc via fluctui sollis conglomeratis, anatum, vel anserua potius formas a Rrra bentes
333쪽
hentes, qui ubi maturuerunt, decidunt sponte sua, vel ad terram , vel ad mare, de
dejecti quidem ad terram, putrescunt, in aquam autem demersi sensim animantur, Sc sub aquis enatant, ac successu tempori, plumis pinisque excrescentibus, in aera volanta Hi vero earum Avium generationem, sic describunt e junt etiam, quod si lignum ab)egnum in aqua marina, quae dictas Insulas alluit relinquatur, ut paulatim incipiat computrescere o X ex eo enasci quosdam fungos, hos sensilii movetii animaria vermiculis, in j progenitis, qui successu temporis,enatis capite Si pedibus, atque alis ac plumis, formantur in aves rostro interim. ligno suspensis, ter mare fluctantes usque ad maturitatem, donec se commoventes abrumpantur, ac ita demum ad ustum incrementum perveniant, ac postremo sicut Aves caeterae avolare incipiant. Addunt alii conchulas pusillas bi Ualvas e musco limo enatas&semiputridas, carinis navium annosarum adhaerescere, atque in his vermes praedictos generari, qui modo praeiticinorato in alites evadant. Verum hanc Berinclarum originem,&generationem fabulosam ac vanam alij existimant
esse. Nam Albertus Magnus Libro 23. demistoria animalium testatur, se cum multis aliis spectasse has aves, ova foveret pullos educare, sedi Batavi ante
paucos annos ad Novam Temblam navigantes, in compluribus scopulis, aves huius modi incumbantes suis ovis observarunt,i non nullas ill .uum, multaque earum ova, in naves retulerunt. Persuasio ergo vulgit Authorum, contrari ae sententiae inde orta est, quod viderent annis sipulis innumerabilem pene multitudinem ejusmodi avium circa Britannicas insulas, nec tamen scirent, ubi orirentur aut unde venirent, putaveruntque proinde animalia illa allata conformia, conchulis aut mater ij putrescentibu inclusa, excrescere in hosce anseres.
GRyphes varie describunt vari Authores, communiter tamen magnitudinem eis tribuunt Leonis, quae antica parte, nimirum capite rostro, alis pedibus cingvibus reserat aquilam, postica vero hoc reliquo corpore. de cauda Leone in . Ajunt vero has Aves, tanti esse roboris, ut homines armatos praeliando, imo Elphantes quoque, ac Dracones superent. Isidorus Episcopus Hiastasensis lib. a. Orig. Seu Ethi mole giae Cap. a Gryphes vocat animalia pennata, quadrupedia. Et oritur Eustachiu Antiochenus , m Hexam: de Gryphecis serit. Quod veluti apud nos aquila Leporem , sic ille Leonem facillimo negotio raptum praedatur. Majora his Gryphi bus tribuit, Bannes de monte vita, aitque: Unicum Gryphem, magnitudine: robore,ocho etiam leones , centumque Aquilas superares, utpote qui vel equum, una cum insidente equite, vel binos etiam coniunctos boves , ungvibus suis, quorum aliqui boum cornibus multo maiores sunt via abripiens in nidum suum deportat. Inveniri autem Gryphes junt ita Bractia India i Scythia Asaraca, aurumque quo Regiones illae abundant, ab
334쪽
iis custodiri, quini nidos, vel rectius habitaculae auri fi ustis sibi eomponere. Nullus tamen Amhorum Gryphes existere asserentium unquam hoc animal oculis fuit vidit, sed omnia quae de Gryphi bus scripsere, solum velut audita,& ab aliis relata enarrant, Unde illorum authoritas, hoe in puncto, penitus nihil probat,
miniscum luitus vlis istere lares, rutae sacrae minoritas, quae Gryphea esse in rermn natiua supponit. Nam lib. Levitici Cap. r. is in vulgata nostra editione sic legitur: Haesis, de Ain ιν- ιἀπι----D. O vita Mia ι -- Μ, Aquilam, Gryphes,, Haliartum, idem supponunt multi, ac praestantes
in hunc Textum commentatores. Verum salva etiam scripturae Sacrae authoritate. Gryphesprout describuntur ab Authoribus eorum existentiam, in rerum natura adismi tentibus verosimilius est fabulosos esse & nulli bi esse nec unquam fuisse.
