De causa orationis adversus spudiam Demosthenicae (XLI) ...

4쪽

. . . :. . . Q. . . a . . . ': . . .

7쪽

ratio Demostheniea, cui inscriptum est πρὰς Σπουδιαν πῖραροικος XLI.), inter λύγους δικανικους ἰδιωτικοεβς, qui di-itur, a Demosthene scriptos aut quidem in codicibus eius nomini lictos fere brevissimus, adhuc nemini digna Visa est, quae pecuri commentatione tractaretur.λ Neque Velim mireris, quod hoc

a proposui, quamquam qualia iudicia viri docti quidam iuris de civilis periti de oratione protulerint, non ignoro: Die Rede, te es de segensian erforderi, ehr infach Becke l. s. 441 aut: Die Sacho istisinsach und lie sicli, Me ea gestaehen in de virge ehandela. Schaese l. s. p. 228.)Νο satis inim, quid illi his verbis indicare voluerint, ap-

pere Videtur: si censent res ita comparatas esse, ut iudices henienses, quae esset causa, facile intellegerent et altera parte lita, quomodo sententia ferenda esset, non dubitarent, nemo est, adsentiatur, sed quis inde colligat orationem hisce temporibus, nostra iuris Attici scientia explicandam difficultates non pra 'e, praesertim cum quid adversarius responderit nesciamus Noniunt difficultates atque omni ex parte stantes a Theodoro hal-m, qui nonnullis quaestionibus ad orationem pertinentibus tractatis 1it Aber aucti sons enthgit die δε κω Rede miniges aus

breviter de orationis causa exposuerunt: anius in hypoth. rationis p. 1027. Gerhard Becker Demosthenes ala Siaalgmann und Redner, 1816. vol. II, p. 440.

nold chaefer Demosthenes undiseine Zeit, Vol ΙΙΙB 1858, p. 227. dolphe Dareste: Les plaidoyers civiis de simosthene, Vol. I, 1875, p. 162 sqq. odrio Blan: Die attistae Medsamhest, III, 1', 1893, p. 249 sqq. de singulis quaestionibus egerunt accuratius: eodor Thatheta Di Rechissahigkei de Frauen. Ῥrogr. Schneidemdhl1892, p. 8.ii Manto ebe dio mech Hypothin Arch.-Epim miti ausostera.-Ung. XX 1897 p. 101 sqq. - Αusge . Abhandig. p. 121 sqq.

Orationem non continet: 1 ard Demosthenes, discour judiciatres araduction, arguments notes.

8쪽

viveret, omni tempore licuisse filiarum condiciones commutare, quod ex hac oratione plane apparet Polyeuctus enim cum Lecerate adoptavit, filiabus, quae antea fratre carebant, fratrem dedit. Uni sequitur eas iam non esse επικλι ρους, nam filius adoptatus, qutenus ad hanc rem pertinet, nihil differt a filio legitimo. f. e. Thatheim R.-A. 83 adn. 6; after, Die tablochis nata ait. Red188 p. 27. Leocrati adoptato olyeuctus alteram filiam dedit, neque cai hoc factum est, sed quod lege sancitum est, ut patri, qui filii tantum habeat, non liceat filium adoptare, nisi ita, ut unam filiabus ei det uxorem qua lege filiam natu maiorem nullo molpraeferri, inde cognoscitur quod Leocrates ducit minorem, O maiorem accipiat actor. Legis ipsius mentionem facitos III iubi addit οπικοῖν μετα των Θυγατερων στι ot ται καὶ διιθέσθαι τὰ ὁτos χνευ ει των Θυγατερων οὐχ οἷον τε ορποι jσασθαι οἴτε δοῖται οὐδενὶ δειν των ωυτου. Atq;

Lipsii ΑΡ' 589 adn. 285 verborum interpretationem secuti

habemus cur censeamus Voce ποM σασθαι neminem significa, nisi per testamentum adoptatum et per testamentum et inter vix adoptatos indicari arbitramur. Quibus cum verbis qui hunc loca orationis adversus Spudiam comparat, Leocrates inter vixi adoptatus sororem adoptivam duxit, nihil interesse putet, utrufilius per testamentum an inter vivos adoptatus sit neque proh quod exposuit eauchet II, 56, qui contendat filium inter vivadoptatum sororem in matrimonium ducere solitum esse, cum filii per testamentum adoptatus matrimonium inire legibus cogeretur. Num strui Sed utut hiae se habent, Leocratem sororem duxit et her

tivo oouo futurus omnium olyeuci bonorum habendus est. Atque iaet.. ysii ' quaestio exoritur, quam SolVi non p08Se, quantum Video, e ma

dolendum est, quia locus orationis difficillimus g2 τὰ χρυσια τὰ μοτι . . ., ων ὁ Πολυευκτος προςαπετεισε τι Λεωκροσπλεῖν Ἀλας, quo de loco uberius agam p. 43 hac quaestio soluta novam lucem acciperet; dico: dotemne filia obeucti, qui nupsit fratri adoptivo, acceperit, an non. Sed neque haec orat idonea est, quae respondeat, neque alii fontes praesto sunt. Neqientis dubium est quin χω his rebus erraverit Hieronymus

bae igitur filiae Polyeueti ἐπικληροι sunt et Andoc. I, 117 Is VIII,

9쪽

Dindor Dem. d. xon. voL VI p. 1179): si legimus προς- πιετιμησε, g 27 V. l. προςαπέτεισε sensus erit olyeuctum or-aaiuenta filiae ab se data 1000 drachmis aestimasse, ut os sc.l0s uxori Leocratis data, quod apparet e contextu 40 minarum

