장음표시 사용
191쪽
quem vix in ullo vel infimae classis audiore datum iri
puto, concessero versionem ibi praserendam sonti De sacris autem Scripturae libris simila quid affirmari, pugnaverit cum providentia divina , quae quemadmo-ctum, ne ad capessendam viam salutis certi & authentici indices sive duces deessent, hos ipsos humano generi voluit impertire, ita quoque eadem fini conservare: pugnaverit cum singulari&prope incredibili diligentia Iudaeorum , quod Vetus testamentum attinet , de qua aliquid dictum num. xvii. Quin ipse Bellar minus I ibro idevalidis quinque argumentis pugnat contra eos, qui con R 'tenim, udaeos in odium Christianaes desudiose depravasse
corrupisse multa loca Scripturarum. Quae vero ad corruptelas adstruendas proferuntur, dissolvit clarilsimus collegam. Horia eius Tractatu de Scripturis, disputatione VII, quaestione iv. De libris Novi corruptis, nisi forte quod alicubi hallucinatione exscribentium quos nemo, sive fontes sive versiones describant, ανα- 'ητέ sconstituit)peccatum fui nulla est suspicio vel querela. Testatur Haeronymus, nullarum gentium linguas Scri pyxs
ituram ante translatam, sive pridem ante suam aetatem Diillunc
Testatur Theodoretus Τεροπευφης libro quincto Hebraicos libros non modo in Graecum idioma conversos esse sitia Romanam quo stinguam, Aeg ptiam, Persicam, Induam , Armenicam Oct Scythicam alis adeo Sauromaticam, men , ait, ut dicam, in linguas omnes, qu/bus adhanc diem nationes utuntur. Quum diversarin adeo multiplices essent versio-Des, quem tamquam originarium & authenticum te X- tum transtulerunt aut respexerunt interpretes, nisi Hebra una Veteris& Graecum Novi testamenti Paut quem alium respicere etiam hodie possint Gentes, quas fer H- versitatem linguarum cuncZarum Dem in unitate sidci congre-
192쪽
ssvis Conveniunt videlicet& conjunguntur, quod
Scripturam omnibus conamunem attinet, per fontes,
tamquam per vinculum sive per principium itidem omnibus commune,&non per aliquam vertionem. Si iecusseres habeat, inferiore di deteriore loco 'conditione fuerit Scriptura θεο niaipis, quam mendaciis1-naum nugacissiimum Alcoranum. Nam accurata Mu-ham me danorum industria in fonte Arabico id sarium tectum conservari nemo dubitat: si Persa vel in .dus vel Tartarus translationem expetat, non aliunde quam ex Arabico verti velit, nec fidam credet, nisi Arabico textui respondeat. CI IX. Caeterum post Tridentinam synodum coeperunt scribere Iesu itae, quemadmodum ex iis,qua: adjicimus , lector poterit cognoscere. Alfonsus Sal mero prolegomen in Evangelicam historia quarto
conatur ostendere,isctionem Hebraeam non esse me larissproinde praeferri oportere versionem Latinam. Iohannes Pine da praefatione in Iobum, cap. II INLihilscrae auctoritatis hacZenin eis, nisequokin Latino codice vultato habemm Gregorius Valentiatomo I I, disp. I, quίst.I, puncto II, para g. XLIII Graecio Hebraici codices, cubia nostra editione di ident,per no ram corrigendi se emendandisiuni nam hanc Ecclesia peculiari desinitione per omnia pro Lavit, non illos. Iacobus Gretserus Defensionis Bellarmini libro II cap. XI: Fontes, tamquam turbide uentes depurgandi se expurgandi unt a Latinam tutatam editione.
Martinus Deirio Proloquii in Pharum Sapientiae cap.
