De Pseudophocylidea

61쪽

VS. 199 - πολυχρηματος - adjectivum est in soluta oratione sequioris aetatis dumtaxat adhibitum odi. Boro. ritische eit. 2. S. p. XX).

pria Sunt poetarum seriori aevi, praecipue vero Moxandrinorum Bero. rit Bett. S. S. Ρh.3. V. 221 - ὁμήλικα - adv. . aet. V. 225 - ἐπονειδίζων V. . ae. Cir LeX. ape, Soph.). V. Aliqua adhuc carminiS seud corrupta SupΘ

Sunt, ut admonet ero: Vs. 101: καὶ δαιμόνιον υλον δρσης ita μη δ. q. corrigenduS. Vs. 103 - καὶ τύχ δ'ει nisi mrέζομεν ἐς φάος ἐλθειν fortasse corrigendus est hoc pacto: - καὶ 4χ χὶ ἐκ γαίης ἐυτίζομεν 1 p. . plerumque enim verbum rureo cum modo infinit et partic. ἄν conjungitur. V. 153 - ἐργ4ζευ μοχθων ob ἐξ ἰδίων βιοτευσης ubi participium, μοχθων - minime accipiendus est bene emendatur, mutato μοχθον in μόχθων: cir CruS.3. ἐργύζευ, μύχθων ὁ ἐξ ἰδειν βιοτευκὶς sidust ut proprio vivas labore confer Bero. l. α). D iis qua ad dotes attinent istius carminis, ita mentem suam Scaliger aperit: is eque enim puto ullius

Veterum carmen extare, quod cum poesi hujus hocylidis aut legantia aut nitor verborum conferri p0SSit s. Quae quidem laudes modum excedere videntur; at ut foramius illum excusat, veri simile est caligerum poema hoc non cum totius graecae antiquitatis, sed tantum cum sequioris aetatis operibus conferre in animo habuisse. Ceterum auctoris ingenium Iemare ex poemate,

62쪽

quale nostro tempore circumfertur, iniquum eSSet, quod, emendata licet, studio et cura ornaysii Beroii, Go- ramii, LudWigii, carminis lectio, interpolatis suaque Sede exturbatis versibus, scatet. Cujus quidem damni ea afferri causa potest, quod in Scholarum utilitatem assidue adhibbitum, poema a Byzantinis studiose saepius retractatum fuerit. Scribarum quidem imperitia textum passim varialectione corrupit divorsa Byzantinorum pronunciatio iambiguum non semel verborum sensum fecit Vocabulorum syllaba postremae imminutae, ipsae Byzantinorum correctione et interpolationeS, eaeque, Saeptu tempori proceSRu depraVatae, misere peema totum pertu barunt. Cortum est nec nitor nec verborum cultu seudophocylidem commendari, sed tenui dicendi genere uti. Cujus carmen in historiis litterarum graecarum post τὰ μυσα εικὶ quae Supra expendimus atque cum Ρseudoph0cylide comparavimus, recenSondum eSSe etiam G0ram fatetur. Neque vero illud e colluctionibus lyricorum eXtrahendum SSe credo, cum nobis Vestigia plurima Veterum poetarum aureae aetati referat, mediumque inte codat antiquam inter et recentiorem νωμκων poeSin.

Dubitam ido illi sodem Crustus in sua Anthologia

63쪽

ERRATA CORRIGE

SReculi Seculi

dissent deussent

necne necnon

κοινος κοινος

τροχος τροχος