o. in sim nil Nini Gryphe, sabulosos G sitetur Plinius id ipseni asserit uberis Ma nus , aliique Deinde Leentum iamri ampliui misL'rum S
Argonautae, peragrarunt orbem universum, &curiosissime in res peregrinas inda-girunt, nullibi autem invenerunt, ac nec fama quidem audierunt. Aves reperiri. quae partim sint Leo, partim Aquila. In eitato proinde Sacrae Scripturae Textu, Gryphes intelligendum est. Aquilae genus maximum, quod maxime aduncum
Morostrum ungves , estque fortissimum & rapacissimum,in ita hunc loςuni seplicat, cornelius Lapide, probatque hane haut interpretationein. Vbi . . .m in Hebraico Tractu. xe quam vulgata vertit in vocem Gryphes, de
tie, aut ut oleaster putat ingene e Mem rapacem, magnarum ungullarum, a Verbo Pa sis, quod ungulam significat. Atqueeodem modo interpretatur idem voca eulum Peres in Libro mutorono ii Cap. 4 ra quod etiam confirmatur exeo: Quia in citato Capite ii Levitici Gripi ponitur post, vitam, ante Hatita εum, utique ad denotandum, quod sicut Halsatin, ita It siripsit species Aquila. Unde Aldrovandus Lib. o. ornithologia Cap. r. ait. Quod stravis ulla in rerum Natura, quae Gryptiis nomine venire aebeat, ponenda sit, eam se Aquilae, aut vulturis ma numquoddamgenus is iudicare, quae ob inusitatam magnitudianem, de ob inauditum robur, vana multa de absurda de se fabulanda, vera nat ratis historiar ignaris, occisionem dederit. Et dein subjungit rypbes enim quadru pedes ut magnus Albertusquoque advertit, ab Historicis potius 'oeris, quam a Philosophis de rerum natura peritis, memorantur. ves vero bipedes Mirilaesi miles inlinense molis ac roboris , non in una orbis reperiuntur Pl*-
επε-- . a pelleiana se dictus, e6, quod ranas habes pennas deseriustura
335쪽
semper assecta , quae quidquid lutit citi di ne iit utpote cuius stomachus nullumve .uriculi ri habet, quo teneat cibum . solis in enim vi lceri ductum habet, qui ab introitu oris usque ad fuci et iaciarae peltii agit Pullos suos fano vine lateris aut tecti is pectoris dicitur vi vilicare cunar, cos propter importunitatem tuam occiderit vel a serpente qui cis nisi dia tui . intciemptos iti venerit. motum autem duo oenera esse di anetur , uix D qu. Hi cum, ii odii lcibus4 conchis , alteruti terrepre . quoci serpetitibus, lacta Crocodulo tum vermibus, 'acertis, vivit. Iam verori 1 ad Εκ illenti ilia Pulicani ali scilicet talis Avis, prout hic descripta est, us. piam extet vel aliquando exsterit merito in dubium conto vers am vocatur. Cui dubito ut latis fiat ueta elidum cliti ita id ravem Quae Pelicanus dicitur , omnino dari cum ici a scri tuta. citis lana mentio sic ni f. ciat, dice iri e propheta Rege smi. Iis fantissum Pelι cano fortitudinis cnendum est ecundo, velo simile quoque clla, quod dus, sitit Pelicanorum genera , Terre me unum. Alterum Aquaticum. Tenendum est Tertio . incertum prorsus esse, omnes illas qualitatate & proprietates, quae in Pelicani descripto ne a va iij scriptoribus adferuntur, Pelicano convenire. QOsd vel ipsi aut hores ingenue fatemur; vos inter Sanctus Augustinus, in naris ratione in eundem Psalia uim tot sic ait dc Pelicano loquen, fluunturhὰ vesta nqu.rmco Lis hos rostrorum occidere parvulossilio siua , eosdemque