III, regula III Latinam vulgatam nunc iam pro authentica habet ex decreto concibi Tridentini Ecclesia catholica. Et
xegula v II: In quibι Hebraea conveni micum Latinae vulgata Tissunt certae s in Libitas eritatu in quibus di irint, junt
193쪽
snt carri ηὐ e Latino, non cretra. Idem obme Craeeo G nxtu Novi, sametenti Iohannes Eusebius ieremberge de origine Sas rae Scriptura libro v I cap. XXHI:
Latinus textu non eis corrigendusper Hebraicum e Hebrai-c- per Latin . Secundum hos itaque novatores, Tridentinae synodi adsectas, Hebraeus Veterisin GraecusN0vi testamenti textus non est authenticus, sed solus Vulgatus Latinus. Hunc autςm authenticum, qualis luc non fuerat , primum fecit sanctio Tridentina. Ante eam si Hebraeus . Graecus authenticus fuit , egr4du, quem ab onani aevo huc usq; tenuerat, a Tridentinis deturbatus est,is ex authentico factus non-authenticus ratione plane contra rhaei, qua libros apocryphos in canunt pos transmutarunt. Sin authenticus Q fuit, ante coad uinucidentinam synodum perdecursum tot seculorum Ecclesii a Christiana catholica authentico Scripturae textu caruit,in absq; illius oper uillat, adhuc careret. Vtrumque ex aequo absurdum.. IX. Longe aliter prisci Latini Patres,quin etiam cenii 0rum doetorum, qui proxime concilium antecesserunt, pr*stantissimi. NIunci quoniam rem plene&accurate non tractamus, sed saltem, quia cum sessione quarta Tridenti nares nobis est, leviter tangimus, adductis paucorum testimoniis contenti erimus Hieronymu ad Lucinium, epistola mitra Viveterum libre rum des de Hebraeis olominibus examinoda eis, ita novorum Graeci sermonis normam desiderat. Rursus ad Suniam&Fre telam, epistola cxxxv Sicut in Novo resamento, si νδε apuήLatinos quaesto exoritur , o es inter exemplaria caris , recurrimw- ontem Graeciser Novum scripti est nurume 'tum ita in dieritogamento si quando i ier Graecos Latino Ddivressis Hiad Hebraicam recurrimus
194쪽
pisulis. Augustinus de doctrina Clitistiana libro P,
cap. xl Latina linguae homines uiam ali ad Scripturarum divinarum cognitionen opin habent, Hebria cilicet o Graecaruita exemptiriapraecedentia recurratur, 'quam dubitationem attulerit Latinorum interpretum in ta varietas. Et is deciVitate Dei, cap.XIlI Euum diversum aliquid in codicibus invenitur, ei linguapotius credatur, unde eu in aliam per interpretessaeIa translatio. Ad quae verba Ludovicus Vives:
Hoc Esem Hieron mus clamat; hoc stria docet ratio: ct nasius est saniore iudicio qui repugnetes ru ac sensus bonorum ingeniorum hoc censet, nam rigidus supor velut moles opponitur. Duobus antiquis jungamus duos ex infima aetate Cardinales, Tridentinam synodum proxime antegrestas, quorum etiam testimoniis superius usi fuimus Cardinalis Ximenius praefatione in Biblia CompIutensia ad Leonem decimum Vbicum Latinorum codicum variet- eis, aut depravatae lectionisse 'moi dquod Esrariorum imperitia mulct negligentia requentis me accuere Miamin xad
rimam Scripturae originem recurrendum ea scut bearus Hi ro missis Augu inu ac caeteriectas astici tractatores admonent ita ut Ebrorum Veteris te amentisinceritas ex Hebraisa veritate Novi autem ex Graeci exemplmbu examinetur. Cardinalis C ajetanus praefatione inquioque Mosaicos libros Intendo iuxta Hebraicam veritatem textum expon re, ubi iversa occarrerat sententia in vulata editione or in Lebraico textu. Non enim interpretiae Graeci aut Latini, pedi in tantum Hebraei textus auctorita eL , quam complecti cogimur, o complectimur deos omnes. Haec isti duo magni nominis Cardinales,quorum sententiae praecedentium omnium seculorum consensui innixa post elapsos paucos annos anathema impegerunt Cardinales&Episcopi synodi Tridentinae: ad cujus sessionem quartam haec quoque in occasione obiter annotata sunto nam emiastitast
