장음표시 사용
31쪽
cessisse, quas strenue propugnans navali praelio interiit. Quantum Antoniis adhaeserit, ac sese dediderit, nummus patefacit, ex quo discimus, en tilitium eorum nomen sibi sumsiste pramo me quoque L. Antonii Marci fratri si eorum quodammodo se libertum, aut ab iis Romana civitate donatum profiteretur. Sunt quidem, quibus insuetum nimis atque etiam incongruum hoc videatur sed Regem alterum Romanae gentis nomine
similiter usum in Inscriptione deprehendi, quam huic epistolae subdam Titempus suppetet. Singularis profecto stra nummus alter Προυσι ἰων πρὸς 'άλασσαν , Uar Prusias maritima alias est a duabus Prusis in eadem Bithyniae provincia ad Clympum , d ad Hypium , ut Cellarius vestras optime ostendit aIριυ α-
δα τὸν ἰπέαλασσιον Mennon apud PhotiUm nuncUpat Urbis hujus nec alia Cod. ar Iantius, nec Harduinus protulere nUmmos, sed Unum Spanhemius memor vi ex Goligio Regina heic quoque occurrit, ct Us nec Videramus faciem,
nec fere nomen sane prolatum audiimus ibi enim ad eam perquirendam, d apud Historicos explorandam me contuli, in Mithridatis ad Arsacem
epistola, quae inter Sallustii fragmenta visitur, reperisse mihi visus sum
Nicomedes Bith)nia ex moriens populum Romanum jecit heredem regnumque
ejus in proυinciae formavi redactum est, Ut ex Epitome Liviana constat. Inique lib. eos egis , persuadere vult Mithridates, quod filius jam extaret mulieris, quam ipse Nicomedes Reginam promulgasset laanc sententiam ita pro fert Sallustii editio Aldines Cum plius usa , quem regem appellaυerat genitus haud dubie est et Parisiensis , Cantabrigiensis, aliaequeri Cum filius quam Reginam appellaverant genitus haud dubie esset. Ita dc Batava cum a tiorum adnotationibus, in quibus haec loci emendacio Apolline minime dextro procuditur: Cum lius, quem Regem appellaverat, usa genitus haud dubie esset. Legitur in Genevensi : Cum filius Musa quem Regem appellat Grai c. In Plantinianaci Cum lius Musae , quem Regem appellaverat sec.
Ex nummo mulieris nomen certo comperimus, neque inauditum quidem nam Musa matri Carpus Libertus apud GrUterum parentat. Reginam nun 6op..1,cupatam esse, numisma comprobat quamobrem ita restituendus praeclari Historici videtur locus : Cum lius Mus , quam Reginam appellaverat genitus haud dubie esset. Quaenam haec Musa fuerit, statuere haud in promptu est. Admodum implexam Bithynorum Regum historiam faciunt Scriptorum sibi advertas antes , ut videntur, loci. Ab Appiano eam repetentes, incipientesque a Prusia, qui Persei postrem Macedoniae Regis sororem duXerat, Nicome in Misse de illi filius successes huic Nicomedes alter cognomine Philo pator Docet Historicus eodem loco , Philopatoris nepotem Nicomedem alterum
Romanis regnum testamento reliquisse : iωνος τουδ επιρος-- δη Pωμάιοιο - αρχη - διαρμαια πέλιπε. Non ergo duo tantum a Prusia fuere Nico
medes , ut dici solet ; sed tres , nisi quatuor velimus , Prusia altero intectertium d quartum interjectae , ex iis quibus paulo post subsequentem pa-xagraphum claudit Appianus. Nihil quidem statu, cum hos extricare
32쪽
nodos minime in praesens vacet , sed Regum numerum ut augeamus, temporis quoque videtur spatium suaderes; qui enim duos tantum post Prusiam λεγόν Nicomedes ponunt, sexaginta pene annos alterum ex iis regnasse admittant necesse est, quod minus verisimile videri possit. Quidquid sit de hoc , B egi Bithynia vita Vnet Romanorum Senatum Nicomedem ex Nicomede ct Nysa progenitum substituisse, Photius tradit es historia Cod. 214. Mennoni. τι, δε Nικομηδους , ζ. Haeccine Musa nostra est, & Photius ex numismate pro Sallustio emendandus ' Ut credam vi adduci pomm. Quam