Atque in eodem errore versatur Beauchetes 290: ainst dans a dot que misit olyeucte e mariant a fille a iocrate, et tui comprend ne aleur de quarante mines, es joyan et habitale a lamme soni compisis our mille drachmes. Nam ponamus beocrati dotem esse constitutam 4 minas eum accepisse certo iescimus; timeo ne confuderint viri docti dotem Leocratis eum dote spudiae, quae reVera, si fidem tribuimus actori mamentis lecem minarum additis expleto minas. Alii contraria de Leocratis dote iudicasse videntur hac enim irati0ne nisi hunc fere in modum sententiam protulerunt: Werm Tochter alte, flegi sic einen Soh g adoptiere und dem Ydoptierte eine einer Ochter gur he u eben die dan iurem 6anne das Hauplecte gubrachie, ghren die Schwester mit ibtisten abgefundeno denμ Schoemannis Lipsius, Griech Alteri. I 89 p. 376, aut mare mehrere dcliter a se und Mineὐ0hne), o urde in de Rege de Adopti Oh mit iner err0chter vertobi, die librige mi uligine ahgefunden halhelm pud Pauly-Wiss. s. V. Adoption Similiter idem . . Voce ἐπι- ληρος et .-Α. 7 adn. 4. Beaucheta 73 siles biens Mediaires composaient alor en uelque sorte la dot de celle-ci. Sed reri docti i), cum haec scriberent, quaestionem ipsam, de quis lo-

uimur, non respeXisse Videntur, neque igitur ex eorum Verbis uicquam efficiamus. Dicat quispiam per testamentum adoptatum et potius eius uxorem dotem non accipere, cum statim ad eum eniant bona patris adoptivi, Leocratem autem dotem accepisse, ut ius fructus perciperet, donec olyeuctus ViVeret. cf. quae X-

0nemus de μικκρου dote p. 12. Quod non probamus, nam u0nendum est Leocratem iam olyeucto vivo fructus bonorum patris,doptivi accepisse; cf. p. 55. In medio igitur relinquendum est'),itrum olyeuctus filiae fratri adoptivo collocatae dotem dederit,

iecne nos hoc probemus.

- Velim conferas quoque an denas De iure fam apud Athen 1864. 85 Cassiemer droit de tester, Annuatre de Pasgoc. our encour dest. Gr. IV 1870 p. 33 Boissonade histoire de laasiserve hsirsid. 1873, p. 66; arxilleau buli de corr. hell.VI 1892 p. 604, Lecrivian apud Dar.-Savi. II 662 ' ex verbis G τῖν τε πρὼς λχηλους ἐγκλημάτων πηλλάχθαι πάν-o de dot nihil cognoscitur Thatheim in progr. 189 p. 10 nullo iure 2 adfert.

10쪽

Iam redeundum est, unde digressi sumus: quomodo res se huerint, cum olyeuotus Leocratem adoptasset, perscrutati sumiae non multo post, ut Videtur, Polyeuctus omnia commutnVit, quod Demosthenes brevius indicat, quam ut quae rea fuerint, faecognoscamus: - διαφορας γενομένης - Πολυενκτι προς

asευκτος τὴν θυγατέρα δίδωσι Σπουδίε τουτινί. Inde ex hoc loco proficiscentes recentiore memori noxindviri docti arbitrati patri quocunque tempore licere filiam locata marito eripere collegerunt κύριον feminae collocatae non esse maltum, sed patrem aut eum, in cuius manu sit patre mortuo. Qide quaestione india uno tenore explicandum erit ne nunc longitaberremus ), sed hoc iam apertum est Leocrates sororem adoptivare Vera duxit in matrimonium, quod confirmatur cum verbia δίδω

κρaτους χουσαν τὰ χρυσία καὶ τὰ μοτι την υναῖκ' naβε quibus verbis actor uti non posset, si olyeuctus filiam Leocradestinasset, hic eam nondum duxisset. Lipsius . . 508 adn. i Hruga Betu Eur eschichte des oleta undisom. Familienaeechis 1892, p. 7 adn. 48 aliter eier λΡ 411 adn. 98 Ich meis hier, da . . . dies o u ventinen ei, da nocti hebVerheiratung, sondera nur in Vertobun erfolgi War.μDivortio igitur facto olyeuctus filiam Spudiae dedit. Quibarebus factis μετὰ δὴ ταυτα Leocrates ira inflammatus Polyeuet Spudiaeque lites intendit per arbitros autem privatos ita trast egerunt, ut Leocrates recuperaret, περ ἐν εἰς την οὐ τὰ εἰσενηνεγμένος. Quibus de rebus Spudias actiones instituet quidque arbitrio impetraverit, satis difficile est intellectu quid,

de hac re scripserunt, sinsuerint et quomodo ego res explicare si duerim, infra invenies. )Sequitur, ut quaeramus, quemadmodum rerum condicione cogmutatae sint, postquam olyeuctus adoptione et matrimonio Leocrati solutis filiam pudiae collocavit. Ac primum quidem hoc statilimus inde ex hoc tempore inter ambos olyeucti generos nullae est discrimen antea actor gener erat et dotem acceperat, e crates, ut filius adoptivus, non solum gener, sed etiam heres futuri omnium olyeueti bonorum erat. Adoptione autem illa olsit Spudias filiam duxit, dotem accepit, sed adoptatus non est. Naesi solus adoptatus esset, hereditas ad eum perveniret neque contreversiae esse possent de ea dividenda. Itaque aut uterque adopta