De dictionis Sophocleae ubertate quae in verbis cum praepositionibus compositis conspicitur. Dissertatio ..

31쪽

tionem ad relationem quae casu eXprimitur, claresaciendam adhiberi, et quia praep08itio ea significatione qua legitur cum alio casu ac qui adest vulgo consociatur. ut si legitur παραπεμπειν τινι. Phil. 1458 παρεπεμφεν εμοὶ μόνον ἀντίτυπον. Pro Sensu quidem παρὰ ad dativum spectat; nam per eum deSignatur, ad quem mittatur, id quod ipsa quoque recto praepositio igni-seat Attamen ea cum dativo conjungi non debet, primum, quia jam imple πέμπειν eum mero dativo conjungi usitatum est, deinde quia Signifieatione had ubi motus, n0nquies, denotatur, παρὰ40n cum datiVo, Sed cuui accuSR-tivo construitur Vig. 644, inst.21). Igitur recte quia casum, ut ita dicam, non regit, adverbialiter dictum est. Hos igitur quattuor modo adverbialis usus, quo praepositiones in verbis compositis copiose vel cum ubertate quadam dicendi adhibentur, reperimus. Sed apparet, id quod vi commem0randum videtur, non ubique, ubi praep08iti in comp0sito adverbialiter dicta Sit, eam SSe copiose additam. Ut in εκπλήετεσθαι si de m0tu vel perturbatione animi dicitur, praepOsitio, quamvis adverbialiter dicta, neceSSaria est, quia

πλήττεσθαι Simple de eadem re non Surpatur.

b Transgredi0 ad aliud. Harum in compositis praepoSitionum copiose dictarum, qualis sit vis et signi alio, a quibusdam tantopere non est intellectum, ut iis otiose illae praep0Silae 88 Viderentur. Ut eiskius praepositionibus hunc in modum in c0mpositis usurpati de pleona8m Graec isagog omnem vim abjudicandam esse censuit atque si quis in ea de-mODStranda operam OBSumeret, ea argutia esse dixit

32쪽

quae a Vero abducerent. Quare Eustathium reprehendit

ad Iliad. β 267 ubi legitur σμῶδιξ υπανέστη Singularum praep08itionum in comp0Sito potestatem explicaturum. Sed ustathius, quod ita sentit, maXime est laudandus et scite ille ἰστέον γὰρ ἔτι λύαμου στοι- βην προθέσεων μάτρο ουτω τίθησιν Ο ποιηrὴς, αλλ' ἐκάσι των συγκειμένων σημαίνει τι. Id tantum addiderim, ut in his compositis, quam vi Sua quaeque Signi- sicatione praep0sitio sit assecta, tamen n0 credibile sit, unius cujuSque praep0Sitioni vim tam separatim a Graecis hominibus esse perceptam, quam a nobi Singula ObServantibus. Immo compluribus praep0sitionibus cum simplici Veri, consociatis unioersa, ut ita dieam notio sentiebatur, non Singulae notiones. - Melius tamen eiskius judicavit p. 182 in praemonitis ad ple0DRSm Graec ita quaedam SSe c0mp08 ita quae plus significarent quam simplieta, προδιδάσκειν esseth plane docere ' προμανθάνειν Studi0Se ac penitu perdiscere. Quae eadem composita Brundii ius ad Aristoph. Nub. 8 perperam dixit pr0 simplicibus esse dictu . Soph00le autem, ad quem Dim me converto, ut plurimi ex Graecis seriptoribus id satum euugere non p0tuit, ut e grammaticorum erroribus in hujusmodi compositi praep0Siti saepe pleonastice dicta esse putaretur. tenim ille quum admodum raro Simple Verbum posuerit ubi comp0Situm necessari requiratur, Saepi8Sime comp0Situm vocabulum e perspieuitatis studio ita adhibuit, ut simple si legeretur, Sustieeret.