Mithridates apud Sallustium memorat, alia certe & posterior est: verum uxorne postremi icornedis, an filia Uxorem putet aliquis, quam pellicis loco primum habitam Reginam postea maritus dixerit , atque ab ea filium susceperit. Verumtamen sine filiis e vita decessisse, Appianus docet, ubi Bithyniam tertio bello Mithridatico invasam narrat Nν;tο yωοτε νεωτος α τα δος quod de masculis intelligendum est. Ego quidem in id propendeo , ut Musam in nummo scalptam Nicomedis filiam opiner, quam Reginae nomine honorarit. Filiam habuisse, & hoc ipso nomine, a C .c. 9. Suetonio discimus, qui Nysae causam si a Nicomedis a Caesare in Senatu defensam tradit, Musa heic quoque in Nysam fataliter pene detorta. Hanc conjecturam si admittimus, tertiam numismatis dictionem intelligemus quae ceteroquin quomodo Xplicari possit, non vide, nomen siquidem
continere dicemus mariti moΥΣΗΣ PΣOBAPIOΣ, ut in aureo apud me ApΣ1NOΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛ Υ. Libentius profecto legerem OPΣOBAPIO ,- si umquam facultas dabitur , numisma eo loci aliquanto detritum iterum attentius inspiciam; nam Orsobaris si nomen fuit, ut Rhescuporis, 'σος, εἱ to potius videtur scribi debuistis, ut ΣωσΩδος Σώκ , vel 'ρσοζάρεοι, in a B-χηις ικχορεις habemus in Plutarchi Demetrio. Videmus tamen
in Getensium psephismate Aio a Σώσις deduci , quod perinde est ac
detur deduci debui Te sed de his hactenus, nimis multa fortasse, ve
rumtamen quae mRUC OCCUrrerunt proponere volui, ut plenius de sententia tua me certiornm facias,
Veterem Inscriptionem paulo ante memoravi, in qua ex alter appareat gentilitio sibi nomine ac Romano praenomine adscito , ut de a condimoto vidimus in nummo. Illam frustra pluries tentatam ut in lit rarum bonum exscriberem , Secusiam aliquando me contuli. Publici qui dem uri jam feci, sed cum sciam, libros Italicos ad oras vestras quam tardissime perferri, exhibere hei tibi volo , ut certus sim, praeclarissimul et monumentum tibi non amplius differri.
IMP. CAESARI AUG . DIVI. R. PONTIFICI MAXIMO TRIBUNICIA POTESTATE XV IM'. XIII M. IVLIVS. REGIS . DONNI F. COTTIVS
PRAEFECTUS , CIVITATIVM QVAE SUBSCRIPTAE, SUNT SEGO
33쪽
SEGOVIORVM . SEGUSINORVM. BELA CORVM. CATURIGUM
MEDULLORUM TE BAVIORUM ADANATiVM SAVINCATIVM . EGDINIORVM . EAM IN IORVM VENISAMORVM IRIORVM . E SUB IANIORVM OVA DIA VIVM . ET . CIVITATES QUAE . SVBLO . PRAEFECTO JVERUNT
Arcus Secusini praenobilem titulum vides. In Actorum ac Diploma torum Historia , qua Arti criticae Diplomaticae viam sternere adnixus sum, ipsius Arcus iaciem conspiceres, zelaturas, quibus ophorus uim dequaque decoratur. Quod ad inscriptionem attinet, multa domi servo, ut aliquando illustretur Perobscura ante hoc detectum monumentum erat Cottiorum historia Donnum Ideon nem fuista, ab iis diversum, aliasque , . . b. a Cottii regno tenuisse terras, hactenus credidimus, ut ex doctissimo Celta l. sio inter alios abunde potes agnosci errorem Strabonis locus seu perperam 9' scriptus, seu male acceptus invexit. Jam vero intelligere possumus, Cottioriostro , qui dum Gallia subigeretur a Caesares, in angustiis tuis, deinde in I. s. e. 16 amicitiam claυiani receptasPrincipis per Alpes sibi cognomines viam aperuit, uti A nimiano discimus, Donnum , eorumdem locorum item Regem
patrem fuisse. Juliae gentis nomen in Augusti obsequium Cottium sibi adscivisses, ingens nos orni docet, quem ipse simul quae sub eo civitates erant , extrUXere. Regem quidem se nequaquam nuncupat , ac si paterni Regni administrationem tantum illi Augustus concesserit, ita ut tamquam Romanus Praefectus regeret. Fratrem quoque videtur habuist Pistit. I.
