장음표시 사용
21쪽
poslet. Idem plane, Rex FRIDERICE, in dissimili quidem affectu,quando gloriosissimi ui parentis magnitudine venerabundus inspicio mi hi contingit Dum enim Tuis V1rtutibus digna elogia aliquo salieni, modo conor adumbrare, sentio facultate me destitui atque adeo quu d Divum parentem accedo , cui gloriam dolaudes, quas deberem,
Circumdare nequeo,Timanthis ve
lum malo injicere, quam rem Viribbus maiorem moliri diaterim nullus
sive Tua celeberrima Has ia, Ἀ-
moenissima Sora nutriunt, si1Ve reliquus eruditus orbis habet, ex suae copla div1te cornu certatim do
promtuxos quid id sive ad Tua,
22쪽
sive beatissimiParentis gloriam os
sitfacere. Ego vero, quem felicioningenii vena deficit, ne prorsus αμ- ολ γ sim, d nullum devotissim anhmi specimen edere videar, Majestat Tute Exercitationem Theologi Cam, Pontificum synodique Tridentinae anathemata elidentem, in qu1 Respondentis 'artes obivi sub ma
gisteri, praesidio ej' qui ob com
quivis popularium alius, gaudet Scgratulatur, humillime Ossero, dico, consecro. Quod dUm praesto, nonnullis forte temerarius videbor audax sed facit fiducia Ture ben1gnitatiso Clementiae, ut certo mihi persuadeam, quemadmodum Sol, quo altius attollitur, eo magis infi-
23쪽
. mos Vallius anfractus radiis suis illustralsita Te quoque tamquam salutare sidus ad fastigium , quod inter
mortales staminium est,evectum,in .
humillimuni sinfimae sortis servu
lumRegiae, aliae radios demissuru,
xpietatis ac devotis nis fervor imputaturia quidquid tanta sub
tate inserius ad Majestatis pe
des deposuero Accipe igitur illud,
potentissime Rex, qualecumque fuerit,& vultu Tu se Maiestati prpprio, hoc est, serenovi propitio tituere:
caetera quidem nullius dignationis, Tuae tanten Majestati devotissimos, spem deniquevi fortunas omne potentissimo Tuo patrocinio unichcommittetes,Regia, alia comple-
24쪽
cti dignare.Nostrum vicisti iti erit
Seminin caelum redeas, dius . i
dias coelo, unde nobi dat es, redoneris. Ita regnes ita Ortinia supremae
Potestati3 inunia explea, ut quum
25쪽
Vetoritas, uti a nobis nunc capitura& consideratur, est rationalis naturae, qualis Dei, Angeli, hominis aut alicu-sus, quod ab ea ad ejus mentemo volunitatem significandam profectum fuerit,' ut legis, testimonii, scripturae ex ejus versectione resultans vis vel facultas alliciendi alio- um sive intellectum ad adsentiendum assertionibus, sive voluntatem ad obsequendum mandatis. My ' μ'o db uoti nisi fationali naturae vel alicui hinς profectae rei auctoritatem competere eamque derivo ab eius perfectione sive praestantia excellentia moenim quisque virtute scientia vel similibus dotibus
perfectior,eo quoque majoris est auctoritatis tum ipse, umquod ille dici vel docet, vel testatur. Hominis vilis, nulla virtute&doctrina praediti nulla quoque est
auctoritas. Quam auctoritatem formaliter esse dico facultatem, vim vel virtutem alliciendi aut inducendi aliorum sive intellactum ad adsensum, sive voluntatem ad obsequium. III. Quoniam autem haec ipsa facultas, vis vel virtus a perfectione ejus, cui tribuitur, dependet, manifestum est auctoritatem Dei summam esse atq; itidem, si quae lex, aut doctrina, aut scriptura a Deo p o-
26쪽
secta fuerit, hujus itidem auctoritatem esse maxima: Quo enim propius a Deo abest, vel in Deum proximius referri potest eo quoque majore pollet auctoritate.
Sacra quidem scriptura perhona ines confecta. consignata est. Sed lirhomines loquuti sunt ac scripserunt Q τὸ πνευ το αγι ου φερο ιδμοι, acti a Spiritu sancto II Petrici, a I. Benedictin Dominin De-sraelloquutus eis per os funLTorum, qua a culosuerunt, Prophetarum suorum, Lucaei, , 7o. χάσα σφη θεοar ῆρς, I Tim. ID, I 6. Omnu SPr, Hura divinit eis in irata.