in iri,ccitos a se, Iugere per triduum postremo dicunt, matrem , set imgraviter vulnerare insanguinem suum , upersilios fundere, quo illi super fusi reviviscunt Et postea subjungit Fortasse hoc verum , fortasse falsum sit, tamen si verum es, quemadmodum tiati congruat, qui nos vivi;icavit sanguine suo, vidisse uenendum est uacto, Pelicanum esse illam uiam Avem , quae Putea dicitur atque hanc non distingvi ab Onemro Iolo . adeoque clicanum Avem , contra distinctam ab his , nec existere nec unquam extitiise ratio est muta candem Avem, quam Aristoteles vocat Pelicanum, Plinius, o istotelis interpres, phit eam appellant, easdemque proprietates dein ptisq : a fabulo, eidem adscribuntur quas ille Pelicano hi plateaea vi attribuunt; Sc vici sim descii ptio quae convenit platea avi conventii avi nocrotalo dictae. Unde A in scriptura aera eodem vocabulo Hebrata o tam
onocio talus quina Pelicanus interdum expi imitus
D omedearum Avium; mentionem faciunt, praeter alios, Histoteles
nitu, Solini, Alberim Magniu in Divi Augustinii, ex quorum descriptionibus solum ea quae magis admiranda in iis videntur eommemoro. Primo reperiebantur hujuscemodi Aves in sola Diomedis Insula in Mari Adriatico, e regione Apuliae Secundo Forma illis erat pene quae Fntieu color canditus, igne oculi, ora dendata 'ersio, Advenas Barbaros, clangore im
336쪽
umbant, atque in eorum capita inmolabant, gravisusque silvis impetebant, vulnerabatu, quinquandoqiieri perimebant Graecis veri, advenientibus blan diebantur Garro inde fabula origo desumpta est, Diomedis socios , in ea rum essgies mutatos, facto circa eam insulam nauseagio, luce suo Diomede
amisso . ii ea necaverat dolo Eneas Rex. Quinto Delubrum Diomedis quod in illa Inulla erat onui die celebrant litidio ulu in odi, quis imbuebant plumas. alisq; impendio madetae is confluebant ad illud,siillud, rulento, in aedem excusso humore pulificabant, tunc pennulis super plaudcntes inde discedebant, quasi per
religione. sexto Ante adventum Diomedis, nec quidem in illa Insula vi sebantur, ac post eius interitum , in ea sola me his avibus quid sentiendum sit, dbcet Sanctus Augustinus Libo 8. de Civitate Dεicam is tibi interesia sic scribiti
ADmirasiles prorsis essectus, qui Remora pisci a scriptoribus tribuuntur,
haud leve dubium . multorum animis iniiciunt, tam de illorum veritate, quam de hujus in rerum natura existentia. iniunt itaque Remorae pisciculo exiguo, mirabilem vim inesse, ad retinenda .rem Iandas naves quantumvis . magnas, quantumvis Walido vento, remigantium labore in mare propulsas,
um e etiam a rei lorando de retinendo naves nomen morae apud Latiuos cepit G ci eum Ed-λα- . ab Meines ectu meliint. Fratre hunc essectum. alios ei tribuunt Aristi,teles,in Pliniuc, nempe quod reriimetur lites, iudi tum, si
quae partium litigantium eum apud se habeat de conservet ac contiiteat impii risi amorem, fluxus gravidarum utero sistat, partusque ad puerperium contineati Ad-dit adhue alium Tristinis iter apud Plinium Lib. s. ap. 2y. manc Uim ei isset. vato in sale tribuens, ut aurum quod deciderit in alti mimos Puteos admotus oerct ahar. Inluser alii in runt cum essepraesagum tempestatum, unde Plinius Lib. I. .