.cognomento Vestalem , qui provinciae Ponti praefuerit, is enim ab Ovidio 16. Alpinis regibus ortus dicitur, itemque progenies alti fortissima Donni. Cum tamen Alpium suarum regimen permissum Cottio sit δια βίου , Regem Vo e. o. cavit Ammianus dicto loco Cottii regnum sub Tiberio memoratum a Suetonio est. Quin posteris dominatum transmisit, filium enim ipsius, i ino. aut nepotem M. Julium Cottium alterum memorat Dio , cui claudius
bis, quod ex Arcu didicimus, Regis nomen ab Augusto nequaquam Coi tio permissum. Quem vero Claudius Regem dixit, sine liberis decessisse,aex eo arguere est, quod sub Nerone Alpes Cottiae Cottio Rege defuncto in provinciam sint redactae , ut Suetonius docuit, exinde Lutropius,
ac D Hieronymus in Chronico. Cum intra paucos dies Galliam versus iter suscepturus sim, Cottiasque Alpes superaturus, vicorum δε montium nomina perquirere non intem mittam, ut populorum, qui in Inscriptione recensentur. Xplorem loca,
atque in Sabaudia potissimum δε in Delphinatu vestigia, si fieri poterit,
detegam. Istiusmodi recentiorum nominum indagatione Civitates Varda catentium, iripsematium, in Brixiano marmore memoratas, doctis
Geograyliis numquam agnitas, levi opera detexi, ut sub finem libri quinti
34쪽
Veronens Historiae videre est neque enim civitatium nomine Urbes 41 telligamus oportet, quod permultos in errorem deduxit, sed Communia quaedam a vico, aut oppido nobiliori ut plurimum denominata. Amodanam exempli gratia in Mauriena occurrere animadverti , cum elenchum nuper percurrerem DCLVII Paraeclarum, quibus Sabaudia universa in sex provincias, seu valles dicamus , distributa constat : num dana fuit & danatium caput tuaint Thibaud habemus a Chanaberiaco leucis duabus: id nominis a Tebaotis primitus videtur ortum Vallem habemus d' aite aliis fruit Libine olim Iriorum sedec In Delphinatu ad Druentiam , quae in Cottii terra oritur, vicus extat Segoier; num a Segoviis traducto nomine textat Venisse , item haud procul a Chamberiaco Venimes num a Venis mis, is V eaminiis Besau unum habetur in Diensi Comitatu cibi forte tibiani steterunt, nisi hos ubi co connotet, aut in Lucernensi valle Bubiana Habetur Vaudanti, sive Vaudavia sit fortasse ab OOadiaviis. Miolans, seu castrum Medullionis, quod memoratur in vetustis membranis, indicare videtur Medullos Savun in Geneven si, ubi Sabaudiam attingit, Saυincatium fortassi indigitat locum forte etiam Sabaudiae nomin Savincates praesus ere. Neque enim Cottii regnum valde angustis conclusum finibus, Multra montes ad Italiam vergentes nequaquam progressum existimabimus, ut quidam volunt in Secusino municipio Ic vetusti lo- s quuntur lapides' quod Cottiarum Alpium initium vocavit Ammianus usque ad Helvetiorum δε ad Romanae Provincia fines videtur pertinuisse. Brigantionem in alpe Cottia fuisse, testatur tabula Theodosiana eidem a censitum Ebrodunum testatur Itinerarium Burdigalense maturiges inter
Cottianas civitates numerat Inscriptio nostra, quorum caput inter Am-
