De Pseudophocylidea

31쪽

Vs. 86 juxta Deuter. I, 13 - δειε λυτοις δνδρας

C ex miscellaneus Janninmus lectionem a ἀρρενοφρων exhibet squam vocem ne in hesauro quidem Henrici Stephani invenio cfr in sermone graeco no8trorum temporum locutiones ἀρσενικο μιαλ ἀρσενικο κεφάλι .

32쪽

aperte erratam, proposuit ornays VII odi. Sirach XXX Vl11 16 - τέκνον, ἐπὶ νεκρ* κατηγαγε δηκρυα κσὶ ὁ δεινὰ naoχων ἔνσρξε θρῆνον. κατὰ δε τὴν κρίσιν

a vorsibus 116- orditum esse demonstrant, atque Vel Sumit cum As. 116- rem habere confirmant quo contra B0N Orci oscriptioni falso adjunxerat, cuiu SentΘntiam Crustus sequi videtur, vss. 116- cancellis SaepienS; insuper locutionem Μήνaτος - probant, quam frustra Bernay in Ἀψaaτος - mutarat. Versum 123 confer

34쪽

Dεδρευή Πρόσεχε ὁ κακουογου, πονη- γὰρ τεκταίνει, αυπ- μυ- εἰς ὁν ἀν- δω σοι 'μοίκω Ἀλλότριον καὶ διαστρώρει σε ἐν ταραχαῖς, καὶ ἀπαλλοτριωσει σε των ἰδίων σου , quae Verba propter quo digesta sunt ordinem nobis Suadent, ut versum 145 cum duobus praec dentibus conjungamus, quem falso emays versu 139 annectit, interpretans ut prohibitionem carnis locutionem - των λωβητων 4πέχεσθa - ubi de morum turpitudine sermo occurrit - orsum 14 cir cum Lev. M 26 ου -υνεῖσθε, ουδὲ ὀρνιθοσκοπῆσεσθε - et 31- ω Haκολουθῆσητε ἐγγαστριμυθοις καὶ τοῖς ἐπαοιδαῖς ου προμολληθῆσεσθε, ἐκμανθῆναι ἐν avrῶς - vsS. 164-70, qui pigri exemplum formicae praebent, lib. rov. VI, 6 derivati sunt Io προς το μυρμηκα, ὁ κνηρε, καὶ ζήλωσον δων τὰς ὁδους avrου, καὶ γενου ἐκείνου σοφῶτερος. μείνω γὰρ γεωργίου μῆ πη χοντος, μηδὲ τον ἀναγκύζοντα χων, μηδε πω δεσποχηνῖν λοιμώζεται θερους τὴν τροφὴν πολλὴν τε ἐν τέ μητιβδὲ ποιεῖται τὴν παράθεσιν si πορευθητι labor apis describitur cuius assiduitatem seudoph. laudat uss. 171-43προς τὴν μελισσαν, καὶ μήδε ὁ ἐργάτις ἐστί, τήν τε D-γaσὶν ὁ σεμνὴν ποιεῖται. ῆς τους πόνους βασιλεις καὶ ἰδιOra προς γίειαν πρ φέρονται. ποθεινὴ δέ ἐστι πῶσι

καὶ ἐπίδοξος, καίπερ υσα τῆ ἔμμη ἀσθενῆ τὴν σοφων

35쪽

πατρὸς a-- - - 177-94 Sin excipias A. 187, qui aDoui. c. XXVI, 1 derivatur a Levitico originem trahunt. Vorsus quidem 182 a Lov. XVIII, 6 Ἀπημοσυνην τῆς

ἀδε-His σου ἐκ πατρός - η ἐκ μη 'ρός σου ἔνδον γε- νους, η γεγενημενης ἔξω, ουκ ποκαλυφεις τὴν σχημωσυνην υτῶν. - SS. 194- eiusmodi praecepta porrigunt, quae vitia jam late catentia praesupponuntios. 187 juxta cap. XXIV, 1 Deut: - - εἰσελευσεται θλαδίας, ουδὲ ποκεκομένος ἐκκλησὶν Κυρίου. - s. 188 a Lov. XVIII, 23 derivatur καὶ πρις αδ τετρύπουν υOωσεις τὴν κοίτην σου εἰς σπερματισμον ἐκρ--ῆναι προς amo, a γυνὴ ου στήσεται προς πῶν τετρύπουν βιβασθῆναι μυσαων γήρ ἐστιν. - S. 192 juxta Lev. cap. XVΙΙ,22 - Καὶ μετὰ δροσος υ κοιμηθηοῖ κοίτην γυναι- κεων βδέλυγμα de ἐστιν. - Vss. 199-20 de conjuge eligendo agunt. s. 199 juxta Prov. XXI, 9 - μειο- σον ἐκεῖ ἐπὶ -ως παίθρου η κεκονπισμένοις μετὰ 4δικίας καὶ ἐν dico κοινφ. - SS. 207-17 mutua parentum filiorumque officia pertractant; Ss 208-9 ad verbum

36쪽

Ex his qua hactenus egimus satis liquido constat, carmini auctorem plurima praecepta eaque maximi mo- monti e Bibliis diprompsisse, quae more tum privatae tum publica conditioni respiciunt; quaeque omnibuSomni tempore iaciunt, leges nempe quas et Noachitica s

eas a legibus praeceptisque scripto latis si , crimina ac

secernant ii Quod si praeceptum aliquod ad rit se tinon affert, hoc vel morali interpretatione gaudere potest, vel ad valetudinem servandam Spectat; et, quod magi interest, a moribus populorum non hebraeorum minimum distat. Ex gr. SS. 147-S: μηδέ τι ἐν ρόβορον δαίση κρέας dormοισι δε λεί- ραν λειπε κυσίν μ)ρων δαο θηρες ἔδοντa - capiti V, 2 Lov. originem debent, atque legem ritualem Scripto

37쪽

traditam reddunt, e qua etiam prasceptum libri inholim

Quod licet judaicum, apud plurimo populos paulo immutatum invenimus, qui ab esu carnium animalium sua morte extinctorum abhorrent immo humaniore quae- quae natione nonnullae eiusmodi sacerdotali lege ut0bantur. Festus enim et Mortuae pecudis, inquit, corio calceos aut soleas fieri flaminicis nefas habetur, sed aut occisae alioquin aut immolatae, quoniam Sua morte extincta omnia funeSta Sunt s.