Itaque fieri p0tuit, ut qui sublime et subtile genus loquendi et poetae et graeci sermonis non cunilam ha-

33쪽

berent, ii illam verbositatem inutiliter pro brevi0re dicendi ratione adhibitam esse opinarentur. At quae ign0rantibus aut temere judicantibus Sensu carere visa sunt, sere semper notione aliqua imbuta esse invenies, et praepositiones quidem ab Nostro, qui egregius est Graeci sermonis moderator, tanto conSilio Surpari ut potius mirari p088is, quod tarn re8sa et c0blecta dictione tantam cogitationum multitudinem expriani videas. Abundantia igitur, qua nihil signisicatur, loquendi a Sophoc abhorret nisi tibi ipse sermo Graecus illam usu ratam reddidit sanxitque. Nam profecto sunt quaedam composita ita constituta ut praepositio prioribus Sermonis aetatibus Mim suam propriam habuerit Sed postea eam deposuerit. Quod inde colligendum est, qu0 apud antiquissimos Scriptore comp0Situm ita Surpatur, ut praepositi vim suam habeat, quum tamen apud p0Steriores illud plane simplicis instar adhibeatur. Id quod neglegentiae cuidam sermonis ipsius adscribendum erit. Neque tamen inde scriptori alicui vitium pleonastice loquendi exprobrari poterit, quum is hujusmodi pleonasmo utatur, quem Su Sermoni ratum fecerit. Ita res se habet in καθορῶν. Proprie signiscat desuper videre qui recte apud Stephanum he8. deSpicere, deorSum aspicere H0mer Il. 33 Κρονίων ε Ἱδης καθορῶν. sed postea ut implex usurpatur ut Soph. Eleet. 892 καὶ δη λέγω σοι πῶν ὁσον κατειδίμν' Eurip. Iph. Aulid. 192 tum καταδέρκεσθαι proprie est deSuper Videre, Hom. Hym Cer. 70 πῶσαν επὶ χθόνα καὶ κατὰ πόντον αἰθέρος ἐκ δίης καταδέρκεαι ἀκτίνεσσιν Sed apud S0ph.

34쪽

οσσοις, τόδ' ἀκηλητον μανίας ἄνθος καταδερχθῆναι jam pro Simplici Surpatur porro καθαιρεῖ proprie Stdesuper Sumere u καθαιρεῖν ἱστία Hom. Od. I, 149. καθείλομεν σ1ία πάντα.

Sed apud S0ph0elem jum evanuit praepositionis vis ut eludet ex Mae bl καὶ μητερ ἄλλη μοῖρα ον Iυ-

Trach. 1063 ιν δε θῆλυς-μόν με η καθεῖλε φασγάνου δίχα quibus locis significatione Mirimendi, delendi adhibetur qua ipsum quoque ciἱρεῖ Simple apud

tragicos Surpari notum St.

Neque igitur assenti irillendito qui lexi e Sophoel.)- Trach. 47 ταύτης ὁ δεινὰς μερος ο γ' Βρακλῆ

διηλθε καὶ τῆςδ' ουνεχ η πολυφθορος καθηρέθη πα-τρῶος Οιχαλία δόρει - καθαιρεῖ dicit Significare desuper dejicere q. Sane h0 loco de dirutione urbis agitur ut de aedibus dejiciendi 8 0gitare possis. Sed quunt aliis locis videamus at jam evanui 8Se demonstrari non potest, hoc l0co Significationem etiam vividani esse. Etiam hic nihil significare videtur nisi diruta est deleta Οιχαλίαμ. Sed admo m pauca sunt hujusmodi pud Nostrum composita qui caetera ita usurpuris ut praepositio aut Sset necessariti aut egrestis cum ubertate vadem dicendi et cla Maxini hae laus in eum redundat si consulto hujusmodi composita novavit, id qu0 reet jam animadvertit Ressu ad Colon. i. o Juvat de variis interpretum erroribus n0nnulla

35쪽

L Primum, id quod saepissime fit, opinabantur illi

pleonasmum Se inveni8Se, quum tamen re vera ubertas

dicendi exstaret. Ut scholiastes ad Trach. 126 τὰ μενουν μέλλοντ' ουδεὶς φορῶ in composito φορῶ annotat περισσὰ η πρόθεσις id tantum videns, etiam implex

si hoc loco legeretur, suffecturum esse, neque tamen dijudicans nonne consulto poeta compositum praetulerit. Id quod re vera actum esse, demonStrari poteSt.