Dun, Gap ubi nunc Chorges habetur, stetis inscriptio siquidem ibi olii detecta, in qua IV. CATVRIG. legebatur prisca Itineraria inter Va- pincum bredunum locant. Cottiorum quidem jurisdictionem a baudiam fere omnem opinor amplexam aliquando esse, cui & Gratiano polin, hodie Delphinatus caput, olim adscriptam fuisse , Notitia Imperi, docet quod viro doctissimo Hadriano Valesio in Notitia Galliarum asnotatum est. Usque in oppositam Rhodani ripam alicubi procurrisse nunc discimus, si Belacorum oppidum Belἱa nobis indigitato suadere hoc quidem videtur nomen Belica in peranti is documentis servatum, itemque ,. quod ab excellentis ingenii viro Abbate de Longuerue in Franciae descrip tione animadversum est Belicam scilicet a Sequanorum civitate disjunctam fuisse Habetur tamen ista ad ingressum arantasiae vallis Cod tianae equidem terrae minime restrictos, coarctatosque limites illud indubie probat , nempe sub Nerone Narbonensi nequaquam additam esse, sed novam Romanorum provinciam evasisses; neque enim tune temporis exi gui tractus provinciae constituebantur Ammianus Marcellinus post sup Iib. s. riorem Rhodani cursum descriptum exordium Galliarum fuisse tradit, qua idem fluvius raptumiselocibus undis In mare fert Ararim quod ita quidem accipio , Ut magnam saltem Allobrogum partem ad Cottiarum alpium
provinciam pertinuisse, intelligi inde possit. Mirari autem subit, Caturiges,
35쪽
Veaminios Egdinios tum hodie Val 'ilis perperam in editi Plinii
Eclinos Medullos, in hac inscriptione recenseri, qui desin illa apparent, quam ex Alpium pophaeo linius recitat, cum idem auctor Cottianas civitates ibi nequaquam adjectas fuisse, diserte admoneat Augustus fortasse post Cottium in amicitiam receptum ejus ditionem adauxit. Alios insu per certe populos Cottio paruisi. ex ipsa inscriptione discimus, in qua cum nominibus ceteris locus deficeret, additum est, 1 t Civitates c. ac si dixissent, ct Giυitates reliqua . Haud illepida venit in mentem modo eorum nominum explicatio, Vae documentum VetUs in Taurinensi Archivo Iegenti mihi occurrit aliquando amrmatur in eo siquidem ovaliciensis tonasterii latifundia ibi enumerari, marmori ad perpetuam fidem incisa documenti exemplum domi teneo. Sed nec anteriori aetate Ammianus multo melius censuit, Arcum enim Secusii moenibus proximum Cottii Reguli rib sepulcrum credidit, ut subindicat. c. o. Quamplura ex hac urbe ad te mittere eximia monumenta possem, quae in universalem, quam meditor , Inscriptionum collectionem reservori in victi siquidem Regis per mis tu, favore ante hos decem annos veteres pides clim literatos sim scalpto , quos in his locis reperire potui , in unum coegi, ordinatim dispositos, novaeque Academiae porticibus infixos dedicavici in hoc autem Museo, cui quam paUcissimos id genus anteponas velim , praeclara mUlta, quae nondum innotUeres, servantur. Verumtamen ad iter instruendum meum , Ordinandumque , cogitationem convertarei necesse est, ventis enim dare vela secundis statim aveo , ac
quibusdam hei me tricis exsolvero , quod spero quam primum fore. Non omnino absum a spe , te ipsum conveniendi, quamvis tam longe Positum Regiones autem , quas primum percurrendi, accius Dandi de siderio teneor, ea quidem sunt, quas modo Lingua locium, Provinciam dicimus multas ibi, maximas Romanarum antiquitatum reliquias superesse fuere non semel, qui mihi cumulate dicerent. Is tractus in Dis, Viennens etiam Comitatu adjecto , Romanae , Ut scis, Provincia nomine olim veniebat amplificatae quodammodo Italiae accensebatur. Antequam Gallias reliquas Caesar subigeret, Narbonensem Civibus Roma Fbis nis jam plenam fuisse, Tullius docet Pro Gallia eam nequaquam habuisse ipse visus en Caesar, cum Galliam omnem in tres dividi partes docuit. Quatuor quidem, Ut par erat, Narbonensi addita constituit Gallias u