195쪽
Instituto decanone scripturae, Ne teris quidem testamenti nos hic agere dudum professi sumus. CX. Si quis autem eorum, quid ridentinam synodum amplectuntur, hisce nostris se velit opponere, respiciat ad syllogismum numero viro positum, S siquid in eo vel elus probatione desidet et paucis indicet: nam si quid uberiore confirmatione indiget id porro confirmabitur. Vt uno verbo micana, res ondera informa Ita enim ambages declinabuntur,4 brevi sed recta Gregia via ad verum a falso dignoscendum ibutur. Ad rem nihil faciunt mendacia, convicia statu naniae, quibus frenos laxant Moguntini sine quibus tractari possunt quaestiones controversae in qualibet alia discipli: ira,&cur non in Theologicaὰ unde vel maxume deberent ab eise,& velitas absq; detrimento carit iis vestigari .Propemodum autem apud meMoguntinorum nρετίσμιοι του, λοιδο eaot nec erunt, ut quod de Novo artifice prauem dixi, de ipsis quoque dicerem, nempe cum eis mihi8 hac nihilnegocii re etiamsi Acheronta move rint, ex imo undo convicia hauserint, tantami eorum m lem, quintam montiumgiga tes, quum Pelion Osse imponerent, conteesrint.Ne tamen veritati desina, quum jam Responsi mei ipsis oppositi distracta sint exempla, faciam id recudi,&ubi objiciunt, quod sententiam meam videri
queat impugnare, interseram & refellam lia operae fieri poterit compendium,&objectionibus, quae ad rem
fecerint discuisis convicia auctoribus suis εκ - ουπε- 3tib. OG τευ τρο τῆς Ucρλαστοι - λαλεῖ relinc fui. Animad ' Τ' v rto autem qui ad Rhenum incolunt, calumniis mihi struendis certare. Num e superiore ripa ad inferiorem secundo fluvio, an adverso ab inferiore ad superiorem ultro citroque devehantur, in medio relinquo. Videnius, ut dixi, quantum ab aliis accepit nam ut ipse
196쪽
φλυ-α qmries evolverem a me impetrare non duo tui,conspirare. Damnant videlicet utriq; studium concordiae ecclesiasticae,&qualemcumq; ejus promovendae conatum .E contra statuit haec Iulia, dc ego in ea, nonesta plane deserendum aut omittendum facere in primis ad Dei gloriam , ad reparandam Ecclesiae Dei, miseris modis dilaceratae, unionem; ad populorum salutem tum coelestem, tum terrenam neq; enim dum Ec- clesia in partes mutuis odiis exasperatas scinditur, tranquilla vel beata potest esse Respublica Hac fini discernenda esse necessaria a non necessarii, de necessariis per certas invidentes probationes, quoniam in communibus quibusdam principiis, quiden praecipuis, convenimus easq; inserina, ut loquimur, institutas, quas non possit non capere, nisi qui mentem ejurarit, transigendum csse. Postulavimus itaq; paullo ante, ut qui nostiis se velit objicere, ad principalem,quem pro posuimus, syllogismum respiciat. Si responsio non ex orbitabit aut extra oleas vagabitur , brevi videbitur
quo rem evadere oporteat. X L Praeterea viget & inculcatur in academia
Iulia studium antiquae: Aristotelicae philosophiae, explosis novis&nuperis disciplinarum solidaeq; eruditionis corruptelis commendatur etiam proximo post Scripturam loco studium ecclesiasticae antiquitatis, uta pote ad hodiernas controversias sive minuedas sive de- cidendas magnopere necessarium. Hinc,qui ad Rhenusunt, dirum carmen occentant, nempe plurimum a-rhei m byerie eruditionupriscae insutiri inmotioribub. Existimo tamen inferiores accolas hic non concinere in paullo mitiores esse, quam ut studia sive priscae philosophia sive antiquarum Ecclesia rerum atheismi accusent. Multo autem minur atticismo assinem pronunciabunt
197쪽
abunt dot trinam, quae inculcat, renatis & si delibus, ut in statu gratiae maneant,&fine fidei suae, qui est salus animarum, tandem potiantur, incumbere necessitatem abstinendi ab operibus carnis, sanctimoniae, sine qua nemo Dominum videbit, sectandae. Neq; dicent praevaricationem esse, si juvenes serio moneantur, ut eXemplum Iosephi imitentur,in continentiae operentur, ne