IV. Idipsum priscavi recentior Ecclesia semper
agnovit, doctoresque tum primae tum sequiorum aetatum testati&professi sunt. Irenaeus libro secundo, cap. xLvII: Credere haec talia debemus Deo, qui ono ecit , recti simescientes, certissimae persuasit, 'uia Scripturae quidemsem
ferita ni quippe a Verbo Deio Spirita eius dictae Origenes homilia secunda in Ieremiam: Sacra volumina Spiriti plenitudine strant, nihia, enisive in Prophetiasve in Lege es
e in Evangelio, e in Apo oo , quod non a plenitudine 2- minae maiesatis descendat Ambrosius epistola Lx111 M-gantpleriis nostrosecundum arte rigase . nec nos obnii mur nes enim secundum arte cri runt ed ecundumgrotiam, quaestuper omnem artemen . Scripserunt enim quae is
tu is loqui dabat. Augustinus undecimo de Civitate Dei, capite tertio Filius Dei prius per Prophein, deinde Iersti um,pseaper Aposolos, quamum satis esse iudicamis,
loquutin, etiam Scripturam condidit, qua Canonica nominatur, eminentissimae auctoritatis, cuis dem habeminaessu rebus,quas ignorare non expedis, necper nosque nosse idonei mus Gregorius Magnus Regesti libro IV, epist. YL: Heu disi. itura cra n quaedam pisola omnipotentis Dei adcreaturam
Thomas inter Scholasticos princeps, Prima ,
27쪽
Quaest I, in corpore art. N: Auctor Sucraescripturae es Dem. Idem ibidem, art. Iax ad II: Sacra doctrina auctoritat hvicanonicae Scripturae utiturproprie ex nec irate argumemtodo auctoritatibin autem aliorum doctorum ecclesiae, et cetuendo expropriis, non extraneis, quales sunt philolophi se ronbiliter. Innititur enim de nosra re etitson Apsolis o Prophet factae, qui canonicos libros scripseruns non autem revelationisi quaesuit his doctoribmfacta. Item opusculo primo, quod Graecis est oppositum,cap XXVI ides nostra non habet auctoritatemnes ab angelu, nescibal quibus,mraculi actis,seda, elatione Patris per Filium Spiritu anctum licet etiam angeliea, qtυ t fidei nosrae remelaverint aliquibi , ut Zacharia, o Mar L Iosephoo etiam ad de robur miracula plurimaracta l. V. Videamus itidem, quomodo de Scriptura canonica, cum aliis scriptis eam comparans, loquutus fuerit sanctus Augustinus Epistola IN Ego, an qtiat, colis es Scripturarum libris,qui iam non appellantur, Maici hunc timorem honorem, deferre, ut nusium eorum auctorem ibendo aliquiderrasses missisne credam. Ac si aliqui an eu
endero literis, quod videatur contrarium veritati,nilalam xdquam vel mendosum esse codicem, vel interpretem non asse- nuutum se quo dictum eu et et me minim e intellixisse non ambigam. Alios autem ita lego, ut quantalibet anctitate doctrina praepolleant, non ideo verumsmem, quia ipsit enserunt; quia mihi velperisios auctores canonicos, v lprob bili proba& firmi ratione, quod a vero non abhorreat,
per aderepotuerunt. Rursus Sicut Isiali ante dixi, tantummodo Scripturis canonicis hanc ingenuam debeo serviturem, aliae olas itastequar, ut confriptores earum nihil ines: omnium errasse, nihil illaciters uisse non dubitem Epistola, Crix suum muris, Curiani Agrippini mentionem secat et,
28쪽
subjungit, Hocgenus liserarum ab auctoritate mons, ae imguendum ein Non enim sic leguntur, tamquam ita ex eis testimonium proferatur, ut contrastentire non liceat, sicubifortὸ alitem puerint quam verita posuiat. De baptismo contra Donatistas libro secundo, cap. LII E- nesciat Samaamscriptmam canonicam tam Veteris quam Novi tessamenti certi uis terminis contineri, eam omnibuwposteriorum epi florum literis, proinde etiam Romanorum decretalibus, itapraeponi, ut de illa omnino dubitari or tari non