gustus nihilominus Romae, Augusto ipsi Galliae in t X populos distributae excitarunt aram arbonensi minime in partem advocata 'res Gallias, is Tres Provincias Gallias Galba nummus, plures nobis antiqui Dpides etiam secundi a Christo nato seculi ostendunt. Quin seculo tertio incisum scimus marmor praenobile in Thorigis castro adservatum , a tri V. V p. bus pariter Provinciis postum M Galliarum Consilium memorans albo xvi . nensi exclusa Italiani potius quam Proυinciam eum tractum dici debui Te, --3- - Plinius asserebat πόλιν τὸ λαλίας Stephanus appellavit' emausum Seriatoribus jam ab Augusti arvo cum extra Italiana peregre proficisci interdi-
am esset, a Sicilia, Ma Gallia Narbonensi usque in Dionis ustorici λ sa.
36쪽
aetatem ea lege non arcebantur Soli ipsius ingenium, coeli indolem: arbores, Ductus, qui e terra percipiuntur, Italiam prorsus referre, a multis didici, qui eas regiones peragrarunt Gallicana quoque dialectum ibi ad Italicam valde accedere, multoque magis transactis aetatibus accessisisse quod Italorum olim incolarum, civiumque Romanorum De Uentiam denotat. Mirum propterea videri non debet, quod ad vetusta sediticia spectat, ad Romana monumenta, ceteris provinciis omnibus arbonensem longe praestare Meo quidem illam perquirendi consilio commodum esset, si Nicaeam iter dirigerem , c Maritimas alpes transirem psed Cottias, ut dixi, peragrare statui δ Genevam quoque ubi multae praeclarae laabentur Inscriptiones , adire. In Reipublicae literariae bonum Cura ut valeas, atque ut Mam diutissime vivas.
UT vide s nequaquam quod timebas futurum esse, ut amjcorum
in hoc itinere obliviscar, primam, quam licuerit conseqUi, nondum vulgatam ad te Inscriptionem mitto , eximiam quidem illam , vulgares enim destritas nihil moror.
37쪽
Marmor quatuor ab hinc mensibus, cum immani seculorum spatio Nec Solis radii, nec lucida tela diei
alte terra obrutum percussissent, inopinato casu radices arborum refodientes coloni detexere. Viris clarissimis exemplar debeo, Ruchat, qui lapidem exscripsit Abaugit, qui mecum comiter, a perhUmaniter comm nicavit Minnodunum hodie Moudon est haud recte in Theodosiana a bula Minodum, cina tinerario 2 finnidunum; neque item recte, sed ex vitio in numeralibus notis, quod ab Aventico Helvetiorum M. P. XIII distare dicatur , sex enim numerantur leucar. Nobili monumento locus est datus decreto Vicanorum innodunen sium. At Derci tempus quid connotat ' πι-χψιον puto plurium dierum solenne, vel statum aliquod anni tempus, cui nativa regionis dialecto istuc nominis adhaeseries; neque enim a Pερκω repetendam opinor vocem , neque Dercem a Syriacis usque plagis huc
Alterius vici , Albinni scilicet Iodie Alb in Comitatu Genevensi praeclaram Inscriptionem accipe ante hos x menses pariter e terra
C. SENNIVS . F. O . SABINVM PRAER FABRBALINEUM . CAMPUM . PORTICUS . AC . AQVAS. IVSQUE EARUM AQUARVM.TVBO DUCENDARUM. TA.VT. RECTE PRAEFLVERE . POSSINT. VICANIS . ALBINNENSIBUS . D. S. D.