Etenim a n0tio quamquam jam latet in ὁρῶ simplici

nam videntis est, oculos dirigere ad επὶ l0cum tamen urgeri est intellegenda ut comp0situm semper de consulto et consilio oculos aliquo vertentibus Surpetur. Qu0rum S magis proprium vultum vertere aliqu0 επὶ)quam temere et fortuito aliquid conspicientium. Ut Trach. 887 πεῖδες ματαία, τάνδ' νβριν ' quo loco l-lenditus recte explicat patienter adspicere' quamquam h patienter noti loci indole debetur non composito. Eodem modo l. 825 που ποτε κεραυνοὶ Λιος οὐ

et Trach. 1039. Vel ubi de imperio exercendo agitur. Etenim est imperantis non conspistere, Sed adSpicere e08, quibu imperet. l. 174. πιυς δ εφορὰ πάνχα καὶ κρατυνει. Denique ubi de oeulis vertendis ad suturas res quaeritur Trach. 1270 τὰ μεν ουν μέλλον ουδεὶς εφορῶ. Nam etiam qui futuras res perscrutari studet,conSulto oculos eo vertit, non fortuito Jam si Her- mannus h00 0e eum Ellendii interpretantur φορῶν de c0nspiciendo e longinquo. π praep0Sitionem non explicant. Nam noti he longinquo fortuita est atque ex hujus loci indole nascitur.3

36쪽

Denique quum eisigius et ad hunc l0eum et ad Col. 1365 φορῶ explicat hi pr0pinquo videre ' ipse quoque unum locum qui est rach. 1270 inspiciens, significati0nem c0mp0siti nxit quae si fortuit in unum illum l0eum quadrat, tamen ab caeteris omnibus locis

quam maXime S aliena. Atque etiam e regenti0ribus quidam ita neglegenter in Graecos scriptores invecti sunt. Ut underus ad Eleel. 0ph. v. 233 dicit, Moςεῖναι a tragicis Surpari pr0 εἶναι, id quod sal80 8Se praeceptum, demonStra

Igitur plerumque interpretes ita erraveruiit, Ut praepositionis im nullam esse ducerent. 2. Pauli rarius ita a veritate deverterunt, ut praepositioni i/n majorem, quam quae Nere HeSt, Bd- Scriberent, igitur ubertatem quidem distendi agnoscerent Sed eam salsam ut scholiastes ad επέγνω Αntiq. 961κεῖνος Πέγνω μανίαις φαυων ον θεῖν ν κερZOμίοις γλώσσαις interpretatus est o ἐξης επέγνω ον θεὰν ut salso putasse videatur a signiscare poStea, SueeeSSiOnem Vig. 628, infra ). Jam sensus loci non repugDat. Immo hae significatione assumpta praep0Siti γνώμης, ut ita dicam, vi aures perstringit: OSte i. e. quum tamen jam Serius 8Set cognoscere, ille cognovit te. Sed obstat id, quod alias επιγιγνώσκειν ita non Surpatur. Ut Coph. M. 18. καὶ νυν πέγνως ε μ επ' ἀνδρὶ δυσμενεῖ βάσιν κυκλουν ἈλνIι τω σακεσφόρω. επιγιγνώσκειν nullam aliam vini habet ac Simple ut primpositio tantum decori inserviat, motum in locuti Signi-seuus qu0d qui e0gn0sei vultus quasi aliquo vertit.

37쪽

Nimis magnam igitur vim scholiastes praepositioni attribuit nostro loco. tem casu factum est, ut hoc loco επι per postea eXplicare possis. Ergo vides caussam errori hic vulgo fuisse, qu0d interpretes ad unum locum respicientes, ex hujus ind0le signis eationem compositi constituere Studerent, omnibus

caeteris locis, quibus h0 legitur, neglectis. Nam id quod Zennius in ad 0tationibus ad Vig. 574 praecepit praepositioni in eodem verbo composito diversis in locis

diversam potestatem interdum esse subjeetam nobis ita restringendum esse videtur ut adjiciamus ea vendum tamen e8Se, ne uni eidemque, quod apud unum eundemque Script0rem legitur, omposito Sine caussa diversas significationes attribuamus. Quod nisi sat e S Se Verendunt ne tot significati0nes c0mpositi X8truam HS qu0t locis inveniatur.3. tiam si, ut quamvis interpres compositum recte eXplicaverit, tamen praepositionem pleonastice legi dicat. Ut ad jac. 260 το γαρ εἰσλευσσειν οἰκεῖα πύθη, μηδενος αλλου παραπράξανr0ς, μεγάλας δίνας Ποιείνει scholiastes postquam recte interpretatus S συμπρ - ξαντος κaι μετασχόντος ineptissime addit περισσὴ δε παρὰ πρόθεσις.

4. Porro sunt, qui grammatica aliqua dicendiigura

ficta compositionis rationem, quae OS Offenderet, eX-plicare studuerint. Ut Butim annus ad 0ph. Philo et 668

dum , hyperbaton de hac gura Bernhard Synta X.