337쪽
Cap. l. eum auspicabilem pisciculum nuncupat. Deforma porro ac Figura, eolo. re, inaonitudine, aliisque accidentibus inius, prorsus inter se disconveniunt, ut inerito qui , vel ob hoc soli im dubitare queat, utrum vexa sint, quae de eius viijuteretentiva narium, aliisque illius proprietatibus scribunt, de num uilibi tantillus pis ciculus, talitatum virium reperiatur. Et quidem alios Remorae effectus, facile
esset ut fictiosos reiicei es, at primum irincipalem , qui est, retinere ac remorari naves etiam vastistimas nefas putant plerique . de tot scriptorum fide atri bigere.&tam luculenta exempla, quibus praedictus effectus comprobatur , inficias te, Bina enarrat Plinius, lib. 2. cap. l. Tertium Aldrovandus, lib. . de piscibus, cap. 22.6 Cardanus, lib. 7 de varietate rerum, cap. 37. tarti meminit Plu-stere, nec unquam extitisse constanter assirmat idque conatur multis evincere argumentis Nec tamen negat contingere posse subinde, ut navis in medio cursu si-uatur immota , sed hunc esse istum ait tribuendum esse, eontiariis sibique occurentibus aestibus, qui tunc in illis locis contingunt, ubi detinetur in repente sistitur
Navis. Musd&Scholius recognoscit, in Physica curiosa, lib. o. cap. 4. Addit innien hos aestus, qui aliouando deriisent&sistunt, naves, esse temporaneos, exterrae motu, subjungit deinde Eventus illos , quos pro exemplis scriptores adducunt, circa re ardationem vel detentionem navium, in medio cursus, de navigationis per mare potuisse etiam a bonis, vel malis Angelis provenire, potvisse praeterea dipsum Remigum fraude, in contrarium nitentium contingere Demum concludit, quod si quis pisciculus talis daretur, ut naves remoraretur, is id non eis ceret, per qualitate in aliquam occultam , a se in navem transfusam , navisis quecurrentis, ac venti propellentis, impetum retardantem, alioquin enim intra
navem receptus pisciculus ille eundem effectum praestaret, quia tunc etiam quasi xem iit m a se transfunderet. Atqui in navem Caii Caligulae, Mardinalis Turmnensis receptiis, non praesulit eundem essectum, quem extra applicatus praestitisse suit creditus ipsis Authoribus eo nitariae sententiae qui has Historias, solum ex avd
xi referunt id ipsum fatentibus mecessὀitaque esset, ut id faceret per retentionem apprehensam videlicet navim retinendo, ac resistendo ita ut robur ac Firtus retentiva illius esset maior quam virtus resistitiva navis, ac ventorum, tales m robur, exiguo pisci euto, vel limaci Phanc enim forinam eidem aliqui tribuunt suis attribuere poterici Atque hos Authores, ego quoque sequens, Remoram pisticulum .in catalogum rerumfalsae Existentiae reser
Lquae Hispanicae Cappadociae vento concipientes.
Onstans opinio apud veteressiit de Equabus lysponensibus. Si capya-doςibus, quod solo vento zoncipiant frequentς , sine maris
338쪽
cVRIOsA M IS CEL L A NE A. is Docet id Plinius lib. 8. Historiae Naturalis, cap. 42. Constat Cinquit an Lusitania, circa Olyssipponem oppidum, Tagum amnem, quas Favoni flanti Oh versas, animal ei concipere spiritum, indeque partum fieri,in gigni pernicissimum, sed triennium vitae non excedere, idem asserit 5M lib. 86. Polyhistor, otii πὸ lib. 6. cap. 6 Vm tibia de Re Rustica sinula habet Sancti Au gustinin lib. 1i De Civitate DU. cap. s. De Equabus Cappadociae. Ex Aristoteles lib. De si istorii Animalium, cap. 8. Ex tot io itur Authorum probatissimorum, antiquissimo
rum ac optimorum, satis conitare videtur, vanum nequaquam esse, quod de Eoquabus, ex vento concipientibus creditum hactenus fuit, metiamnum pasIim creditur ' isum nihilominus est aliqui hiis, ac imprimis Justino Historico, lib. i. hanc totam narrationem , ad fabula, ei ciendam, cui comment fundamentum ae
occasionem dedit summa pernicitas equarum Galleciae Lusitaniae, a Cappadociae, quae tanta esse dicitur , ut non immerito ipso vento concipi videantur. Certe Lu. stant hoc tempore negant, pullos quinos exequabus vento gravidis nasci vulgi ergo opinione decepti sunt, Varro, otum. . dissi scriptores veteres
SAlamandram in igne vivere, imo rignem contrario rigore suo vincereat . que extinguere, refert exauditu Artitoteles, lib. e. Historiae Animalium, capo,i; idem asserit Plinius, liboro Naturalis Histori, cap. sic de salamam dra seribens: -- πιαι- est rigori, ignem tactutis extinguat, non alio modo, piam glacies. Pari ratione tander in Alexi pharmacis cap. i. ait: numanis. - 'inaincerest . Verum id non nulli constanter negant. Cum enim a
vitam omnis animantis, adeoque, Salamandrae , requiratur certa temperies pri-marum qualitatum , ignis vero vis,&essicacia sit tanta, necesse e sint ex sit perant scalores in Salamandra ab igne producto, hoc temperamentum dissoli' atur, corrumpatur, adeoque ea vivere desinat. Marioni huic accedit experientia. Nam .