Recensitam audio statim fuisse in eximiis Diariis Trevultiensibus, docteque illustratam Vici hujus nulla hactenus prodierat menti quod enim apud Gruterum in laterculo militari cum aliis pluribus Italiae op 36 i. r. pidis memoratur, ALBI timilium est Mirum profecto quantum Geographia antiquis lapidibus debeat. Iam vero quid agis cum fratre, 'uomodo procedunt praeclara quae meditamini ne despondeatis animum editionem Norisii vestram, qui viderunt, impense laudant; praecipue istoriam Donatisticam, quam si videret Norisius ipse , supplementum libenter adoptaret, suam vel- Iet universam esse Perdoctus Dominicanus noster P. Bernardus de Rubeis ecquid rursus Venetiis parat flecellio, Pindemonii, Montenario ceterisque ex Academia nostra salutem dicas : Musellio quoque de re literaria apud nos adeo benemerito Valete.
38쪽
XI Kal. Novembrisan. MDCCXXXII. Lugdu Ioa
OUOD mihi diu in optatis fuit, 'uod non semel aggress perficere numquam licuit, ut Galliam peragrarem, tutetiam P risiorum in viserem, id tandem eripiet mihi amplius nemo nubi-teras Alpes jam transvolavi, Lugdunensem urbem jam teneo. Continere me non possum, quin hoc tibi, in CLARIss1Μ , annunciem, ut scias, me ex animo loquutum fuisses, cum perhumanis tuis literis olim rescribens de iisdem rebus tecum me aliquando, Deo favente, etiam collocuturum significavi. Hoc tamen non ita confestim accidet, prius enim Nemausum petere, Farbonensem provinciam circumire statui. Nunc veteres lapides , qui in hac urbe superant praeclarissimi, non sine diligentia perquiro, summaque voluptate perlustro. Duos ex hisce elogiis accipe, typis quod meminerim numquam commitas.
SENIORIS DOMOROMIULI VIR V LVGVDVNET PUTEOLIS NAVICLARIO MARINONERIVS ET PALAEMON LIBERTI PATRONO QUOD SIBI VIVUS INSTITUIT POSTERIS SUIS ET SUB ASCIA DEDWAV
39쪽
Prior non ita pridem eruta allet nobilis civis viridarium exornat,
magnisque literis docet, in Circo vel noviter extruct vel instaurato, vel ampliato loca numero quingenta Januarium Edilem Lugdunensibus impensa sua constituisseri hujus generis Inscriptiones perraro occurrunt. Marmor alterum ante annos XV in Rhodani alveo repertum , praealtae ac peramplae instar basis media stat in via prope veterem suburbii Ecclesiam. Nemo, quod constet, ad hanc diem exscripsit, obscurae siquidem, semesae ac lectu dissiciles alicubi vi apparent literae Antequam ad hunc lapidem accederem , fuere qui de illo sermonem habentes percunctarentur a me , quidnam ossicii elset Senior Domorum , ita enim legerant. Res pondi, Comitem Domorum ex Theodosiano codice mihi esse quidem notum, seniorem autem Domorum audisse numquam. At nisi cogno men velimus, Quintus Capito senior hei dicitur ad alterius distinctio nem , qui, ut videtur, tribus iisdem nominibus utebatur ejusque patria solenni nunciatur lapidaria formula Domo Roma, quamvis in marmore conjunctim Xaratae dictiones sint. Animadvertas velim evirum Lugduni, Puteolis citem ἀνομιαλ est Capitoni, deinde Probanis Senioris, deinde υiculario od substantivo praecedente nullo monumentum sibi iυusis lituit, dedicaυitque, tamen liberti faciunt, Inscriptionem scilicet addidere. Documentum capere possumus, ut quam cautissime in rejiciendo