tibiaene non modo proseritatem, quam in hisce terrisserare poterant,sed omnempropitii numinis favorem Ur Esam aeterna salutem iis eripiant. Qui diis gentium Libero Veneri sacramentum dixerunti praevaricabuntur equidem, si ad istum modum docuerint nos vero minime,qui dia' bolo& ejus operibus dudum renunciavimus.Nolimus igitur enasci portenta opinionum in doceri Christianos, non esse eis ad salutem necessarium servandis divinis praeceptis operam, quantam per Sancti spiritus gratiam possint,darein ut juxta horum praescriptum boni aliquid vel cogitare, vel dicere, vel facere Deum diligere, timere&colere abstinere ab idololatria ici nomine sive incantationib' sive perjuriis profanando; ab homicidiis,veneficiis, scortationibus, adulteriis, rapinis&similibus flagitiis de quibus videlicet Aposto
lus, Praedico vobGerout etiampraedixi,eos qui talia agunt,regni Cal. V, I
Dei nonfore heredes. Nolimus haecd paria Sancti spiritus ζ
effata enervari corrumpi, atq; ad eos deratis subitis esciis impiis peccatoribuου nefariis o profanis,satricidis
matriciau, homiciduscortatorihin cinaedis , masculorum concubitoribm,fAgiarai s mendacibus , convitiatorabm, metum
amittendae aeternae salutis &certo certius subeunda damnationis, quo solopcr Evangelii quidem ministeriufrenari & coerceri poterunt, eximi. Nolimus substitui peregrinam fanaticam doctrinam desub Iahit hominis
idem unitatu ut fantia olimsηcti imae Trinituis, de qu e
198쪽
termino huius mions non ia divina ,sedhumo quos Christin iturλ cui etiamside extra acramentum iungamur quoad sub stantiansraepeculiarem quamdam approximationem cujus unionu duratio F continuita 'pentur Perseverantia in de bono operibus. Nolimus hujusmodi commentor uirim, τα spargi, sed magis medio Rheno, vel Albi, vel si quis alius ad septe iitrionem magnus profundus fluvius, ne umquam caput efferant, submergi. Qui sane,
quanti quanti sunt, restinguere tamen non poterunt ignem aeternum, quiparatus est diabolo,calumniarum paren.
ti&flagitiorum auctori, se angeli, asseclisq; eivi. Deus, cu ius regnum est iu ilia 6 axo gaudium per Spiritum δεn, reum, discissa Ecclesiae concordiam & afflicta rei p. tranquillitatem clementer indulgeat, Satanam qic Onterat sub pedibus nostris.' Ni A. Pagina H I mepriore. inea fi dicuntur. Hauximate Brito, auctor expositionis Prologorum Biblicorum, quae Lirant Postilla immiscetur, ad prologum in
Iosiam magiographorum nomen, commune eis omni-ιm Sacroscripturae libris; sequia hi novem non habuerunt emi-μentiam prae caeteris, fecundi quam agno arentur , ideo communi nomine content unt.
Ibidem, in alae. osen e PryphetM: Matthaei X I, 33 Omnes Prophetae Lex sad Iohannem prρphetarunt: κXII, o Abiuis duobwpraeceptis, distigeri dividetineum, proximum, totai ex se Prophetae tendent. Facsepseriore , fine Gamaliel a Sadducaris in-xerrogatus, unde probare posthi Deum sanctumis benedictum resuscitaturum esse mortuos, respondit, Ex Lege, ex Prophetis, se ex Hagiographis. Ita enim legitur in Gemara Tahnudica codice anhedris, sub initi
199쪽
, et in n. piphanius testatur quod a Nazaraejs , Haregio
quemadmodum a Iudaeis, habeanturin legantur mi οPQ a Vinea sa. coarctati. Et hinc Epiphanio vocatur aere r. v Δωή κμαθρος ram;&Epiphantu sequuto Damasceno. ' ς 'I , numero XI. Danielem. Nugatur autem Prol. in
lacobus de Valentia, episcopus Christo politanus,qa
scribit magistros Hebraeorum temporibus Constantini in Babylone Aerapti congregatosposuisse Davidemis Danielem inter Hagiograph/, ut auferrent eis dignitatem prophetiae, e quo clarius loquantur de Chriso, d de tempore adventus eius: imo additis punctis vocamibus Dis c pervertisse. Trasi. Scripturas a vero sensi signis alione .