38쪽

p. 459 praep0sitionum, quum metri vel euphoniae caussa ordo praepositionum m in ξε mutatus sit. Sed primum praep0Sitionum ordo, quem Butimannus vult esse rectum et primarium, επε Vere non XStat, quum HS- quam legatur πεξευχεσθαι. Deinde m decori inserviens, Simplici ευχεσθαι notioni jam inhaeret, cautem praepositio augendi notione imbuta ad Simple ευχεσθαι plane novam notionem adducit quare Si ni, quod artius cum ευχεσθαι cohaeret quam ἐξ, prius cum ευχεσθαι connectitur quam h id e Serie quae vere exstat, noti0num vi aliter seri p0tuisse mihi videtur. Igitur r& in ξεπευχεσθαι, hyperbaton non St, Sed ordo nativus. Eadem ratione formatuni S εκπροτιμὰν compositum Antig. 13 τοιῶδε μέντοι, εκπροτιμησασ'εγώ νόμω etc. 5. Perverse grammatici ita judicaverunt, ut praepositionem cum casu aliquo conjungendam SSe putarent, cum tamen cum ubertate dicendi adverbialiter esset

ῶναξ, στυγνός, ου λόγων πώ λγισχ' αν ανδρῶν ξανασχοίμην κλυων. Quum Sen8u hic Sit, quem Reifigius in enarratione ad ed Col bene ita XpreSSerit: meus filius, o reX, teter, c u Verba ego aegerrirne uinium hominum Sustineam audien8μ Brimckiu εκ praepositionem compoSit εξανασχοίμην cum genitivo ανδρῶν conjungit. Cujus constructioiris Xemplis tota Graeca lingua destituta est. Igitur ille compositionis Drmam quae haec est, ut ad compositum ἀνέχεσθαι in quo praepositio plane DeceSSaria St, altera, praepositio adverbialiter dicta augendi caussa accedat plane non perSpeXit.

39쪽

6. Denique contrarie accidit, ut salso praepositionem aliquam ut adverbialiter dictam cum simplici comp0Derent quum tamen illa separanda esset et praepositionali vice langen cum casu e8Set 0 ungenda, ut Ajae 225 v. ἀγγελίαν ἄτλατον Ουδε φευατάν, των με γάλων Λαναων πο κληζομέναν, diu legebatur υπ0κλφωμέναν donec Hennannus Parisin D lectionem manifesto rectam quae St πο κληγμέναν recepit, ut mconjungendum SSet cum zων - αναῶν. Neque enim intellegitur quid velit noκλη σθαι. Sed ut de his interpretum erroribu taceamHS frauSeundum est nunc ad ipsa haec composita quae cum tibertute dicendi apud Sophoclem Surpantur, asse

Initium sectum a verbis cum una praepOSitionc compositis. In quibus observandi ita no ver8at0S SSe profitemur, ut e ratione compositionis ipsa quae intercedat verbo simplici cum praepositione, qualis SSet et quid consequeretur ubertas dicendi, eruere ODR- remur. Ita triplicem esse compositionis rationem invenimus aut syntheticam quum praepositionis noti ut nova ad simplicis n0ti0nem accedat aut analyticam quum praep08itionis noti in simplicis n0tione jam lateat aut specie quidem h. e. ex dialectica analyti

Sed nunc quidem quum plura in publicum proponere prohibeamr, contenti hi paucis, quae sumus praefati caetera de quibus quaesivimus in posterum fore ut a nobis possint tradi

40쪽

atus sum Augustus Theodorus Lude Wi d. 10 mens. M. a. 1839 0briiugii patre Augusto, matre Augusta e gente GleisAneriana, qu08 etiamnunc vivere magnopere laetor Fidei addictus sum evangelicae. Domi litterarum elementa doctus a. 1853 adii gymnasium Luccaviens quod auspiciis tum floruit Belo Wii rectoris. Maturitatis quod dicitur testimonium nactus a. 1860 Bero- linum me contuli ubi philologicis studiis operam navarem. Audivi enaryum, Oech hium Droysenum, Hau 9-tium, oephium, Lepsium, M0mm senum, uellen hostium, te in thalum, Tren delen burgium, T West enum. Benevolentia Boech hii et Hauptii ccasionem mihi aperuit frequentandi seminarii phil0logici, cujus per quinque spatia semestria sui sodalis ordinarius, per duo senior Praeterea interesse mihi licuit Trende-lenburgii exercitationibus philosophicis et uellen hostii theodiscis Qui viri omnes, quantum me adjuverint

in studiis colendis, semper animo servabo grato.