Themesithei epigraphem, quae post aeream illam cum paucissimis comparandam, inter hujus Urbis alias palmam sibi videtur arrogare, diu quae-11vi, non nisi post multaui indaginem reperi in impluvio domus ad viam Merciariam politae. Muri angulo praesidio est, albam operis tam quam vulgaris aliquis late injuriam passia Legitur tamen adhuc, justo volumini suppeditare materiam potest. Eam inter Sponi Miscellanea perlege si lubet. at minime laudabis puto sigiorum , quam is Auctor affert explicationemri praecipue ubi habetur in marmore VICE XX ET XXXX, P, enunciare autem jubet vice vigesima , se quadragessima, quod nihil est. In
Veronensi quidem lapide ex compendiis XX LIBREG, quae caliger,
aliique inexplicata reliquerant, Familiam Vicesiniae Libertatum Regionis Transpadanae latere intellexi, ut libro sexto Historiae monui sed in Lugdunens Temesitheus Vice Proconsulis, inice Vicesmarii, ct quadrages narii in provincia Assa fuisse dicitur, illorum nempe vectigalium exa ctoris loco. Vice Presidis gentem Thorignensis Inscriptio per consequentiam literarum exhibet. Vicessimarii mentio est apud Petronium Arbi Cap,6s
Quod nuper innui, ciam diu spoponderam, paulo ante discessum meum in Italia opus prodiit, Verona Illustrata inscriptum. Percurres illud, ut spero , qui Italicam linguam perfecte calleas, superqUe lucubratiuncu- Iis meis, De talis primitivis praesertim, perbenigne me interpellaris, CTragoediam nedum legere , sed Gallice etiam vertere volueris. Quamvis libri inscriptio res Veronenses videatur tantum promittere , multae in illo inquisitiones ex temporum, factorumque serie invenerunt locum, quae
40쪽
ad universalem eruditionem pertinent, ob argumenti gravitatem novitatemque injucundae , ac prorsus inutiles fortasse non habebuntur. Implexam scripturam illam, quam Gothicam, Langobardicam , - - nicam , Francogallicam , aliisque appellamus nominibus, nihil aliud esse. quam Romanam celerem, sagacissime olim olfecisti ex paucis verbis, quibus id explicatum nolebam nunc Vero argumentum hocce in XIHistoriae libro fuse pertractatum videbis, eamque sententiam, quamvis communi placito retragantem , tam perspicue , ni fallor, propositam, Sccomprobatam, ut sint qui non perspicere Urment, quid reponi possit. De Gallicana , ut vocant, itidem scriptura agitur, ac de Graecorum triplici scribendi methodo Circa antiquas Metropoles audisti credo ob Dissertatio nem quamdam multis ab hinc annis Veronae editam acerrimas suscitatas disputationes. In ea materia vix crederes quicquam adhuc latere potuisse nondum discussum. Verum, Deus bone , quam multi quidnam hoc quaestionis , di controversiae esset nequaquam intellexerunt' non defuere, qui sententiam meam oppugnasi sibi plauderent, postquam trita multa ita congessissent, ut ex iis noc quid ego dixerim , nec quid ipsi docete vellent, eruere esset Librorum etiam relatores Inon defuere, qui ex eorum fide qui suggesserant, ea mihi in hoc argumento imputarint, quae nec protuli, me somniavi umquam Rem modo ita in Octav libro explicavi, ut con cessum iri aliquando perem, distinctum hactenus ut plurimum non fui sita 4nter Roman s provincias, Minter geographizds, proptereaque nequaquam animadversum , Metropoles regionum gentium fuisse , minime vero provinciarum a Romanis Ob Praesidum suorum administrationem con
stitutarum. Sed tum de his, tum de aliis pluribus ejusdem momenti distacussionibus , quae passim in his Oluminibus instituuntur, quid tu vere sentias, quid illustres ceteri in percelebri Academia conlegae, cum Parisiis fuero, avide sciscitatum veniam, atque ut per vestram ioctrinam pros.