Pag. VI, numero XXIV inea II. - orles. Nam quam
iis multa barbaragentes verba sunt sancti Hilarii me ρ- d: '
Initionem sicundum Ap olorumpr.edicationem, manenti-tim hodie ili eccles arum dem adepta sint tamen secialiter evangelica doctriara in Romani imperiiseri consi it. Pag. ad 3, lineas Sanetus Ambrosius nonnulla ex Quarto Esdrae producturus Scripturae ea imputat. nimarum, in qu sit,superiora esse habitacula, Scripturae tesimo
mis Daldeprobator. Siquidem es in Esdrae libris legimuου quum venerit iudicii Hes,reddet terra defunctorum corpora, ct pumis reddet eas, quae in tumulis requiesunt, reliquias mortuo rum. Et habitaculu, inquit, re ent animas, quae his commemdataesunt, ct revelubitur alti mu se edem iudicii Ruisus: Denig dies Scriptisra habitacula ilia animarum promtuaria nuncupavit quae occurrens querelae humanaei eo quo in i qalprae cessierunt iideantur Gadiudicii diem, per plurimum scilicet temporis,debita sibi remuneratione audari, mirabiliter ait coarona similemisium indicii diem, in quo sicut non novissimo ri tarditos cnecpriorum velocito Coronae enim dies ex
sectatures moibi, ut mira eum dicis victi erubsant, is
200쪽
υictorespalmaim .rdipiscamur victori. e. IIudquos non relisurpocculit , quod periores videantur,qui antegeneratisunt, in-sfrmiores quipsea Comparavit enim utero munerispartui ha iusseculi: quoniam ortiores in qui in virtute iuventutis nati
sunt, infirmioresqetu temporesnecytit . Haec leguntur apud Anabrosium libro de Bono mortis, cap.X:quq autem allegantur, occurrunt libro quarto Esdrae, priora quidecap VII,V. 32 33 posteriora vero . V, V 37, 2, 2, 3. Pag. 3, adfinem numeri XLV Cum illo autem
convenit&consentit Leander de S. Martino Benedictinus, qui in novis Smas, quae nostris diebus Duacii Antverpiae prodierunt, Bibliorum cum istis, quas diximus, Glossiis Postilla Lirani editiones praefatus est, δρPrologis Hieronymi suas expositiones, extrusis veteribus, quae Guidonis Franciscant nomen praeferunt, adjecit. Scribit enim ad Prologum galeatum 'od dicis Hieronymus aliquoties, hos libros ab Hebraeis inter Iagiographis scriptura collacari texi imo loca uti esse corrupta, vo cem HAGIO GRAPHA pro apocr phuponi Non igitur λώ. .a 'st, quod dicat Iosephus Scaliger Pugnantia scribit δε-
Eusebia, Iuta illa Scripturae interpres Miror autem caligerum hici ar se torsisse eique demendo non suboluisse.
Pagina a facie post linea Iae demonstravimus. Quum itaque canonem,qualis in prisca priore ecclesia obtinuerat, immutarint, imo rejecerint: damnarint, atq; adeo ecclesiasticos libros canonicis pares haberi sub anathemate definierint clubet denuo quaererenum hac ipsa in re testificationem priscae prioris ecclesiae sequuti sint, an novis revelationibus collustrati fuerint Testificatio, cujus tamen solius interventu,siquid hic controversum, decidi oportet, contraria est: revelationes novae, veritatibus praesertim ab universa ecclesia semper agnitis oppositae, nulla dantur. I S.