At omni Judaeorum propria consulto sub silentio praetermiSit ex gr. initio poematis, cum leges Decalogi repetat, de Sabbato Deo consecrando et de sacris legem tacuit. Item As 84- ad verbum prope, ut supra diximus, e cap. XXII, 6 Deut deprompti sunt verba tamen sacri libri et Ba ευ σοι γένηται καὶ πολυήμερος γε li , qua simplicem utilitatem praeceptum observantibu p mittunt, mutata iuvenimus. Item VS. 16 penurimn VelanSoriginem debet 0v. XIX, 12; ubi praecepto subjungitur Severum illud et hos εἰμι Κυριος , quod locum cessit Verbi Seq. versus 17 seudoph:

- ρευδορκον στυγεει εος αμβροτος ora ludore Tum non raro austeritatem legum Mosaicarum mitigavit ut exemplum proferam Pseudophocylides simplicitor ait s. 34 - ην γαρ ἀποκτείνης ἐχθρόν, σέο χεῖρα κωνειν , cum Moses ut qui prudens inimicum interemerit, necem, qui invitus, asylum destinet. Quibus omnibus perpenSiS, facile adducor ut Judaeum hellenistam mihi persuadeam ethnicis rascipua religionis udaicae placita propoSutSSe, antiqui nomici poeta Phocylidis vestem simulatum, o

38쪽

mamque Sermoni pacatam aeque a Serenam adhibentem, velut si facilius ethnicis suae amplectendae religionis aditum patefacere speraret. Cui quidem opinioni EWald quoque assentitur meschichio de Volaos Israel, Vol. VI, pag. 3743. At contra Bernus affirmat negligentiores Judaeos fuisse in ethnicis ad suas partes trahendis sod, si tales fuisse Judaeos Hierosolymitanos concedimus, eiusmodi fuisse qui sparsi vivebant, maxime vero ultimis ante Ch. n. SaeculiS, proram negamuS.IX. gratia, teste Horatio Sem. I, 4, 139-43i, certum est Romae, quo, cum ompei Jerusalem expugnavisset, magna udaeorum multitudo confluxit, eos proselytorum studio flagrasse neque lexandriae, quae erat commu-n illud occidentis et orientis emporium, res aliter Se habuisse videtur. Ceterum eumdem in finem jam alius Judaeus, nepos Jesu filii Sirach, ut ipse in sua praefatione

testatur, avi - Σοφων - in graecum Sermonem vertit - ως Ου μδνον αυτους τους dνaγιγνῶσκοντας δέον ἐστὶν

ἐπιστημονας γίνεσθαι, diadisa τοι Βιτις δυναisa τους φώομαθουντας χρησίμυς εἶναι a λέγοντας καὶ ρήφον-τaς in exitu vero ait: - προς ὁ - πέρa δγοντα ὁ βιβλίον ἐκδύσοσι, a τοι ἐν τῆ arctooικί βουλομένοις pia καθεῖν. Cumquo Judaeus essenista graecis hominibus poema destinaret, non est quod miremur si plura a Graecis coloborrima dicta immiscuerit. Eodem versura duo Decalogi praecepta continentur eademque eodem ordine disposita quo apud indarum

Ρyth. VI, 23, ubi Chiron Centaurus Achilli discipulo

praecipit: - μήδεστα μὰν Κρονίδaν, βαρυόπαν στεροπαν κεραυνῶν τε πρυτανιν θεων σέβεσθaι ταυτας δέ μη ποτε τι - φιείρειν γονέων βίον πεπρωμένον - nec non apud

39쪽

Isocratem orat ad Dem. 4τους με θεους φοβου, τούς δε γονεῖς haa. - Reperio in Hesiodi heogonia vis.

quam locutionem apud seudoph. videre est S. 36 πύντων 1ιειρον δριστον, υπερβaoίαι 'di. Quare suspicor versum integrum est odi fuisse. Vss. 26, 27 0ro confert cum cap. 29 Socr. ad Demon.

40쪽

conferendus est cum v. 21 sem. Theognidis: Πολυπου oγην ἴσχε πολυπλόκου, ὁ ποτὶ πετρη.rii προςομληση, τοῖος ἰδεῖν ἐφήνη. No μὲν τῆν ἐφέπου με 'da οῖος χρόα γίνεου. Vel etiam cum praecepto Amphiarai apud indarum Frag. 73 oechi: - Ω τεκνον, ποντίου θηρος --τραίου χρωτὶ μήλιοra νόον προςφέρων πήσαις πολίεσσιν ὁμίλει . ω παρεοντι δἐπaινησαι ἔκῶν duo dites φρόνει Praeceptum vero, quod apud Graecos de prudentia vel potius de astutia expetenda, apud Iudaeum de fugienda calliditate extat, subiungitur enim versus 50 πασι απλοος σοι, et aeta μυχῆς ἀγύρευε. Proverbium versus 56