Isis, utrum verum vel rectumsit, qui uid in eascriptum esse constiteris 'VL Adjiciamus nunc etiam, quae Gregorius dCValentia insignis Iesulta, juxta genium sectae in fallibilitatem Pontificis adstruens, de Scripturari Pontificiis cui ea comparatis decretis affirmat. Adscrib mus verba, quamvis pluscula, ex commentario in S, cundam secundar, disp. I, quaest. I, punct VII, parasexLIII. Cognitio sacris expressa literis , quam Dem Canonicis Friptoribis indidit, quam perisios voluit caeteri scripto pat fieri, velut norumquoddam ver inmiens, quo is videticet conceptum aeternae mentissi notitia ver Imam hominibis eloquitur is manife an Caeterum ἰm octrinam hanc Spirit uncto dictante esse a cruractoribus exceptam, siti rici mandatamHicimus, nutcunfisi ni carevolumur, Spiri-rusancto dirigente,sacrosauctores illam in Albinter Fripsisse. Nimo Pontifices summi certam quandam Spiritus functi a iastemiam habent, clim desistunt controvers fidei, neque tamen Aorum de nitiones, quantumvis ab ips conseriptae , Scripturasacrafint, aut se dicuntur, sicut nunc quidem Loquimur de Scripturasacra auctoresigitur Canonicos ibere Spiritu fincto dictante, ob eam rem proprie icimus, quoniam in
ctrina fripto tradenda sic Allorum opera Spirismianctus ut
29쪽
T I p. diis scriptorem agi polim a Spiritusncto
mi ilasmaveris D cum tamen Pontifex, ut recte est, sine culpo finiat studioac gentia maiore σι habeat nec
et is, amiceri ac in stibilia, quae obiter is inter des zis bis serit. - Deinde ob eam cassam quo criptorems
dem siri istis bitiamen omnino necessario, ita uti Spirit missio. e.ei ιν molente minime in situ arbitrios positsicribere, .c.m tame ummus Pontifex quod ad eas quidem timet de nitionis circumclantias arritri uolibero indefinι- dbis a tur Haec Valςnx g nui e scri-VII. Constat itaque nullum hodie exstare crinium, nullum effatum, nullum testimonium,quod a-
scripturae, quoad infallibilitatem xcertitudinem, que uipali Totas riptura est divinitus 1 py ata Arctores igitur sive conditores Scripturae bi
scripserunt, nisi quod Deus eos voluit scribere, ImΟInspicavit in calainum quasi dictavit; ve certe ita mo
deratus est, ne quidquam scriberetur, nisi quod esset ex re, vero& decoro. Quod ipsum de nulla alia scriptura vel doctrina, quaecunque tandem&ubicumque in universo terrarum orbe occurrat, firmari potcst Ouin, uti ex am dictis constat, primarius Scripturaerit sive conditor est ipse Deus. Audivimus Greg rium de Valentiaci audiamus alium adhuc ieiunam. Martinum Dehionem, cujus ProIoquiorum in Ph. rum sapientiae capite primo haec sunt verba: Audior .
30쪽
minum aliω; non quorum, ut libet magna,precaria tamen em
ini 1 nibus comprehen cientia, sim Angelorum sed ipsemet Deus; aeterna, in Libilis, in ta bonitas oriapientia Sum Esis mana Trinitas, cui ab lute convenit i Canonicam scripturam condere primarius eis Macrae Scripturae fons auctor
Rρθὰ igitur Alsonius Tostatus Praefatione
an Matthaeum, quaest.v: omnium auctoritatum, quae ub caro esse potest, ea auctoris, Sacrae rei Iturae. Et in caput quartum Matthari,quaest.XXIIX: uia nect maior auctoris ub Deo, quam Sucra dripior uipeream convincitur, missim convincitur. Nempe auctoritas Scripturae est divina auctoritas, id est, Scriptura pollet divina virtute inducendi animos ad pr: bendum adsensum. Et hanc habet non aliunde quam ab ipso Deo auctore suo. Sicut auctoritas historiae Livianae pendet ab auctore Livio; testimonii Tulliani a Tullio,&siccu)usvis alterius a suo auctore, ut quanti illent, tanti quoque idipsum habeatur. cripturae io itur auctoritas quia divina est, ideo etiam in fallibilis est, ut peream n fraudem vel errorem induci nemo possit. Deus enim audio ejus per infinitam suam scientiam nihilsgnorar &per infinitam bonitatem nemini im-
vel per malitiam celant aut adulterant. IX. Pariter quia Scripturae auctoritas divina est ideo etiam polle ut jam dictum fuit, maxima virtute essicaciter movendi trahedi animos ad adsensum influa ratiQ ucto itatis proprie sive formaliter, ut loqui,