Mamis maenotat Μedicus, scribir, se opinionem veterum de Salamandra is igne livente , falsim comperisse , multis salamanditis experiendi causa. iii ignemiconjestis Ibrevique exitios. Idem experti sunt alii. sed quia Salamandra, pernumidae ac frigidae natura est, suoque tacta prima, aliquam diae extinguit, existimatum ab aliquibus fuit, illam impune in igne versari. Nerum quidem est
quod modicillimum ignem , uti quaecunque alia res humida extinguat, ast vel in mediocri ignes, ipsa extinguitur, neci amen cnniburitur sed instar ambusti corij eorrugatur, si demum in ignem malorem inliciatur, diutius in eo relinquatur ψinsupe docoinburitur , licet non tam facile ac res alia siccae , vel minus humidae..
339쪽
Gnilongitudine superans forma apro proxima, duo cingilla, anqivim diu num volumina, adorso, usque ad uterum circumeuntia, alterum jubam versus. alterum ad lumbum habens, unicum quidem cornu, sed non adeo longum, illudq, non in fronte sed in naribus gerens, Monoceros autem dicitur esse forma, madinitudine equi cauda suilla , capite cervinci, in media fronte famosum illud corarii habens. Quale animal nemo veterum siriptoriam asserere ausus est a se unquam vitansuisse, Giis γε- ι ex auditis Mec receidet: --ο-- Ren ,, - ιμι, i scilicet uniemis Ioraimnum aeneos alvi, amrtari, nam integra aratis persecta , nusium unquam , quisequam meminit captum esse, sed, moderno tempore, qud tota Asia, Africa in America, tum ata diligentissime. non a mercatoribus tantum . luero inhiantibus, sedia curiosissimis rerum Exoticarum persciutatoribus, scriptoribus, non semel fuit, nullibi tamen ab iis vel vestigiuma alis animalis est repertum. a. ia ovisus Barthoina quidem . se vidisse duos Onocerotes Μ chat in Arabia testatur, sed in hoc siispectae est fidei Referteriam Gra vi ab Oria, de Andreas Thermus. Tomo. i. lib. s. cap. s. ab aliis visa animalia, unico cornua, natura praediis, sed ut ex descriptione illoriim patet haec a Monocerote loquerant diversa. mi ductus Rationibus, onocerotem quoquestu unicornem.
Cornu onocerotis seu Unicornis.
UErum contra ea, quae Paragrapho superiori disseruimus, videmur manifesto esse argumento. Cornua illa, magn pretii, coloris eburnei, strii, ouibusdam cochlearum in morem perroram suam longitudinem tornata,
ou in pserisque Regum, si e uin, Mophylarii, Pharmacopoliis , ansis,
alijsque celeberrimis locis asservantur. pro veris cornibus Unicorni in omniubus habentur. Cui scrupulo, ut satisfiat. Sciendum est, omnino illa tantae aestim tionis cornua, quae pro veris, ac genuinis Monocerotis cornibus hactenus habita sunt, non eornua Μonocerotum, sed pilc um quorundam e Cetorum genere promisseides, vel dentes esse, ut clare patet, post Navigationes hoc nostro saeculo in
Gloenladiam susceptas, in cujus Regionis Liriore, a Nautis Belgis Hollandis, similia cornua eo Munni , ac dein per varias Europae partes distrahuuntur. Et erisi , si emam in ilionim sententia qui uordari in rerum natiua Μο- rotes. haee,nimalia rara admotam sint, unde quaeso tanta copia borum e nuum, ut vix sit alleuius nominis Pharmacopolia, in qua, ea non reperiantur Deindeillis ipsis
Atuboribus fatentibus, cornu unieornis, longitudo ad summum est duorrum, vel trium cubitorum, ast cornua haec, quae pro onocerotum cornibus ostenduntur sunt subinde quinque, subinde etiam septem cubitorum , igitur saltem ista eornua non sunt onocerotum. Demum e nua haec sunt gravissimi ponderis, pondea
340쪽
utpote animalis, non majoris equo vulgari. Effoditur praeterea certa massa ex te talapidisca, instar longilsimi cornu. tam in Italia, qui in Germania in alibi, hanc quoque talio aliqui putant esse cornu 'nocerotis cum tamen interfossilia centuri debeat.
Non solum instar cornu , dicta Massi Terrea cuiusdam mentionem fecimus, eruitur, ted super etiam ejuscemodi quae animaliunt ossa , dentes tibias,&maxillas repraesentat quae a plerisque si inusitatae sunt magnitudinis diro
miraculo quasi Gygantum ossa issent, habentur, dein portio mirum , Tei piorumque appendunturi. Et quidem Gygantes extitisse,ac nune etiam subinde
extare, tam scripturae sacrae authoritate, quam variis antiquis atque recentioria ς demonstratur exemplis Ast eorum existentia quoruni imagnitudo, ex mira magnitudinis ossibus, quae passim inveniuntur in subterraneis locis . de diicitur, merito in dubium revocatur. Enim vero scriptura testatur Goliath Gethaeum, fuisse longum cubitorum 6.in palmi unius. Og Guganiis Regis Nil in , lectum fuit-ses cubitorum. Legimus etiam apud 'iophanos scriptotes, jacis cadaver repertum fuisse io cubitorum, Pusionem de Semidistam, denos pedes di amplius id est cubitos c- habuisse proceritatis claudio Imperatori ex Arabia, adve ni
fuisse Gugantem novem pedum, totidem unciarum . quem tamen procerrimum' omnium hominum fuisse aetas illa judicabat ertim quid est haec proceritas, ad monstro lam illam proceritatem , quae ex inventis post ei oribus saculis olsibus colligitur Nam si verae sunt Historiae, Aridnu viri in e AEthiopis, sive Indi cadn eriliventum, fuisse o cubitorum. Panormitani Gygantis , cubitorum 8 Gygantis in Bosphoro Cimmerio reperti, cubitorum et . Anglici Gygantis cubitorum Dreparitanum, denique Gygantem fuisse atriam 2oo Cubitoriam. Itaque aliquo, rum Gygantum altitudinem excrevita ad cubitos 6. aliorum ad . aut 3 aliorum etiaad 9 ve etiam ii concedi potest, at aliquos excrevisse ad altitudinem 2 o. 3o. 4o. U. non est credibiles, minus vero quod , fio ιιιε de Trepanitano Gugis te scribitur fuisse nimirum 2 oo Cubitorum, id est pedum tribuendo cubito uni pedem unum cum dimidio 2 3oo. Nullae enim aedes, nulla tentoria, cavernae lubterraneae nullae, aut vix ullae, tantam molem stantem , in ambulantem capere potuissent, ut belle observat schinus, in sua Phisica riosa sol j 3., Rircheruis, in mundo subterraneo, lib. 8 se ei. r. cap 4. Decepti ergo suὀre, qui rantam mm lain iis attribueriin auia deceptionis sui, quod ex dente aliquo vel os eood D. eorum;